Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Υπόθεση: Η ιστορία διαδραματίζεται μέσα σε μια Δημόσια Υπηρεσία, όπου ένα φωτοτυπικό έγινε ο κρίκος σύνδεσης  ανάμεσα σε μια αγάμητη υπάλληλο, τη Μαρία, κι έναν ανυποψίαστο συνάδελφο της, τον Δημήτρη. Η Μαρία ήταν μια αχόρταγη πουτάνα που ξεσκίστηκε από μουνί και κώλο μέχρι που τον ξεζούμισε το Δημητράκη, αποδεικνύοντας ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δουλεύουν πολύ σκληρά…
Πολλοί πιστεύουν ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν δουλεύουν καθόλου. Ψέματα. Κάνουν καλή και σκληρή δουλειά και θα σας το αποδείξω αμέσως.

Ήμουν σε μια δημόσια υπηρεσία με πρόγραμμα μαζί με άλλα παιδιά της ηλικίας μου. Τώρα είμαι 30 τότε ήμουν 28, όταν έγινε το σκηνικό. Μαζί με τα παιδιά που δουλεύαμε εκεί ήταν και μια κοπέλα, 22 χρονών, μουνάρα πραγματική. Είχε μαύρο μαλλί, σφιχτό κωλαράκι, κανονικά βυζιά και την έλεγαν Μαρία.

Η Μαρία λοιπόν ήταν φρεσκοπαντρεμένη και νέα στην πόλη μας. Μια μικρή πόλη χωρίς πολλές επιλογές για διασκέδαση και ξενύχτι και τα λοιπά. Ήταν λοιπόν αυτό που λέμε εύθυμος χαρακτήρας το Μαράκι, ζωηρό με άλλα λόγια.

Κάθε φορά που την έβλεπα ήμουν καυλωμένος. Προσπαθούσα βέβαια να συγκρατηθώ λόγω δημόσιου χώρου αλλά μάταια… Ήταν και το γεγονός ότι ήταν παντρεμένη και κάπως κώλωνα. Μαλακία βέβαια αλλά μετά το κατάλαβα.

Μια μέρα λοιπόν των ημερών, το Μαράκι φορούσε μαύρο κολάν, ψηλά τακούνια και άσπρο μπλουζάκι, ήταν αυτό που λέμε τρέλα. Ήμασταν στο γραφείο και χαχανίζαμε. Κάποια στιγμή με φωνάζουν να βγάλω φωτοτυπίες.

Μέσα στην ξενέρα εγώ σηκώνομαι από το ευχάριστο κλίμα και την παρουσία της Μαρίας, είχε κι ένα άρωμα τρέλα, και πάω στο φωτοτυπικό το οποίο ήταν πίσω από τα γραφεία. Ξαφνικά, εκεί που βγάζω φωτοτυπίες και σιγοτραγουδάω, έρχεται το Μαράκι με όλα τα σύνεργα της και μου λέει:

- «Θέλω να μάθω κι εγώ να βγάζω φωτοτυπίες»

Πλάκα λέω μου κάνει το μωρό και της λέω:

- «Έλα από μέσα να σου δείξω πως να πατάς το κουμπί…»

Αυτή έρχεται και περνάει μέσα από το φωτοτυπικό και ακουμπάει τυχαία - και καλά - πάνω στο καυλί μου το οποίο άρχισε και ζωντάνευε με την επαφή, άσε που και μόνο να την βλέπεις δεν ήθελες και πολλά.

- «Όπα!», μου λέει το Μαράκι. «Τι έγινε Δημητράκη; Είσαι καλά;»

Εγώ τι να της πω τώρα;

- «Μια χαρά!», λέω. «Εσύ;»

- «Εγώ σαν να θέλω να πάω στην τουαλέτα αλλά δεν θέλω να πάω μόνη μου, φοβάμαι…», μου λέει.

Έπαθα πλάκα! Λέω δεν είναι δυνατόν, πλάκα μου κάνουν! Το Μαράκι κάνει μία και σκύβει εκεί μπροστά στο φωτοτυπικό και γλείφει τα χείλια της ακριβώς μπροστά από το ‘φίλο’ μου που τώρα ήταν έτοιμος να σκίσει το τζιν. Σηκώνεται και ακουμπάει πάνω μου. Εγώ έχω αρχίσει να ιδρώνω… Και τότε, χωρίς να μου πει άλλη λέξη, μου λέει το απλό:

- «Έλα μαζί».

Αυτό ήταν. Φεύγουμε χεράκι - χεράκι έξω από το γραφείο που είναι η τουαλέτα, μπαίνουμε και κλειδώνουμε την πόρτα… και πριν προλάβω να πω κάτι, χώνει τη γλώσσα της βαθιά μέσα στο στόμα μου και μου χουφτώνει τα αρχίδια.

- «Καλέ αυτά είναι ολόκληρα πεπόνια!», μου λέει.

- «Είναι απ’ αυτά που έχω μαζέψει κάθε μέρα που σε βλέπω!»

- «Για να εξετάσουμε και το υπόλοιπο πακέτο…»

Και μου κατεβάζει το τζιν και το μποξεράκι. Ο πούτσος μου είχε γίνει πύραυλος!

