Από μικρό παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου να έχει μια ακατάσχετη περιέργεια για το πώς είναι τα ανδρικά κορμιά απαλλαγμένα από κάθε μορφής ένδυμα. Στεκόμουν έξω από το δωμάτιο του μπάνιου, δικού μου και μη, και παρακολουθούσα τα ξαδέρφια μου, τους φίλους μου ή και τους εκάστοτε επισκέπτες να χαλαρώνουν ή το αντίθετο, να τα δίνουν όλα, πλένοντας κάθε σπιθαμή του σώματός τους. Έτσι, όπως στέκονταν γυμνοί και το λαχταριστό παπάρι τους μεγάλωνε με τις σταγόνες που έπεφταν πάνω τους, γνώρισα κι εγώ τη μαλακία ως τρόπο για να εκτονωθεί η καύλα που μου προξενούσε η θέα τους.
Μεγάλωνα και οι άντρες που με περιτριγύριζαν ήταν πολλοί. Ο καθένας τους μου άρεσε με τον δικό του τρόπο. Μα πιο πολύ ο Νικολής. Ένα παιδί 26 χρονών, το δεξί χέρι του πατέρα μου στα χωράφια, μυημένος στη δουλειά, αλλά ταυτόχρονα και πολύ κοινωνικός. Ήταν ακριβώς στο γούστο μου, ψηλός, κοντά στα 2 μέτρα, φαρδύ στήθος , φουσκωτό τόσο όσο για να σου δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας, σωστό βάρος, καστανόξανθα μαλλιά, τρίχες που διέτρεχαν όμορφα το κορμί του και κάτι σμιλεμένα μπράτσα που ήθελα τόσο να τα φιλήσω. Έμενε απέναντι από εμάς κι έτσι μπορούσα να τον κοιτάζω συνέχεια.
Άρχισα να γράφω το δικό μου ημερολόγιο γι' αυτόν με τις σκέψεις μου που όσο πιο πολύ περνούσε ο καιρός τόσο πιο πολλές γίνονταν. Δεν έμεινα, όμως, εκεί, ξεκίνησα να πηγαίνω στα χωράφια, δούλευα κιόλας εκεί τα καλοκαίρια παρά την αντίρρηση του πατέρα μου που φοβόταν μην αφήσω το διάβασμα, ώσπου αναπτύχθηκε μια ας το πούμε φιλία μεταξύ μας.
Ο Νικολής είχε πολλές γκόμενες κι εφόσον περνούσε ο καιρός και δε φαινόταν ελπίδα στον ορίζοντα, το πήρα απόφαση και αποδέχτηκα ότι η σχέση μου με τον άντρα αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Σταδιακά, σταμάτησα και να γράφω για εκείνον, πόσο μάλλον για οποιονδήποτε άλλον. Γίναμε δύο καλοί φίλοι παρά τη διαφορά των ηλικιών μας. Εγώ έδινα ζωντάνια με τη συντροφιά μου και τις γκάφες μου λόγω της απειρίας μου σε πολλούς τομείς κι εκείνος μου μάθαινε πράγματα που πάντα ήθελα να κάνω, αλλά ο πατέρας μου φοβόταν δίχως εμφανή λόγο.
Είχε περάσει ένας χρόνος από τότε που τελείωσα από το "ροζ" ημερολόγιό μου, ήμουν πια 18, και θεώρησα επικίνδυνο που το είχα ακόμη στη βιβλιοθήκη μου έστω κι αν ήταν ανακατεμένο με τα υπόλοιπα τετράδια μου. Βγήκα τη νύχτα και το πέταξα σε ένα μικρό κάδο ενδιάμεσα στο σπίτι μας και το σπίτι του Νικολή. Το βράδυ εκείνο δεν κοιμήθηκα, μιας και μου έρχονταν στο μυαλό όλες οι φαντασιώσεις που είχα κάνει γι' αυτόν και τώρα βρίσκονταν στον κάδο. Δεν άντεχα. Αν και δεν είχε περάσει πάνω από μία ώρα, σηκώθηκα και πήγα να τις πάρω από εκεί.
Άρχισα να ψάχνω, αλλά δεν το έβρισκα. Ώσπου άκουσα μια ανδρική φωνή να μου λέει:
- Αυτό εδώ ψάχνεις;
Ήταν ο Νικολής. Φορούσε ένα άσπρο φανελάκι που τόνιζε υπέροχα τους μύες του και ένα κατάμαυρο σορτσάκι, χωρίς μποξεράκι από μέσα. Έτσι τουλάχιστον δήλωνε το κοντάρι του που σκιαγραφόταν ολοκάθαρα από το εσωτερικό του.
- Ναι…
του απάντησα αναθαρρώντας ελάχιστα αφού δεν προχώρησε να πει τίποτα άλλο. Ήλπιζα ότι δεν πρόλαβε να το κοιτάξει. Έκανα τότε κίνηση να το πάρω.
- Επ επ επ! Πού πας; εδώ γράφει και για μένα. Δεν είναι μόνο δικό σου Αντρίκο…
μου είπε τότε κι έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ήξερε πλέον τα πάντα. Εγώ όμως δεν ήξερα το πώς θα αντιδράσει. Αν το έλεγε στους γονείς μου, αν με έβριζε; Ήθελα να βάλω τα κλάματα. Ήμουν απέναντί του και δε μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από τη γη. Τι θα νόμιζε για μένα μετά από αυτό;
- Δεν έπρεπε να το διαβάσεις…
του είπα σχεδόν ψιθυριστά κατακόκκινος από ντροπή.
- Γιατί;… με ρώτησε τότε αυτός. Τα γράφεις τόσο ωραία και είναι και πολύ αποτελεσματικά…
συνέχισε κάνοντάς με να φοβάμαι περισσότερο, αφού δεν ήξερα αν τα εννοούσε αυτά που έλεγε ή αν με ειρωνευόταν.
- Τι θες να πεις;
Τον ρώτησα. Εκείνος, αφού κοίταξε για μια στιγμή τριγύρω του, μου άρπαξε το χέρι και το έβαλε στο σορτσάκι του να του χουφτώσει τον τεράστιο πούτσο.
- Να τι θέλω να πω!
Εγώ προσπαθούσα να φέρω αντίσταση λόγω αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης για μένα, αλλά εκείνος δεν το άφηνε να εγκαταλείψει τον πούτσο του, αν τα δάκτυλά μου δεν τον ψηλάφιζαν ολόκληρο. Έμεινα να κοιτάζω το τρομπάρισμα που του έκανε το χέρι μου, το οποίο ήταν υπό τον πλήρη έλεγχο του. Ασυναίσθητα το στόμα μου είχε αρχίσει να γεμίζει σάλια βλέποντας το σχήμα αυτής της αυτοκρατορικής ψωλής.
- Πάμε μέσα…
μου είπε και με τράβηξε από το χέρι οδηγώντας με στο σαλόνι του σπιτιού του. Με έβαλε να κάτσω στα πόδια του, ενώ εγώ ένιωθα το κωλομέρι μου να έχει «πλακώσει» σε εισαγωγικά, το απτόητο εργαλείο του.
