Κάποιες ερωτικές περιπέτειες μένουν χαραγμένες βαθιά μέσα μας, κάποιες άλλες όχι και τόσο. Μια περιπέτεια που έζησα και όχι σχέση, αφού δεν είχε μεγάλη διάρκεια αλλά μου έχει μείνει σαν η μοναδική γιατί μου έτυχε σαν παντρεμένος και δε νομίζω να μου ξανατύχει αφού τώρα είμαι 65άρης, αλλά παρόλο ενεργός λίγο δύσκολος σε ακραίες καταστάσεις.
Καλοκαίρι του 2012 τέλη Ιουλίου, η θερμοκρασία 35° πυρπολούσε την πρωτεύουσα και ανυπομονούσα να περάσει το τελευταίο 3ήμερο του μήνα για να φύγω για καμιά 10αριά μέρες σε νησί των Κυκλάδων με τη γυναίκα μου για διακοπές. Μια επίσκεψή μου στο λογιστικό γραφείο που συνεργαζόταν με την εταιρεία που εργαζόμουν ήταν η αφορμή να ζήσω μια συγκλονιστική θα έλεγα εμπειρία που για πρώτη φορά την έζησα (έστω και καθυστερημένα) και αν στη ζωή πολλά απρόοπτα συμβαίνουν, δεν νομίζω να την ξαναζήσω.
Κάπου στο κέντρο της Αθήνας στο 2ο όροφο ενός παλαιού κτιρίου, ζήτησα τη λογίστρια που θα είχα συναλλαγή μαζί της, αλλά εκείνη την ημέρα μου είπε κάποιος άλλος συνάδελφός της ήταν άρρωστη και δεν δούλευε. ''Φτου σου ρε γαμώτο είπα μέσα μου, έμπλεξα και αν δεν τελειώσω την εκκρεμότητα πως θα φύγω'' αλλά η αγωνία μου έφυγε όταν ο συνάδελφός της μου είπε ότι θα με εξυπηρετούσε η βοηθός της.
Πλησίασα στο γραφείο της, είδα μια λίγο έκφυλη φυσιογνωμία κάπου 40-45 ετών ξανθιά, με μακριά μαλλιά, όχι ιδιαίτερα όμορφη, σα να έβλεπα μια βλαχο-αγγλίδα περίπου, λίγο παχουλούτσικη μέτριου αναστήματος και λόγω ζέστης φορούσε ένα μπλουζάκι με τιραντάκι, 2 κανονικά βυζιά διακρινόταν από μέσα και χωρίς σουτιέν. Εξήγησα τι ήθελα και η κυρία πρόθυμη να με εξυπηρετήσει, άλλωστε πελάτες ήμασταν, σε λίγα δευτερόλεπτα όμως έπαθα! Σηκώθηκε να πάρει ένα ντοσιέ από το ράφι και ταρακουνήθηκα εντελώς. Φορούσε μία πολύ κοντή δερμάτινη φούστα τόσο κοντή που είχε ανέβει σχεδόν στην κιλότα της, (καθισμένη σίγουρα θα είχε σηκωθεί παραπάνω).
Συνήλθα γρήγορα από το σοκ, είπαμε 5 πράγματα που μας ενδιέφεραν σχετικά με το αντικείμενο, την ευχαρίστησα και μη ξεκολλώντας τα μάτια μου από το θέαμα που έβλεπα χαιρετηθήκαμε και έφυγα. Αν και πλησίαζε μεσημέρι πήγα στο απέναντι καφέ για ένα παγωμένο φρέντο πριν φύγω για το σπίτι.
Πίνοντας τον καφέ την βλέπω να έρχεται μέσα και να κοιτάει προς τη βιτρίνα με τα φαγώσιμα. Τι πράγμα είναι αυτό έλεγα και ξαναέλεγα. Την ίδια στιγμή τα βλέμματα των λιγοστών θαμώνων που ήταν στο καφέ πάνω της, το πουτανάκι το έβλεπε και όλο με το χέρι της προσπαθούσε να τραβήξει πιο κάτω τη δερμάτινη φούστα της αλλά αυτή ξανά πάλι ανέβαινε! Εκεί πλέον λέω μέσα μου, "θα της μιλήσω και ότι γίνει, το πολύ-πολύ να με απορρίψει. Να το κάνει θέμα στην εταιρεία αποκλείεται… δεν τη συμφέρει"
- Γεια σας… ευχαριστώ για την εξυπηρέτηση, μένω υπόχρεος.
- Δεν καταλαβαίνω... με... ξέρετε; Α... συγγνώμη είστε ο κύριος που πριν είχε έρθει για τον ΦΠΑ.
- Κωνσταντίνος να σας συστηθώ, μένω έκπληκτος για τις γνώσεις σας και την... ομορφιά σας!
- Α... σας ευχαριστώ, τη δουλειά μου έκανα.
- Ένα καφέ παγωμένο η κάτι άλλο να δροσιστείτε;
- Μάλλον καλύτερα στον ενικό… το όνομά σου και τι θα πιείς;
- Λένα… ευχαριστώ πολύ, ήρθα να πάρω κάτι για το σπίτι και θα με περιμένουνε, αλλά να μην φανώ αγενής ένα φραπέ θα τον έπινα αλλά για λίγο όμως.
Άλλο που δεν ήθελα, "σε καλό δρόμο είμαστε σκέφτηκα". Κάτσαμε κάπου 1 ώρα, η Λένα 43 ετών χωρισμένη χωρίς παιδιά, έμενε Ν. Ιωνία, εργαζόταν κάπου 2 χρόνια στο λογιστικό γραφείο και συμβίωνε από ότι μου είπε με ένα 55άρη εφοριακό που τον είχε γνωρίσει λόγω δουλειάς. Ζούσε μια σχετικά όχι μεγάλη ζωή, αλλά το πρόβλημα με αυτή τη σχέση που κρατούσε περίπου 3 χρόνια (πέρα από την αγάπη που της είχε ο γκόμενος της) είχε και ζήλεια. Το κάθε τί που συνέβαινε, γι' αυτόν ήταν ύποπτο. Από την άλλη μεριά η γκόμενα ήταν πολύ cool που λέμε, άνετη στην ομιλία, στο ντύσιμο, σε όλα της. Μιλήσαμε λες και γνωριζόμασταν χρόνια. Είχε βλέψεις και για γάμο με τον Ιγνάτιο αλλά το εμπόδιο ήταν ότι αυτός, λίγο μαμάκιας και ότι πει η μαμά ήταν νόμος. Της είπα κι εγώ τα δικά μου γενικά, παντρεμένος κλπ και ήρθε η ώρα να αναχωρήσουμε. Σηκωθήκαμε, χαιρετηθήκαμε, είπαμε καλές διακοπές αφού η Λένα θα πήγαινε πρώτα με τον Ιγνάτιο Ηλεία και μετά στο χωριό της κάπου στη Λαμία για λίγες ημέρες. Ανταλλάξαμε και τηλέφωνα πιο πολύ όμως για τη δουλειά αφού όπως μου εξήγησε την εταιρεία μας θα την διαχειριζόταν αυτή από εκεί και ύστερα.
