Το e-mail μου είναι το:
Ξυπόλυτος και σχεδόν γυμνός περπάταγα ανάμεσα μέσα από τα χλευαστικά βλέμματα των στρατιωτών. Ο Αλφαμίτης που ήταν λοχίας με μετέφερε στο ιατρείο. Εκεί ο γιατρός με διέταξε να σκύψω και μου εξέτασε τον κώλο. Με διέταξε αυτός να περιμένω γυμνός.
Έπειτα δυο στρατιώτες με μετέφεραν, πάντα γυμνό, σε μια αποθήκη και μου έδωσαν ρούχα. Στη συνέχεια σπρώχνοντας και βρίζοντάς με, με οδήγησαν στον Δόκιμο. Είχε αυτός την όψη ενός αγριωπού άνδρα.
- «Λοιπόν στρατιώτη, έχεις ξεχειλωμένο κώλο!», μου είπαν.
- «Όχι!», αρνήθηκα εγώ.
Ο Δόκιμος με έβαλε να κάτσω προσοχή και με την ανάσα του καυτή στο αφτί, ρώτησε επιτακτικά:
- «Πόσους έχεις πάρει από πίσω βρε πουτάνα;»
Το αίμα μου πάγωσε. Εξακολουθούσα να πιστεύω ότι μπορούσα να γλιτώσω.
- «Μ’ έχεις για μαλάκα στρατιώτη; Γδύσου!», πρόσταξε.
Βιάστηκα όσο μπορούσα.
- «Πιο σβέλτα μαλακισμένο!»
Οι διαταγές έπεφταν απανωτές όπως και οι σφαλιάρες.
- «Στάσου προσοχή! Ακίνητος!», διέταξε.
Όταν γδύθηκα, ψηλάφιζε το κορμί μου σαν να ήταν αρνί για πούλημα. Τα δυνατά του χέρια μου έπιασαν τα κωλομέρια. Τα χούφτωσε…
- «Είναι ότι πρέπει για γαμήσι ο κώλος σου. Σκύψε πούστρα και τούρλωσε τα κωλομέρια σου να βεβαιωθώ…»
Υπάκουσα. Έτσι σκυμμένος είδα τον Δόκιμο να σαλιώνει το δάκτυλό του και σε λίγο μου έβαλε κωλοδάχτυλο.
- «Ακόμα δεν το ομολογείς. Είσαι πούστης στρατιώτη, γι’ αυτό σε έστειλαν εδώ. Τον έχεις πάρει τουλάχιστον δέκα φορές. Ο κώλος σου είναι χρησιμοποιημένος. Κανονικά θα έπρεπε να σε στείλουν στο Διοικητή να σε κάνουν Ι5 και να φέρεις την στάμπα του πούστη σ’ όλη σου τη ζωή. Όμως σε έστειλαν εδώ μαζί με τους άλλους που είναι εδώ γιατί υπάρχουν μερικά στελέχη που τους αρέσουν που και που να χύνουν σε ανδρικά κωλαράκια. Και να γαμάνε στοματάκια σαν και το δικό σου…»
- «Όχι! Δεν θέλω…»
- «Σκάσε! Ώστε δεν θέλεις ε; Πολύ καλά. Θες καλό στρώσιμο πριν σου γαμήσω το στοματάκι. Ένα καλό μαστίγωμα ας πούμε στα τριχωτά σου στηθάκια. Δυο - τρεις βουρδουλιές στο κωλαράκι. Ξέρεις, έχουμε πολλά εργαλεία. Σε λίγο θα μας παρακαλάς να σε γαμήσουμε για να γλιτώσεις από τους πόνους και τον εξευτελισμό. Εμπρός! Πάρε τα ρούχα σου και προχώρα!»
Με μεταφέρανε σε ένα άδειο βρώμικο δωμάτιο. Με έσπρωξαν με δύναμη στο πάτωμα και ο λοχίας έκλεισε με θόρυβο την πόρτα πίσω του.
- «Για να βγεις από δω μέσα θα περάσεις κάποια σκληρή εκπαίδευση για να στρώσεις. Εδώ είναι στρατός στρατιώτη. Υπάρχει ιεραρχία. Θα κάνεις ότι σου λέω κι αν δεν υπακούς θα διατάζω τους συναδέλφους σου να σε φέρνουν εδώ και να σε σαπίζουν στο ξύλο. Σήμερα αυτό εδώ το μαστίγιο θα σε συμμορφώσει. Μα πρώτα σκέφτομαι να σου κάνω μια ευγενική χειρονομία…», είπε.
