Το e-mail μου είναι το:
Η πλάτη μας ακουμπούσε στον καναπέ. Ανασηκώθηκα. Πήρα το χέρι της στα χέρια μου. Γύρισα την παλάμη της και με το δάχτυλό μου χάιδεψα κάθε σημείο από την επιφάνειά της.
Μετά το γύρισα. Το κρατούσα με το ένα μου χέρι και με τα δυο δάχτυλα του άλλου χεριού μου, της χάιδεψα το κάθε της δάχτυλο.
«Έχεις πανέμορφα χέρια, τα δάχτυλά σου είναι σαν να τα έχει φτιάξει κάποιος τεχνίτης γλύπτης», της είπα.
Την κοίταξα. Με κοιτούσε με απορία. Τέλειωσε, σκέφτηκα. Βιάστηκα. Δεν έπρεπε. Περίμενα ότι θα με αποχαιρετήσει ευγενικά και θα φύγει...
«Ξέρεις», ψιθύρισε, «είσαι ο δεύτερος άνδρας στη ζωή μου που μου το λέει αυτό...».
«Και...», ψέλλισα.
«Ο άνδρας που θα μου πει κάτι τέτοιο, που θα μου χαϊδέψει τα χέρια όπως εσύ, μπορεί να με ρίξει...», μου είπε ναζιάρικα και πρόσθεσε: «Φρόνιμα όμως».
Της κρατούσα το χέρι και το χάιδευα.
«Όλη την ώρα που καθόσουν απέναντί μου με κοίταζες συνεχώς», μου είπε.
Λίγο το κρασί, λίγο αυτό που μου είχε εξομολογηθεί, μου έλυσαν τη γλώσσα. Της είπα ότι κοίταζα τα σαρκώδη χείλη της, τον αλαβάστρινο λαιμό της, τους σμιλεμένους ώμους της και ότι προσπαθούσα να δω πιο βαθιά το υπέροχο στήθος της. Της είπα ότι έβλεπα τα λεία και τέλεια πόδια της και προσπαθούσα να δω κάτω από τη φούστα, κάθε φορά που έκανε κάποια κίνηση, αν φορούσε το ίδιο κόκκινο κυλοττάκι που είχα δει χθες.
«Και λοιπόν;», με ρώτησε. «Το φοράω;»...
Αισθάνθηκα λίγο αμήχανα, αλλά... τόλμησα. Της είπα τι είχα κάνει όταν πήγε στην τουαλέτα. Έκλεισα τα μάτια και περίμενα. Ότι θα εξαγριωνόταν... ότι θα με χαστούκιζε και θα έφευγε. Τίποτα. Άνοιξα τα μάτια μου... Με κοίταζε με ένα βλέμμα γεμάτο μυστήριο...
«Με συγχωρείς της είπα. Αλλά τουλάχιστον το ομολόγησα και μου έφυγε ένα βάρος», είπα με σταθερή φωνή.
«Κανονικά θα έπρεπε να βρίσκομαι σπίτι μου τώρα», είπε.
«Αλλά;», ρώτησα με αγωνία.
«Να... Έχεις ένα τρόπο. Έκανες κάτι τόσο προσβλητικό και το περιέγραψες έτσι ώστε να είναι αισθησιακό. Σε σημείο μάλιστα που να είναι κολακευτικό και, δεν στο κρύβω, ερεθιστικό», απάντησε.
Είχα κάνει το δυο στα δυο, χωρίς να το σκεφτώ. Πρώτα τα χέρια της, μετά η αδιακρισία μου, την είχα ερεθίσει.
«Ξέρεις... Κι εγώ σε κοίταζα...», μου είπε και χαμήλωσε το βλέμμα της. «Σε κοίταζα όταν σηκωνόσουν για να πας μέσα. Όλες τις φορές. Σε κοίταζα μπροστά στο παντελόνι σου. Βλέπεις, έχω κι εγώ το μικρό δικό μου ένοχο μυστικό. Σε πειράζει;», μου είπε.