Είχε περάσει σχεδόν 1 μήνας, οι διακοπές τελείωσαν, επιστροφή στις υποχρεώσεις κοντά τέλη Αυγούστου και προσπαθούσαμε να βρούμε πάλι το ρυθμό μας. Το θέμα του καφέ με τη Λένα το είχα αφήσει στην άκρη, άλλωστε υπήρχαν αρκετά εμπόδια. Από μια απλή επαγγελματική σχέση να εξελιχθεί σε κάτι άλλο, παντρεμένος 15 χρόνια, διαφορά ηλικίας (43 με 58), σε σχέση αυτή με σκοπό, άλλα ενδιαφέροντα αυτή άλλα εγώ… το μόνο που καμιά φορά όταν σκεπτόμουνα το θέμα με ενθάρρυνε λίγο πέρα από του ότι ήμουνα παντρεμένος ήταν ότι είχε σχέση με 55χρονο, αυτό σήμαινε ότι δεν την απασχολούσε η διαφορά ηλικίας.
Ένα τηλεφώνημα μετά λίγες ημέρες με πρόσχημα τη δουλειά ήταν ότι έπρεπε για να ξεκολλήσει αυτή η επαγγελματική σχέση και να αρχίσει να γίνεται κάτι το διαφορετικό, ένα ραντεβού για κάνα 2 ώρες για καφέ μετά τη δουλειά της μας έφερε πιο κοντά και τα πρώτα γλωσσόφιλα στην καφετέρια αλλά και στο αυτοκίνητο ήταν το ξεκίνημα γι' αυτό που θα επακολουθούσε στη συνέχεια. Από τη μεριά μου την πίεζα να προχωρήσουμε πιο πολύ. Κάποια στιγμή σε κάποιο τηλεφώνημα μου είπε ότι το θέμα το είχε αναφέρει στην κολλητή της τη Μάρθα (45άρα) η οποία την παρότρυνε να το ξεκινήσει, αφού ο Ιγνάτιος δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο, μάλιστα της είχε πει ότι του παντρεμένου ο έρωτας που είναι απαγορευμένος πιο γλυκός και η διαφορά ηλικίας τι 12 τι 15 χρόνια!
Έμεινα εμβρόντητος, δεν περίμενα αυτή την εξέλιξη. Κανονίσαμε ένα πρωινό καθημερινής αφού την κάναμε κοπάνα από τις δουλειές μας με πρόσχημα κάποια απεργία και βρεθήκαμε να φιλιόμαστε στην παραλία του Βαρνάβα αφού είχαμε κάνει το μπανάκι μας και ο καιρός ζεστός σαν καλοκαίρι. Ενώ κανονίζαμε να συνεχίζαμε σε κάποιο ξενοδοχείο, ένα τηλεφώνημα από τον γκόμενό της μας την έσπασε.
Αφού μιλήσανε στο τηλέφωνο σε έντονο τόνο σηκωθήκαμε και φύγαμε από την παραλία. Ο Ιγνάτιος επέμενε να πάνε για φαγητό στο σπίτι της μαμάς του, δε μπορούσε να κάνει κάτι άλλο, αλλά κανονίσαμε με την πρώτη ευκαιρία να ξαναβγαίναμε. Κάποια τηλεφωνήματα στη συνέχεια και όχι για δουλειά πλέον, η καύλα μου κάθε φορά που μιλάγαμε στα ύψη. Πέρασε κανένας μήνας και δεν είχαμε κάποια συνάντηση. Στα τελευταία τηλεφωνήματα μου είχε πει ότι η φίλη της η Μάρθα ήθελε να με γνωρίσει.
Και να που η ευκαιρία δόθηκε. Αρχές Οκτωβρίου η γυναίκα μου θα πήγαινε 6ημερη εκδρομή με γκρουπ στις Δαλματικές ακτές, μαζί με την αδελφή της και άλλη μία φίλη. Εγώ φυσικά λόγω δουλειάς δε θα μπορούσα να ακολουθήσω, κατά σύμπτωση εκείνο το Σαββατοκύριακο της εκδρομής, ο Ιγνάτιος θα πήγαινε στο χωριό του κάπου στην Άρτα για το ετήσιο μνημόσυνο του πατέρα του. Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία και για τους δύο μας.
Κανονίσαμε συνάντηση το δεύτερο Σάββατο του Οκτωβρίου 2012 που θα ήμασταν ελεύθεροι με τη διαφορά όμως ότι θα ερχόταν και η 45άρα φίλη της (ελεύθερη και ωραία όπως μου την είχε περιγράψει και έμεναν σχετικά κοντά). Εκεί κώλωσα λίγο, είναι δυνατό αναρωτήθηκα αφού ακόμα δεν είχαμε γαμηθεί πρώτα οι δύο μας να φέρει και φίλη; Η απορία μου γρήγορα βρήκε απάντηση.
- Κώστα, αν είναι φέρε κανένα φίλο σου να βγούμε τετράδα και να γνωριστεί και με την Μάρθα που ψάχνεται.
- Οκ μωρό μου θα προσπαθήσω αν και μου βάζεις δύσκολα.
- Προσπάθησε και βλέπουμε ήταν η απάντησή της.
Πράγματι κανόνισα με φίλο και συνάδελφο από τη δουλειά, αν και παντρεμένος να βγαίναμε εκείνο το Σάββατο, βέβαια λίγο δύσκολο για παντρεμένο η ημέρα αυτή, αλλά μου είπε ότι κάτι θα βρει για να βγει! Σάββατο απόγευμα έσκασε το τηλεφώνημα
- Κώστα μπλέξαμε, η γυναίκα μου κάτι κατάλαβε και σκοτωθήκαμε πριν, δεν έρχομαι.
- 'Οχι ρε πούστη μου… λέω, γιατί ρε Διονύση, δεν της εξήγησες ότι είναι μάζωξη παλιών συμμαθητών;
- Ναι αλλά δεν την έπεισα, καλά να περάσεις και ρίξε και ένα καυλί για μένα!
Πήρα τηλέφωνο την Λένα της είπα για το φίλο μου και μου είπε ότι θα ερχόντουσαν και οι δύο, η Μάρθα είχε προετοιμασθεί και δεν κρατιόταν με τίποτε. Κανονίσαμε ώρα 9:00 το βράδυ στο σταθμό της Ν. Ιωνίας.
