Εδώ και καιρό έψαχνα τρόπο να βρεθώ στα πόδια μιας κυρίας. Δυστυχώς οι γυναίκες στην Κύπρο δεν είναι και τόσο απελευθερωμένες οπότε θα έπρεπε να αυτοδημιουργήσω. Το πρώτο βήμα του σχεδίου μου ήταν να επισκεφτώ μια οδοντίατρο.
Έπειτα από μερικές επισκέψεις βρήκα την ιδανική. Είχε μόλις τελειώσει τον καθαρισμό των δοντιών μου και πήγαμε στο γραφείο της για την πληρωμή όταν αποφάσισα να της πιάσω κουβέντα.
- «Να σας κάνω μια ερώτηση;»
- «Παρακαλώ».
- «Πόσο βλαβερό είναι για κάποιον να γλείφει παπούτσια;»
- «Να γλείφει παπούτσια; Γιατί θα ήθελε κάνεις να κάνει κάτι τόσο ταπεινωτικό;»
- «Έχει σχέση με μια έρευνα που θέλω να κάνω αναφορικά με την γυναικεία κυριαρχία στους άνδρες».
- «Τι επαγγέλλεστε, αν επιτρέπεται;»
- «Καθηγητής Ψυχολογίας είμαι, σε ένα ιδιωτικό κολέγιο».
- «Ενδιαφέρουσα επιστήμη».
- «Ναι, δε λέω. Έχει όμως και τα προβλήματα της, όταν πρόκειται για τέτοιου είδους ερευνητικά θέματα, ιδίως σε μια μικρή κοινωνία όπως η Κύπρος».
- «Η έρευνα δηλαδή, τι περιλαμβάνει ακριβώς; Πώς δηλαδή συνδέεται με το γλείψιμο γυναικείων παπουτσιών;»
- «Θα πρέπει να βρω μια αυταρχική κυρία που να δεχτεί να την υπηρετώ μερικές φορές την εβδομάδα προκειμένου να εξετάσω το βαθμό αυταρχικότητας της. Δηλαδή, θα ξεκινούσα με λατρεία ποδιών και θα μελετούσα την εξέλιξη της σχέσης αφέντρας και σκλάβου ανάλογα με τις επιθυμίες της κυρίας».
- «A, μάλιστα. Πολύ ενδιαφέρον ακούγεται».
- «Ενδιαφέρον ναι. Να πραγματοποιηθεί μάλλον απίθανο».
Με κοιτάει καλά και συνεχίζει:
- «Επειδή δεν θα ήταν σωστό να μου γλείψετε τώρα τις μπότες, μιας που το στόμα σας έχει κάπως πληγωθεί από το καθάρισμα που σας έκανα, τι θα λέγατε να μου γλείφατε τα πόδια για αρχή; Είστε το τελευταίο μου ραντεβού και νιώθω κάπως κουρασμένη. Την επόμενη εβδομάδα μπορούμε να κανονίσουμε άλλο ραντεβού για να γλείψετε τα παπούτσια μου. Τι λέτε;»
- «Ναι, βεβαίως. Γιατί όχι;»
Ανοίγει το φερμουάρ από τις μπότες της, βγάζει τα καλτσάκια της και τοποθετεί τα πόδια της πάνω στο γραφείο.
- «Ελάτε πιο κοντά».
Σηκώνομαι από την καρέκλα και γονατίζω μπροστά στα πόδια της. Τα κοιτάω δήθεν με αμηχανία, καθώς δεν θέλω να προδώσω την αγάπη που τρέφω για τα γυναικεία πόδια.
- «Τι τα κοιτάς; Να τα γλείψεις δεν θέλεις;»
- «Μάλιστα, αλλά δεν ξέρω τι να κάνω. Είναι πρώτη φορά και… καταλαβαίνετε».
- «Είναι απλό. Ανοίγεις το στόμα, βγάζεις τη γλώσσα έξω και γλείφεις. Αν βοηθάει, φαντάσου πως γλείφεις ένα παγωτό από κάτω προς τα πάνω».
