Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Υπόθεση: Σήμερα ο Σπύρος και η Άννα έχουν ένα καινούργιο μάθημα για τον φίλο μας και απ’ ότι φαίνεται θα του αρέσει.

Η ιστορία:

Λίγο μετά από το τελείωμα αυτό, ο Σπύρος και η Άννα έκαναν ντους και με άφησαν χωρίς κουβέντα στο κρεβάτι να προσπαθώ να συνέλθω. Μέχρι να τελειώσουν συνήλθα αρκετά και μόλις τελείωσαν, μπήκα και έκανα ένα γρήγορο ντουζάκι. Τα πόδια μου έτρεμαν ακόμα και ένιωθα ακόμα τον κώλο μου ανοιχτό από την πούτσα του Σπύρου.

Βγήκα και ντύθηκα και μου είπαν ότι θα με πάνε από τα δωμάτια που έμενα με την παρέα μου, να πάρω ένα μαγιό γιατί θα πηγαίναμε για μπάνιο. Τους είπα μήπως να έμενα το πρωί με την παρέα μου και να τους βρω το βράδυ και η Άννα κολλώντας επάνω μου ολόκληρη, με τις βυζάρες της να τρίβονται στο στήθος μου και κρατώντας μου το πρόσωπο ανάμεσα στα χέρια της, μου είπε:

-    «Μωρό μου, τους φίλους σου θα τους ξαναδείς αφού φύγουμε εμείς. Μετά από τρεις μέρες. Εάν φύγεις για πέντε λεπτά χωρίς να σου το πούμε, δεν μας ξαναβλέπεις. Το κατάλαβες;»

Κοκκίνισα από αμηχανία αλλά απάντησα, όπως ήξερα ότι της άρεσε:

-    «Μάλιστα, κυρία Άννα».

Γέλασε, και λέγοντας:

-    «Έτσι μπράβο το μωρό μου!»

Βγήκε κουνιστή και λυγιστή να πάει στο αυτοκίνητο. Ο Σπύρος ήρθε πίσω μου και μου είπε στο αφτί, χουφτώνοντας μου τον κώλο:

-    «Πες τους ότι παρτουζώνουμε την Άννα, αν θέλεις δικαιολογία. Δεν τρέχει τίποτε…»

Έτσι και έγινε. Πήγαμε, ανέβηκα στο δωμάτιο, μάζεψα πέντε πράγματα για το τριήμερο και μέσα στις ευχές και την καζούρα της παρέας, ξανακατέβηκα και μπήκα στο αυτοκίνητο.
Καταλήξαμε σε μια απόμερη παραλία με πολύ λίγο κόσμο. Βάλαμε δίπλα - δίπλα τρεις ξαπλώστρες και με έβαλαν να κάτσω στην ενδιάμεση. Μόλις κατέβασα το σορτσάκι και έμεινα με το μαγιό (μπικίνι, όχι μποξεράκι) βλέπω τον Σπύρο να καρφώνεται στον κώλο μου. Γυρίζει και λέει στην Άννα:

-    «Χριστέ μου, τι κώλος είναι αυτός; Ακόμα καλύτερος δείχνει με το μαγιό!»

Και η Άννα γελώντας:

-    «Κοίτα τον, καύλωσε πάλι! Του αρέσει που σε καυλώνει ο κώλος του.»

Το έκαναν πάλι! Συζητούσαν για μένα, σαν να μην είμαι εκεί και με καύλωνε τόσο πολύ αυτό. Ξάπλωσα πίσω και αμέσως σηκώθηκε η Άννα, ήρθε δίπλα μου και έγειρε στο αφτί μου, ακουμπώντας πάλι τις βυζάρες της στο στήθος μου και μου ψιθύρισε:

-    «Γύρνα μπρούμυτα μωράκι μου. Αφού τον καυλώνει αυτό, δείχνε του το κωλαράκι σου…» και μετά δυνατά: «Έλα, γύρνα να σου βάλω λίγο λάδι. Θα καείς έτσι…»

Γύρισα μπρούμυτα τεντώνοντας τον κώλο μου στα τέσσερα προς την μεριά του Σπύρου για λίγα δευτερόλεπτα πάνω στην κίνηση. Άκουσα τον Σπύρο να παίρνει βαθιά ανάσα και μετά…

-    «Πω πω! Καριολίτσες και οι δυο! Επίτηδες τα κάνετε να με καυλώσετε μέσα στον κόσμο, ε;»

Η Άννα γέλασε και αρχίζοντας να μου βάζει λάδι στην πλάτη του είπε:

-    «Έλα βρε μωρό μου, αφού το βλέπω ότι σ’ αρέσει!»