Πράγματι συναντηθήκαμε. Μόλις τις είδα κατάλαβα ότι εκείνη η νύχτα θα ήταν ότι καλύτερο στην μέχρι τότε ερωτική μου ζωή, σούπερ μίνι και οι δύο πολύ ελαφρύ ντύσιμο πάνω και λόγω ζέστης και λόγω πουτανιάς, τα βυζιά τους σχεδόν έξω… ειδικά της Λένας που ήταν και μεγαλύτερα. Το ντύσιμο της Μάρθας ακόμα πιο προκλητικό, τιραντάκι, μπλουζάκι, το μικρό βυζί της ασφυκτιούσε σε ένα μικρό σουτιέν, ελαφριά φούστα σχεδόν η κιλότα σε κοινή θέα και χτένισμα πουτανέ. Η Λένα το ίδιο, κοντή φούστα και αυτή, οι μπουτάρες της σε κοινή θέα και το πρόστυχο χαμόγελο της συμπλήρωνε ένα έντονο βάψιμο. Μετά τα σχετικά της γνωριμίας μπήκαμε στο αυτοκίνητο και τραβήξαμε για Χαλάνδρι που ένα ταβερνάκι με μουσική ήταν ότι έπρεπε για την περίπτωση. Κάποιες καυλωτικές ματιές που ανταλλάσσαμε από τον καθρέφτη αφού η Μάρθα καθόταν στο πίσω κάθισμα δεν πέρασαν απαρατήρητες από τη Λένα.
- Σιγά Μάρθα… ακόμα δεν πηδήχτηκα μαζί του και πας να μου τον φας το γκόμενο;
- Μην κάνεις έτσι Λένα, δικός σου είναι δεν πρόκειται να στον πειράξει κανένας, μόνο μην το μάθει ο Ιγνάτιος!
Ένα αγριοκοίταγμα από τη Λένα ήταν αρκετό να σταματήσει η Μάρθα να φλυαρεί. Φτάσαμε Χαλάνδρι και ώρα περίπου 10:00 το βράδυ απολαμβάναμε ωραίο φαγητό, απίθανο ροζέ κρασί και τέλεια μουσική. Η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει.
Κόντευε 2 τη νύχτα, εγώ κρατούσα και δεν παρασυρόμουνα στα κέφια των 2 που είχαν σχεδόν μεθύσει, άλλωστε ήμουν και οδηγός, καθισμένος στη μέση ανάμεσα στις γκόμενες τις χούφτωνα εναλλάξ κάτω από το τραπέζι. Ώρα περίπου 3:00 τη νύχτα αποφασίσαμε να φύγουμε. Στο δρόμο της επιστροφής είχαν κάτσει και οι δύο στο πίσω κάθισμα, με χειρονομίες η μία στην άλλη και λίγο πιωμένες είχαν δημιουργήσει μια ηλεκτρισμένη κατάσταση. Κανονίσαμε στο δρόμο να πάμε για καφέ στο σπίτι της Μάρθας, άλλωστε αυτή έμενε μόνη, ο γκόμενος της Λένας ήταν βέβαια στην Άρτα αλλά… "για κάθε ενδεχόμενο καλύτερα σπίτι μου" είπε η Μάρθα!
3:30 τη νύχτα ανεβήκαμε στο μικρό διαμέρισμα της και εγώ ανέλαβα να φτιάξω τους καφέδες, οι δύο τους μπήκαν στο μπάνιο. Σε όλη τη διάρκεια που ήταν μέσα, άκουγα συνεχώς γελάκια και φωνές. Δεν άντεξα και πλησίασα την κλειδαρότρυπα. Σαπούνιζε η μία την άλλη και που και που χέρι η μία στο μουνί της άλλης. Απομακρύνθηκα γρήγορα αφού τελείωναν το μπάνιο, σέρβιρα τους καφέδες και ετοιμάστηκα να μπω εγώ, ενώ οι δυο τους σκεπασμένες με πετσέτα κάθισαν στο διπλό κρεβάτι.
Βγήκα γρήγορα καυλωμένος από το μπάνιο. Οι 2 μουνάρες στο κρεβάτι χάιδευε η μια την άλλη. Γρήγορα μπήκα ανάμεσα τους και αρχίσαμε τα γλωσσόφιλα. Η καύλα και των 3 μας στο κατακόρυφο, ήταν οι στιγμές που πιστεύω ότι κάθε άνδρας ονειρεύεται στο κρεβάτι, να είναι με 2 γυναίκες ταυτόχρονα. Ξάπλωσαν στη συνέχεια και οι 2 ανάσκελα και με ανοικτά πόδια με παρότρυναν να πω ποιάς από τις 2 το μουνί ήταν καλύτερα ξυρισμένο. Της Λένας γραμμούλα μέχρι τον αφαλό και της Μάρθας τουφίτσα πάνω από τη σχισμή, καστανό χρώμα και τα δυο μουνιά, της Λένας λίγο πιο παχουλίτσικο, της Μάρθας η κλειτορίδα λίγο έξω.
Αντί για απάντηση άρχισα ένα τρελό γλειφομούνι και στις 2, με ανοικτά τα πόδια πότε στη μία πότε στην άλλη. Της Μάρθας της ρουφούσα την κλειτορίδα και της Λένας 2 δάκτυλα μέσα και αντίστροφα. Τα ουρλιαχτά ακουγόντουσαν σίγουρα στο δρόμο μιας και το διαμέρισμα ήταν ισόγειο. Σε λίγα λεπτά τα πρώτα χυσίματα, στην αρχή η Λένα και μετά από λίγο ακολούθησε και η Μάρθα.
- Χύνω… χύνω για σένα Κώστα!
- Α… κι εγώ… ναι χύνω κι εγώ μωρό μου για πάρτη σου!
Ήταν η πρώτη εκτόνωση και για τις δύο, αν και ξαλάφρωσαν συνέχισαν απτόητες, στημένες πλέον ανάσκελα και με τα πόδια ψηλά ζητούσαν και οι 2 απεγνωσμένα τον πούτσο μου ό οποίος ήταν σκληρός σαν πέτρα. Πρώτα τη Μάρθα άρχισα να την ξεσκίζω η οποία με τα πόδια στους ώμους μου βογκούσε σα ζώο πληγωμένο, η Λένα ανυπόμονη ήθελε το μερίδιο της, έκανε υπομονή 3-4 λεπτά με τράβηξε από τη Μάρθα και πάνω αυτή κάτω εγώ άρχισε ένα τρελό χοροπηδητό πάνω στο καυλί μου για 5 λεπτά περίπου, μιλάμε για πραγματικό σφυροκόπημα, ενώ η Μάρθα κάτω από τον κώλο της Λένας έγλειφε την κωλοτρυπίδα της αλλά και το μουνί της μαζί με τον πούτσο μου που μπαινόβγαινε πάνω κάτω. Ήταν η στιγμή της απόλυτης απόλαυσης και τρέλας μαζί. Η Λένα δεν άντεξε και έχυσε μέσα σε ουρλιαχτά.
