Το e-mail μου είναι το:
Εκείνη την πρώτη νύχτα δεν κοιμηθήκαμε καθόλου, όπως σχεδόν και τις υπόλοιπες 7 μέρες και νύχτες που μου ζήτησε να μείνω κοντά του στο νησί, ώστε να γυρίσουμε παρέα στην Αθήνα. Κάναμε έρωτα οπουδήποτε δύο άνθρωποι θα μπορούσαν να κάνουν έρωτα. Στο κρεβάτι η στο πάτωμα, πάνω στο τραπέζι , στην ντουζιέρα με το καυτό νερό να τρέχει στα κορμιά μας, πάνω στα βράχια, στην άκρη της παραλίας που σκάνε τα κύματα, πάνω στην καυτή άμμο, μέσα στην θάλασσα πηδώντας με άγρια η χύνοντας στο στόμα μου καθώς του έπαιρνα πίπα κάτω απ’το νερό… Απλά δεν χόρταινα. Ήταν πολλά τα χρόνια της προσμονής και τα οκτώ χρόνια προπόνησης είχαν δημιουργήσει απίστευτες σωματικές αντοχές. Ήμουν απλά επαναφορτιζόμενος. Ένα χάδι, ένα φιλί και ο πούτσος μου μέτραγε τα άστρα.
Τον αγάπησα παρ’όλο που ένοιωθα ότι ήμουν το διάλλειμα σε μια ζωή γεμάτη καθημερινά κρεβάτια. Ήταν ο πρώτος μου.
Επί δύο μήνες, αυτό το φθινόπωρο του 80 στα δεκαοκτώ μου, μετά από κάθε προπόνηση πήγαινα σπίτι του και καθώς έστριβε ένα τσιγαριλίκι, εγώ αφηνόμουν στην αγκαλιά του, τον χάιδευα , τον φίλαγα παντού, κοίταζα αφηρημένος με ένα αχνό χαμόγελο την Ακρόπολη που έλαμπε σκοτεινή μέσ’στη νύχτα και δεν γύρναγα σπίτι μου παρά μόνο όταν η νέα μέρα χάραζε πίσω απ’τον Υμηττό.
Ώσπου μια νύχτα μου άνοιξε την πόρτα και είδα μπροστά μου, να είναι ξαπλωμένος νωχελικά πάνω στον καναπέ, με ανοιχτά τα πόδια, ένας απ’τους ναύτες του Τσαρούχη. Η μάλλον, καλύτερος απ’όλους τους ναύτες που είχε ζωγραφίσει ποτέ ο Τσαρούχης. Ένας άντρακλας δυο μέτρα, με φαρδύ στήθος και πλάτες, καλοχτισμένος, με δυο στρέμματα μπουτάρες και ένα πρόστυχο χαμόγελο να εξερευνάει όλα τα πιθανά σενάρια που μπορεί να γράψει η ζωή. Τον χαιρέτησα και πήγα προς την κρεβατοκάμαρα. Μετά από λίγο ήρθε μέσα ο Γιώργος και μου λέει «εσένα γουστάρει». Τον κοίταξα μέσα στα μάτια και καθώς ο χρόνος και ο κόσμος πάγωνε, είδα τους τελευταίους δυόμιση μήνες να περνάνε από μπροστά μου.
Τα μάτια μου αντανακλούσανε το φως της αβύσσου όταν κάθισα δίπλα στο ναύτη. Ο Γιώργος ξάπλωσε στην πολυθρόνα δίπλα μας για να παρακολουθήσει πιο άνετα την παράσταση. Οκ λοιπόν, αφού αυτό ήθελε, αυτό θάπαιρνε.
