Το e-mail μου είναι το:
Είμαι ο Μάνος και είμαι δεκαεννιά ετών. Εργάζομαι σε κατάστημα με μελάνια για εκτυπωτές, χαρτιά κτλ. κτλ. Είμαι γκέι παθητικός, αλλά δεν μου φαίνεται. Έχω κοντά μαλλιά, 1.78, 82 κιλά, άτριχος και αρρενωπός.
Τον Αργύρη, τον γνώρισα μέσω της δουλειάς μου. Ο Αργύρης (το οποίο φυσικά δεν είναι το αληθινό όνομα του) εργάζεται σε μια θέση τοπικής εξουσίας, αλλά δεν παύει να αποτελεί εξουσία για μένα. Συχνά κάναμε αστειάκια μεταξύ μας, ανταλλάξαμε και τηλέφωνα και με έπαιρνε σε εξόδους με φίλους.
Ο Αργύρης είναι 39άρης, μέτριο ανάστημα, μελαχρινός και πολύ επιβλητικός, αν θέλετε την άποψη μου. Μια μέρα, μη αντέχοντας την τόση καύλα όποτε τον έβλεπα, του έστειλα ένα μήνυμα: «Σε σκέφτομαι», κάτι που μετάνιωσα αμέσως γιατί, μετά σκέφτηκα ότι μπορεί να με κάνει ρεζίλι με ένα τέτοιο μήνυμα.
Η απάντηση ήρθε μονολεκτική: «Δηλαδή;». Εγώ πληκτρολογούσα γρήγορα στο κινητό, λες και θα έφευγε αν δεν το έκανα γρήγορα. «Σε θέλω μέσα μου!» είπα τελικά, αλλά μην φανταστείτε ότι δεν του είχα δείξει σημάδια πριν. Απάντηση στο κινητό. «Πέρνα να σε δω αύριο!». Το μήνυμα εξέδιδε αυστηρότητα.
Έτσι ζήτησα από το αφεντικό μου να με αφήσει να πάω στον Αργύρη, που με ήθελε κάτι. Το αφεντικό μου με άφησε ευχαρίστως. Ο Αργύρης είναι από τους καλύτερους πελάτες μας. Ανέβηκα στο γραφείο του. Έγραφε κάτι εκείνη την ώρα ή παρίστανε ότι έγραφε για να κερδίσει χρόνο.
Επιτέλους με κοίταξε! Εγώ κόλλησα…
- «Ήθελες να με δεις;», ρώτησα.
Ο Αργύρης σηκώθηκε.
- «Ναι, και παρακαλώ να μιλάς στον πληθυντικό!»
Εγώ πήγα να διαμαρτυρηθώ…
- «Μα γιατί;»
Με τάπωσε με την απάντηση του.
- «Γιατί με καυλώνει!»
Μου έκλεισε το μάτι πονηρά. Ένιωσα ένα κύμα άγχους ξαφνικά… Κλείδωσε την πόρτα πίσω μου.
- «Πέσε στα γόνατα αγόρι μου…», είπε στοργικά, σχεδόν πατρικά θα τολμούσα να πω.
Ακούγεται κλισέ, και ίσως να μην το πιστεύετε, όμως εγγυώμαι είναι αληθινή ιστορία, δεν αλλάζω ούτε ίχνος της, εκτός των ονομάτων βέβαια. Εγώ υπάκουσα, γονάτισα και τον κοίταζα με τρομοκρατημένο ύφος, λες και με ανάγκαζε να το κάνω.
Έλυσα την λουρίδα του και κατέβασα το φερμουάρ. Άφησα τον πούτσο του να βγει έξω από το άνοιγμα. Μύριζε αντρίλα. Τον κοίταξα σαν να ζητούσα άδεια για να τον γλείψω. Εκείνος κούνησε το κεφάλι καταφατικά. τον πήρα στο στόμα μου, και πίεσα τα χείλη μου σφιχτά γύρω του…
- «Ααααχ! Τέτοια να μου κάνεις, να σε κάνω την πουτάνα μου!», είπε αναμμένος.
Εγώ συνέχιζα την πίπα με αργό ρυθμό… Ήθελα να αποθηκεύσω στο μυαλό μου την αίσθηση της καυτής πούτσας του. Με άναβε που ήταν άτομο της εξουσίας, έστω και αν ήταν μόνο τοπικά όπως προανέφερα.