- Α... ναι χύνω, αχ… αχ…
δεύτερη εκτόνωση, αυτή τη φορά έγειρε στο πλάι και απολάμβανε τη Μάρθα σε ένα φανταστικό τσιμπούκι και ένα τρελό γλειφομούνι που της έκανα σε στάση 69. Έχυσε και η Μάρθα σε λίγο μέσα σε κραυγές και βρωμόλογα. Εγώ ούτε λόγος για χύσιμο, το κρασί είχε κάνει καλά τη δουλειά του. Σε λίγο στημένες στα τέσσερα και οι δύο ενώ ξεκίναγα μαλάξεις στις κωλοτρυπίδες τους, ζητούσαν και οι 2 να τις παραβιάσω, τους άρεσε που είχαν χύσει από 2 φορές η κάθε μία και εγώ ακόμα άντεχα.
- Έλα γαμιά μας σκίσε μας!
Σε μια απότομη κίνηση τον έχωσα πρώτα στην κωλάρα της Λένας, μια ελαφρά κραυγή καύλας πιο πολύ παρά πόνου σημάδι ότι το είχε κάνει από πίσω αρκετές φορές, δυνατό σφυροκόπημα ενώ η Μάρθα μαλακιζόταν και περίμενε καρτερικά τη σειρά της.
- Χύσε μωρή σκρόφα επιτέλους, δεν αντέχω…
ξεφώνιζε η Μάρθα και πράγματι σε λίγο η Λένα έχυσε με αναφιλητά και κραυγές. Η Μάρθα δεν έχασε ούτε στιγμή, έβαλε ένα μαξιλάρι στην κοιλιά της τούρλωσε τον κώλο της που ήταν σαφώς μικρότερος της Λένας και με μια απότομη κίνηση όπως προηγουμένως τον βύθισα στην κωλοτρυπίδα της. Μια κραυγή πόνου και καύλας μαζί για τη Μάρθα που ήταν πιο στενή από την Λένα, αυτή τη φορά η Λένα θεατής και εξουθενωμένη από το κρασί και τα χυσίματα παρακολουθούσε το γαμήσι της φίλης της που δάγκωνε το μαξιλάρι για να πνίξει τις κραυγές της. Έχυσε μέσα σε βογκητά αυτή τη φορά πέφτοντας και αυτή εμφανώς κουρασμένη στο κρεβάτι, αλλά και για μένα αισθάνθηκα ότι πλησίαζε η ώρα της λύτρωσης μετά από γαμήσια 3 ωρών. Αφού βρήκαν τις ανάσες τους στήθηκαν γονατιστές στο κρεβάτι και εναλλάξ άρχιζαν ένα ελαφρύ τσιμπούκι, ξαπλωμένες στη συνέχεια ανάσκελα άρχισα να τις γαμάω ξανά πότε τη μία πότε την άλλη. Και οι δύο ήθελαν να χύσω αφού τα είχαν δώσει όλα. Η τελική φάση μέχρι να έρθει και για μένα η λύτρωση ήταν ξάπλα εγώ, πάνω αυτές και να ρουφάνε πότε τον πούτσο μου πότε τα αρχίδια μου. Φτάνοντας η ώρα να χύσω σηκώθηκα… και όρθιος πλέον (υποτιμητικό λίγο για την γυναίκα), άδειασα μεγάλες ποσότητες σπέρματος στα πρόσωπά τους. Ήταν η στιγμή της λύτρωσης μετά από ένα ανελέητο γαμήσι μέχρι πρωίας. Τις τελευταίες σταγόνες σπέρματος που είχαν μείνει στον πούτσο μου τις καθάρισαν και οι 2 μαζί. Ήταν τα τελευταία λάφυρα από το ξέσκισμά τους.
Μπήκαμε και οι 3 εξαντλημένοι στο μπάνιο για ένα ντους και πέσαμε μπερδεμένοι στο κρεβάτι, ήμασταν οφ, αποκοιμηθήκαμε και ξυπνήσαμε μεσημέρι κατά τη 1:00. Πίνοντας καφέ για να συνέλθουμε σχολιάσαμε τα βραδινά γεγονότα, είχαν αρκετό καιρό να νοιώσουν τέτοια καύλα και η Λένα και η Μάρθα, η μία με τον Ιγνάτιο που δεν είχε καθόλου φαντασία στο γαμήσι και έχυνε πρόωρα και η Μάρθα που δε μπορούσε να σταυρώσει γαμιά γιατί ήταν και λίγο απαιτητική, τον ήθελε ωραίο, μικρό, πλούσιο, πουτσαρά κλπ
Φίλησα και τις 2 μουνάρες και ετοιμάστηκα για κανένα σουβλάκι μιας και η πείνα με είχε κυριεύσει. Λίγο πριν φύγω χτύπησε το κινητό της Λένας.
- Έλα μωρό μου... ναι καλά είμαι εσύ;
- Ξέρεις από χθες το βράδυ δεν είχα μπαταρία και είχα χάσει το φορτιστή, σήμερα το πρωί τον βρήκα! Πότε γυρνάς;
- Οκ σε περιμένω φιλάκια!
Α ρε πουτάνες γυναίκες λέω μέσα μου, τις χαιρέτησα και έφυγα και με κολακευτικά λόγια για τις υπέροχες στιγμές που περάσαμε.
Με την Λένα δεν ξανασυναντηθήκαμε, ο δεύτερος γάμος της ήταν προ των πυλών και δεν ήθελε να χαλάσει, τηλεφωνηθήκαμε μόνο για θέμα δουλειάς και ότι θα με καλούσε στο γάμο της σα συνεργάτη πράγμα όμως που δεν έγινε ούτε και ξέρω αν παντρεύτηκε, γιατί το γραφείο που δούλευε μετακόμισε στην επαρχία και χάθηκαν οι επαφές. Λίγες ημέρες μετά τον παροξυσμό εκείνης της βραδιάς ένα μήνυμα στο κινητό μου.
"σ' ευχαριστώ πολύ για την εκρηκτική βραδιά που μου χάρισες έστω και αν σε μοιράστηκα, δε θα σε συναντήσω πάλι αν και το ήθελα πολύ για να βγαίναμε οι δύο μας, αλλά είσαι μπλεγμένος με τα δεσμά του γάμου και μάλιστα πολύ και χρόνο δεν έχεις σε σχέση με άλλους παντρεμένους! Θα σε θυμάμαι πάντα… Μάρθα".
Ούτε τη Μάρθα ξαναείδα από τότε. Πριν 1,5 χρόνο περίπου πηγαίνοντας στο Μall του Αμαρουσίου να δω με τη γυναίκα μου την ταινία 1968, πάνω στη γέφυρα του σταθμού του τραίνου στη Νερατζιώτισσα, είδα μια σχεδόν ίδια που τη συνόδευε ένας 70άρης περίπου. Κάποια στιγμή τα βλέμματά μας διασταυρώθηκαν και ίσως να ήταν αυτή.
