Μικρή γλυκιά μου Πόρνη (2ο μέρος)

Το έχω ακούσει τόσες φορές που πια έχουν χάσει την έννοια τους αυτές οι λέξεις. Με βοήθησε να βγω από αυτήν την αμηχανία μου. Συγκεκριμένα είσαι η πρώτη μου. Μπορείς να πεις ότι ακόμα είμαι παρθένος από αυτή την άποψη. Η κοπέλα ξέσπασε σε γέλια. Αλλά με έναν τρόπο που ζέστανε ξανά την καρδιά μου. Πλησίασα και έκατσα δίπλα της. Πήρα τα χέρια της ανάμεσα στα δικά μου και τα φίλησα αρκετές φορές πριν συνεχίσω. Με όλες τις κοπέλες που έχω κάνει έρωτα... φυσιολογικό είναι να τις έχω φιλήσει.

Το ότι σε πλήρωσα... δεν σημαίνει τίποτε απολύτως για μένα. Δεν πρόκειται να σε διαχωρίσω από τις άλλες. Η μόνη κατάταξη που θα κάνω αργότερα... είναι ανάλογα με το πόσο θα με ικανοποιήσεις. Όσο για το φιλί... θα αφοσιωθώ στο υπόλοιπο κορμί σου. Δεν θα μου είναι και πολύ δύσκολο... έτσι πιστεύω δηλαδή.

Έσκυψε και ακούμπησε τα χείλη της στο μάγουλο μου. Τα έσυρε μέχρι το αυτί μου και ψιθύρισε:

-    Να ‘σαι σίγουρος ότι θα επισπεύσω όλες μου τις δυνάμεις και γνώσεις για να σου μείνει αξέχαστη αυτή η νύχτα.

Το χέρι της ήδη είχε γλιστρήσει με έναν μαγικό ερεθιστικό τρόπο πάνω στο μπούτι μου χαϊδεύοντας το εσωτερικό του. Το έπιασα απότομα και το τράβηξα. Με κοίταξε σοβαρά και ξανά στεναχωρημένη. Διέκρινα και μια λάμψη φόβου πίσω από όλα αυτά. Την καθησύχασα αμέσως λέγοντας:

-    Δεν είμαι αγροίκος. Μην ανησυχείς γι αυτό. Το πόσο θα με ικανοποιήσει μια γυναίκα δεν εξαρτάται από την δική μου καύλα και μόνο. Άσε τον χρόνο να το δείξει.

Πήρα το ποτήρι της και της έκανα νόημα αν θέλει και άλλο. Κούνησε καταφατικά το κεφάλι της κάπως μπερδεμένη. Μέχρι να ετοιμάσω νέο κοκτέιλ κοιτούσε αμήχανα γύρω της χωρίς να τολμά να με κοιτάξει. Έπιασα τον εαυτό μου να την κοιτάζει κατά κάποιον τρόπο αμυδρά, με δέος. Αυτό το κορίτσι, που στην πραγματικότητα ήταν επαγγελματίας Πόρνη, είχε πάνω της κάτι το αθώο και ειλικρινές. Κάτι που δεν είχα βρει σε καμιά από τις σχέσεις μου όλο αυτό τον καιρό.

Έχοντας αποκομίσει μια σεβαστή περιουσία από τους γονείς μου συνέχισα την άνοδο της επιχείρησης τους και τώρα είχε γίνει σχεδόν πολυεθνική. Γύρισα πολλά μέρη και κακά τα ψέματα, πέρασαν από την αγκαλιά μου αρκετές κοπέλες διαφόρων εθνικοτήτων. Όμως όλες τους είχαν κάτι το υποκριτικό πάνω τους. Ακόμα και αυτές του υψηλού kast και του τζετ-set. Φυσικό ήταν να έχω βγάλει το όνομα του Playboy μιας και κάθε λίγο και λιγάκι με βλέπανε με διαφορετική κοπέλα. Όλες όμως πρώτα κοίταζαν το πορτοφόλι μου έστω και διακριτικά.

Όμως αυτή η κοπέλα δεν έδειχνε να δίνει σημασία στα πλούτη μου. Το καταλάβαινα από τις αντιδράσεις της. Πολύ πιθανόν γιατί ήξερε ότι απλά ήμουνα ένας ακόμα πελάτης της και το πρωί θα έφευγε κρατώντας της αναμνήσεις της βραδιάς βαθιά μέσα της. Γιατί ακόμα δεν το είχε αντιληφτεί αλλά εφόσον το ήθελε και αυτή, η αποψινή βραδιά θα φρόντιζα να μείνει αξέχαστη και σε αυτήν.