Το χέρι του έσπρωχνε για να δίνει ρυθμό. Τα χείλη μου άγγιζαν φλέβες που ξεπετάγονταν ξαφνικά στον πούτσο του, ενώ χάιδευα και τα αρχίδια του… τριχωτά από όσο ένιωθα στο χέρι μου. Ο Αργύρης με κοίταξε σαν να μου έλεγε:
- «Ταπεινώσου καριόλη!»
Είχε τέτοιο σαδιστικό βλέμμα που με άναβε. Άρχισα να ρουφάω το καυλί του. Η γεύση του σάλιου μου με τα υγρά της πούτσας του ανακατευόταν και με άναβε περισσότερο. Μέσα σε λίγα λεπτά έπιασε τον πούτσο του, τον χτύπησε στο πρόσωπο μου λίγο και μου ζήτησε να ανοίξω το στόμα…
Το έκανα. Έκλεισα τα μάτια και άρχισε με καυτές σταγόνες από τα χύσια του, για να καταλήξει σε μεγαλύτερες στάλες μέσα στο στόμα μου. Κατάπια χωρίς να το ζητήσει καν, ήταν από εκείνους τους άνδρες που δεν σήκωναν αντιρρήσεις. Σηκώθηκα και δέχτηκα το χαρτομάντιλο του.
Δεν είπε τίποτα, απλά τον σκούπισε με άλλο ένα χαρτομάντιλο, και κάθισε ξανά στο γραφείο του, λες και είχαμε τελειώσει μόλις ένα απλό επαγγελματικό ραντεβού. Πήγα να ανοίξω την πόρτα, με τα χύσια του να καίνε τον λαιμό μου, και μου είπε:
- «Στάσου!»
Τον κοίταξα…
- «Αν θες συνέχεια, περίμενε μήνυμα μου το βραδάκι…», είπε.
Και έτσι έγινε. Να μην σας κουράζω με το πως, που, τι, βρεθήκαμε σε ένα απόμερο ξενοδοχείο, το οποίο μόνο για ύπνο δεν ήταν, αν καταλαβαίνετε. Εκείνος χαλάρωσε το πουκάμισο του. Επιτέλους έβλεπα το ελαφρά δασύτριχο στήθος του. Ούτε αρκούδα, ούτε άτριχος, όσο ακριβώς έπρεπε για να καυλώσω.
Μου ζήτησε να γδυθώ και το έκανα. Έβγαλε το παντελόνι και έμεινε με το ορθάνοιχτο πουκάμισο του και το μποξεράκι του, μαύρο κολλητό, ανίκανο να συγκρατήσει τις ορμές του. Έβγαλε έξω τον πούτσο του, τον έπαιζε για λίγο ενώ μου ζητούσε να σκύβω και να του μιλάω στον πληθυντικό. Περίεργο το τελευταίο αλλά δεν με χάλασε.
Ο πούτσος του σκλήρυνε και τότε ήταν που μου είπε να καθίσω πάνω, χωρίς περιστροφές, χωρίς φτυσίματα. Για την ακρίβεια είπε:
- «Όπως είσαι τώρα, κάτσε!»
Εγώ τον κοίταξα, και μετά είπα:
- «Το εννοείτε;»
- «Δείχνω να αστειεύομαι αγόρι μου;», είπε εκείνος τείνοντας μου την σκληρή πούτσα του.
Εγώ βασικά ήθελα και δεν ήθελα… Ήθελα να βρεθώ πάνω στην πούτσα του, να πονέσω, και δεν ήθελα γιατί είχα κάποιες αναστολές. Ο Αργύρης με ξαναρώτησε:
- «Θα κάτσεις, ή να ντυθώ να φύγουμε;»
Ανέβηκα στο κρεβάτι, γύρισα πλάτη με το πρόσωπο του, και σιγά - σιγά ενώ εγώ κρατούσα τα κωλομέρια εκείνος ευθυγράμμισε το εργαλείο του.
- «Ωραία! Έτσι κάθισε τώρα. Όχι σιγά…»
«Τι εννοούσε όχι σιγά; Ήθελε απλά να καρφωθώ;», αναρωτήθηκα.
- «Με την μία!», συμπλήρωσε τις σκέψεις μου.
