Είμαι ο Αντρέας. 40αρης, αθλητικός (όχι φουσκωτός), λάτρης του ωραίου φύλου και πάνω από 20 χρόνια παντρεμένος με την ίδια γυναίκα. Δεν είμαι κυνηγός και προσπαθώ να είμαι πιστός, αλλά αν βρεθεί κάτι εντυπωσιακό στο δρόμο μου, υποκύπτω στον πειρασμό. Την Άννα τη γνώρισα στο τραίνο. Ένα τραίνο που διέσχιζε την Ελβετία από Βορρά προς Νότο, συγκεκριμένα από Βασιλεία προς Γενεύη. Η δουλειά μου απαιτεί πολλά διεθνή ταξίδια και έτσι έχω την ευκαιρία να γνωρίζω και τον κόσμο, αλλά και πολύ κόσμο. Προορισμός μου ήταν η Γενεύη, αλλά επειδή είχα ένα ακόμα επαγγελματικό ραντεβού στη Στουτγάρδη, πέταξα από Αθήνα για Στουτγάρδη και συνέχισα το ταξίδι μου με το τραίνο για τη Γενεύη. Στο σταθμό της Βασιλείας (Ελβετία) έπρεπε να αλλάξω τραίνο. Κατέβηκα από το ένα, αγόρασα ένα καφεδάκι, το ήπια παρατηρώντας τον κόσμο που πέρναγε μπροστά μου (χωρίς να παρατηρήσω κάτι το ιδιαίτερο) και ξεκίνησα να περπατώ προς την πλατφόρμα που θα έφευγε το επόμενο τραίνο για τη Γενεύη.
Ήταν ένα όμορφο ανοιξιάτικο πρωινό. Γαλανός ουρανός, ήλιος, δροσούλα ευρωπαϊκή που απαιτούσε τουλάχιστον ένα ελαφρύ μπουφάν. Εγώ ντυμένος με κουστούμι και γραβάτα, φινετσάτος, ψηλός πάνω από 1.90, τότε ήμουν κάτω των 30, νέος, μέσα στην καύλα και αρκετά έμπειρος. Είχα την αυτοπεποίθηση ότι όταν ήθελα μια γυναίκα, θα μπορούσα να την έχω. Αυτό το "κουσούρι" το έχω ακόμη, είναι η αλήθεια. Περπάτησα λοιπόν κατά μήκος της πλατφόρμας σέρνοντας το βαλιτσάκι μου και κοιτώντας μέσα στο τραίνο που θα ξεκινούσε στα επόμενα 5 λεπτά, μήπως υπάρχει μια θέση με "ωραία" θέα. Πέρασα αρκετά βαγόνια χωρίς να δω κάτι ενδιαφέρον. Είχα αρχίσει να απογοητεύομαι και να συμβιβάζομαι με την ιδέα ότι θα περάσω το επόμενο δίωρο μέχρι τη Γενεύη χαζεύοντας από το παράθυρο το εντυπωσιακό Ελβετικό τοπίο, με τα βουνά, τις κοιλάδες, τα ποτάμια και τις ευτυχισμένες αγελάδες. Όμως λίγο πριν το τέλος του συρμού, ανακάλυψα μέσα στο βαγόνι μια πανέμορφη κοπέλα.