Πλησίασε και της έδωσα το ποτήρι. Με ευχαρίστησε χαμογελώντας κάπως ψυχρά. Σίγουρα την είχα στενοχωρήσει. Αυτό έπρεπε να το διορθώσω και γρήγορα μάλιστα. Έβαλα απαλή μουσική και χαμήλωσα τα φώτα αρκετά. Μετά την πλησίασα και κάνοντας μια βαθιά υπόκλιση πρότεινα το χέρι μου λέγοντας. Η κυρία θα μου έκανε μεγάλη τιμή να μου χαρίσει αυτόν τον χορό. Η φωνή μου ήταν σταθερή σοβαρή και ζεστή. Δεν έπρεπε να την κάνω να νομίσει ότι κάπου την κορόιδευα. Έπρεπε να καταλάβει ότι ήθελα τα πράγματα να ξαναμπούν στον δρόμο τους.

Η κοπέλα άφησε το ποτό της στο τραπεζάκι και ακουμπώντας το χέρι της στο δικό μου ανασηκώθηκε λέγοντας:

-    Πολύ ευχαρίστως!

Την αγκάλιασα από την μέση και αυτή τύλιξε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου. Αρχίσαμε να λικνίζουμε τα κορμιά μας στον απαλό ρυθμό της μουσικής, ενώ ξεκίνησα μια σειρά ερωτήσεων γνωρίζοντας την καλύτερα. Αυτή ανταποκρινόταν πρόθυμα σε κάθε μου ερώτηση, και αρκετές φορές ρώτησε για μένα. Της έκρυψα σκόπιμα ποιος ακριβώς ήμουν. Της είπα ακόμα ψέματα για το διαμέρισμα. Ότι ανήκε στο αφεντικό μου που με εμπιστευόταν και μου το παραχωρούσε όταν έλειπε για ταξίδια στο εξωτερικό. Έτσι μπορούσα να το χρησιμοποιήσω και σαν δικό μου καταφύγιο. Της είπα ότι ήμουνα ένας απλός υπάλληλος.

Με μιας αυτή χαλάρωσε. Δεν ξέρω Αλλά όλος αυτός ο πλούτος που έβλεπε την έκανε να απομακρύνεται από κοντά μου. Αυτό μεγάλωσε το ενδιαφέρον μου γι’ αυτήν. Έμαθα γι αυτήν πολλά ενδιαφέροντα πράγματα. Και όσο μου μιλούσε, τόσο μεγάλωνε η εντύπωση μου για αυτήν. Έπιασα τον εαυτό μου να μην σκέφτεται πια να κάνει έρωτα μαζί της. Σε πρώτη θέση έβαλα το ενδιαφέρον μου να την γνωρίσω καλύτερα.

Ξαφνικά άκουσα την κοιλίτσα της να γουργουρίζει. Κοκκίνισε κάπως από ντροπή και είπε:

-    Συγγνώμη, δεν έπρεπε να το ακούσεις αυτό… Γέλασα καλόκαρδα και της είπα:

-    Μην μου ζητάς συγγνώμη για κάτι που είναι απόλυτα φυσικό.

Χαλάρωσα το αγκάλιασμα μου και της είπα:

-    Κι εγώ πεινάω. Πάω να ετοιμάσω κάτι να φάμε. Σίγουρα θα υπάρχουν αποθέματα στην κουζίνα. Με ακολούθησε λέγοντας:

-    Δέχομαι αρκεί να με αφήσεις να σε βοηθήσω.

Της πρότεινα το χέρι μου το και μαζί μπήκαμε στην κουζίνα.

-    Μαγειρεύεις υπέροχα!

Της είπα κατεβάζοντας την τελευταία γουλιά κρασί από το ποτήρι μου. Ήταν ανένδοτη στο θέμα να μαγείρευα εγώ. Οπότε, την άφησα να ανακατευτεί στην κουζίνα. Εγώ ετοίμασα παράλληλα μια χορταστική σαλάτα, άνοιξα ένα κρασί, κι έστρωσα το τραπέζι. Λίγο πριν ξεκινήσουμε να τρώμε, άναψα μερικά κεριά και έσβησα τα φώτα. Το πρόσωπο της άλλαζε εκφράσεις συνέχεια από τις σκιάσεις των κεριών. Τα μάτια της πετούσαν χιλιάδες χρώματα από τις αντανακλάσεις των φλογών. Σχεδόν μαγευόμουν από όλο της το είναι. Δεν ήμουνα πρωτάρης σε αυτό το θέμα. Αρκετές φορές είχα δειπνήσει με αυτόν τον τρόπο. Προσπαθούσα να εντοπίσω τι ήταν αυτό που με μάγευε πάνω της.