Έπιασε ένα ξύλινο παλούκι, και απευθύνθηκε στους δύο στρατιώτες που τον συνόδευαν.
- «Λέω να του φαρδύνω λίγο ακόμα την σφικτή κωλοτρυπίδα μ’ αυτό εδώ το παλούκι. Εμπρός! Ξάπλωσε ανάσκελα στο τσιμέντο και σήκωσε τα πόδια σου ψηλά!»
- « Σας παρακαλώ, μη....»
- « Σκάσε και σκύψε. Εμπρός εσείς! Φροντίστε να του το χώσετε όλο. Δεν θέλω να βρωμίσω τα χέρια μου».
Υπήρχαν τρείς στρατιώτες σ’ αυτό το κελί, όλοι τους γυμνοί. Ο ένας στρατιώτης χούφτωσε γερό το ξύλινο παλούκι που ήταν γύρω στο μισό μέτρο και ο άλλος το άλειψε με γράσο, για να μπορεί να σφηνωθεί στον κώλο μου με μεγαλύτερη ευκολία, ενώ οι άλλοι δύο μου κρατούσαν γερά τα πόδια ψηλά και ανοικτά.
- « Ει, καλύτερα να χαλαρώσεις να σου χωθεί πιο εύκολα να τελειώνουμε. Τέντωσε τα κωλομέρια σου συνάδερφε. Μην παριστάνεις τον δύσκολο», είπε και περνώντας από πίσω μου, μου φύτεψε απότομα το ένα τέταρτο του παλουκιού.
Άρχισα να σκούζω. Ο στρατιώτης άρχισε να μπαινοβγάζει με μαεστρία το παλούκι και κάθε φορά το έχωνε και πιο βαθιά. Ο Λοχίας ταυτόχρονα γελούσε. Πάνω από το μισό ήταν ήδη στο κωλάντερο μου.
Το παλούκι δεν έβγαινε. Ο λοχίας διέταξε να το αφήσουν σφηνωμένο στο κώλο μου. Έπειτα με έδεσε από το λαιμό.
- « Λέω να πάμε μια βόλτα να σε δουν όλοι με το καυλί στον κώλο. Εμπρός!»
Και πράγματι με έσερνε δεμένο και προχωρούσα σαν το σκυλί. Είχε καλέσει ήδη αναφορά και σε λίγο είκοσι και πλέον βλέμματα με έβλεπαν σε αυτή την εξευτελιστική κατάσταση… Με τα αίματα να τρέχουν από τον σακατεμένο κώλο μου.
- «Λοιπόν κοπρίτες όπως είδατε μας ήλθε καινούργιο σκυλί σε αυτό το πορνείο. Πρέπει να χαίρεστε. Δυο τρύπες παραπάνω σημαίνουν λιγότερες υπηρεσίες. Βέβαια ο κώλος θα είναι για λίγες μέρες σακατεμένος και δεν θα προσφέρεται για γαμήσι, όμως μέχρι να ιάνει το στόμα του θα δουλεύει. Αφού θα τον απολαύσω λίγο μετά θα σας τον δώσω να του μάθετε τις υπηρεσίες γρήγορα…»
Παρατήρησα ότι όλοι οι στρατιώτες ήταν στην αναφορά ξυπόλυτοι και ημίγυμνοι ενώ τα στήθη και οι πλάτες πολλών ήταν πληγωμένες. Ο Δόκιμος άρπαξε με δύναμη το παλούκι και το έβγαλε από τον κώλο μου. Ο πόνος ήταν φρικτός.
- «Λοιπόν, σου έβγαλα το παλούκι. Θα μου πάρεις τώρα ένα τσιμπούκι να δείξεις στους συναδέρφους σου τι αξίζεις;»
- «Ποτέ!», απάντησα.
- «Δεν μαθαίνεις βλέπω καθόλου γρήγορα. Ένα γερό όμως μαστίγωμα θα σε πείσει…»
Έκανε νόημα σε τέσσερις στρατιώτες. Αυτοί πλησιάζοντας έβγαλαν τις πλατιές δερμάτινες ζώνες τους.
- «Μάγκες, θέλω τα στήθια του να γίνουν κόκκινα από το ξύλο!»
