Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Υπόθεση: Σήμερα έχει σειρά το ξεπαρθένιασμα του μικρού Ντίνου και την προετοιμασία την έχει αναλάβει η αδελφή του.

Η ιστορία:

Η βόλτα μου δεν διήρκεσε πολύ. Άρχισα να συνειδητοποιώ τα γεγονότα. Και ενώ το μισό μυαλό μου ήταν στον Ντίνο και στην παρθένα τρυπούλα του, το άλλο μισό ήταν στο πως θα καταφέρω να κάνω μόνιμη την κατάσταση εκείνης της μέρας, και πως θα σιγούρευα τη σιωπή και τη στήριξη της κυρίας Μαίρης. Άρχισα να σκέφτομαι μήπως το παράκανα. Αλλά ότι είχε γίνει, είχε γίνει. Όσον αφορούσε στην Μαίρη, δεν υπήρχε άλλος δρόμος. Έπρεπε να επιμείνω.

Κατευθείαν, δεν το είδα σαν αγγαρεία. Η Μαίρη ήταν ώριμη, και κανονικά δε θα την έβλεπα ποτέ ερωτικά. Η αλήθεια είναι πως δεν φρόντιζε τον εαυτό της. Η Στέλλα, σε αντίθεση με τη μάνα της, φρόντιζε να τονίζει πάντα τα βυζάκια της, και να δείχνει στα αρσενικά γύρω της, ότι γουστάρει την προσοχή που της δίνουν. Η Μαίρη κυκλοφορούσε πάντα με ένα τζιν και μια φαρδιά μπλούζα. Το πάθος όμως των φιλιών που μου είχε δώσει λεπτά μόλις πριν, δεν συγκρίνονταν με καμίας άλλης. Και είχα καταφέρει να την κάνω να χύσει μόλις με λίγα αγγίγματα μου.

Αποφάσισα ότι θα έψαχνα την ευκαιρία να την απομονώσω σύντομα. Κάτι τέτοιο όμως δεν χρειάστηκε αφού γυρίζοντας την είδα να κάθεται στα σκαλιά της πολυκατοικίας καπνίζοντας. Την πλησίασα και αυτή έσβησε το τσιγάρο. Και χαμηλόφωνα μου είπε:

-    «Αυτό που έγινε πριν ήταν λάθος…»

Την κοίταξα χαμογελαστά καρφωτά στα μάτια:

-    «Άσε τις μαλακίες. Το γούσταρες ακόμα περισσότερο κι από μένα».

-    «Όχι. Απλά αιφνιδιάστηκα…»

-    «Γιατί κοροϊδεύεις τον εαυτό σου; Μόλις πριν μισή ώρα έχυνες και έπεφτες γονατιστή μπροστά μου. Κι αυτό μόνο με το δάχτυλό μου. Σου άρεσε. Και μάλιστα πολύ!»

-    «Είσαι ο φίλος της κόρης μου. Θα μπορούσες να είσαι γιος μου. Κι αυτό που κάνεις με το γιο μου…»

Της έβαλα ένα δάχτυλο στα χείλη για να την σταματήσω:

-    «Η σχέση μου με τα παιδιά σου είναι ξεχωριστή με σένα. Αν δεν τους δώσω αυτά που χρειάζονται, θα τα ψάξουν αλλού. Από άντρες που μπορούν να θέλουν το κακό τους. Χωρίς εμένα θα είναι δυστυχισμένα. Το ίδιο κι εσύ».

Κοίταξε κάτω το πάτωμα θυμίζοντας μου τον Ντινούκο. Έσκυψα και της έδωσα ένα πολύ υγρό φιλί στο μάγουλο. Και πλησιάζοντας το αφτί της, ψιθύρισα:

-    «Είσαι όμορφη γυναίκα. Σου αξίζει η ευτυχία. Πρέπει όμως να ανέβω τώρα... Ο γιος σου ψοφάει να μου χαρίσει την παρθενιά του. Δε θα με πειράξει αν θες να κρυφακούσεις και πάλι, και να ακούσεις την αδερφούλα το γιο σου να βογκάει όπως θα τρώει το καυλί μου. Το καυλί που θες κι εσύ τόσο πολύ…»

Και με αυτό, της έγλειψα λίγο το αφτί και σηκώθηκα. Χαμογελώντας ανέβηκα τη σκάλα. Αυτή η μέρα δε θα μπορούσε να πάει καλύτερα. Ή έτσι νόμιζα… Μπαίνοντας σπίτι είδα το σαλόνι άδειο και άκουσα ομιλίες και χαχανητά από το δωμάτιο μου. Οι δύο ώρες που είχα δώσει σαν προθεσμία δεν είχαν περάσει ακόμα, αλλά ήθελα να μάθω πως προχωρούσαν τα πράματα. Έτσι φώναξα με δύναμη τη Στέλλα να βγει. Η Στέλλα βγήκε από το δωμάτιο χαμογελαστή. Είχε πιασμένα τα ξανθά μαλλιά της σε κοτσίδα και φορούσε μόνο ένα μικροσκοπικό μοβ κιλοτάκι, αφήνοντας τα βυζάκια της ελεύθερα. Ξεχνώντας προς στιγμήν το λόγο που την φώναξα άρχισα να την φιλάω βαθιά και να παίζω με τις ρώγες της. Εκείνη άρχισε να μου τρίβεται, αλλά σιγά - σιγά άρχισα να θυμάμαι και έβγαλα το χέρι της από την ψωλή μου.