Για να πάρετε μια ιδέα, έμοιαζε εκπληκτικά με την επικοντιστή Ελένα Ισιμπάγιεβα. Η καρδιά μου χτύπησε δυνατά. "Ρωσίδα!" σκέφτηκα και μπήκα γρήγορα μέσα, περπάτησα δήθεν αδιάφορα στο βαγόνι και έκατσα ακριβώς απέναντι της. Με κοίταξε με τα υπέροχα μάτια της και συνέχισε να μιλάει (ρώσικα) στο κινητό της. Με κοίταξαν και οι υπόλοιποι επιβάτες που κάθονταν τριγύρω, αλλά όχι κοντά της. Ίσως με λίγο ζήλια, ίσως με λίγη προσμονή να γίνουν μάρτυρες μιας επικής χυλόπιτας, ίσως με αποστροφή για το λιγουράκο που πήγε να κάτσει δίπλα στη μουνάρα, αλλά λίγο με ένοιαζε. Δεν είχα σχεδόν καμία αμφιβολία πως η κοπέλα ήταν Ρωσίδα, οι οποίες κάνουν μπαμ λόγω χρωμάτων, ομορφιάς και θηλυκότητας. Όταν την άκουσα λοιπόν να μιλάει ρώσικα, σκέφτηκα "Εδώ είμαστε!". Το μωρό συνέχισε να μιλάει κάτι ακατάληπτα, και πέταγε που και που και κάτι αγγλικούες του στυλ "business plan", "investment", "international project" κλπ.
Το τραίνο ξεκίνησε και μετά από λίγο έκλεισε το τηλέφωνο. Με κοίταξε. Της χαμογέλασα και της είπα…
- Gavarich pa russki?" (Μιλάς ρωσικά;).
Γούρλωσε τα μάτια και γέλασε δυνατά. Μου πέταξε κάτι στα ρώσικα που μάλλον ήταν ερώτηση αν μιλάω εγώ ρώσικα και χωρίς να σκεφτώ πολύ, τζογάροντας λίγο, της απάντησα:
- Niet! Ne gavariyou russki" (Όχι. Δε μιλάω ρώσικα.)
Πρέπει να το πρόφερα πολύ ωραία, γιατί γέλασε ακόμα πιο δυνατά. Και μου είπε στα αγγλικά:
- Δηλαδή, μου λες σε άπταιστα ρώσικα, ότι δε μιλάς ρώσικα;
- Ok. Μιλάω λίγα. Δηλαδή ξέρω μερικές ρώσικες λέξεις όπως "business plan", "investment", "international project" κλπ.
Η γκόμενα ξεράθηκε στο γέλιο! Οι διπλανοί μας κοίταζαν. Είχα ήδη βάλει το μισό γκολ. Δεν έπρεπε να τα σκατώσω. "Αν καταφέρεις να κάνεις τη γυναίκα να γελάσει και να αισθανθεί άνετα μαζί σου, έχεις ήδη καταφέρει να τη συγκινήσεις ερωτικά" μου είχε πει μια παλιά ερωμένη. Και επειδή δεν είμαι ο Bradd Pitt, ούτε έχω το τέλεια γραμμωμένο σώμα, ούτε την έχω 35 πόντους όπως τα φιλαράκια που γράφουν τις μισές ιστορίες εδώ μέσα, πρέπει να προσφέρω κάτι άλλο για να αρέσω σε μια γυναίκα. Και αυτό είναι το πνεύμα. Το σεξ ξεκινάει από τον εγκέφαλο και για να χαϊδέψεις το γυμνό σώμα μιας ωραίας γυναίκας πρέπει να χαϊδέψεις πρώτα τον εγκέφαλο της. Εκτός αν είσαι ο Bradd Pitt, ή έχεις το τέλεια γραμμωμένο σώμα, ή την έχεις 35 πόντους. Με το μωρό κάναμε μια φοβερή συζήτηση μέχρι να κατέβει μετά από καμιά ώρα, στα μισά της διαδρομής.