Και ξαφνικά το είδα. Ήταν ολοφάνερο. Στεκόταν εκεί μπροστά μου. «Μα βέβαια!» σκέφτηκα ενθουσιασμένος μέσα μου. Η κοπέλα απέναντι μου δεν φορούσε κανένα μπιζού, κανένα κόσμημα, και δεν είχε το παραμικρό βάψιμο.
Ήταν απλά ο εαυτός της. Σε όλα τα προηγούμενα ανάλογα δείπνα που είχα με διάφορες κοπέλες, όλες ήταν ντυμένες στην τρίχα, βαμμένες και φορούσαν πολλά κοσμήματα. Αυτή όμως καθόταν εκεί απέναντι μου φορώντας ένα απλό κιμονό, έχοντας τα μαλλιά της ριγμένα στους ώμους, χωρίς τίποτε άλλο.

Με έπιασε να την παρατηρώ τόσο επίμονα. Παρόλο που πρέπει να ήταν συνηθισμένη σε τέτοιου είδους ματιές χαμήλωσε το βλέμμα της. Διέκρινα κάποιο ελαφρό αναψοκοκκίνισμα στα μάγουλα της.

-    Μην με κοιτάς έτσι. Είπε απαλά.

-    Πως σε κοιτάζω δηλαδή; Ρώτησα.

-    Σαν να προσπαθείς να δεις πίσω από το βλέμμα μου. Δεν είναι αυτό το αντρικό βλέμμα που έχω συνηθίσει να αντικρίζω. Το βλέμμα που με ξεγυμνώνει και ζυγίζει τα προσόντα μου.

Σταμάτησε και κάρφωσε το βλέμμα της βαθιά μέσα στο δικό μου.

-    Εσύ προσπαθείς να μου ξεγυμνώσεις την ψυχή. Με φοβίζει αυτό. Δεν φέρεσαι σαν πελάτης μου. Δεν φέρεσαι σαν... σταμάτησε χαμηλώνοντας το βλέμμα της.

-    Σαν αρσενικό γουρούνι. Συμπλήρωσα την φράση της. Σαν τόσους και τόσους που κοιτάνε μόνο πως θα το χώσουνε μέσα σου, πως θα σε γεμίσουν από παντού, πως θα σε ταπεινώσουν και θα σε ξευτελίσουν προκειμένου να ικανοποιηθεί το φαλλοκρατικό αντρικό εγώ τους!

Ήπια μια γουλιά από το ποτήρι μου.

-    Δεν διαφέρω και πολύ από αυτούς. Με κάνεις και συνειδητοποιώ κάτι πολύ σοβαρό πάνω μου.

-    Τι πράγμα; Ρώτησε.

-    Ότι... άλλοι έχουν το όνομα και άλλοι την χάρη! Είπα με στόμφο.

-    Δεν σε καταλαβαίνω… μου είπε.

-    Είναι δίπλευρο το νόημα. Και για σένα και για μένα!

Είπα και άναψα δυο τσιγάρα προσφέροντας της το ένα.

-    Θα ήθελες να μου εξηγήσεις και τις δυο πλευρές;

-    Ναι, γιατί όχι; Θα μου έκανε καλό.

Της είπα ενώ της πρότεινα το χέρι μου και γυρίσαμε στο σαλονάκι. Καθίσαμε ξανά στον καναπέ αφού πρώτα γέμισα δυο ποτήρια κρασί και άρχισα να μιλάω. Δεν έβγαλε λέξη σε όλη την διάρκεια αυτής της μικρής μου αγόρευσης. Ούτε καν σήκωσε το ποτήρι της να πιει. Με παρακολουθούσε με όλο της το είναι έχοντας τα μάτια της καρφωμένα βαθιά στα δικά μου. Στην πραγματικότητα ήταν σαν να ρουφούσε μια-μια τις λέξεις από τα χείλη μου.

-    Είμαι κι εγώ ένα αρσενικό γουρούνι. Με όλες μου τις σχέσεις. Δεν ήθελα να το συνειδητοποιήσω Αλλά καταλάβαινα... ήξερα ότι κάθε μου σχέση δεν ερχόταν μαζί μου για το άτομο μου τόσο, όσο για την θέση μου στην κοινωνία και για τα λεφτά μου. Μην πεις τίποτε. Σου είπα μερικά ψέματα πριν μόνο και μόνο για να χαλαρώσεις. Σε έβλεπα απόμακρη και καταλάβαινα ότι κατά ένα μεγάλο μέρος έφταιγαν αυτά τα δυο μου προτερήματα. Ο πλούτος και η θέση μου. Θέλησα να σου δείξω ότι πίσω από αυτά είμαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος που ζητάει να βρει κάτι που να αξίζει να αφιερώσει τα αισθήματα του. Και το αντίθετο. Δεν βρήκα κάποια που να κοιτάξει βαθιά μέσα μου και να δει τον άνθρωπο. Όλες τους βλέπουν τον μεγαλοεπιχειρηματία με το φουσκωμένο πορτοφόλι. Έτσι κι εγώ γινόμουνα μαζί τους ένα κανονικό αρσενικό γουρούνι. Ποτέ μου δεν έδωσα την απαιτούμενη σημασία στην ικανοποίηση μιας γυναίκας... Όχι όπως το θέλω... Δεν με ενέπνευσε καμιά τους. Βέβαια... σαν αρσενικό με ερέθιζαν... Αλλά δεν μπόρεσαν να προβάλλουν τον άνθρωπο από μέσα μου. Γιατί δεν μου έδιναν τον δικό τους άνθρωπο... Μόνο το κορμί τους και τις ικανότητες τους στο κρεβάτι. Δηλαδή γλυκό μου κορίτσι ήταν πουτάνες χειρότερες και από σένα. Εσύ τουλάχιστον το δηλώνεις μια κι έξω. Είναι η δουλειά σου πληρώνεσαι, το κάνεις και τέρμα. Αυτές όμως όλες τους είναι χειρότερες από σένα. Έχουν μηδενίσει τα ανθρώπινα αισθήματα.

