Το e-mail μου είναι το:
Στη δουλειά υπάρχει ένα τμήμα που έχει δύο υπαλλήλους, τη Ματούλα και την Αλένα. Η Ματούλα γύρω στα 45, ψηλή, μελαχρινή με τα πιασιματάκια της, τα ωραία μακριά πόδια της, και το ωραίο κοντό καρεδάκι της. Πάντα κοιτάει λίγο διερευνητικά και διαπεραστικά, αλλά πάντα με μια διακριτικότητα.
Η Αλένα γύρω στα 30, με υπέροχα πράσινα μεγάλα μάτια, καστανόξανθη και έναν τουρλωτό ολοστρόγγυλο πισινό, κόλαση.
Όποτε πήγαινα εκεί ανταλλάσαμε λίγες κουβέντες, κάναμε κανένα αστειάκι, αθώα πειραγματάκια κλπ. αλλά ποτέ δεν είχαμε μεγάλη οικειότητα. Το τελευταίο διάστημα λόγω μιας δουλειάς που είχα αναλάβει, είχα κάποια πάρε - δώσε με τη Ματούλα αλλά πάλι στο χαλαρό.
Μια μέρα μπήκα μέσα στο γραφείο ψάχνοντας τη Ματούλα λίγο βιαστικός και διέκοψα την Αλένα από μια έντονη συζήτηση στο τηλέφωνο. Μου είπε πως έλειπε η Ματούλα και συνέχισε να μιλάει στο τηλέφωνο. Μιλούσε με κάποιον άντρα και συζητούσε πολύ έντονα. Είχε κοκκινίσει το μαγουλάκι της, ύψωνε τη φωνή της και γενικότερα ήταν πολύ εκφραστική.
Εγώ αν και μου είπε πως λείπει η Ματούλα, δεν έφυγα, έμεινα εκεί όρθιος και την χάζευα. Δεν πρόσεξε την παρουσία μου μέχρι που έκλεισε το τηλέφωνο. Τότε, αφού ήπιε μια γουλιά νερό γύρισε και με είδε. Έκπληκτη μου κάνει:
- «Μα, εδώ είσαι τόση ώρα; Σου είπα πως λείπει η Ματούλα!»
- «Η Ματούλα λείπει, αλλά δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό να σε απολαύσω να μιλάς με τέτοια ένταση. Δεν σ’ έχω ξαναδεί τόσο εκφραστική και σέξι!», της είπα.
Η Αλένα γενικώς είναι λίγο απόμακρη και μερικές φορές ακόμη και απότομη, αλλά αυτή τη φορά δεν της βγήκε.
- «Σε παρακαλώ, δεν είχες κανένα δικαίωμα να ακούς τι λέω στο τηλέφωνο με το αγόρι μου!»
- «Μα, δεν άκουγα τι έλεγες, απλά σε έβλεπα και πιο πολύ σε ένιωθα μέσα από τη χροιά και την ένταση της φωνής σου, παρά άκουγα τα λόγια. Για να καταλάβεις, δεν συγκράτησα, ούτε το όνομά του!»
- «Νίκο, Νίκο τον λένε και σε παρακαλώ να περάσεις έξω!»
«Τυχερός ο Νίκος!», της λέω και την πλησιάζω.
Ήταν ακόμη σε ένταση, πριν ηρεμήσει από τον διάλογο με τον Νίκο, εκνευρίστηκε με μένα.
Συνέχιζα να την πλησιάζω και να νιώθω πιο έντονα την ταραχή της, να μυρίζω πιο έντονα το άρωμά της, να εντυπωσιάζομαι περισσότερο από τα μάτια της.
Κάπου τα έχασε όπως με έβλεπε να την πλησιάζω και έτσι έφτασα δίπλα της, έσκυψα πάνω της, και της ψιθύρισα:
- «Μην εκνευρίζεσαι Αλένα, απλά σε απολαμβάνω με όλες μου τις αισθήσεις…»
Φαίνεται πως οι νευρικές απολήξεις στο αυτάκι της είναι πολύ ευαίσθητες γιατί μόλις της ψιθύρισα ένιωσα το ρίγος που την διαπέρασε, η επιδερμίδα της αντέδρασε, η ίδια ανασηκώθηκε ελαφρά και έκλεισε τα μάτια.
- «Είσαι πολύ σέξι όταν εκφράζεσαι έντονα Αλένα…», συνέχισα να της ψιθυρίζω.
Δεν ξέρω πως και γιατί αλλά η Αλένα έμοιαζε να είχε παραλύσει. Καθόταν ασάλευτη στην καρέκλα της και μάλιστα είχε πιάσει σφικτά τα μπράτσα της καρέκλας της. Της χάιδεψα απαλά τα χέρια της για να χαλαρώσει. Ανταποκρίθηκε και ξέσφιξε τις γροθιές της.
Συνέχισα να τη χαϊδεύω, στα μπράτσα πλέον, και εκείνη άφησε έναν απαλό αναστεναγμό να βγει απ’ τα χειλάκια της. Σήμερα φορούσε ένα απαλό κόκκινο κραγιόν που ταίριαζε απόλυτα με την λευκή επιδερμίδα της και τα πράσινα μάτια της. Το αμάνικο πουκαμισάκι της άφηνε τα μπράτσα της γυμνά. Ήταν καλοσχηματισμένα και απαλά.
Ενώ συνέχιζα να της ψιθυρίζω, τα χείλη μου πλέον άγγιζαν το λοβό του αυτιού της και σιγά - σιγά η γλώσσα μου γλιστρούσε πάνω του. Δεν σκεφτόμουν τίποτε, ούτε το γραφείο, ούτε τη Ματούλα που μπορεί να ερχόταν, ούτε το τηλέφωνο που χτυπούσε ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να συνέβαινε…
Η γλώσσα μου εξερευνούσε το αυτί της και τα χέρια μου είχαν περάσει στο μπούστο της. Το άσπρο αμάνικο πουκαμισάκι είχε αρχίσει να δέχεται επιθέσεις από τα δάχτυλά μου. Το πρώτο κουμπί άνοιξε, και το λευκό διάφανο σουτιέν της φανερώθηκε. Τα στήθη της ήταν μικρά και με μια ρώγα σε απαλό ροζ, που είχε σκληρύνει και σκουρύνει ελαφρώς λόγω το ερεθισμού της.
Είχα ερεθιστεί πάρα πολύ, η γλώσσα μου και τα χείλη μου, έπαιζαν με το αυτί της Αλένας και με το πλάι του λαιμού της και είχαν ξετρελαθεί με την υφή αλλά και τη γεύση της επιδερμίδας της. Τα ακροδάχτυλά μου χάιδευαν το στήθος της και έπαιζαν με τις ρώγες της.
Ήμουν σε μια κατάσταση έξαψης και η Αλένα είχε αρχίσει να αφήνει μικρά πνιχτά βογγητά. να ξεφεύγουν απ τα χείλη της. Είχα αρχίσει να της δαγκώνω απαλά τον ώμο την στιγμή που άκουσα έναν θόρυβο και γυρνώντας είδα τη Ματούλα να μπαίνει στο γραφείο…
Συνεχίζεται…
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.