Προηγούμενο μέρος: Ένας ευχάριστος ύπνος
Οι μέρες πέρασαν, η εξεταστική έφυγε και ο Βασίλης ευτυχώς δεν φαινόταν να είχε υποπτευθεί κάτι. Ούτε και εγώ επιχείρησα κάτι παρόμοιο πέραν από κάτι αγγίγματα σε στιγμές βαθύ ύπνου του.
Τα πρώτα αποτελέσματα ήρθαν, οι βαθμοί μας ήταν καλοί και ετοιμαζόμασταν για το δεύτερο εξάμηνο. Εκεί κοντά στις απόκριες ήταν και τα γενέθλια του και κανόνιζε να μαζευτούμε καμιά εικοσαριά άτομα από την σχολή να πάμε σε κανένα κοντινό κλαμπ της περιοχής. Τα βαριέμαι αυτά αλλά δε χαλάς χατίρι στα γενέθλια φίλου.
Η βραδιά δεν ήταν τελικά μασκέ, αλλά περάσαμε πραγματικά ωραία. Αυτοί οι πρώτοι μήνες σχετικής ανεξαρτησίας μακριά από το σπίτι σου είναι πολύ ωραίοι. Το σπίτι μας ήταν κοντά και πήγαμε με τα πόδια ωστόσο ήμασταν αρκετά ζαλισμένοι από το ποτό και συνεπώς στον γυρισμό προσφέρθηκε και μας επέστρεψε ένας συμφοιτητής που είχε αυτοκίνητο.
Εμένα το ποτό με πειράζει αλλά μην θέλοντας να εκτεθώ, ήπια αρκετό χωρίς να καταλάβει κανείς ότι πρόσθετα νερό όσο μπορούσα. Μπήκαμε σπίτι και η ώρα είχε πάει 5 το πρωί. Αν και ξημέρωνε Δευτέρα, ευτυχώς δεν είχαμε ξεκινήσει ακόμα το νέο εξάμηνο.
- Πω ρε φίλε είμαι χώμα και δεν κατάφερα να φέρω και την Κατερίνα σπίτι, τι κορμάρα ρε;
Αυτό είπε και έπεσε με τα ρούχα στο κρεβάτι χωρίς όμως να κοιμηθεί.
- Έτσι που είσαι, για παρέα μόνο δεν κάνεις, του είπα και γέλασα ελαφρώς.
- Με καύλωσε με τον χορό όλο το βράδυ και μετά την έκανε…
είπε μουρμουριστά ενώ μισόκλεινε συνεχώς τα μάτια του. Με την Κατερίνα έχει κόλλημα σε όλο το εξάμηνο. Δεν ξέρω αν του αρέσει πραγματικά ή αν έχει στοίχημα να τη ρίξει κάποια στιγμή. Μουρμούριζε κάτι ασυναρτησίες ενώ πήγαινε να τον πάρει ο ύπνος και που και που έλεγε το όνομα της. Ήταν τύφλα αλλά ακόμα οριακά ξύπνιος. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να τον απαλλάξω από τις ορέξεις του και παράλληλα να ικανοποιήσω και τις δικές μου αλλά φοβόμουν πολύ. Θα μπορούσε να καταλάβει τα πάντα εφόσον δεν είχε κοιμηθεί ακόμη. Πάλευα με τις σκέψεις μου για να πάρω μια απόφαση ώσπου αποφάσισα να τα παίξω όλα για όλα. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα τρελαινόμουν. Τον πλησίασα και με πρόφαση να τον βοηθήσω να αλλάξει, του κατέβασα το παντελόνι.
- Σιγά ρε μαλάκα, δεν έγινε κάτι…
μου είπε με βαριά φωνή ενώ φαινόταν να νυστάζει περισσότερο ενώ εγώ είχα ξυπνήσει για τα καλά. Σήκωσα λίγο το πουκάμισο του και με μια απότομη κίνηση κατέβασα το μποξεράκι του. Αντιστάθηκε αλλά δεν φαινόταν να καταλαβαίνει τι γίνεται, περισσότερο αντιστάθηκε γιατί είχε βολευτεί ήδη πριν σε θέση ύπνου. Ήταν όντως σχεδόν καυλωμένος ακόμα και πλέον το κρατούσα στο χέρι μου. Εκείνος μιλούσε, πετούσε κάτι ασυναρτησίες ώσπου για μια στιγμή έριξε ένα βλέμμα μισοανοίγονας τα μάτια του και συνέχισε να λέει άσχετα πράγματα. Πλέον ήξερα ότι ίσως δε με καταλάβει, ίσως δεν θα το θυμάται αλλά θα το έχει νιώσει. Δεν άντεχα άλλο.