Σταμάτησα για να πιω λίγο κρασί και να ανάψω άλλο ένα τσιγάρο. Ήπιε και αυτή λίγο από το κρασί της. Μου ακούμπησε το χέρι με το δικό της. Την κοίταξα στα μάτια. Δεν μίλησε αλλά με το βλέμμα της μου είπε: «Συνέχισε. Μην σταματάς να μου μιλάς. Άνοιξε μου την ψυχή σου». Συνέχισα λοιπόν να μιλάω.

-    Βέβαια ανήκω κι εγώ στην ίδια κατηγορία. Με όλο αυτό το κυνήγι της επιτυχίας και του χρήματος μηδένισα και τα δικά μου συναισθήματα. Τα κλείδωσα μέσα σε ένα δωματιάκι στα πιο βαθιά σημεία του είναι μου. Γιατί όμως νιώθω τώρα έτσι; Γιατί νιώθω την ανάγκη να στα πω όλα αυτά; Ποια είσαι εσύ γλυκιά μου άγνωστη που βρήκες το κλειδί να τα ξεκλειδώσεις; Γιατί ενώ είσαι του χεριού μου, ενώ έχω το δικαίωμα να κάνω χρήση του κορμιού σου όπως γουστάρω, στην πραγματικότητα δεν το θέλω. Αυτό που θέλω τώρα από σένα είναι να σου δώσω τον άνθρωπο που κρύβεται μέσα μου και να πάρω εγώ τον δικό σου. Αυτό που θέλω είναι να κάνω αυτό που θέλεις κι εσύ βαθιά μέσα σου. Αυτό που όλοι οι άλλοι άντρες στο στέρησαν. Αυτό που όλες οι γυναίκες που γνώρισα μέχρι σήμερα με ανάγκασαν να το κρατάω κλειδωμένο μέσα μου βαθιά. Σε παρακαλώ πολύ, κάνε μου μια χάρη.

Έκοψα έτσι απότομα τον μονόλογο μου. Η κοπέλα άνοιξε διάπλατα τα μάτια της σαν να ξυπνούσε από λήθαργο.

-    Ότι θέλεις αγοράκι μου. Ότι θέλεις!

Η φωνή της βγήκε με λυγμό Αλλά και πολύ ζεστασιά.

-    Αν είναι να γίνει κάτι ανάμεσα μας σαν πελάτης και υπάλληλο... τότε καλύτερα να μην γίνει τίποτα. Δεν το θέλω έτσι. Δεν θα έχει καμιά απολύτως αξία μαζί σου. Με καταλαβαίνεις τι θέλω να πω, έτσι δεν είναι;

Η κοπέλα άφησε το κρασί από το χέρι της και τώρα έπιασε και τα δυο τα δικά μου.

-    Ας χορέψουμε… Είπε.

Σηκωθήκαμε και όπως πριν, την έπιασα από την μέση τυλίγοντας αυτή τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου. Αυτήν την φορά όμως δεν μιλήσαμε. Έγειρε το κεφάλι της στο στήθος μου και άφησε να την παρασέρνω στο ρυθμό της μουσικής. Με σκυμμένο το κεφάλι άφηνα απαλά φιλιά πάνω στα μαλλιά της. Ανασήκωσε το πρόσωπο της.

Τα μάτια της έκαψαν τα δικά μου. Η ανάσα της βαριά έγινε και δική μου. Τα χείλη μας ακούμπησαν. Ένα απλό ακούμπημα για λίγα δευτερόλεπτα. Λίγα δευτερόλεπτα που δεν ήθελα να τελειώσουν. Την ένιωσα να ριγά... την ένιωσα να σφίγγεται πάνω μου απαλά.

-    Φίλα με!

Συνεχίζεται….