Υπόθεση: Όταν ο Νίκος επισκέπτεται τον κολλητό του που είναι φαντάρος, ξυπνά πάλι μέσα του ο κρυφός πόθος που έχει για εκείνον αλλά δεν τόλμησε ποτέ να του πει. Όταν θα βρεθούν μόνοι οι δυο τους, λίγο η αγαμία του στρατού του φαντάρου, λίγο οι καύλες του Νίκου, δεν άργησαν να φτάσουν και στο ζητούμενο…
Η ιστορία:
Όσοι έχουν κάνει στρατό, θα ξέρουν πολύ καλά πως η πίεση της θητείας είναι μεγάλη, πόσο δε όταν βρίσκεσαι κοντά πέντε μήνες στον Έβρο, σε ένα στρατόπεδο απομακρυσμένο σχεδόν εξολοκλήρου από τον πολιτισμό. Ξέροντας λοιπόν πως ο Δημήτρης βρισκόταν στα όρια του, άδραξα την ευκαιρία να τον συναντήσω, όταν για λόγους επαγγελματικούς έτυχε να βρεθώ στα μέρη όπου έκανε την θητεία του.
Εκείνος 24, εγώ 28. Με τον Δημήτρη ήμουν τσιμπημένος χρόνια, αλλά ποτέ δεν του ομολόγησα τίποτα. Είχε άλλωστε δεσμό με κοπέλα, μια καλή μου φίλη, και ποτέ δεν ήθελα να μπλεχτώ ανάμεσα τους. Είχα λοιπόν κάθε λόγο να δω τον «αγαπημένο» μου φίλο, κι αυτός είχε ασφαλώς πολλούς για να ζητήσει μια μέρα άδεια για να με δει, να βγει έξω και να ξεσκάσει. Οι ώρες περνούσαν ευχάριστα, όπως άλλωστε σε κάθε μας συνάντηση. Η μπίρα έρεε άφθονη, και οι δυο μας μιλάγαμε ασταμάτητα για τα προβλήματα στη δουλειά, για τις σκοτούρες στο στρατόπεδο, για την κοπέλα του... Η Έφη βρισκόταν στο εξωτερικό, και έτσι ο Δημήτρης είχε περισσότερο από επτά μήνες να την δει. Ενώ όσο ήταν στο στρατό, δεν εκμεταλλεύτηκε ούτε λεπτό το γνωμικό που λέει πως τα πάντα συγχωρούνται σε ένα φαντάρο! Κάποια στιγμή όμως με φούντωσε, όταν κοιτώντας με στα μάτια μου πέταξε το εξής:
- «Άστα ρε Νίκο, ώρες - ώρες έχω τόσες καύλες που θα πήγαινα ακόμη και με άντρα! Τα πράγματα εκεί μέσα είναι τόσο στενά που ούτε μια μαλακία δεν μπορούμε να βαρέσουμε χωρίς κάποιος να μην είναι εκεί κοντά».
Έλιωσα και μόνο στη σκέψη! Σα δαίμονας η ιδέα μπήκε στο μυαλό μου, αλλά έπρεπε να συγκρατηθώ... Δεν σχολίασα τα όσα είπε εκείνη τη στιγμή ο Δημήτρης, παρά συνέχισα την κουβέντα αλλού, μέχρι που ζητήσαμε λογαριασμό, και τραβήξαμε για το ξενοδοχείο. Δεν ήταν στα αρχικά μου σχέδια να διανυκτερεύσω στην περιοχή, αλλά θυμήθηκα από τη δική μου την θητεία τι σημαίνει να κοιμάσαι πάλι σε κανονικό κρεβάτι. Έτσι, σκέφτηκα να κάνω ένα δώρο στον Δημήτρη ο οποίος πραγματικά τρελάθηκε από χαρά. Με μεγαλύτερη βιασύνη από μένα, κατευθύνθηκε στο ξενοδοχείο, και σαν μικρό παιδί πέταξε τα ρούχα του για να κάνει μπάνιο, αληθινό μπάνιο μετά από μήνες όπως παρατήρησε.
