Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Το e-mail μου είναι το:

Με λένε Κώστα. Σήμερα είμαι είκοσι επτά ετών 187 cm. Η ιστορία που θα σας διηγηθώ συνέβη πριν από επτά χρόνια στην Πάτρα όπου σπούδαζα. Είχα νοικιάσει μια γκαρσονιέρα στο ισόγειο μιας διπλοκατοικίας στο Προάστιο (όσοι ξέρουν από Πάτρα είναι κοντά στο πανεπιστήμιο-Ρίο).

Εγώ ήμουν κλειστός τύπος και δεν είχα σχέση εκείνη την περίοδο. Όλο τον Αύγουστο ήμουν στην Πάτρα και διάβαζα για την εξεταστική. Ο σπιτονοικοκύρης (κύριος Λάμπρος, πενήντα τριών ετών, 170 ύψος, τριχωτός κανονική διάπλαση για την ηλικία του). Είχε χηρέψει και έμενε μόνος (οι κόρες του σπούδαζαν στην Θεσσαλονίκη). Πολλές φορές τον έβλεπα που επέστρεφε από τη θάλασσα φορώντας μόνο το μαγιό του και άναβα. Συνήθως φόραγε σλιπάκι εφαρμοστό μαύρο… Αλλά δεν έδινα σημασία. Ομολογώ ότι μου αρέσει να χαζεύω άνδρες με προσόντα στην παραλία.

Μια μέρα είχε χαλάσει η ψηστιέρα και προσφέρθηκε να την επισκευάσει, άλλαξε το καλώδιο. Είχε έρθει σπίτι φορώντας ένα σορτσάκι και ένα φανελάκι. Μετά από λίγο μου είπε:

-    «Τι γίνεται; Σου αρέσει η Πάτρα; Έχεις καμιά κοπέλα;»

-    «Ωραία η Πάτρα αλλά δεν έχω χρόνο για κοπέλες…»

-    «Γιατί ρε; Δεν σου αρέσει;»

-    «Δεν έχω βρει την κατάλληλη».

-    «Για ρώτα και μένα… χήρος τρία χρόνια!»

-    «Εσείς πως περνάτε;» του λέω.

-    «Θα σου πω, μη βιάζεσαι…»

-    «Ορίστε η ψηστιέρα. Κρέας να έχεις να τρως…»

Κατάλαβα το υπονοούμενο! Μου πρότεινε:

-    «Πάμε αύριο για μπάνιο με το αμάξι; Να ξελαμπικάρει το μυαλό σου…» μου είπε.

-    «Εντάξει!» του είπα. Και έφυγε.

Εγώ είχα αρχίσει να τον καλοβλέπω, μου άρεσαν οι ώριμοι. Δοκίμασα δυο-τρία μαγιό που είχα και κατέληξα να φορέσω ένα σορτσάκι μπόξερ. Συνήθως το καλοκαίρι ξυριζόμουν στα απόκρυφα σημεία για λόγους υγείας.
Ξεκινήσαμε για μια παραλία μετά τον Ψαθόπυργο, γύρω στις έντεκα το πρωί.
Αυτός φόραγε ένα σορτσάκι και την φανέλα του. Στην διαδρομή δεν είπαμε πολλά ήμουν αμήχανος.

Μόλις φτάσαμε εκεί δεν υπήρχε ψυχή. Έβγαλε την πετσέτα και την έστρωσε και έμεινε με το μαγιό. Έκανα κι εγώ το ίδιο και τον κοίταγα αμήχανα.
Ξάπλωσε ανάσκελα με τα πόδια ανοιχτά και με το ψάθινο καπέλο να σκεπάζει το πρόσωπο του. Εγώ δίπλα έριχνα κλεφτές ματιές με τον ήλιο… είχε αρχίσει να φουσκώνει το μαγιό του.

-    «Πάω να βουτήξω» είπε. «Άναψα!»

-    «Το βλέπω!» απάντησα. «Έρχομαι κι εγώ».

Εγώ έπεσα πρώτος. Ήθελα να βλέπω πως θα είναι το φούσκωμα του όταν θα βρέχεται από το κύμα. Σκέτη καύλα. Έκανε μακροβούτι και πέρασε από κάτω μου…

-    «Ταράχτηκες Κωστάκη; Δεν σε έχει αγγίξει άλλος;»

Εγώ κοκκίνισα.

-    «Έλα ρε, μην ντρέπεσαι! Είναι φυσιολογικό να έχεις κάψες. Έτσι ήμουν και εγώ κάποτε!»

Έρχεται από πίσω μου, κολλάει σαν βδέλλα πάνω μου και αρχίζει να παίζει με τις ρώγες μου.