Το έκανα. Κάθισα με την μία. Όχι ότι μπήκε μέσα με την μία, αλλά δεν δίσταζα στιγμή. Ο κώλος μου πήρε φωτιά, σαν να παραπονιόταν για την εισβολή που δεν περίμενα, την εισβολή του Αργύρη.
- «Αααα! Κουνήσουυυυ!!!», φώναζε από καύλα.
Το έκανα ενώ μυξόκλαιγα κιόλας από τον πόνο.
- «Πωπωπωπωπωπω! Τρελαίνομαι! Θα με πεθάνεις από καύλα!!!», έλεγε.
Ο κώλος μου, μια τρύπα, με ένα τεράστιο "φίδι" να προσπαθεί να χωρέσει μέσα. Το έβλεπα από τον καθρέφτη στο δωμάτιο. Έβλεπα απέναντι ένα αναμαλλιασμένο αγόρι με δάκρυα και πόνο στο πρόσωπο, να έχει καταπνίξει ένα τεράστιο "κορμό" πούτσας. Δεν κουνιόμουν άλλο… κάθε κίνηση έμοιαζε με μαρτύριο. Τότε ανέλαβε ο Αργύρης…
- «Γύρνα να σου δείξω…»
Στα τέσσερα πια ο κώλος μου βρισκόταν στο έλεος της πούτσας του.
- «Πονάωωωω!!!», του έλεγα.
- «Ααααααααααα! Ποιο βιάγκρα πούστη; Εσένα να είχαν όλοι θα ήταν ακμαίοι! Τι κώλος είναι αυτός!!!»
Μετά άρχισε να με ρωτάει τα γνωστά…
Τον Αργύρη, τον γνώρισα μέσω της δουλειάς μου. Ο Αργύρης (το οποίο φυσικά δεν είναι το αληθινό όνομα του) εργάζεται σε μια θέση τοπικής εξουσίας, αλλά δεν παύει να αποτελεί εξουσία για μένα. Συχνά κάναμε αστειάκια μεταξύ μας, ανταλλάξαμε και τηλέφωνα και με έπαιρνε σε εξόδους με φίλους.
Ο Αργύρης είναι 39άρης, μέτριο ανάστημα, μελαχρινός και πολύ επιβλητικός, αν θέλετε την άποψη μου. Μια μέρα, μη αντέχοντας την τόση καύλα όποτε τον έβλεπα, του έστειλα ένα μήνυμα: «Σε σκέφτομαι», κάτι που μετάνιωσα αμέσως γιατί, μετά σκέφτηκα ότι μπορεί να με κάνει ρεζίλι με ένα τέτοιο μήνυμα.
Η απάντηση ήρθε μονολεκτική: «Δηλαδή;». Εγώ πληκτρολογούσα γρήγορα στο κινητό, λες και θα έφευγε αν δεν το έκανα γρήγορα. «Σε θέλω μέσα μου!» είπα τελικά, αλλά μην φανταστείτε ότι δεν του είχα δείξει σημάδια πριν. Απάντηση στο κινητό. «Πέρνα να σε δω αύριο!». Το μήνυμα εξέδιδε αυστηρότητα.
Έτσι ζήτησα από το αφεντικό μου να με αφήσει να πάω στον Αργύρη, που με ήθελε κάτι. Το αφεντικό μου με άφησε ευχαρίστως. Ο Αργύρης είναι από τους καλύτερους πελάτες μας. Ανέβηκα στο γραφείο του. Έγραφε κάτι εκείνη την ώρα ή παρίστανε ότι έγραφε για να κερδίσει χρόνο.
Επιτέλους με κοίταξε! Εγώ κόλλησα…
- «Ήθελες να με δεις;», ρώτησα.
Ο Αργύρης σηκώθηκε.
- «Ναι, και παρακαλώ να μιλάς στον πληθυντικό!»
Εγώ πήγα να διαμαρτυρηθώ…
- «Μα γιατί;»
Με τάπωσε με την απάντηση του.
- «Γιατί με καυλώνει!»
Μου έκλεισε το μάτι πονηρά. Ένιωσα ένα κύμα άγχους ξαφνικά… Κλείδωσε την πόρτα πίσω μου.
- «Πέσε στα γόνατα αγόρι μου…», είπε στοργικά, σχεδόν πατρικά θα τολμούσα να πω.
