Η ιστορία:
«Η Τιμωρία του Κώστα»
Γεια σας και πάλι! Είμαι ο Γιάννης και συνεχίζω με την τιμωρία του Κώστα (διαβάστε τις ιστορίες με τον μεθυσμένο ψωλαρά φοιτητή για να καταλάβετε).
Για μέρες είχα πόνο στο κωλαράκι μου και από το άγριο ξέσκισμα των δύο πούτσων, αλλά και από το ξύλο που έφαγα. Μια εβδομάδα δεν πάτησα σχολή. Μετά το έριξα στις παρακολουθήσεις και το διάβασμα ως πριν τις διακοπές των Χριστουγέννων. Ο Γιάννης ματαίως προσπαθούσε να με προσεγγίσει. Είχα κάνει παρέες και ποτέ δεν κυκλοφορούσα μόνος στην σχολή.
Σαν κλασικό κακομαθημένο πλουσιόπαιδο που θέλει να κάνει του κεφαλιού του, νευρίασε άσχημα που δεν μπορούσε να με ξεμοναχιάσει. Τον έφτυνα επιδεικτικά και κανονικότατα, στις κλήσεις του δεν απάνταγα, έξω απ’ τη σχολή και που τον έβλεπα, έκανα ότι δεν υπήρχε. Εκατοντάδες μηνύματα είχαν κατακλύσει το κινητό μου. Όμως εγώ σχεδίαζα πως να τους τιμωρήσω…
Ώσπου μια μέρα, πριν ανοίξει η σχολή για τον Ιανουάριο, πετυχαίνω στην Αθήνα (έχοντας γυρίσει πίσω) στον δρόμο τυχαία τον Κώστα. Όπως προείπα σπούδαζε και σε δραματική σχολή ταυτόχρονα. Ήταν μαζί με κάτι άλλα άτομα και όταν τον χαιρέτισα, πάγωσε λίγο.
Κατάλαβα ότι ήταν δικοί του άνθρωποι και δεν ήθελε να έρθει σε δύσκολη θέση. Ενώ είναι πολύ χαλαρός τύπος και αντιδρά αυθόρμητα, ξαφνικά άρχισε να αντιδρά σπασμωδικά και σφιγμένα. Η θεά τύχη με ευνόησε. Με έπιασε και με πήγε λίγο παράμερα και μου ψιθυρίζει στο αφτί με ένα ψεύτικο χαμόγελο ότι δήθεν λέει κάτι αστείο:
- «Δεν σε ξέρω άλλο, δεν με ξέρεις, μην θυμηθώ τι μας έκανες…!», και πάει να φύγει.
Εγώ όμως του έπιασα το μπράτσο και τον σταμάτησα.
- «Σε θέλω μόνο σου… αν δεν θες να πω σ’ όλους αυτά που κάναμε στο σπίτι του μαλάκα του φίλου σου. Κανόνισε την Παρασκευή να βρεθούμε οι δυο μας κάπου να τα πούμε και μην έρθει ο άλλος… Μόνοι μας είπα. Είναι σημαντικό και θέλω εσένα…», του είπα και τον άφησα να πάει με την παρέα του, ενώ εγώ συνέχισα το δρόμο μου.
Να η ευκαιρία λοιπόν! Ξέχασα να πω ότι το σχέδιό μου είχε σχεδόν καταστρωθεί. Πήγα στο σούπερ μάρκετ και μετά στο sex shop και πήρα και τα τελευταία πράγματα που ήθελα. Μπορεί να ξόδεψα αρκετά χρήματα για τα «εργαλεία μου», αλλά θα άξιζε τον κόπο.
Ώσπου έφτασε η Παρασκευή και μου ήρθε μήνυμα στο κινητό. Ήταν ο Κώστας και κανονίσαμε επτά η ώρα θα ερχόταν κάπου στην γειτονιά μου.
