Προηγούμενο μέρος: Η μαμά, το ξεπαρθένεμα της κόρης και το ζευγάρι (2ο μέρος)
Το φιλί τους ήταν απόλυτα ερωτικό. Είχαν χαθεί σε έναν άλλο κόσμο οι δυο τους. Η Καίτη τύλιξε τα πόδια της γύρω από το σώμα της Αλεξίας, ενώ εκείνη είχε τα χέρια της γύρω και κάτω από το λαιμό της μαμάς της και τα χείλη τους δεν ξεκολλούσαν ούτε στιγμή. Δεν ξέρω πόση ώρα είχε περάσει, όταν η μικρή σταμάτησε το φιλί, σήκωσε το κεφάλι της και κοιτάχτηκαν στα μάτια βαθιά προσπαθώντας και οι δύο να πάρουν ανάσες πάλι.
- Μαμά;
- Μωρό μου! Φιλάς υπέροχα αγάπη μου!
- Πρώτη φορά φιλάω γυναίκα μαμά, δεν το έχω ξανακάνει και με τα αγόρια δεν ήταν ποτέ έτσι, τόσο όμορφο. Ο Πάνος που με φίλησε ήταν ωραίο αλλά ήταν για λίγο.
- Μ… τότε πρέπει να φιληθείτε ξανά και πολύ, είναι πολύ τρυφερός μωρό μου. Και η Βιβή ακόμα περισσότερο, τρελαίνομαι να τη φιλάω.
- Κάνεις έρωτα και μαζί της;
- Ναι μωρό μου, δε στο είπα για να μη σε τρομάξω, δεν ήξερα πως θα το πάρεις.
- Όχι δεν τρομάζω. Είναι πολύ όμορφη και εγώ όταν είδα το στήθος της κόλλησα, είναι τέλειο, αλλά όχι σαν το δικό σου.
- Μ… είναι τέλειο μωράκι μου και το φιλί της είναι ακόμα καλύτερο. Πρέπει να τη φιλήσεις να το δεις.
Όλα αυτά ειπώθηκαν ψιθυριστά, σα να λένε μυστικά μεταξύ τους μαμά και κόρη. Είχαν απορροφηθεί εντελώς, μέχρι εκείνο το σημείο που η Βιβή πλησίασε πιο κοντά τους και τη νιώσανε. Γύρισαν και οι δύο τα κεφάλια τους και την είδαν, συνήλθαν και γέλασαν όλες μαζί.
- Συγγνώμη, σας ξεχάσαμε κούκλα μου… κάνει η Καίτη.
- Δεν πειράζει γλυκιά μου, είσαστε μια ομορφιά μαζί… είπε η Βιβή.
Πλησίασε κι άλλο και φίλησε την Καίτη στο στόμα με πάθος, μπροστά στο πρόσωπο της Αλεξίας που κοίταγε με μάτια που πέταγαν σπίθες. Μετά από λίγο, γυρνάει η Βιβή σε εκείνη και κολλάει τα χείλη της στης μικρής και φιλιούνται βαθιά, σαν να το είχαν ανάγκη. Συνέχισαν τα φιλιά μεταξύ τους για ώρα οι 3 γυναίκες. Ώσπου κάποια στιγμή η Βιβή πιάνει την Αλεξία και την κατεβάζει από το σώμα της Καίτης και την ξαπλώνει ανάσκελα. Εγώ είχα κατέβει από το κρεβάτι για να έχουν όλο το χώρο δικό τους πια.
- Νομίζω ότι η πρώτη γυναίκα που θα γλείψει το μουνάκι της μικρής μας πρέπει να είναι η μαμά της, τι λέτε;… λέει η Βιβή.