«Είναι ότι πιο ωραίο μου έχεις πει μέχρι τώρα», είπα. «Και τι μπόρεσες να δεις;», συνέχισα.
«Είναι ακόμα έτσι, σκληρό;», με ρώτησε με λίγο σπασμένη φωνή.
«Δεν έχει χαλαρώσει ούτε λεπτό. Πως θα μπορούσε άλλωστε, αφού είσαι ακόμα εδώ, δίπλα μου», αποκρίθηκα.
Τράβηξε το χέρι της από το δικό μου και χωρίς να πει τίποτα έσκυψε προς το τραπέζι να γεμίσει το ποτήρι της κρασί. Δεν κρατήθηκα... Έβαλα τα δυο δάχτυλα στο στόμα μου και μετά τα ακούμπησα στο κόκκινο τριανταφυλλάκι που στόλιζε τη μέση της. Το άγγιζα κυκλικά και ένιωθα ότι τη διαπερνούσε κάτι σαν ηλεκτρικό ρεύμα σε όλο της το κορμί.
«Σε παρακαλώ... μη», μου είπε.
Δεν την άκουσα. Δεν ήταν δυνατόν να την ακούσω.
«Σε παρακαλώ...», μου είπε ξανά.
Συνέχισα. Έβαλα ξανά τα δάχτυλά μου στο στόμα μου και τα ακούμπησα πάλι στο τριανταφυλλάκι. Έσυρα τα δάχτυλα του άλλου χεριού μου από το πίσω μέρος του λαιμού της, σε όλη της την πλάτη, πέρασαν πάνω από τη μπλούζα της και όταν έφτασαν στο τριανταφυλλάκι συνέχισαν να το χαϊδεύουν συνδράμοντας τα άλλα. Κάθε άγγιγμα έκανε τους μυς της μέσης της να συσπώνται και ήθελα να την ερεθίσω ακόμα πιο πολύ.
«Δεν αντέχω άλλο μου είπε» και γύρισε προς το μέρος μου.
Την τράβηξα πίσω. Γονάτισα στον καναπέ, πέρασα το χέρι μου πίσω από το κεφάλι της και με την παλάμη μου της κράτησα το πρόσωπο. Είχε τα μάτια της κλειστά και τα χείλη μισάνοιχτα. Πέρασα τη γλώσσα μου πάνω στα δάχτυλά μου και άρχισα να της χαϊδεύω τα χείλη. Άρχισα να περνάω τη γλώσσα μου πάνω στα χείλη της και να πιέζω τη δική της με το δάχτυλό μου μέσα στο στόμα της. Έβαλα τη γλώσσα μου στο υγρό και ζεστό στόμα της.
Τη φιλούσα ευγενικά και απαλά και μετά με περισσότερο πάθος. Οι γλώσσες μας άρχισαν να δίνουν μια άγρια μάχη σπρώχνοντας δυνατά η μία την άλλη. Έβαλα το χέρι μου πάνω στο στήθος της, τύλιξε το χέρι της γύρω από το λαιμό μου. Το χέρι μου γλίστρησε κάτω από τη μπλούζα της. Η αίσθηση να περνάει το χέρι μου πάνω από το σουτιέν της και μετά να βρίσκει την απαλή σάρκα της ήταν το κάτι άλλο. Ένας αναστεναγμός της ξέφυγε...
Την πήρα από το χέρι και πήγαμε μέσα. Στάθηκα πίσω της και την κρατούσα από τα μπράτσα. Πέρασα τη γλώσσα μου από τους λευκούς ώμους της και τις έδινα μικρές δαγκωματιές στη βάση στο πίσω μέρος του λαιμού της. Μικροί αναστεναγμοί της ξέφευγαν συνέχεια... Ένιωθα ότι το κορμί της είχε πάρει φωτιά. Της σήκωσα τα χέρια και της έβγαλα τη μπλούζα. Γύρισε προς το μέρος μου και με μια κίνηση ξεκούμπωσε τη φούστα της που έπεσε στο πάτωμα.
