Εγώ και η Μαρία γνωριστήκαμε σε ένα κλαμπ κατά την διάρκεια των διακοπών μας στην Κρήτη όπου είχαμε πάει με φιλικές παρέες και οι δύο. Εγώ ήμουν μετά από χωρισμό μια σχέσης, σχεδόν δύο χρόνια.
Στο κλαμπ καθόμουν στην μπάρα με τους φίλους μου και πίναμε τα ποτά μας. Ξαφνικά βλέπω μια μελαχρινή γυναικάρα να χορεύει στους ρυθμούς της μουσικής μαζί με δύο φίλες της, λίγο πιο δίπλα από το σημείο που καθόμαστε. Μετά από συμβουλές των φίλων άρχισα να στέλνω σφηνάκια προς το μέρος της.
Με μεγάλη μου χαρά είδα να τα δέχεται και μετά από λίγο να έρχονται προς το μέρος μας. Η Μαρία, ψηλή για γυναίκα, γύρω στο 1.75, μελαχρινή με μακριά μαλλιά, να φοράει ένα τοπ που λίγα άφηνε στην φαντασία από τα περίπου νούμερο 3 στήθη της, με ένα σορτσάκι εφαρμοστό από κάτω να διαγράφει τον τέλειο κώλο της και φυσικά να με αποτελειώνει με κάτι υπέροχα πέδιλα με ένα τακούνι γύρω στους 8 -10 πόντους..
Αυτό ήταν, είχα τρελαθεί, την ήθελα εδώ και τώρα.
Συνεχίσαμε τα κεράσματα και τα ποτά. Η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει και η ατμόσφαιρα να ζεσταίνεται.. Μου χόρευε πλέον κολλημένη επάνω μου και έτσι κι εγώ άρχισα να της χουφτώνω, όσο πιο διακριτικά μπορώ, μία τον υπέροχο κώλο της, μία τα πόδια της και μία τα ολοστρόγγυλα βυζιά της.
Τότε μου λέει πως δεν αντέχει άλλο και μου λέει στο αφτί πως με θέλει σαν τρελή. Μου λέει να την ακολουθήσω στις τουαλέτες και φυσικά την ακούω. Ξεκινάει να φύγει και μετά από ένα λεπτό ακολουθώ κι εγώ. Με το που φτάνω, την βλέπω να κάθεται μπροστά στον νιπτήρα και να κοιτάει τον καθρέπτη. Την αρπάζω και την κολλάω στον τοίχο μέσα σε μια από τις γυναικείες τουαλέτες.
Αρχίζω να την φιλάω παθιασμένα σαν να θέλω να την πνίξω με την γλώσσα μου. Αυτή με μια κίνηση σκύβει, μου ξεκουμπώνει το παντελόνι και μου πετάει τον πούτσο μου έξω και πριν προλάβω να πω τίποτα, έχει αρχίσει και με γλείφει σαν να μην υπάρχει αύριο. Εκεί που με έχει καυλώσει τρελά και νομίζω πως θα τελειώσω, σηκώνεται ξαφνικά, κατεβάζει το σορτσάκι της, ακουμπάει τα χέρια της στον τοίχο και μου λέει:
- «Κάνε με να πονέσω τώρα! Κάνε με την πουτάνα σου καυλιάρη μου! Σκίσε με από τον κώλο!»
Εγώ άλλο που δεν ήθελα! Μόλις ακούω αυτά τρελαίνομαι. Παίρνω λίγα από τα υγρά της που έσταζε το μουνάκι της και πασαλείβω την κωλοτρυπίδα της και με τον πούτσο μου μούσκεμα από την μανιασμένη πίπα της, αρχίζω να της τον καρφώνω από πίσω. Στην αρχή σιγά μέχρι να μπει όλος μέσα.. και μετά.. ολοένα και πιο γρήγορα.. μέχρι που την έσκιζα πλέων κανονικά.
Αυτή να στηρίζεται στον τοίχο με το ένα χέρι και με το άλλο να παίζει με το μουνάκι της και εγώ να την σκίζω από πίσω και να καυλώνει τρελά.. Να της πηδάω την κωλάρα και να χουφτώνω τα βυζόμπαλα της με τα χέρια μου. Αυτή να τρελαίνεται και φτάνει η στιγμή που θέλει να χύσει και μου λέει:
- «Θέλω να με χύσεις μέσα στην κωλάρα μου την ώρα που θα σε χύνω κι εγώ…»
Εγώ μόλις το άκουσα αυτό καύλωσα ακόμα πιο πολύ και άρχισα να την σκίζω πιο γρήγορα και να της λέω:
- «Μωρή καριόλα θα σε σκίσω! Θα σου σκίσω την κωλάρα σου και θα χύσω και μέσα σου όπως μου το ζήτησες! Τόσο καλή πουτάνα που είσαι δεν πρέπει να σου χαλάσω χατίρι.
Και αυτή απαντούσε:
- «Ναι γαμιά μου. Σκίσε μου την κωλάρα! Κάνε με να μην μπορώ να κάτσω.. Δώσε μου τα χύσια σου μέσα μου.. Χύνω… Χύνωω… Χύνωωωωωωω!!!»
Και καθώς έχυνε, άρχισα να αδειάζω κι εγώ το καυτό μου σπέρμα μέσα της. Μείναμε εκεί λίγο μέχρι να βρούμε τις ανάσες μας και μετά σκουπιστήκαμε και βγήκαμε σιγά - σιγά έξω. Είχε περάσει σχεδόν μισή ώρα και εννοείται πως μας είχαν πάρει χαμπάρι σχεδόν όλοι όσοι ήταν στις τουαλέτες και εκεί γύρω τόση ώρα και μας κοιτάγανε με ένα χαμόγελο καθώς γυρνούσαμε στην παρέα μας.
«Μήπως θα μας ξαναβλέπανε;», σκέφτηκα και χαμογέλασα κι εγώ έχοντας περάσει ίσως την πιο έντονη βραδιά της ζωής μου μέχρι εκείνη τη στιγμή. Σε λίγο οι παρέες μας χωριστήκανε καθώς φύγαμε από το μαγαζί ο καθένας για το ξενοδοχείο του και τότε κατάλαβα πως δεν είχαμε καν συστηθεί.
Έβαλα το χέρι μου στην τσέπη από το τζιν και βρήκα ένα κομμάτι χαρτί να λέει: «Μαρία.. αν το θέλει η μοίρα θα ξαναβρεθούμε». Έμεινα να το κοιτάζω. Νευρίασα στην αρχή που έχασα την ευκαιρία να γνωριστούμε και να αλλάξω κάποιο τηλέφωνο αλλά από την άλλη είπα, καλύτερα έτσι. Ας μείνει το μυστήριο να θυμίζει πόσο τέλεια ήταν η σημερινή έξοδος.. και αν θέλει η ‘μοίρα’ θα την ξαναδώ.
Τελικά δεν την είδα ποτέ ξανά αλλά ακόμα την θυμάμαι πολύ συχνά και αναπολώ την απίστευτη εκείνη νύχτα.
(Copyright protected OW ref: 8296)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.