Το e-mail μου είναι το:
Από τις πρώτες μέρες που άρχισα το στρατιωτικό μου με πολιορκούσαν και με φλέρταραν δυο γκέι νεοσύλλεκτοι. Ήταν κι οι δυο πολύ ωραίοι με σχεδόν κοριτσίστικα χαρακτηριστικά, παιδιά πολύ καλών οικογενειών που είχαν αξιοσέβαστα ονόματα στην κοινωνία.
Όταν κάποιος απ’ αυτούς τύχαινε να με συναντήσει κάπου μόνο, μου πρότεινε, χωρίς περιστροφές, να τον πηδήξω. Τους έλεγα θα το σκεφτώ και τους απέφευγα.
Δεν είχα καμιά προκατάληψη εναντίον των ομοφυλόφιλων. Από διάφορα διαβάσματα κατά τη μαθητική μου ζωή πίστεψα και πιστεύω ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν γίνονται έτσι από δική τους εθελούσια ηθική διαστροφή, αλλά γεννιούνται με αυτό τον σεξουαλικό προσανατολισμό και επομένως δεν φταίνε οι ίδιοι για αυτό που είναι. Και ότι είναι ολότελα άδικη η απόρριψη και η περιφρόνηση που τους δείχνει η κοινωνία..
Ήξερα ακόμα ότι αλλού, σε άλλες χώρες, όπως η Αγγλία για παράδειγμα, υπήρχε πολύ μεγαλύτερη ανοχή προς τους ομοφυλόφιλους. Μέχρι σημείου να επιτρέπονται οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις μεταξύ των φοιτητών μέσα σε Κολλέγια. Γιατί η εκπαιδευτική τους φιλοσοφία θεωρούσε ότι οι σχέσεις αυτές είναι αναγκαίο στοιχείο της εφηβείας και μια άσκηση για τη μελλοντική σεξουαλική ζωή τους.
Είχα, εξάλλου, κάποιες εμπειρίες πρωκτικού σεξ με συμμαθήτριές μου στο Λύκειο και δεν εύρισκα καμιά διαφορά αν είχα παρόμοιες σχέσεις και με τα δυο αυτά ωραία παιδιά με τα κοριτσίστικα κορμιά, που ήταν και οι δύο «μπουκιά και συχώριο», όπως θα έλεγε ο Μαμαλάκης. Είχα, άλλωστε, πολύ έντονες σεξουαλικές επιθυμίες εκείνες τις μέρες που έχανα παλιές μου ερωτικές συντρόφους, και με ερέθιζε η ιδέα νέων σεξουαλικών σχέσεων μ’ αυτά τα παιδιά.
Δέχτηκα έτσι την πρότασή τους και τους ανακοίνωσα την απόφασή μου, χωριστά στον καθένα, με τον όρο ότι δεν θα αρχίζαμε αμέσως τις σχέσεις μας, αλλά ύστερα από κάποια καλύτερη γνωριμία μας και όχι μέσα στο στρατόπεδο, αλλά έξω από αυτό κατά τις εξόδους μας.
Πριν από κάθε έξοδό μας από το στρατόπεδο συνεννοούμασταν, πότε με τον ένα και πότε με τον άλλο, ποια ώρα και πού θα συναντιόμασταν για να πηγαίναμε σε κάποιο φθηνό ξενοδοχείο να το κάνουμε. Είχα επιλέξει δυο φθηνά ξενοδοχεία γι’ αυτό το σκοπό και πηγαίναμε πάντα με τον ίδιο παρτενέρ μου στο ίδιο ξενοδοχείο.
Λέγαμε στην είσοδο ότι θέλαμε ένα δωμάτιο για μια-δυο ώρες για να κάνουμε ένα ντους και να αναπαυθούμε. Και πληρώναμε σχεδόν όσο θα πληρώναμε για ολόκληρο το βράδυ. Είχαμε όμως όλη την άνεση που χρειαζόμασταν για να το κάνουμε και μέσα στο ντους, όπου μπαίναμε κι οι δυο μαζί, και μέσα στο δωμάτιο με όλη την άνεσή μας. Η διευθέτησή μας αυτή ικανοποιούσε περίφημα τις τότε ανάγκες μας.