Γυρίζοντας το κεφάλι προς την μεριά του, είδα το μποξεράκι του να κοντεύει να γίνει αντίσκηνο. Σηκώθηκε και λέγοντας: «Πάω να βουτήξω» έφυγε τρέχοντας. Η Άννα έσκασε στα γέλια και μου είπε:

-    «Το γουστάρει το κωλαράκι σου μικρέ. Συνέχισε να τον φτιάχνεις έτσι, και θα περάσεις πολύ καλά!»

Και συνεχίζοντας το λάδωμα, με πιο βραχνή φωνή:

-    «Κι εσύ καυλώνεις όμως που του τον σηκώνεις έτσι, ε; Είσαι ξέκωλο εντελώς, γι’ αυτό με καυλώνεις. Άντε, γύρνα μπροστά να δω κι εγώ λίγο τώρα…»

Μόλις γύρισα, με το ίδιο βράχνιασμα στην φωνή:

-    «Μμμμμ… ωραία. Τόσο πολύ σε καυλώνει λοιπόν; Και άρχισες να υπακούς και γρήγορα και μ’ αρέσει. Όταν σου πω να βουτήξουμε, έλα. Πρέπει να σε ανταμείψω, τόσο καλό πουτανάκι που έγινες!»

Και μ’ αυτό ξαναπήγε στην ξαπλώστρα της, άνοιξε ένα περιοδικό και αφοσιώθηκε, δείχνοντας να με έχει ξεχάσει εντελώς. Έδειχνε τόσο κυρία, αλλά ήταν τόσο πουτάνα και ο συνδυασμός με τρέλαινε.

Οι επόμενες ώρες πέρασαν ήσυχα. Φραπεδάκι, χαζολόγημα. Ο Σπύρος να διαβάζει εφημερίδα, η Άννα το περιοδικό κι εγώ να χαζεύω και τους δυο και να σκέφτομαι όλη αυτή την κατάσταση. Πάνω που είχα ξεχαστεί, σηκώνεται η Άννα και τόπλες όπως είχε μείνει ξεκινάει προς την θάλασσα λέγοντας:

-    «Έλα μαζί μικρέ. Πάμε μέσα…» κλείνοντας το μάτι στον Σπύρο.

Σηκώθηκα και ακολούθησα σαν υπνωτισμένος. Ο κώλος της να πηγαινοέρχεται, οι βυζάρες της να κουνιούνται με το περπάτημα. Μέχρι να μπούμε, ήμουνα ήδη καυλωμένος. Κολυμπήσαμε μέχρι που ήμουνα μέχρι το στήθος σε βάθος. Εκείνη, κοντούλα, ίσα - ίσα που πάτωνε. Ήρθε μπροστά μου και κοιτάζοντας με στα μάτια, πάλι με την βραχνάδα στην φωνή της…

-    «Βγάλε εντελώς το μαγιό και πέρνα το στο χέρι σου. Έεετσι μπράβο! Τώρα πιάσε με από τα κωλομέρια. Κάθισε με πάνω σου!»

Κρατώντας την όπως ζήτησε, τράβηξα το μαγιό της στο πλάι και την κάθισα πάνω στον πούτσο μου. Τον πήρε ολόκληρο μέσα. Βόγκηξε, κόλλησε τα βυζιά της στο στέρνο μου κρεμάστηκε με τα χέρια της από το λαιμό μου και μου ψιθύρισε στο αφτί:

-    «Μην κουνηθείς καθόλου. Άσε εμένα. Είναι το βραβείο σου για σήμερα…»

Άρχισε να κουνιέται πολύ αργά, βασανιστικά σφίγγοντας τον πούτσο μου με τους μυς της, αρμέγοντας τον. Μούγκριζε μέσα στο αφτί μου.

-    «Ααααχχχ, έτσι. Θα σε πηδάω έτσι. Μην τολμήσεις να χύσεις!»

Έτρεμα ολόκληρος. Δεν με ένοιαζε τίποτε. Κουνιόταν έτσι, αργά με πολύ μικρές κινήσεις. Με έσφιγγε και με άφηνε. Μου δάγκωνε τον λαιμό.

-    «Έτσι θα σε μάθω να με γαμάς καλά. Όπως μ’ αρέσει…»

Ξαφνικά, την ένιωσα να πετρώνει επάνω μου. Μου ψιθύρισε βραχνά, με ένταση στο αφτί.

