Σύνδεση || Εγγραφή
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Υπόθεση: Ο Λάμπρος ήρθε στην Αθήνα για να δει μια θεία του. Μέσα στο λεωφορείο βλέπει το στρινγκάκι μιας κοπέλας και καύλωσε αμέσως, καθότι παρθένος ακόμα και οι ορμές του είναι στο φουλ. Τον αντιλήφθηκε ένας γκέι που είδε ότι φούσκωσε το παντελόνι του από την καύλα και άρχισε να του την πέφτει. Η συνέχεια έπεται στο σπίτι του γκέι όπου εκεί ο Λάμπρος θα ζήσει κάτι πρωτόγνωρο αλλά για χάρη της καύλας, θα υποκύψει…

Η ιστορία:

Καλησπέρα σας. Θα ήθελα να μοιραστώ την ιστορία μου κι εγώ. Προσφάτως επισκέφθηκα την Αθήνα για να δω μια θεία μου και να δω και λίγο κόσμο. Είμαι επαρχιωτάκι, από ένα χωριό της Αρκαδίας, με λένε Λάμπρο, είμαι 23 ετών, 1.80 ύψος, σώμα με λίγα παραπάνω κιλά, αλλά δεν είμαι χοντρός, με λένε ωραίο παιδί, αλλά δεν θα περιαυτολογήσω.

Στο χωριό μου, παρότι είμαστε καλά ενημερωμένοι με το τι θα πει "γκέι" λόγω τηλεόρασης, δεν έχουμε γκέι, τουλάχιστον όχι φανερούς. Εγώ εκεί στο χωριό είχα βρει μια κοπέλα αλλά πριν προχωρήσουμε σεξουαλικά, τα σπάσαμε. Οπότε έμεινα και παρθένος και 23 ετών. Βασικά ντρέπομαι λίγο που το λέω αυτό, αλλά η ιστορία μου είναι αληθινή και θέλω να μην βάλω ψέματα μέσα.

Λοιπόν πήγα στην Αθήνα, έμεινα λίγο στην θεία την πρώτη ημέρα και αποφάσισα την επόμενη να βγω λίγο στο κέντρο. Ήπια το καφεδάκι μου και τελικά αποφάσισα να πάρω το μετρό για να πάω στο σπίτι, να δω κιόλας πως είναι το Μετρό, γιατί δεν έχω ξαναμπεί παρότι έχω ξαναπάει Αθήνα άλλες φορές. Μπήκα στο Μετρό και κάθισα. Εκεί δίπλα μου όρθια ήταν μια μουνάρα, με μίνι φουστίτσα, ξανθιά, κατευθείαν από τσόντα είχε βγει!

Της έπεσε κάτι, έσκυψε απροκάλυπτα και είδα το κωλαράκι της (μέσα από στρινγκ). Ο πούτσος μου σαν άντρας κι εγώ -και παρθένος παρακαλώ- δεν κρατήθηκε. Το τζιν μου έκανε καρούμπαλο. Έβαλα το χέρι μου, αλλά σκέφτηκα ότι θα τραβούσε πιο πολύ τα βλέμματα. Τελικά αποφάσισα ότι δεν έπρεπε να ντρέπομαι, φυσική αντίδραση είναι, δεν τον πέταξα και έξω κιόλας, οπότε πήρα το χέρι μου και έκατσα άνετα στο κάθισμα μου με τα πόδια λίγο ανοιχτά γιατί πιεζόμουν.

Κανείς δεν κοιτούσε. Τελικά η Αθήνα είναι όντως πολυάσχολη, κανείς δεν ασχολείται μαζί σου ακόμα και αν ξεβρακωθείς που λέει ο λόγος και χορεύεις μπροστά τους. Τελικά έπιασα μια ματιά αλλά δεν ήταν από γυναίκα, ήταν από ένα αγόρι, γύρω στα 21 θα έλεγα.

Κοιτούσε το φούσκωμα στο παντελόνι μου, αλλά δεν το κοιτούσε απλά από περιέργεια, αλλά θα έλεγα ότι το λιγουρευόταν, και τώρα που τον κοιτούσα καλύτερα, πρόσεξα ότι δεν έδειχνε και φανατικός αρσενικός. Χαμογέλασα με την φάση, αλλά αυτός το έλαβε ότι χαμογελούσα σε εκείνον γιατί ήρθε και κάθισε δίπλα μου.

-    «Καλησπέρα καυλιάρη!», είπε χύμα.

Εγώ κόμπλαρα…

-    «Εε.. καλησπέρα!», είπα κι εγώ.

Τώρα πρόσεξα ότι είχε ένα σκουλαρίκι στο φρύδι.

-    «Τι βλέπω; Αγαμίες;», με ρώτησε και έδειξε τον πούτσο μου.

-    «Εε... συγνώμη ρε φίλε, τι θες;», τον ρώτησα.

-    «Αααα! Παρθενάκος!», είπε.