Συνεχίζεται…
«Έχεις πανέμορφα χέρια, τα δάχτυλά σου είναι σαν να τα έχει φτιάξει κάποιος τεχνίτης γλύπτης», της είπα.
Την κοίταξα. Με κοιτούσε με απορία. Τέλειωσε, σκέφτηκα. Βιάστηκα. Δεν έπρεπε. Περίμενα ότι θα με αποχαιρετήσει ευγενικά και θα φύγει...
«Ξέρεις», ψιθύρισε, «είσαι ο δεύτερος άνδρας στη ζωή μου που μου το λέει αυτό...».
«Και...», ψέλλισα.
«Ο άνδρας που θα μου πει κάτι τέτοιο, που θα μου χαϊδέψει τα χέρια όπως εσύ, μπορεί να με ρίξει...», μου είπε ναζιάρικα και πρόσθεσε: «Φρόνιμα όμως».
Της κρατούσα το χέρι και το χάιδευα.
«Όλη την ώρα που καθόσουν απέναντί μου με κοίταζες συνεχώς», μου είπε.
Λίγο το κρασί, λίγο αυτό που μου είχε εξομολογηθεί, μου έλυσαν τη γλώσσα. Της είπα ότι κοίταζα τα σαρκώδη χείλη της, τον αλαβάστρινο λαιμό της, τους σμιλεμένους ώμους της και ότι προσπαθούσα να δω πιο βαθιά το υπέροχο στήθος της. Της είπα ότι έβλεπα τα λεία και τέλεια πόδια της και προσπαθούσα να δω κάτω από τη φούστα, κάθε φορά που έκανε κάποια κίνηση, αν φορούσε το ίδιο κόκκινο κυλοττάκι που είχα δει χθες.
«Και λοιπόν;», με ρώτησε. «Το φοράω;»...
Αισθάνθηκα λίγο αμήχανα, αλλά... τόλμησα. Της είπα τι είχα κάνει όταν πήγε στην τουαλέτα. Έκλεισα τα μάτια και περίμενα. Ότι θα εξαγριωνόταν... ότι θα με χαστούκιζε και θα έφευγε. Τίποτα. Άνοιξα τα μάτια μου... Με κοίταζε με ένα βλέμμα γεμάτο μυστήριο...
«Με συγχωρείς της είπα. Αλλά τουλάχιστον το ομολόγησα και μου έφυγε ένα βάρος», είπα με σταθερή φωνή.
«Κανονικά θα έπρεπε να βρίσκομαι σπίτι μου τώρα», είπε.
«Αλλά;», ρώτησα με αγωνία.
«Να... Έχεις ένα τρόπο. Έκανες κάτι τόσο προσβλητικό και το περιέγραψες έτσι ώστε να είναι αισθησιακό. Σε σημείο μάλιστα που να είναι κολακευτικό και, δεν στο κρύβω, ερεθιστικό», απάντησε.
Είχα κάνει το δυο στα δυο, χωρίς να το σκεφτώ. Πρώτα τα χέρια της, μετά η αδιακρισία μου, την είχα ερεθίσει.
«Ξέρεις... Κι εγώ σε κοίταζα...», μου είπε και χαμήλωσε το βλέμμα της. «Σε κοίταζα όταν σηκωνόσουν για να πας μέσα. Όλες τις φορές. Σε κοίταζα μπροστά στο παντελόνι σου. Βλέπεις, έχω κι εγώ το μικρό δικό μου ένοχο μυστικό. Σε πειράζει;», μου είπε.
«Είναι ότι πιο ωραίο μου έχεις πει μέχρι τώρα», είπα. «Και τι μπόρεσες να δεις;», συνέχισα.