-    «Κλείσε μου το στόμα, θα φωνάξω!»

Ίσα - ίσα πρόλαβα. Της έκλεισα το στόμα με το ένα χέρι μου, την ώρα που την ένιωθα να συσπάται πάνω στον πούτσο μου, σαν φίδι και να φωνάζει πνιχτά μέσα στην παλάμη μου.
Μόλις σταμάτησε, τραβήχτηκε μακριά μου, έφτιαξε το μαγιό της και μου είπε:

-    «Πάω έξω μικρέ. Όταν μπορέσεις, έλα…»

Απάντησα απορημένα:

-    «Εγώ; Δεν έχυσα κυρία Άννα. Έτσι θα με αφήσετε;»

Γελώντας, κοιτάζοντας με όπως απομακρυνόταν…

-    «Ναι, μωρό μου. Σου είπα, όταν θέλω εγώ θα χύνεις!»

Έμεινα κανένα δεκάλεπτο στη θάλασσα, προσπαθώντας να σκέφτομαι άσχετα για να μου πέσει, αρρωστημένα, ούτε που μου πέρασε από το μυαλό να τον παίξω. Βγήκα και ξάπλωσα στην θέση μου. Ο Σπύρος μετά από λίγο:

-    «Με έχετε κάνει πύραυλο και οι δυο σας, το ξέρετε;»

Ήταν ξαπλωμένος μπρούμυτα, και με το που γύρισα, τράβηξε χαμογελώντας το σορτσάκι ανοίγοντας το, δείχνοντας μου τον πούτσο του, που ήταν πέτρα.

-    «Βλέπεις τι μου κάνετε;»

Δεν πέρασαν δυο λεπτά και ακούω ένα καλησπέρα πάνω από το κεφάλι μου. Ήταν ένα παιδί από την παρέα μου. Μου είπε:

-    «Έλα δυο λεπτά να σου πω».

Απομακρυνθήκαμε λίγο και μου είπε ότι δεν με πίστευαν όταν πήγα να πάρω ρούχα από το δωμάτιο και μας πήραν από πίσω. Μου είπε μέσα σε γέλια και πειράγματα ότι μας είδε
με την Άννα μέσα στη θάλασσα και τι τυχερός που ήμουνα και κάτι τέτοια. Η Άννα όλη αυτή την ώρα (επίτηδες νομίζω) είχε σηκωθεί και έκανε ντους στην ντουζιέρα της παραλίας
τεντώνοντας τον κώλο της, χαϊδεύοντας τα βυζιά της, δήθεν ότι ξεπλενόταν από τα αλάτια. Ο φίλος μου τα είχε γουρλώσει. Όταν έφυγε, πήγα στις ξαπλώστρες και είπα στην Άννα και στον Σπύρο:

-    «Αν θέλουν να πάμε κάπου αλλού, γιατί οι φίλοι μου ήταν εκεί και θα μας έπαιρναν μάτι όλη μέρα».

Φύγαμε, πήγαμε και τσιμπήσαμε κάτι και γυρίσαμε στο δωμάτιο κατά τις επτά το απόγευμα ζαλισμένοι από τα ούζα που είχαμε πιει με το φαΐ. Ο Σπύρος μπήκε για ντους, εγώ έκατσα στον καναπέ με ένα ούζο πορτοκαλάδα και η Άννα πήγε στο δωμάτιο. Βγήκε σε λίγο, φορώντας ένα παρεό και μου είπε ότι πάει στο μίνι μάρκετ, να πάρει αναψυκτικά, φρούτα και διάφορα άλλα και έφυγε σεινάμενη κουνάμενη.

Σε κανένα πεντάλεπτο βγήκε ο Σπύρος από το μπάνιο, με μια πετσέτα στην μέση στάζοντας ακόμα. Έκατσε στην πολυθρόνα απέναντι μου και ρώτησε που είναι η Άννα. Μόλις του είπα ότι πήγε να ψωνίσει χαμογέλασε, τράβηξε την πετσέτα και γέλασε όταν καρφώθηκαν τα μάτια μου στην πούτσα του.

-    «Έλα εδώ, στα γόνατα και γλείφε. Θα κάνουμε μάθημα μέχρι να γυρίσει η Άννα …»

Δεν μπόρεσα να κουνηθώ. Τα μάτια μου δεν ξεκολλούσαν από την πούτσα του. Παράλογα, μου φαινόταν μεγαλύτερη από το πρωί. Καυλωμένη, όρθια, δεν κουνιόταν καν.

