Συνέπειες

Προηγούμενο μέρος: Συναισθήματα: #2 Ζήλια

Και οι δύο διηγούνται από ένα μέρος της. Ξεκινά εκείνος.

-----

20 Νοεμβρίου 2019

Έχουν περάσει ήδη 18 μέρες από εκείνη την τρελή νύχτα με τον οργασμό σου στο εστιατόριο κι ακόμα δεν έχουμε βρεθεί. Στα μηνύματα και τα τηλέφωνα μου απαντάς τυπικά και κλείνεις σχεδόν αμέσως. Θα ανέβουν κατηγορία τα Τρίκαλα κι ακόμα αγάμητο θα μ’ έχεις όπως πάμε. Την τελευταία φορά που έκανα μαλακία πέρασα 20 γαμημένες μέρες σνομπαρίσματος. Και τότε η μαλακία που είπα αφορούσε τη γυναίκα μου. Φαντάσου τώρα που αφορά το δικό σου άντρα πόσος καιρός θα περάσει μέχρι ν’ αρχίσεις έστω να μου ξαναμιλάς.

Αγάμητος τελείως δεν έχω μείνει αφού έχω και την γυναίκα μου και τα άλλα μου τα τσουλάκια αλλά τα δικά σου γαμήσια είναι που μου λείπουν και το ξέρεις καλά αυτό. Κάτι πρέπει να γίνει να τελειώνει αυτή κατάσταση, τι όμως; Να 'ρθω σπίτι σου; Δε θα μου ανοίξεις εκτός αν είναι ο άντρας σου εκεί για να μην καρφωθείς. Δώρον άδωρον. Να ‘ρθω υπηρεσιακά;… το ξεχνάμε. Δε μπορώ να μπουκάρω έτσι στα σπίτια του κόσμου να βρω και κάνα μπελά στην δουλειά. Να σου στείλω δώρο; Αυτό κι αν το ξεχνάμε. Ακόμα κλαίω τα 500€ που έσκασα για το βραχιόλι σου και κατέληξε στον πάτο της θάλασσας γιατί... “τι σε πέρασα; για καμία πουτάνα που πρέπει να την πληρώνω για να μου κάθεται;”. Που πάω και μπλέκω ο πούστης; Τι να σε κάνω όμως που έχω εθιστεί μαζί σου;

Γι’ ακόμα μία φορά περνάω κάτω από το σπίτι σου. Σε πετυχαίνω να κλαδεύεις τις γλάστρες σου. Αυτό είναι! Οι γλάστρες σου. Πως την έλεγες εκείνη την πρασινάδα που δε μπορούσες να βρεις; Θυμάμαι πόσο το λαχταρούσες αυτό το βρωμόφυτο αλλά θυμάμαι επίσης που ούτε που έδινα σημασία γιατί έβλεπα τις ρώγες σου να τσιτώνονται μέσα από το μπλουζάκι σου και σιγά μην πρόσεχα τις κηπουρικές σου. Αυτό είναι το τέλειο δώρο και η τέλεια αφορμή για να μου ανοίξεις. Ούτε να το παρεξηγήσεις μπορείς ότι τάχα μου σε πληρώνω, και ότι σε προσέχω όταν μιλάς (λέμε τώρα) δείχνει και μεταμέλεια δείχνει και ότι σε νοιάζομαι δείχνει. Και ό,τι και να γίνει να μπω στο σπίτι θα μ’ αφήσεις! Είσαι πολύ τυπική σ' αυτά για να πάρεις το δώρο και να μου κλείσεις την πόρτα κατάμουτρα.

Κι εγώ αυτό ακριβώς θέλω. Μια ευκαιρία να σε πείσω να βρεθούμε για πήδημα. Εκεί τα ξέρω τα κουμπιά σου… Αρκεί να έρθεις.

Μα πως το λένε αυτό το κωλόφυτο; Ποιον να ρωτήσω; Παίρνω τηλέφωνο τη γυναίκα μου και την ρωτάω. Εσείς οι δύο όλο για τέτοιες μαλακίες μιλάτε. Της λέω ότι νομίζω ότι το βρήκα αλλά δεν είμαι σίγουρος αν είναι αυτό που ψάχνεις.

- Α, τα Αστέρ λες; Τα βρήκες; Μπράβο αγόρι μου! Τα γίγας όμως, ε; Γιατί τα γίγας ψάχνει. Αχ πολύ θα χαρεί!

- Εμ… κι εγώ γι’ αυτό το είπα, γιατί θα χαρεί…

- Αχ βρε αγάπη μου, τώρα που τα βρήκες πάρε και μια γλάστρα και για μας και πρόσεξε, να έχει πολλά διαφορετικά χρώματα μέσα, αυτά ψάχνει!

Ωραία! Δε φτάνει που πρέπει να βρω τώρα αυτά τα αστέρ που ούτε καν ξέρω πως είναι, πρέπει να είναι και πολύχρωμα, πρέπει να είναι και γίγας, πρέπει και να πάρω και για το σπίτι. Λαμπρά!

Γυρίζω στο γραφείο και βάζω έναν υφιστάμενο να βρει τα κωλόφυτα. Πουθενά τα γαμημένα. Μόνο σε σπόρους. Σπόρους; Τι να τους κάνω τους σπόρους; Μέχρι να φυτρώσουν αυτά, θα σου ‘χει περάσει το πείσμα. Ανθισμένα είναι το θέμα να τα βρούμε!

Τον βάζω να ξαναψάξει. Μετά από κάνα δίωρο ξανάρχεται…

- Κύριε προϊστάμενε, τα βρήκα! Τα βρήκα ανθισμένα! Και μεγάλα και πολύχρωμα!

- Ωραία, πάρε το αυτοκίνητο και πήγαινε πάρε δυο γλάστρες. Μεγάλες να είναι όμως!

- Δεν μπορώ κύριε προϊστάμενε.

- Γιατί δεν μπορείς ρε μαλακισμένο;

- Γιατί τα βρήκα στην Κοζάνη κύριε προϊστάμενε!

Ε το μαλακισμένο. Με τα πολλά παίρνω ο ίδιος τηλέφωνο κι ο μόνος τρόπος να τα έχω άμεσα είναι να πάω να τα πάρω ο ίδιος. Α ρε πουτάνα. Έχεις να φας τέτοιο πούτσο για να ξεπληρώσεις όλη αυτήν την ταλαιπωρία. Μήνες θα κάνεις να κάτσεις σε καρέκλα! Καργιόλα, ε καργιόλα.

