Το e-mail μου είναι το:
Η ιστορία είναι απόλυτα αληθινή και συνέβη το Πάσχα στα Τρίκαλα, στο χωριό του πατέρα μου. Είμαι 22 χρόνων και σπουδάζω Πληροφορική στην Αθήνα όπου ήρθα πριν από τέσσερα χρόνια.
Τη Μεγάλη Παρασκευή πήγα με το ΚΤΕΛ στα Τρίκαλα, προκειμένου να γιορτάσουμε το Πάσχα οικογενειακά. Από το σταθμό των λεωφορείων ήλθε να με πάρει με το αυτοκίνητό της η Ρούλα, η αδελφή του πατέρα μου. Είχα να τη δω από το καλοκαίρι. Αν και είχε από καιρό καβατζάρει τα 40, παρέμενε όπως τότε που το θυμόμουνα πιτσιρικάς: Λαχταριστή και ζουμπουρλούδικη!
- «Καλώς ήλθες βρε μπαγάσα κι ας μην πήρες ούτε ένα τηλέφωνο τόσο καιρό»
Μου είπε μόλις κατέβηκα από το λεωφορείο. Και πριν προλάβω ν' απαντήσω, βρέθηκα στην αγκαλιά της. Ακούμπησε ολόκληρο το σώμα της πάνω μου και μου έσκασε από ένα φιλί σε κάθε μάγουλο. Κάτι η ζεστασιά από την επαφή μας, κάτι η υγρασία των φιλιών της, ένιωσα το καυλί μου να επαναστατεί μέσα στο παντελόνι μου.
Την τράβηξα με τρόπο, δήθεν για να πάρω τα πράγματά μου από το πορτ-μπαγάζ και της είπα ότι θα τη συναντούσα στο αυτοκίνητό της μόλις θα έβγαζα το εισιτήριο της επιστροφής.
Φέρνοντας χίλιες-δυο κακές σκέψεις στο μυαλό μου, κατάφερα να δαμάσω τη στύση μου. Έλα όμως που μπαίνοντας στο αυτοκίνητο βρήκα στη θέση του συνοδηγού ένα ζευγάρι κόκκινα ξώφτερνα πέδιλα.
- «Ωπ, συγγνώμη, τα ξέχασα εδώ. Ξέρεις, τα βγάζω όταν οδηγώ γιατί γλιστράνε στα πόδια μου και δεν μπορώ να πατήσω τα πετάλια», απάντησε η Ρούλα βλέποντας την έκπληξη μου.
- «Τα βάζεις στο πίσω κάθισμα σε παρακαλώ;» είπε όλο νάζι.
Ψέλλισα ένα «ευχαρίστως» και πήρα στα χέρια μου τα δερμάτινα παπουτσάκια.
Αντί να τα βάλω πίσω, τα ακούμπησα μέσα στη θήκη που υπάρχει στο εσωτερικό της πόρτας.
- «Κι εδώ καλά είναι», της είπα, προσπαθώντας να ρίξω μια ματιά στα γυμνά της πόδια.
Η Ρούλα είναι μικροσκοπική, όχι παραπάνω από 1.60, με λίγα κιλάκια παραπάνω απ' το κανονικό. Λόγω του μεγάλου στήθους της φαίνεται να διαθέτει μια όμορφη μεσούλα και ένα πεταχτό κωλαράκι που συχνά σφηνώνει μέσα σε στενά τζην παντελόνια. Σήμερα, όμως, φορούσε μια μαύρη φούστα, μέχρι τα γόνατα, που άφηνε ακάλυπτες τις λεπτές γάμπες της.
Γύρισε το κεφάλι της πίσω για να ξεπαρκάρει. Δεν έβλεπε καλά κι αναγκάστηκε να στρίψει το κορμί της για να δει από το πίσω παράθυρο. Όταν ξαναγύρισε μπροστά, η άκρη της φούστας είχε πιαστεί κάτω απ' το μπούτι της, αφήνοντας σε κοινή θέα ολόκληρο το δεξί της πόδι. Έβλεπα το τελείωμα του καλσόν της να σφίγγει τη μπουτάρα της. Το νάιλον ύφασμα -στο χρώμα του ποδιού- αγκάλιαζε τη γάμπα της κάνοντας τη να φαίνεται ακόμα πιο ποθητή.
Βγαίνοντας απ' το πάρκινγκ έδεσε τη ζώνη ασφαλείας και πρόσεξε ότι η φούστα της είχε ανέβει αρκετά.
- «Ωχ, παραλίγω να γίνω βούκινο στο δρόμο», είπε και κατέβασε το ύφασμα.