Copyright protected OW ref: 167886
Καλοκαίρι του 2012 τέλη Ιουλίου, η θερμοκρασία 35° πυρπολούσε την πρωτεύουσα και ανυπομονούσα να περάσει το τελευταίο 3ήμερο του μήνα για να φύγω για καμιά 10αριά μέρες σε νησί των Κυκλάδων με τη γυναίκα μου για διακοπές. Μια επίσκεψή μου στο λογιστικό γραφείο που συνεργαζόταν με την εταιρεία που εργαζόμουν ήταν η αφορμή να ζήσω μια συγκλονιστική θα έλεγα εμπειρία που για πρώτη φορά την έζησα (έστω και καθυστερημένα) και αν στη ζωή πολλά απρόοπτα συμβαίνουν, δεν νομίζω να την ξαναζήσω.
Κάπου στο κέντρο της Αθήνας στο 2ο όροφο ενός παλαιού κτιρίου, ζήτησα τη λογίστρια που θα είχα συναλλαγή μαζί της, αλλά εκείνη την ημέρα μου είπε κάποιος άλλος συνάδελφός της ήταν άρρωστη και δεν δούλευε. ''Φτου σου ρε γαμώτο είπα μέσα μου, έμπλεξα και αν δεν τελειώσω την εκκρεμότητα πως θα φύγω'' αλλά η αγωνία μου έφυγε όταν ο συνάδελφός της μου είπε ότι θα με εξυπηρετούσε η βοηθός της.
Πλησίασα στο γραφείο της, είδα μια λίγο έκφυλη φυσιογνωμία κάπου 40-45 ετών ξανθιά, με μακριά μαλλιά, όχι ιδιαίτερα όμορφη, σα να έβλεπα μια βλαχο-αγγλίδα περίπου, λίγο παχουλούτσικη μέτριου αναστήματος και λόγω ζέστης φορούσε ένα μπλουζάκι με τιραντάκι, 2 κανονικά βυζιά διακρινόταν από μέσα και χωρίς σουτιέν. Εξήγησα τι ήθελα και η κυρία πρόθυμη να με εξυπηρετήσει, άλλωστε πελάτες ήμασταν, σε λίγα δευτερόλεπτα όμως έπαθα! Σηκώθηκε να πάρει ένα ντοσιέ από το ράφι και ταρακουνήθηκα εντελώς. Φορούσε μία πολύ κοντή δερμάτινη φούστα τόσο κοντή που είχε ανέβει σχεδόν στην κιλότα της, (καθισμένη σίγουρα θα είχε σηκωθεί παραπάνω).
Συνήλθα γρήγορα από το σοκ, είπαμε 5 πράγματα που μας ενδιέφεραν σχετικά με το αντικείμενο, την ευχαρίστησα και μη ξεκολλώντας τα μάτια μου από το θέαμα που έβλεπα χαιρετηθήκαμε και έφυγα. Αν και πλησίαζε μεσημέρι πήγα στο απέναντι καφέ για ένα παγωμένο φρέντο πριν φύγω για το σπίτι.
Πίνοντας τον καφέ την βλέπω να έρχεται μέσα και να κοιτάει προς τη βιτρίνα με τα φαγώσιμα. Τι πράγμα είναι αυτό έλεγα και ξαναέλεγα. Την ίδια στιγμή τα βλέμματα των λιγοστών θαμώνων που ήταν στο καφέ πάνω της, το πουτανάκι το έβλεπε και όλο με το χέρι της προσπαθούσε να τραβήξει πιο κάτω τη δερμάτινη φούστα της αλλά αυτή ξανά πάλι ανέβαινε! Εκεί πλέον λέω μέσα μου, "θα της μιλήσω και ότι γίνει, το πολύ-πολύ να με απορρίψει. Να το κάνει θέμα στην εταιρεία αποκλείεται… δεν τη συμφέρει"
- Γεια σας… ευχαριστώ για την εξυπηρέτηση, μένω υπόχρεος.
- Δεν καταλαβαίνω... με... ξέρετε; Α... συγγνώμη είστε ο κύριος που πριν είχε έρθει για τον ΦΠΑ.
- Κωνσταντίνος να σας συστηθώ, μένω έκπληκτος για τις γνώσεις σας και την... ομορφιά σας!
- Α... σας ευχαριστώ, τη δουλειά μου έκανα.
- Ένα καφέ παγωμένο η κάτι άλλο να δροσιστείτε;
- Μάλλον καλύτερα στον ενικό… το όνομά σου και τι θα πιείς;
- Λένα… ευχαριστώ πολύ, ήρθα να πάρω κάτι για το σπίτι και θα με περιμένουνε, αλλά να μην φανώ αγενής ένα φραπέ θα τον έπινα αλλά για λίγο όμως.
Άλλο που δεν ήθελα, "σε καλό δρόμο είμαστε σκέφτηκα". Κάτσαμε κάπου 1 ώρα, η Λένα 43 ετών χωρισμένη χωρίς παιδιά, έμενε Ν. Ιωνία, εργαζόταν κάπου 2 χρόνια στο λογιστικό γραφείο και συμβίωνε από ότι μου είπε με ένα 55άρη εφοριακό που τον είχε γνωρίσει λόγω δουλειάς. Ζούσε μια σχετικά όχι μεγάλη ζωή, αλλά το πρόβλημα με αυτή τη σχέση που κρατούσε περίπου 3 χρόνια (πέρα από την αγάπη που της είχε ο γκόμενος της) είχε και ζήλεια. Το κάθε τί που συνέβαινε, γι' αυτόν ήταν ύποπτο. Από την άλλη μεριά η γκόμενα ήταν πολύ cool που λέμε, άνετη στην ομιλία, στο ντύσιμο, σε όλα της. Μιλήσαμε λες και γνωριζόμασταν χρόνια. Είχε βλέψεις και για γάμο με τον Ιγνάτιο αλλά το εμπόδιο ήταν ότι αυτός, λίγο μαμάκιας και ότι πει η μαμά ήταν νόμος. Της είπα κι εγώ τα δικά μου γενικά, παντρεμένος κλπ και ήρθε η ώρα να αναχωρήσουμε. Σηκωθήκαμε, χαιρετηθήκαμε, είπαμε καλές διακοπές αφού η Λένα θα πήγαινε πρώτα με τον Ιγνάτιο Ηλεία και μετά στο χωριό της κάπου στη Λαμία για λίγες ημέρες. Ανταλλάξαμε και τηλέφωνα πιο πολύ όμως για τη δουλειά αφού όπως μου εξήγησε την εταιρεία μας θα την διαχειριζόταν αυτή από εκεί και ύστερα.