Ακούγεται κλισέ, και ίσως να μην το πιστεύετε, όμως εγγυώμαι είναι αληθινή ιστορία, δεν αλλάζω ούτε ίχνος της, εκτός των ονομάτων βέβαια. Εγώ υπάκουσα, γονάτισα και τον κοίταζα με τρομοκρατημένο ύφος, λες και με ανάγκαζε να το κάνω.
Έλυσα την λουρίδα του και κατέβασα το φερμουάρ. Άφησα τον πούτσο του να βγει έξω από το άνοιγμα. Μύριζε αντρίλα. Τον κοίταξα σαν να ζητούσα άδεια για να τον γλείψω. Εκείνος κούνησε το κεφάλι καταφατικά. τον πήρα στο στόμα μου, και πίεσα τα χείλη μου σφιχτά γύρω του…
- «Ααααχ! Τέτοια να μου κάνεις, να σε κάνω την πουτάνα μου!», είπε αναμμένος.
Εγώ συνέχιζα την πίπα με αργό ρυθμό… Ήθελα να αποθηκεύσω στο μυαλό μου την αίσθηση της καυτής πούτσας του. Με άναβε που ήταν άτομο της εξουσίας, έστω και αν ήταν μόνο τοπικά όπως προανέφερα.
Το χέρι του έσπρωχνε για να δίνει ρυθμό. Τα χείλη μου άγγιζαν φλέβες που ξεπετάγονταν ξαφνικά στον πούτσο του, ενώ χάιδευα και τα αρχίδια του… τριχωτά από όσο ένιωθα στο χέρι μου. Ο Αργύρης με κοίταξε σαν να μου έλεγε:
- «Ταπεινώσου καριόλη!»
Είχε τέτοιο σαδιστικό βλέμμα που με άναβε. Άρχισα να ρουφάω το καυλί του. Η γεύση του σάλιου μου με τα υγρά της πούτσας του ανακατευόταν και με άναβε περισσότερο. Μέσα σε λίγα λεπτά έπιασε τον πούτσο του, τον χτύπησε στο πρόσωπο μου λίγο και μου ζήτησε να ανοίξω το στόμα…
Το έκανα. Έκλεισα τα μάτια και άρχισε με καυτές σταγόνες από τα χύσια του, για να καταλήξει σε μεγαλύτερες στάλες μέσα στο στόμα μου. Κατάπια χωρίς να το ζητήσει καν, ήταν από εκείνους τους άνδρες που δεν σήκωναν αντιρρήσεις. Σηκώθηκα και δέχτηκα το χαρτομάντιλο του.
Δεν είπε τίποτα, απλά τον σκούπισε με άλλο ένα χαρτομάντιλο, και κάθισε ξανά στο γραφείο του, λες και είχαμε τελειώσει μόλις ένα απλό επαγγελματικό ραντεβού. Πήγα να ανοίξω την πόρτα, με τα χύσια του να καίνε τον λαιμό μου, και μου είπε:
- «Στάσου!»
Τον κοίταξα…
- «Αν θες συνέχεια, περίμενε μήνυμα μου το βραδάκι…», είπε.
Και έτσι έγινε. Να μην σας κουράζω με το πως, που, τι, βρεθήκαμε σε ένα απόμερο ξενοδοχείο, το οποίο μόνο για ύπνο δεν ήταν, αν καταλαβαίνετε. Εκείνος χαλάρωσε το πουκάμισο του. Επιτέλους έβλεπα το ελαφρά δασύτριχο στήθος του. Ούτε αρκούδα, ούτε άτριχος, όσο ακριβώς έπρεπε για να καυλώσω.
Μου ζήτησε να γδυθώ και το έκανα. Έβγαλε το παντελόνι και έμεινε με το ορθάνοιχτο πουκάμισο του και το μποξεράκι του, μαύρο κολλητό, ανίκανο να συγκρατήσει τις ορμές του. Έβγαλε έξω τον πούτσο του, τον έπαιζε για λίγο ενώ μου ζητούσε να σκύβω και να του μιλάω στον πληθυντικό. Περίεργο το τελευταίο αλλά δεν με χάλασε.
