Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Με τη Μιμή και το Γιάννη γνωριστήκαμε λίγο πριν την πρώτη καραντίνα, τέλη χειμώνα του 2020. Εξαιρετικά παιδιά και οι δύο, σε σοβαρή σχέση έξι χρόνων, ονειρεύονται τη ζωή τους μαζί. Ο Γιάννης είναι 31 και η Μιμή 25, αδύνατη, με αρκετά γυμνασμένο σώμα, έξυπνη και πολύ ανοιχτή. Απ’ την πρώτη στιγμή που τη γνώρισα, ένιωθα κάτι να αποζητώ απ’ αυτή τη γυναίκα και αυτή αντίστοιχα από εμένα. Υπήρχε αμοιβαία συμπάθεια, ναι, αλλά όχι μόνο. Ήταν η κοινή γνώση ότι, αν και οι δύο δεν είχαμε σχέση, θα αφηνόμασταν να εκφραστούμε πιο ελεύθερα ο ένας για τον άλλο. Όλος αυτός ο αμοιβαίος ερωτισμός συμβιβάζονταν με την κοινή αποδοχή ότι η Μιμή έχει τη σχέση της με το Γιάννη και δεν προτίθεται να τη χαλάσει, οπότε το μόνο που έβγαινε στην επιφάνεια ήταν κάποια “τυχαία” κοιτάγματα όταν ο ένας ή ο άλλος είχε αλλού την προσοχή του ή κάποιες εκφράσεις θαυμασμού και κολακείας, που έβγαιναν αυθόρμητα πριν προλάβουν να λογοκριθούν απ’ τον εσωτερικό μας εαυτό.

Μου έκανε πάντα εντύπωση η στάση του Γιάννη στην όλη κατάσταση. Ήξερε πολύ καλά ότι την ποθούσα - είμαι σίγουρος ότι όλη στην παρέα κάτι υποψιάζονταν - ωστόσο δεν έμοιαζε να τον πειράζει. Το αντίθετο μάλιστα, συνέχισε να είναι απόλυτα φιλικός μαζί μου, χωρίς παράλληλα να θέτει κάποιο όριο στη Μιμή, που το απολάμβανε εξίσου. Κάτι κρυφά στην πίσω άκρη του μυαλού μου, μου έλεγε ότι το είχαν συζητήσει μεταξύ τους. Κάτι μου έλεγε ότι δε τον πείραζε η κοπέλα του να φλερτάρει διακριτικά με κάποιον άλλο, ακόμη και μπροστά του. Αν δε τον πείραζε όμως, μήπως του άρεσε κιόλας; Και άμα του άρεσε, μέχρι ποιο σημείο ήταν πρόθυμος να το φτάσει;

Εγώ με τη Κάτια είμαστε φρέσκο ζευγάρι - γνωριστήκαμε το καλοκαίρι - και έχουμε πολύ καλή χημεία. Λάτρεψα απ’ την πρώτη στιγμή και συνεχίζω να λατρεύω μέχρι σήμερα, τον τρόπο που αφήνεται στα χέρια μου κάθε φορά. Η κοπέλα μου είναι αυτό που θα λέγαμε κρυμμένος θησαυρός. Δε την προσέχεις εύκολα, ούτε και σου χαρίζει με το καλημέρα σημάδια ότι της αρέσεις. Θέλει το χρόνο της. Έχει τη δική της ζωή, είναι ανεξάρτητη και απολαμβάνει όσα κάνει. Όταν όμως νιώσει άνετα μαζί σου, θα σου δοθεί άνευ όρων, με ότι κι αν συνεπάγεται αυτό.

Αφού επισημοποιήσαμε τη σχέση μας τέλη Αυγούστου, την έφερα και στην παρέα να γνωρίσει τους φίλους μου. Η Μιμή την απομόνωσε γρήγορα κάνοντάς της ερωτήσεις για τον εαυτό της και εξηγώντας της τα ιδιαίτερα αστεία της παρέας, πως ξεκίνησαν και από που προέρχονται. Σύντομα άρχισαν και τα κομπλιμέντα για το βραχιόλι που φορούσε στο χέρι, για τα μαλλιά της, για τα ρούχα της. Φαινομενικά, δεν ήταν κάτι ασυνήθιστο. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι απλώς προσπαθούσε να την καλωσορίσει στην παρέα. Υπήρχε “κάτι” όμως. Κάτι διαφορετικό απ’ τις άλλες περιπτώσεις. Κάτι αιωρούνταν στην ατμόσφαιρα. Αυτό το “κάτι” που πάντα ο άλλος θα το αρνηθεί αν τον ρωτήσεις ευθέως, εσύ όμως ξέρεις ότι υπάρχει. Είναι αυτό το “κάτι” μικρό που εκφράζει ο ένας χωρίς καν να το καταλαβαίνει και, αν συμφωνεί και ο άλλος με το δικό του “κάτι”, αυτό το “κάτι” παίρνει υπόσταση. Διαφορετικά γίνεται απωθημένο.

Το λαμπάκι στο μυαλό μου άναψε καλύτερα όταν τα κορίτσια πήγαν μαζί στο μπάνιο:

- Συμπαθητική κοπέλα η Κάτια, μου έκανε ο Γιάννη. Το χαμόγελό του είχε κάτι το διακριτικά πονηρό.