Ο ναύτης έτριβε την πούτσα του πάνω απ’το λευκό παντελόνι του. Μου έκανε νόημα να κατέβω προς τα κάτω και να την πάρω στο στόμα μου. Υπάκουσα και καθώς του ξεκούμπωνα το παντελόνι και του κατέβαζα το σώβρακο πετάχτηκε από μέσα μια καβλομένη βοιδόπουτσα , γύρω στους 22 πόντους, χοντρή και με πολύ μεγάλο κεφάλι. Άρχισα να γλύφω γύρω γύρω το κεφάλι και αφού το σάλιωσα καλά άρχισα να το παίρνω σιγά σιγά μέσα στο στόμα μου. Η πούτσα του άρχισε να γλιστράει στο λαιμό μου και ο ναύτης έβγαζε βογκητά κάβλας καθώς ο Γιώργος την είχε βγάλει έξω και την έπαιζε. Όταν έφτασα μέχρι το μέσον, άρχισα να χρησιμοποιώ σαν πιστόνι το στόμα μου πάνω στην ψωλή του και με κάθε τρομπάρισμα την εξαφάνιζα όλο και πιο βαθιά μέχρι που σχεδόν μόνο οι ψωλότριχές του προεξείχαν απ’το στόμα μου. Ο ναύτης με κομμένη την ανάσα με σταμάτησε και σχεδόν ψιθυριστά μου λέει «κάτσε πάνω». Κατέβασα το παντελόνι, πέταξα το σλιπ μου και όπως ήταν ξαπλωμένος στον καναπέ, ήρθα και έκατσα από πάνω του μέχρι που αισθάνθηκα την ψωλή του να ακουμπάει την τρύπα μου. Πίεσα το κορμί μου προς τα κάτω, αλλά η τρύπα μου δεν άνοιγε για να δεχτεί το τεράστιο κεφάλι του. Μετά από προσπάθειες 3-4 λεπτών και αφόρητο πόνο, η ψωλή του άρχισε να υποχωρεί.
Δεν μπορούσα να δεχτώ την αποτυχία. Ήμουνα αρκετά άντρας για να πάρω αυτή την ψωλή στον κώλο γαμώτο. Σηκώθηκα από πάνω του και του ξαναπήρα την πούτσα στο στόμα μου. Άρχισα να την γλύφω με το πάθος που άρμοζε σε ένα τέτοιο βασιλικό όργανο. Σύντομα την αισθάνθηκα να γίνεται πάλι πέτρα. Την σάλιωσα όσο περισσότερο μπορούσα, γύρισα, κοίταξα τον ταύρο στα μάτια, έβαλα τα χέρια μου στη βάση του λαιμού του και με μια αποφασιστική κίνηση κάρφωσα την κωλότρυπά μου στη γαμημένη τεράστια ψωλή του. Έπνιξα το ουρλιαχτό μέσα μου, σταμάτησα για μια στιγμή που μου φάνηκε αιωνιότητα να ξαναβρώ το φως μου και καθώς τα μάτια του ματώσαν και ατμοί άρχισαν να βγαίνουν απ’τα ρουθούνια του, ένοιωσα να τον καβαλάω for dear life!
Αγριεμένος λες και του είχα πετάξει στη μούρη το κόκκινο πανί, πεταγόταν μαινόμενος και με κάρφωνε με δύναμη πάνω στη πούτσα του, αλλά εγώ κρατιόμουνα σφικτά επάνω του χωρίς να σταματήσω στιγμή να τον κοιτάω στα μάτια. Μετά από δέκα λεπτά απίστευτων τιναγμάτων και αφού χρειάστηκε να επιστρατεύσω και την τελευταία ικμάδα της θέλησης και της αντοχής μου, με ένα τελευταίο άγριο ρουθούνισμα τον αισθάνθηκα να αδειάζει το περιεχόμενο των αρχιδιών του μέσα μου και να βουλιάζει εξουθενωμένος στον καναπέ, την ίδια στιγμή που ο Γιώργος με γουρλωμένα μάτια άδειαζε τα δικά του αρχίδια βογκώντας από έκπληξη και ηδονή. Σηκώθηκα αργά από την ψωλή του και καθώς περπάταγα ζαλισμένος προς το μπάνιο, αισθανόμενος τα χύσια του να τρέχουν απ’την ανοιχτή μου τρύπα στα μπούτια μου, κατάλαβα γιατί περπατάνε έτσι οι cowboys.