Δεν υπήρξε απάντηση, μόνο σιωπή και βλέμματα όλο καύλα μεταξύ τους. Η Καίτη κοίταξε καλά το κορμάκι της κόρης της και απλά κινήθηκε να πάρει την κατάλληλη θέση για αυτό που θα έκανε. Η Αλεξία απλά κοιτώντας τη μαμά της, άνοιξε τα πόδια της διάπλατα να την υποδεχτεί. Η Καίτη έπεσε ανάμεσα στα μπουτάκια της μικρής και φιλώντας τα τρυφερά και απαλά πλησίασε στο μουνάκι της που κυριολεκτικά έκαιγε πια! Όπως μας είπε μετά, ήθελε να είναι πιο τρυφερή αλλά όταν ένιωσε το πόσο έκαιγε και την μυρωδιά του δεν άντεξε, κόλλησε με τη μία το στόμα της στο μουνάκι της κόρης της και άρχισε να το ρουφάει και να το γλείφει σαν τρελή! Της μικρής της κόπηκε η ανάσα, τα μάτια της άνοιξαν έτοιμα να πεταχτούν έξω μέχρι που άφησε μια κραυγή… "Αχ…" που σίγουρα ακούστηκε στα διαμερίσματα γύρω. Έκλεισε το στόμα με τα χέρια της και μούγκριζε δυνατά προσπαθώντας να συγκρατήσει τις φωνές της. Η μαμά της, της έδινε τα πάντα, η γλώσσα της χόρευε πάνω στα χειλάκια και την κλειτορίδα της, έμπαινε με δύναμη όσο πιο βαθιά μπορούσε μέσα στο μουνάκι της, ρούφαγε τα υγρά της που τρέχανε ασταμάτητα. Η Αλεξία να έχει τρελαθεί, να προσπαθεί να μην ξεσηκώσει όλο το κτίριο. Κάποια στιγμή η Βιβή πλησιάζει και τραβάει τα χέρια της Αλεξίας από το στόμα της και φέρνει το στήθος της εκεί. Εκείνη κατευθείαν, παίρνει μία ρώγα στο στόμα και αρχίζει να τη ρουφάει με μανία και να μουγκρίζει δυνατά.
- Αχ, ναι μωρό μου, έτσι, ρούφηξε με…
κάνει η Βιβή. Η Αλεξία να ρουφάει με μανία τη ρώγα της Βιβής και σιγά-σιγά να γλείφει ολόκληρο το τεράστιο βυζί της και μετά και το άλλο. Η Καίτη να το βλέπει αυτό και να θέλει να μπει ολόκληρη μέσα στο μουνάκι της κόρης της. Την έγλειφε και την γαμούσε με δύο δάχτυλα βαθιά μέσα της. Να χύνουν και οι δύο ασταμάτητα, η Βιβή να τρίβει το μουνί της δυνατά κι εγώ να μην πιστεύω την τύχη μου με αυτό που ζω!
Σε μια στιγμή η Καίτη σταματάει, σηκώνεται και γρήγορα πάει και κάθεται με το μουνί της στο πρόσωπο της Αλεξίας και ξαπλώνει ανάποδα για να κάνουν 69. Η Αλεξία χαμένη εντελώς στην καύλα της κολλάει με τη μία το πρόσωπο της ολόκληρο στο μουνί της μαμάς της παίρνοντας την πρώτη της γεύση. Μαμά και κόρη να γλείφονται σαν να ήταν η τελευταία μέρα της ζωής τους. Χύνανε και μούγκριζαν σα ζώα. Το μόνο που τις ένοιαζε ήταν η καύλα που είχαν η μία για την άλλη. Πλέον είχαμε όλοι χάσει κάθε αίσθηση χρόνου, δεν ξέρω πόση ώρα κράτησε αυτό, μέχρι που σταμάτησαν και η Καίτη ξάπλωσε δίπλα στην Αλεξία ανασαίνοντας βαριά και οι δύο. Η Βιβή βρήκε ευκαιρία και πήρε εκείνη θέση και άρχισε να γλείφει το μουνί της Καίτης, απαλά όμως με αγάπη. Εκείνη χαμογέλασε έχοντας ακόμα τα μάτια κλειστά. Το λάτρευε να τη γλείφει η Βιβή. Η Αλεξία το έβλεπε και χαμογελούσε, χάιδευε το στήθος της μαμάς της και κάποια στιγμή με κοίταξε.
- Θέλω κι εγώ… μου λέει.
- Τι θες μωρό μου;… της λέω.
- Να με γλείφει κι εμένα κάποιος… κάνει ναζιάρικα.
Άλλο που δεν ήθελα κι εγώ. Πήγα κοντά και μου άνοιξε τα πόδια της και άρχισα να τη γλείφω απαλά κι εγώ, ήταν ήδη ταλαιπωρημένο το μουνάκι της, το έκανα πολύ τρυφερά. Και εκείνη τη στιγμή πια, το απόλυτο όνειρο που είχαμε πάνα με τη Βιβή έγινε πραγματικότητα. Να έχουμε στο κρεβάτι μας ξαπλωμένες μαμά και κόρη και να τους γλείφουμε τα μουνάκια. Εκείνες να το απολαμβάνουν και να κοιτάζονται στα μάτια, να δίνουν φιλάκια ατελείωτα και η αγάπη που ένιωθαν εκείνη την ώρα να μεταφράζεται σε ατέλειωτους χυμούς που με μεγάλη ευχαρίστηση πίναμε εγώ και η Βιβή, ενώ αλλάζαμε θέσεις για να γευτούμε και τις δύο γυναίκες. Αυτό κράτησε πολύ ώρα, μέχρι που η Βιβή σηκώθηκε, άνοιξε το συρτάρι της ντουλάπας που κρατάμε τα παιχνίδια μας, και έβγαλε να φορέσει το strap on της. Ήθελε να γαμήσει τη μικρή και το ήξερα, το ήθελε από την πρώτη στιγμή. Μας κοιτούσαν εκείνες γελαστές. Η Αλεξία κοίταξε τη μαμά της που την καθησύχασε με ένα φιλί στο στόμα.