Μια απότομη κίνηση και πλέον το είχα στο στόμα μου. Θυμήθηκα αυτή την απόλαυση, τη γεύση της πούτσας του και καύλωνα απίστευτα πολύ. Σηκώθηκα από τα γόνατα, ανέβηκα και εγώ στο κρεβάτι και άρχισα να του παίρνω ξανά πίπα όσο παράλληλα του χάιδευα το στήθος. Τόσο τριχωτό και αρρενωπό. Πλέον το έπαιρνα όλο σε στάση ώστε να νιώθω τις τρίχες εκείνης της περιοχής του στα χείλη μου. Πολύ βαθιά και με ρυθμό.
- Ν..Ναι, ναι, ψέλλιζε.
Δεν πίστευα στα αυτιά μου. Τον ικανοποιούσα χωρίς όμως να ξέρω αν έχει καταλάβει έστω λίγο από αυτό που του συμβαίνει. Πήρα αφορμή από αυτό για να αυξήσω ταχύτητα. Ήταν θέμα χρόνου ώσπου να γευτώ για δεύτερη φορά το καυτό του σπέρμα, με την υπέροχη αυτή γεύση. Τον καθάρισα καλά, είχε σταματήσει να μουγκρίζει και τον φίλησα ξανά στο στόμα. Δεν τον έντυσα και πήγα και ξάπλωσα. Έχυσα κι εγώ, ενώ κοιμήθηκα με το φόβο του τι μπορεί να θυμάται.
Το επόμενο πρωί με καλημέρισε φυσιολογικά, φάγαμε πρωινό και τον ρώτησα αν ψήνεται να κανονίσουμε με την παρέα καμία βόλτα. Απάντησε αρνητικά και έφυγε χωρίς να ξέρω που θα πάει. Αυτό συνεχίστηκε για καμία εβδομάδα. Ήταν ελαφρώς απόμακρος.
Τα μαθήματα του 2ου εξαμήνου ξεκίνησαν και στα κοινά μας διαλείμματα δεν πολυβρισκόμασταν. Οι μέρες περνούσαν και δε μπορούσα να καταλάβω τι συμβαίνει. Ή μάλλον μπορούσα, αλλά δε μπορούσα να ψυχολογήσω αυτή την αντίδραση. Δεν άντεξα άλλο, ώσπου μια μέρα του ζήτησα με δυνατή φωνή να κάτσει στον καναπέ να μιλήσουμε. Απαίτησα να μου εξηγήσει τι έχει καθώς δεν μπορώ να καταλάβω. Ώσπου ξαφνικά...
- Δεν μπορώ να σε αντικρίσω ρε φίλε. Συνέχεια σκέφτομαι πράγματα για εσένα, παράλογα πράγματα. Και παράλογα όνειρα…
Κοκάλωσα...
- Τι πράγματα;… τον ρώτησα, λες και δεν ήξερα.
- Συνέχεια νομίζω πως σου δίνω πίπες, όταν σε βλέπω σε φαντάζομαι να γονατίζεις για πάρτη μου και ντρέπομαι.
Σάστισα. Δεν ήξερα τι να πω. Εκείνος έφυγε. Έμεινα στον καναπέ για μία ώρα. Με όλα όσα έκανα κοντεύω να τον τρελάνω. Ήξερα ότι έπρεπε να το λήξω μια και καλή.
Νύχτωσε σχεδόν, ο Βασίλης επέστρεψε.