Η μετάταξή μας σε δυο-τρία άλλα στρατόπεδα συνέβαινε να μας φέρνει και τους τρεις στο ίδιο στρατόπεδο και έτσι η σχέση μου μαζί τους συνεχίστηκε για αρκετό καιρό.. Όμως αυτή η σύμπτωση μας βγήκε για κακό και όχι για καλό. Γιατί συνέβησαν τα εξής απροσδόκητα:
Από τους πρώτους κιόλας μήνες των σχέσεών μας μια θανάσιμη αντιζηλία αναπτύχθηκε μεταξύ των δυο σεξουαλικών συντρόφων μου. Θέλανε να αποκτήσουν, ο καθένας για τον εαυτό του, το αποκλειστικό προνόμιο της σεξουαλικής εκμετάλλευσής μου. Κάτι μου λέγανε καμιά φορά ο ένας εναντίον του άλλου, αλλά δεν έδιδα σημασία. Και δεν ήξερα ότι είχαν αντιληφθεί ο καθένας τους τη σχέση μου με τον άλλον. Γιατί ουδέποτε είχα αποκαλύψει αυτό το μυστικό μου σε κανένα. Και η συμπεριφορά μου στο στρατόπεδο έναντι τους ήταν πάντα άψογη και η ίδια.
Όπως έμαθα υστερότερα, καυγαδίζανε συχνά μεταξύ τους πάνω στο θέμα αυτό.. Πάνω στον καυγά τους μια μέρα τραβήξανε σουγιάδες και αλληλομαχαιρώθηκαν. Τους πήγανε στο νοσοκομείο και τους ράψανε τις πληγές τους. Η διεύθυνση του στρατοπέδου άρχισε ανακρίσεις. Κάποιος από τους δυο ή και οι δυό αναφέρανε το όνομα μου και ο ανακριτής αξιωματικός με κάλεσε για ανάκριση γιατί ήμουνα, όπως μου είπε, το μήλο της έριδας στους καυγάδες τους.
Δεν ένιωσα μεγαλύτερη ταπείνωση στη ζωή μου. Ο ανακριτής αξιωματικός με κατσάδιασε με βαρύτατα λόγια και χαρακτηρισμούς και με κατηγόρησε ότι προάγω την ομοφυλοφιλία στο στρατόπεδο. Μάταια του εξηγούσα ότι η συμπεριφορά μου μέσα στο στρατόπεδο ήταν πάντα άψογη και ότι αυτό που έκανα μαζί τους το έκανα εκτός στρατοπέδου και εκτός υπηρεσίας. Επέβαλε και στους τρεις μας πολυήμερη απομόνωση μέσα στο στρατόπεδο και μου απαγόρευσε τη μελλοντική έξοδό μου από το στρατόπεδο ταυτόχρονα με την έξοδο οποιουδήποτε από τους δυο. Το θέμα σχολιαζόταν με δυσμένεια για πολλές μέρες μέσα στο στρατόπεδο και έφθασε και στις εφημερίδες που εξόγκωσαν τρομερά τα γεγονότα.
Με μεγάλους ολοσέλιδους τίτλους οι εφημερίδες έγραφαν για πρωτόγνωρα για τη χώρα μας σεξουαλικά όργια που διαπράττονταν μέσα στο στρατόπεδο, στα οποία εμπλέκονταν και ανώτεροι αξιωματικοί του στρατοπέδου.
Δημοσίευαν τα ονόματα και των τριών μας ότι βρισκόμασταν στο επίκεντρο των οργίων. Άλλες εφημερίδες έφθασαν μέχρι του σημείου να γράψουν ότι τρεις φορείς του ιού του έιτζ ομοφυλόφιλοι (και δημοσίευαν τα ονόματά και των τριών μας) μετέδωσαν τον ιό του έιτζ σε όλα τα παιδιά του στρατοπέδου, ακόμα και σε μερικούς αξιωματικούς.
Θορυβήθηκαν οι γονείς και οργάνωναν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και πινακιδοφορίες έξω από το στρατόπεδο με πανό με τα οποία ζητούσαν την παραδειγματική τιμωρία των αισχρών διαφθορέων και κατάστρεψαν τα παιδιά τους..
Γίναμε, με λίγα λόγια, ρεζίλι των σκυλιών σε όλο τον κόσμο κι εμείς, και οι οικογένειές μας και το στρατόπεδό μας. Το φινάλε όλης αυτής της περιπέτειας ήταν ότι μόλις εκτίσαμε την ποινή που μας επέβαλαν, μετατεθήκαμε και οι τρεις σε άλλα διαφορετικά στρατόπεδα ο καθένας μας, και δεν είδαμε από τότε ο ένας τον άλλον ώσπου τελειώσαμε τη θητεία μας.
