Αντί να πάμε στο Όρεγκον του Ειρηνικού ωκεανού, θα ταξιδέψουμε περίπου 23 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Βοστόνης στον Ατλαντικό ωκεανό. Εκεί υπάρχει μια μικρή πόλη-λιμάνι που ονομάζεται Σάλεμ. Στον πόλεμο της ανεξαρτησίας πάνω από οχτακόσια πλοία κατασκευάστηκαν με σκοπό να επιτίθεντο στον Αγγλικό στόλο. Αργότερα αυτά τα μεγάλα πλοία έπλεαν προς την Αφρική και τις Ινδίες για εμπόριο.
Έτυχε να βρεθώ σε αυτήν την πόλη για μερικές μέρες. Στο μουσείο Πιμπόντι Έσσεξ υπάρχουν (κλεμμένα) έργα αφρικανικής τέχνης και επιθυμούσα να το επισκεφτώ. Την πρώτη φορά που εισήλθα στο μουσείο, κίνησα κατευθείαν για τη συλλογή της αφρικανικής τέχνης. Αν και ξόδεψα κοντά πέντε ώρες από το χρόνο μου, δε βρήκα αυτό που επιζητούσα. Αναρωτήθηκα μήπως τα ένστικτα μου με είχαν οδηγήσει σε λανθασμένα συμπεράσματα. Βγαίνοντας από το μουσείο συγκεντρώθηκα στο χώρο γύρω μου, απλώνοντας τη σκέψη μου.
Ναι! Δεν είχα πέσει έξω! Απλά έπρεπε να περπατήσω αρκετά για να μεταβώ στο σωστό μέρος. Το σπίτι του Τζον Γουόρντ που ήταν ο τοπικός βυρσοδέψης στα μέσα του 17ου αιώνα. Είχα στη διάθεση μου μόνο 48 λεπτά πριν κλείσει η είσοδος. Πλήρωσα το εισιτήριο και απέφυγα επίτηδες τους ξεναγούς. Βρέθηκα ακριβώς στο κέντρο του κτιρίου και εισέπνευσα αργά.
Το ίδιο βράδυ βρισκόμουν στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου κρατώντας ένα παλιό επεξεργασμένο κομμάτι δέρματος που χρησιμοποιήθηκε για κάλυμμα επίπλων στο ένα χέρι και μια "μύτη" βέλους φτιαγμένη από τον ημιπολύτιμο λίθο ίασπι στο άλλο. Ένα μεγάλο χαμόγελο ικανοποίησης φώτισε το πρόσωπό μου. Φυσικά έπρεπε να γιορτάσω την επιτυχία μου!
Έξω στους δρόμους τα παιδιά συνοδευόμενα από τους γονείς ή κηδεμόνες επέστρεφαν από τον εορτασμό του Χαλογουίν. Διάφορες στολές και μακιγιάζ κοσμούσαν τα σώματα και τα προσωπάκια τους. Σαμαχέην, ψιθύρισα! Δέκα λεπτά αργότερα περπατούσα στους δρόμους της πόλης "γδυμένη" Ακάσα! Πάντοτε είχα μαζί μου το αρχαίο ατόφιο χρυσό μπικίνι της πατρίδας μου.
Οι γονείς σάστιζαν στο απόκοσμο περπάτημα μου. Οι έφηβοι καύλωναν! Εξέλυα φερομόνες γεμάτες αισθησιασμό που ανέβαζαν τη λίμπιντο. Μετέβην στο τοπικό νεκροταφείο. Μια παρέα δεκαοχτάχρονων είχε στήσει το δικό τους γλέντι. Κινήθηκα ανάμεσα τους και τους άγγιξα με τα δάχτυλά μου. Δε χρειάστηκε πάνω από μία ανάσα για να με ακολουθήσουν όλοι.
Κάθε νεαρός δέχτηκε ένα δάγκωμα στο λαιμό. Κάθε νεαρή ένα χάδι στο στήθος. Σχημάτισαν κύκλο γύρω μου. Στητές καυλωμένες πούτσες πάλλονταν κοντά μου. Βρέθηκα με μια στον κώλο μου να ιππεύω, ενώ μια κοπέλα μου έγλειφε το μουνάκι. Σε λίγο τη θέση της πήρε ένα παλικάρι, ενώ μια ακόμα ψωλή πλησίασε στο στόμα μου και τη ρούφηξα με λαχτάρα. Τα μάτια μου σκούρυναν απόκοσμα. Άρχισα να κινούμαι πάνω στα καυλιά που με γαμούσαν ζητώντας την ολοκλήρωση. Τα αγόρια με έχυσαν και έπεσαν αναίσθητα.
Τα κορίτσια πήραν σειρά. Δύο στόματα μου θήλαζαν τα στήθη και δύο ακόμα γλώσσες μου έγλειφαν τον κώλο και το μουνί. Τα δάχτυλα μου είχαν εισχωρήσει στις τρυπούλες τους. Αφού τελείωσα εκ νέου και όντας ικανοποιημένη, τις παρέλαβα με τη γλώσσα μου.
Είμαι σίγουρη πως θα απέδιδαν εκείνη τη νύχτα στο αλκοόλ και δε θα θυμόντουσαν εκείνη τη μυστήρια γυναίκα.
Τα χαράματα έφευγα για τη Βοστόνη. Οι απόγονοι των ανθρώπων που έκαψαν ή κρέμασαν γυναίκες κατηγορώντας τες ως μάγισσες, βρέθηκαν να γιορτάζουν μια "μαγική νύχτα"!
© Copyright XStream Management. All Right Reserved.
Copyright Protected with www.ProtectMyWork.com,
Reference Number: 16151301121S011
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.