- Τι νέα, λοιπόν, Αντρίκο;…
με ρώτησε τότε παριστάνοντας πως όλα ήταν φυσιολογικά, ενώ εγώ ένιωθα άβολα και επειδή είχα ένα πέος από κάτω μου και επειδή δεν ήξερα αν πρέπει να τον φιλήσω ή να το βάλω στα πόδια.
- Νικολή, αυτό το ημερολόγιο το έγραψα πριν δύο χρόνια. Ό,τι γράφω έχει να κάνει με τότε…
άρχισα να του εξηγώ, κάνοντάς μία κίνηση να σηκωθώ, αλλά άσκοπα, αφού με κρατούσε καθηλωμένο στους μηρούς του.
- Δηλαδή δε σου αρέσω πια;… έβγαλε συμπέρασμα τότε αυτός.
- Δεν είναι αυτό...
- Αλλά;
- Το αντίθετο. Εγώ δεν αρέσω σε σένα…
του αποκρίθηκα πιο αμήχανος από ποτέ.
- Από πού προκύπτει αυτό; Όμορφο αγόρι είσαι, ωραία λεπτή μεσούλα, γλυκό προσωπάκι κι έχεις και κάτι ζουμερά χειλάκια, άλλο πράγμα. Ε, λοιπόν, πρέπει να σου πω κι εγώ κάτι. Μήνες τώρα τα φαντάζομαι να μου τον μαγκώνουν και να μου τον τρελαίνουν στα τσιμπούκια…
μου είπε βάζοντας το χέρι του κάτω από τη μπλούζα μου και χαϊδεύοντας το στήθος μου. Ύστερα με άφησε ελεύθερο από τα χέρια του, στήθηκε όρθιος μπροστά και αστραπιαία πέταξε το σορτσάκι του αποκαλύπτοντας το 21 εκατοστών εργαλείο του.
- Ήρθε η ώρα να κάνεις αυτό που ζητούσες τόσο καιρό: να γευτεί το ρόδινό σου στοματάκι τους χυμούς αυτής εδώ της ψωλής…
μου είπε και χτύπησε δύο τρεις φορές το καυλί του στην παλάμη βγάζοντας έναν χορταστικό ήχο. Ένιωθα ήδη προσπερματικά υγρά να πλημμυρίζουν το σλιπάκι μου και έπιασα τον εαυτό μου να ξερογλείφεται μπροστά στο θέαμα που αντίκριζε. Από την άλλη, όμως, είχα πολλές αναστολές για το αν έπρεπε να γίνει τότε. Δεν είχα ιδέα τι ήθελα πραγματικά εκείνη την ώρα. Από τη μία οι σκέψεις μου και από την άλλη αυτό το κυλινδρικό καυλί που ζητούσε το στόμα μου.
- Άντε, θα τον πάρεις;…
είπε ανυπόμονα εκείνος και ήρθε ακόμη πιο κοντά. Μύριζα πλέον το άρωμα της ψωλής του. Τον έπιασα με το χέρι μου που γέμισε από το πάχος του κι άρχισα να το πηγαίνω πάνω κάτω πότε γρήγορα και πότε αργά. Φύσηξα την ουρήθρα και τον έβαλα σιγά-σιγά στο στόμα μου. Εκείνος μόνο βαριανάσαινε. Είχε ρίξει το κεφάλι του πίσω και είχε κλείσει τα μάτια για να το απολαύσει. Μου είχε αφήσει τον έλεγχο, στην αρχή τουλάχιστον. Όσο περνούσαν τα λεπτά, εγώ προσπαθούσα να πάρω όλο και πιο πολλούς πόντους από την ψωλή του. Όταν είχα μπουκώσει για τα καλά, τον τράβηξε έξω απότομα, για να πάρω λίγες ανάσες και μου τον ξαναέδωσε. Αυτή τη φορά, ωστόσο, έδινε εκείνος το ρυθμό. Πέρασε και τα δύο του χέρια πίσω απ’ το κεφάλι μου και μου τον κάρφωνε με δύναμη βαθιά μέσα στο λαρύγγι. Τα μάτια μου είχαν κοκκινίσει και σάλια έτρεχαν στο πάτωμα από το άγριο τσιμπούκωμα μου. Χαμήλωσε ταχύτητα μόνο όταν εκτόξευσε τα χύσια του στο στόμα μου. Η ψωλή του, παρ’ όλο που άδειασε, συνέχισε να διατηρεί τη στύση της. Έσκυψε λίγο κι όπως ήμουν καθισμένος στον καναπέ, μου σήκωσε το κεφάλι για να τον κοιτάξω κατάματα.
- Αυτά ήταν το μπαξίσι για τον κόπο σου…
είπε και με έκανε να νιώσω περισσότερο πουτάνα εκείνη τη στιγμή. Με ερέθιζε πέρα από την όψη του και ο τρόπος που μου φερόταν. Όμως, δεν ένιωθα έτοιμος για κάτι παραπάνω και γι’ αυτό πήγα να φορέσω τη φανέλα μου για να φύγω. Δε με άφησε, όμως. Άρχισε να με φιλάει με γλώσσα, ενώ παράλληλα με κατεύθυνε προς το δωμάτιό του. Αν και με μεθούσε η ζάλη από τα φιλιά, καταλάβαινα πού πήγαινε το πράγμα και έψαχνα τρόπο για να το προλάβω. Με το στόμα του όμως κολλημένο στο δικό μου, δε μπορούσα να βγάλω ανάσα. Πήγα να τον ακουμπήσω στον ώμο, για να τον αποτρέψω από ό,τι παραπάνω, αλλά ο τρόπος που έφτασε το χέρι μου πάνω του περισσότερο με χάδι έμοιαζε, πράγμα που φάνηκε και στην ψωλή του.
Με γύρισε απότομα στον τοίχο και στριμώχτηκε για τα καλά από πίσω μου. Αισθανόμουν την πούτσα στον μηρό μου και τα νώτα του χάιδευαν το αυτί μου.
- Θα σ’ το γλεντήσω απόψε το κωλαράκι, μωράκι μου…
μου ψιθύρισε με αισθησιακή φωνή και μεμιάς μου κατέβασε σορτς και βρακί. Έμεινα με τα κωλομάγουλα μου ανυπεράσπιστα μπροστά του. Έμοιαζε να τα έχει χαμένα για λίγο. Ο κώλος μου, αν και ήμουν λεπτός, ήταν λιγουλάκι πιο πεταχτός για την ηλικία μου. Κατέβασε το χέρι του με δύναμη στο ένα μου κωλομάγουλο. «Αχ…» αναφώνησα όχι τόσο απ’ τον πόνο, αλλά από το ξάφνιασμα.
- Τι κωλάρα είναι αυτή ρε Αντρίκο; Εσύ αγόρι μου γεννήθηκες για να σε γαμάνε, δεν εξηγείται αλλιώς…
μου είπε και άνοιξε τα κωλομέρια μου, έφτυσε την τρύπα κι άρχισε να τον τρίβει πάνω της με μανία, ενώ με κρατούσε γερά από τη μέση.
Ήταν αργά για να του αρνηθώ το γαμήσι. Ακόμη κι αν του έλεγα όχι, δε νομίζω πως θα το δεχόταν. Τώρα όμως, ήμουν σίγουρος ότι το ήθελα κι εγώ. Εκείνη τη στιγμή με εκείνον τον άντρα, όπως αυτός ήθελε. Λίκνισα λίγο τον κώλο μου ώστε να του δώσω σήμα να μπει. Αλλά εκείνος μου αποκρίθηκε πως θέλει να με ακούσει να του το ζητάω όπως στο ημερολόγιο.
