Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Τη γλύτωσα φτηνά μετά από ατύχημα που είχα με τη μηχανή. Φτηνά, αλλά και με τα 2 χέρια και ένα πόδι στο γύψο. Προληπτικά με κράτησαν όλο το σαββατοκύριακο μέσα. Κάποιος έπρεπε να μείνει σπίτι με τα παιδιά, οπότε η "αποκλειστική" νοσοκόμα ήταν η μόνη λύση.

Περίμενα κάποια όπως τις φανταζόμουν, κάποια κουρασμένη 50άρα νοσοκόμα, που θα κοιμόταν στον καναπέ όλο το βράδυ. Τι έκπληξη που ήρθες εσύ! Περιποιημένη, όμορφη, με την στενή σου άσπρη στολή και το απίστευτο ντεκολτέ. "Γεια, είμαι η Άννα, ζητήσατε νοσοκόμα για απόψε έτσι;". Πρέπει να έδειξα χαζός, γιατί έκανα αρκετά δευτερόλεπτα να απαντήσω. Δεν ήθελα να καρφωθώ, αλλά τα μάτια μου έλεγχαν το κορμί σου, από τα πλούσια μαλλιά που έπεφταν στους ώμους σου, μέχρι τα πόδια σου με το λεπτό άσπρο καλσόν.

Έβγαλες τα πράγματα σου, ένα βιβλίο και τα ακουστικά για το κινητό σου. Περίμενες κι εσύ μια βαρετή νύχτα με κάποιο (συνήθως) γέρο, αλλά το έβλεπα στα μάτια σου ότι χάρηκες που είδες εμένα. Μιλήσαμε αρκετά, για το ατύχημα, για τις δουλειές μας, η ώρα περνούσε ευχάριστα. Κάπου γύρω στα μεσάνυχτα, ήρθες να με σκεπάσεις καλύτερα και είδες τα αίματα στο σεντόνι. Ρώτησες αν με έπλυναν μετά το χειρουργείο και απάντησα αρνητικά.

-    Θα σε περιποιηθώ εγώ, άλλωστε είναι στις υποχρεώσεις της αποκλειστικής να πλένει του ασθενείς.

Ντράπηκα να πω την αλήθεια, κυρίως γιατί είχες εμφάνιση που ήξερα ότι μου δημιουργούσε ένα "θέμα". Έφερες νερό και σφουγγάρι και άρχισες να καθαρίζεις το κορμί μου, αργά-αργά, με προσοχή μην κάνεις κάποια κίνηση και πονέσω. Η αλήθεια είναι ότι πονούσα, αλλά κάπου πιο χαμηλά. Άρχισες να κατεβαίνεις στο κορμί μου και περίμενα ότι θα σταματούσες. Εσύ επαγγελματίας, έκανες πως δεν έβλεπες το εξόγκωμα που είχε δημιουργηθεί. Εγώ είχα κοκκινίσει. Κάποια στιγμή τα μάτια σου έπεσαν επάνω στον πούτσο μου, που είχε βγει έξω από το εσώρουχο. Ζήτησα συγνώμη κατακόκκινος και είπες…

-    φυσιολογικό για έναν άντρα.

-    Φυσιολογικό αν έχει δίπλα του τέτοια γυναίκα και τον βασανίζει…

και γελάσαμε. Άρχισες να με περιποιείσαι στα ευαίσθητα σημεία μου, χωρίς να αποφεύγεις την επαφή. Λες και το έκανες επίτηδες. Έπαιζες, ήμουν σίγουρος.  Το ντεκολτέ σου ήταν το κερασάκι στην τούρτα, ή να πω στην καύλα της στιγμής;

Άρχισα να αναστενάζω, με βασάνιζες. Τελείωσες την δουλειά σου και με σκέπαζες με τα καθαρά σεντόνια. Κάθισες στην καρέκλα να ξεκουραστείς και γελάσαμε με το αντίσκηνο που είχε δημιουργηθεί εκεί κάτω.

-    Θα ηρεμήσεις ή να σου δώσω κάτι;… ρώτησες.

-    Ε… τι να κάνω, αυτό δεν το ελέγχεις, αποφασίζει μόνο του, αλλά το βλέπω δύσκολο να ηρεμήσει σύντομα.

Δεν βοηθούσε και η τηλεόραση, επανάληψη sex & the city με τα άπαντα στης Samantha. Σου λέω:

-    Το κάνουν επίτηδες απόψε, για μένα.

Η ώρα περνούσε με διάφορες συζητήσεις, χωρίς να αποφύγουμε να πάμε και σε κουβέντα γύρω από το σεξ και τις σχέσεις μας, να σε κολακέψω πάλι για την εμφάνιση σου και τα μαλλιά σου. Μου είπες ότι πρέπει να κοιμηθώ και σου είπα "αδύνατο, είμαι σε υπερένταση". Δεν εννοούσα αυτό, αλλά γέλασες και είπες "το βλέπω" δείχνοντας το σεντόνι που δεν είχε καθίσει ακόμη.