-    «Κύριε Λάμπρο, τι κάνετε;»

-    «Άσε το κύριε Λάμπρο. Από την πρώτη μέρα σε κατάλαβα ότι γουστάρεις…»

Συνέχισε να τρίβεται πίσω και να μου γλύφει το λαιμό και τα αφτιά και οι χερούκλες του να χάνονται μέσα στο μαγιό μου.

-    «Ωπα! Τι έχουμε εδώ; Άτριχος είσαι μικρέ»

Εγώ έτρεμα. Τα είχα χάσει, δεν μπορούσα να μιλήσω και ένιωθα το φούσκωμα του να με πιέζει. Με γυρίζει και ακουμπάνε τα στήθη μας. Μου κατεβάζει το μαγιό, μου σηκώνει τα πόδια και τα βάζει γύρω από τη μέση και μου χάιδευε την τρύπα μου.

-    «Σε παρακαλώ, άστο… θα μας δει κανείς!»

-    «Έλα ρε, μόνοι μας είμαστε».

Κατεβάζει το μαγιό του μέχρι το μηρό. Πετάγεται ένα καυλί πρησμένο. Θα ήταν 18 εκατοστά και χοντρό, που τριβόταν πάνω στο δικό μου 15 εκατοστά, όχι χοντρό. Τα αρχίδια του κρέμονταν βαριά και οι ρώγες του είχαν γίνει κάγκελο από την καύλα.

-    «Θα σε μάθω πολλά, αν είσαι καλό παιδί…»

Και αρχίζει να με φιλάει στο στόμα. Δεν είχα νιώσει ποτέ έτσι, όταν η γλώσσα του εισέβαλε στο στόμα μου και μπερδευόταν με την δική μου… Σκέτη καύλα!

-    «Έλα, βάλε το μαγιό σου και πάμε να λιαστούμε…»

Υπάκουσα σαν υπνωτισμένος. Βγήκαμε και ξαπλώσαμε. Το παλαμάρι του πιεζόταν στο μαγιό του και αυτός βαριανάσαινε. Ανοίγει την ομπρέλα και χωνόμαστε από κάτω ώστε να μην φαινόμαστε…

-    «Έλα και φίλα το φούσκωμα στο μαγιό. Θα σου αρέσει…»

Δεν έβγαλε το μαγιό και με έκανε να το γλύφω φορώντας το. Η μυρωδιά της θάλασσας και η βαρβατίλα του με άναβε πιο πολύ.

-    «Έχεις πάρει πίπα ποτέ;» με ρώτησε.

-    «Όχι».

-    «Σου έχουν κάνει πίπα;»

-    «Όχι», απάντησα.

Γυρίζει προς το μέρος μου και αρχίζει να με γλύφει στο στήθος και όλο πιο χαμηλά μέχρι που έφτασε στα αρχίδια μου και τα ρούφηξε. Πέθανα στην καύλα.

-    «Κοίτα να μαθαίνεις…» μου είπε. «Το απόγευμα θα σε εξετάσω».

Όταν πήρε το καυλί μου στο στόμα του ανατρίχιασα! Βόγκαγα… μου έπαιρνε πίπα και με το άλλο χέρι του έπαιζε τις ρώγες μου. Έκανε πίπα τέλεια! Μου σηκώνει τα πόδια και φάνηκε η τρυπούλα μου και άρχισε να την φτύνει και μου έβαζε δάκτυλο.

-    «Έτσι, για αρχή καλό είναι!»

Πόναγα στην αρχή αλλά μετά μου άρεσε… Το έστριβε μέσα μου και έκανε μασάζ στον προστάτη πάνω από δέκα λεπτά έως ότου έχυσα πάνω μου και τα ζουμιά μου έτρεχαν από τα αρχίδια μου. Τα έγλυψε και μου τα έδωσε στο στόμα. Γέμισε το στόμα μου με τα χύσια μου.

-    «Είδες μικρέ πως πρέπει να ικανοποιείς τον άνδρα; Σου άρεσε; Θα μπορέσεις κι εσύ να μου τα κάνεις;»

-    «Είμαι καλός. Τα παίρνω από την παράδοση».

-    «Καριόλη! Θα σε κάνω ότι γουστάρω!» μου απάντησε. «Κρυφοπουτάνα! Πήγαινε να βουτήξεις, σε λίγο θα φύγουμε…»

Μετά από κανένα εικοσάλεπτο, επέστρεψα σπίτι. Εκείνος είπε ότι θα πήγαινε για φαγητό σε ένα φιλικό σπίτι και με άφησε εκατό μέτρα από το σπίτι μου. Μου είπε να ξεκουραστώ και να φάω καλά.

Η συνέχεια σε λίγες μέρες…

(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.