- Ναι, δεν είναι;…

του απάντησα. Εκείνος κούνησε το κεφάλι του καταφατικά, δίνοντας έμφαση με τα φρύδια του ανασηκωμένα. Την επόμενη Παρασκευή, ήρθε από νωρίς το μεσημέρι μήνυμα στο κινητό μου απ’ τα παιδιά, που είχαν κανονίσει να βγουν για ποτό και αν θέλαμε να τους κάνουμε παρέα με την Κάτια. Δεν είχα λόγο να αρνηθώ. Και η κοπέλα μου άλλωστε τους είχε συμπαθήσει πολύ. Έτσι βρεθήκαμε σε ένα παραλιακό μαγαζί να απολαμβάνουμε το ποτό μας και τη ζεστή ακόμη ατμόσφαιρα του καλοκαιριού που σιγά-σιγά μας αποχαιρετούσε.

Η Μιμή φορούσε ένα όμορφο φόρεμα που άφηνε ακάλυπτα τα υπέροχα πόδια της. Προσπαθούσα να μην τα προσέξω, αλλά σε κάθε ευκαιρία το βλέμμα μου γλιστρούσε προς τα εκεί. Η ίδια λογικά δεν πολύ ήθελε να τα κρύψει, καθώς είχε κάτσει σταυροπόδι και το σώμα της είχε βυθιστεί πίσω στο κάθισμα, φέρνοντάς τα σε πρώτη προβολή. Η Κάτια αναδείκνυε το μεγάλο της στήθος με μια μπλούζα με βαθύ ντεκολτέ και ένα κρεμαστό στο λαιμό της που ήταν σα να σου έλεγε “Ε ψιτ εσύ, να εδώ κοίτα, εδώ”. Η αλήθεια είναι ότι το Γιάννη δε τον είδα καθόλου να κοιτάει πονηρά την κοπέλα μου. Είχε μάτια μόνο για τη δικιά του. Η Μιμή ωστόσο, ήταν πολύ πιο διαχυτική και με τους δυο μας:

- Ρε παιδιά, είστε πολύ ταιριαστό ζευγάρι, μας είπε. Χαίρομαι πολύ που είστε μαζί!

- Έλα ρε… και μαζί ταιριάζουμε, της απάντησα εγώ. Και οι τέσσερις, σαν ομάδα.

- Αν δεν έχει πρόβλημα και η Κάτια, σχολίασε χαχανίζοντας.

Τα θέματα γίνονταν όλο και πιο προσωπικά, με την προθυμία όλων να συμμετέχουν να παραμένει αμείωτη. Η Μιμή μας εξιστόρησε τον πρώτο της έρωτα και πως το κάνανε στην παραλία στο χωριό της μέσα στα σκοτάδια γιατί δεν έβρισκαν χώρο να μείνουν μόνοι. Η Κάτια σχολίασε ότι έχει κάτι πικάντικο να κάνεις σεξ σε δημόσιο χώρο, με την πιθανότητα κάποιος να σε παρακολουθεί. Μοιάζει λίγο σα να συμμετέχει κι αυτός, χωρίς να συμμετέχει. Η Μιμή απάντησε πως δυστυχώς τότε ήταν μικρή και δεν αφέθηκε να το ζήσει όπως θα ήθελε. Αν της συνέβαινε κάτι ανάλογο τώρα όμως, θα της άρεσε πολύ. Ο Γιάννης είπε ότι ποτέ δεν είναι αργά. Η Κάτια ρώτησε τη γνώμη μου για το σεξ σε δημόσιο χώρο και της απάντησα πως είναι καλύτερα να σε βλέπουν γνωστοί ή και φίλοι, οι οποίοι θα μπορούν και να σχολιάζουν κιόλας, να σε παροτρύνουν ή και να κάνουν και αυτοί τα δικά τους εκείνη την ώρα, παρά ο κάθε ματάκιας.

- Ναι, έκανε αυτή χαμογελώντας, με το ένα της μάτι να κοιτάει εμένα και το άλλο τα παιδιά. Έχεις δίκιο.

Μετά το τρίτο ποτό, αποφασίσαμε να κάνουμε μια βόλτα στην παραλία πριν το διαλύσουμε. Ήταν ήσυχα και ο κόσμος είχε αρχίσει να αραιώνει. Περπατούσαμε χέρι-χέρι, ο Γιάννης με τη Μιμή μπροστά και εμείς από πίσω. Σε μια στιγμή η Κάτια με έπιασε να κοιτάω τον κώλο της Μιμής και μου έσφιξε το χέρι, επαναφέροντάς με στην πραγματικότητα. Αράξαμε σε ένα απόμερο μέρος χωρίς να μιλάμε πολύ και αρχίσαμε να φιλιόμαστε, σε μια απόσταση περίπου ενός μέτρου. Γρήγορα τα κορίτσια μας καβάλησαν και τα χάδια έγιναν πιο τολμηρά και απ’ τις δύο πλευρές, με το Γιάννη να έχει χώσει τα χέρια του κάτω απ’ το φόρεμα της Μιμής και να απολαμβάνει άπληστα κάθε πιθαμή του κορμιού της και εμένα να δαγκώνω το λαιμό της κοπέλας μου και να την κάνω να αναστενάζει στα χέρια μου. Οι ματιές ήταν πολλές απ’ όλες τις πλευρές. Ο Γιάννης ενώ χούφτωνε τον κώλο της Μιμής, ανασήκωσε το φόρεμά της δίνοντάς μου για θέα τον υπέροχο κώλο της, τον οποίο στόλιζε ένα μικροσκοπικό, μαύρο στρινγκάκι.