- Σε παρακαλώ, κάνε με δικό σου, κάνε με να νιώσω ότι σου ανήκω…
του ζήτησα όπως ακριβώς στις φαντασιώσεις μου, κι άρχισε να πιέζει το πουτσοκέφαλό του στην απείραχτη ως τότε τρυπούλα μου. Όταν αυτή αναγκάστηκε να υποχωρήσει στις ορέξεις του και να τον δεχτεί, έβγαλα ένα πνιχτό ουρλιαχτό από τον πόνο που μου χάρισε. Συνέχισε να με ανοίγει σταθερά, ενώ πλέον είχε περάσει το ένα του χέρι μπροστά από το λαιμό μου και το άλλο το είχε ανάμεσα στα μπούτια μου.
- Αχ, βγάλ’ τον λίγο, σε παρακαλώ, δεν αντέχω…
του φώναξα μέσα από μακρόσυρτα παρακάλια. Αυτός γέλασε.
- Θα σου περάσει. Θα τη μάθει καλά η τρυπούλα σου την ψωλή μου…
απάντησε και μου δάγκωσε ελαφρά το αυτί. Ταυτόχρονα έσπρωξε περισσότερο.
- Αχ, μ' έσκισες, καριόλη…
ούρλιαξα από το υπερβολικό τέντωμα της τρύπας μου από το αλύγιστο καυλί του.
- Σκάσε! Σκάσε, αν δε θες να έρθουν οι γονείς σου και να μου ζητάνε εξηγήσεις γιατί τους γαμάω το γιο. Υπομονή, μόλις μου παραδώσεις τον ανδρισμό σου, θα τον φας σαν κανονική γκόμενα…
μου απάντησε για να μου επιβληθεί και συνέχισε τη διείσδυση στο άπειρο κωλί μου. Κάθε πόντος που έμπαινε μέσα μου με έκαιγε σαν να με χώριζε στα δύο. Έσφιγγα τα χείλη για να κόβω τα ξεφωνητά μου.
- Πονάω…
έλεγα και δεν είχε βάλει ούτε τον μισό. Όταν το έκανε, μου βγήκε ένα δυνατό ουρλιαχτό, αλλά με πρόλαβε και μου έκλεισε το στόμα. Συνέχισε να σπρώχνει αλύπητα μέχρι που μου τον έχωσε όλο. Έμεινε λίγο ακίνητος μέσα μου, έτσι να συνηθίσω την αίσθηση.
- Πάει Αντρίκο, πούστεψες. Αυτό ήταν…
μου είπε κι εγώ γύρισα ελάχιστα το πρόσωπό μου για να τον κοιτάξω. Δεν φαινόταν ίχνος από την πούτσα του. Όλο εκείνο το θηρίο το είχε καταπιεί τώρα η τρύπα μου. Έβλεπα το γεροδεμένο κορμί του να γυαλίζει από τον ιδρώτα χάρη στο φως που ερχόταν από την κολώνα έξω και χαιρόμουν που με τιθάσευσε αυτός.
- Τι' ναι;…
με ρώτησε όταν με είδε να τον χαζεύω. Αν και ήμουν αποκαμωμένος, μάζεψα τις δυνάμεις μου και του ζήτησα αυτό που ήθελα σαν τρελός εκείνη την ώρα.
- Τίποτα, γάμα με, μάθε με να ξεχωρίζω το γαμιά απ’ τον καλό γαμιά…
του είπα και ήταν σα να έδειξα κόκκινο πανί σε ταύρο. Άρχισε να βάζει και να βγάζει το καυλί με απίστευτη ταχύτητα. Τα αρχίδια του σκάγανε με δύναμη στα δικά μου κι εγώ δε μπορούσα να αρθρώσω λέξη.
- Τι έγινε ρε πουτανάκι, δε μιλάς τώρα; Νόμιζες ότι θα με αντέξεις ε; Για να σε δω τώρα…
είπε με ευχαρίστηση για το πάθημά μου. Τα κωλομάγουλα μου έγιναν κατακόκκινα από το σφυροκοπήματα και το μπαλαμούτι που μου έκανε. Βογκούσα κάθε φορά που με κάρφωνε με την αμαξοστοιχία του και τότε έκανε κάτι που με έκανε να κορώσω από καύλα. Κόλλησε το σώμα του στο δικό μου. Έτσι, καθώς με πηδούσε, τριβόταν συνεχώς πάνω μου και μου πέταγε ανά διαστήματα κάτι λαίμαργα γλωσσόφιλα που μου ρουφούσαν την αναπνοή.
- Θέλω να μείνω σφηνωμένος μέσα σου για μέρες. Το κωλαράκι σου είναι η καλύτερη φωλιά για τον πούτσο μου.
- Αχ, ναι πουτσαρά μου, μείνε μέσα μου. Τρελαίνομαι να με σκίζει αυτή η ψωλή. Σα λάστιχο είναι γαμιά μου...
του φώναξα μέσα στο παραμιλητό της ηδονής και κούνησα ναζιάρικα τον κώλο μου.
- Ναι πουστράκο, κουνήσου να με καυλώσεις κι άλλο με το στενό σου κωλαράκι. Σ’ αρέσει που σ’ τον φοράω;… είπε και μου έγλειψε το λοβό του αυτιού.
- Μμ… παραλύω. Τι γαμήσι μου κάνεις, παίδαρε;…
φώναξα και τότε ένιωσα να σιγοσβήνει η φλόγα που έκαιγε τον κώλο μου και να απελευθερώνεται από το σίδερό του. Δεν κουνήθηκα καθόλου. Έμεινα έτσι όπως με είχε στήσει στον τοίχο. Τον περίμενα να με λύσσα να με καρφώσει και πάλι.
- Άντε, τι στέκεσαι;… μου λέει, ενώ είχε στρίψει το κορμί του προς το κρεβάτι. Καβάλα το καλάμι να σε πάω μέχρι την κοκέτα.
Δεν απάντησα. Μονάχα ακούμπησα στον τοίχο και στερέωσα ναζιάρικα το ένα πόδι σ' αυτόν. Το ότι καθυστερούσα το καυλί του από το να φυλακιστεί μέσα μου έβλεπα ότι τον ενοχλούσε τρομερά. Γι' αυτό κι εγώ παρέτεινα λίγο ακόμη το μαρτύριό του, χωρίς να κάνω βήμα από τη θέση μου.
- Θα ‘ρθεις;…
με ρώτησε ανυπόμονα και μετά ξανά παύση.
- Έλα να με πάρεις…
του αποκρίθηκα και του έκανα νόημα με το δάχτυλο να με πλησιάσει. Το λεβέντικο βήμα του με αναστάτωσε περισσότερο. Μόλις με έφτασε, σήκωσα το πόδι και με τη βοήθειά του το τοποθέτησα στη μέση του.
- Είσαι πολύ ξέκωλο…
μου είπε για την άργητα που του έκανα, κοιτώντας με βαθιά στα μάτια.