Η Άννα, έτσι την έλεγαν, έμενε σε μια μικρή ειδυλλιακή πόλη στις όχθες μιας υπέροχης λίμνης. Είχε μια κόρη 8 ετών τότε, σήμερα θα είναι σίγουρα 20χρονη θεά. Ο πατέρας της ήταν κάποτε σωματοφύλακας γνωστού Ρώσου πολιτικού. Φοβήθηκα ότι ο τύπος θα μπορεί να με βρει όπου κι αν είμαι και θα το κάνει να μοιάζει με ατύχημα. Δεν τη ρώτησα πολλές προσωπικές λεπτομέρειες, είπαμε διάφορα χαζά, αλλά και διάφορα σοβαρά, αλλάξαμε τηλέφωνα, και με φίλησε (στο μάγουλο) πριν κατέβει. Στο σταθμό που κατέβηκε την περίμενε η κόρη της με έναν εμφανίσιμο 40άρη, μάλλον ο φίλος της. Συμφώνησα να σταματήσω για λίγο στην πόλη της, όταν θα επέστρεφα μετά από 3 μέρες. Όντως, 3 μέρες αργότερα, με περίμενε στο σταθμό και ήταν υπέροχη. Είχε όμως φέρει μαζί και την κόρη της. Ψιλοξενέρωσα, αλλά πήγαμε βόλτα στη λίμνη, έπαιξα με την κόρη της και όταν την πήγαμε σε μια παιδική χαρά να παίξει, ξεκίνησα να παίζω κι εγώ με το σώμα της Άννας. Αιφνιδιάστηκε λίγο, αλλά της άρεσε. Τη χάιδεψα, τη φίλησα όταν δεν κοίταζε η μικρή, αυτή ανταποκρίθηκε με πάθος, αλλά δε μπορούσαν να γίνουν πολλά. Μετά από κάνα δίωρο την αποχαιρέτησα και ξαναδώσαμε ραντεβού για το επόμενο ταξίδι μου, που θα γινόταν σε κανένα μήνα από τότε.
Κρατήσαμε επαφή για κανένα μήνα και η στιγμή έφτασε που θα πήγαινα πάλι Γερμανία. Της είπα ότι είχα ραντεβού στη Χαϊδελβέργη και ενθουσιάστηκε γιατί είχε μια φίλη εκεί και θα μπορούσε να μείνει στο σπίτι της. Θα μπορούσε να μείνει και μαζί μου βέβαια, αλλά δεν πολύ-επέμεινα. Πήγα στη Χαϊδελβέργη, υπέροχη πόλη! Βρεθήκαμε με την Άννα αργά το απόγευμα, μετά τη δουλειά μου. Ήταν καλοκαιράκι. Ήρθε ντυμένη με ένα εκπληκτικό εφαρμοστό μαύρο παντελόνι, ψηλοτάκουνες μαύρες γόβες και ένα ωραίο άσπρο πουκάμισο. Έπαθα πλάκα! Απλή, αλλά πολύ σέξι.
- Είσαι υπέροχη σήμερα!
της είπα. Και τι μου λέει;
- Ευχαριστώ! Κι εσύ!
Βγήκαμε βόλτα, φάγαμε, ήπιαμε, τη φίλησα, τη χάιδεψα. Σε μια πολύ ρομαντική στιγμή, αγκαλιασμένοι δίπλα στην παλιά γέφυρα, την ώρα που ο πούτσος μου είχε γίνει πέτρα (της άρεσε να τρίβεται πάνω του, παρόλο που ήταν ντροπαλή), το χέρι μου κατέβηκε χαμηλά. Της χάιδεψε το υπέροχο σφιχτό κωλαράκι και κατέβηκε ακόμα πιο χαμηλά στο μουνάκι της. Το αισθανόμουν υγρό και διογκωμένο. Όπως της το χάιδευα, με όλο και μεγαλύτερη πίεση πάνω από το παντελόνι, έγινε κάτι αναπάντεχο. Το ύφασμα σκίστηκε ακριβώς πάνω στη ραφή! Και η τρύπα που άνοιξε την έκανε να τρομάξει. Πριν προλάβει όμως να σκεφτεί ή να πει οτιδήποτε, το δάχτυλό μου είχε ήδη μπει στο μουνί της. Η Άννα τρελάθηκε από την καύλα. Πρόλαβε μεν να πει "Όχι εδώ…!", αφού ήμασταν στη μέση του δρόμου, αλλά η απάντησή μου ήταν και δεύτερο δάχτυλο, συνοδευόμενο από ένα δυνατό γλωσσόφιλο. Της ρούφαγα το στόμα και της έσκαβα το μουνάκι με τα δάχτυλά μου.