-    «Έλα, μην χαζεύεις. Καλά με καυλώσατε όλη μέρα. Τώρα, ώρα να με ξεκαυλώσεις. Και να μάθεις και κάτι καινούργιο…»

Πήγα σαν υπνωτισμένος. Δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω του. Όλο μου το είναι είχε κολλήσει στην πούτσα του εκείνη την ώρα.

-    «Τόσο πολύ σ’ αρέσει μικρέ; Έλα λοιπόν, δείξε μου πόσο…»

Μου έπιασε το κεφάλι, το τράβηξε προς το μέρος του και με το άλλο χέρι κρατώντας την από την ρίζα άρχισε να μου τον χτυπάει στα χείλια. Πήγα να τον πάρω στο στόμα και εισέπραξα ένα χαστούκι στο μάγουλο, αρκετά δυνατό. Πριν προλάβω να μιλήσω, είπε:

-    «Ότι σου λέω, όπως στο λέω πουτανάκι! Βγάλε την γλώσσα έξω. Όλη!»

Άρχισε μια να μου τον χτυπάει πάνω στη γλώσσα δυνατά και πότε να τον τρίβει πάνω της.

-    «Σήκω όρθιος και κατέβασε το μαγιό σου. Έτσι μπράβο! Μμμμμμ… κάτσε στα τέσσερα εδώ μπροστά μου. Μπράβο ξεκωλάκι. Τώρα, θα τον γλείφεις και θα τον ρουφάς όπως σου λέω. Μην τολμήσεις να απλώσεις τα χέρια σου!»

Μου τον κρατούσε στην ευθεία του στόματος μου και μου έδινε οδηγίες. Πότε να ρουφάω και να γλείφω το κεφάλι μόνο, πότε να τον παίρνω αργά - αργά μέχρι να φτάσει στον λαιμό μου και να τον κρατάω εκεί, με την γλώσσα όλη έξω σχεδόν να ακουμπάει στα αρχίδια του, πότε να του γλείφω και να του ρουφάω τα αρχίδια ενώ τον έπαιζε αργά. Σε μια στιγμή, ενώ τον είχα όλο μέσα μέχρι τον λαιμό με την γλώσσα όλη έξω, μου δίνει ένα χαστούκι αρκετά δυνατό και κρατώντας μου το κεφάλι να μην τραβηχτώ…

-    «Σ’ αρέσει η πούτσα ξεκωλάκι, ε; Θα σου κάνω την καλύτερη πίπα εγώ!»

Συνέχισα να γλείφω. Κι άλλο χαστούκι.

-    «Όταν σε ρωτάω, θα απαντάς! Είπα, σ’ αρέσει η πούτσα;»

Έτσι που μου την είχε σφηνωμένη στον λαιμό, με το χέρι επάνω στο κεφάλι μου να με πιέζει να μην τραβηχτώ, το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να μουγκρίσω ένα «Μμμμμμ…» με γεμάτο στόμα. Και εκεί ακούω το γέλιο της Άννας και…

-    «Βλέπω τα πάει καλά το αγοράκι μας. Μαθαίνει καλά!»

Ο Σπύρος απλά της χαμογέλασε και συνέχισε να μου δίνει οδηγίες. Η Άννα ήρθε δίπλα του, κάθισε, άνοιξε τα πόδια της διάπλατα και άρχισε να χαϊδεύει το μουνί της κοιτάζοντας με να καταπίνω την πούτσα του Σπύρου σαν να μην υπάρχει αύριο. Μετά από λίγα λεπτά σιωπής, με μόνους ήχους το ρούφηγμα μου και τα μουγκρητά του Σπύρου να ανακατεύονται με τα βογκητά της Άννας, την ακούω:

-    «Αχ μωρό μου, δώσ’ τον μου λίγο να μου γλείψει το μουνί. Έχω τρελαθεί!»

Χαστούκι πάλι και…

-    «Πήγαινε πουτανίτσα! Γλείψ’ της το καλά και αργά, όπως της αρέσει!»

Μου έπιασε η Άννα τα μαλλιά και σχεδόν με έσυρε μπροστά στο μουνί της και με κόλλησε πάνω του βογκώντας.

-    «Έτσι… δεν άντεχα άλλο τόση ώρα καυλωμένη!»