-    «Με το πουστάκι τι γίνεται; Πόσο περίπου θα περιμένω;»

-    «Ήταν πολύ συνεργάσιμο και χαρούμενο. Τον έχω αποτριχώσει τελείως και τώρα του έβαλα και κρεμούλα να μην πρηστεί. Είναι πολύ καθαρός. Θα σ’ αρέσει».

-    «Για την πούστρα τον αδερφό σου δεν αμφέβαλλα, αλλά χαίρομαι που κι εσύ φαίνεσαι υπάκουη».

Φέρνοντας την κοντά στο πρόσωπό μου την έφτυσα δυνατά και της έδωσα ένα σκαμπιλάκι στο δεξί κωλομέρι.

-    «Αυτό για να μην ξεχνάς την θέση σου τσουλάκι».

Και με αυτό την έστειλα να συνεχίσει. Κάθισα, λοιπόν, στον καναπέ να περιμένω. Αν χτες μου έλεγε κανείς ότι θα ανυπομονούσα να γαμήσω πούστη, θα γέλαγα. Όμως η ιδέα να πάρω την παρθενιά από το κωλαράκι του Ντίνου απλά με είχε ανάψει όσο τίποτε άλλο. Κώλο είχα γαμήσει άλλη μια φορά, τον καιρό που ήμουν στην Κόρινθο ακόμα. Τον κώλο της σαραντάρας γειτόνισσας που στα δεκάξι μου πήρε την παρθενιά. Η Στέλλα μέσα σε ένα χρόνο σχέσης μόνο να τρίψω το κεφαλάκι της ψώλας μου στην πίσω τρυπούλα της με είχε αφήσει. Η σχέση μου μαζί της όμως σήμερα άλλαξε και δύσκολα θα ανεχόμουν ξανά τη λέξη όχι από το στόμα της.

Αυτά σκεφτόμουν, όταν στο σαλόνι μπήκε ο Ντινούκος και η αδερφή του. Ο Ντινούκος, πραγματικά άτριχος πια, φορούσε ένα μικρούλι φούξια στρινγκάκι, που ίσα - ίσα κάλυπτε το μικρό πουλάκι του. Χαμογελαστή από πίσω του ήρθε και η Στέλλα φορώντας το ίδιο μοβ κιλοτάκι που φορούσε και πριν. Για πρώτη φορά ίσως αγνόησα την Στέλλα, και επικεντρώθηκα στο Ντινούκο. Του έκανα νόημα να με πλησιάσει:

-    «Γδύσε με ξεκωλιάρικο πουστάκι!»

Και υπάκουα ο Ντίνος άρχισε να ξεκουμπώνει το πουκάμισο που φορούσα και στη συνέχεια το τζιν, αφήνοντας με τελείως γυμνό.

-    «Αυτό το σώμα είναι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή σου. Μόνο εγώ έχω σημασία για σένα σ’ αυτό τον κόσμο».

Και τότε, χωρίς εγώ να πω τίποτα, ο Ντίνος έσκυψε και έδωσε από ένα φιλί στα πόδια μου, και ανασηκώθηκε. Ευχαριστημένος εγώ πήρα τα δίδυμα και πήγαμε στην κρεβατοκάμαρα. Τον έβαλα να στηθεί στα τέσσερα πάνω στο κρεβάτι. Και κάπως έτσι αντίκρισα για πρώτη φορά την τρυπούλα του. Έμοιαζε γυναικεία. Ήταν ροζ και άτριχη. Ίδια με της Στέλλας. Ευχαριστημένος με το θέαμα, στήθηκα μπροστά στον Ντίνο και χωρίς να ρωτήσω έμπηξα την πούτσα μου στο στόμα του:

-    «Αν νιώσω δόντια την γάμησες πούστρα!»

Και κάπως έτσι ξεκίνησα να του γαμάω το στόμα και με χαρά τον άκουσα ν πνίγεται από την 19άποντη τριχωτή ψωλάρα μου. Ξεκίνησα όμως να χαμογελάω στην Στέλλα που παρακολουθούσε:

-    «Τι;» με ρώτησε απορημένη από το επίμονο βλέμμα μου.

-    «Σκύψε και ξεκίνα να σαλιώνεις την σούφρα του πούστη του αδελφού σου».

-    «Μα δεν-» ξεκίνησε να λέει, κι εγώ άγρια της απάντησα:

-    «Τώρα είπα! Μη με ξανακάνεις να το πω! Θα υπακούς πουταναριό! Είπα ξεκίνα να σαλιώνεις την κωλάρα του αδελφού σου!»