Το παιχνίδι έγινε ξαφνικά πολύ έντονο. Η Άννα είχε χαθεί. Της χάιδευα τα μαλλιά, την τράβαγα πάνω μου, την έσφιγγα με το αριστερό χέρι. Το δεξί είχε μπει μέσα στο μουνί της. Η Άννα κουνούσε τη λεκάνη της στο ρυθμό των δαχτύλων μου. Σφίχτηκε πάνω μου και πρέπει να έχυσε γιατί είχε γρήγορους σπασμούς και αμέσως μετά έμεινε ακίνητη για μερικά δευτερόλεπτα. Έβγαλα το χέρι μου από μέσα της, την αγκάλιασα και την άφησα να ηρεμήσει.
- Μωρό μου είσαι εντάξει;…
τη ρώτησα.
- Ναι, είπε εξουθενωμένη, αλλά πάμε να φύγουμε. Είμαστε στη μέση του δρόμου!
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να πάμε στο ξενοδοχείο μου. Δε μιλούσαμε. Δε με ρώτησε καν που πάμε. Ξεκινήσαμε να οδηγάμε και αμέσως της χάιδεψα το στήθος. Με κοίταξε με ένα λάγνο ύφος. Κατέβασα το χέρι μου αργά πιο χαμηλά. Πέρασα πάνω από την κοιλιά της και της έπιασα το μουνί πάνω από το παντελόνι. Έβγαλε ένα μικρό αναστεναγμό. Βρήκα πάλι την τρύπα και της έβαλα 2 δάχτυλα. Δάγκωσε τα χείλη της. 3 δάχτυλα. Βόγκηξε δυνατά. Το σκίσιμο στο παντελόνι έγινε πιο μεγάλο και είχα ήδη μέσα της 4 δάχτυλα και με τον αντίχειρα έπαιζα με την κλειτορίδα της και οδηγούσα. Η Άννα γαμιόταν πάνω στα δάχτυλά μου και εγώ οδηγούσα παριστάνοντας τον αδιάφορο. Της είπα ότι το ξενοδοχείο μου δεν ήταν μακριά και ότι σε 5 λεπτά θα ήμουν μέσα της και θα την έσκιζα όπως δεν την έχει σκίσει ποτέ κανείς. Μέσα στην καύλα και στα βογγητά της κατάφερε να μου πει:
- Είμαι σίγουρη!
Συνεχίζεται...
(Copyright protected OW ref: 88050)
Ήταν ένα όμορφο ανοιξιάτικο πρωινό. Γαλανός ουρανός, ήλιος, δροσούλα ευρωπαϊκή που απαιτούσε τουλάχιστον ένα ελαφρύ μπουφάν. Εγώ ντυμένος με κουστούμι και γραβάτα, φινετσάτος, ψηλός πάνω από 1.90, τότε ήμουν κάτω των 30, νέος, μέσα στην καύλα και αρκετά έμπειρος. Είχα την αυτοπεποίθηση ότι όταν ήθελα μια γυναίκα, θα μπορούσα να την έχω. Αυτό το "κουσούρι" το έχω ακόμη, είναι η αλήθεια. Περπάτησα λοιπόν κατά μήκος της πλατφόρμας σέρνοντας το βαλιτσάκι μου και κοιτώντας μέσα στο τραίνο που θα ξεκινούσε στα επόμενα 5 λεπτά, μήπως υπάρχει μια θέση με "ωραία" θέα. Πέρασα αρκετά βαγόνια χωρίς να δω κάτι ενδιαφέρον. Είχα αρχίσει να απογοητεύομαι και να συμβιβάζομαι με την ιδέα ότι θα περάσω το επόμενο δίωρο μέχρι τη Γενεύη χαζεύοντας από το παράθυρο το εντυπωσιακό Ελβετικό τοπίο, με τα βουνά, τις κοιλάδες, τα ποτάμια και τις ευτυχισμένες αγελάδες. Όμως λίγο πριν το τέλος του συρμού, ανακάλυψα μέσα στο βαγόνι μια πανέμορφη κοπέλα.