- Δεν έχει πολύ ωραίο σώμα η Μιμή;…

μας ρώτησε ο Γιάννης, αποκαλύπτοντας όσο περισσότερο απ’ το κάτω μέρος τους σώματός της του επέτρεπε το φόρεμα. Συμφωνήσαμε και οι δύο με ένα νεύμα και καθίσαμε για λίγο να τους παρατηρούμε, ανταλλάσσοντας χουφτώματα και χάδια. Δυστυχώς η Κάτια φορούσε σορτσάκι και δε μπορούσα να ανταποδώσω όπως θα έπρεπε.

- Μιμή, σου αρέσουν η γυναίκες;… ρώτησα.

Εκείνη δάγκωσε τα χείλη της κοιτώντας την Κάτια σαν ξερολούκουμο από πάνω μέχρι κάτω:

- Θες να δεις;…

μου αποκρίθηκε και τράβηξε την κοπέλα μου απ’ το σβέρκο, χώνοντας τη γλώσσα μες το στόμα της. Ένιωσα την Κάτια να παγώνει για μια στιγμή, σε δευτερόλεπτα όμως ξύπνησε και οι δυο τους αντάλλαξαν ένα παθιασμένο φιλί για πάρτη μας και μόνο.

Συνειδητοποιώντας ότι η παραλία δεν είναι ο πιο κατάλληλος χώρος για όσα είχα στο μυαλό μου, πρότεινα να συνεχίσουμε στο σπίτι μου, κάτι που δέχτηκαν όλοι. Στο αυτοκίνητο, τα παιδιά μας ξεκαθάρισαν ότι δεν ήταν σίγουροι για το πόσο ήθελαν να προχωρήσει όλο αυτό. Η Κάτια πρόσθεσε ότι ήταν πρώτη φορά που έπαιρνε μέρος σε κάτι τέτοιο και είχε λίγο άγχος κι εγώ ότι μπορούμε να προχωρήσουμε για όσο μας αρέσει. Στο πίσω κάθισμα ο Γιάννης με τη Μιμή άρχισαν τα φιλιά, με την κοπέλα μου να τους παρακολουθεί χωρίς κανένα ενδοιασμό κι εμένα να παλεύω να οδηγήσω με το μυαλό μου μοιρασμένο ανάμεσα στο δρόμο, στην καυλωμένη γυναίκα που είχα δίπλα μου και της χούφτωνα τα μπούτια σε κάθε ευκαιρία και το ζευγάρι που έβγαζε αναστεναγμούς απ’ το πίσω κάθισμα. Στο πρώτο κόκκινο φανάρι που μας έπιασε γύρισα κι εγώ το κεφάλι μου πίσω και αντάλλαξα ένα βλέμμα πάθους με τη Μιμή που εκείνη την ώρα απολάμβανε το ρούφηγμα στο λαιμό του γκόμενου της. Φαντάστηκα το μουνάκι της πλημμυρισμένο και γούσταρα.

Φτάνοντας στο σπίτι, πιάσαμε από ένα καναπέ και τα κορίτσια μας καβάλησαν ξανά. Η Κάτια σχεδόν έτρεμε στα χέρια μου, μην ξέροντας πως να προχωρήσει. Αφοσιώθηκα για λίγο σε αυτή και μόνο, φιλώντας τη και κοιτώντας τη στα μάτια κάθε τόσο. Γρήγορα τα χέρια μου εφάρμοσαν στον υπέροχο κώλο της και η ιδέα να τα απομακρύνω από εκεί μου φαίνονταν αλλοπρόσαλλη. Το έκανα όμως για να αφαιρέσω τη μπλούζα της και το σουτιέν, ούτως ώστε να γλείψω τις βυζάρες της και, εδώ που τα λέμε, με την όχι και τόσο κρυφή επιθυμία να μοιραστώ τα πιο απόκρυφα σημεία του σώματός της με τα παιδιά. Εκείνη δεν έφερε καμία αντίρρηση, αφήνοντάς με να τη χειριστώ όπως θέλω και να απολαύσω τη γεύση απ’ τις ρώγες της.

- Α εσείς ήρθατε αποφασισμένοι!

Ήταν η φωνή της Μιμής στον άλλο καναπέ πίσω απ’ την Κάτια, η οποία ήταν ακόμα ντυμένη στα χέρια του Γιάννη.

- Αμέ… της έκανα εγώ. Θέλεις να δεις τι έχουμε εδώ;

Η Κάτια μόλις άκουσε αυτό, έκρυψε τα βυζιά της με τα χέρια και ντράπηκε γελώντας.

- Έλα μωρό μου να δείξουμε τα βυζάκια μας στα παιδιά ε;… της είπα. Αυτοί πριν μας έδειξαν το κωλαράκι της Μιμής.

Την έβαλα να γυρίσει πλάτη σε εμένα και πρόσωπο στα παιδιά. Εκείνη το έκανε πάντα πρόθυμη και υπάκουη, ωστόσο συνέχισε να καλύπτει τις ρώγες της με τα χέρια. Της έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο έτσι όπως την είχα πλάτη και πήρα απαλά τα χέρια της και τα έβαλα στο πλάι. Στη συνέχεια χούφτωσα της γεμάτες βυζάρες της, μαλάζοντας και ζουλώντας, προσφέροντας θέαμα στα παιδιά.

- Σας αρέσουν;…

τους ρώτησα. Η ερώτηση μάλλον ήταν περιττή.

- Μπορώ να πιάσω κι εγώ;…

έκανε η Μιμή, κοιτώντας μία το Γιάννη για να πάρει την έγκρισή του και μία εμένα και την Κάτια.