-----

22 Νοεμβρίου 2019

Με πόσα ζόρια κατάφερα να πάρω άδεια, να πάω Κοζάνη και να γυρίσω σε μια μέρα για τα κωλολούλουδα σου μόνο ο Θεός το ξέρει. Τέλος πάντων, να ‘μαι τώρα μπροστά στο σπίτι σου με τη γλάστρα αγκαλιά σαν κανένας φλούφλης, περιμένω ν’ ανοίξεις κι άμα μου πεις καμιά μαλακία θα τα πληρώσεις όλα μαζί. Κατεβαίνεις απορημένη. Φοράς ένα ρομπάκι του σπιτιού, ημιδιάφανο και τίποτα άλλο από μέσα. Σε κοιτάω και τα ξεχνάω όλα… και την Κοζάνη και την οδήγηση και την κούραση και τα πάντα! Έχω μείνει να κοιτάω σαν υπνωτισμένος, τα τσιμπουκόχειλα σου, τα βυζιά σου, τον κώλο σου. Χαλάλι σου! Χίλιες φορές χαλάλι, μόνο να σε χύσω άσε με μια φορά και χαλάλι τα πάντα.

Με ρωτάς τι είναι αυτά κι αρχίζω το ποιηματάκι μου. Ότι είναι μια κίνηση για να με συγχωρέσεις, ότι πήγα στην Κοζάνη για να τα βρω, ότι ζητάω συγνώμη, ότι θέλω να σε δω, ότι... ότι… ότι. Κι εκεί που αραδιάζω την μία ασυναρτησία πάνω στην άλλη, μου λες.

- Εντάξει, μεθαύριο το βράδυ που ο άντρας μου θα φύγει για Χαλκίδα. 21:30 στο σπίτι μας. Φύγε τώρα!

“Σπίτι μας”... “σπίτι μας”... Αχ πόσο ωραία ηχούν αυτές οι λέξεις από το στόμα σου. Αυτό ήταν… τώρα σε έχω.

-----

24 Νοεμβρίου 2019 - Από εδώ και μετά διηγείται εκείνη.

Έρχεσαι ανίδεος για το τι θα συμβεί κι εγώ σε καλωσορίζω σα να μη συμβαίνει τίποτα. Φοράω ένα μαύρο δαντελωτό νυχτικάκι που ίσα-ίσα κρύβει τις καλτσοδέτες μου, τις μαύρες κάλτσες με τη ραφή και μαύρες γόβες στιλέτο. Τα νύχια μου μακριά και κόκκινα όπως πάντα, το μουνί μου ξυρισμένο και τα μαλλιά μου πιασμένα ανέμελα ψηλά. Σου φέρνω το ποτάκι σου και όσο το πίνεις σε γδύνω. Μένεις τελείως γυμνός και σε παίρνω από το χέρι. Σε βάζω να καθίσεις σε μια καρέκλα, ξέρεις από αυτές της τραπεζαρίας. Κάθομαι πάνω σου και σε φιλάω. Σου κάνω το κολπάκι που σε τρελαίνει, ξέρεις αυτό που με τα χείλια μου ρουφάω πότε το πάνω και πότε το κάτω χείλος σου.

Πας να πεις κάτι μα δε σ’ αφήνω. Πλέκω τα δάχτυλα μου στα δικά σου και πάω τα χέρια σου πίσω από την πλάτη της καρέκλας. Αυτό που δεν ξέρεις ακόμα είναι πως σε κάθε μια από τις πλευρές της καρέκλας έχω ήδη από ένα ζευγάρι χειροπέδες που περιμένουν τα δικά σου χεράκια αυτή τη φορά. Ναι, αυτές τις ίδιες χειροπέδες που μου έχεις φέρει για να με δένεις όταν με ξεκωλιάζεις. Τρίβομαι πάνω σου για να σε αποπροσανατολίσω. Σε φιλάω με όλο και περισσότερο πάθος και χωρίς να καταλάβεις καλά-καλά πως έγινε σου δένω τα χέρια στην καρέκλα.

Σηκώνομαι. Πας να διαμαρτυρηθείς αλλά κολλάω πάλι τα χείλη μου στα δικά σου και δε σ’ αφήνω. Φέρνω τα δάκτυλα μου στα χείλη σου κι αρχίζεις να τα πιπιλάς. Σου ψιθυρίζω στο αυτί ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να με ακολουθήσεις απόψε χωρίς πολλές-πολλές διαμαρτυρίες. Φεύγω από κοντά σου για να χαμηλώσω τα φώτα και να βάλω μουσική. Τότε παρατηρείς άλλη μια ίδια καρέκλα απέναντι σου κι από πίσω ένα μεγάλο καθρέφτη.

Η μουσική αρχίζει και παίζει κι εγώ αρχίζω ένα αργό και αισθησιακό στριπτίζ και όχι μόνο. Δε βγάζω απλά τα ρούχα μου αλλά χαϊδεύω τις ρώγες μου, τουρλώνω την κωλάρα μου μπροστά στο πρόσωπό σου, παίζω την κλειτορίδα μου.

Όταν πια έχω μείνει μόνο με τις γόβες μου, ανάβω τα φώτα και σου κάνω νόημα να μη μιλήσεις. Κάθομαι στην καρέκλα απέναντι σου, σηκώνω τα πόδια μου, τα ανοίγω κι αρχίζω να παίζω τη μουνάρα μου. Αργά στην αρχή και όσο πάει και δυνατότερα. Ανοίγω τα μουνόχειλα μου να βλέπεις καλύτερα και βάζω δύο δάχτυλα στην τρύπα μου.