Είχε περάσει σχεδόν 1 μήνας, οι διακοπές τελείωσαν, επιστροφή στις υποχρεώσεις κοντά τέλη Αυγούστου και προσπαθούσαμε να βρούμε πάλι το ρυθμό μας. Το θέμα του καφέ με τη Λένα το είχα αφήσει στην άκρη, άλλωστε υπήρχαν αρκετά εμπόδια. Από μια απλή επαγγελματική σχέση να εξελιχθεί σε κάτι άλλο, παντρεμένος 15 χρόνια, διαφορά ηλικίας (43 με 58), σε σχέση αυτή με σκοπό, άλλα ενδιαφέροντα αυτή άλλα εγώ… το μόνο που καμιά φορά όταν σκεπτόμουνα το θέμα με ενθάρρυνε λίγο πέρα από του ότι ήμουνα παντρεμένος ήταν ότι είχε σχέση με 55χρονο, αυτό σήμαινε ότι δεν την απασχολούσε η διαφορά ηλικίας.
Ένα τηλεφώνημα μετά λίγες ημέρες με πρόσχημα τη δουλειά ήταν ότι έπρεπε για να ξεκολλήσει αυτή η επαγγελματική σχέση και να αρχίσει να γίνεται κάτι το διαφορετικό, ένα ραντεβού για κάνα 2 ώρες για καφέ μετά τη δουλειά της μας έφερε πιο κοντά και τα πρώτα γλωσσόφιλα στην καφετέρια αλλά και στο αυτοκίνητο ήταν το ξεκίνημα γι' αυτό που θα επακολουθούσε στη συνέχεια. Από τη μεριά μου την πίεζα να προχωρήσουμε πιο πολύ. Κάποια στιγμή σε κάποιο τηλεφώνημα μου είπε ότι το θέμα το είχε αναφέρει στην κολλητή της τη Μάρθα (45άρα) η οποία την παρότρυνε να το ξεκινήσει, αφού ο Ιγνάτιος δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο, μάλιστα της είχε πει ότι του παντρεμένου ο έρωτας που είναι απαγορευμένος πιο γλυκός και η διαφορά ηλικίας τι 12 τι 15 χρόνια!
Έμεινα εμβρόντητος, δεν περίμενα αυτή την εξέλιξη. Κανονίσαμε ένα πρωινό καθημερινής αφού την κάναμε κοπάνα από τις δουλειές μας με πρόσχημα κάποια απεργία και βρεθήκαμε να φιλιόμαστε στην παραλία του Βαρνάβα αφού είχαμε κάνει το μπανάκι μας και ο καιρός ζεστός σαν καλοκαίρι. Ενώ κανονίζαμε να συνεχίζαμε σε κάποιο ξενοδοχείο, ένα τηλεφώνημα από τον γκόμενό της μας την έσπασε.
Αφού μιλήσανε στο τηλέφωνο σε έντονο τόνο σηκωθήκαμε και φύγαμε από την παραλία. Ο Ιγνάτιος επέμενε να πάνε για φαγητό στο σπίτι της μαμάς του, δε μπορούσε να κάνει κάτι άλλο, αλλά κανονίσαμε με την πρώτη ευκαιρία να ξαναβγαίναμε. Κάποια τηλεφωνήματα στη συνέχεια και όχι για δουλειά πλέον, η καύλα μου κάθε φορά που μιλάγαμε στα ύψη. Πέρασε κανένας μήνας και δεν είχαμε κάποια συνάντηση. Στα τελευταία τηλεφωνήματα μου είχε πει ότι η φίλη της η Μάρθα ήθελε να με γνωρίσει.
Και να που η ευκαιρία δόθηκε. Αρχές Οκτωβρίου η γυναίκα μου θα πήγαινε 6ημερη εκδρομή με γκρουπ στις Δαλματικές ακτές, μαζί με την αδελφή της και άλλη μία φίλη. Εγώ φυσικά λόγω δουλειάς δε θα μπορούσα να ακολουθήσω, κατά σύμπτωση εκείνο το Σαββατοκύριακο της εκδρομής, ο Ιγνάτιος θα πήγαινε στο χωριό του κάπου στην Άρτα για το ετήσιο μνημόσυνο του πατέρα του. Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία και για τους δύο μας.
Κανονίσαμε συνάντηση το δεύτερο Σάββατο του Οκτωβρίου 2012 που θα ήμασταν ελεύθεροι με τη διαφορά όμως ότι θα ερχόταν και η 45άρα φίλη της (ελεύθερη και ωραία όπως μου την είχε περιγράψει και έμεναν σχετικά κοντά). Εκεί κώλωσα λίγο, είναι δυνατό αναρωτήθηκα αφού ακόμα δεν είχαμε γαμηθεί πρώτα οι δύο μας να φέρει και φίλη; Η απορία μου γρήγορα βρήκε απάντηση.
- Κώστα, αν είναι φέρε κανένα φίλο σου να βγούμε τετράδα και να γνωριστεί και με την Μάρθα που ψάχνεται.
- Οκ μωρό μου θα προσπαθήσω αν και μου βάζεις δύσκολα.
- Προσπάθησε και βλέπουμε ήταν η απάντησή της.
Πράγματι κανόνισα με φίλο και συνάδελφο από τη δουλειά, αν και παντρεμένος να βγαίναμε εκείνο το Σάββατο, βέβαια λίγο δύσκολο για παντρεμένο η ημέρα αυτή, αλλά μου είπε ότι κάτι θα βρει για να βγει! Σάββατο απόγευμα έσκασε το τηλεφώνημα
- Κώστα μπλέξαμε, η γυναίκα μου κάτι κατάλαβε και σκοτωθήκαμε πριν, δεν έρχομαι.
- 'Οχι ρε πούστη μου… λέω, γιατί ρε Διονύση, δεν της εξήγησες ότι είναι μάζωξη παλιών συμμαθητών;
- Ναι αλλά δεν την έπεισα, καλά να περάσεις και ρίξε και ένα καυλί για μένα!
Πήρα τηλέφωνο την Λένα της είπα για το φίλο μου και μου είπε ότι θα ερχόντουσαν και οι δύο, η Μάρθα είχε προετοιμασθεί και δεν κρατιόταν με τίποτε. Κανονίσαμε ώρα 9:00 το βράδυ στο σταθμό της Ν. Ιωνίας.