Για να πάρετε μια ιδέα, έμοιαζε εκπληκτικά με την επικοντιστή Ελένα Ισιμπάγιεβα. Η καρδιά μου χτύπησε δυνατά. "Ρωσίδα!" σκέφτηκα και μπήκα γρήγορα μέσα, περπάτησα δήθεν αδιάφορα στο βαγόνι και έκατσα ακριβώς απέναντι της. Με κοίταξε με τα υπέροχα μάτια της και συνέχισε να μιλάει (ρώσικα) στο κινητό της. Με κοίταξαν και οι υπόλοιποι επιβάτες που κάθονταν τριγύρω, αλλά όχι κοντά της. Ίσως με λίγο ζήλια, ίσως με λίγη προσμονή να γίνουν μάρτυρες μιας επικής χυλόπιτας, ίσως με αποστροφή για το λιγουράκο που πήγε να κάτσει δίπλα στη μουνάρα, αλλά λίγο με ένοιαζε. Δεν είχα σχεδόν καμία αμφιβολία πως η κοπέλα ήταν Ρωσίδα, οι οποίες κάνουν μπαμ λόγω χρωμάτων, ομορφιάς και θηλυκότητας. Όταν την άκουσα λοιπόν να μιλάει ρώσικα, σκέφτηκα "Εδώ είμαστε!". Το μωρό συνέχισε να μιλάει κάτι ακατάληπτα, και πέταγε που και που και κάτι αγγλικούες του στυλ "business plan", "investment", "international project" κλπ.
Το τραίνο ξεκίνησε και μετά από λίγο έκλεισε το τηλέφωνο. Με κοίταξε. Της χαμογέλασα και της είπα…
- Gavarich pa russki?" (Μιλάς ρωσικά;).
Γούρλωσε τα μάτια και γέλασε δυνατά. Μου πέταξε κάτι στα ρώσικα που μάλλον ήταν ερώτηση αν μιλάω εγώ ρώσικα και χωρίς να σκεφτώ πολύ, τζογάροντας λίγο, της απάντησα:
- Niet! Ne gavariyou russki" (Όχι. Δε μιλάω ρώσικα.)
Πρέπει να το πρόφερα πολύ ωραία, γιατί γέλασε ακόμα πιο δυνατά. Και μου είπε στα αγγλικά:
- Δηλαδή, μου λες σε άπταιστα ρώσικα, ότι δε μιλάς ρώσικα;
- Ok. Μιλάω λίγα. Δηλαδή ξέρω μερικές ρώσικες λέξεις όπως "business plan", "investment", "international project" κλπ.
Η γκόμενα ξεράθηκε στο γέλιο! Οι διπλανοί μας κοίταζαν. Είχα ήδη βάλει το μισό γκολ. Δεν έπρεπε να τα σκατώσω. "Αν καταφέρεις να κάνεις τη γυναίκα να γελάσει και να αισθανθεί άνετα μαζί σου, έχεις ήδη καταφέρει να τη συγκινήσεις ερωτικά" μου είχε πει μια παλιά ερωμένη. Και επειδή δεν είμαι ο Bradd Pitt, ούτε έχω το τέλεια γραμμωμένο σώμα, ούτε την έχω 35 πόντους όπως τα φιλαράκια που γράφουν τις μισές ιστορίες εδώ μέσα, πρέπει να προσφέρω κάτι άλλο για να αρέσω σε μια γυναίκα. Και αυτό είναι το πνεύμα. Το σεξ ξεκινάει από τον εγκέφαλο και για να χαϊδέψεις το γυμνό σώμα μιας ωραίας γυναίκας πρέπει να χαϊδέψεις πρώτα τον εγκέφαλο της. Εκτός αν είσαι ο Bradd Pitt, ή έχεις το τέλεια γραμμωμένο σώμα, ή την έχεις 35 πόντους. Με το μωρό κάναμε μια φοβερή συζήτηση μέχρι να κατέβει μετά από καμιά ώρα, στα μισά της διαδρομής.
