Προηγούμενο μέρος: Η πρώην και ο φίλος μου
Είχαν περάσει πέντε χρόνια από την τελευταία φορά που είδα τον Κώστα και την Αλεξάνδρα. Και μετά το ξεφτίλισμα που μου έκαναν δεν είχαμε κρατήσει καμία επαφή. Από το facebook έμαθα ότι εδώ και δύο χρόνια ήταν ζευγάρι. Ο πρώην κολλητός μου με την πρώην μου. Η ανάμνηση του τι είχε γίνει μεταξύ μας με έκανε να ντρέπομαι, αλλά με καύλωνε κιόλας. Οι σχέσεις που είχα από τότε ήταν περιστασιακές και δε με ικανοποιούσαν. Το σκηνικό εκείνο είχε καθορίσει για πάντα τον σεξουαλικό μου προσανατολισμό. Ήταν σαφές ότι είμαι ένας υποτακτικός αμφιφυλόφιλος.
Σκέφτηκα πολλές φορές μέσα στα χρόνια που πέρασαν να επιδιώξω κάποια επαφή. Αλλά ντρεπόμουν, ντρεπόμουν πολύ. Ντροπή και καύλα πάλευαν μέσα μου. Άσε που ίσως ήταν ένα σκηνικό πάνω στην καύλα τους. Δεν ήμουν σίγουρος πως ήταν σε φάση να το επαναλάβουν και μάλιστα με εμένα. Αλλά δε μπορούσα να το βγάλω απ’ το μυαλό μου. Μια μέρα πήρα την απόφαση να προσπαθήσω και ότι βγει. Να πάρω τηλέφωνο την Αλεξάνδρα ή τον Κώστα; Η επιλογή ήταν μάλλον εύκολη. Την Αλεξάνδρα. Όσο να ’ναι, μια οικειότητα μεταξύ μας θα εξακολουθούσε να υπάρχει. Τρέμοντας από το άγχος, σχημάτισα τον αριθμό της. Μετά από τέσσερα χτυπήματα, απάντησε.
- Έλα Χρήστο, πού χάθηκες;
- Τι κάνεις Αλεξάνδρα;
- Καλά βρε παιδί! Έτσι είπαμε ρε Χρήστο; Εντάξει, χωρίσαμε, αλλά οκ, δεν χάνονται έτσι οι άνθρωποι.
Μου κάνει πλάκα, σκέφτηκα. Ή ήταν εντελώς μεθυσμένη τότε ή το είχε σβήσει απ’ τη μνήμη της. Αποφάσισα να το πάω αλλού.
- Ε, ξέρεις τώρα. Δουλειές. Ο Κώστας; Έμαθα ότι είστε μαζί.
- (παύση) Ναι. Κατά κάποιο τρόπο. Δηλαδή περνάμε καλά χωρίς δεσμεύσεις. Τον ξέρεις τώρα τον Κώστα, δεν είναι και παιδί για σπίτι. Αλλά κι εγώ δε θέλω κάτι περισσότερο. Με τον Κώστα περνάω καλά. Φροντίζουμε και οι δύο για αυτό.
Μάλιστα. Ακόμα δε σήκωσε το τηλέφωνο και είναι έτοιμη να μου πει λεπτομέρειες. Δεν ήμουν έτοιμος για κάτι τέτοιο.
- Χρήστο;
- Έλα, εδώ είμαι.
- Εσύ πώς περνάς όλο αυτό τον καιρό;
- Πολλή δουλειά, λίγος ελεύθερος χρόνος;
- Από γυναίκες;
- Λίγα πράγματα. Από δω κι από κει.
- Α ρε Χρήστο. Μάλλον σου έκανε κακό η σχέση μας. Προχώρα, τη ζωή πρέπει να τη χαιρόμαστε.
- Έχεις δίκιο. Ο Κώστας καλά;
- Ούτε μ’ αυτόν έχεις μιλήσει τόσο καιρό; Τι να πω! Τόσα χρόνια κολλητοί! Καλά με μένα, αλλά ούτε με τον Κώστα;
- Εντάξει, κόλλαγα μετά τη φάση στο σπίτι σου.
- Χα, χα, χα… Γιατί Χρήστο μου; Δεν είπαμε ότι η ζωή είναι μικρή και πρέπει να τη χαιρόμαστε; Ή μήπως δε σου άρεσε; Εγώ πάντως γούσταρα πολύ!
- Κι εγώ. Αυτό είναι το πρόβλημα.