- Και είσαι μόνο για μένα…
συμπλήρωσε κι άρχισε να τον σέρνει πάλι μέσα μου. Δαγκώθηκα αλλά αυτή τη φορά το κωλαράκι μου διψούσε για τον πούτσο του που τον αγκάλιασε τόσο σφιχτά για να του χαρίσει τη ζεστασιά του. Πέρασα και το άλλο πόδι γύρω από τη μέση του και με οδήγησε στο κρεβάτι. Με παράτησε πάνω στο στρώμα και ξεκίνησε να μου τρυγάει ακούραστα την τρύπα.
Ήμασταν σε στάση που, αν ήμουν γυναίκα, θα έπιανα παιδί από το πάθος μας. Απολάμβανα κάθε εκατοστό του κορμιού του, έτσι όπως το έβλεπα να πηγαινοέρχεται πάνω μου και οι μύες του να τονίζονται σtην προσπάθειά τους να μου προσφέρουν απλόχερα ηδονή.
- Σε θέλω…
του ψιθύρισα και ανασήκωσα τη λεκάνη μου για να διευκολύνω το έργο του.
- Κι εγώ καύλα μου, δε θέλω να σταματάω να σε σκίζω…
μου απάντησε, ενώ ο πούτσος του βρισκόταν στην απόλυτη ευθεία με τον αποδέκτη του. Τα κορμιά μας ήταν τόσο ενωμένα που πασάλειβαν με τον ιδρώτα τους το ένα τ' άλλο. Κρατιόμουν γερά από το μπράτσο του για να αντέξω την ορμή του, ενώ του έγλειφα και του δάγκωνα ελαφρώς το κάτω χείλος.
- Τι πουτανάκι είσαι εσύ μανάρι μου! Να ‘χες κι άλλη τρύπα να σ’ τη γάμαγα και αυτή. Γυναίκα έπρεπε να γεννηθείς ρε καργιολάκο…
μου φώναξε, ενώ ήμουν παγιδευμένος κάτω από την κορμάρα του.
- Δεν πειράζει. Κάνε με εσύ…
του είπα κι έχωσα το χέρι μέσα στα μαλλιά του. Πίεσα το κεφάλι του σε γωνία που να μη με βλέπει, ασυναίσθητα από την καύλα μου που ανανεωνόταν συνέχεια. Τινάχτηκε. Πήρε τα πόδια μου και τα έβαλε στους ώμους του και τοποθέτησε τα χέρια του σφιχτά γύρω από τον λαιμό μου.
- Θα σε πεθάνω στον πούτσο. Παρ’ τον…
είπε και με εμβόλισε απότομα. Από την εναλλαγή του ρυθμού του, ξέσπασα σε χυσίματα, χωρίς καν να το επιδιώξω.
- Κουράγιο, ομορφούλη, έρχομαι κι εγώ…
ανακοίνωσε μόλις είδε την ευτυχία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μου από την εκτόνωση της ηδονής. Τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα, αλλά και πάλι ήταν κούκλος. Είχε κοκκινίσει από την ένταση της στιγμής και μου έσφιξε για λίγο με θυμό τον λαιμό. Φοβήθηκα, αλλά και ερεθίστηκα ξανά από την αγριάδα του. Έβγαλε μια βροντερή κραυγή και άφησε τα ψωλοχύματά του να κυλήσουν βαθιά μέσα στον κώλο μου. Ξάπλωσε ξέπνοος πάνω μου:
- Αυτά παθαίνουν όσοι γράφουν την αλήθεια. Τους γαμάνε. Α, μην κουνηθείς. Θέλω να τα κρατήσεις μέσα σου, αν θες να λέγεσαι κι επίσημα γκομενάκι μου βέβαια…
μου ζήτησε και με άναψε ακόμα περισσότερο με τα λεγόμενά του. Τον τράβηξα κι άλλο πάνω μου.
- Είναι ιδέα μου ή ξανασκληραίνεις;
Τον ρώτησα, μιας και δεν είχε βγει από μέσα μου και ένιωθα την αλλαγή του μεγέθους του.
- Αύριο ζήτα από τον πατέρα σου να μην έρθεις στη δουλειά..
- Γιατί;
- Γιατί δεν θα μπορείς να σύρεις τα πόδια σου μου αποκρίθηκε και με σήκωσε με μια κίνηση. Αυτός βρέθηκε ξαπλωμένος ανάσκελα κι εγώ στον αέρα, καθισμένος στον πούτσο του. Άρχισα να ανεβοκατεβαίνω πάνω του όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Ήμουν αποδυναμωμένος από το σκληρό ξεπαρθένιασμα μου, που είχε αφήσει ένα μικρό λεκέ αίματος στο κέντρο του κρεβατιού, γι' αυτό στήριξα τα χέρια μου στους κοιλιακούς του. Έφερε το χέρι του στο πρόσωπό μου. Το κράτησε κι εγώ βύθισα στο στόμα μου τα δύο πρώτα δάκτυλά του. Ήταν πλατιά, εξαιτίας της δουλειάς, κι άνετα ανταγωνίζονταν έναν πούτσο:
- Στον τρομπάρω καλά αφέντη με το κωλαράκι μου;…
τον ρώτησα, ενώ παρατηρούσα το βλέμμα του που δεν έφυγε, όπως άλλωστε και το δικό μου, στιγμή από πάνω μου. Ανταλλάσσαμε ματιές για να βλέπουμε τις καυλόφατσες μας. Ήμουν το αγόρι του κι ήταν ο άντρας μου.
- Τέλεια. Συνέχισε να κοπανιέσαι πάνω του. Είσαι στην κατάλληλη θέση.
Έγειρα να τον φιλήσω. Εκείνος μετά μου τράβηξε μια πινελιά στο πρόσωπο με τη γλώσσα του κι ύστερα κατέβασε το σώμα του με φορά προς τα πόδια του κρεβατιού. Κρατιόμουν από τα κάγκελα στο κεφάλι του στρώματος. Με γαμούσε τώρα με απίστευτη ταχύτητα, ενώ ανά διαστήματα, μου χαστούκιζε με νεύρο τα κωλομέρια. Δεν προλάβαινα να μετρήσω τις γαμιές του εκείνα τα λεπτά. Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό και έβγαζα έναν ατέλειωτο αναστεναγμό που, αν δεν επιβράδυνε, δε θα σταματούσε.
- Ξέσκισέ με, παιδαρά μου! Το γουστάρω! Τι μου κάνεις και ζητάω έτσι την ψωλή σου;
- Έτσι σε θέλω, πουτάνα, να λυσσάς για την πούτσα μου…
είπε και μου έριξε ένα ακόμη σκαμπίλι στον κώλο μου που δεν ήθελε να αποχωριστεί από αυτό το καυλί.
Ο ουρανός άρχισε να αποκτά ένα πιο ανοιχτό χρώμα, ενώ εγώ πλημμύρισα για τρίτη φορά από τα χύσια του άντρα μου. Τον ξεσφήνωσα από μέσα μου και έβγαλα τη γλώσσα μου για να τον καθαρίσω. Αν και επανήλθε στο κανονικό του μέγεθος, δεν έχασε τη μεγαλοπρέπειά του. Έτρεξα προς το σπίτι μου, ευτυχώς δεν είχε ξυπνήσει ακόμη κανείς. Ξάπλωσα στη μπανιέρα και τον έπαιξα αναλογιζόμενος τη βραδιά που πέρασα.