Τότε με ξάπλωσαν ανάσκελα, με κράτησαν ακίνητο και άρχισαν να με μαστιγώνουν αλύπητα με τις ζώνες τους σαν ρομπότ, χωρίς οίκτο. Οι βούρδουλες πλήγωναν τις σάρκες μου. Τα βυζιά μου τραντάζονταν. Με μαστίγωναν μισή ώρα δίχως διακοπή. Οι πόνοι ήταν φρικτοί. Τα πλευρά μου είχαν ματώσει για τα καλά, ενώ το στομάχι μου είχε τουμπανιάσει.
- «Σταμάτα, θα γλύψω τον πούτσο. Θα κάνω ότι μου πείτε…»
- «Αρκεί! Φέρτε τον εδώ!»
Ο Δόκιμος είχε ήδη γδυθεί από τη μέση και κάτω.
- «Εμπρός! Κράτα τον με τα χέρια σου και άρχισε να τον γλύφεις!»
Υπάκουσα και έβγαλα τη γλώσσα μου, ενώ οι στρατιώτες από πίσω με κράταγαν από τα μαλλιά για να μην κάνω καμιά ανοησία.
- «Μμμ.. Έτσι μπράβο. Έλα στρατιώτη. Γλείφτον μου. Μόνο τον πουτσοκέφαλο, μαλάκα. Μην σταματήσεις. Χάιδεψε την ψωλή μου με τα χέρια σου και γλύψε μου τα αρχίδια τώρα!», μου έλεγε και με τσιμπούσε στις ρώγες.
Έπειτα ο Δόκιμος έσπρωξε την πούτσα του μέσα στα χείλη μου και μου γαμούσε κανονικά το στόμα.
- «Μου φαίνεται ότι αρχίζεις να μαθαίνεις. Για δες. Τι θα έλεγες αν σου έλεγα ότι σε λίγο θα βάλω δέκα κοπρίτες από αυτούς εκεί να σου γαμήσουν τον κώλο; Είσαι έτοιμος, δεν χρειάζεσαι περίοδο προσαρμογής. Αχ, ναι! χύνω κοπρίτη! Φάτα όλα. Μην τολμήσεις να φτύσεις τίποτα. Αχ! Σου χύνω στη στοματάρα σου πουτάνα!!!»
Αφού κατάπια τα χύσια του δόκιμου, με μετέφεραν στο θάλαμο όπου με ανάλαβε ένας μελαχρινός στρατιώτης γύρω στα είκοσι τέσσερα, που θα τον φώναζα αφέντη. Ήταν παλιός στρατιώτης και ο δόκιμος του είχε αναθέσει την εκπαίδευσή μου. Μου έδωσε μια κουβέρτα και με οδήγησε στο κρεβάτι μου…
Συνεχίζεται…
Έπειτα δυο στρατιώτες με μετέφεραν, πάντα γυμνό, σε μια αποθήκη και μου έδωσαν ρούχα. Στη συνέχεια σπρώχνοντας και βρίζοντάς με, με οδήγησαν στον Δόκιμο. Είχε αυτός την όψη ενός αγριωπού άνδρα.
- «Λοιπόν στρατιώτη, έχεις ξεχειλωμένο κώλο!», μου είπαν.
- «Όχι!», αρνήθηκα εγώ.
Ο Δόκιμος με έβαλε να κάτσω προσοχή και με την ανάσα του καυτή στο αφτί, ρώτησε επιτακτικά:
- «Πόσους έχεις πάρει από πίσω βρε πουτάνα;»
Το αίμα μου πάγωσε. Εξακολουθούσα να πιστεύω ότι μπορούσα να γλιτώσω.
- «Μ’ έχεις για μαλάκα στρατιώτη; Γδύσου!», πρόσταξε.
Βιάστηκα όσο μπορούσα.
- «Πιο σβέλτα μαλακισμένο!»
Οι διαταγές έπεφταν απανωτές όπως και οι σφαλιάρες.
- «Στάσου προσοχή! Ακίνητος!», διέταξε.
Όταν γδύθηκα, ψηλάφιζε το κορμί μου σαν να ήταν αρνί για πούλημα. Τα δυνατά του χέρια μου έπιασαν τα κωλομέρια. Τα χούφτωσε…
- «Είναι ότι πρέπει για γαμήσι ο κώλος σου. Σκύψε πούστρα και τούρλωσε τα κωλομέρια σου να βεβαιωθώ…»
Υπάκουσα. Έτσι σκυμμένος είδα τον Δόκιμο να σαλιώνει το δάκτυλό του και σε λίγο μου έβαλε κωλοδάχτυλο.