Για να κρύψω την αμηχανία μου έσκυψα για να βάλω και τη δική μου ζώνη.
- «Κοίτα που δε θέλει να μπει», είπα.
- «Κάτσε να σε βοηθήσω», απάντησε σκύβοντας στο μέρος μου.
Ήλθε τόσο κοντά που είμαι βέβαιος πως πρόσεξε το φούσκωμα στο μπατζάκι μου.
Σε ολόκληρη τη διαδρομή έριχνα κλεφτές ματιές στα πόδια της.
- «Κάθε χρόνο μόνος θα έρχεσαι; Καμιά κοπέλα να μας φέρεις δεν υπάρχει;», ρώτησε κάποια στιγμή.
- «Τίποτα μόνιμο, ευτυχώς», της απάντησα γελώντας.
- «Πονηρές», είπε. «Είναι γλυκιά η φοιτητική ζωή, ε;»
Γελάσαμε και οι δυο.
- «Σκατόπαιδο, σε θυμάμαι ακόμα νιάνιαρο και τώρα μου έγινες ερωτιάρης», είπε και έκανε με το χέρι της να με τσιμπήσει στο μπούτι.
Έκανα στο πλάι κι εκείνη συνέχισε δήθεν για να με φτάσει και να μου δώσει την τσιμπιά. Πάνω στο παιχνίδι, το κακό έγινε και το χέρι της ακούμπησε το σημείο του τζιν μου όπου είχε θεριέψει το καυλί μου. Τράβηξε το χέρι της και οι τσιμπιές σταμάτησαν απότομα.
Συνεχίσαμε σιωπηλοί για κανένα τέταρτο ώσπου φτάσαμε έξω απ' το σπίτι.
- «Μου δίνεις τα παπούτσια μου;», είπε γυρνώντας στο μέρος μου.
Της έδωσα ένα-ένα τα πέδιλα, εκείνη σήκωνε ένα-ένα το πόδι της και τα φόραγε.
Η καύλα μου έφτασε στα ύψη όταν είδα από κοντά τα ποδαράκια της, ντυμένα μόνο με το καλσόν.
Μετά τις πρώτες χαιρετούρες, τα αγκαλιάσματα και τις συγκινήσεις των δικών μου έπεσα για ύπνο. Απ' το μυαλό μου δεν έλεγε να ξεκολλήσει η εικόνα με τα όμορφα ποδαράκια της Ρούλας.
Ξύπνησα αργά το απόγευμα, με τρομερές καύλες και χώθηκα κατευθείαν στο μπάνιο για ένα ντους. Μπήκα κάτω απ' το νερό, έπιασα το καυλί μου και άρχισα να τον παίζω με δύναμη. Χύνω φέρνοντας ξανά μπροστά στα μάτια μου τα ποδαράκια και τα παπουτσάκια της Ρούλας.
- «Καλώς ήλθες βρε μπαγάσα κι ας μην πήρες ούτε ένα τηλέφωνο τόσο καιρό»
Μου είπε μόλις κατέβηκα από το λεωφορείο. Και πριν προλάβω ν' απαντήσω, βρέθηκα στην αγκαλιά της. Ακούμπησε ολόκληρο το σώμα της πάνω μου και μου έσκασε από ένα φιλί σε κάθε μάγουλο. Κάτι η ζεστασιά από την επαφή μας, κάτι η υγρασία των φιλιών της, ένιωσα το καυλί μου να επαναστατεί μέσα στο παντελόνι μου.
Την τράβηξα με τρόπο, δήθεν για να πάρω τα πράγματά μου από το πορτ-μπαγάζ και της είπα ότι θα τη συναντούσα στο αυτοκίνητό της μόλις θα έβγαζα το εισιτήριο της επιστροφής.
Φέρνοντας χίλιες-δυο κακές σκέψεις στο μυαλό μου, κατάφερα να δαμάσω τη στύση μου. Έλα όμως που μπαίνοντας στο αυτοκίνητο βρήκα στη θέση του συνοδηγού ένα ζευγάρι κόκκινα ξώφτερνα πέδιλα.
- «Ωπ, συγγνώμη, τα ξέχασα εδώ. Ξέρεις, τα βγάζω όταν οδηγώ γιατί γλιστράνε στα πόδια μου και δεν μπορώ να πατήσω τα πετάλια», απάντησε η Ρούλα βλέποντας την έκπληξη μου.
- «Τα βάζεις στο πίσω κάθισμα σε παρακαλώ;» είπε όλο νάζι.
Ψέλλισα ένα «ευχαρίστως» και πήρα στα χέρια μου τα δερμάτινα παπουτσάκια.