Πράγματι συναντηθήκαμε. Μόλις τις είδα κατάλαβα ότι εκείνη η νύχτα θα ήταν ότι καλύτερο στην μέχρι τότε ερωτική μου ζωή, σούπερ μίνι και οι δύο πολύ ελαφρύ ντύσιμο πάνω και λόγω ζέστης και λόγω πουτανιάς, τα βυζιά τους σχεδόν έξω… ειδικά της Λένας που ήταν και μεγαλύτερα. Το ντύσιμο της Μάρθας ακόμα πιο προκλητικό, τιραντάκι, μπλουζάκι, το μικρό βυζί της ασφυκτιούσε σε ένα μικρό σουτιέν, ελαφριά φούστα σχεδόν η κιλότα σε κοινή θέα και χτένισμα πουτανέ. Η Λένα το ίδιο, κοντή φούστα και αυτή, οι μπουτάρες της σε κοινή θέα και το πρόστυχο χαμόγελο της συμπλήρωνε ένα έντονο βάψιμο. Μετά τα σχετικά της γνωριμίας μπήκαμε στο αυτοκίνητο και τραβήξαμε για Χαλάνδρι που ένα ταβερνάκι με μουσική ήταν ότι έπρεπε για την περίπτωση. Κάποιες καυλωτικές ματιές που ανταλλάσσαμε από τον καθρέφτη αφού η Μάρθα καθόταν στο πίσω κάθισμα δεν πέρασαν απαρατήρητες από τη Λένα.
- Σιγά Μάρθα… ακόμα δεν πηδήχτηκα μαζί του και πας να μου τον φας το γκόμενο;
- Μην κάνεις έτσι Λένα, δικός σου είναι δεν πρόκειται να στον πειράξει κανένας, μόνο μην το μάθει ο Ιγνάτιος!
Ένα αγριοκοίταγμα από τη Λένα ήταν αρκετό να σταματήσει η Μάρθα να φλυαρεί. Φτάσαμε Χαλάνδρι και ώρα περίπου 10:00 το βράδυ απολαμβάναμε ωραίο φαγητό, απίθανο ροζέ κρασί και τέλεια μουσική. Η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη αρχίσει.
Κόντευε 2 τη νύχτα, εγώ κρατούσα και δεν παρασυρόμουνα στα κέφια των 2 που είχαν σχεδόν μεθύσει, άλλωστε ήμουν και οδηγός, καθισμένος στη μέση ανάμεσα στις γκόμενες τις χούφτωνα εναλλάξ κάτω από το τραπέζι. Ώρα περίπου 3:00 τη νύχτα αποφασίσαμε να φύγουμε. Στο δρόμο της επιστροφής είχαν κάτσει και οι δύο στο πίσω κάθισμα, με χειρονομίες η μία στην άλλη και λίγο πιωμένες είχαν δημιουργήσει μια ηλεκτρισμένη κατάσταση. Κανονίσαμε στο δρόμο να πάμε για καφέ στο σπίτι της Μάρθας, άλλωστε αυτή έμενε μόνη, ο γκόμενος της Λένας ήταν βέβαια στην Άρτα αλλά… "για κάθε ενδεχόμενο καλύτερα σπίτι μου" είπε η Μάρθα!
3:30 τη νύχτα ανεβήκαμε στο μικρό διαμέρισμα της και εγώ ανέλαβα να φτιάξω τους καφέδες, οι δύο τους μπήκαν στο μπάνιο. Σε όλη τη διάρκεια που ήταν μέσα, άκουγα συνεχώς γελάκια και φωνές. Δεν άντεξα και πλησίασα την κλειδαρότρυπα. Σαπούνιζε η μία την άλλη και που και που χέρι η μία στο μουνί της άλλης. Απομακρύνθηκα γρήγορα αφού τελείωναν το μπάνιο, σέρβιρα τους καφέδες και ετοιμάστηκα να μπω εγώ, ενώ οι δυο τους σκεπασμένες με πετσέτα κάθισαν στο διπλό κρεβάτι.
Βγήκα γρήγορα καυλωμένος από το μπάνιο. Οι 2 μουνάρες στο κρεβάτι χάιδευε η μια την άλλη. Γρήγορα μπήκα ανάμεσα τους και αρχίσαμε τα γλωσσόφιλα. Η καύλα και των 3 μας στο κατακόρυφο, ήταν οι στιγμές που πιστεύω ότι κάθε άνδρας ονειρεύεται στο κρεβάτι, να είναι με 2 γυναίκες ταυτόχρονα. Ξάπλωσαν στη συνέχεια και οι 2 ανάσκελα και με ανοικτά πόδια με παρότρυναν να πω ποιάς από τις 2 το μουνί ήταν καλύτερα ξυρισμένο. Της Λένας γραμμούλα μέχρι τον αφαλό και της Μάρθας τουφίτσα πάνω από τη σχισμή, καστανό χρώμα και τα δυο μουνιά, της Λένας λίγο πιο παχουλίτσικο, της Μάρθας η κλειτορίδα λίγο έξω.
Αντί για απάντηση άρχισα ένα τρελό γλειφομούνι και στις 2, με ανοικτά τα πόδια πότε στη μία πότε στην άλλη. Της Μάρθας της ρουφούσα την κλειτορίδα και της Λένας 2 δάκτυλα μέσα και αντίστροφα. Τα ουρλιαχτά ακουγόντουσαν σίγουρα στο δρόμο μιας και το διαμέρισμα ήταν ισόγειο. Σε λίγα λεπτά τα πρώτα χυσίματα, στην αρχή η Λένα και μετά από λίγο ακολούθησε και η Μάρθα.
- Χύνω… χύνω για σένα Κώστα!
- Α… κι εγώ… ναι χύνω κι εγώ μωρό μου για πάρτη σου!
Ήταν η πρώτη εκτόνωση και για τις δύο, αν και ξαλάφρωσαν συνέχισαν απτόητες, στημένες πλέον ανάσκελα και με τα πόδια ψηλά ζητούσαν και οι 2 απεγνωσμένα τον πούτσο μου ό οποίος ήταν σκληρός σαν πέτρα. Πρώτα τη Μάρθα άρχισα να την ξεσκίζω η οποία με τα πόδια στους ώμους μου βογκούσε σα ζώο πληγωμένο, η Λένα ανυπόμονη ήθελε το μερίδιο της, έκανε υπομονή 3-4 λεπτά με τράβηξε από τη Μάρθα και πάνω αυτή κάτω εγώ άρχισε ένα τρελό χοροπηδητό πάνω στο καυλί μου για 5 λεπτά περίπου, μιλάμε για πραγματικό σφυροκόπημα, ενώ η Μάρθα κάτω από τον κώλο της Λένας έγλειφε την κωλοτρυπίδα της αλλά και το μουνί της μαζί με τον πούτσο μου που μπαινόβγαινε πάνω κάτω. Ήταν η στιγμή της απόλυτης απόλαυσης και τρέλας μαζί. Η Λένα δεν άντεξε και έχυσε μέσα σε ουρλιαχτά.