«Είναι ακόμα έτσι, σκληρό;», με ρώτησε με λίγο σπασμένη φωνή.
«Δεν έχει χαλαρώσει ούτε λεπτό. Πως θα μπορούσε άλλωστε, αφού είσαι ακόμα εδώ, δίπλα μου», αποκρίθηκα.
Τράβηξε το χέρι της από το δικό μου και χωρίς να πει τίποτα έσκυψε προς το τραπέζι να γεμίσει το ποτήρι της κρασί. Δεν κρατήθηκα... Έβαλα τα δυο δάχτυλα στο στόμα μου και μετά τα ακούμπησα στο κόκκινο τριανταφυλλάκι που στόλιζε τη μέση της. Το άγγιζα κυκλικά και ένιωθα ότι τη διαπερνούσε κάτι σαν ηλεκτρικό ρεύμα σε όλο της το κορμί.
«Σε παρακαλώ... μη», μου είπε.
Δεν την άκουσα. Δεν ήταν δυνατόν να την ακούσω.
«Σε παρακαλώ...», μου είπε ξανά.
Συνέχισα. Έβαλα ξανά τα δάχτυλά μου στο στόμα μου και τα ακούμπησα πάλι στο τριανταφυλλάκι. Έσυρα τα δάχτυλα του άλλου χεριού μου από το πίσω μέρος του λαιμού της, σε όλη της την πλάτη, πέρασαν πάνω από τη μπλούζα της και όταν έφτασαν στο τριανταφυλλάκι συνέχισαν να το χαϊδεύουν συνδράμοντας τα άλλα. Κάθε άγγιγμα έκανε τους μυς της μέσης της να συσπώνται και ήθελα να την ερεθίσω ακόμα πιο πολύ.
«Δεν αντέχω άλλο μου είπε» και γύρισε προς το μέρος μου.
Την τράβηξα πίσω. Γονάτισα στον καναπέ, πέρασα το χέρι μου πίσω από το κεφάλι της και με την παλάμη μου της κράτησα το πρόσωπο. Είχε τα μάτια της κλειστά και τα χείλη μισάνοιχτα. Πέρασα τη γλώσσα μου πάνω στα δάχτυλά μου και άρχισα να της χαϊδεύω τα χείλη. Άρχισα να περνάω τη γλώσσα μου πάνω στα χείλη της και να πιέζω τη δική της με το δάχτυλό μου μέσα στο στόμα της. Έβαλα τη γλώσσα μου στο υγρό και ζεστό στόμα της.
Τη φιλούσα ευγενικά και απαλά και μετά με περισσότερο πάθος. Οι γλώσσες μας άρχισαν να δίνουν μια άγρια μάχη σπρώχνοντας δυνατά η μία την άλλη. Έβαλα το χέρι μου πάνω στο στήθος της, τύλιξε το χέρι της γύρω από το λαιμό μου. Το χέρι μου γλίστρησε κάτω από τη μπλούζα της. Η αίσθηση να περνάει το χέρι μου πάνω από το σουτιέν της και μετά να βρίσκει την απαλή σάρκα της ήταν το κάτι άλλο. Ένας αναστεναγμός της ξέφυγε...
Την πήρα από το χέρι και πήγαμε μέσα. Στάθηκα πίσω της και την κρατούσα από τα μπράτσα. Πέρασα τη γλώσσα μου από τους λευκούς ώμους της και τις έδινα μικρές δαγκωματιές στη βάση στο πίσω μέρος του λαιμού της. Μικροί αναστεναγμοί της ξέφευγαν συνέχεια... Ένιωθα ότι το κορμί της είχε πάρει φωτιά. Της σήκωσα τα χέρια και της έβγαλα τη μπλούζα. Γύρισε προς το μέρος μου και με μια κίνηση ξεκούμπωσε τη φούστα της που έπεσε στο πάτωμα.
Συνεχίζεται…
(Copyright protected OW ref: 8389 "Straight erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.