Ένιωσα άσχημα. Πώς στο καλό το κατάλαβε; Σαν να διάβασε το μυαλό μου είπε:

-    «Φαίνεται φιλαράκι. Θα ήθελες να πιούμε έναν καφέ σπίτι μου;», με ρώτησε με τρόπο που έδειχνε ότι μόνο για καφέ δεν μιλούσε.

Σκέφτηκα λίγο... «Δεν γουστάρω αγόρια, αλλά από την άλλη πρέπει να γαμήσω κι εγώ!», και τελικά απάντησα: «Ναι!». Κατέβηκα μια στάση πριν από την δική μου. Στο δρόμο μου είπε ότι ήταν φοιτητής στην Αθήνα, από Χίο. Ήταν 20άρης αλλά είχε ωραίο κωλαράκι, τουλάχιστον αυτό φαινόταν από την φόρμα που φορούσε.

Μπήκαμε στο διαμέρισμα του. Ήταν προσεγμένο. Χωρίς πολλά - πολλά μου την έπεσε αμέσως. Το χέρι του μου έτριβε το τζιν.

-    «Έλα να σου δείξω την ζωή στην πόλη…», είπε.

Του είχα πει ότι δεν ήμουν Αθηναίος. Ο πούτσος μου σηκώθηκε από τις μαλάξεις του. Μου κατέβασε το τζιν και άρχισε να μου τον γλείφει. Πρωτόγνωρη αίσθηση. Η καυτή υγρή γλώσσα του σε σύγκρουση με το αυξανόμενα σκληρό καυλί μου, με τρέλαιναν.

Μου τράβηξε το πετσάκι και το πουτσοκέφαλο βγήκε παλλόμενο και παγιδεύτηκε στην δίνη της γλώσσας του, ενώ εκείνος με κοιτούσε με ένα βλέμμα πουτανίστικο, κοριτσίστικο, καυλωτικό. Έβαλα το χέρι μου στα μετρίου μήκους μαλλιά του και τον τρόμπαρα πάνω στον πούτσο μου. Έχυσα αμέσως.

-    «Συγνώμη…», ψέλλισα.

Εκείνος γέλασε.

-    «Φιλαράκο, παρθενάκος είσαι. Θα μάθεις, μην φοβάσαι…»

Πήγα να κουμπωθώ, αλλά μου είπε:

-    «Δεν θα δοκιμάσεις την σπεσιαλιτέ;», και κατέβασε την φόρμα του.

Φορούσε στρινγκάκι σε έναν εντελώς άτριχο προκλητικό κώλο. Είμαι στρέιτ πιστέψτε το, αλλά τέτοιο κώλο, δεν πιστεύω ότι θα δω σε γυναίκα (ακόμα και τώρα που έχω πάει και με γυναίκες). Μου τον κούνησε κι εγώ τον τσίμπησα. Τον άρπαξα. Ο κώλος του ήταν απαλός και ροδοκόκκινος από το τσίμπημα. Χώρισα τα κωλομέρια του. Ακόμα και η τρύπα του ήταν καθαρή.

-    «Σ’ αρέσει;», με ρώτησε.

Ο πούτσος μου είχε ήδη απαντήσει… είχε ορθωθεί λες και φώναζε: «Θέλω να μπω!». Σηκώθηκα και τον ρώτησα:

-    «Καπότες έχεις;»

Γιατί μην ξεχνάμε, ασφάλεια πρώτα. Εκείνος έφερε από ένα συρτάρι, μου την έβαλε στον πούτσο, και χωρίς πολλά - πολλά, τον σφήνωσα στο κωλαράκι του. Αν η πίπα ήταν καύλα, ο κώλος του ήταν δέκα φορές καύλα! Ζεστός στενός… προσπαθούσε να με απωθήσει. Ένιωθα τους μυς να κάνουν κινήσεις, ενώ εκείνος βόγκαγε καυλωμένα:

-    «Σ’ αρέσει;», ρώτησα.

Εκείνος απλά έκανε νόημα καταφατικά. Άρχισα σιγά - σιγά να κουνιέμαι μπρος - πίσω. Ο κώλος του, πήρε γρήγορα φόρμα (μάλλον δεν γαμιόταν πρώτη φορά). Μέσα σε λίγα λεπτά, γαμούσα την κωλάρα του άνετα. Με τρέλαινε η αίσθηση. Άρχισα πιο γρήγορα…

-    «Αχ! Πιο σιγάαα!!!», μου είπε.

-    «Σκάσε!», είπα.

Ξαφνικά ξύπνησε το Αρκαδίτικο μέσα μου. Βόγκαγε πιο δυνατά, ενώ ο κώλος του δεχόταν αλλεπάλληλες επιθέσεις. Έχυσα πολύ. Η καπότα γέμισε ψωλοχύματα. Την έβγαλε και μου πήρε μια πίπα χορτάτη μου τον καθάρισε από τα χύσια. Γύρισα σπίτι μετά. Καθυστέρησα βέβαια, αλλά τι να έλεγα; Ότι πηδούσα έναν κωλαράκο;

Από τότε συναντιόμαστε συνέχεια όταν πηγαίνω Αθήνα... Αυτή ήταν η ιστορία μου.

(Copyright protected OW ref: 10162)

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.