- Μη μου πεις κάτι ακόμα, σε παρακαλώ…
μου είπε και πήγε στο δωμάτιο του. Το σκέφτηκα καλά. Βασανίστηκα ξανά περίπου 20 λεπτά και μπήκα στο δωμάτιο του. Είχε μείνει με το μποξεράκι και την φανέλα του και έβλεπε τηλεόραση.
- Δεν τα σκέφτεσαι. Δεν πας να τρελαθείς. Στα αλήθεια συμβαίνουν. Όχι συνέχεια, αλλά έχουν συμβεί. Συγγνώμη...
είπα και σχεδόν με είχαν πάρει τα κλάματα.
- Ποια λες ρε; Δεν σε καταλαβαίνω.
- Στα αλήθεια μου δίνεις πίπες. Βασικά, εγώ στις παίρνω στον ύπνο σου. Δύο φορές έγινε μόνο. Δε μπορούσα να κρατηθώ. Έπρεπε να λυτρωθώ από τις σκέψεις και τις φαντασιώσεις μου.
Δε μιλούσε. Είχε σαστίσει.
- Θα πάω να μείνω σε κάποιο από τα παιδιά να μην με βλέπεις για λίγο, του είπα και πήγα να βγω.
Ήξερα ότι η φιλία μας είχε καταστραφεί και ακόμα δεν γνώριζα το πως θα αντιδράσει. Φαινόταν θυμωμένος και απογοητευμένος μαζί αλλά έμεινε αμίλητος. Έφυγα και κοιμήθηκα αλλού. Δε μπορούσα και εγώ να τον κοιτάξω στα μάτια. Την επόμενη μέρα, μετά την σχολή, γύρισα σπίτι και έλειπε. Έφαγα κάτι και σκεφτόμουν πως να τον αντιμετωπίσω. Άργησε να έρθει. Ξάπλωσα ώσπου κάποια στιγμή άκουσα την πόρτα. Γύρισε. Μπήκε στο δωμάτιο μου, με την φόρμα του, προφανώς είχε πάει για τρέξιμο. Το συνήθιζε όταν ήταν στρεσαρισμένος. Δεν ήξερα τι να του πω.
- Ακόμη δε μπορώ να πιστέψω πως το υποσυνείδητο μου, μου έφερνε σκέψεις που στα αλήθεια μου έχουν συμβεί. Πως το έκανες αυτό ρε;...
είπε με έντονο ύφος. Τα είχα χαμένα...
- Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν ξέρεις για εμένα. Ντρέπομαι. Δε σε έβλεπα πάνα έτσι, προέκυψε. Θα τρελαινόμουν. Δεν ξέρω, έχεις δίκιο. Δεν περιγράφεται αυτό που έκανα.
- Καθώς έτρεχα το σκέφτηκα πολύ. Δεν ξέρω πως να βγάλω αυτές τις σκέψεις από το μυαλό μου. Ίσως να... να πρέπει να τις βιώσω.
- Τι εννοείς;… του είπα ενώ άρχισα να τρέμω.
Πλησίασε κοντά στο κρεβάτι, έβγαλε την φανέλα του και ήρθε τόσο κοντά που ο καβάλος του ήταν μια ανάσα από το πρόσωπο μου.
- Πάρ' το, όσο ακόμα είμαι ξύπνιος. Ξέρω ότι το θες!
- Τι λες ρε; Μόνο οι γυναίκες σου αρέσουν, τι αλλοπρόσαλλα είναι αυτά που λες;
- Δεν αλλάζει αυτό, πάρ' το πριν αλλάξω γνώμη.
Φοβόμουν ξανά, αλλά τέτοιες προτάσεις δεν τις χάνεις. Τα χέρια μου έτρεμαν, ακούμπησα το σορτσάκι του, το κατέβασα και το έβγαλε αμέσως εκείνος. Το ίδιο ακολούθησε και με το μποξεράκι του. Αποκαλύφθηκε, σε πλήρη ευθεία αυτή τη φορά, το εργαλείο που κρύβει μέσα εκεί. Πάρ' το, είπε ξανά. Και αυτό έκανα.