Το πρωί ήρθε ο Νικολής για να πάνε στα κτήματα με τον πατέρα μου. Τον είδα απ' το παράθυρο του δωματίου μου, γιατί όντως δε μπορούσα να πάω εκείνη τη μέρα μαζί τους. Μου έκλεισε πονηρά το μάτι κι έφυγαν.
Copyright protected OW ref: 181019
Μεγάλωνα και οι άντρες που με περιτριγύριζαν ήταν πολλοί. Ο καθένας τους μου άρεσε με τον δικό του τρόπο. Μα πιο πολύ ο Νικολής. Ένα παιδί 26 χρονών, το δεξί χέρι του πατέρα μου στα χωράφια, μυημένος στη δουλειά, αλλά ταυτόχρονα και πολύ κοινωνικός. Ήταν ακριβώς στο γούστο μου, ψηλός, κοντά στα 2 μέτρα, φαρδύ στήθος , φουσκωτό τόσο όσο για να σου δημιουργεί ένα αίσθημα ασφάλειας, σωστό βάρος, καστανόξανθα μαλλιά, τρίχες που διέτρεχαν όμορφα το κορμί του και κάτι σμιλεμένα μπράτσα που ήθελα τόσο να τα φιλήσω. Έμενε απέναντι από εμάς κι έτσι μπορούσα να τον κοιτάζω συνέχεια.
Άρχισα να γράφω το δικό μου ημερολόγιο γι' αυτόν με τις σκέψεις μου που όσο πιο πολύ περνούσε ο καιρός τόσο πιο πολλές γίνονταν. Δεν έμεινα, όμως, εκεί, ξεκίνησα να πηγαίνω στα χωράφια, δούλευα κιόλας εκεί τα καλοκαίρια παρά την αντίρρηση του πατέρα μου που φοβόταν μην αφήσω το διάβασμα, ώσπου αναπτύχθηκε μια ας το πούμε φιλία μεταξύ μας.
Ο Νικολής είχε πολλές γκόμενες κι εφόσον περνούσε ο καιρός και δε φαινόταν ελπίδα στον ορίζοντα, το πήρα απόφαση και αποδέχτηκα ότι η σχέση μου με τον άντρα αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει. Σταδιακά, σταμάτησα και να γράφω για εκείνον, πόσο μάλλον για οποιονδήποτε άλλον. Γίναμε δύο καλοί φίλοι παρά τη διαφορά των ηλικιών μας. Εγώ έδινα ζωντάνια με τη συντροφιά μου και τις γκάφες μου λόγω της απειρίας μου σε πολλούς τομείς κι εκείνος μου μάθαινε πράγματα που πάντα ήθελα να κάνω, αλλά ο πατέρας μου φοβόταν δίχως εμφανή λόγο.
Είχε περάσει ένας χρόνος από τότε που τελείωσα από το "ροζ" ημερολόγιό μου, ήμουν πια 18, και θεώρησα επικίνδυνο που το είχα ακόμη στη βιβλιοθήκη μου έστω κι αν ήταν ανακατεμένο με τα υπόλοιπα τετράδια μου. Βγήκα τη νύχτα και το πέταξα σε ένα μικρό κάδο ενδιάμεσα στο σπίτι μας και το σπίτι του Νικολή. Το βράδυ εκείνο δεν κοιμήθηκα, μιας και μου έρχονταν στο μυαλό όλες οι φαντασιώσεις που είχα κάνει γι' αυτόν και τώρα βρίσκονταν στον κάδο. Δεν άντεχα. Αν και δεν είχε περάσει πάνω από μία ώρα, σηκώθηκα και πήγα να τις πάρω από εκεί.
Άρχισα να ψάχνω, αλλά δεν το έβρισκα. Ώσπου άκουσα μια ανδρική φωνή να μου λέει:
- Αυτό εδώ ψάχνεις;
Ήταν ο Νικολής. Φορούσε ένα άσπρο φανελάκι που τόνιζε υπέροχα τους μύες του και ένα κατάμαυρο σορτσάκι, χωρίς μποξεράκι από μέσα. Έτσι τουλάχιστον δήλωνε το κοντάρι του που σκιαγραφόταν ολοκάθαρα από το εσωτερικό του.
- Ναι…
του απάντησα αναθαρρώντας ελάχιστα αφού δεν προχώρησε να πει τίποτα άλλο. Ήλπιζα ότι δεν πρόλαβε να το κοιτάξει. Έκανα τότε κίνηση να το πάρω.
- Επ επ επ! Πού πας; εδώ γράφει και για μένα. Δεν είναι μόνο δικό σου Αντρίκο…
μου είπε τότε κι έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ήξερε πλέον τα πάντα. Εγώ όμως δεν ήξερα το πώς θα αντιδράσει. Αν το έλεγε στους γονείς μου, αν με έβριζε; Ήθελα να βάλω τα κλάματα. Ήμουν απέναντί του και δε μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από τη γη. Τι θα νόμιζε για μένα μετά από αυτό;
- Δεν έπρεπε να το διαβάσεις…
του είπα σχεδόν ψιθυριστά κατακόκκινος από ντροπή.
- Γιατί;… με ρώτησε τότε αυτός. Τα γράφεις τόσο ωραία και είναι και πολύ αποτελεσματικά…
συνέχισε κάνοντάς με να φοβάμαι περισσότερο, αφού δεν ήξερα αν τα εννοούσε αυτά που έλεγε ή αν με ειρωνευόταν.
- Τι θες να πεις;
Τον ρώτησα. Εκείνος, αφού κοίταξε για μια στιγμή τριγύρω του, μου άρπαξε το χέρι και το έβαλε στο σορτσάκι του να του χουφτώσει τον τεράστιο πούτσο.
- Να τι θέλω να πω!
Εγώ προσπαθούσα να φέρω αντίσταση λόγω αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης για μένα, αλλά εκείνος δεν το άφηνε να εγκαταλείψει τον πούτσο του, αν τα δάκτυλά μου δεν τον ψηλάφιζαν ολόκληρο. Έμεινα να κοιτάζω το τρομπάρισμα που του έκανε το χέρι μου, το οποίο ήταν υπό τον πλήρη έλεγχο του. Ασυναίσθητα το στόμα μου είχε αρχίσει να γεμίζει σάλια βλέποντας το σχήμα αυτής της αυτοκρατορικής ψωλής.
- Πάμε μέσα…
μου είπε και με τράβηξε από το χέρι οδηγώντας με στο σαλόνι του σπιτιού του. Με έβαλε να κάτσω στα πόδια του, ενώ εγώ ένιωθα το κωλομέρι μου να έχει «πλακώσει» σε εισαγωγικά, το απτόητο εργαλείο του.
- Τι νέα, λοιπόν, Αντρίκο;…
με ρώτησε τότε παριστάνοντας πως όλα ήταν φυσιολογικά, ενώ εγώ ένιωθα άβολα και επειδή είχα ένα πέος από κάτω μου και επειδή δεν ήξερα αν πρέπει να τον φιλήσω ή να το βάλω στα πόδια.
- Νικολή, αυτό το ημερολόγιο το έγραψα πριν δύο χρόνια. Ό,τι γράφω έχει να κάνει με τότε…
άρχισα να του εξηγώ, κάνοντάς μία κίνηση να σηκωθώ, αλλά άσκοπα, αφού με κρατούσε καθηλωμένο στους μηρούς του.