- Ποιο πρόβλημα καλέ; Δεν έχει κανείς να δώσει λόγο σε κανέναν για τις επιλογές του. Άσε ελεύθερο τον εαυτό σου Χρήστο. Αν θες τη συμβουλή μου βέβαια. Τέλος πάντων, άσ’ τα αυτά. Γιατί δεν έρχεσαι μια μέρα από το σπίτι; Θα πω και του Κώστα, δε μένουμε μαζί. Θα χαρεί πολύ να σε δει. Σε αναφέρει πολλές φορές. Και του έχεις λείψει.
Στο άκουσμα των τελευταίων λέξεων, ο πούτσος μου έγινε κάγκελο. Με το ζόρι κρατήθηκα να μην πω έρχομαι τώρα.
- Οκ. Κι εγώ θα χαρώ να σας δω. Πότε λες;
- Αύριο βραδάκι μπορείς.
- Εντάξει. Αύριο λοιπόν. Καληνύχτα!
Το πρόβλημα μου πλέον ήταν πώς θα περάσει μια ολόκληρη μέρα. Η νύχτα πέρασε με πολύ λίγο ύπνο. Και με πολλές σκέψεις. Δεν έβλεπα την ώρα να γίνω το σκλαβάκι τους και να τους γλείφω από το κεφάλι μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών. Και ότι άλλο μού ζητούσαν. Ήθελα να το φτάσω στα όρια. Επιτέλους, έφτασε η ώρα που τόσο περίμενα. Χτυπάω το κουδούνι, ανεβαίνω στο δεύτερο όροφο και με υποδέχεται η Αλεξάνδρα στην πόρτα. Αλλά ντυμένη σαν να έχει έρθει μόλις στο σπίτι, με ένα ωραίο πράσινο φόρεμα, ψηλοτάκουνες γόβες και μαύρο καλσόν. Και στο βάθος ο Κώστας, επίσης καλοντυμένος. Ξενέρωσα λίγο, είχα φανταστεί ότι θα με υποδεχθεί ξυπόλητη, όπως παλιά.
- Μόλις μπήκαμε σπίτι, ο Κώστας είχε ένα επαγγελματικό ραντεβού κι εγώ μόλις τέλειωσα μια σύσκεψη στο γραφείο.
Ακολούθησαν αγκαλιές, φιλιά και μια ειλικρινής χαρά του Κώστα που με ξαναέβλεπε. Αφού είπαμε τα νέα των τελευταίων χρόνων πίνοντας κρασί, ένιωσα ότι απλώνεται μια αμηχανία στην ατμόσφαιρα. Και την έσπασε η Αλεξάνδρα την κατάλληλη στιγμή.
- Αγόρια, πάω να φέρω κρασί. Αλλάξτε τη μουσική αν θέλετε. Με έχουν τσακίσει κι αυτές οι γόβες. Κώστα μου, κάνε τίποτα…
και απλώνει τα πόδια της στον Κώστα. Εκείνος της βγάζει τη μία γόβα και αρχίζει να της φιλάει τα δάχτυλα πάνω από το καλσόν. Το ίδιο έκανε και με την άλλη.
- Περίμενε να φέρω το κρασί. Κι εσείς αγόρια βγάλτε παπούτσια να είστε χαλαροί. Έρχομαι.
Ο Κώστας δεν έχασε ευκαιρία. Έρχεται κοντά μου, πιάνοντας με σφιχτά, χαϊδεύοντας το στήθος μου και φιλώντας μου το αυτί.
- Μου έλειψες καυλιάρη μου. Τόσα χρόνια το σκέφτομαι αυτό που έγινε τότε. Τώρα που σε ξαναβρήκα δε σε αφήνω.
- Κι εμένα μου έλειψες. Κι εσύ και η Αλεξάνδρα. Θα κάνω ότι μου ζητήσετε.
- Καλά το πας πουστράκο. Γδύσου, σε θέλω ολόγυμνο. Έτσι. Πέσε στα τέσσερα και γλείψε μου τα πόδια.
Αφού ξεγυμνώθηκα, του βγάζω τις κάλτσες και αρχίζω το γλείψιμο στα δάχτυλα, τις φτέρνες και τα πέλματα. Εκείνος βγάζει το πουκάμισο του και κατεβάζει το παντελόνι του.
- Μπα; Αρχίσατε χωρίς εμένα; Θα σας μαλώσω! Χρήστο μου, τα δικά μου πόδια θα τα αφήσεις παραπονεμένα; Έλα, βγάλε μου το καλσόν και γλείψε καλά.
Πλέον ήμουν ανάμεσα στις πατούσες τους και τις έγλειφα μανιασμένα. Το καυλί μου είχε πάρει φωτιά. Έβγαλαν και τα υπόλοιπα ρούχα τους και άρχισαν να φιλιούνται με μένα στα πόδια τους, με τον κώλο μου τουρλωμένο.