Τα πρώτα υγρά αρχίζουν να ξεχύνονται και βλέπεις το μουνί μου να γυαλίζει. Το καυλί σου είναι σε πλήρη ετοιμότητα, κάνει σπασμούς εδώ και πολλή ώρα, βογκάς, ενώ και τα δικά σου υγρά κάνουν δειλά-δειλά την εμφάνιση τους. Έχεις καυλώσει τόσο πολύ που αν δει τον πούτσο σου κάποια που δεν σε ξέρει θα νομίζει ότι έχεις κάνει περιτομή. Δεν αντέχεις άλλο κι έχεις αρχίσει ήδη να με παρακαλάς να σε λύσω. Σου λέω ότι δεν είναι ώρα ακόμα και σηκώνομαι. Απομακρύνω την καρέκλα κι έρχομαι μπροστά σου. Σε ρωτάω γλυκά-γλυκά…

- Μήπως το αγόρι μου θα ήθελε μια καλή και ωραία πίπα;

(Λες και δεν ξέρω την απάντηση. Αν και μεταξύ μας με το άχτι που σου έχω θα έπρεπε να σου φέρω καμιά πραγματική πίπα αλλά που να αντέξω η δόλια με τόσες καύλες να κάνω μαγκιές).

Μου λες το πιο ξεψυχισμένο και παρακλητικό “ναι” που έχω ακούσει ποτέ από το στόμα σου κι χαμηλώνω για να τσιμπουκωθώ. Δε γονατίζω όμως όπως συνήθως. Αντίθετα, απλά σκύβω για να φτάσω το καυλί σου. Οι γόβες βοηθούν (αυτός ήταν άλλωστε κι ο λόγος που ακόμα τις φοράω) και ο κώλος μου είναι στο ύψος των ματιών σου.

Αρχίζω να σε γλείφω αργά, πολύ-πολύ αργά λικνίζοντας τη μέση μου και κατά συνέπεια και την κωλάρα μου. Ξεκινώντας από τ’ αρχίδια σου φτάνω αργά μέχρι το πουτσοκέφαλο που συνεχίζω να το γλείφω με την άκρη της γλώσσας μου. Παίζω με την τρυπούλα σου, γλείφοντας όσα υγρά βγαίνουν από εκεί και σπρώχνοντας τη γλώσσα μου μέσα, όσο αυτό είναι δυνατόν.

Σηκώνω τα μάτια μου και σε κοιτάω. Ξέρω πόσο καυλώνεις όταν σε κοιτάω στα μάτια ενώ τσιμπουκώνομαι. Σταματάω για λίγο και σου θυμίζω τον καθρέφτη πίσω μου. Ξαναγυρίζω στο καυλί σου ενώ εσύ κοιτάς μία εμένα να γλείφω τον πούτσο σου και μία την κωλάρα μου μέσα από τον καθρέφτη.

Χωρίς να το περιμένεις τον παίρνω απότομα όλο στο στόμα μου. Τα χείλια μου πιπιλάνε τ’ αρχίδια σου, το καυλί σου φτάνει στο λαρύγγι μου. Αρχίζεις να φωνάζεις και να με βρίζεις.

- Πουτάνα, καριόλα, ψωλαρπάχτρα... λύσε με!

Μετά από ένα - δύο καλά μπουκώματα και γερά ρουφήγματα σηκώνομαι. Είναι η δική μου σειρά να αντιδράσω.

- Μην ξεχνάς γιατί είσαι εδώ σήμερα και πόσο παρακάλεσες για να είσαι! Ή λοιπόν σταματάς να διαμαρτύρεσαι ή σε λύνω αμέσως και φεύγεις.

- Εντάξει, εντάξει! Συγγνώμη!

Χαίρομαι που αποφάσισες να λογικευτείς και σου χαρίζω ένα από τα πιο παθιάρικα μου γλωσσόφιλα. Γυρίζω πλάτη προς εσένα, σκύβω ξανά και ο κώλος μου είναι ακριβώς μπροστά στο πρόσωπο σου. Ανοίγω τα κωλομάγουλα μου με τα χέρια μου και πριν προλάβω καν να αρθρώσω λέξη νιώθω τη γλώσσα σου στην κωλοτρυπίδα μου. Δεν ήταν ακριβώς αυτός ο σκοπός μου αλλά σε καμία περίπτωση δε διαφωνώ με αυτήν την πρωτοβουλία. Σ’ αφήνω να με γλείψεις λίγο ακόμα κουνώντας τον κώλο μου ρυθμικά. Τώρα είμαι εγώ αυτή που βλέπει μέσα από τον καθρέφτη. Και την στιγμή που καταλαβαίνω ότι έχεις αφοσιωθεί απόλυτα στο γλείψιμο της κωλοτρυπίδας μου, χαμηλώνω απότομα τη μέση μου και ο πούτσος σου καρφώνεται ολόκληρος στην κωλάρα μου!

Ο πόνος ήταν ελάχιστος, όπως και το περίμενα εξάλλου αφού ήξερα πόσο καυλωμένη ήμουν και αφού - σε αντίθεση με την προσφιλή μου συνήθεια - ακόμα δεν έχω χύσει ούτε μία φορά. Κοιτάω ξανά μέσα στον καθρέφτη και σε βλέπω καυλωμένο και κυρίως έκπληκτο. Τρελαίνομαι όταν σε βλέπω έτσι. Σκύβω τελείως και κουνιέμαι λίγο για να βολευτώ και να τον πάρω όσο καλύτερα γίνεται. Μόλις βολεύομαι αρχίζω να σφίγγω τον κώλο μου όσο μπορώ. Κίνηση ματ όπως αποδεικνύεται καθώς σε λίγο, σε πολύ λίγο, νιώθω τα χύσια σου να ξεχειλίζουν και να βγαίνουν από την κωλοτρυπίδα μου.

Η ταυτόχρονη δαγκωνιά στην πλάτη μου στο ύψος του δεξιού μου ώμου με επιβεβαιώνει. Αν και κανονικά αυτό θα με χάλαγε γιατί ο πόνος με ξενερώνει και το ξέρεις, τη δεδομένη στιγμή ήταν ό,τι καλύτερο μιας και με εμπόδισε να χύσω. Σκοπός μου είναι να κρατηθώ ώστε να σου δώσω την χαρά να χύσω όταν πια δε θα σε γαμάω εγώ αλλά εσύ, όντας λυμένος πλέον.

Ο σκοπός της σημερινής βραδιάς δεν είναι να σε εκδικηθώ αλλά να σε κάνω να μάθεις να προσέχεις τους τρόπους σου. Δε φτάνει που τους κερατώνουμε, δε θα τους χλευάζουμε κιόλας. Είτε πρόκειται για τη γυναίκα σου, είτε για τον άνδρα μου. Έχουμε θέσει κάποιους κανόνες, είτε τους ακολουθούμε είτε το λήγουμε εδώ. Λίγο διαφορετική η μέθοδος διδασκαλίας, το ομολογώ, αλλά δε νομίζω να σε χαλάει. Η δαγκωνιά λοιπόν ήταν ό,τι έπρεπε γιατί όπως ξέρεις κι εσύ το να κρατιέμαι δεν είναι το δυνατό μου σημείο.