Όταν κάποιος απ’ αυτούς τύχαινε να με συναντήσει κάπου μόνο, μου πρότεινε, χωρίς περιστροφές, να τον πηδήξω. Τους έλεγα θα το σκεφτώ και τους απέφευγα.
Δεν είχα καμιά προκατάληψη εναντίον των ομοφυλόφιλων. Από διάφορα διαβάσματα κατά τη μαθητική μου ζωή πίστεψα και πιστεύω ότι οι ομοφυλόφιλοι δεν γίνονται έτσι από δική τους εθελούσια ηθική διαστροφή, αλλά γεννιούνται με αυτό τον σεξουαλικό προσανατολισμό και επομένως δεν φταίνε οι ίδιοι για αυτό που είναι. Και ότι είναι ολότελα άδικη η απόρριψη και η περιφρόνηση που τους δείχνει η κοινωνία..
Ήξερα ακόμα ότι αλλού, σε άλλες χώρες, όπως η Αγγλία για παράδειγμα, υπήρχε πολύ μεγαλύτερη ανοχή προς τους ομοφυλόφιλους. Μέχρι σημείου να επιτρέπονται οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις μεταξύ των φοιτητών μέσα σε Κολλέγια. Γιατί η εκπαιδευτική τους φιλοσοφία θεωρούσε ότι οι σχέσεις αυτές είναι αναγκαίο στοιχείο της εφηβείας και μια άσκηση για τη μελλοντική σεξουαλική ζωή τους.
Είχα, εξάλλου, κάποιες εμπειρίες πρωκτικού σεξ με συμμαθήτριές μου στο Λύκειο και δεν εύρισκα καμιά διαφορά αν είχα παρόμοιες σχέσεις και με τα δυο αυτά ωραία παιδιά με τα κοριτσίστικα κορμιά, που ήταν και οι δύο «μπουκιά και συχώριο», όπως θα έλεγε ο Μαμαλάκης. Είχα, άλλωστε, πολύ έντονες σεξουαλικές επιθυμίες εκείνες τις μέρες που έχανα παλιές μου ερωτικές συντρόφους, και με ερέθιζε η ιδέα νέων σεξουαλικών σχέσεων μ’ αυτά τα παιδιά.
Δέχτηκα έτσι την πρότασή τους και τους ανακοίνωσα την απόφασή μου, χωριστά στον καθένα, με τον όρο ότι δεν θα αρχίζαμε αμέσως τις σχέσεις μας, αλλά ύστερα από κάποια καλύτερη γνωριμία μας και όχι μέσα στο στρατόπεδο, αλλά έξω από αυτό κατά τις εξόδους μας.
Πριν από κάθε έξοδό μας από το στρατόπεδο συνεννοούμασταν, πότε με τον ένα και πότε με τον άλλο, ποια ώρα και πού θα συναντιόμασταν για να πηγαίναμε σε κάποιο φθηνό ξενοδοχείο να το κάνουμε. Είχα επιλέξει δυο φθηνά ξενοδοχεία γι’ αυτό το σκοπό και πηγαίναμε πάντα με τον ίδιο παρτενέρ μου στο ίδιο ξενοδοχείο.
Λέγαμε στην είσοδο ότι θέλαμε ένα δωμάτιο για μια-δυο ώρες για να κάνουμε ένα ντους και να αναπαυθούμε. Και πληρώναμε σχεδόν όσο θα πληρώναμε για ολόκληρο το βράδυ. Είχαμε όμως όλη την άνεση που χρειαζόμασταν για να το κάνουμε και μέσα στο ντους, όπου μπαίναμε κι οι δυο μαζί, και μέσα στο δωμάτιο με όλη την άνεσή μας. Η διευθέτησή μας αυτή ικανοποιούσε περίφημα τις τότε ανάγκες μας.