Ο πούτσος του σκλήρυνε και τότε ήταν που μου είπε να καθίσω πάνω, χωρίς περιστροφές, χωρίς φτυσίματα. Για την ακρίβεια είπε:
- «Όπως είσαι τώρα, κάτσε!»
Εγώ τον κοίταξα, και μετά είπα:
- «Το εννοείτε;»
- «Δείχνω να αστειεύομαι αγόρι μου;», είπε εκείνος τείνοντας μου την σκληρή πούτσα του.
Εγώ βασικά ήθελα και δεν ήθελα… Ήθελα να βρεθώ πάνω στην πούτσα του, να πονέσω, και δεν ήθελα γιατί είχα κάποιες αναστολές. Ο Αργύρης με ξαναρώτησε:
- «Θα κάτσεις, ή να ντυθώ να φύγουμε;»
Ανέβηκα στο κρεβάτι, γύρισα πλάτη με το πρόσωπο του, και σιγά - σιγά ενώ εγώ κρατούσα τα κωλομέρια εκείνος ευθυγράμμισε το εργαλείο του.
- «Ωραία! Έτσι κάθισε τώρα. Όχι σιγά…»
«Τι εννοούσε όχι σιγά; Ήθελε απλά να καρφωθώ;», αναρωτήθηκα.
- «Με την μία!», συμπλήρωσε τις σκέψεις μου.
Το έκανα. Κάθισα με την μία. Όχι ότι μπήκε μέσα με την μία, αλλά δεν δίσταζα στιγμή. Ο κώλος μου πήρε φωτιά, σαν να παραπονιόταν για την εισβολή που δεν περίμενα, την εισβολή του Αργύρη.
- «Αααα! Κουνήσουυυυ!!!», φώναζε από καύλα.
Το έκανα ενώ μυξόκλαιγα κιόλας από τον πόνο.
- «Πωπωπωπωπωπω! Τρελαίνομαι! Θα με πεθάνεις από καύλα!!!», έλεγε.
Ο κώλος μου, μια τρύπα, με ένα τεράστιο "φίδι" να προσπαθεί να χωρέσει μέσα. Το έβλεπα από τον καθρέφτη στο δωμάτιο. Έβλεπα απέναντι ένα αναμαλλιασμένο αγόρι με δάκρυα και πόνο στο πρόσωπο, να έχει καταπνίξει ένα τεράστιο "κορμό" πούτσας. Δεν κουνιόμουν άλλο… κάθε κίνηση έμοιαζε με μαρτύριο. Τότε ανέλαβε ο Αργύρης…
- «Γύρνα να σου δείξω…»
Στα τέσσερα πια ο κώλος μου βρισκόταν στο έλεος της πούτσας του.
- «Πονάωωωω!!!», του έλεγα.
- «Ααααααααααα! Ποιο βιάγκρα πούστη; Εσένα να είχαν όλοι θα ήταν ακμαίοι! Τι κώλος είναι αυτός!!!»
Μετά άρχισε να με ρωτάει τα γνωστά…
- «Τι σου κάνω; Ε; Πες το!»
Εγώ τον κοιτούσα και προσπαθώντας να μην φωνάξω απαντούσα:
- «Με γαμάτε…»
Και τότε συνέχιζε με δύναμη. Ο ιδρώτας του μύριζε… με καύλωνε. Ο κώλος μου είχε πάρει φωτιά! Τα χέρια μου δεν με συγκρατούσαν άλλο… έπεσα μπροστά, αφήνοντας τα χέρια μου να ξεκουραστούν. Βρέθηκα με τουρλωμένο τον κώλο μου. Ο Αργύρης επικρότησε την κίνηση μου..
- «Μπράβο! Έτσι, τουρλώσου για τον ανώτερο!»
Έβαλε και το χέρι του στον σβέρκο μου και με κρατούσε κάτω, ενώ άλωνε τον κώλο μου με την βαριά πούτσα του. Όταν είπε «Χύνω!», νόμιζα ότι με γαμούσε για ώρες, αλλά ήταν μόλις τριάντα λεπτά… καυτό χύσι μέσα στον κώλο μου…
Κοιμηθήκαμε παρέα, και μετά μου ζήτησε τσιμπούκι. Του το πήρα. Από τότε, δεν βρίσκει χρόνο να με δει... Δεν πειράζει, αυτό που ήθελα το πήρα, ένα γαμήσι απίστευτο.
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.