Όλα αυτά βέβαια εσύ δεν τα ξέρεις οπότε μου ζητάς συγνώμη έντρομος μην τελειώσει άδοξα η βραδιά (μεταξύ μας πιστεύω ότι φοβήθηκες κιόλας μη σου κακιώσω και σ’ αφήσω δεμένο εκεί όλο το βράδυ μιας και δε σ’ έχω ξαναδέσει ποτέ και δεν ξέρεις τι να περιμένεις).

Δεν απαντάω αλλά αρχίζω να κουνιέμαι ρυθμικά. Δε βλέπεις το πρόσωπό μου οπότε είσαι ακόμα μαγκωμένος. Αρχίζω ξανά τα σφιξίματα οπότε σε νιώθω να χαλαρώνεις ενώ ο πούτσος σου ξαναβρίσκει την απόλυτη σκληρότητα του αμέσως. Αρχίζω να σηκώνομαι αργά προσέχοντας όμως το πουτσοκέφαλο να μη βγει από τον κώλο μου. Κατεβάζω πάλι απότομα την μέση μου κι αρχίζω να γαμιέμαι κανονικά πλέον.

Νιώθω ότι κοντεύω να χύσω και επιβραδύνω. Αρχίζω να κουνιέμαι σχηματίζοντας οχτάρια με τη μέση μου. Δεν έχει τύχει να στο κάνω ποτέ πριν αυτό και η ανταπόκριση σου μ’ ευχαριστεί. Τα προηγούμενα βογκγητά δίνουν την θέση τους σε χαμηλόφωνα και δειλά “με πεθαίνεις καύλα μου” κι άλλα τέτοια. Χωρίς να βγάλω το καυλί σου από την κωλάρα μου, γυρίζω ώστε να βρισκόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο, περνάω το δεξί μου πόδι πάνω από το κεφάλι σου και ακουμπάω τη γάμπα μου στον ώμο σου.

Σκέφτομαι να ανεβάσω και το άλλο πόδι μου αλλά φοβάμαι μην τυχόν και δεν αντέξει η καρέκλα στο τέλος και βρεθούμε κι οι δύο στο πάτωμα κι άντε να σε σηκώσω μετά έτσι δεμένος όπως είσαι. Σ’ αυτή τη στάση το μουνί μου ακουμπάει στο κάτω μέρος της κοιλιάς σου οπότε κάνοντας τα οχτάρια μου τώρα, χωρίς να το επιδιώκεις το σώμα σου μαλακίζει την κλειτορίδα μου.

Οι σφυγμοί μου ανεβαίνουν υπερβολικά, οπότε κατεβάζω το πόδι μου κι αφού πια τα σώματα μας έρχονται πιο κοντά οι ρώγες μου ακουμπάνε στο στέρνο σου. Σε φιλάω αργά στο στόμα και προχωράω προς το αυτί σου. Σ’ ακούω να μου λες, δειλά, διστακτικά:

- Σε παρακαλώ… Λύσε με!

- Δείξε μου ότι το αξίζεις και θα σε λύσω.

- Πως;

- Εσύ πρέπει να το βρεις αυτό…

- Φίλα με… σε παρακαλώ, φίλα με…

Όντως, σε φιλάω με πάθος αλλά όχι ένταση. Το φιλί μας είναι αισθησιακό τώρα όχι βίαιο. Βρίσκεις την ευκαιρία και κατεβαίνεις στο λαιμό μου. Με φιλάς και με γλείφεις. Ξέρεις ότι είναι ένα από τα πιο αδύνατα μου σημεία αλλά οφείλω να σου αναγνωρίσω ότι όπως είσαι αυτήν τη στιγμή δεν έχεις και πολλές επιλογές. Σου ψιθυρίζω “περίμενε…” και πάω να φέρω τα κλειδιά απ’ τις χειροπέδες. Σε λύνω κι αμέσως σηκώνεσαι πάνω. Τρίβεις λίγο τους καρπούς σου και με αρπάζεις από την μέση.

Με σηκώνεις κι εγώ τυλίγω τα πόδια μου στην μέση σου. Φιλιόμαστε πάλι και έτσι όπως είμαστε φτάνουμε στον καναπέ όπου κάθεσαι με εμένα πάνω σου, όπως ακριβώς όταν ήμασταν στην καρέκλα. Μου βγάζεις τις γόβες κι αρχίζεις ξανά να γλείφεις το λαιμό μου. Μόνο που τώρα τα χέρια σου είναι ελεύθερα. Με σηκώνεις λίγο ώστε να μπει ο πούτσος σου στο μουνί μου και με ρωτάς:

- Δεν έχεις χύσει ακόμα, ε;

- Όχι…

- Αυτό να ξέρεις είναι ακόμα μεγαλύτερη τιμωρία κι από το δέσιμο!

Ξέρω ότι αρκεί ακόμα κι ο πιο αδύναμος οργασμός μου για να σε κάνει να χύσεις κι εσύ αλλά αυτή σου η ατάκα κατέρριψε κάθε μία από τις λιγοστές αντοχές μου σαν πύργο από τραπουλόχαρτα. Το έχουν πει πολλοί… πρώτα γαμάς το μυαλό μιας γυναίκας και μετά το μουνί της κι εσύ ξέρεις να το κάνεις αυτό πολύ καλά.

Δε χρειάστηκε τίποτα άλλο, ούτε καν ένα μικρό, μικρούλι, κούνημα. Τα λόγια σου αυτά άνοιξαν τις βρύσες και τώρα ποτάμια χύσια τρέχουν από το μουνί μου. Τρέμω ολόκληρη και χύνω ασταμάτητα. Δε μπορώ ούτε καν να ανοίξω τα μάτια μου από την απόλαυση. Απλά ξεστομίζω ένα “χύνω… χύνω…” και σ’ ακούω να μου λες “σ’ ευχαριστώ”. Με ξαπλώνεις στον καναπέ σε ιεραποστολική στάση. Αρχίζεις και μπαινοβγαίνεις μέσα μου αργά και ρυθμικά κι εγώ απλά χύνω… χύνω χωρίς να με σταματάει τίποτα πια.