- «Ακόμα δεν το ομολογείς. Είσαι πούστης στρατιώτη, γι’ αυτό σε έστειλαν εδώ. Τον έχεις πάρει τουλάχιστον δέκα φορές. Ο κώλος σου είναι χρησιμοποιημένος. Κανονικά θα έπρεπε να σε στείλουν στο Διοικητή να σε κάνουν Ι5 και να φέρεις την στάμπα του πούστη σ’ όλη σου τη ζωή. Όμως σε έστειλαν εδώ μαζί με τους άλλους που είναι εδώ γιατί υπάρχουν μερικά στελέχη που τους αρέσουν που και που να χύνουν σε ανδρικά κωλαράκια. Και να γαμάνε στοματάκια σαν και το δικό σου…»
- «Όχι! Δεν θέλω…»
- «Σκάσε! Ώστε δεν θέλεις ε; Πολύ καλά. Θες καλό στρώσιμο πριν σου γαμήσω το στοματάκι. Ένα καλό μαστίγωμα ας πούμε στα τριχωτά σου στηθάκια. Δυο - τρεις βουρδουλιές στο κωλαράκι. Ξέρεις, έχουμε πολλά εργαλεία. Σε λίγο θα μας παρακαλάς να σε γαμήσουμε για να γλιτώσεις από τους πόνους και τον εξευτελισμό. Εμπρός! Πάρε τα ρούχα σου και προχώρα!»
Με μεταφέρανε σε ένα άδειο βρώμικο δωμάτιο. Με έσπρωξαν με δύναμη στο πάτωμα και ο λοχίας έκλεισε με θόρυβο την πόρτα πίσω του.
- «Για να βγεις από δω μέσα θα περάσεις κάποια σκληρή εκπαίδευση για να στρώσεις. Εδώ είναι στρατός στρατιώτη. Υπάρχει ιεραρχία. Θα κάνεις ότι σου λέω κι αν δεν υπακούς θα διατάζω τους συναδέλφους σου να σε φέρνουν εδώ και να σε σαπίζουν στο ξύλο. Σήμερα αυτό εδώ το μαστίγιο θα σε συμμορφώσει. Μα πρώτα σκέφτομαι να σου κάνω μια ευγενική χειρονομία…», είπε.
Έπιασε ένα ξύλινο παλούκι, και απευθύνθηκε στους δύο στρατιώτες που τον συνόδευαν.
- «Λέω να του φαρδύνω λίγο ακόμα την σφικτή κωλοτρυπίδα μ’ αυτό εδώ το παλούκι. Εμπρός! Ξάπλωσε ανάσκελα στο τσιμέντο και σήκωσε τα πόδια σου ψηλά!»
- « Σας παρακαλώ, μη....»
- « Σκάσε και σκύψε. Εμπρός εσείς! Φροντίστε να του το χώσετε όλο. Δεν θέλω να βρωμίσω τα χέρια μου».
Υπήρχαν τρείς στρατιώτες σ’ αυτό το κελί, όλοι τους γυμνοί. Ο ένας στρατιώτης χούφτωσε γερό το ξύλινο παλούκι που ήταν γύρω στο μισό μέτρο και ο άλλος το άλειψε με γράσο, για να μπορεί να σφηνωθεί στον κώλο μου με μεγαλύτερη ευκολία, ενώ οι άλλοι δύο μου κρατούσαν γερά τα πόδια ψηλά και ανοικτά.
- « Ει, καλύτερα να χαλαρώσεις να σου χωθεί πιο εύκολα να τελειώνουμε. Τέντωσε τα κωλομέρια σου συνάδερφε. Μην παριστάνεις τον δύσκολο», είπε και περνώντας από πίσω μου, μου φύτεψε απότομα το ένα τέταρτο του παλουκιού.
Άρχισα να σκούζω. Ο στρατιώτης άρχισε να μπαινοβγάζει με μαεστρία το παλούκι και κάθε φορά το έχωνε και πιο βαθιά. Ο Λοχίας ταυτόχρονα γελούσε. Πάνω από το μισό ήταν ήδη στο κωλάντερο μου.
Το παλούκι δεν έβγαινε. Ο λοχίας διέταξε να το αφήσουν σφηνωμένο στο κώλο μου. Έπειτα με έδεσε από το λαιμό.
- « Λέω να πάμε μια βόλτα να σε δουν όλοι με το καυλί στον κώλο. Εμπρός!»
Και πράγματι με έσερνε δεμένο και προχωρούσα σαν το σκυλί. Είχε καλέσει ήδη αναφορά και σε λίγο είκοσι και πλέον βλέμματα με έβλεπαν σε αυτή την εξευτελιστική κατάσταση… Με τα αίματα να τρέχουν από τον σακατεμένο κώλο μου.