Ο Σπύρος σηκώθηκε και ήρθε πίσω μου. Πιστεύοντας ότι θα μου τον τρίψει στον κώλο όπως το πρωί, στήθηκα για να τον διευκολύνω. Έχοντας μάθει το μάθημα βέβαια, δεν σταμάτησα δευτερόλεπτο να γλείφω την Άννα. Ένιωσα το ένα χέρι του Σπύρου να πιάνει την μέση μου σφιχτά. Δεν πρόλαβα καν να αναρωτηθώ γιατί δεν ένιωθα το υπόλοιπο σώμα του. Τον ένιωσα να ακουμπάει τον πούτσο του στην τρύπα μου, κρατώντας τον σταθερό με το άλλο χέρι και να σπρώχνει αργά - αργά προς τα κάτω χώνοντας τον πόντο - πόντο στον κώλο μου. Πήγα να τραβηχτώ. Φοβήθηκα ότι θα πονέσω. Εισέπραξα μια σφαλιάρα στον κώλο και τον άκουσα να μουγκρίζει σχεδόν:

-    «Ακίνητος, πουτανίτσα! Έτσι που στάζει από τα σάλια σου, θα στον ανοίξω πανεύκολα!»

Και σπρώχνοντας άλλη μια ελαφρά, τον ένιωσα να χώνεται μέσα μου. Μούγκρισα κολλημένος στο μουνί της Άννας. Ο κώλος μου σπαρταρούσε. Μετακινήθηκε λίγο για να βολευτεί. Στήριξε και το άλλο χέρι στην μέση μου και άρχισε να χώνεται μέσα μου αργά αλλά σταθερά. Με άνοιγε… αισθανόμουν καρφωμένος πάνω σ’ αυτή την βέργα και βόγκηξα σαν τρελός, μπουκωμένος με το μουνί της Άννας. Η γωνία που μου τον έβαζε ήταν τέλεια. Χώθηκε μέχρι το βάθος. Ένιωθα τα αρχίδια του κολλημένα στον κώλο μου. Βογκούσα σαν ζώο πλέον γλείφοντας το μουνί της Άννας που ήταν χαμένη στην αίσθηση του γλειψίματος και στο να βλέπει τον άντρα της να με καβαλάει κανονικά.

Αυτή τη φορά ο κώλος μου άνοιξε άνετα. Κουνιόμουν, τεντωνόμουν προς τα πίσω να τον νιώσω όσο πιο καλά μπορούσα. Με έπιασε σφιχτά από την μέση, με κράτησε ακίνητο,
κι άρχισε να μπαινοβγαίνει. Πολύ αργά στην αρχή. Έτσι που τον ένιωθα καυτό, να τρίβεται μέσα στον κώλο μου, ένιωθα σαν να με διαπερνάει ρεύμα. Όσο με άκουγε να βογκάω, άρχισε να γίνεται πιο απότομος. Στην αρχή τον ένιωσα να προσέχει. Όταν κατάλαβε ότι μου άρεσε, άρχισε να με καρφώνει με απότομες κινήσεις. Χωμένος σχεδόν όλος μέσα μου με απότομες κινήσεις της λεκάνης του με έσπρωχνε δυνατά. Η Άννα, κρατώντας με σφιχτά από τα μαλλιά με κόλλησε πάνω στο μουνί της και του είπε:

-    «Έτσι, πήδα τον! Δυνατά! Γάμα τον! Άνοιξε του το καλά το κωλαράκι του! Άκου το πως κάνει το πουτανάκι! Ψοφάει για πούτσο!»

Με αυτό, άρχισε πιο έντονες κινήσεις. Άρχισε να τον βγάζει και να τον βάζει με αργές μακριές κινήσεις. Τον ένιωσα να σκληραίνει μέσα στον κώλο μου. Με μια τελευταία κίνηση, χώθηκε ολόκληρος μέσα και μουγκρίζοντας:

-    «Αααααααααχχχχχ! Αααααααααα! Μμμμμμμμ…»

Άδειασε ότι είχε και δεν είχε μέσα στον κώλο μου. Έτσι που τιναζόταν μέσα μου χύνοντας, με παρέσυρε σε ένα χύσιμο τρελό. Ένιωθα να στραγγίζω. Εκεί επάνω ένιωσα την Άννα να μου τραβάει τα μαλλιά πολύ δυνατά, κολλώντας το μουνί της στο στόμα μου και ουρλιάζοντας:

-    «Χύνωωωωωωω! Πιες τα όλαααααα! Αααααααααααααααααααχχχχχχχ!»

Πλημμύρισα από τα υγρά της. Ρουφούσα, έγλειφα, έχυνα με ένα τεράστιο καυλί στον κώλο μου. Παράδεισος!

Συνεχίζεται…

(Copyright protected OW ref: 33986)

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.