- Απόλαυσέ το μωρό μου, είναι υπέροχο… της είπε.
Η Βιβή της άνοιξε τα πόδια και έβαλε τον πλαστικό πούτσο στο μουνάκι της μικρής που έσταζε ακόμα υγρά και έσπρωξε αργά-αργά μέχρι που μπήκε ολόκληρος μέσα της. Το μουνάκι της Αλεξίας, πολύ σφιχτό, αλλά τόσο υγρό που πήρε εύκολα το μεγάλο πούτσο. Άρχισε να το γαμάει η Βιβή αργά, της άρεσε να το βλέπει να βγαίνει όλο έξω και να χάνεται πάλι μέσα στο σφιχτό μουνάκι της μικρής μας. Η μαμά της τη χάιδευε και της έγλειφε τις ρώγες και η μικρή αναστέναζε και ανέπνεε βαριά. Στο μεταξύ εγώ είχα πάρει θέση και έβαλα τον πούτσο μου πάλι στο μουνί της Καίτης.
- Αχ… ναι, ναι, αυτό είναι! Κοίτα μωρό μου, μας γαμάνε μαζί, δίπλα-δίπλα…
κάνει στην κόρη της.
- Ναι μαμά μου, ναι, είναι πολύ ωραίο!
- Ναι μωρό μου, είναι τέλειο! Τι τέλειο μωρό έχω;
- Ναι μαμά, δικιά σου είμαι!
Κόλλησαν τα στόματά τους σε ένα βαθύ φιλί, ενώ εμείς τις γαμούσαμε δυνατά πια κι εκείνες φιλιόντουσαν και μούγκριζαν η μία στο στόμα της άλλης. Η Βιβή δίπλα μου να ξέρω ότι χύνει συνέχεια, να γαμάει το μουνάκι της Αλεξίας και να χύνει, κι εγώ να γαμάω άγρια την Καίτη έτοιμος να χύσω ξανά μέσα της. Ξαφνικά η Αλεξία κόβει το φιλί της με τη μαμά της και βγάζει ένα ουρλιαχτό ξανά και ξανά και το σώμα της ολόκληρο τινάχτηκε στον αέρα με έναν οργασμό χωρίς όρια! Ο πλαστικός πούτσος βγήκε και υγρά πετάχτηκαν από μέσα της πάνω στη Βιβή. Το κορμάκι της τιναζόταν και πέταγε υγρά παντού! Με αυτό το θέαμα ένιωσα το μουνί της Καίτης να πλημμυρίζει και να καίει τον πούτσο μου που πια δεν άντεχε και άδειασε όλο το σπέρμα βαθιά μέσα της. Η Βιβή μάζευε τα χύσια της μικρής και τα έβαζε στο στόμα της και η Καίτη κοιτούσε την κόρη της να χάνεται στην καύλα της. Μέχρι που κατέρρευσε στο κρεβάτι, προσπαθούσε να ανασάνει, η μαμά της προσπαθούσε να την ηρεμήσει με χάδια και φιλάκια, η Βιβή να είναι αγκαλιά μου ευτυχισμένη να βλέπουμε το κρεβάτι μας μουσκεμένο, με δύο γυναίκες πάνω, μαμά και κόρη, άλλο τόσο ευτυχισμένες για αυτό που ζούνε, που κανείς δεν το περίμενε να γίνει στ’ αλήθεια. Αλλά ήταν πραγματικότητα!
Προσπάθησα να περιγράψω εκείνο το πρώτο βράδυ μας, όλοι μαζί. Προφανώς τα λόγια είναι αδύνατον να μεταφέρουν λεπτομέρειες, αισθήματα, αισθήσεις, τα πάντα. Αλλά θέλαμε και οι 4 να κάνουμε γνωστή την ιστορία μας, έστω το πως ξεκίνησε, γιατί φυσικά συνεχίζεται και δε θα τελειώσει ποτέ.
Είμαστε τυχεροί που το βρήκαμε αυτό και το ζούμε. Ίσως να είστε κι εσείς μια μέρα, αν το κυνηγήσετε!
Φιλιά από όλους.
Π. Β. Κ. Α.
Copyright protected OW ref: 120078
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.