- Νομίζω θα είναι αμαρτία αν δε το κάνεις, της είπε ο Γιάννης.

Έτσι και η Μιμή σηκώθηκε και όρθια μπροστά στην κοπέλα μου έπιασε για πρώτη φορά τα βυζιά της. Εγώ της κράτησα τα χέρια πίσω απ’ την πλάτη για να βγει το στήθος της προς τα έξω και για να έχω καλύτερο έλεγχο του σώματός της.

Ένα απ’ τα μυστικά της Κάτιας είναι η υποτακτική της φύση. Της αρέσει να την ελέγχουν, να την κάνουν ό,τι θέλουν. Να τη χρησιμοποιούν ως σκεύος ηδονής κατά τη διάρκεια του σεξ. Και αυτό ακριβώς απολάμβανα κι εγώ σε αυτή και ήμουν σίγουρος ότι θα της βγει άμεσα η υποτακτική της φύση μόλις βρεθεί ανάμεσα σε ένα άλλο ζευγάρι.

Τα χέρια της Μιμής απόλαυσαν τα βυζιά της κοπέλας μου. Μετά κινήθηκε προς το πρόσωπό της και τη φίλησε ξανά. Στο φιλί αυτό η Κάτια ανταποκρίθηκε με περισσότερη ζωντάνια. Χουφτώνοντας ξανά τα βυζιά της Κάτιας και μου είπε:

- Είσαι πολύ τυχερός…

- Τώρα είσαι κι εσύ.

Σπρώχνοντας ελαφρά το κεφάλι της κοπέλας μου προς το μέρος μου τη φίλησα κι εγώ. Μετά, η Μιμή τη φίλησε ξανά μετά από μένα και μετά την ξανά φίλησα κι εγώ, κοιτώντας για μια στιγμή τη Μιμή, που δεν είχε πάρει λεπτό τα χέρια της απ’ τα βυζάρες της. Η Κάτια παραδομένη ανάμεσά μας, να τη φιλάμε μια ο ένας και μια ο άλλος, έμοιαζε έτοιμη να δεχτεί ό,τι και αν της κάναμε.

- Θέλω να τη γδύσω τελείως, είπε η Μιμή.

- Είναι όλη δική σου.

Έκατσα λίγο πιο πέρα, αφήνοντας την κοπέλα μου στα χέρια της. Τη σήκωσε όρθια και τη φίλησε ξανά με γλώσσα. Μου άρεσε να φαντάζομαι ότι αναζητούσε τη δική μου γεύση στο στόμα της, αλλά αν βλέπατε την εικόνα δε θα το θεωρούσατε ούτε εσείς πιθανό. Εκείνη τη στιγμή, ποθούσε την Κάτια, όχι εμένα.

Συνέχισε ξεκουμπώνοντας το κουμπί απ’ το σορτσάκι της και αφήνοντάς το να πέσει στο χαλί. Η Κάτια φορούσε κι αυτή ένα μαύρο εσώρουχο, κάπως λιγότερο αποκαλυπτικό απ’ της Μιμής, αλλά εξίσου σέξι. Τη γύρισε πλάτη και την έβαλε να στηθεί στα τέσσερα στον καναπέ.

- Κωλάρα, ψιθύρισε ο Γιάννης μέσα απ’ τα δόντια του, σα του ξέφυγε και όλοι γυρίσαμε να τον κοιτάξουμε.

- Γουστάρεις μωρό μου, τον ρώτησε η Μιμή.

- Γουστάρω ναι…

- Αν συμφωνεί και ο Άλεξ, εγώ δεν έχω πρόβλημα να το πασπατέψεις λίγο το τσουλάκι του...

Ήταν δύσκολη επιλογή. Απ’ τη μία η ανταλλαγή θα έπρεπε να είναι αμοιβαία οπότε θα μπορούσα αυτόματα κι εγώ να κάνω πράγματα στη Μιμή. Απ’ την άλλη όμως θα έπρεπε να μοιραστώ το κορίτσι μου με έναν άλλο άντρα, κάτι το οποίο δεν ήμουν καθόλου σίγουρος αν θα της άρεσε κι εκείνης.

- Μπορείς να της ρίξεις μια σφαλιάρα για το Γιάννη αν θέλεις… απάντησα.

- Αυτή είναι για σένα μωρό μου, του είπε εκείνη και έριξε μια δυνατή το αριστερό κωλομέρι της κοπέλας μου, που αναστέναξε ξέπνοα και έσκυψε το κεφάλι.

- Μπορώ να της ρίξω μία και για μένα τώρα;

- Και το ρωτάς;

Έτσι η Μιμή άρχισε να ρίχνει σφαλιάρες στον κώλο της κοπέλας μου μπροστά στα μάτια μας, με την Κάτια να τα δέχεται όλα αδιαμαρτύρητα για την ικανοποίησή μας. Δυστυχώς το χέρι της δεν ήταν βαρύ σα το χέρι ενός άντρα για να την πονέσει πραγματικά, ωστόσο ήμουν σίγουρος ότι η ιδέα και μόνο ότι τρώει ξύλο από μια άλλη γυναίκα μπροστά μάλιστα στον άντρα της, θα την είχαν κάνει μούσκεμα. Η Μιμή έκανε την ίδια σκέψη με εμένα, αφού μετά από λίγο παραμέρισε το εσώρουχο της κοπέλας μου και έχωσε δυο δάχτυλα βαθιά στο μουνί της. Η κραυγή ηδονής της Κάτιας ήταν απερίγραπτη. Λες και το να πάρει μια γυναίκα τον έλεγχο του κορμιού της, ήταν η πιο μεγάλη της επιθυμία και μόλις είχε πραγματοποιηθεί. Γύρισε σε εμένα:

- Έχει στενό μουνάκι η άτιμη. Και χουφτώνοντας παράλληλα τον κώλο της: Να είχα πούτσα να στην ξέσκιζα τώρα…

- Σου αρέσει το πουτανάκι μου ε;

- Ναι, είναι πολύ καυλιάρα…

- Μωρό μου εσένα σου αρέσει η Μιμή;

- Ναι, έκανε καυλωμένη με τα δάχτυλα της Μιμής να οργώνουν το μουνί της. Ναι μου αρέσει…

- Πουτανάκι, είπε ξανά η Μιμή και γονάτισε ανάμεσα στα πόδια της κοπέλας μου, να γευτεί το στενό της μουνάκι.

- Νομίζω πρέπει κι εσύ να βγάλεις κάνα ρούχο ρε μωρό μου, της είπε ο Γιάννης. Άλεξ, σε πειράζει να τη βοηθήσεις εσύ; Εγώ απολαμβάνω το θέαμα τώρα.

Άλλο που δεν ήθελα κι εγώ φυσικά, σήκωσα τη Μιμή που ήταν γονατισμένη ανάμεσα στα πόδια της Κάτιας και της έβγαλα το φόρεμα, αγγίζοντας παράλληλα όσο πιο πολύ απ’ το σώμα της μπορούσα. Μιας και η Κάτια ήταν ήδη χωρίς σουτιέν, θεώρησα ότι μόνο το φόρεμα δε φτάνει, οπότε έλυσα και το πίσω κουμπί απ’ το σουτιέν της, το οποίο προσπάθησε να κρατήσει για μια στιγμή, αλλά τελικά άφησε να πέσει κάτω. Την κοίταξα από πάνω μέχρι κάτω - σχεδόν γυμνή επιτέλους μπροστά μου - και τη φίλησα. Πέρασαν ένα, δύο, τρία, δέκα δευτερόλεπτα μέχρι να απομακρυνθούν τα χείλη μας και όταν άνοιξα τα μάτια ο Γιάννης με την Κάτια μας κοιτούσαν. Αφού κανείς δε διαμαρτυρήθηκε, την έσπρωξα απαλά να γονατίσει, για να συνεχίσει τη δουλειά που είχε ξεκινήσει πριν, ανάμεσα στα πόδια της κοπέλας μου.

Η Κάτια τώρα αναστέναζε δυνατά, απολαμβάνοντας το γλείψιμο που μόνο μια γυναίκα ξέρει να χαρίσει σε μία άλλη. Ο Γιάννης είχε σηκωθεί κι αυτός για να έχει καλύτερη θέα και παρότρυνε τη Μιμή να την κάνει να χύσει και να τα καταπιεί όλα, μέχρι τελευταία σταγόνα.

- Γουστάρεις το μουνάκι της μωρό μου;

“Ναι” έγνεφε εκείνη με τα μάτια της.

- Έχει καλή γεύση; Γουστάρεις που γλείφεις μουνάκι επιτέλους;

“Ναι” ξανά απ’ τη Μιμή.

Εγώ πήρα θέση δίπλα στο κορίτσι μου, χουφτώνοντας τα βυζιά της και απολαμβάνοντας το γλειφομούνι της Μιμής από ψηλά. Η Κάτια με κοίταξε για μια στιγμή σα χαμένη και ξανά έκλεισε τα μάτια, βυθισμένη στο δικό της κόσμο, στον οποίο είχε σημασία μόνο εκείνη η γλώσσα πάνω στην κλειτορίδα της. Λίγο πριν χύσει, κράτησε το κεφάλι της Μιμής στη θέση του μη τυχόν και φύγει, ενώ μας ανακοίνωνε τι επρόκειτο να συμβεί:

- Χύνω! Ω θεέ μου χύνω για πάρτη σας. Ναι, για όλους σας, χύνω…

και οι σπασμοί κατέκλυσαν το σώμα της, το οποίο άρχισε να συσπάται ακανόνιστα, αφού η Μιμή αρνούνταν να σταματήσει το γλείψιμο παρά τις φωνές της. Το αποτέλεσμα ήταν να ακούσουν την κοπέλα μου - όχι μόνο οι γείτονες - αλλά πιθανότατα και μέχρι τις διπλανές πόλεις, περίπου 30 χιλιόμετρα μακριά.

- Έτσι, έτσι μωρό μου, σκίσ’ τη, την επαίνεσε ο Γιάννης. Ξεζούμισε τη μουνάρα της, ναι…

και προσπάθησε να γονατίσει κι αυτός ανάμεσα στα πόδια της δικιάς του κοπέλας για να της χαρίσει την ίδια ηδονή.

- Όχι εσύ μωρό μου, του είπε η Μιμή που ήξερε πολύ καλά τι ήθελε. Εσύ μετά.

Σηκώθηκε, πήρε την Κάτια απ’ το χέρι και την οδήγησε στην κρεβατοκάμαρα. Έβγαλε με μια κίνηση κι αυτή το στρινγκάκι της, αδιάφορη πλέον ποιος θα δει το μουνί της, διατάζοντας παράλληλα την Κάτια να ξαπλώσει. Υπάκουο όπως πάντα το κορίτσι μου, το έκανε και η Μιμή καβάλησε το στόμα της. Άνοιξε τα πόδια όσο έπρεπε για να το φέρει ακριβώς πάνω στη γλώσσα της και της έβαλε κι ένα μαξιλάρι κάτω απ’ το κεφάλι για να τη φέρει στο κατάλληλο ύψος. Τώρα της χάιδευε τα μαλλιά και την παρότρυνε να τη γλείψει.