- «Λοιπόν κοπρίτες όπως είδατε μας ήλθε καινούργιο σκυλί σε αυτό το πορνείο. Πρέπει να χαίρεστε. Δυο τρύπες παραπάνω σημαίνουν λιγότερες υπηρεσίες. Βέβαια ο κώλος θα είναι για λίγες μέρες σακατεμένος και δεν θα προσφέρεται για γαμήσι, όμως μέχρι να ιάνει το στόμα του θα δουλεύει. Αφού θα τον απολαύσω λίγο μετά θα σας τον δώσω να του μάθετε τις υπηρεσίες γρήγορα…»
Παρατήρησα ότι όλοι οι στρατιώτες ήταν στην αναφορά ξυπόλυτοι και ημίγυμνοι ενώ τα στήθη και οι πλάτες πολλών ήταν πληγωμένες. Ο Δόκιμος άρπαξε με δύναμη το παλούκι και το έβγαλε από τον κώλο μου. Ο πόνος ήταν φρικτός.
- «Λοιπόν, σου έβγαλα το παλούκι. Θα μου πάρεις τώρα ένα τσιμπούκι να δείξεις στους συναδέρφους σου τι αξίζεις;»
- «Ποτέ!», απάντησα.
- «Δεν μαθαίνεις βλέπω καθόλου γρήγορα. Ένα γερό όμως μαστίγωμα θα σε πείσει…»
Έκανε νόημα σε τέσσερις στρατιώτες. Αυτοί πλησιάζοντας έβγαλαν τις πλατιές δερμάτινες ζώνες τους.
- «Μάγκες, θέλω τα στήθια του να γίνουν κόκκινα από το ξύλο!»
Τότε με ξάπλωσαν ανάσκελα, με κράτησαν ακίνητο και άρχισαν να με μαστιγώνουν αλύπητα με τις ζώνες τους σαν ρομπότ, χωρίς οίκτο. Οι βούρδουλες πλήγωναν τις σάρκες μου. Τα βυζιά μου τραντάζονταν. Με μαστίγωναν μισή ώρα δίχως διακοπή. Οι πόνοι ήταν φρικτοί. Τα πλευρά μου είχαν ματώσει για τα καλά, ενώ το στομάχι μου είχε τουμπανιάσει.
- «Σταμάτα, θα γλύψω τον πούτσο. Θα κάνω ότι μου πείτε…»
- «Αρκεί! Φέρτε τον εδώ!»
Ο Δόκιμος είχε ήδη γδυθεί από τη μέση και κάτω.
- «Εμπρός! Κράτα τον με τα χέρια σου και άρχισε να τον γλύφεις!»
Υπάκουσα και έβγαλα τη γλώσσα μου, ενώ οι στρατιώτες από πίσω με κράταγαν από τα μαλλιά για να μην κάνω καμιά ανοησία.
- «Μμμ.. Έτσι μπράβο. Έλα στρατιώτη. Γλείφτον μου. Μόνο τον πουτσοκέφαλο, μαλάκα. Μην σταματήσεις. Χάιδεψε την ψωλή μου με τα χέρια σου και γλύψε μου τα αρχίδια τώρα!», μου έλεγε και με τσιμπούσε στις ρώγες.
Έπειτα ο Δόκιμος έσπρωξε την πούτσα του μέσα στα χείλη μου και μου γαμούσε κανονικά το στόμα.
- «Μου φαίνεται ότι αρχίζεις να μαθαίνεις. Για δες. Τι θα έλεγες αν σου έλεγα ότι σε λίγο θα βάλω δέκα κοπρίτες από αυτούς εκεί να σου γαμήσουν τον κώλο; Είσαι έτοιμος, δεν χρειάζεσαι περίοδο προσαρμογής. Αχ, ναι! χύνω κοπρίτη! Φάτα όλα. Μην τολμήσεις να φτύσεις τίποτα. Αχ! Σου χύνω στη στοματάρα σου πουτάνα!!!»
Αφού κατάπια τα χύσια του δόκιμου, με μετέφεραν στο θάλαμο όπου με ανάλαβε ένας μελαχρινός στρατιώτης γύρω στα είκοσι τέσσερα, που θα τον φώναζα αφέντη. Ήταν παλιός στρατιώτης και ο δόκιμος του είχε αναθέσει την εκπαίδευσή μου. Μου έδωσε μια κουβέρτα και με οδήγησε στο κρεβάτι μου…
Συνεχίζεται…
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.