Όταν καταλαβαίνεις ότι τελείωσα πια κατεβαίνεις κι αρχίζεις να γλείφεις το μουνί μου. Ρουφάς όλα μου τα υγρά και πιπιλάς την κλειτορίδα μου. Τα χέρια σου ανεβαίνουν και τρίβουν τις ρώγες μου. Μ’ έχεις καθαρίσει τελείως και τώρα έχεις αρχίσει και με γαμάς με τη γλώσσα σου. Τα χέρια σου αφήνουν τις ρώγες μου και τα δάχτυλα σου τώρα συνοδεύουν τη γλώσσα σου στο γαμήσι του μουνιού μου.

Φέρνεις το κεφάλι σου δίπλα στο δικό μου, ενώ τα δάχτυλα σου συνεχίζουν να γαμάνε το μουνί μου. Ψιθυρίζεις στο αυτί μου:

- Συγνώμη… συγνώμη για όλα… μη μου το ξανακάνεις αυτό… σε θέλω… σε χρειάζομαι. Σε παρακαλώ άφησε με να σου κάνω έρωτα απόψε. Απόψε με γάμησες εσύ. Άσε με εμένα να σου κάνω έρωτα!

Δεν λέω τίποτα γιατί απλά δεν ξέρω τι να πω. Βρισκόμαστε σχεδόν 5 χρόνια τώρα και ποτέ δεν σ’ έχω ακούσει να μου μιλάς έτσι. Δεν το περίμενα αυτό. Ξέρω με πόσες άλλες πας και δε σκέφτηκα ποτέ ότι τα δικά μας γαμήσια ήταν ξεχωριστά για σένα. Ενδιαφέρον… αλλά αυτή τη στιγμή δε μπορώ να το επεξεργαστώ όλο αυτό. Κι ούτε και θέλω για να είμαι ειλικρινής!

Είμαι περίεργη να δω πως είναι να κάνω έρωτα μαζί σου. Μέχρι τώρα απλά ξεσκιζόμαστε και πραγματικά αναρωτιέμαι πως είναι να κάνουν έρωτα δύο άτομα που δεν αγαπιούνται. Γιατί το ξέρω όπως το ξέρεις κι εσύ ότι δεν είμαστε ερωτευμένοι. Ναι, νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον, έλκει ο ένας τον άλλον αλλά μέχρι εκεί. Γι’ αυτό και είναι τόσο απλά τα πράγματα μεταξύ μας. Για να δούμε λοιπόν! Η στιγμή είναι τόσο έντονη και τόσο ήρεμη συνάμα. Ανοίγω τα μάτια μου, γυρίζω και σε φιλάω. Ακόμα και το φιλί σου είναι διαφορετικό τώρα. Πιο αισθαντικό, πιο τρυφερό. Τα δάχτυλα σου φεύγουν από το μουνί μου και την θέση τους παίρνει ο πούτσος σου. Μπαινοβγαίνεις αργά, βασανιστικά σχεδόν ενώ φιλάς τα μαλλιά μου, το λαιμό μου, τ’ αυτιά μου, τα δάχτυλα μου, τα χείλη μου.

Με τον πούτσο σου ακόμα μέσα στο μουνί μου, με παίρνεις αγκαλιά και σηκώνεσαι. Τυλίγω τα πόδια μου γύρω από την μέση σου και τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό σου για να μην πέσω. Σε κοιτάω στα μάτια. Με κοιτάς με βλέμμα θολό, ανεξιχνίαστο. Φοβάμαι λίγο! Ελπίζω να μην έχει λασκάρει καμιά βίδα και βρεθώ κατακρεουργημένη σε κάνα χαντάκι. Τσιτώνομαι και το καταλαβαίνεις.

- Τι συμβαίνει;… με ρωτάς ανήσυχος.

- Δε με έχεις συνηθίσει σε τέτοια… και μου φαίνεται λίγο περίεργο.

- Φοβάσαι;

- Λίγο…

- Δεν υπάρχει λόγος…

μου λες χαμογελώντας και με φιλάς και πάλι. Με πας στην κρεβατοκάμαρα, ανάβεις το φως και με ξαπλώνεις μπρούμυτα απαλά στο κρεβάτι. Έχω τσιτώσει τόσο που κάθε ερωτική διάθεση έχει χαθεί. Σε νιώθω να έρχεσαι από πάνω μου. Νιώθω την ανάσα σου στο λαιμό μου και το καυλί σου ν’ ακουμπάει στον κώλο μου. Ξαπλώνεις απαλά πάνω μου κι αρχίζεις να φιλάς το λαιμό μου και τους ώμους μου. Βλέπεις το σημάδι από την δαγκωνιά και μου ψιθυρίζεις ένα “συγνώμη, δεν ήθελα να σε πονέσω”. Το λες πολύ σιγά αλλά είμαι σε τέτοια εγρήγορση που το ακούω λες και το φωνάζεις.

Συνεχίζεις να φιλάς την πλάτη μου, αρχίζεις να γλείφεις τη ραχοκοκαλιά μου, κατεβαίνεις πιο χαμηλά, με πιάνεις από τη μέση και με σηκώνεις προσεκτικά. Η γλώσσα σου αρχίζει να εξερευνά την κωλοτρυπίδα μου πάλι. Οι άμυνες μου αρχίζουν να κάμπτονται. Χαλαρώνω σιγά-σιγά. Το καταλαβαίνεις και με γυρίζεις ανάσκελα. Ξεκινάς ένα γλειφομούνι που όμοιο του δεν μου έχεις ξανακάνει ποτέ. Ήρεμο, αργό, αισθησιακό. Περίεργο κι αυτό αλλά τώρα πια έχω χαλαρώσει τόσο πολύ που μπορώ μόνο να χύσω κι όχι να ανησυχήσω. Η γλώσσα σου περιπλανάται ανάμεσα στην κλειτορίδα και τα μουνόχειλα μου. Μπαίνει για λίγο στην τρύπα μου και επιστρέφει γρήγορα πάλι στην κλειτορίδα μου. Ανοίγω τα πόδια μου περισσότερο και σηκώνω τη μέση μου.