- Ρούφα το μουνί μου, ναι, έτσι, έτσι, θα σε κάνω εγώ δασκάλα στα γλειφομούνια πουτανάκι.

Η κατάσταση έμοιαζε σουρεαλιστική, με τη μέχρι πρότινος φίλη μου, να γαμάει το στόμα της κοπέλας μου και να της υπόσχεται και συνέχεια. Είχα καυλώσει πάρα πολύ! Ήταν ολοφάνερο πως η Μιμή ήξερε να καβαλάει. Το δυνατό της κορμί έμοιαζε με κορμί θεάς στο μισοσκόταδο, καθώς τάιζε με θράσος την κλειτορίδα της στο στόμα της κοπέλας μου. Ήθελα να νιώσω αυτή τη γυναικάρα πάνω στον πούτσο μου. Γύρισε σε εμένα:

- Θα έρχομαι μια φορά τη μέρα και θα στην πηδάω την καργιόλα σου. Δε σε πειράζει ε Άλεξ; Να χαρώ κι εγώ λίγο της τρυπούλες της.

- Γάμα τη την πουτάνα, έτσι, είπε ο Γιάννης, καυλωμένος κι αυτός. Δείξ’ της ποιος είναι το αφεντικό.
Στην Κάτια:

- Είσαι υπάκουο κορίτσι εσύ ε; Τα έλεγα εγώ στο Γιάννη και δε με πίστευε. Τα βλέπεις μωρό μου πόσο ωραία το γλείφει το μουνί μου; Το μουνί της γυναικούλας σου; Γουστάρεις μωρό μου που της πηδάω το στόμα και παίρνεις μάτι;

Η Κάτια μπορεί να ήταν πρωτάρα στο λεσβιακό, αλλά μάθαινε γρήγορα. Η Μιμή δε μπόρεσε να κρατηθεί πολύ και γέμισε με χύσια το στόμα της, παροτρύνοντας τη να ρουφήξει κάθε σταγόνα.

- Έτσι, ναι, μη σταματάς. Πάρ’ τα όλα μωρή πουτάνα ναι, ρούφα τα…

και η Κάτια ρουφούσε και έγλειφε ό,τι προλάβαινε.

Όταν ηρέμησαν κάπως τα πνεύματα, η Μιμή κάθισε στο πλάι δίπλα στην Κάτια να πάρει μια ανάσα κι εγώ πλησίασα το κορίτσι μου. Ήταν παντού χυμένη, απ’ τη μύτη ως το πιγούνι. Τη φίλησα βαθιά πριν προλάβει να σκουπιστεί ή να τα γλείψει όλα. Μοιραστήκαμε μαζί τα χύσια της Μιμής σε ένα καυτό φιλί, αγωνιζόμενοι και οι δύο να πάρουμε τα περισσότερα. Η Μιμή που το είδε όλο αυτό, ζήλεψε και έτσι έχωσε δυο δάχτυλα ξανά στο μουνί της κοπέλας μου, όχι για να την ικανοποιήσει αυτή τη φορά, αλλά για να πάρει όσα χύσια μπορούσε να πάρει. Πήγε στο Γιάννη και του τα έδωσε στο στόμα να τα γλείψει. Εκείνος τα ρούφηξε με μανία, όπως μοιραζόμουν κι εγώ με την Κάτια τα χύσια της δικιάς του την ίδια στιγμή και μετά χάθηκαν κι αυτοί σε ένα φιλί.

Πήρα το χέρι της Κάτιας και το έβαλα στον πούτσο μου.

- Παιδιά εγώ θα γαμήσω δε μπορώ άλλο…

ανακοίνωσα. Τα παιδιά δεν είπαν κάτι, μόνο γύρισαν προς το μέρος μας -αυτή γυμνή κι εκείνος ντυμένος- για να μας καμαρώσουν.

Η Κάτια έλυσε τη ζώνη απ’ το παντελόνι μου όπως τόσες φορές είχε κάνει στο παρελθόν και ξεκίνησε να ρουφάει το καυλί μου. Με έφτιαχνε η σκέψη πως δεν ήμουν ο μόνος εκείνη τη μέρα που είχε χρησιμοποιήσει το στόμα της γι’ αυτό το σκοπό. Έπιασα το κεφάλι της και την ανάγκασα δυο φορές να τον πάρει βαθιά, να νιώσω όλη της της τρύπα. Της τον άφησα πάλι να τον τρομπάρει μόνη και μετά της τον έβαλα ξανά βαθιά, ακούγοντάς τη να πνίγεται. Έριξα μια ματιά στη Μιμή που μας κοιτούσε.

Έστησα την Κάτια στα τέσσερα, έβαλα ένα προφυλακτικό και μπήκα στο ζεστό μουνάκι της. Βόγκηξε καθώς της τον έβαζα και ξάπλωσε κάτω, προσφέροντάς μου το σώμα της ολοκληρωτικά.

- Να δω λίγο από πιο κοντά;…

είπε η Μιμή καθώς ερχόταν προς το μέρος μας. Άνοιξε τον κώλο της Κάτιας και θαύμασε το εργαλείο μου που έσκιζε το στενό της μουνάκι.

- Ωραίο καυλί έχεις Άλεξ, μου είπε.