- «Ίσως αργήσω λίγο, δεν σε πειράζει ε;» με ρώτησε.
- «Μην ανησυχείς, κάνε το μπάνιο σου με την ησυχία σου. Άλλωστε εγώ έκανα πριν έρθω να σε βρω» του απάντησα.
Μέσα από το δωματιάκι του μπάνιου, ο Δημήτρης πετούσε τα ρούχα του στο μικρό διάδρομο μπροστά, πουκάμισο, παντελόνι και μετά το μαύρο του μποξεράκι. Έλιωνα από μέσα μου ενώ είχα ήδη σκληρύνει... ήθελα τόσο πολύ να μπω μέσα, να βρεθώ μαζί του στην ντουζιέρα, να τον αγκαλιάσω, και με φιλιά, να περπατήσω από την πλάτη του, στο πρόσωπο του, στο στήθος του και μετά κάτω χαμηλά. Αλλά δεν! Έτσι, αναστέναξα και ετοίμασα το δεύτερο μικρό κρεβάτι που είχε το δωμάτιο για να κοιμηθώ. Σκέφτηκα βλέπετε να του αφήσω το μεγάλο διπλό ώστε να κοιμηθεί με άνεση. Και με τις σκέψεις αυτές, η ώρα πέρασε, μέχρι που άκουσα (επιτέλους) το νερό να σταματάει, και έναν Δημήτρη γυμνό (μα με την λευκή πετσέτα τυλιγμένη γύρω από την μέση) να βγαίνει από τον μπάνιο. Μου κόπηκε η ανάσα:
- «Φίλε, βλέπω ο στρατός σου έφτιαξε κοιλιακούς!»
- «Σου αρέσει; Ναι, είπα να το ρίξω στην γυμναστική για να ξεσπάσω κάπου... δεν παλεύεται εκεί μέσα!»
Χαμογέλασα. Υποθέτω δε -αν λάβω υπόψη τα όσα ακολούθησαν- πως με μαρτύρησε το βλέμμα μου που λάγνα χάιδευε το υγρό καλογραμμωμένο κορμί του. Η αντίθεση του σκούρου από τον ήλιο σώμα με το λευκό της πετσέτας έκανε τον Δημήτρη ακόμη πιο σέξι, ενώ η στρατιωτική ταυτότητα που κρεμόταν από το λαιμό του, σε συνδυασμό με το ελαφρύ φούσκωμα που διέκρινα ανάμεσα στα πόδια του, συνέθεταν τον απόλυτο πειρασμό. Αλλά είπαμε, δεν!
- «Νίκο, τρίβεις ακόμα;» με ρώτησε.
Δεν παραξενεύτηκα. Μου αρέσει να κάνω μασάζ, είναι κι αυτός ένας τρόπος να αγγίζω ότι δεν έχω...
- «Φυσικά. Θέλεις να σου κάνω;»
- «Ναι ρε φίλε. Θα με χαλαρώσεις πολύ και το έχω τόσο ανάγκη!»
Δίχως πολλά - πολλά λοιπόν, βρέθηκε στο κρεβάτι, πεσμένος μπρούμυτα να με περιμένει, υγρός, ημίγυμνος και φρικτά προκλητικός. Δεν έχασα χρόνο και ξεκίνησα. Σύντομα ακολούθησαν τα πρώτα βογκητά απόλαυσης, ήχοι που άρχισαν να με καυλώνουν πάλι - λίγο η μυρωδιά από το δέρμα του, κάτι οι καλοσχηματισμένοι μυς που ήταν στα χέρια μου, κάτι ο θόρυβος που παραπέμπει σε «άλλες» καταστάσεις, όλα αυτά με είχαν τρελάνει για τα καλά και ένας θεός ξέρει πως κατάφερνα και δεν έκανα την κίνηση μου. Μέχρι που... Μέχρι που κατεβαίνοντας προς την μέση μου, με παρακάλεσε να του κάνω και τα πόδια διότι από την ορθοστασία είχαν αρχίσει να τον παιδεύουν. Ξεκίνησα λοιπόν με τις πατούσες, αλλά ζήτησε να ανέβω ώστε να χαλαρώσει τελείως. Μάλιστα για να με βοηθήσει, που είπε να βγάλω την πετσέτα. Τότε τα είδα όλα! Υπάκουσα, με αργές κινήσεις. Έτριβα, ξανά με πιο αργό ρυθμό γιατί το βλέμμα μου είχε κολλήσει στον τέλειο κώλο του, αλλά και στα αρχίδια που διακρίνονταν έτσι όπως βρισκόταν ξαπλωμένος.