Άρχισα να του παίρνω πίπα γλείφοντας εναλλάξ και τα αρχίδια του. Η απόλυτη αίσθηση. Το έπαιρνα όλο με ρυθμό και αυξανόμενη ταχύτητα. Εκείνος άρχισε να βγάζει μικρά βογκητά ευχαρίστησης. Σε κάποια στιγμή, ένιωσα τα χέρια του να ακουμπούν το κεφάλι μου βοηθώντας το να αποκτά καλύτερο ρυθμό. Μου γαμούσε το στόμα ενώ εγώ τον κοιτούσα στα μάτια. Είχε ένα περίεργο ύφος, ικανοποίησης και ειρωνείας. Αλλά εμένα μου άρεσε, μέσα σε όλο το παρανοϊκό της κατάστασης, το ότι έπαιρνα πίπα στην απόλυτη φαντασίωση μου ενώ ήταν ξύπνιος. Ξαφνικά, με έπιασε από τα μαλλιά και έβγαλε το κεφάλι μου έξω.
- Που θες να με χύσεις;… του είπα
- Βιάζεσαι πολύ... απάντησε
- Θες πολύ γλείψιμο ακόμα ε;
- Μη ρωτάς, απλώς κάνε ότι σου λέω. Δεν κοιμάμαι για να παίρνεις πρωτοβουλίες... είπε με αυστηρό ύφος αλλά όχι θυμωμένο.
Σάστισα... δεν ήξερα τι εννοεί αν και ήμουν διατεθειμένος να τον γλείψω όπου θέλει.
- Σήκω και γδύσου, μου είπε.
Σηκώθηκα και έβγαλα τις πυτζάμες μου. Δεν ξέρω γιατί υπάκουσα αμέσως. Δε μπορούσα να πιστέψω που το πήγαινε. Από την μια χαιρόμουν πολύ και από την άλλη δεν μπορούσα πλέον να τον ψυχολογήσω. Ήμασταν γυμνοί και οι δύο πλέον. Έβαλε τα χέρια μου στο τριχωτό του στήθος και τα δικά του εξερευνούσαν την πλάτη μου και είχαν καθοδική πορεία. Ενώ με κοιτούσε με ένα περίεργο βλέμμα, αυστηρό αλλά και λάγνο, είχε φτάσει στα κωλομέρια μου. Τα έτριβε, τα άνοιγε ελαφρώς, με έτριβε εσωτερικά και μετά ξανά το ίδιο. Αισθάνθηκα ένα ρίγος όταν ένιωσα ένα δάχτυλο του να εξερευνά την τρύπα μου. Ανατρίχιασα και έβγαλα έναν ήχο ηδονής.
- Δεν είμαι ο πρώτος, ε;… με ρώτησε.
Απάντησα πως δεν είναι…
και το σοβαρό του ύφος άλλαξε και την θέση του πήρε ένα περίεργο μειδίαμα. Προσπαθούσα να το καταλάβω αλλά παράλληλα δεν με ένοιαζε και πολύ. Με είχε τόση ώρα εκεί όρθιο και με χάιδευε, οι πούτσες μας ήταν σαν ξίφη διασταυρωμένα. Ξαφνικά, με ακούμπησε από τους ώμους και με ξάπλωσε στο κρεβάτι. Ήρθε και αυτός στο μπροστινό του μέρος.
- Είσαι σίγουρος για αυτό που πας να κάνεις;… τον ρώτησα.
- Μην μιλάς σε παρακαλώ... μου είπε και με χάιδεψε στα μπούτια.
Μου έτριψε για λίγο τα πόδια ώσπου τα έπιασε με τα δυνατά του χέρια και τα σήκωσε. Τα στερέωσε στους ώμους του και πλησίασε.
- Όχι άλλη αναμονή, είπε.