- Σ’ αρέσει πουτανάκι;

Ο χαρακτηρισμός μάλλον την τρόμαξε λίγο, αλλά δεν πτοήθηκε:

- Μ’ αρέσει, ναι…

και ρίχνοντας μια σφαλιάρα στην Κάτια:

- Σκίσ' τη ψωλαρά μου, έτσι.

Το πουτανάκι κοιτούσε τον πούτσο μου σαν πεινασμένη λυσσάρα. Και πάλι όμως η σκέψη ότι, αν της τον κάρφωνα στο λαρύγγι, ο Γιάννης θα μπορούσε να κάνει το ίδιο στην Κάτια, με απέτρεψε απ’ το να το προχωρήσω. Αντίθετα τη φίλησα ξανά, ρουφώντας τα χείλη της και κρατώντας την απ’ το λαιμό.

Ο Γιάννης ίσως διαισθάνθηκε ότι η κατάσταση ανάμεσα σε εμένα και τη Μιμή σύντομα θα ξέφευγε, γι’ αυτό την πήρε απ’ το χέρι και την έβαλε στα γόνατα. Εκπαιδευμένη κι αυτή σαν τη δικιά μου, του άνοιξε το παντελόνι, ξεκινώντας ένα τσιμπούκι για όσκαρ. Η Κάτια γύρισε να δει στα γρήγορα το καυλί του Γιάννη και αφέθηκε και πάλι στα δυνατό γαμήσι που της έριχνα στο μουνί της.

- Θέλω να το δω να γαμιέται το καργιολάκι σου, είπα στο Γιάννη. Η Μιμή χαμογέλασε με το καυλί του γκόμενου της στο χέρι.

- Έχεις μια καπότα; Δεν έφερα μαζί.

Του έδωσα μια, τη φόρεσε και αποφασίσαμε να τις πηδήξουμε στα τέσσερα τη μία απέναντι στην άλλη, για να μπορούμε και να βλέπουμε ο ένας τη γκόμενα του άλλου να γαμιέται και να μπορούν και τα κορίτσια να φιλιούνται με τα καυλιά μας μέσα τους.

Η Μιμή όταν γαμιόταν ήταν χαρά οφθαλμών. Η κυριαρχική γυναίκα που είχε βάλει κάτω την Κάτια και την είχε ξεσκίσει, μετατράπηκε τώρα σε ένα αδύναμο κοριτσάκι στα χέρια του άντρα της, που την είχε από κάτω και την κάρφωνε δυνατά.

- Σ’ αρέσει τώρα μωρή που σε σκίζει ο γκόμενος σου σαν πουτάνα;… της είπα εγώ. Δε μιλάς τώρα ε; Δε μιλάς;

Η Κάτια πήρε κι αυτή θάρρος και άρχισε να την προκαλεί:

- Γαμάει καλά ο Γιάννης Μιμή; Στο σκίζει το μουνί μωρό μου; Αν είναι πες μου να τον δοκιμάσω κι εγώ μετά.

Εκείνη κοιτούσε σαν υπνωτισμένη όποιον της μιλούσε, συγχρονισμένη ταυτόχρονα με το Γιάννη, να παίρνει την ψωλή του μέσα της. Κράτησα τη δικιά μου απ’ τα μαλλιά και έβγαλα το ένα μου πόδι εκτός σε ορθή γωνία, για να μπορώ να την καρφώσω πιο βαθιά. Η Μιμή έπιασε τώρα το εκτεθειμένο στήθος της Κάτιας, πριν ο Γιάννης την αρπάξει κι αυτή απ’ τα μαλλιά, κάνοντάς τη παραλύσει.

Κόντευα να χύσω όταν συνειδητοποίησα ότι κάτι έλειπε. Κάτι δεν είχε γίνει ακόμα, που έπρεπε να γίνει για να είναι ολοκληρωμένη η επαφή με τα παιδιά. Σηκώθηκα απ’ το κρεβάτι, άνοιξα το κομοδίνο και πήρα ένα μοβ μπουκάλι με λιπαντικό.

- Ωχ! Έκανε η Κάτια που ήξερε τι επρόκειτο να της συμβεί.

- Θα της γαμήσεις τον κώλο ρε μαλάκα;…

ρώτησε ο Γιάννης, πιο πολύ ενθουσιασμένος, παρά από λύπη για την κοπέλα μου.

- Θέλεις κι εσύ λίγο;…

και του έτεινα το μπουκάλι, αφού είχα λαδώσει καλά τον πούτσο μου και την πίσω τρύπα της Κάτιας. Εκείνος το πήρε και έριξε με τη σειρά του μια ικανή ποσότητα σε όλα τα απαραίτητα σημεία.

- Περίμενε να τις ξεκωλώσουμε μαζί, μου είπε.

Άλλο που δεν ήθελα κι εγώ, έβαζα δάχτυλο στην κωλοτρυπίδα της κοπέλας μου, μέχρι να λαδώσει κι εκείνος τη Μιμή. Η Κάτια έβγαζε μικρούς παραπονιάρικους αναστεναγμούς καθ’ όλη τη διάρκεια. Κατά βάθος της άρεσε το πρωκτικό, όπως της άρεσε και να παραπονιέται. Όταν περνούσαν οι πρώτοι πόνοι, το απολάμβανε σαν πουτάνα.

- Θέλω να μας κάνετε να ουρλιάζουμε απ’ τον πόνο!

Αυτή ήταν η Μιμή, που απ’ τη στιγμή που βγήκε η πούτσα του Γιάννη από μέσα της, ξανά βρήκε τη μιλιά της.