Η γλώσσα σου παίξει τώρα εναλλάξ με τις δύο τρύπες μου, μία του μουνιού μου και μία του κώλου μου. Τώρα βάζεις τη γλώσσα σου βαθιά και την στριφογυρίζεις στην κάθε μου τρύπα. Βογκάω, οι τρύπες μου συσπώνται. Τα δάχτυλα σου τώρα ανοίγουν την κωλοτρυπίδα μου ξανά ενώ η γλώσσα σου γαμάει τρυφερά το μουνί μου.

Χύνω… ένα χύσιμο ήρεμο και διαρκείας. Τα υγρά από το μουνί μου φτάνουν στην πίσω τρύπα μου. Νιώθω την γλώσσα σου να τα μαζεύει. Να ρουφάς κάθε σταγόνα. Άραγε εσύ να ‘χεις χύσει; Μήπως έχυσες κι εσύ ήρεμα και γλυκά όπως εγώ;

Ανεβαίνεις στον αφαλό μου, τον γλείφεις για λίγο κι ανεβαίνεις ακόμα πιο ψηλά, στα βυζιά μου. Με την άκρη της γλώσσας σου γλείφεις το χώρισμα ανάμεσα τους. Τα παίρνεις στα χέρια σου κι αρχίζεις να τα μαλάζεις. Οι ρώγες μου σκληραίνουν όλο και περισσότερο. Τώρα η άκρη της γλώσσας σου παίζει με την κάθε μου ρώγα εναλλάξ. Τα χέρια μου σε τραβούν προς τα πάνω. Με φιλάς. Δαγκώνεις απαλά τα χείλια μου. Νιώθω το καυλί σου ανάμεσα στα μπούτια μου υγρό αλλά δεν μπορώ να καταλάβω αν είναι δικά σου ή δικά μου υγρά.

Με γυρίζεις μπρούμυτα και με σηκώνεις. Τώρα είμαι στα γόνατα και τα χέρια μου ακουμπάνε στον τοίχο. Σε νιώθω να ανοίγεις τα κωλομάγουλα μου και το καυλοκέφαλο να πιέζει την κωλοτρυπίδα μου. Κουνιέμαι λίγο και τον βάζεις όλο. Το ένα σου χέρι παίζει με τις ρώγες μου το άλλο με την κλειτορίδα μου. Το καυλί σου μπαινοβγαίνει στον κώλο μου αργά και ήρεμα. Μου ψιθυρίζεις:

- Είδες που δεν έχεις τίποτα να φοβάσαι μαζί μου; Το μόνο που ήθελα είναι να σου δείξω τι σημαίνεις για μένα. Δε σ’ αγαπώ αλλά δε μπορώ να ζήσω και μακριά σου. Το κορμί σου είναι το ναρκωτικό μου, οι οργασμοί σου η αχίλλειος πτέρνα μου, οι τρύπες σου η φυλακή μου. Μ’ έχεις κάνει σκλάβο του μουνιού σου για πάντα… μην με ξαναφήσεις αγάμητο… ποτέ!

Αυτό ναι. Αυτό το καταλάβαινα. Δε με φόβιζε. Είπα μόνο “εντάξει” κι άρχισα να κουνιέμαι κι εγώ στον ρυθμό σου. Για λίγη ώρα συνεχίσαμε έτσι ώσπου μου λες βραχνά…

- χύσε με… χύσε με τώρα… χύσε στα δάχτυλα μου!

Υπακούω. Χύνω! Τραντάζομαι τόσο που τα υγρά μου δε γεμίζουν μόνο τα δάχτυλα σου αλλά κυλάνε στα μπούτια μου, φτάνουν μέχρι τα γόνατα μου. Βγάζεις τα δάχτυλα σου και μου τα δίνεις στο στόμα. Τα γλείφω. Γλείφω τα χύσια μου κι εσύ αρχίζεις να δυναμώνεις την ένταση με την οποία μπαινοβγαίνεις στον κώλο μου. Τον σφίγγω όσο μπορώ. Χύνεις! Φωνάξεις, βογκάς, με σφίγγεις επάνω σου. Τώρα και τα δικά σου χύσια κυλάνε στα μπούτια μου.

Όπως είμαστε με τραβάς στο κρεβάτι και ξαπλώνουμε. Εγώ στην αγκαλιά σου κι ο πούτσος σου ακόμα στον κώλο μου. Αποκοιμιόμαστε.

-----

Ξημερώματα προς 25 Νοεμβρίου 2019 - Συνεχίζει εκείνος

Ξυπνάω και είσαι ακόμα στην αγκαλιά μου. Το καυλί μου είναι ακόμα στην κωλάρα σου και ακόμα νιώθω καυλωμένος. Με γάμησες σήμερα… κυριολεκτικά! Ήρθα να σε γαμήσω εγώ, να σου δείξω ότι χωρίς το καυλί μου δε θα αντέξεις και έγινε το εντελώς ανάποδο. Με έκανες να καταλάβω πόσο ευάλωτος είμαι μπροστά στο μουνί σου. Γι’ αυτό ήθελα να σου κάνω έρωτα. Για να σου δείξω ότι επιτέλους κατάλαβα. Δε μπορώ να ξεφύγω πια.

Κι εσύ τρόμαξες… φοβήθηκες. Με πλήγωσε αυτό. Όσο καργιόλης κι αν είμαι, όσο σκληρός κι αν είμαι στη δουλειά και στην ζωή μου, στην πραγματικότητα δεν είμαι παρά ένα παιχνιδάκι μέσα στα χέρια σου ή μάλλον καλύτερα μέσα στα πόδια σου!

Δε σ’ αγαπάω, σου το είπα άλλωστε. Τουλάχιστον δε σ’ αγαπάω ερωτικά. Αλλά είμαι εξαρτημένος από σένα. Μόνο με σένα χύνω τόσες πολλές φορές και τόσο έντονα. Μόνο εσύ παίζεις με το μυαλό μου. Μην μ’ αφήσεις καργιόλα… μη μ’ αφήσεις!

Βλέπω το στήθος σου που ανεβοκατεβαίνει. Κοιμάσαι. Κοιμάσαι κι η τύχη σου δουλεύει! Ή μάλλον… κι ο πούτσος μου δουλεύει!

Σε τραβάω επάνω μου. Τέρμα τα ρομαντικά γι’ απόψε. Τώρα έχω ανάγκη να σε σκίσω! Να σε κάνω να ματώσεις.