- «Είσαι σούπερ ρε Νίκο! Δεν ξέρω πως να σε ευχαριστήσω!» είπε.
Και τότε δίχως προειδοποίησε γύρισε ανάσκελα. Όπως καταλαβαίνετε έμεινα σαστισμένος για ακόμη μια φορά. Το όνειρο μου βρισκόταν μια ανάσα μπροστά μου - το αγόρι που χρόνια τώρα γουστάρω ήταν εντελώς γυμνό μπροστά μου, με μερικές σταγόνες να γυαλίζουν πάνω στους κοιλιακούς του και την ψωλή του καυλωμένη... αυτό το τελευταίο με προβλημάτισε, όπως και η κίνηση του Δημήτρη να χαμηλώσει το φως. Τότε έγειρε κοντά μου, μου χάιδεψε τα μαλλιά και μου είπε με σιγανή φωνή:
- «Ξέρω πως με γουστάρεις. Το ξέρω καιρό τώρα. Κοίτα, δεν είμαι γκέι και μάλλον ποτέ δεν θα το έκανα αυτό. Αλλά να, κάτι η θητεία που με έχει τρελάνει, κάτι που νιώθω μαζί σου άνετα. Αν θέλεις, αν θέλεις για μια βραδιά θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε. Εσύ άλλωστε δεν λες πάντα πως στην ζωή κανείς πρέπει να τολμά;»
Δεν ξέρω αν ήθελα να γελάσω ή να δακρύσω από χαρά. Έγνεψα όμως θετικά και δειλά πλησίασα στα χείλια του. Αγγίξαμε τα στόματα μας με αργές κινήσεις, μέχρι που ο φόβος με κατέκλυσε. Ίσως -σκέφτηκα- θα πρέπει να πάρω το πάνω χέρι, πριν τυχόν δειλιάσει και κάνει πίσω. Με τίποτα δεν πρέπει να χαθεί αυτή η βραδιά στις ενοχές. Και τότε πίεσα τα χείλια μου στα δικά του, έσπρωξα τη γλώσσα μου στο στόμα μου, και χάιδευα τα κοντά κουρεμένα μαλλιά του. Μέσα σε στιγμές, έμεινα κι εγώ γυμνός, επάνω του να τον φιλάω, να τον γλείφω και να τον εξερευνώ. Ο Δημήτρης είχε συνέχεια τα μάτια του κλειστά αλλά ξέρω πως το απολάμβανε γιατί η πούτσα του ήταν μεγάλη όπως και πριν και σίγουρα πιο σκληρή όταν την έβαλα στο στόμα μου. Με το ένα μου χέρι έπιανα το σκληρό του εργαλείο, ενώ με το άλλο έπαιζα τα αρχίδια του, μέχρι που πήρε το χέρι μου και μου ζήτησε να τον χαϊδέψω πιο χαμηλά.
- «Μερικές φορές το ζητάω από την Έφη» μου είπε. «Δεν ξέρω τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά με καυλώνει περισσότερο».