- Α... ναι χύνω, αχ… αχ…
δεύτερη εκτόνωση, αυτή τη φορά έγειρε στο πλάι και απολάμβανε τη Μάρθα σε ένα φανταστικό τσιμπούκι και ένα τρελό γλειφομούνι που της έκανα σε στάση 69. Έχυσε και η Μάρθα σε λίγο μέσα σε κραυγές και βρωμόλογα. Εγώ ούτε λόγος για χύσιμο, το κρασί είχε κάνει καλά τη δουλειά του. Σε λίγο στημένες στα τέσσερα και οι δύο ενώ ξεκίναγα μαλάξεις στις κωλοτρυπίδες τους, ζητούσαν και οι 2 να τις παραβιάσω, τους άρεσε που είχαν χύσει από 2 φορές η κάθε μία και εγώ ακόμα άντεχα.
- Έλα γαμιά μας σκίσε μας!
Σε μια απότομη κίνηση τον έχωσα πρώτα στην κωλάρα της Λένας, μια ελαφρά κραυγή καύλας πιο πολύ παρά πόνου σημάδι ότι το είχε κάνει από πίσω αρκετές φορές, δυνατό σφυροκόπημα ενώ η Μάρθα μαλακιζόταν και περίμενε καρτερικά τη σειρά της.
- Χύσε μωρή σκρόφα επιτέλους, δεν αντέχω…
ξεφώνιζε η Μάρθα και πράγματι σε λίγο η Λένα έχυσε με αναφιλητά και κραυγές. Η Μάρθα δεν έχασε ούτε στιγμή, έβαλε ένα μαξιλάρι στην κοιλιά της τούρλωσε τον κώλο της που ήταν σαφώς μικρότερος της Λένας και με μια απότομη κίνηση όπως προηγουμένως τον βύθισα στην κωλοτρυπίδα της. Μια κραυγή πόνου και καύλας μαζί για τη Μάρθα που ήταν πιο στενή από την Λένα, αυτή τη φορά η Λένα θεατής και εξουθενωμένη από το κρασί και τα χυσίματα παρακολουθούσε το γαμήσι της φίλης της που δάγκωνε το μαξιλάρι για να πνίξει τις κραυγές της. Έχυσε μέσα σε βογκητά αυτή τη φορά πέφτοντας και αυτή εμφανώς κουρασμένη στο κρεβάτι, αλλά και για μένα αισθάνθηκα ότι πλησίαζε η ώρα της λύτρωσης μετά από γαμήσια 3 ωρών. Αφού βρήκαν τις ανάσες τους στήθηκαν γονατιστές στο κρεβάτι και εναλλάξ άρχιζαν ένα ελαφρύ τσιμπούκι, ξαπλωμένες στη συνέχεια ανάσκελα άρχισα να τις γαμάω ξανά πότε τη μία πότε την άλλη. Και οι δύο ήθελαν να χύσω αφού τα είχαν δώσει όλα. Η τελική φάση μέχρι να έρθει και για μένα η λύτρωση ήταν ξάπλα εγώ, πάνω αυτές και να ρουφάνε πότε τον πούτσο μου πότε τα αρχίδια μου. Φτάνοντας η ώρα να χύσω σηκώθηκα… και όρθιος πλέον (υποτιμητικό λίγο για την γυναίκα), άδειασα μεγάλες ποσότητες σπέρματος στα πρόσωπά τους. Ήταν η στιγμή της λύτρωσης μετά από ένα ανελέητο γαμήσι μέχρι πρωίας. Τις τελευταίες σταγόνες σπέρματος που είχαν μείνει στον πούτσο μου τις καθάρισαν και οι 2 μαζί. Ήταν τα τελευταία λάφυρα από το ξέσκισμά τους.
Μπήκαμε και οι 3 εξαντλημένοι στο μπάνιο για ένα ντους και πέσαμε μπερδεμένοι στο κρεβάτι, ήμασταν οφ, αποκοιμηθήκαμε και ξυπνήσαμε μεσημέρι κατά τη 1:00. Πίνοντας καφέ για να συνέλθουμε σχολιάσαμε τα βραδινά γεγονότα, είχαν αρκετό καιρό να νοιώσουν τέτοια καύλα και η Λένα και η Μάρθα, η μία με τον Ιγνάτιο που δεν είχε καθόλου φαντασία στο γαμήσι και έχυνε πρόωρα και η Μάρθα που δε μπορούσε να σταυρώσει γαμιά γιατί ήταν και λίγο απαιτητική, τον ήθελε ωραίο, μικρό, πλούσιο, πουτσαρά κλπ
Φίλησα και τις 2 μουνάρες και ετοιμάστηκα για κανένα σουβλάκι μιας και η πείνα με είχε κυριεύσει. Λίγο πριν φύγω χτύπησε το κινητό της Λένας.
- Έλα μωρό μου... ναι καλά είμαι εσύ;
- Ξέρεις από χθες το βράδυ δεν είχα μπαταρία και είχα χάσει το φορτιστή, σήμερα το πρωί τον βρήκα! Πότε γυρνάς;
- Οκ σε περιμένω φιλάκια!
Α ρε πουτάνες γυναίκες λέω μέσα μου, τις χαιρέτησα και έφυγα και με κολακευτικά λόγια για τις υπέροχες στιγμές που περάσαμε.
Με την Λένα δεν ξανασυναντηθήκαμε, ο δεύτερος γάμος της ήταν προ των πυλών και δεν ήθελε να χαλάσει, τηλεφωνηθήκαμε μόνο για θέμα δουλειάς και ότι θα με καλούσε στο γάμο της σα συνεργάτη πράγμα όμως που δεν έγινε ούτε και ξέρω αν παντρεύτηκε, γιατί το γραφείο που δούλευε μετακόμισε στην επαρχία και χάθηκαν οι επαφές. Λίγες ημέρες μετά τον παροξυσμό εκείνης της βραδιάς ένα μήνυμα στο κινητό μου.
"σ' ευχαριστώ πολύ για την εκρηκτική βραδιά που μου χάρισες έστω και αν σε μοιράστηκα, δε θα σε συναντήσω πάλι αν και το ήθελα πολύ για να βγαίναμε οι δύο μας, αλλά είσαι μπλεγμένος με τα δεσμά του γάμου και μάλιστα πολύ και χρόνο δεν έχεις σε σχέση με άλλους παντρεμένους! Θα σε θυμάμαι πάντα… Μάρθα".
Ούτε τη Μάρθα ξαναείδα από τότε. Πριν 1,5 χρόνο περίπου πηγαίνοντας στο Μall του Αμαρουσίου να δω με τη γυναίκα μου την ταινία 1968, πάνω στη γέφυρα του σταθμού του τραίνου στη Νερατζιώτισσα, είδα μια σχεδόν ίδια που τη συνόδευε ένας 70άρης περίπου. Κάποια στιγμή τα βλέμματά μας διασταυρώθηκαν και ίσως να ήταν αυτή.
Copyright protected OW ref: 167886
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.