Υπόθεση: Τα δυο αδέλφια ξεπέρασαν πια όλα τα ταμπού κι έχουν αφεθεί έρμαια στη ηδονή και στην απόλαυση του έρωτα, ακόμη και του αιμομικτικού…
Η ιστορία:
Ζούσαμε, εγώ και η Μαρία, ίσως την πιο έντονη περιπέτεια της ζωής μας. Οι γαμιάδες μας, μας σφυροκοπούσαν για πολλή ώρα (είχαν βλέπετε χύσει πάνω μας όχι πολύ πριν) και εγώ με την αδελφούλα μου απολαμβάναμε πια στο μέγιστο το ξεκώλιασμα που μας κάνανε, αφού οι τρύπες μας είχαν ξεχειλώσει για τα καλά. Το καταλάβαινα όταν ο Αντρέας έβγαινε από τον κώλο μου για να με ξανακαρφώσει με δύναμη, πόσο κενό έμενε από πίσω μου. Το ζούσαμε έντονα, φωνάζαμε:
- «Γαμήστε μας! Σκίστε μας! Κι άλλο. Πιο δυνατά! Βαθιά στις κωλάρες μας! Έτσι, πιο δυνατά!»
Και αυτοί βέβαια δεν πήγαιναν πίσω, Ο Αντρέας μου φώναζε συνέχεια σαν να γαμάει μια γυναίκα.
- «Μουνάρα μου, έτσι μουνάρα μου. Όλο! Όλο στην κωλάρα σου! Τι κωλάρα είναι αυτή ρε καύλα!»
Ενώ ο Τάκης παραληρούσε:
- «Ξεκωλιάρες! Μας ξεζουμίσατε από το πρώτο ραντεβού. Πάρτε γαμιόλες να μας θυμάστε για πάντα! Πουτάνα! Φοβόσουν και τι θα πει ο αδερφός σου που σε πήρα μαζί μου πάνω. Άλλη ξεκωλιάρα κι αυτή!»
Μας εξευτέλιζαν πραγματικά, μα αυτό μας απογείωνε και μας τρέλαινε στην καύλα και στην ηδονή. Κάποιες στιγμές που δεν μίλαγε κανείς, μπορούσες να διακρίνεις αυτόν τον υπέροχο θόρυβο που κάνουν τα αρχίδια όταν χτυπούν με δύναμη πάνω σε κωλομέρια. Κάποια στιγμή σταματάνε και νιώθω μέσα στην παραζάλη μου τα χέρια, μάλλον του Αντρέα, να με γυρνάνε έτσι ώστε ο κώλος μου να έρθει δίπλα - δίπλα με της Μαρίας.
- «Έτσι πουτάνες, δίπλα - δίπλα κι εναλλάξ. Δεν χρειάζεται να αλλάζουμε και καπότα!» λέει ο Τάκης.
Μας έπαιρναν έτσι για κάμποση ώρα. Ειλικρινά δεν καταλαβαίναμε ποιος από τους δυο μας γαμάει. Φάγαμε τα σκαμπίλια της ζωής μας. Τα κωλαράκια μας ήταν για καμιά βδομάδα κατακόκκινα και ερεθισμένα. Ξαφνικά και ενώ είχα έναν πούτσο πίσω μου, βλέπω μπροστά μου τον Τάκη. Βγάζει την καπότα και μόλις που πρόλαβα να τον μπουκώσω, τον ακούω να ουρλιάζει:
- «Χύνωωωωω! Καύλαααα!!!»
Βγάζει τον πούτσο του από το στόμα μου και άρχισε να μας λούζει μαζί με την Μαρία παντού στα πρόσωπα μας. Έπειτα, χωρίς να βρει καμία αντίσταση, μας ένωσε τα κεφάλια να φιληθούμε. Ο Αντρέας βγαίνει από την ξεχειλωμένη τρύπα μου και έρχεται μπροστά μας λέγοντας μου:
- «Σήκω πουτανί. Πήγαινε στην θέση μου να πιπώσω την μουνάρα την αδερφή σου. Σήκω να γαμήσεις κι εσύ λίγο την αδερφούλα σου την καύλα!»
Η Μαρία με κοίταξε σαστισμένη και ταυτόχρονα αφέθηκε σε ακόμα ένα οργασμό στην σκέψη πως θα την πάρω εγώ.
- «Παύλο, μην βάζεις καπότα εννοείται. Θέλω να νιώσω σπέρμα στον κώλο μου. θέλω να με γκαστρώσεις, την αδερφούλα σου..» μου έλεγε με λυγμούς.
Στήνομαι πίσω της και μένω έτσι για μερικά δευτερόλεπτα να θαυμάζω αυτήν την ξεσκισμένη κωλάρα που για πάρτι της είχα τραβήξει του κόσμου τις μαλακίες. Την κράτησα λίγο με τα χέρια μου και με μια κίνηση ο πούτσος μου γλίστρησε μέσα της πιο εύκολα και από μουνί χιλιοκαυλωμένο. Με το σπέρμα του Τάκη να κολλάει επάνω μου, άρχισα να γαμάω την αδερφούλα μου που πέθαινε από τους οργασμούς και την ηδονή που της χάριζα.
- «Χύνωωωωωωωωωωω!» ξέσπασα και άφησα μέσα της όλο μου το σπέρμα τη στιγμή που ο Αντρέας την έλουζε κι αυτός με βαρύ ξέσπασμα πάνω στο πρόσωπο της.
Εκείνο το μοιραίο βράδυ έφτανε στο τέλος του. Με τα δυο αγόρια καθίσαμε εκεί για περίπου ακόμα τρία τέταρτα με μπιρίτσα και τσιγάρο. Τους πήραμε ακόμα μια πίπα πριν φύγουν. Αλλάξαμε τηλέφωνα, μας καληνύχτισαν κι έφυγαν. Εγώ με την Μαρία μείναμε ακόμα λίγο να μαζέψουμε και να ταχτοποιήσουμε τα πράγματα. Ο Τάκης έγινε ζευγάρι με την αδερφή μου για περίπου έξι μήνες. Μέσα σε αυτό το διάστημα μας πήρε παρτούζα δυο φορές, την μια στο σπίτι μας, πάνω στο κρεβάτι των γονιών μας. Τον Αντρέα δεν τον ξαναείδαμε, έφυγε φαντάρος και με τον Τάκη ψιλοχαθήκανε. Συνεχίζουμε κανονικά τις ζωές μας κρατώντας ισορροπίες. Έχω κανονικά δεσμούς με κορίτσια όπως και η Μαρία με άντρες και πάντα ο καθένας ιδιωτικά. Μαζί όμως, μια φορά το τρίμηνο, όποτε λείπουν οι γονείς μας και έχουμε ευκαιρία, κάνουμε έρωτα για πάρτι μας βάζοντας πάντα στην παρέα τον διπλό δονητή που μου έκανε δώρο εκείνο το καλοκαίρι στην γιορτή μου.
(Copyright protected OW ref: 50049)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.