Αντί να τα βάλω πίσω, τα ακούμπησα μέσα στη θήκη που υπάρχει στο εσωτερικό της πόρτας.
- «Κι εδώ καλά είναι», της είπα, προσπαθώντας να ρίξω μια ματιά στα γυμνά της πόδια.
Η Ρούλα είναι μικροσκοπική, όχι παραπάνω από 1.60, με λίγα κιλάκια παραπάνω απ' το κανονικό. Λόγω του μεγάλου στήθους της φαίνεται να διαθέτει μια όμορφη μεσούλα και ένα πεταχτό κωλαράκι που συχνά σφηνώνει μέσα σε στενά τζην παντελόνια. Σήμερα, όμως, φορούσε μια μαύρη φούστα, μέχρι τα γόνατα, που άφηνε ακάλυπτες τις λεπτές γάμπες της.
Γύρισε το κεφάλι της πίσω για να ξεπαρκάρει. Δεν έβλεπε καλά κι αναγκάστηκε να στρίψει το κορμί της για να δει από το πίσω παράθυρο. Όταν ξαναγύρισε μπροστά, η άκρη της φούστας είχε πιαστεί κάτω απ' το μπούτι της, αφήνοντας σε κοινή θέα ολόκληρο το δεξί της πόδι. Έβλεπα το τελείωμα του καλσόν της να σφίγγει τη μπουτάρα της. Το νάιλον ύφασμα -στο χρώμα του ποδιού- αγκάλιαζε τη γάμπα της κάνοντας τη να φαίνεται ακόμα πιο ποθητή.
Βγαίνοντας απ' το πάρκινγκ έδεσε τη ζώνη ασφαλείας και πρόσεξε ότι η φούστα της είχε ανέβει αρκετά.
- «Ωχ, παραλίγω να γίνω βούκινο στο δρόμο», είπε και κατέβασε το ύφασμα.
Για να κρύψω την αμηχανία μου έσκυψα για να βάλω και τη δική μου ζώνη.
- «Κοίτα που δε θέλει να μπει», είπα.
- «Κάτσε να σε βοηθήσω», απάντησε σκύβοντας στο μέρος μου.
Ήλθε τόσο κοντά που είμαι βέβαιος πως πρόσεξε το φούσκωμα στο μπατζάκι μου.
Σε ολόκληρη τη διαδρομή έριχνα κλεφτές ματιές στα πόδια της.
- «Κάθε χρόνο μόνος θα έρχεσαι; Καμιά κοπέλα να μας φέρεις δεν υπάρχει;», ρώτησε κάποια στιγμή.
- «Τίποτα μόνιμο, ευτυχώς», της απάντησα γελώντας.
- «Πονηρές», είπε. «Είναι γλυκιά η φοιτητική ζωή, ε;»
Γελάσαμε και οι δυο.
- «Σκατόπαιδο, σε θυμάμαι ακόμα νιάνιαρο και τώρα μου έγινες ερωτιάρης», είπε και έκανε με το χέρι της να με τσιμπήσει στο μπούτι.
Έκανα στο πλάι κι εκείνη συνέχισε δήθεν για να με φτάσει και να μου δώσει την τσιμπιά. Πάνω στο παιχνίδι, το κακό έγινε και το χέρι της ακούμπησε το σημείο του τζιν μου όπου είχε θεριέψει το καυλί μου. Τράβηξε το χέρι της και οι τσιμπιές σταμάτησαν απότομα.
Συνεχίσαμε σιωπηλοί για κανένα τέταρτο ώσπου φτάσαμε έξω απ' το σπίτι.
- «Μου δίνεις τα παπούτσια μου;», είπε γυρνώντας στο μέρος μου.
Της έδωσα ένα-ένα τα πέδιλα, εκείνη σήκωνε ένα-ένα το πόδι της και τα φόραγε.
Η καύλα μου έφτασε στα ύψη όταν είδα από κοντά τα ποδαράκια της, ντυμένα μόνο με το καλσόν.
Μετά τις πρώτες χαιρετούρες, τα αγκαλιάσματα και τις συγκινήσεις των δικών μου έπεσα για ύπνο. Απ' το μυαλό μου δεν έλεγε να ξεκολλήσει η εικόνα με τα όμορφα ποδαράκια της Ρούλας.
Ξύπνησα αργά το απόγευμα, με τρομερές καύλες και χώθηκα κατευθείαν στο μπάνιο για ένα ντους. Μπήκα κάτω απ' το νερό, έπιασα το καυλί μου και άρχισα να τον παίζω με δύναμη. Χύνω φέρνοντας ξανά μπροστά στα μάτια μου τα ποδαράκια και τα παπουτσάκια της Ρούλας.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.