- Δηλαδή δε σου αρέσω πια;… έβγαλε συμπέρασμα τότε αυτός.
- Δεν είναι αυτό...
- Αλλά;
- Το αντίθετο. Εγώ δεν αρέσω σε σένα…
του αποκρίθηκα πιο αμήχανος από ποτέ.
- Από πού προκύπτει αυτό; Όμορφο αγόρι είσαι, ωραία λεπτή μεσούλα, γλυκό προσωπάκι κι έχεις και κάτι ζουμερά χειλάκια, άλλο πράγμα. Ε, λοιπόν, πρέπει να σου πω κι εγώ κάτι. Μήνες τώρα τα φαντάζομαι να μου τον μαγκώνουν και να μου τον τρελαίνουν στα τσιμπούκια…
μου είπε βάζοντας το χέρι του κάτω από τη μπλούζα μου και χαϊδεύοντας το στήθος μου. Ύστερα με άφησε ελεύθερο από τα χέρια του, στήθηκε όρθιος μπροστά και αστραπιαία πέταξε το σορτσάκι του αποκαλύπτοντας το 21 εκατοστών εργαλείο του.
- Ήρθε η ώρα να κάνεις αυτό που ζητούσες τόσο καιρό: να γευτεί το ρόδινό σου στοματάκι τους χυμούς αυτής εδώ της ψωλής…
μου είπε και χτύπησε δύο τρεις φορές το καυλί του στην παλάμη βγάζοντας έναν χορταστικό ήχο. Ένιωθα ήδη προσπερματικά υγρά να πλημμυρίζουν το σλιπάκι μου και έπιασα τον εαυτό μου να ξερογλείφεται μπροστά στο θέαμα που αντίκριζε. Από την άλλη, όμως, είχα πολλές αναστολές για το αν έπρεπε να γίνει τότε. Δεν είχα ιδέα τι ήθελα πραγματικά εκείνη την ώρα. Από τη μία οι σκέψεις μου και από την άλλη αυτό το κυλινδρικό καυλί που ζητούσε το στόμα μου.
- Άντε, θα τον πάρεις;…
είπε ανυπόμονα εκείνος και ήρθε ακόμη πιο κοντά. Μύριζα πλέον το άρωμα της ψωλής του. Τον έπιασα με το χέρι μου που γέμισε από το πάχος του κι άρχισα να το πηγαίνω πάνω κάτω πότε γρήγορα και πότε αργά. Φύσηξα την ουρήθρα και τον έβαλα σιγά-σιγά στο στόμα μου. Εκείνος μόνο βαριανάσαινε. Είχε ρίξει το κεφάλι του πίσω και είχε κλείσει τα μάτια για να το απολαύσει. Μου είχε αφήσει τον έλεγχο, στην αρχή τουλάχιστον. Όσο περνούσαν τα λεπτά, εγώ προσπαθούσα να πάρω όλο και πιο πολλούς πόντους από την ψωλή του. Όταν είχα μπουκώσει για τα καλά, τον τράβηξε έξω απότομα, για να πάρω λίγες ανάσες και μου τον ξαναέδωσε. Αυτή τη φορά, ωστόσο, έδινε εκείνος το ρυθμό. Πέρασε και τα δύο του χέρια πίσω απ’ το κεφάλι μου και μου τον κάρφωνε με δύναμη βαθιά μέσα στο λαρύγγι. Τα μάτια μου είχαν κοκκινίσει και σάλια έτρεχαν στο πάτωμα από το άγριο τσιμπούκωμα μου. Χαμήλωσε ταχύτητα μόνο όταν εκτόξευσε τα χύσια του στο στόμα μου. Η ψωλή του, παρ’ όλο που άδειασε, συνέχισε να διατηρεί τη στύση της. Έσκυψε λίγο κι όπως ήμουν καθισμένος στον καναπέ, μου σήκωσε το κεφάλι για να τον κοιτάξω κατάματα.
- Αυτά ήταν το μπαξίσι για τον κόπο σου…
είπε και με έκανε να νιώσω περισσότερο πουτάνα εκείνη τη στιγμή. Με ερέθιζε πέρα από την όψη του και ο τρόπος που μου φερόταν. Όμως, δεν ένιωθα έτοιμος για κάτι παραπάνω και γι’ αυτό πήγα να φορέσω τη φανέλα μου για να φύγω. Δε με άφησε, όμως. Άρχισε να με φιλάει με γλώσσα, ενώ παράλληλα με κατεύθυνε προς το δωμάτιό του. Αν και με μεθούσε η ζάλη από τα φιλιά, καταλάβαινα πού πήγαινε το πράγμα και έψαχνα τρόπο για να το προλάβω. Με το στόμα του όμως κολλημένο στο δικό μου, δε μπορούσα να βγάλω ανάσα. Πήγα να τον ακουμπήσω στον ώμο, για να τον αποτρέψω από ό,τι παραπάνω, αλλά ο τρόπος που έφτασε το χέρι μου πάνω του περισσότερο με χάδι έμοιαζε, πράγμα που φάνηκε και στην ψωλή του.
Με γύρισε απότομα στον τοίχο και στριμώχτηκε για τα καλά από πίσω μου. Αισθανόμουν την πούτσα στον μηρό μου και τα νώτα του χάιδευαν το αυτί μου.
- Θα σ’ το γλεντήσω απόψε το κωλαράκι, μωράκι μου…
μου ψιθύρισε με αισθησιακή φωνή και μεμιάς μου κατέβασε σορτς και βρακί. Έμεινα με τα κωλομάγουλα μου ανυπεράσπιστα μπροστά του. Έμοιαζε να τα έχει χαμένα για λίγο. Ο κώλος μου, αν και ήμουν λεπτός, ήταν λιγουλάκι πιο πεταχτός για την ηλικία μου. Κατέβασε το χέρι του με δύναμη στο ένα μου κωλομάγουλο. «Αχ…» αναφώνησα όχι τόσο απ’ τον πόνο, αλλά από το ξάφνιασμα.
- Τι κωλάρα είναι αυτή ρε Αντρίκο; Εσύ αγόρι μου γεννήθηκες για να σε γαμάνε, δεν εξηγείται αλλιώς…
μου είπε και άνοιξε τα κωλομέρια μου, έφτυσε την τρύπα κι άρχισε να τον τρίβει πάνω της με μανία, ενώ με κρατούσε γερά από τη μέση.
Ήταν αργά για να του αρνηθώ το γαμήσι. Ακόμη κι αν του έλεγα όχι, δε νομίζω πως θα το δεχόταν. Τώρα όμως, ήμουν σίγουρος ότι το ήθελα κι εγώ. Εκείνη τη στιγμή με εκείνον τον άντρα, όπως αυτός ήθελε. Λίκνισα λίγο τον κώλο μου ώστε να του δώσω σήμα να μπει. Αλλά εκείνος μου αποκρίθηκε πως θέλει να με ακούσει να του το ζητάω όπως στο ημερολόγιο.