Μερικές ακόμα μέρες περάσανε και ένα βράδυ που καθόμασταν χαλαροί, χτύπησε το κουδούνι και ο Γιώργος πήγε να ανοίξει την πόρτα. Γύρισε μετά από κανένα δεκάλεπτο και μου είπε ότι ο φίλος του ο Σταύρος, ένα ωραίο αντράκι, που τον είχα δει κανά δυο φορές και δεν του είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία ήθελε να μου πει κάτι. Περίεργος να δω τι θέλει, πήγα να τον βρω στο σαλόνι. Ήτανε μισοσκόταδο και όπως τον πλησίασα για να ανάψω τα φώτα, με άρπαξε, με κόλλησε πάνω του και άρχισε να μου γαμάει το στόμα με την γλώσσα του. Είχα μείνει μαλάκας. Οι σκέψεις χορεύανε στο μυαλό μου και καταλαβαίνοντας το νόημα της ταινίας που παιζόταν μπροστά μου, δεν αντέδρασα καθόλου όταν με γύρισε απότομα φάτσα με τα χέρια στον τοίχο, μου κατέβασε το παντελόνι και το σλιπάκι και χωρίς καμιά κουβέντα με χρησιμοποίησε σαν πάνινη κούκλα για να ξεκαβλώσει. Αισθάνθηκα μια πολύ χοντρή πούτσα να με ξεσκίζει χωρίς σάλιο και δέκα λεπτά αργότερα με ένα πηχτό βογκητό άδειαζε το ψωλόχυμά του στον κώλο μου.
Σέρνοντας τα πόδια μου, πήγα προς το μπάνιο. Έβρεξα μια πετσέτα και με αργές κινήσεις προσπάθησα να καθαρίσω το αίμα που είχε φτάσει μέχρι τους αστράγαλους. Αισθανόμουν σαν να με είχαν δείρει επί ώρες, πέντε άνθρωποι μαζί.
Πήγα στο νιπτήρα και έριξα λίγο νερό στο πρόσωπό μου.. σήκωσα τα μάτια και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέπτη.. τα κατέβασα γρήγορα και σήκωσα αργά το παντελόνι μου. Διάβηκα για άλλη μια φορά μόνος την έρημο και ανοίγοντας την εξώπορτα του διαμερίσματος, βγήκα έξω και την έκλεισα σιγά πίσω μου.
Τον αγάπησα παρ’όλο που ένοιωθα ότι ήμουν το διάλλειμα σε μια ζωή γεμάτη καθημερινά κρεβάτια. Ήταν ο πρώτος μου.
Επί δύο μήνες, αυτό το φθινόπωρο του 80 στα δεκαοκτώ μου, μετά από κάθε προπόνηση πήγαινα σπίτι του και καθώς έστριβε ένα τσιγαριλίκι, εγώ αφηνόμουν στην αγκαλιά του, τον χάιδευα , τον φίλαγα παντού, κοίταζα αφηρημένος με ένα αχνό χαμόγελο την Ακρόπολη που έλαμπε σκοτεινή μέσ’στη νύχτα και δεν γύρναγα σπίτι μου παρά μόνο όταν η νέα μέρα χάραζε πίσω απ’τον Υμηττό.