Η Άννα, έτσι την έλεγαν, έμενε σε μια μικρή ειδυλλιακή πόλη στις όχθες μιας υπέροχης λίμνης. Είχε μια κόρη 8 ετών τότε, σήμερα θα είναι σίγουρα 20χρονη θεά. Ο πατέρας της ήταν κάποτε σωματοφύλακας γνωστού Ρώσου πολιτικού. Φοβήθηκα ότι ο τύπος θα μπορεί να με βρει όπου κι αν είμαι και θα το κάνει να μοιάζει με ατύχημα. Δεν τη ρώτησα πολλές προσωπικές λεπτομέρειες, είπαμε διάφορα χαζά, αλλά και διάφορα σοβαρά, αλλάξαμε τηλέφωνα, και με φίλησε (στο μάγουλο) πριν κατέβει. Στο σταθμό που κατέβηκε την περίμενε η κόρη της με έναν εμφανίσιμο 40άρη, μάλλον ο φίλος της. Συμφώνησα να σταματήσω για λίγο στην πόλη της, όταν θα επέστρεφα μετά από 3 μέρες. Όντως, 3 μέρες αργότερα, με περίμενε στο σταθμό και ήταν υπέροχη. Είχε όμως φέρει μαζί και την κόρη της. Ψιλοξενέρωσα, αλλά πήγαμε βόλτα στη λίμνη, έπαιξα με την κόρη της και όταν την πήγαμε σε μια παιδική χαρά να παίξει, ξεκίνησα να παίζω κι εγώ με το σώμα της Άννας. Αιφνιδιάστηκε λίγο, αλλά της άρεσε. Τη χάιδεψα, τη φίλησα όταν δεν κοίταζε η μικρή, αυτή ανταποκρίθηκε με πάθος, αλλά δε μπορούσαν να γίνουν πολλά. Μετά από κάνα δίωρο την αποχαιρέτησα και ξαναδώσαμε ραντεβού για το επόμενο ταξίδι μου, που θα γινόταν σε κανένα μήνα από τότε.
Κρατήσαμε επαφή για κανένα μήνα και η στιγμή έφτασε που θα πήγαινα πάλι Γερμανία. Της είπα ότι είχα ραντεβού στη Χαϊδελβέργη και ενθουσιάστηκε γιατί είχε μια φίλη εκεί και θα μπορούσε να μείνει στο σπίτι της. Θα μπορούσε να μείνει και μαζί μου βέβαια, αλλά δεν πολύ-επέμεινα. Πήγα στη Χαϊδελβέργη, υπέροχη πόλη! Βρεθήκαμε με την Άννα αργά το απόγευμα, μετά τη δουλειά μου. Ήταν καλοκαιράκι. Ήρθε ντυμένη με ένα εκπληκτικό εφαρμοστό μαύρο παντελόνι, ψηλοτάκουνες μαύρες γόβες και ένα ωραίο άσπρο πουκάμισο. Έπαθα πλάκα! Απλή, αλλά πολύ σέξι.
- Είσαι υπέροχη σήμερα!
της είπα. Και τι μου λέει;
- Ευχαριστώ! Κι εσύ!