Έκανα λοιπόν ότι μου είπε και άρχισα να γλείφω τα πόδια της. Έγλειφα με σύνεση, κάνοντας μεγάλες γλειψιές από τις φτέρνες μέχρι τα δάχτυλα. Ήταν υπέροχα. Και η γεύση και τα πόδια της. Κάποια στιγμή άρχισα να πιπιλώ τα δάχτυλα της και να γλείφω ανάμεσα τους. Φάνηκε πως της άρεσε πολύ. Μετά από κανένα πεντάλεπτο, τράβηξε τα πόδια της και άρχισε να τα στεγνώνει στη μπλούζα μου.
- «Δεν σε ρώτησα. Τι γεύση είχαν;»
- «Τι να σας πω; Νομίζω ήταν λίγο αλμυρά, θα έλεγα. Πάντως δεν ήταν άσχημα. Σίγουρα όχι. Απλά ήταν δύσκολο να πιστέψω πως έγλειφα τα πόδια μιας κυρίας που ούτε καν γνωρίζω».
- «Έτσι είναι οι σκλάβοι. Κάνουν ότι τους πει η κυρία τους».
- «Έχετε απόλυτο δίκιο κυρία. Μήπως θα επιθυμούσατε να με πατήσετε στο κεφάλι και να σταθείτε όρθια στο πρόσωπο μου; Πιστεύω πως αυτό θα επιβεβαίωνε την κατωτερότητα μου, αν δεν έχετε αντίρρηση».
- «Στο κεφάλι σου;»
- «Μάλιστα κυρία».
Σηκώνεται όρθια, ξαπλώνω στο πάτωμα και περιμένω. Σε λίγο είχε ήδη βάλει το αριστερό της πόδι στο μέτωπο μου, καλύπτοντας λίγο και τα μάτια, και δίνοντας ώθηση στον εαυτό της φέρνει και το δεξί πόδι ακριβώς επάνω στο στόμα μου. Στάθηκε για λίγα δευτερόλεπτα και κατέβηκε.
- «Πολύ ωραία! Ίδια μέρα και ώρα την άλλη εβδομάδα».
- «Μάλιστα κυρία».
Και έφυγα απόλυτα ικανοποιημένος, με το μυαλό μου στην επόμενη μας συνάντηση.
Έπειτα από μερικές επισκέψεις βρήκα την ιδανική. Είχε μόλις τελειώσει τον καθαρισμό των δοντιών μου και πήγαμε στο γραφείο της για την πληρωμή όταν αποφάσισα να της πιάσω κουβέντα.
- «Να σας κάνω μια ερώτηση;»
- «Παρακαλώ».
- «Πόσο βλαβερό είναι για κάποιον να γλείφει παπούτσια;»
- «Να γλείφει παπούτσια; Γιατί θα ήθελε κάνεις να κάνει κάτι τόσο ταπεινωτικό;»
- «Έχει σχέση με μια έρευνα που θέλω να κάνω αναφορικά με την γυναικεία κυριαρχία στους άνδρες».
- «Τι επαγγέλλεστε, αν επιτρέπεται;»
- «Καθηγητής Ψυχολογίας είμαι, σε ένα ιδιωτικό κολέγιο».
- «Ενδιαφέρουσα επιστήμη».
- «Ναι, δε λέω. Έχει όμως και τα προβλήματα της, όταν πρόκειται για τέτοιου είδους ερευνητικά θέματα, ιδίως σε μια μικρή κοινωνία όπως η Κύπρος».
- «Η έρευνα δηλαδή, τι περιλαμβάνει ακριβώς; Πώς δηλαδή συνδέεται με το γλείψιμο γυναικείων παπουτσιών;»
- «Θα πρέπει να βρω μια αυταρχική κυρία που να δεχτεί να την υπηρετώ μερικές φορές την εβδομάδα προκειμένου να εξετάσω το βαθμό αυταρχικότητας της. Δηλαδή, θα ξεκινούσα με λατρεία ποδιών και θα μελετούσα την εξέλιξη της σχέσης αφέντρας και σκλάβου ανάλογα με τις επιθυμίες της κυρίας».