-    Δεν βλέπω να ηρεμεί αυτό απόψε, ίσως τα φάρμακα που μου έδωσαν.

Ειλικρινά πονούσα, ένοιωθα να έχει πάρει απίστευτες διαστάσεις και ένοιωθα το αίμα στις φλέβες του.

-    Μάλλον πρέπει να κάνω κάτι για να ηρεμήσεις, άλλωστε δουλειά μου είναι να σε κάνω να νοιώσεις άνετα, ότι θα έκανε και η γυναίκα σου αν μπορούσε να είναι εδώ απόψε.

Κλείδωσες την πόρτα και με πλησίασες. Κάθισες στο κρεβάτι και έβαλες το χέρι σου κάτω από το σεντόνι. Τον έπιασες στο χέρι σου και τον έσφιξες. Κόντεψα να πεθάνω από την καύλα. Το χέρι σου ζεστό, καυτό. Άρχισες αν τον παίζεις,  αργά-αργά, όπως έπρεπε. Πλησίαζες το κεφάλι σου και ένοιωθα την αναπνοή σου καυτή. Με κοιτούσες στα μάτια όσο το έκανες, ήθελες να βλέπεις τις αντιδράσεις μου. Ήξερα ότι δε θα κρατήσω πολύ, ήταν αδύνατο να αντέξω τόση ηδονή. Ποιος, εγώ, που κρατάω μια ώρα ή όσο χρειαστεί για να χαρίζω όσους οργασμούς χρειάζεται η σύντροφος μου. Αλλά απόψε, αυτό πάει, το πήρες εσύ με τα μάτια σου και τα καυτά σου χάδια.

-    Θα τελειώσω, σου είπα. Δεν ξέρω, μήπως να…

Δε μίλησες, ήρθες επάνω μου, σήκωσες το άσπρο σου φουστάνι και έσκισες το καλσόν σου. Κάθισες επάνω μου, με το μουνάκι σου να είναι ήδη υγρό. Μπήκα μέσα σου και αναστέναξες, όπως και εγώ. Με προσεκτικές κινήσεις, άλλωστε με 3 γύψους ήμουν και πονούσα σε κάθε κίνηση, ανεβοκατέβαινες επάνω μου και ένοιωθα το υγρό σου μουνάκι να έχει ανοίξει. Μακάρι να ήσουν γυμνή, να δω το κορμί σου, αλλά ας μην παίζω με την (θεά) τύχη μου. Με το χέρι σου έπαιζες την κλειτορίδα σου και ήχοι ηδονής έβγαιναν από τα χείλη σου. Δεν άντεχα άλλο, ήταν πολύ για να κρατηθώ. Άφησα τον εαυτό μου ελεύθερο και άρχισα να χύνω μέσα σου, κάτι σου έφερε και έναν πρώτο δικό σου οργασμό. Φωνάζαμε όσο γίνεται λιγότερο, μην μας καταλάβουν και η ατμόσφαιρα είχε άρωμα καύλας, το άρωμα και των δυο μας. Έμεινες εκεί, πάνω μου και κουνούσες τη λεκάνη σου.

-    Θέλω και άλλο…

είπες και χάιδευες ακόμη την κλειτορίδα σου. Μου είπες.

-    Μην κάνεις κάτι, συνέχισες, άσε με να τελειώσω άλλη μια φορά.

Μα και εσύ, δεν ήξερες ότι είχες μαζί σου τον μερακλή.

-    Έλα πάνω μου, στο στόμα μου, κρατήσου από το κρεβάτι και φέρε το μουνάκι σου αμέσως εδώ!

Κάθισες στο πρόσωπο μου και η γλώσσα μου άρχισε να σε γλείφει, μια βαθιά μέσα σου, μια στην πρησμένη σου κλειτορίδα. Σιγά-σιγά, πήρες το παιχνίδι πάνω σου, καθόριζες εσύ το ρυθμό. Τριβόσουν επάνω μου άγρια, σχεδόν δεν έπαιρνα ανάσα, αλλά το λάτρευα. Σε έγλειφα και ρουφούσα τα υγρά σου μαζί με τα δικά μου. Ήμουν ένα όργανο ηδονής στα χέρια σου. Μέχρι που σε άκουσα να φωνάζεις ξανά ότι χύνεις και ένοιωσα τα υγρά σου ξανά. Κόλλησες στο στόμα μου και έμεινες εκεί. Δεν ήθελα να τελειώσει ποτέ αυτή η στιγμή.

-    Νανάκια τώρα και το πρωί θα σου ανταποδώσω τη χάρη, μου είπες.

Ποια χάρη; Εγώ σου χρωστάω που με άφησες να νιώσω και να χαθώ σε αυτό το κορμί.



Copyright protected OW ref: 105230



Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.