Ήρθε, βρεθήκαμε έξω, βεβαιώθηκα ότι ήταν μόνος και πήγαμε σπίτι μου. Κατευθείαν του έβαλα ποτάκι, βαρύ, 40% vol, και ξέροντας ότι με δυο - τρία ποτά θα μεθύσει, άρχισα να του κατεβάζω μια δακρύβρεχτη ιστορία, πόσο πολύ δήθεν μου άρεσε αυτός, και ότι δεν ήθελα τον φίλο του τον Γιάννη, αλλά θα ήθελα να μείνει μεταξύ μας, διάφορες τέτοιες λαλακίες. Του ζήτησα συγγνώμη που του είχα πάρει τα ρούχα. Εκεί λίγο τα πήρε, γι’ αυτό και ακολούθησε και αμέσως λίγο ακόμη ποτό.
Ώσπου γύρω στις 09:30 το βράδυ είχε γίνει ντίρλα και δεν καταλάβαινε τίποτα. Για καλό και για κακό, τον πότισα λίγο ακόμα. Έγινε τελείως λιάρδα και το ιδανικό θύμα για μένα. Η ώρα της εκδίκησης μόλις άρχισε… Αρχίσαμε τα γλωσσόφιλα και μου παραδόθηκε τελείως. Του έβγαζα τα ρούχα ένα - ένα, μετά γδύθηκα κι εγώ και τον βοήθησα και μετακομίσαμε στο κρεβάτι μου. Εκεί προσπάθησα να του δώσω τον πούτσο μου να μου πάρει πίπα, αλλά ενστικτωδώς αντιδρούσε.
Αφού λοιπόν δεν μου έπαιρνε πίπα, θα έμπαινα κατευθείαν στο κυρίως πιάτο. Τον γύρισα μπρούμυτα και φρόντισα να του δέσω τα χέρια με ένα ζευγάρι χειροπέδες κι αυτές τις έπιασα στο σίδερο του κρεβατιού με ένα άλλο ζευγάρι χειροπέδες. Τώρα δεν μπορούσε να πάει πουθενά.
Έχει πολύ ωραίο σφιχτό και γυμνασμένο κωλαράκι, το όνειρο κάθε άντρα να το γαμήσει, σίγουρα τον έχει φάει από πολλούς σκηνοθέτες του. Του άνοιξα τα πόδια και του έβαζα δάχτυλο. Ήταν μέχρι τότε αγάμητος από πίσω. Βογγητά έβγαιναν απ το στόμα του. Σύντομα φτιάχτηκα, καύλωσα, οπότε ήρθε η ώρα να τον γαμήσω. Έπαιξα λίγο τον πούτσο μου και όταν σηκώθηκε πλήρως και στα 15 cm του, του άνοιξα τα κωλομάγουλα και άρχισα να βυθίζομαι μέσα του… Ήταν πολύ στενούλης.
Άρχισε και να σφίγγεται και να ουρλιάζει και με έφτιαχνε τρελά! Βγήκα όμως για να ψάξω το μποξεράκι του και να του το βάλω να του βουλώσω το στόμα να μην ακούγεται και ξεσηκώσει όλη την γειτονιά στο πόδι. Ξαναμπήκα μέσα του απότομα κι αυτός ακουγόταν που σφάδαζε σαν το ζώο, αλλά καθώς ήταν άγρια μεθυσμένος ήταν ανίκανος να αντιδράσει. Έτσι μπήκα με τρεις κινήσεις μέσα του και μετά άρχισα κατευθείαν να μπαινοβγαίνω ολόκληρος, έτσι για να τον πονέσω.
Ήταν η πρώτη μου φορά που πήδαγα κωλαράκι. Τον πόνεσα πολύ, αλλά θυμόμουν πόσο είχα πονέσει κι εγώ και δεν σταμάταγα, ώσπου μετά από πολλή ώρα άρχισα να μην κρατιέμαι και να χύνω. Μπήκα όλος μέσα του και κόντεψα να τον γκαστρώσω απ’ αυτά που έβγαλα.