Ώσπου μια νύχτα μου άνοιξε την πόρτα και είδα μπροστά μου, να είναι ξαπλωμένος νωχελικά πάνω στον καναπέ, με ανοιχτά τα πόδια, ένας απ’τους ναύτες του Τσαρούχη. Η μάλλον, καλύτερος απ’όλους τους ναύτες που είχε ζωγραφίσει ποτέ ο Τσαρούχης. Ένας άντρακλας δυο μέτρα, με φαρδύ στήθος και πλάτες, καλοχτισμένος, με δυο στρέμματα μπουτάρες και ένα πρόστυχο χαμόγελο να εξερευνάει όλα τα πιθανά σενάρια που μπορεί να γράψει η ζωή. Τον χαιρέτησα και πήγα προς την κρεβατοκάμαρα. Μετά από λίγο ήρθε μέσα ο Γιώργος και μου λέει «εσένα γουστάρει». Τον κοίταξα μέσα στα μάτια και καθώς ο χρόνος και ο κόσμος πάγωνε, είδα τους τελευταίους δυόμιση μήνες να περνάνε από μπροστά μου.
Τα μάτια μου αντανακλούσανε το φως της αβύσσου όταν κάθισα δίπλα στο ναύτη. Ο Γιώργος ξάπλωσε στην πολυθρόνα δίπλα μας για να παρακολουθήσει πιο άνετα την παράσταση. Οκ λοιπόν, αφού αυτό ήθελε, αυτό θάπαιρνε.
Ο ναύτης έτριβε την πούτσα του πάνω απ’το λευκό παντελόνι του. Μου έκανε νόημα να κατέβω προς τα κάτω και να την πάρω στο στόμα μου. Υπάκουσα και καθώς του ξεκούμπωνα το παντελόνι και του κατέβαζα το σώβρακο πετάχτηκε από μέσα μια καβλομένη βοιδόπουτσα , γύρω στους 22 πόντους, χοντρή και με πολύ μεγάλο κεφάλι. Άρχισα να γλύφω γύρω γύρω το κεφάλι και αφού το σάλιωσα καλά άρχισα να το παίρνω σιγά σιγά μέσα στο στόμα μου. Η πούτσα του άρχισε να γλιστράει στο λαιμό μου και ο ναύτης έβγαζε βογκητά κάβλας καθώς ο Γιώργος την είχε βγάλει έξω και την έπαιζε. Όταν έφτασα μέχρι το μέσον, άρχισα να χρησιμοποιώ σαν πιστόνι το στόμα μου πάνω στην ψωλή του και με κάθε τρομπάρισμα την εξαφάνιζα όλο και πιο βαθιά μέχρι που σχεδόν μόνο οι ψωλότριχές του προεξείχαν απ’το στόμα μου. Ο ναύτης με κομμένη την ανάσα με σταμάτησε και σχεδόν ψιθυριστά μου λέει «κάτσε πάνω». Κατέβασα το παντελόνι, πέταξα το σλιπ μου και όπως ήταν ξαπλωμένος στον καναπέ, ήρθα και έκατσα από πάνω του μέχρι που αισθάνθηκα την ψωλή του να ακουμπάει την τρύπα μου. Πίεσα το κορμί μου προς τα κάτω, αλλά η τρύπα μου δεν άνοιγε για να δεχτεί το τεράστιο κεφάλι του. Μετά από προσπάθειες 3-4 λεπτών και αφόρητο πόνο, η ψωλή του άρχισε να υποχωρεί.
Δεν μπορούσα να δεχτώ την αποτυχία. Ήμουνα αρκετά άντρας για να πάρω αυτή την ψωλή στον κώλο γαμώτο. Σηκώθηκα από πάνω του και του ξαναπήρα την πούτσα στο στόμα μου. Άρχισα να την γλύφω με το πάθος που άρμοζε σε ένα τέτοιο βασιλικό όργανο. Σύντομα την αισθάνθηκα να γίνεται πάλι πέτρα. Την σάλιωσα όσο περισσότερο μπορούσα, γύρισα, κοίταξα τον ταύρο στα μάτια, έβαλα τα χέρια μου στη βάση του λαιμού του και με μια αποφασιστική κίνηση κάρφωσα την κωλότρυπά μου στη γαμημένη τεράστια ψωλή του. Έπνιξα το ουρλιαχτό μέσα μου, σταμάτησα για μια στιγμή που μου φάνηκε αιωνιότητα να ξαναβρώ το φως μου και καθώς τα μάτια του ματώσαν και ατμοί άρχισαν να βγαίνουν απ’τα ρουθούνια του, ένοιωσα να τον καβαλάω for dear life!