- Θέλω να μην μπορώ να περπατήσω αύριο απ’ το γαμήσι που θα φάω.

Η καργιόλα κοιτούσε εμένα όσο τα έλεγε, αφού ο Γιάννης ήταν πίσω της και τη σκάλιζε. Την άγγιξα στα χείλη και εκείνη μου ρούφηξε ένα δάχτυλο, απ’ αυτά που ήταν πριν στην κωλοτρυπίδα της Κάτιας.

- Έχει ωραία γεύση, σχολίασε.

Εκείνη τη στιγμή ο Γιάννης έβαλε απότομα την πούτσα του στον κώλο της, κάνοντάς τη να ουρλιάξει. Ακολούθησα κι εγώ το παράδειγμά του και το δωμάτιο γέμισε με τις κραυγές πόνου των κοριτσιών, που μας παρακαλούσαν να τις γαμήσουμε πιο σιγά. Δε δείξαμε κανέναν έλεος, όπως πρέπει άλλωστε. Πρώτη που άρχισε να γλυκαίνεται με την πούτσα στον κώλο της ήταν η Κάτια, ενώ γρήγορα ακολούθησε και η Μιμή. Και μια γλυκιά λεπτομέρεια… τα κορίτσια κρατούσαν η μία το χέρι της άλλης στην αρχή που ο πόνος ήταν μεγάλος.

Παρόλο που ξεκώλιαζα την κοπέλα μου όμως, η Μιμή συνέχιζε να με έλκει.

- Σου έχω μια πρόταση, είπα στο Γιάννη.

- Για πες…

- Ρίχνεις μια σφαλιάρα στον κώλο της Κάτιας, ρίχνω μία στον κώλο της Μιμής.

- Δε θες να μου γαμήσεις τον κώλο καλύτερα καυλιάρη;… επενέβη η Μιμή. Και μου ρίχνεις και όσες σφαλιάρες θέλεις…

Ο Γιάννης σκεφτικός, φαίνονταν ότι το ήθελε κι εκείνος:

- Ανταλλαγή, κωλαράκι για κωλαράκι. Πάει;

Εκείνη τη στιγμή, με τον πούτσο μου στον κώλο της Κάτιας, μικρή σημασία είχαν οι σχέσεις και οι δεσμεύσεις.

- Πάει, συμφώνησα.

Αλλάξαμε θέσεις στα γρήγορα, με τα κορίτσια να περιμένουν πειθήνια στις θέσεις τους το νέο τους γαμιά. Το πουτανάκι η Μιμή πριν της τον βάλω μου είπε:

- Μη με λυπηθείς καθόλου, οκ;

- Ούτε μια στάλα…

Πρώτος πρόλαβε και μπήκε ο Γιάννης στην Κάτια. Ένιωσα ένα τσίμπημα ζήλιας που το κορίτσι μου ήταν στα χέρια ενός άλλου, αλλά το θέαμα ήταν ωραίο, ένας δυνατός γαμιάς ξέσκιζε το ζουμερό της κώλο κι εκείνη από κάτω του, το απολάμβανε με γλυκούς, κοριτσίστικους αναστεναγμούς. Αφοσιώθηκα κι εγώ στη Μιμή. Γαμιόταν με μαεστρία, τοποθετώντας το σώμα της ακριβώς στα σημεία που έπρεπε για να τη σοδομίσω με ευκολία. Φαινόταν ότι το γούσταρε κι αυτή όσο κι εγώ.

Με κάποιο τρόπο τα δυο ζευγάρια αρχίσαμε να ξεχωρίζουμε το ένα απ’ το άλλο. Αφού πήρα τον κώλο της Μιμής, προχώρησα σε λίγο και στο μουνάκι της, το οποίο ομολογουμένως μου άρεσε πιο πολύ. Δε ζήτησα την άδεια από κανένα. Δεν ανήκε σε κανέναν άλλο τώρα πια. Αλλάξαμε δυο στάσεις και τώρα την είχα από κάτω με τα πόδια της ανοιχτά, να την παίρνω πότε απ’ τη μία τρύπα και πότε απ’ την άλλη. Τη φίλησα με τον πούτσο μου βαθιά μες το μουνί της. Τον έσπρωξα να πάει τέρμα μέσα, ως εκεί που δεν πάει άλλο, να κατακτήσω μέχρι και το τελευταίο χιλιοστό της τρύπας της.

- Καύλα είναι το μουνάκι σου μωρό μου, της είπα. Για σκίσιμο είσαι καυλιάρα μου.

Δίπλα ακούστηκε ο ήχος από μια σφαλιάρα που έφαγε η Κάτια.

- Όλα στο στόμα σου θα στα δώσω μανάρι μου, όλα θα τα ρουφήξεις…

- Ναι… όλα!

- Όλα…

Πράγματι, τραβήχτηκα στην ώρα μου και άδειασα στο στόμα της μια μεγάλη ποσότητα που κόντεψε να την πνίξει. Εκείνη έκλεισε τα μάτια και τρόμπαρε τον πούτσο μου, να τα βγάλει όλα, ό,τι είχε και δεν είχε, να πάρει μέσα της μέχρι και την τελευταία σταγόνα. Όταν τελείωσε άνοιξε τα μάτια, με κοίταξε πονηρά, έβαλε ένα δάχτυλό της στο στόμα και κατάπιε τα χύσια μου.

- Έχεις ωραία χύσια, μου είπε.

Ο Γιάννης δίπλα, τελείωνε κι αυτός στο στόμα της Κάτιας.




Copyright protected OW ref: 183512



Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.