Τραβάω το μαξιλάρι από το κεφάλι μου. Βγάζω την μαξιλαροθήκη και γρήγορα την κόβω σε λωρίδες. Νομίζω αρχίζεις να ξυπνάς. Με μια λωρίδα σου δένω τα μάτια και με μια άλλη το στόμα. Και γρήγορα-γρήγορα σου δένω τα χέρια ψηλά στην πλάτη με ό,τι απέμεινε από τη μαξιλαροθήκη.

Μουγκρίζεις, χτυπιέσαι, προσπαθείς ή να λυθείς ή να σηκωθείς, δε μπορώ να καταλάβω. Σε γυρίζω μπρούμυτα, κάθομαι πάνω σου, σε πιάνω από τα μαλλιά και φέρνω το στόμα μου κοντά στο αυτί σου:

- Τώρα πουτάνα ήρθε η ώρα να σε γαμήσω εγώ! Κάτσε φρόνιμα και θα δεις που θα το ευχαριστηθείς… σου λέω και σου δίνω μια γερή στον κώλο.

Σηκώνομαι και πάω στο σαλόνι, βρίσκω τις χειροπέδες και τους τρεις δονητές αυγά που πήρα για σένα αλλά δεν πρόλαβα ούτε καν να τους βγάλω από το τσαντάκι μου. Τρεις μίνι δονητές σαν αυτόν που έχωσε ο άντρας σου στο μουνί σου εκείνη τη νύχτα.

Γυρίζω στην κρεβατοκάμαρα. Έχεις γυρίσει ανάσκελα και προσπαθείς να σηκωθείς. Ο πούτσος μου είναι ήδη πέτρα. Σε πιάνω από τα μαλλιά, σε γυρίζω και πάλι μπρούμυτα, περνάω το χέρι μου από την κοιλιά σου και σε αναγκάζω να τουρλώσεις την κωλάρα σου. Την φτύνω και γρήγορα της χώνω τον πρώτο δονητή. Τινάζεσαι. Δεν ξέρω αν έχεις καταλάβει ακόμα τι ακριβώς μπήκε στην σούφρα σου αλλά βάζω και το καυλοκέφαλο μου για να τον σπρώξω λίγο πιο μέσα ώστε να είμαι σίγουρος ότι δε θα βγει.

Περνάω το ένα ζευγάρι χειροπέδες μέσα από τα κάγκελα του κρεβατιού, σου λύνω τα χέρια και τα δένω γρήγορα στις χειροπέδες. Με τα κομμάτια από την μαξιλαροθήκη που έδεσα πριν τα χέρια σου και με το άλλο ζευγάρι τις χειροπέδες δένω το κάθε σου πόδι σε μία από τις κάτω γωνίες του κρεβατιού. Επειδή δεν είσαι ψηλή το κορμί σου έχει τεντωθεί και τα πόδια σου είναι τώρα ορθάνοιχτα. Δε μπορείς πια να κουνηθείς.

Έρχομαι ανάμεσα στα πόδια σου και σου βάζω τον δεύτερο δονητή στο μουνί. Τον ρουφάς αμέσως χωρίς καμιά δυσκολία. Ψώλα! Έχεις καυλώσει! Βάζω το καυλί μου στο μουνί σου για να τον σπρώξω πιο μέσα αλλά καταλαβαίνω αμέσως πως έχει πάει αρκετά βαθιά. Βάζω και τον δεύτερο.

Τώρα έχεις τα πόδια σου ορθάνοιχτα, δυο δονητές στο μουνί σου κι ένα στον κώλο σου και είσαι ακινητοποιημένη στο κρεβάτι, στο απόλυτο έλεος μου!

Τόσες μέρες που με άφησες αγάμητο δεν τις άφησα ανεκμετάλλευτες. Δοκίμασα τους δονητές στα άλλα τσουλάκια μου. Το ‘χα πει ότι θα πάρω για όλες σας. Τώρα ξέρω και τις εντάσεις τους και τα πάντα. Την έχεις γαμήσει κυριολεκτικά!

Κάθομαι στην πολυθρόνα απέναντι από το κρεβάτι, παίρνω τα τηλεχειριστήρια των δονητών κι ένα ποτήρι ουίσκι. Βάζω μπροστά τον έναν από τους δύο που είναι στο μουνί σου και τον άλλον που είναι στον κώλο σου. Τους βάζω στο χαμηλό. Πίνω μια γουλιά από το ποτό μου κι αρχίζω να παίζω το καυλί μου απολαμβάνοντας το θέαμα.

Έχεις αρχίσει να μουγκρίζεις και να βαριανασαίνεις. Καυλώνεις κι άλλο ψώλα. Δυναμώνω την ένταση. Το καυλί μου αρχίζει να συσπάται. Βάζω μπροστά και τον τρίτο δονητή και δυναμώνω και τους άλλους δύο στο φουλ. Έχεις ιδρώσει, μουγκρίζεις σα δαιμονισμένη κι η πούτσα μου κοντεύει να εκραγεί. Σου λύνω το στόμα κι αρχίζεις να ουρλιάζεις από την καύλα. Σε βλέπω, είσαι έτοιμη να χύσεις αλλά τώρα κουμάντο κάνω εγώ. Κλείνω όλους τους δονητές. Ξαφνιάζεσαι. Έρχομαι κοντά σου.

- Τώρα καργιόλα αποφασίζω εγώ! Εγώ θα πω πότε θα χύσεις. Κι αν με παρακαλέσεις μπορεί και να σου το επιτρέψω. Προς το παρόν εγώ είμαι αυτός που θα χύσω…

σου λέω και τα χύσια μου εκτοξεύονται παντού. Στα μαλλιά σου, το πρόσωπό σου, στα βυζιά σου, στο μουνί σου, στα πόδια σου, τους τοίχους. Απίστευτη ποσότητα σπέρματος που ακόμα κι εγώ απορώ που τη βρήκα. Σωριάζομαι στην πολυθρόνα εξαντλημένος.

Εσύ δε μιλάς, προφανώς φοβάσαι μην πεις τίποτα λάθος και δε σ’ αφήσω να χύσεις. Βρίσκω τη φωνή μου και σου λέω:

- Ψώλα κατάλαβες τώρα τι έγινε; Τα χύσια του γαμιά σου είναι παντού κι εσύ θα πρέπει να τα καθαρίσεις. Θα σε αφήσω να χύσεις για να σε λύσω και να μπορέσεις να κάνεις τη δουλειά που πρέπει σαν καλό πουτανάκι. Αλλά την ώρα που χύνεις δε θέλω να ακούσω κιχ! Τσιμουδιά! Αλλιώς θα το πληρώσεις.