- Ήρθε η στιγμή που τόσο περίμενες αδελφούλα. Αλεξάνδρα, γλείψε του την κωλοτρυπίδα. Σάλιωσε τη καλά, να μην πονέσει πολύ το σκίσιμο που θα του κάνω.
Η Αλεξάνδρα με στήνει στον καναπέ και αρχίζει να γλείφει τη σούφρα μου στέλνοντας κύματα ηδονής σε όλο μου το σώμα. Ήθελα να μην τελειώσει ποτέ το γλειφοκώλι που μου έκανε. Αλλά ήθελα και τον πούτσο του Κώστα βαθιά μέσα μου.
- Έλα Κώστα, γάμα τον, σκίσε του το κωλαράκι. Έτοιμο το έχω, δεν τον βλέπεις πώς σε περιμένει;
Ο Κώστας έρχεται από πίσω μου και αρχίζει να μου τον χώνει. Ένιωσα ένα διαπεραστικό πόνο και ούρλιαξα. Η Αλεξάνδρα μου έκλεισε το στόμα χώνοντας το πόδι της βαθιά.
- Σε λίγο θα περάσει ο πόνος και θα το απολαμβάνεις. Χαλάρωσε. Και γλείφε τα δάχτυλα μου. Αχ, πόσο καυλώνω να βλέπω τους άντρες μου να γαμιούνται! Έτσι Κώστα, γάμα τον. Κι εσύ γλείφε καλά καργιόλη. Λέγε ρε! Σ’ αρέσει να σου σκίζει τον πάτο ο φίλος κι εσύ να γλείφεις τις πατούσες της πρώην σου;
Μπουκωμένος με το πόδι της Αλεξάνδρας, δε μπορούσα να απαντήσω. Μόνο μούγκριζα καταφατικά. Ο πούτσος του Κώστα με έσκιζε στα δύο. Κάποια στιγμή η Αλεξάνδρα απελευθερώνει το στόμα μου. Άρχισα να φωνάζω.
- Ναι, σκίστε με, κάντε με ότι θέλετε! Είμαι το σκλαβάκι σας, το πουτανάκι σας! Θέλω να σας γλείφω τα πόδια, τους κώλους και ότι άλλο με διατάξετε! Χύστε με παντού! Είμαι δικός σας!
Ο Κώστας βγήκε από μέσα μου και έφερε το πρόσωπο μου στον πούτσο του. Αρχίσαμε να τον τσιμπουκώνουμε με την Αλεξάνδρα. Γλείφαμε μαζί πούτσο, αρχίδια και κωλοτρυπίδα. Η καύλα και των τριών είχε χτυπήσει κόκκινο.
- Έτσι τα πουτανάκια μου. Κατεβείτε τώρα σιγά σιγά.
Κατεβαίνουμε με τις γλώσσες στα πόδια του. Του γλείψαμε αργά αργά τα μπούτια, τις γάμπες και αρχίσαμε να τσιμπουκώνουμε τα δάχτυλα του. Η Αλεξάνδρα είχε μπει πλέον στο ρόλο της σκλάβας και το χαιρόταν πολύ. Έτριβε το μουνί της με τη φτέρνα του Κώστα στο στόμα της. Ο Κώστας με γυρνάει ανάσκελα με τα πόδια ψηλά στον αέρα και ξαναμπαίνει μέσα μου. Η Αλεξάνδρα ανεβαίνει από πάνω μου και φέρνει το μουνί της στο πρόσωπο μου. Καθώς της έγλειφα την κλειτορίδα, βογκούσε από ηδονή. Πιάνει τα πόδια μου και αρχίζει να μου γλείφει τα δάχτυλα και τις πατούσες. Ο Κώστας μου έπαιζε τον πούτσο γαμώντας με. Ετοιμαζόταν να χύσει βαθιά στον κώλο μου. Άφησα το σπέρμα μου στην κοιλιά μου και στο χέρι του Κώστα.
- Χύνω καργιόλη! Χύνω στην κωλάρα σου! Κι εσύ πουτάνα γλείφε τα πόδια του! Με φτιάχνει πολύ να σε βλέπω να το κάνεις αυτό. Χύνω…
- Κι εγώ Κώστα μου, χύνω η πουτάνα η ξεσκισμένη, μη σταματάς Χρήστο να μου γλείφεις τη μουνάρα! Πόσο καριόλα είμαι; Χύνω…
Έχυσαν σχεδόν μαζί. Βρίσκοντας τις ανάσες μας, μείναμε στη στάση που ήμασταν για δύο λεπτά. Τη σιωπή την έσπασε η Αλεξάνδρα.
- Αγόρια, μη ντυθείτε. Σας έχω κι άλλες εκπλήξεις για μετά.
Copyright protected OW ref: 184655
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.