Η ιστορία:
Ένα διακριτικό, σχεδόν αδιάφορο αεράκι, φέρνει από το ανοιχτό παράθυρο την πρωινή δροσιά στο γυμνό μου κορμί, λίγα λεπτά προτού ντυθώ για μια ακόμη μέρα στη δουλειά. Καθώς στέκομαι, ο ήχος των πουλιών που κελαηδούν αγγίζει τ’ αφτιά μου και με αποσυντονίζει. Ξεχνιέμαι.. για πολλή ώρα. Μέχρι που το πάτημα ενός δάχτυλου χαμηλά στην πλάτη, με προσγειώνει στην πραγματικότητα. Ένα δάχτυλο διασχίζει τη σπονδυλική μου στήλη προκαλώντας ένταση σε ολόκληρο το σώμα μου. Προσπαθώ να χαλαρώσω, ανεπιτυχώς, μιας και το δάχτυλο προσκαλεί κι άλλα δάχτυλα που απλώνονται καλύπτοντας τη στρογγυλάδα του κώλου μου. Κάποια από αυτά εισχωρούν μέσα μου με ευκολία, θαρρώ μάλιστα πως αλλάζουν στα ξαφνικά σχήμα.
Με ψιθυριστούς αναστεναγμούς εκφράζω ναζιάρικα το βαθμό της ικανοποίησής μου. Ανοίγω το στόμα μου, γυρίζω το κεφάλι μου και του χαρίζω ένα σαγηνευτικό χαμόγελο. Τον βλέπω σκυμμένο, με τα γόνατα λυγισμένα, να χειραγωγεί με την αφή του την ευαισθησία μου.. να ζυμώνει μ’ ένα απαλό άγγιγμα τα κωλομέρια μου. Με χάχανα, ένα από τα δάχτυλά του βυθίζεται σιγά - σιγά μέσα μου, ρυτιδώνοντας τη σάρκα μου σε μια προσπάθεια να εντοπίσει την είσοδο της κωλοτρυπίδας μου. Βρίσκοντάς την, υποχωρεί. Στη συνέχεια, αισθάνομαι τη ζεστή του ανάσα. Μια φωτιά ανάβει μέσα μου. Η εισβολή της καυτής άκρης της γλώσσας του είναι το λάδι στη φωτιά. Ανατριχιάζω και βάζω τα χέρια μου να κυνηγούν το ένα το άλλο πάνω στο κορμί μου, σ’ έναν άνισο αγώνα αφού και τα δυο τα ελέγχω εγώ.
Ένα ξαφνικό, ζεστό, απαλό φιλί στη μέση της πλάτης μου κάνει το κορμί μου να τραντάζεται δυνατά. Τεντώνομαι και σκύβω προς τα εμπρός. Η γλώσσα του διαδίδει τη φωτιά βαθιά μέσα μου, τη στιγμή που τα δάχτυλά του επανασχεδιάζουν τη διαδρομή κατά μήκος της σπονδυλικής μου στήλης. Μετά, η άκρη της γλώσσας του σκαρφαλώνει στην πλάτη μου. μέχρι που φτάνει στο πίσω μέρος του λαιμού μου. Τα χείλη του θηλάζουν τη σάρκα μου, ενώ το χέρι του κρατάει ένα μέρος του στήθους μου σφιχτά. Τα πόδια του γίνονται στήριγμα του κορμιού μου. Παραδίδομαι σιγά - σιγά, καθώς τα δάχτυλά του γλιστρούν σχολαστικά πάνω μου χαράσσοντας αόρατες γραμμές, κύκλους, πιέζοντας την ιδρωμένη πια επιδερμίδα μου για τα καλά.
Ανοίγω ελαφρά τα πόδια μου. Μια σουρεαλιστική νότα ερωτισμού βγαίνει από το στόμα μου. Αισθάνομαι μια μυρμηκίαση από το πίσω μέρος του κεφαλιού μου μέχρι χαμηλά στη μέση μου. Τον αφήνω να κυριαρχήσει πάνω μου. Ήδη αισθάνομαι το κεφάλι του πούτσου του να πάλλεται στη βρεγμένη από τα σάλια του κωλοτρυπίδα μου. Τραβάει τα χέρια μου προς τα πίσω και τα κρατάει σφιχτά με το ένα του χέρι. Παραδόξως δεν εκφράζω καθόλου πόνο, κι αυτό επειδή ο πούτσος του έχει παρεισφρήσει στα ξαφνικά μέσα μου. Οι διαστάσεις του βομβαρδίζουν το μυαλό μου. η περίμετρός του, το μήκος του. Η σκληρότητά του με αναγκάζουν να κραυγάσω δυνατά.. πολύ δυνατά. Ο πόνος της πρώτης διείσδυσης υποχωρεί και δίνει τη θέση του στην απόλαυση.
Στη δεύτερη διείσδυση η διαδρομή που διανύει ο πούτσος του είναι πιο μεγάλη. Στην τρίτη, φτάνει μέχρι τα υγρά βάθη του κορμιού μου. Τα τοιχώματα της κωλοτρυπίδας μου προσαρμόζονται στο πάχος του πούτσου του. Το κορμί μου ταράζεται.. και μαζί ο πούτσος μου που αναπηδά από τη μια πλευρά στην άλλη σαν εκκρεμές. Τον αγγίζω με το ένα χέρι μου και τον αφήνω να κυκλοφορήσει μέσα έξω στη χούφτα μου. Η έντασή του έχει ακινητοποιήσει το κορμί μου. Ο ρυθμός του αλλάζει συνεχώς, προετοιμάζοντας τον πούτσο του για τη μεγάλη στιγμή.. για την απελευθέρωση.
Το χέρι μου πραγματοποιεί μια ακόμη επαφή με τον πούτσο μου. Παίζω μαζί του σαν να είναι μια κούκλα από κουρέλια.. δεν τον σέβομαι καθόλου. Δεν σέβομαι καν το γενναίο μήκος του. Το μόνο που μ’ ενδιαφέρει είναι η στιγμή που από κοιμισμένο ηφαίστειο θα ξεσπάσει χύνοντας τη καυτή του λάβα στα δάχτυλά μου. Η εκσπερμάτισή μου με φέρνει σε κατάσταση παροξυσμού. Τρέμω ολόκληρος. Τρέμω μέχρι τη στιγμή που θα χύσει κι αυτός. μέχρι τη στιγμή που ο πούτσος του βουλιάξει μέσα στη τεχνητή λίμνη του σπέρματος που ο ίδιος δημιούργησε.
Φωνάζω δυνατά το όνομά του, με την ένταση που νιώθω το κορμί μου να ταράζεται, χωρίς έλεος. Τρέμω όπως στο μεγάλο σεισμό της Αθήνας. Ο πούτσος του διατηρείται για λίγο ακόμα μέσα μου και μετά γλιστράει από μόνος του προς τα έξω.
Κάπως έτσι έρχεται και η σειρά των χειλιών μας να συναντηθούν. Δαπανούμε όλα τα φιλιά που είχαμε κρατήσει τόση ώρα, κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο στα μάτια. Στη συνέχεια τον τραβάω στην αγκαλιά μου και τον κρατώ σφιχτά, χαμογελώντας και γλείφοντας τα σάλια από τα χείλια του. Δεν ανταλλάσσουμε ούτε κουβέντα. Δεν είναι απαραίτητο. Μας αρκεί που έχουμε ο ένας τον άλλο.
(Copyright protected OW ref: 48477)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.