Βγήκα για να πάω να ξεπλύνω τον πούτσο μου και πήγα στην κουζίνα, πήρα το αγγούρι και ξαναπήγα στο κρεβάτι. Είχε ενστικτωδώς σφιχτεί, έκλεισε τα πόδια του και τα ανέβασε προς τη μέση του. Διάφορες πνιγμένες κραυγές και βογγητά ακουγόταν. Του ψιθύρισα στο αφτί:
- «Αυτή είναι μόνο η αρχή…»
Έβαλα απέναντι στην βιβλιοθήκη την ψηφιακή μου κάμερα, την άνοιξα, τράβηξα μία πανοραμική εικόνα του Κώστα, με γκρο πλαν στο κωλαράκι του, μετά το πρόσωπο με τα δάκρυα και το μποξεράκι στο στόμα και την έβαλα στην βιβλιοθήκη με στόχο τον κώλο του Κώστα. Τον ανάγκασα με μερικά σκαμπίλια στα κωλομάγουλα να ανοίξει το κωλαράκι του και έφτυσα την τρύπα του και άρχισα να του βάζω το αγγούρι.
Πόναγε και τιναζόταν και σφιγγόταν. Όσο πιο πολύ σφιγγόταν, τόσο πιο πολύ του έχωνα το αγγούρι στον κώλο. Έκλαιγε και φώναζε μουδιασμένα και πνιγμένες κραυγές έβγαιναν απ το στόμα του. Αντικατέστησα το μποξεράκι με το μαξιλάρι. Το δάγκωνε με ευχαρίστηση. Συνέχισα να μπαινοβγάζω το αγγούρι στον κώλο του και πόναγε όλο και πιο πολύ.
Κάποτε που βαρέθηκα το αγγούρι, άνοιξα το συρτάρι μου και έβγαλα έναν δονητή που είχα πάρει εκείνες τις μέρες: 20 cm ήταν, σχετικά χοντρός και σκληρός. Τον έδειξα στην κάμερα και κατευθείαν πήγα και τον έχωσα με τη μία στην κωλάρα του. Ο Κώστας άρχισε να ουρλιάζει σαν ζώο που το σφάζουν απ’ τους πόνους. Είχε απίστευτη δύναμη στο να σφίγγεται και ζορίστηκα να του τον βάλω. Αλλά όσο σφιγγόταν για να τον απωθήσει, τόσο εγώ τον έσπρωχνα, ώσπου τον πήρε όλο τον δονητή μέσα του.
Δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να κουνιέται και να βρυχάται. Είχε μάλιστα αρχίσει να ξεμεθάει απ’ τους πόνους και προσπαθούσε να κουνήσει και τα χέρια του. Αλλά εγώ τότε ήταν που του άρχισα άγριο γαμήσι με τον δονητή. Τον μπαινόβγαζα με δύναμη και μεγάλη ταχύτητα και όλο και αυξανόταν η ταχύτητα, ώσπου κάποια στιγμή μάτωσε και τον λυπήθηκα.
- «Ας κάνουμε ένα διάλειμμα τώρα και συνεχίζουμε σε λίγο…», του είπα.
Είχε αρχίσει να συνέρχεται και προσπαθούσε να λυθεί, κουνιόταν το σώμα του. Γι’ αυτό και του έδεσα το ένα πόδι με χειροπέδες, ώστε να τον δυσκολέψω. Κάποια στιγμή έβγαλε και το μαξιλάρι απ’ το στόμα και με πνιγμένη στους λυγμούς φωνή άρχισε να με βρίζει και να μου λέει τι θα πάθω άπαξ και πέσω στα χέρια του. Μία γερή σφαλιάρα μου τον έπεισε να σταματήσει. Δεν τον έπαιρνε να με απειλεί.
Με τα πολλά τον έπεισα να πιει λίγο ακόμα ποτό, σ’ αυτό βοήθησε και η δίψα του, και άρχισε πάλι λίγο να μεθάει. Δεν το αντέχει το ποτό και καθώς του έδινα λίγο - λίγο να πιει, άρχισε πάλι να ζαλίζεται και να μεθάει, αλλά ο πόνος παρέμενε πόνος. Ώσπου τέλειωσε όλο το μπουκάλι, σχεδόν μόνος του το είχε τελειώσει.
