Δεν έχω λόγια!!!

Η ιστορία που θα σας πω συνέβη πέρυσι το καλοκαίρι. Διακοπές και όπως καταλαβαίνετε, η καύλα στο έπακρον.

Λοιπόν, μόλις φτάνουμε στο νησί με την παρέα και πάμε κατευθείαν στο δωμάτιο. Ανεβαίνουμε στο δωμάτιο και η πρώτη δουλειά είναι να ανοίξεις το παράθυρο να δεις τη θέα και εγώ την είδα κατευθείαν στο διπλανό μπαλκόνι: ένας παίδαρος απίστευτος! Το νησί από μόνο του ήταν μια μαγεία, δεν χρειαζόταν να βρω τον Γιάννη για να το καταλάβω! Οπότε του σκάω ένα χαμόγελο… ανταποδίδει και πάλι μέσα.

Ετοιμάζομαι και κανονίζουμε να πάμε για καφέ και εξερεύνηση στο νησί. Βόλτα στα σοκάκια και τα λοιπά. Καθώς περπατάγαμε βλέπω σε ένα καφέ το Γιάννη (το παιδί στο μπαλκόνι), με παρέα βέβαια, αγόρια και κορίτσια. Μπαίνουμε μέσα με τους δικούς μου -με παρότρυνση δική μου βέβαια- και καθόμαστε. Προσπαθώ εγώ να καθίσω απέναντι του, και τον κάρφωνα συνέχεια.

Η βραδιά εξελίχθηκε πολύ ομαλά. Πήγαμε για φαγητό μετά και ύπνο νωρίς γιατί ήμασταν πτώματα όλοι. Εγώ βέβαια δεν έχασα την ευκαιρία και βγήκα στο μπαλκόνι. Ο ξάδερφος μου που μέναμε μαζί στο δωμάτιο έφυγε να δει τι παίζει. Δεν χαλάρωσε και ήταν ευκαιρία να βγω στο μπαλκόνι να δω τι γίνεται.

Και τι να δω; Ο παίδαρος (τύπου Σπαλιάρας αααχχ!), καθόταν έξω και κάπνιζε. Πέθανα! Παίδαρος! Καπνίζει και μόνος… ήθελες άλλη ευκαιρία;
Τραβάω την καρέκλα και κάθομαι και εγώ. Με κοιτάζει και μου λέει:

-    «Ωραία βραδιά!»

Και του απαντώ:

-    «Απίστευτη! Πολύ γλυκιά…»

Με κοιτάει και χαμογελάει...

-    «Το όνομα σου;» του λέω.

-    «Γιάννης, εσένα;»

-    «Ερμής» (άκυρο τελείως!)

-    «Αφού οι φίλοι στο καφέ αλλιώς σε φώναζαν…» μου λέει.

-    «Αααα..! Ήσουν στο καφέ; Σόρρι, Στράτο με λένε»

-    «Έτσι μπράβο!»

Ανάβει και δεύτερο τσιγάρο. Ο τρόπος που κάπνιζε με είχε καυλώσει απίστευτα τόσοοο καύλααα!!! Και πετάγεται και μου λέει:

-    «Έχεις τίποτα να πιούμε; Εγώ έχω στερέψει…»

Και για καλή μου τύχει είχαμε φέρει μπύρες στο δωμάτιο. Του το είπα και η καρδιά μου φτερούγιζε περιμένοντας απάντηση…

-    «Έλα να πιούμε καμιά μπύρα τότε…»

Και όπως και έγινε. Δεν έχασα ευκαιρία! Σε δυο λεπτά ήμουν στο δωμάτιο του.

-    «Μόνος;»

Τον ρωτάω και απαντάει ότι ο φίλος του είχε πάει στα μπαρ να βρει να πηδήξει και γελάμε.

Πίνοντας μπύρες μιλήσαμε για διάφορα και κάποια στιγμή μετά την έκτη μπύρα ήρθε η συζήτηση στο σεξ όπως πάντα. Έκανα σαν το μαλάκα… όπως καθόταν, φαινόταν ένα τεράστιο φούσκωμα ανάμεσα στα παπάρια του. Δεν έχω λόγια… αυτό τον άντρα πρέπει να τον πάρω οπωσδήποτε… δεν την παλεύω διαφορετικά! Θα πέθαινα έστω να του έπαιρνα πίπα!

Και παίρνω το θάρρος να μπω πιο βαθιά στο σεξ λέγοντας διάφορα.
Ώσπου κάποια στιγμή, κι ενώ εγώ ήμουν φουλ στην  καύλα, μου λέει το εξής:

-    «Μικρέ, μήπως τον αρπάζεις λίγο;»

-    «Ε… ε… έκανα δυο φορές… έχω κάνει σεξ με άντρα όπου είναι και αλήθεια και το σκέφτομαι και για τρίτη…»

Βάζει τα γέλια…

-    «Ρε μαλάκα μου την πέφτεις;» Απάντησε άγρια και τότε εγώ χέστηκα.

Λέω μέσα μου: «έκανα μαλακία...»

-    «Ε… όχι ακριβώς, αλλά αν θες...»

-    «Δεν κατάλαβα… γουστάρεις;»

-    «Ε… ναι!»

-    «Τότε έλα κοντά μου…»

Πήγα κοντά του και μου σκάει μια σφαλιάρα… πέθανα! Και μου λέει:

-    «Τσιμπουκάκι;»

Έγνεψα καταφατικά και τον χούφτωσα. Απίθανος πούτσος!!! Τον πήρα λαίμαργα στο στόμα μου και άρχισε να βαριανασαίνει και να με βρίζει:

-    «Ρούφα τον πουστάκι! Πάρτον όλο!»

Έκανα ότι ακριβώς μου έλεγε. Και μετά από τρία λεπτά τα ένιωσα όλα στο στόμα μου. Δεν με άφηνε… ήθελε να τα καταπιώ όλα και το έκανα. Ήταν απίστευτος, θεϊκός, μοναδικός!

Συνεχίζεται...