Και κάπως έτσι, η Στέλλα ξεκίνησε να κάνει γλειφοκώλι στον αδερφούλη της. Ο Ντίνος από την πρωτόγνωρη αίσθηση, έχασε το ρυθμό του, αλλά σύντομα τον ξαναβρήκε, με μένα μια να του γαμάω το στόμα και μια να του δίνω πουτσοσκάμπιλα. Έτσι συνέχισε για ώρα το σκηνικό, μέχρι που σηκώθηκα και έβγαλα ένα σωληνάριο λιπαντικό από το κομοδίνο μου, και του το έδωσα:

-    «Αυτό είναι για να μην πονέσεις πολύ».

Στη συνέχεια ξάπλωσα ανάσκελα στο κρεβάτι.

-    «Βάλε στην πούτσα μου όσο θες, και στο μουνάκι σου επίσης. Θέλω μόνος σου να έρθεις και να κάτσεις πάνω του. Πάρε το χρόνο σου, αλλά θέλω να νιώσω ολόκληρο το καυλί μου μέσα σου, μέχρι τα αρχίδια. Κατάλαβες πουστάκο;»

Τρομαγμένος λίγο, έγνεψε καταφατικά και άρχισε να δαχτυλώνει με το λιπαντικό το στενό του κωλαράκι. Στη συνέχεια άρχισε να περιχύνει το καυλί μου.

-    «Προφυλακτικό;» ρώτησε απότομα η Στέλλα.

-    «Δεν χρειάζεται καριολάκι. Σε αντίθεση με σένα, ο αδερφούλης σου είναι παρθένος και δεν έχει πάρει την Άρτα και τα Γιάννενα πριν με γνωρίσει».

Και τότε ήταν που ο Ντινούκος έκατσε πάνω μου. Η πίεση που ένιωσε το καυλί μου ήταν τρομερή, αλλά σύντομα το κεφαλάκι της ψώλας μου βρισκόταν μέσα του. Η φωνή του Ντίνου είχε σπάσει τελείως και κανείς δε θα καταλάβαινε ότι το άτομο που ούρλιαζε από ηδονή και πόνο στην γκαρσονιέρα μου ήταν αγόρι. Τα γυναικεία καθαρά ουρλιαχτά του ήταν εκκωφαντικά. Με χαρά έβλεπα εκατοστό το εκατοστό να εξαφανίζεται η πούτσα μου μέσα του.

-    «Συνέχισε πούστρα. Συνέχισε. Το ξέρεις ότι είσαι φτιαγμένος για να τρως καυλί; Είναι η μοίρα σου!»

Μετά από αρκετή ώρα ένιωσα και το τελευταίο εκατοστό της ψώλας μου μέσα του. Περίμενα μερικά λεπτά για να συνηθίσει σε αυτή τη στάση και χωρίς να τον προειδοποιήσω, τον γύρισα απότομα ανάσκελα με μένα από πάνω, χωρίς να βγάλω το καυλί μου από το μουνάκι του, και τον κοίταξα χαμογελώντας:

-    «Τώρα θα νιώσεις τι θα πει άντρας!»

Και ξεκίνησα ένα από τα πιο άγρια γαμήσια που είχα κάνει μέχρι τότε. Δυνατά, γρήγορα...

-    «Πουστάκι μου ανήκεις!» Είπα και τον έφτυσα. «Υπάρχεις μόνο για το ξεκαύλωμα μου! Μόνο γι’ αυτό. Δεν έχεις άλλο σκοπό ύπαρξης. Το ξέρεις αυτό!»

Τα ουρλιαχτά του με έκαναν να γαμάω πιο δυνατά. Ο πόνος ηδονής που ένιωθε, απλά με καύλωνε περισσότερο.

-    «Θα σου γκαστρώσω το μουνάκι μωρή πούστρα! Όπως δεν έχω γκαστρώσει καμία. Τα χύσια σου θα πάνε βαθιά μες στο τούνελ σου καριόλα!»

Ο Ντινούκος χαμογέλασε σε αυτό και άρχισε να βογκάει ακόμα δυνατότερα, με τα γυναικεία ουρλιαχτά του. Με την άκρη του ματιού μου είδα τη Στέλλα σε μια γωνία να παίζει με το μουνάκι της στη θέα μας. Αυτό με έφερε στα άκρα.

-    «Θα χύσω πούστρα. Θα νιώσεις το σπέρμα μου μέσα σου».

«Χύσε με άντρα μου. Χύσε με όπως χύνεις την πουτάνα την αδερφή μου».

Και με αυτό άρχισα να χύνω, νιώθοντας έναν πραγματικά δυνατό οργασμό. Τεράστια ποσότητα σπέρματος, γέμισε το τούνελ του Ντινούκου, και εξουθενωμένος εγώ έπεσα πάνω του. Άρχισα να νιώθω τον Ντίνο να μου φιλάει το λαιμό, όπως με έπαιρνε γλυκά ο ύπνος, εξουθενωμένος από την καύλα πάνω στον Ντινούκο, χωρίς να βγάλω την ψωλάρα μου από την τρυπούλα του.

Περιμένω σχόλια...

(Copyright protected OW ref: 45790)

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.