Ξέρω πως αποκλείεται να γίνει αυτό. Αλλά αυτό θέλω κι εγώ. Θέλω να σε γαμήσω ακόμα μια φορά με τους δονητές μέσα σου. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να μαζέψω τις δυνάμεις μου, οπότε με τη δικαιολογία ότι δεν υπάκουσες θα μπορέσω να πάρω λίγο το χρόνο μου.

Αράζω στην πολυθρόνα κι εσύ σαν κοτούλα ούτε μιλάς ούτε κινείσαι… πουτάνα. Κάθεσαι φρόνιμα για να σ’ αφήσω να χύσεις. Ανοίγω πάλι όλους τους δονητές, στο σιγανό. Αρχίζω και αυξομειώνω την ένταση τους. Μία χαμηλά, μία δυνατά. Ιδρώνεις, τρέμεις, είσαι στο τσακ. Τους κλείνω πάλι. Τσιμουδιά εσύ!

Στο μεταξύ εγώ έχω βρει τις ανάσες μου κι αρχίζω να μαλακίζομαι πάλι. Σε αφήνω λίγο στη σιωπή ενώ εγώ τον παίζω. Δεν βγάζεις άχνα. Τσουλάκι, σκέφτομαι τα όσα έγιναν σήμερα και καυλώνω χοντρά. Σε λίγο θα είμαι έτοιμος πάλι. Ανοίγω όλους τους δονητές στο φουλ. Τεντώνεσαι. Βαριανασαίνεις. Τρέμεις. Τραντάζεσαι. Χύνεις! Και ξαφνικά αφήνεις ένα ουρλιαχτό σα λύκαινα!

- Πουτάνα, δεν άντεξες τελικά, ε; Χύσε, χύσε καργιόλα για το γαμιά σου! Χύσε πουτάνα…

φωνάζω κι εγώ μαζί σου. Αδειάζεις τη μουνάρα σου. Ο ένας δονητής πετιέται έξω μαζί με τα χύσια σου. Σ’ αφήνω να ηρεμήσεις. Αφού ξαναβρίσκεις την ανάσα σου, σου λύνω τα πόδια.

- Ναι, ναι… λύσε με… λες ξεψυχισμένα.

- Ναι αγάπη μου, θα σε λύσω.

- Ναι, σε παρακαλώ, δεν αντέχω άλλο!

Χαϊδεύω λίγο τις γάμπες σου, φτάνω στα μπούτια σου. Μαζεύω λίγα από τα χύσια μας που έχουν ανακατευτεί και σου δίνω τα δάχτυλα μου στο στόμα να τα καθαρίσεις. Τα ρουφάς άπληστα.

Πιάνω και τα δυο σου πόδια και τώρα τα δένω στην πάνω πλευρά του κρεβατιού, δίπλα στα χέρια σου.

- Είπες θα με λύσεις… γκρινιάζεις.

- Μάντεψε… είπα ψέματα!

Τώρα και οι δύο τρύπες σου είναι απόλυτα εκτεθειμένες. Ο δονητής από τον κώλο σου έχει κι αυτός μισοβγεί. Σε κοιτάω και προσπαθώ να αποφασίσω ποια τρύπα να σου γαμήσω και σε ποια να αφήσω τους δονητές.

Αρχίζεις να με παρακαλάς ή να σε λύσω ή να σε γαμήσω, δεν αντέχεις άλλο! Με αποσυντονίζεις. Σου κλείνω πάλι το στόμα με τα κουρέλια της μαξιλαροθήκης και προσπαθώ να αποφασίσω ήρεμος. Σου βγάζω τελικά τους δονητές. Ο δεύτερος που ήταν μέσα στο μουνί σου τα ‘παιξε, πάει. Τον πετάω στην άκρη και σου λέω θυμωμένα:

- Καργιόλα… μέχρι και καινούριο δονητή έβγαλες off… τόσο ψωλαρπάχτρα είσαι!

Στην πραγματικότητα το ότι οι καύλες σου είναι τόσες που μέχρι κι ο δονητής χάλασε με φτάνει στο όριο να χύσω πάλι. Αλλά δεν πρέπει να γίνει γιατί μετά δε θα μπορέσω να σε γαμήσω ξανά. Τσεκάρω πάλι τους άλλους δύο. Δουλεύουν. Αποφασίζω.

Θα βάλω τον έναν βαθιά στον κώλο σου και θα γαμήσω το μουνί σου γιατί στην στάση που είσαι τώρα, μουνοσκίζοντας σε θα μαλακίζεται και η κλειτορίδα σου. Χώνω δυο δάχτυλα στην κωλάρα σου να τσεκάρω πόσο ανοιχτή είναι. Μουγκρίζεις. Όλα οκ από ‘κει. Η σούφρα σου είναι παραπάνω από έτοιμη. Σου χώνω τον ένα δονητή μέσα και βάζω και το καυλί μου για να τον σπρώξω βαθύτερα. Κι άλλο μουγκρητό. Τον ανάβω στο φουλ.

Σου λύνω τα μάτια και σου λέω:

- Τώρα ψώλα θα πληρώσεις τις φωνές που έβαλες πριν. Δε σου είπα δε θέλω ν’ ακούσω κιχ;… και σου χώνω την πούτσα μου στο μουνί.

Βάζω τα χέρια μου στους ώμους σου και σε γαμάω δυνατά. Σου σκίζω τη μουνάρα. Μουγκρίζεις ασταμάτητα. Τρέμεις. Δάκρυα αρχίζουν να κυλούν από τα μάτια σου. Χύνεις! Ο δονητής πετιέται πάλι έξω από τον κώλο σου. Σου δίνω άλλες δύο δυνατές και σε χύνω κι εγώ με όσο σπέρμα έχει απομείνει.

Σε λύνω, κατεβάζεις τα πόδια σου, με αγκαλιάζεις.

- Μη με αφήσεις πότε… λέω και λιποθυμάω στην αγκαλιά σου.

Τέλος.




Copyright protected OW ref: 179150