- Σε παρακαλώ, κάνε με δικό σου, κάνε με να νιώσω ότι σου ανήκω…
του ζήτησα όπως ακριβώς στις φαντασιώσεις μου, κι άρχισε να πιέζει το πουτσοκέφαλό του στην απείραχτη ως τότε τρυπούλα μου. Όταν αυτή αναγκάστηκε να υποχωρήσει στις ορέξεις του και να τον δεχτεί, έβγαλα ένα πνιχτό ουρλιαχτό από τον πόνο που μου χάρισε. Συνέχισε να με ανοίγει σταθερά, ενώ πλέον είχε περάσει το ένα του χέρι μπροστά από το λαιμό μου και το άλλο το είχε ανάμεσα στα μπούτια μου.
- Αχ, βγάλ’ τον λίγο, σε παρακαλώ, δεν αντέχω…
του φώναξα μέσα από μακρόσυρτα παρακάλια. Αυτός γέλασε.
- Θα σου περάσει. Θα τη μάθει καλά η τρυπούλα σου την ψωλή μου…
απάντησε και μου δάγκωσε ελαφρά το αυτί. Ταυτόχρονα έσπρωξε περισσότερο.
- Αχ, μ' έσκισες, καριόλη…
ούρλιαξα από το υπερβολικό τέντωμα της τρύπας μου από το αλύγιστο καυλί του.
- Σκάσε! Σκάσε, αν δε θες να έρθουν οι γονείς σου και να μου ζητάνε εξηγήσεις γιατί τους γαμάω το γιο. Υπομονή, μόλις μου παραδώσεις τον ανδρισμό σου, θα τον φας σαν κανονική γκόμενα…
μου απάντησε για να μου επιβληθεί και συνέχισε τη διείσδυση στο άπειρο κωλί μου. Κάθε πόντος που έμπαινε μέσα μου με έκαιγε σαν να με χώριζε στα δύο. Έσφιγγα τα χείλη για να κόβω τα ξεφωνητά μου.
- Πονάω…
έλεγα και δεν είχε βάλει ούτε τον μισό. Όταν το έκανε, μου βγήκε ένα δυνατό ουρλιαχτό, αλλά με πρόλαβε και μου έκλεισε το στόμα. Συνέχισε να σπρώχνει αλύπητα μέχρι που μου τον έχωσε όλο. Έμεινε λίγο ακίνητος μέσα μου, έτσι να συνηθίσω την αίσθηση.
- Πάει Αντρίκο, πούστεψες. Αυτό ήταν…
μου είπε κι εγώ γύρισα ελάχιστα το πρόσωπό μου για να τον κοιτάξω. Δεν φαινόταν ίχνος από την πούτσα του. Όλο εκείνο το θηρίο το είχε καταπιεί τώρα η τρύπα μου. Έβλεπα το γεροδεμένο κορμί του να γυαλίζει από τον ιδρώτα χάρη στο φως που ερχόταν από την κολώνα έξω και χαιρόμουν που με τιθάσευσε αυτός.
- Τι' ναι;…
με ρώτησε όταν με είδε να τον χαζεύω. Αν και ήμουν αποκαμωμένος, μάζεψα τις δυνάμεις μου και του ζήτησα αυτό που ήθελα σαν τρελός εκείνη την ώρα.
- Τίποτα, γάμα με, μάθε με να ξεχωρίζω το γαμιά απ’ τον καλό γαμιά…
του είπα και ήταν σα να έδειξα κόκκινο πανί σε ταύρο. Άρχισε να βάζει και να βγάζει το καυλί με απίστευτη ταχύτητα. Τα αρχίδια του σκάγανε με δύναμη στα δικά μου κι εγώ δε μπορούσα να αρθρώσω λέξη.
- Τι έγινε ρε πουτανάκι, δε μιλάς τώρα; Νόμιζες ότι θα με αντέξεις ε; Για να σε δω τώρα…
είπε με ευχαρίστηση για το πάθημά μου. Τα κωλομάγουλα μου έγιναν κατακόκκινα από το σφυροκοπήματα και το μπαλαμούτι που μου έκανε. Βογκούσα κάθε φορά που με κάρφωνε με την αμαξοστοιχία του και τότε έκανε κάτι που με έκανε να κορώσω από καύλα. Κόλλησε το σώμα του στο δικό μου. Έτσι, καθώς με πηδούσε, τριβόταν συνεχώς πάνω μου και μου πέταγε ανά διαστήματα κάτι λαίμαργα γλωσσόφιλα που μου ρουφούσαν την αναπνοή.
- Θέλω να μείνω σφηνωμένος μέσα σου για μέρες. Το κωλαράκι σου είναι η καλύτερη φωλιά για τον πούτσο μου.
- Αχ, ναι πουτσαρά μου, μείνε μέσα μου. Τρελαίνομαι να με σκίζει αυτή η ψωλή. Σα λάστιχο είναι γαμιά μου...
του φώναξα μέσα στο παραμιλητό της ηδονής και κούνησα ναζιάρικα τον κώλο μου.
- Ναι πουστράκο, κουνήσου να με καυλώσεις κι άλλο με το στενό σου κωλαράκι. Σ’ αρέσει που σ’ τον φοράω;… είπε και μου έγλειψε το λοβό του αυτιού.
- Μμ… παραλύω. Τι γαμήσι μου κάνεις, παίδαρε;…
φώναξα και τότε ένιωσα να σιγοσβήνει η φλόγα που έκαιγε τον κώλο μου και να απελευθερώνεται από το σίδερό του. Δεν κουνήθηκα καθόλου. Έμεινα έτσι όπως με είχε στήσει στον τοίχο. Τον περίμενα να με λύσσα να με καρφώσει και πάλι.
- Άντε, τι στέκεσαι;… μου λέει, ενώ είχε στρίψει το κορμί του προς το κρεβάτι. Καβάλα το καλάμι να σε πάω μέχρι την κοκέτα.
Δεν απάντησα. Μονάχα ακούμπησα στον τοίχο και στερέωσα ναζιάρικα το ένα πόδι σ' αυτόν. Το ότι καθυστερούσα το καυλί του από το να φυλακιστεί μέσα μου έβλεπα ότι τον ενοχλούσε τρομερά. Γι' αυτό κι εγώ παρέτεινα λίγο ακόμη το μαρτύριό του, χωρίς να κάνω βήμα από τη θέση μου.
- Θα ‘ρθεις;…
με ρώτησε ανυπόμονα και μετά ξανά παύση.
- Έλα να με πάρεις…
του αποκρίθηκα και του έκανα νόημα με το δάχτυλο να με πλησιάσει. Το λεβέντικο βήμα του με αναστάτωσε περισσότερο. Μόλις με έφτασε, σήκωσα το πόδι και με τη βοήθειά του το τοποθέτησα στη μέση του.
- Είσαι πολύ ξέκωλο…
μου είπε για την άργητα που του έκανα, κοιτώντας με βαθιά στα μάτια.
- Και είσαι μόνο για μένα…
συμπλήρωσε κι άρχισε να τον σέρνει πάλι μέσα μου. Δαγκώθηκα αλλά αυτή τη φορά το κωλαράκι μου διψούσε για τον πούτσο του που τον αγκάλιασε τόσο σφιχτά για να του χαρίσει τη ζεστασιά του. Πέρασα και το άλλο πόδι γύρω από τη μέση του και με οδήγησε στο κρεβάτι. Με παράτησε πάνω στο στρώμα και ξεκίνησε να μου τρυγάει ακούραστα την τρύπα.