- «A, μάλιστα. Πολύ ενδιαφέρον ακούγεται».
- «Ενδιαφέρον ναι. Να πραγματοποιηθεί μάλλον απίθανο».
Με κοιτάει καλά και συνεχίζει:
- «Επειδή δεν θα ήταν σωστό να μου γλείψετε τώρα τις μπότες, μιας που το στόμα σας έχει κάπως πληγωθεί από το καθάρισμα που σας έκανα, τι θα λέγατε να μου γλείφατε τα πόδια για αρχή; Είστε το τελευταίο μου ραντεβού και νιώθω κάπως κουρασμένη. Την επόμενη εβδομάδα μπορούμε να κανονίσουμε άλλο ραντεβού για να γλείψετε τα παπούτσια μου. Τι λέτε;»
- «Ναι, βεβαίως. Γιατί όχι;»
Ανοίγει το φερμουάρ από τις μπότες της, βγάζει τα καλτσάκια της και τοποθετεί τα πόδια της πάνω στο γραφείο.
- «Ελάτε πιο κοντά».
Σηκώνομαι από την καρέκλα και γονατίζω μπροστά στα πόδια της. Τα κοιτάω δήθεν με αμηχανία, καθώς δεν θέλω να προδώσω την αγάπη που τρέφω για τα γυναικεία πόδια.
- «Τι τα κοιτάς; Να τα γλείψεις δεν θέλεις;»
- «Μάλιστα, αλλά δεν ξέρω τι να κάνω. Είναι πρώτη φορά και… καταλαβαίνετε».
- «Είναι απλό. Ανοίγεις το στόμα, βγάζεις τη γλώσσα έξω και γλείφεις. Αν βοηθάει, φαντάσου πως γλείφεις ένα παγωτό από κάτω προς τα πάνω».
Έκανα λοιπόν ότι μου είπε και άρχισα να γλείφω τα πόδια της. Έγλειφα με σύνεση, κάνοντας μεγάλες γλειψιές από τις φτέρνες μέχρι τα δάχτυλα. Ήταν υπέροχα. Και η γεύση και τα πόδια της. Κάποια στιγμή άρχισα να πιπιλώ τα δάχτυλα της και να γλείφω ανάμεσα τους. Φάνηκε πως της άρεσε πολύ. Μετά από κανένα πεντάλεπτο, τράβηξε τα πόδια της και άρχισε να τα στεγνώνει στη μπλούζα μου.
- «Δεν σε ρώτησα. Τι γεύση είχαν;»
- «Τι να σας πω; Νομίζω ήταν λίγο αλμυρά, θα έλεγα. Πάντως δεν ήταν άσχημα. Σίγουρα όχι. Απλά ήταν δύσκολο να πιστέψω πως έγλειφα τα πόδια μιας κυρίας που ούτε καν γνωρίζω».
- «Έτσι είναι οι σκλάβοι. Κάνουν ότι τους πει η κυρία τους».
- «Έχετε απόλυτο δίκιο κυρία. Μήπως θα επιθυμούσατε να με πατήσετε στο κεφάλι και να σταθείτε όρθια στο πρόσωπο μου; Πιστεύω πως αυτό θα επιβεβαίωνε την κατωτερότητα μου, αν δεν έχετε αντίρρηση».
- «Στο κεφάλι σου;»
- «Μάλιστα κυρία».
Σηκώνεται όρθια, ξαπλώνω στο πάτωμα και περιμένω. Σε λίγο είχε ήδη βάλει το αριστερό της πόδι στο μέτωπο μου, καλύπτοντας λίγο και τα μάτια, και δίνοντας ώθηση στον εαυτό της φέρνει και το δεξί πόδι ακριβώς επάνω στο στόμα μου. Στάθηκε για λίγα δευτερόλεπτα και κατέβηκε.
- «Πολύ ωραία! Ίδια μέρα και ώρα την άλλη εβδομάδα».
- «Μάλιστα κυρία».
Και έφυγα απόλυτα ικανοποιημένος, με το μυαλό μου στην επόμενη μας συνάντηση.
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.