Ξανάνοιξα την κάμερα και πήρα τον δονητή για να συνεχίσω το γαμήσι του. Τώρα τον έπαιρνε κάπως πιο εύκολα. Αλλά σφιγγόταν τρελά και πάλι ούρλιαζε. Του έβαλα το μαξιλάρι στο στόμα και συνέχισε να το δαγκώνει. Συνέχισα να του γαμάω τον κώλο με τον δονητή, ώσπου ξαναμάτωσε και τότε αποφάσισα ότι έφτανε τόσο. Του έβγαλα τον δονητή και έδειξε να ανακουφίζεται, αν και βαριανάσαινε. Τον γύρισα λίγο στο πλάι και με την τριβή ο σηκωμένος πούτσος του άρχισε να χύνει. Λίγο το πήρε η κάμερα αυτό. Άρα του άρεσε!
Έκανα ένα μικρό διάλειμμα κλείνοντας την κάμερα και επέστρεψα πάλι. Τώρα άνοιξα την κάμερα και αμέσως την ντουλάπα μου. Μια καινούργια δερμάτινη ζώνη κρεμόταν, χώρια από τις υπόλοιπες. Ειδικά αγορασμένη για αυτή την στιγμή.
- «Και τώρα ετοιμάσου να νιώσεις την αληθινή τιμωρία και τον αληθινό πόνο…!», του ψιθύρισα στο αφτί και τον συμβούλεψα να μην αλλάξει θέση, γιατί όπως θα έπεφτε η ζώνη με φόρα πάνω στον κώλο του, αν άλλαζε θέση μπορεί να τον χτύπαγε πουθενά αλλού που δεν θα ήθελε.
Δεμένος στα χέρια και το ένα πόδι με χειροπέδες, δεν μπορούσε να κάνει κι αλλιώς, κάθισε κι άρχισε να τις τρώει. Ξεκίνησα αργά - αργά και άρχισα να επιταχύνω. Σε κάθε χτύπημα της ζώνης, τιναζόταν και βόγκαγε. Κάθε φορά που προσπαθούσε με πνιγμένη φωνή να φωνάξει, φρόντιζα να του ρίχνω και μια πιο δυνατή με την ζώνη.
Συνέχισε να ανεβοκατεβαίνει το λουρί ανελέητα στο κωλαράκι του για ώρα, πάνω - κάτω, δεξιά - αριστερά, σε κάθε κωλομάγουλο, να μην μείνει κανένα σημείο παραπονεμένο, ώσπου κοκκίνισε στην αρχή και μετά άρχισε να παίρνει ένα μπλε προς μοβ χρώμα σε κάποια σημεία.
Μετά εστίασα στα κόκκινα μόνο σημεία. Δάκρυα κύλαγαν από το πρόσωπό του και ακουγόταν ελαφρά το κλάμα του πλέον. Κάπου εκεί σταμάτησα. Έκλεισα και την κάμερα.
Έπαιξα λίγο με τον τρελά καυλωμένο πούτσο του και έχυσε μία ακόμη φορά. Ήταν όμως ώρα να χύσω κι εγώ. Τον έπαιξα και πήγα πάνω απ το πρόσωπό του και τον έχυσα στο πρόσωπο.
Ξημερώματα και αφού ευχαριστήθηκα για την εκδίκησή μου, αποφάσισα να τον λύσω και να τον διώξω απ’ το σπίτι μου. Τον βοήθησα να ντυθεί γιατί είχε τα μαύρα του τα χάλια (κυριολεκτικά μαύρα αφού το κωλαράκι του είχε μαυρίσει) και του ψιθύρισα στο αφτί:
- «Αυτά παθαίνει όποιος τα βάζει μαζί μου!», και τον έβγαλα έξω απ’ το σπίτι να πάρει ταξί.
Από το μπαλκόνι τον είδα σε μερική ώρα να μπαίνει κακήν κακώς στο πρώτο ταξί που πέρναγε από εκεί. Τώρα έμενε μόνο ο Γιάννης να μου ξεπληρώσει…
Συνεχίζεται…
(Copyright protected OW ref: 9463)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.