Προηγούμενο μέρος: Η μαμά, το ξεπαρθένεμα της κόρης και το ζευγάρι (1ο μέρος)
Μετά από λίγο η Αλεξία άνοιξε τα μάτια, σήκωσε το κεφάλι προς τη μαμά της που της χαμογέλαγε ενώ της χάιδευε τα μαλλιά. Τραβήχτηκε προς τα πάνω και χώθηκε στην αγκαλιά της, με ένα βαθύ αναστεναγμό κι ένα μεγάλο χαμόγελο, σφίχτηκε πάνω στο στήθος της μαμάς της.
- Μαμά σε λατρεύω! Σε ευχαριστώ για αυτό σήμερα.
- Μωρό μου είσαι υπέροχη, ήταν πολύ όμορφο να σε βλέπω να κάνεις έρωτα.
- Μα δεν έκανα κάτι εγώ, ο Πάνος έκανε.
- Ναι μωρό μου, αλλά οι κραυγούλες σου, οι ανάσες σου, το κορμάκι σου που άνοιξε να τον πάρει μέσα του, ήταν ένα υπέροχο θέαμα! Αυτό ήθελα για σένα, να είσαι ευτυχισμένη, να έχεις αυτή την εμπειρία και να το θυμάσαι με όμορφα αισθήματα και δεν θα ήθελα κανέναν άλλο να στο δώσει αυτό εκτός από τον Πάνο.
- Έτσι είναι και με σένα μαμά; Τόσο καλός;
- Και καλός και τρυφερός και πιο άγριος όταν χρειάζεται, όλα...
και της χαμογέλασε. Η Αλεξία έμεινε λίγο σκεφτική και είπε:
- Μαμά θέλω κι εγώ να σε δω να κάνεις έρωτα μαζί του.
Έμειναν να κοιτάζονται. Όλη αυτή την ώρα, η Βιβή χάιδευε τα πόδια της Αλεξίας, αλλά έμοιαζε σαν να είχαν χαθεί οι 2 τους στην κουβέντα τους, μαμά και κόρη μοιράζονταν συναισθήματα και χάδια.
- Αλήθεια μωρό μου; Το θέλεις;
- Ναι μαμά, πολύ...
απαντάει η Αλεξία με ένταση στη φωνή της. Η Καίτη με κοιτάει, κι εγώ της χαμογέλασα. Η Αλεξία σαν να κατάλαβε και σηκώθηκε από την αγκαλιά της μαμάς της, έμεινε στα γόνατα και έπιασε το φορεματάκι της μαμάς της και το τράβηξε να βγει. Το στήθος της Καίτης βγήκε στη φόρα και η μικρή σταμάτησε και το κοίταξε καλά και χαμογέλασε πλατιά.
- Μαμά είναι πολύ όμορφο το στήθος σου!
- Μ... μωρό μου γλυκό...
κάνει η Καίτη. Κοιταχτήκαμε γρήγορα με την Βιβή, σκεφτήκαμε το ίδιο πράγμα, ότι η φαντασίωσή μας θα γίνει πραγματικότητα ίσως. Η Αλεξία γρήγορα έβαλε τα χέρια της και έβγαλε το στρινγκάκι της μαμάς της και είδε πόσο μούσκεμα ήταν ήδη.
- Α... μαμά! Το μούσκεψες...
είπε με ένα γελαστό πρόσωπο κοιτάζοντας το στρινγκάκι.
- Ναι μωρό μου, εδώ και πολύ ώρα είναι έτσι.
Πήγα πίσω από την Αλεξία, έκατσα κι εγώ στα γόνατα και κόλλησα πάνω της, ο πούτσος μου στη χαράδρα του κώλου της, άρχισε να σκληραίνει. Με ένιωσε, αλλά είχε κολλήσει το βλέμμα στο μουνί της μαμάς της που γυάλιζε από τα υγρά της. Τα χέρια μου χούφτωναν το στήθος της μικρής κι εκείνη ανάσαινε πιο βαριά.
- Θες να με δεις να γαμάω το μουνάκι της μαμάς σου μικρό μου;...
της ψιθυρίζω στο αυτί. Σα να συνήλθε εκείνη τη στιγμή, γύρισε σε μένα και ξανά πίσω στη μαμά της το βλέμμα.
- Ναι, θέλω πολύ...
είπε κοιτάζοντάς την στα μάτια. Έφυγε από μπροστά μου, πήγε στο πλάι της Καίτης και έκατσε. Στο μεταξύ η Βιβή είχε γδυθεί κι εκείνη πια, πήγε δίπλα στην Αλεξία και την πήρε αγκαλιά, εκείνη γύρισε και την κοίταξε καλά από πάνω μέχρι κάτω, σταματώντας το βλέμμα της στο μεγάλο στήθος της Βιβής. Γύρισε πάλι να κοιτάξει εμένα που τράβηξα την Καίτη πιο κάτω και της άνοιξα τα πόδια εντελώς. Το μουνί της έτοιμο να υποδεχτεί άλλη μια φορά τον πούτσο μου, αλλά αυτή τη φορά μπροστά στα μάτια της κόρης της. Ακούμπησα το κεφαλάκι στην είσοδό της και κοίταξα την Αλεξία.