Δεν έχασα λοιπόν χρόνο και με το δάχτυλο μου άρχισα να περιεργάζομαι την τρυπούλα του. Τότε το βογκητό έγινε πιο έντονο, οι σπασμοί στους κοιλιακούς του αυξήθηκαν και ξαφνικά, ένα ζεστό κύμα από σπέρμα γέμισε το στόμα μου. Δεν σταμάτησα όμως την πίπα, συνέχισα μέχρι να αδειάσει τελείως ακούγοντας τον με πόση ευχαρίστηση έχυνε στο πρόσωπο μου. Όταν πια ο χυμός του είχε τελειώσει, σήκωσα το κεφάλι μου και απαλά άρχισα να παίζω και με το δικό μου καυλί. Ο Δημήτρης βρισκόταν μπροστά μου, να μου χαϊδεύει τα πόδια, ιδρωμένος, ολόγυμνος και χαμογελαστός. Φαντάζομαι πως ήταν η πρώτη φορά που έβλεπε έναν άλλον άνδρα να την παίζει μπροστά του, σηκώθηκε όμως και άπλωσε το χέρι του για να μου την παίξει εκείνος, ενώ έχωσε τη γλώσσα του στο στόμα μου φιλώντας το πρόσωπο μου που ήταν γεμάτο ακόμη από τον άσπρο χυμό του.
- «Ώστε αυτή είναι η γεύση από το σπέρμα ε;» είπε και αύξησε τον ρυθμό φέρνοντας με σε σπασμούς και πολύ γρήγορα στην κορύφωση.
Έχυσα στο χέρι του το οποίο δεν τραβήχτηκε αλλά συνέχισε προκαλώντας μου περισσότερους σπασμούς, ενώ με τα δάχτυλα του, χάιδευε τα αρχίδια μου.
- «Και τώρα;» με ρώτησε.
- «Τώρα τι;» αποκρίθηκα.
- «Τώρα πρέπει να γαμηθούμε;»
- «Δεν υπάρχει πρέπει σ’ αυτά! Εσύ τι γουστάρεις;»
- «Δεν ξέρω, δεν το έχω ξανακάνει και όπως σου είπα, απόψε θέλω να τολμήσω».
Του χαμογέλασα, τον ξάπλωσα και ξάπλωσα κι εγώ δίπλα του. Με κρατούσε αγκαλιά ενώ χάιδευε το βρεγμένο από το σπέρμα μου χέρι του στο στήθος μου. Ήθελα να του πω πως τον αγαπώ, αλλά ξέρω πως ήταν η έκσταση της στιγμής που θα μιλούσε. Γι’ αυτό προτίμησα να τον φιλήσω, και να κλείσω τα μάτια μου πάνω στο στήθος του. Λίγο μετά, όταν και οι δυο ξυπνήσαμε μέσα στα άγρια μεσάνυχτα, συνεχίσαμε τη φάση με ένα καυτό 69, και το σπέρμα να ρέει άφθονο στα χείλια μας.
Την επομένη, όταν ο ήλιος σηκώθηκε, κάναμε μαζί ντους και του πήρα μια τελευταία πίπα ενώ είχε φορέσει την στρατιωτική στολή. Δεν τελείωσε όμως στο στόμα μου. Μου είπε πως ήθελε να γυρίσει καυλωμένος στο στρατόπεδο για να με σκέφτεται. Του χαμογέλασα και τον φίλησα ξανά. Τον πήγα με το αυτοκίνητο μέχρι την μονάδα του, τον χαιρέτισα και μετά τράβηξα για τον σιδηροδρομικό σταθμό - χαμογελαστός μα και προβληματισμένος. Άραγε θα ήταν αυτό το τέλος της φιλίας μας; Τρεις μέρες αργότερα, έλαβα ένα μήνυμα στο κινητό. Έλεγε απλά το εξής: «Επιστρέφω σε δυο βδομάδες. Πρέπει να βρεθούμε. Μου αρέσει να πίνω μαζί σου. Σ' ευχαριστώ!».
(Copyright protected OW ref: 48008)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.