Δεν ήξερα τι να πω. Δεν πίστευα τι ζούσα. Σκεφτόμουν όλα όσα του έκανα ενώ κοιμόταν και προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω ένα πράγμα. Ο Βασίλης ήταν έτοιμος να με γαμήσει. Δε μπορούσα να το σκεφτώ. Αδημονούσα. Από εκεί και πέρα όλα έγιναν γρήγορα. Σάλιωσε λίγο τα δάχτυλα του, έτριψε την τρύπα μου, χαμογέλασε ελαφρώς, έπιασε την πούτσα του και την έφερε κοντά. Στην πρώτη επαφή του κώλου μου μαζί της, ανατρίχιασα. Σιγά-σιγά, πίεσε για να κάμψει την αντίσταση και το πουτσοκέφαλο του μπήκε μέσα. Με προσοχή και με αργό ρυθμό, έμπαινε ολόκληρος μέχρι που ήταν πλέον όλος μέσα μου. Η αίσθηση ήταν ανεπανάληπτη. Βγήκε έξω αργά-αργά και αμέσως ξαναμπήκε, πιο απότομα αυτή τη φορά. Έβγαλα ένα βογκητό ευχαρίστησης. Εκεί πλέον άρχισε για τα καλά. Μπαινόβγαινε ενώ παράλληλα με τα χέρια του χάιδευε τα μπούτια μου που ήταν στερεωμένα στο στήθος του. Με γαμούσε με έναν υπέροχο ρυθμό, τα αρχίδια του χτυπούσαν στα κωλομέρια μου ενώ ξεφώνιζε και αυτός τα δικά του βογκητά.
- Δεν περίμενα να το κάνω αυτό, το ήθελες πολύ ε; Πάρ' το όλο μέσα. Πάρ' το.
- Ναι, ναι, είπα ενώ βογκούσα από ευχαρίστηση.
- Σε γαμάω ρε, η πούτσα μου σε υποτάσσει. Και δεν κοιμάμαι. Το ήθελες τόσο και το έχεις!
- Ναι Βασίλη μου, ναι!
- Τι ναι και ναι ρε; Μίλα, πες τι σου κάνω. Πες μου!
- Με γαμάς Βασίλη μου, πάντα το ήθελα, φοβόμουν να το διεκδικήσω.
- Τώρα το έχεις όμως. Είσαι πουτανάκι, το ξέρεις; Το δικό μου πουτανάκι. Ο κώλος σου φτιάχτηκε για να τον γαμάω τελικά.
Όσο απίστευτα ένιωθα με το γαμήσι του, καύλωνα περισσότερο και με τα λόγια του.
- Κοίτα που δεν ήξερα τι κωλάρα υπήρχε στο διπλανό δωμάτιο…
είπε και πλέον είχε περάσει από το γαμήσι στο κάρφωμα. Έβγαινε και έμπαινε με δύναμη. Η ηδονή είχε φτάσει σε άλλο επίπεδο.
- Λοιπόν πουτανάκι, δεν αντέχω άλλο…
είπε, και χωρίς να το καταλάβω, ένιωσα ένα καυτό ποτάμι από σπέρμα να μπαίνει και να διασχίζει τον κώλο μου. Ήταν τόσο πολύ που ένιωσα ότι με γέμισε. Βγήκε έξω, σκούπισε το υπόλοιπο πάνω στα κωλομέρια μου, σηκώθηκε, ντύθηκε και χωρίς να πει κάτι άλλο βγήκε από το δωμάτιο. Έκατσα λίγο εκεί προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω τι συνέβη και ξάπλωσα και εγώ αφού καθαρίστηκα. Λίγα λεπτά μετά μου έστειλε μήνυμα στο κινητό, από το μέσα δωμάτιο. Δεν περίμενα να το κάνω αυτό με άντρα και ειδικά με φίλο. Επίσης, δεν περίμενα να μου αρέσει κάπως αυτή η πρωτόγνωρη αίσθηση. Δε θέλω να γαμάω και άντρες, μονάχα εσένα. Παντοτινό μου πουτανάκι. Ο γαμιάς σου.
Καύλωσα και έχυσα ξανά μόνο με το μήνυμα του. Ήμουν πανευτυχής. Με το Βασίλη γαμιόμασταν έκτοτε σχεδόν καθημερινά. Σε διάφορους χώρους, και πειραματιστήκαμε λιγάκι. Κανείς δεν έχει μάθει βέβαια για αυτό, δε θέλω να του χαλάσω και τη φήμη του. Εξάλλου, είμαι η εξαίρεση του.
Ίσως κάποια στιγμή γράψω για κάποια από τις ωραίες φάσεις που ακολούθησαν.
Copyright protected OW ref: 167653
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.