- Θες να μπω μέσα της μωρό μου; Πες μου εσύ πότε να μπω στο μουνάκι της μαμάς σου μικρό μου.
Εκείνη είχε ανοίξει το στοματάκι της λίγο κοιτώντας εκείνο το σημείο, δεν απάντησε.
- Σε παρακαλώ μωρό μου, ασ’ τον να μπει μέσα μου, δεν αντέχω άλλο...
είπε η Καίτη της μικρής. Η Αλεξία κοίταξε τη μαμά της στα μάτια, είδε ένα βλέμμα θολό από πόθο και καύλα, γύρισε σε μένα.
- Μπες τώρα, γρήγορα, θέλω να το δω...
και με μια κίνηση βάζω όλο τον πούτσο μου μέσα στο μουνί της Καίτης που βόγκηξε δυνατά από την καύλα της. Άρχισα να τη γαμάω αργά, η μικρή να μη χάνει καμιά κίνηση, να ανασαίνει βαριά, και χωρίς να το έχει καταλάβει σίγουρα, είχε τα χέρια της Βιβής να της χουφτώνουν τα στήθη της, να παίζουν με τις ρωγούλες της, να την καυλώνει όλο και περισσότερο. Η Καίτη κάποια στιγμή γύρισε και το είδε αυτό, και η καύλα της χτύπησε κόκκινο, άρχισε να χύνει ποτάμια.
- Ναι μωρό μου, ναι... ναι...
φωνάζει σχεδόν εκτός ελέγχου. Η Βιβή πια έτριβε το μουνάκι της μικρής κι εκείνη σαν υπνωτισμένη δεχόταν τα πάντα, κάθε άγγιγμα, τα πόδια της ανοιχτά και το μουνάκι της να στάζει. Σε ένα σημείο η Βιβή κάτι της ψιθύρισε στο αυτί, δεν άκουσα τι, αλλά κατάλαβα τι ήταν αμέσως, όταν είδα την Αλεξία να κοιτάει το στήθος της μαμάς της και να σκύβει και να βάζει μια ρώγα της στο στόμα και να αρχίζει να την πιπιλάει! Εκεί πια η Καίτη έχασε τον έλεγχο και φώναζε:
- Ναι αγάπη μου, ναι, ναι, ρούφα τις ρώγες της μανούλας, ναι...
και να χύνει και να φωνάζει κι εγώ να μην αντέχω από το θέαμα αυτό και να λέω ότι θα χύσω. Η μικρή γύρισε και κοίταγε τον πούτσο μου όση ώρα έχυνα μέσα στο μουνί της μαμάς της με σπασμούς. Αμέσως γύρισε και συνέχισε να πιπιλάει τις ρώγες της μαμάς της. Τραβήχτηκα πίσω και άφησα να συνεχίσει, η Καίτη να έχει το ένα της χέρι πια στα μαλλιά της Αλεξίας και με το άλλο να τρίβεται στο μουνί. Πήγα δίπλα στη Βιβή που μου πήρε τον πούτσο στο στόμα να τον καθαρίσει και κοιτάγαμε μαμά και κόρη να χάνονται σε άλλο κόσμο. Γρήγορα, έβαλα τη Βιβή να ξαπλώσει δίπλα στην Καίτη και άρχισα να της γλείφω το μουνάκι που είχε πάρει φωτιά με όσα γίνονταν τόση ώρα. Η Αλεξία ένιωσε το σώμα της Βιβής και ανέβηκε πάνω στη μαμά της για να κάνει χώρο και συνέχισε από εκεί να πιπιλάει. Η Καίτη, με τα χέρια της να χαϊδεύουν το κορμί της μικρής με αγάπη, όσο έφτανε. Κάποια στιγμή σταματάει η μικρή και ανεβαίνει πιο πάνω ώστε τα πρόσωπά τους να είναι μαζί.
- Μαμά τι κάνουμε;
- Μωρό μου σε λατρεύω! Και λατρεύω αυτό που κάνεις! Είναι υπέροχο!
- Κι εμένα μου αρέσει μαμά, πολύ, πάρα πολύ!
Πιάνει η Καίτη το κεφάλι της μικρής και το κατεβάζει και αρχίζουν ένα φιλί στο στόμα, όπως δεν έχω δει ποτέ ξανά. Τα χείλη τους να μην ξεκολλάνε ούτε στιγμή, ούτε για ανάσα, να έχουν κολλήσει τα σώματά τους, σίγουρα να έχουν ξεχάσει ότι υπάρχουμε εγώ και η Βιβή δίπλα τους. Εγώ είχα σταματήσει να τη γλείφω και κοιτάγαμε αυτό που ποτέ δεν πιστεύαμε ότι θα ζήσουμε, μία μαμά με την κόρη της να ενώνονται ερωτικά. Ένα όνειρο.
Συνεχίζεται...
Copyright protected OW ref: 119543
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.