Η μετάταξή μας σε δυο-τρία άλλα στρατόπεδα συνέβαινε να μας φέρνει και τους τρεις στο ίδιο στρατόπεδο και έτσι η σχέση μου μαζί τους συνεχίστηκε για αρκετό καιρό.. Όμως αυτή η σύμπτωση μας βγήκε για κακό και όχι για καλό. Γιατί συνέβησαν τα εξής απροσδόκητα:
Από τους πρώτους κιόλας μήνες των σχέσεών μας μια θανάσιμη αντιζηλία αναπτύχθηκε μεταξύ των δυο σεξουαλικών συντρόφων μου. Θέλανε να αποκτήσουν, ο καθένας για τον εαυτό του, το αποκλειστικό προνόμιο της σεξουαλικής εκμετάλλευσής μου. Κάτι μου λέγανε καμιά φορά ο ένας εναντίον του άλλου, αλλά δεν έδιδα σημασία. Και δεν ήξερα ότι είχαν αντιληφθεί ο καθένας τους τη σχέση μου με τον άλλον. Γιατί ουδέποτε είχα αποκαλύψει αυτό το μυστικό μου σε κανένα. Και η συμπεριφορά μου στο στρατόπεδο έναντι τους ήταν πάντα άψογη και η ίδια.
Όπως έμαθα υστερότερα, καυγαδίζανε συχνά μεταξύ τους πάνω στο θέμα αυτό.. Πάνω στον καυγά τους μια μέρα τραβήξανε σουγιάδες και αλληλομαχαιρώθηκαν. Τους πήγανε στο νοσοκομείο και τους ράψανε τις πληγές τους. Η διεύθυνση του στρατοπέδου άρχισε ανακρίσεις. Κάποιος από τους δυο ή και οι δυό αναφέρανε το όνομα μου και ο ανακριτής αξιωματικός με κάλεσε για ανάκριση γιατί ήμουνα, όπως μου είπε, το μήλο της έριδας στους καυγάδες τους.
Δεν ένιωσα μεγαλύτερη ταπείνωση στη ζωή μου. Ο ανακριτής αξιωματικός με κατσάδιασε με βαρύτατα λόγια και χαρακτηρισμούς και με κατηγόρησε ότι προάγω την ομοφυλοφιλία στο στρατόπεδο. Μάταια του εξηγούσα ότι η συμπεριφορά μου μέσα στο στρατόπεδο ήταν πάντα άψογη και ότι αυτό που έκανα μαζί τους το έκανα εκτός στρατοπέδου και εκτός υπηρεσίας. Επέβαλε και στους τρεις μας πολυήμερη απομόνωση μέσα στο στρατόπεδο και μου απαγόρευσε τη μελλοντική έξοδό μου από το στρατόπεδο ταυτόχρονα με την έξοδο οποιουδήποτε από τους δυο. Το θέμα σχολιαζόταν με δυσμένεια για πολλές μέρες μέσα στο στρατόπεδο και έφθασε και στις εφημερίδες που εξόγκωσαν τρομερά τα γεγονότα.
Με μεγάλους ολοσέλιδους τίτλους οι εφημερίδες έγραφαν για πρωτόγνωρα για τη χώρα μας σεξουαλικά όργια που διαπράττονταν μέσα στο στρατόπεδο, στα οποία εμπλέκονταν και ανώτεροι αξιωματικοί του στρατοπέδου.
Δημοσίευαν τα ονόματα και των τριών μας ότι βρισκόμασταν στο επίκεντρο των οργίων. Άλλες εφημερίδες έφθασαν μέχρι του σημείου να γράψουν ότι τρεις φορείς του ιού του έιτζ ομοφυλόφιλοι (και δημοσίευαν τα ονόματά και των τριών μας) μετέδωσαν τον ιό του έιτζ σε όλα τα παιδιά του στρατοπέδου, ακόμα και σε μερικούς αξιωματικούς.
Θορυβήθηκαν οι γονείς και οργάνωναν διαδηλώσεις διαμαρτυρίας και πινακιδοφορίες έξω από το στρατόπεδο με πανό με τα οποία ζητούσαν την παραδειγματική τιμωρία των αισχρών διαφθορέων και κατάστρεψαν τα παιδιά τους..
Γίναμε, με λίγα λόγια, ρεζίλι των σκυλιών σε όλο τον κόσμο κι εμείς, και οι οικογένειές μας και το στρατόπεδό μας. Το φινάλε όλης αυτής της περιπέτειας ήταν ότι μόλις εκτίσαμε την ποινή που μας επέβαλαν, μετατεθήκαμε και οι τρεις σε άλλα διαφορετικά στρατόπεδα ο καθένας μας, και δεν είδαμε από τότε ο ένας τον άλλον ώσπου τελειώσαμε τη θητεία μας.
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.