Αγριεμένος λες και του είχα πετάξει στη μούρη το κόκκινο πανί, πεταγόταν μαινόμενος και με κάρφωνε με δύναμη πάνω στη πούτσα του, αλλά εγώ κρατιόμουνα σφικτά επάνω του χωρίς να σταματήσω στιγμή να τον κοιτάω στα μάτια. Μετά από δέκα λεπτά απίστευτων τιναγμάτων και αφού χρειάστηκε να επιστρατεύσω και την τελευταία ικμάδα της θέλησης και της αντοχής μου, με ένα τελευταίο άγριο ρουθούνισμα τον αισθάνθηκα να αδειάζει το περιεχόμενο των αρχιδιών του μέσα μου και να βουλιάζει εξουθενωμένος στον καναπέ, την ίδια στιγμή που ο Γιώργος με γουρλωμένα μάτια άδειαζε τα δικά του αρχίδια βογκώντας από έκπληξη και ηδονή. Σηκώθηκα αργά από την ψωλή του και καθώς περπάταγα ζαλισμένος προς το μπάνιο, αισθανόμενος τα χύσια του να τρέχουν απ’την ανοιχτή μου τρύπα στα μπούτια μου, κατάλαβα γιατί περπατάνε έτσι οι cowboys.
Μερικές ακόμα μέρες περάσανε και ένα βράδυ που καθόμασταν χαλαροί, χτύπησε το κουδούνι και ο Γιώργος πήγε να ανοίξει την πόρτα. Γύρισε μετά από κανένα δεκάλεπτο και μου είπε ότι ο φίλος του ο Σταύρος, ένα ωραίο αντράκι, που τον είχα δει κανά δυο φορές και δεν του είχα δώσει ιδιαίτερη σημασία ήθελε να μου πει κάτι. Περίεργος να δω τι θέλει, πήγα να τον βρω στο σαλόνι. Ήτανε μισοσκόταδο και όπως τον πλησίασα για να ανάψω τα φώτα, με άρπαξε, με κόλλησε πάνω του και άρχισε να μου γαμάει το στόμα με την γλώσσα του. Είχα μείνει μαλάκας. Οι σκέψεις χορεύανε στο μυαλό μου και καταλαβαίνοντας το νόημα της ταινίας που παιζόταν μπροστά μου, δεν αντέδρασα καθόλου όταν με γύρισε απότομα φάτσα με τα χέρια στον τοίχο, μου κατέβασε το παντελόνι και το σλιπάκι και χωρίς καμιά κουβέντα με χρησιμοποίησε σαν πάνινη κούκλα για να ξεκαβλώσει. Αισθάνθηκα μια πολύ χοντρή πούτσα να με ξεσκίζει χωρίς σάλιο και δέκα λεπτά αργότερα με ένα πηχτό βογκητό άδειαζε το ψωλόχυμά του στον κώλο μου.
Σέρνοντας τα πόδια μου, πήγα προς το μπάνιο. Έβρεξα μια πετσέτα και με αργές κινήσεις προσπάθησα να καθαρίσω το αίμα που είχε φτάσει μέχρι τους αστράγαλους. Αισθανόμουν σαν να με είχαν δείρει επί ώρες, πέντε άνθρωποι μαζί.
Πήγα στο νιπτήρα και έριξα λίγο νερό στο πρόσωπό μου.. σήκωσα τα μάτια και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέπτη.. τα κατέβασα γρήγορα και σήκωσα αργά το παντελόνι μου. Διάβηκα για άλλη μια φορά μόνος την έρημο και ανοίγοντας την εξώπορτα του διαμερίσματος, βγήκα έξω και την έκλεισα σιγά πίσω μου.
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.