- «Μπράβο Δημητράκη! Τέτοιο εργαλείο είχα στα πόδια μου και το άφηνα έτσι;»

Και τότε παίρνει όλο το καυλί βαθιά μέσα στο στόμα της. Την βούτηξα από τα μαλλιά και την τραβούσα μέσα - έξω συνέχεια… είχα τρελαθεί. Συνέχισε έτσι για κανένα πεντάλεπτο ώσπου της λέω:

- «Σταμάτα! Όχι άλλο…»

Εντωμεταξύ, το γεγονός ότι με πίπωνε μέσα σε τουαλέτα δημόσιας υπηρεσίας, με τρέλαινε ακόμα πιο πολύ. Απ’ έξω φωνές, κακό, κόσμος και τέτοια, και μέσα το Μαράκι να με πιπώνει και να μου ζουλάει τα αρχίδια.

- «Όχι!», μου λέει. «Θα τα πιω όλα! Χύσε άφοβα…»

Δεν άντεξα… της τα δίνω στο στόμα και ότι περίσσεψε στο νιπτήρα της τουαλέτας. Μόλις συνέρχομαι λίγο της λέω:

- «Τώρα η σειρά μου…»

Της κατεβάζω το κολάν και βλέπω το πιο ωραίο θέαμα της ζωής μου! Το μουνί της ξυρισμένο, καλογυαλισμένο και μυρωδάτο. Αρχίζω να την γλείφω και να της βάζω ένα δάχτυλο στην κωλάρα της που ήταν αρκετά ανοιχτή για κώλος. Το Μαράκι βόγκαγε…

- «Έτσι καυλιάρη μου, έτσι… Γλείφε την τρυπούλα μου γιατί αυτός ο μαλάκας ο άντρας μου μόνο να κοιμάται ξέρει…»

Συνέχισα να γλείφω μέχρι που πετάχτηκε η μπιλίτσα της έξω και της έβαλα κι άλλο ένα δάχτυλο στον κώλο. Σηκώνομαι με την πούτσα όρθια πάλι και της πετάω τις βυζάρες έξω ενώ της χώνω το άλλο μου χέρι στο μουνί. Αρχίζω να γλείφω τα βυζιά της μέχρι που έγιναν οι ρώγες πέτρα.

- «Αχ…», μου λέει. «Αχ… Θα χύσω!»

- «Όχι ακόμα πουτάνα. Πρώτα θα φας και την ψωλάρα μου μέσα στη μουνάρα σου και μετά!»

Στηρίζεται στης πλάτες μου, την βάζω στον νιπτήρα και τον μπήγω απότομα μέσα στο μουνάκι της που ήταν υγρό και έτοιμο να χύσει.

- «Έτσι… έτσι… Γάμα την φωλίτσα μου! Έτσι… έτσι ψωλαρά μου. Σκίσε με την πουτάνα! Είμαι πουτάνα, είμαι γαμιόλα!», έλεγε το Μαράκι.

Της βουλώνω κι εγώ τότε το στόμα για να μην μας ακούσουν απ’ έξω. Αφού την κάρφωνα βαθιά μέσα στον μουνάκι της, κάποια στιγμή δεν κατάλαβα γιατί.. από πάθος, από ένταση… μου δαγκώνει το χέρι που είχα κλείσει το στόμα της πολύ δυνατά.

- «Αχ μαλακισμένη!», λέω. «Τώρα θα σου σκίσω την κωλάρα!»

Και όπως ήταν γυμνή την κατεβάζω, την βάζω στα τέσσερα στο πάτωμα της τουαλέτας και όπως είμαι από πάνω, την καρφώνω σαν σκυλί μέσα στην ανοιχτή κωλάρα της.

- «Πάρ’ τα γαμιόλα! Πάρ’ τα! Σου σκίζω την κωλάρα! Θα πας για ράμματα αύριο!»

Το Μαράκι ούρλιαξε απ’ τον πόνο γιατί της το έμπηξα απότομα και χωρίς σάλιο, οπότε την βουτάω πάλι απ’ τα μαλλιά και της κλείνω πάλι το στόμα.

- «Αν ξαναβγάλεις άχνα θα σε γαμάω μέχρι να ψοφήσεις, ψώλα!», λέω.

Το Μαράκι υπάκουο δεν έβγαλε άχνα ξανά κι εγώ την έχυσα στην πλάτη. Στη συνέχεια σηκώνομαι και ακούω τα γόνατα μου να κάνουν κρακ - κρακ και σκέφτομαι: «Πάει… θα μείνω εδώ!». Κοιτάω το ρολόι και είχε περάσει μισή ώρα από τότε που μπήκαμε τουαλέτα και σκέφτομαι: «Πάει, θα γίνουμε ρόμπα!».

Το Μαράκι καθαρίζεται, μου φιλάει μια την πούτσα και μου λέει:

- «Ήταν υπέροχο! Τώρα ξέρω πως άμα θέλω φωτοτυπίες θα φωνάζω εσένα να με βοηθάς…»

Της σκούπισα την πλάτη και ντύθηκε. Βγήκε πρώτη απ’ την τουαλέτα και μετά από λίγο βγήκα κι εγώ. Είχα ένα χαμόγελο μέχρι τα αφτιά και νόμιζα ότι όλοι στο γραφείο το είχαν καταλάβει. Αυτή κυρία, σαν να μην συνέβη τίποτα…

Είδατε λοιπόν που το δημόσιο δουλεύει και μάλιστα σκληρά; Μετά απ’ αυτό το σκηνικό δεν ξαναπήγαμε τουαλέτα μαζί, αλλά είχαμε και αρχείο το οποίο θα σας διηγηθώ την επόμενη φορά…

(Copyright protected OW ref: 8263)

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.