Ήμασταν σε στάση που, αν ήμουν γυναίκα, θα έπιανα παιδί από το πάθος μας. Απολάμβανα κάθε εκατοστό του κορμιού του, έτσι όπως το έβλεπα να πηγαινοέρχεται πάνω μου και οι μύες του να τονίζονται σtην προσπάθειά τους να μου προσφέρουν απλόχερα ηδονή.
- Σε θέλω…
του ψιθύρισα και ανασήκωσα τη λεκάνη μου για να διευκολύνω το έργο του.
- Κι εγώ καύλα μου, δε θέλω να σταματάω να σε σκίζω…
μου απάντησε, ενώ ο πούτσος του βρισκόταν στην απόλυτη ευθεία με τον αποδέκτη του. Τα κορμιά μας ήταν τόσο ενωμένα που πασάλειβαν με τον ιδρώτα τους το ένα τ' άλλο. Κρατιόμουν γερά από το μπράτσο του για να αντέξω την ορμή του, ενώ του έγλειφα και του δάγκωνα ελαφρώς το κάτω χείλος.
- Τι πουτανάκι είσαι εσύ μανάρι μου! Να ‘χες κι άλλη τρύπα να σ’ τη γάμαγα και αυτή. Γυναίκα έπρεπε να γεννηθείς ρε καργιολάκο…
μου φώναξε, ενώ ήμουν παγιδευμένος κάτω από την κορμάρα του.
- Δεν πειράζει. Κάνε με εσύ…
του είπα κι έχωσα το χέρι μέσα στα μαλλιά του. Πίεσα το κεφάλι του σε γωνία που να μη με βλέπει, ασυναίσθητα από την καύλα μου που ανανεωνόταν συνέχεια. Τινάχτηκε. Πήρε τα πόδια μου και τα έβαλε στους ώμους του και τοποθέτησε τα χέρια του σφιχτά γύρω από τον λαιμό μου.
- Θα σε πεθάνω στον πούτσο. Παρ’ τον…
είπε και με εμβόλισε απότομα. Από την εναλλαγή του ρυθμού του, ξέσπασα σε χυσίματα, χωρίς καν να το επιδιώξω.
- Κουράγιο, ομορφούλη, έρχομαι κι εγώ…
ανακοίνωσε μόλις είδε την ευτυχία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μου από την εκτόνωση της ηδονής. Τα μαλλιά του ήταν ανακατεμένα, αλλά και πάλι ήταν κούκλος. Είχε κοκκινίσει από την ένταση της στιγμής και μου έσφιξε για λίγο με θυμό τον λαιμό. Φοβήθηκα, αλλά και ερεθίστηκα ξανά από την αγριάδα του. Έβγαλε μια βροντερή κραυγή και άφησε τα ψωλοχύματά του να κυλήσουν βαθιά μέσα στον κώλο μου. Ξάπλωσε ξέπνοος πάνω μου:
- Αυτά παθαίνουν όσοι γράφουν την αλήθεια. Τους γαμάνε. Α, μην κουνηθείς. Θέλω να τα κρατήσεις μέσα σου, αν θες να λέγεσαι κι επίσημα γκομενάκι μου βέβαια…
μου ζήτησε και με άναψε ακόμα περισσότερο με τα λεγόμενά του. Τον τράβηξα κι άλλο πάνω μου.
- Είναι ιδέα μου ή ξανασκληραίνεις;
Τον ρώτησα, μιας και δεν είχε βγει από μέσα μου και ένιωθα την αλλαγή του μεγέθους του.
- Αύριο ζήτα από τον πατέρα σου να μην έρθεις στη δουλειά..
- Γιατί;
- Γιατί δεν θα μπορείς να σύρεις τα πόδια σου μου αποκρίθηκε και με σήκωσε με μια κίνηση. Αυτός βρέθηκε ξαπλωμένος ανάσκελα κι εγώ στον αέρα, καθισμένος στον πούτσο του. Άρχισα να ανεβοκατεβαίνω πάνω του όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Ήμουν αποδυναμωμένος από το σκληρό ξεπαρθένιασμα μου, που είχε αφήσει ένα μικρό λεκέ αίματος στο κέντρο του κρεβατιού, γι' αυτό στήριξα τα χέρια μου στους κοιλιακούς του. Έφερε το χέρι του στο πρόσωπό μου. Το κράτησε κι εγώ βύθισα στο στόμα μου τα δύο πρώτα δάκτυλά του. Ήταν πλατιά, εξαιτίας της δουλειάς, κι άνετα ανταγωνίζονταν έναν πούτσο:
- Στον τρομπάρω καλά αφέντη με το κωλαράκι μου;…
τον ρώτησα, ενώ παρατηρούσα το βλέμμα του που δεν έφυγε, όπως άλλωστε και το δικό μου, στιγμή από πάνω μου. Ανταλλάσσαμε ματιές για να βλέπουμε τις καυλόφατσες μας. Ήμουν το αγόρι του κι ήταν ο άντρας μου.
- Τέλεια. Συνέχισε να κοπανιέσαι πάνω του. Είσαι στην κατάλληλη θέση.
Έγειρα να τον φιλήσω. Εκείνος μετά μου τράβηξε μια πινελιά στο πρόσωπο με τη γλώσσα του κι ύστερα κατέβασε το σώμα του με φορά προς τα πόδια του κρεβατιού. Κρατιόμουν από τα κάγκελα στο κεφάλι του στρώματος. Με γαμούσε τώρα με απίστευτη ταχύτητα, ενώ ανά διαστήματα, μου χαστούκιζε με νεύρο τα κωλομέρια. Δεν προλάβαινα να μετρήσω τις γαμιές του εκείνα τα λεπτά. Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό και έβγαζα έναν ατέλειωτο αναστεναγμό που, αν δεν επιβράδυνε, δε θα σταματούσε.
- Ξέσκισέ με, παιδαρά μου! Το γουστάρω! Τι μου κάνεις και ζητάω έτσι την ψωλή σου;
- Έτσι σε θέλω, πουτάνα, να λυσσάς για την πούτσα μου…
είπε και μου έριξε ένα ακόμη σκαμπίλι στον κώλο μου που δεν ήθελε να αποχωριστεί από αυτό το καυλί.
Ο ουρανός άρχισε να αποκτά ένα πιο ανοιχτό χρώμα, ενώ εγώ πλημμύρισα για τρίτη φορά από τα χύσια του άντρα μου. Τον ξεσφήνωσα από μέσα μου και έβγαλα τη γλώσσα μου για να τον καθαρίσω. Αν και επανήλθε στο κανονικό του μέγεθος, δεν έχασε τη μεγαλοπρέπειά του. Έτρεξα προς το σπίτι μου, ευτυχώς δεν είχε ξυπνήσει ακόμη κανείς. Ξάπλωσα στη μπανιέρα και τον έπαιξα αναλογιζόμενος τη βραδιά που πέρασα.
Το πρωί ήρθε ο Νικολής για να πάνε στα κτήματα με τον πατέρα μου. Τον είδα απ' το παράθυρο του δωματίου μου, γιατί όντως δε μπορούσα να πάω εκείνη τη μέρα μαζί τους. Μου έκλεισε πονηρά το μάτι κι έφυγαν.
Copyright protected OW ref: 181019
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.