Βγήκαμε βόλτα, φάγαμε, ήπιαμε, τη φίλησα, τη χάιδεψα. Σε μια πολύ ρομαντική στιγμή, αγκαλιασμένοι δίπλα στην παλιά γέφυρα, την ώρα που ο πούτσος μου είχε γίνει πέτρα (της άρεσε να τρίβεται πάνω του, παρόλο που ήταν ντροπαλή), το χέρι μου κατέβηκε χαμηλά. Της χάιδεψε το υπέροχο σφιχτό κωλαράκι και κατέβηκε ακόμα πιο χαμηλά στο μουνάκι της. Το αισθανόμουν υγρό και διογκωμένο. Όπως της το χάιδευα, με όλο και μεγαλύτερη πίεση πάνω από το παντελόνι, έγινε κάτι αναπάντεχο. Το ύφασμα σκίστηκε ακριβώς πάνω στη ραφή! Και η τρύπα που άνοιξε την έκανε να τρομάξει. Πριν προλάβει όμως να σκεφτεί ή να πει οτιδήποτε, το δάχτυλό μου είχε ήδη μπει στο μουνί της. Η Άννα τρελάθηκε από την καύλα. Πρόλαβε μεν να πει "Όχι εδώ…!", αφού ήμασταν στη μέση του δρόμου, αλλά η απάντησή μου ήταν και δεύτερο δάχτυλο, συνοδευόμενο από ένα δυνατό γλωσσόφιλο. Της ρούφαγα το στόμα και της έσκαβα το μουνάκι με τα δάχτυλά μου.
Το παιχνίδι έγινε ξαφνικά πολύ έντονο. Η Άννα είχε χαθεί. Της χάιδευα τα μαλλιά, την τράβαγα πάνω μου, την έσφιγγα με το αριστερό χέρι. Το δεξί είχε μπει μέσα στο μουνί της. Η Άννα κουνούσε τη λεκάνη της στο ρυθμό των δαχτύλων μου. Σφίχτηκε πάνω μου και πρέπει να έχυσε γιατί είχε γρήγορους σπασμούς και αμέσως μετά έμεινε ακίνητη για μερικά δευτερόλεπτα. Έβγαλα το χέρι μου από μέσα της, την αγκάλιασα και την άφησα να ηρεμήσει.
- Μωρό μου είσαι εντάξει;…
τη ρώτησα.
- Ναι, είπε εξουθενωμένη, αλλά πάμε να φύγουμε. Είμαστε στη μέση του δρόμου!
Μπήκαμε στο αυτοκίνητο για να πάμε στο ξενοδοχείο μου. Δε μιλούσαμε. Δε με ρώτησε καν που πάμε. Ξεκινήσαμε να οδηγάμε και αμέσως της χάιδεψα το στήθος. Με κοίταξε με ένα λάγνο ύφος. Κατέβασα το χέρι μου αργά πιο χαμηλά. Πέρασα πάνω από την κοιλιά της και της έπιασα το μουνί πάνω από το παντελόνι. Έβγαλε ένα μικρό αναστεναγμό. Βρήκα πάλι την τρύπα και της έβαλα 2 δάχτυλα. Δάγκωσε τα χείλη της. 3 δάχτυλα. Βόγκηξε δυνατά. Το σκίσιμο στο παντελόνι έγινε πιο μεγάλο και είχα ήδη μέσα της 4 δάχτυλα και με τον αντίχειρα έπαιζα με την κλειτορίδα της και οδηγούσα. Η Άννα γαμιόταν πάνω στα δάχτυλά μου και εγώ οδηγούσα παριστάνοντας τον αδιάφορο. Της είπα ότι το ξενοδοχείο μου δεν ήταν μακριά και ότι σε 5 λεπτά θα ήμουν μέσα της και θα την έσκιζα όπως δεν την έχει σκίσει ποτέ κανείς. Μέσα στην καύλα και στα βογγητά της κατάφερε να μου πει:
- Είμαι σίγουρη!
Συνεχίζεται...
(Copyright protected OW ref: 88050)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.