Ο Γιάννης, έχτισε ένα σπίτι το οποίο ακόμα ήταν γιαπί. Κάποια μεσημέρια, πήγαινα εκεί παίρνοντας μαζί μου ένα κιλοτάκι ένα φουστανάκι και ένα αυτοσχέδιο δονητή και έπαιζα. Ντυνόμουνα σαν πουτανάκι και έπαιζα με τον δονητή μου, ελπίζοντας ότι κάποια φορά θα έρθει και κάπως έτσι θα γίνει. Αυτό συνεχίστηκε τρεις - τέσσερις φορές, αλλά τίποτα. Ώσπου μια μέρα που είχα πάει μεσημεράκι και είχα βάλει το κιλοτάκι και το φουστανάκι μου και ήμουν στημένος στα τέσσερα και έβαζα το δονητή μου στην τρυπούλα μου και βογκούσα, γύρισα το κεφάλι μου προς την πόρτα και είδα έναν κύριο να κάθεται και να με κοιτάει. Τρόμαξα! Φοβήθηκα και άρχισα να τρέμω. Με "τρεμάμενη" φωνή του είπα να μην πει τίποτα σε κανένα. Με πλησίασε και μου είπε αν είμαι καλός, να μην φοβάμαι τίποτα. Εγώ ήμουν ακόμα στα τέσσερα και με το δονητή στο κωλάκι μου. Ήρθε κοντά μου, κατέβασε το σoρτσάκι του κι έφερε τον πούτσο του στο πρόσωπό μου. Του είπα:
- «Μην το κάνεις! φοβάμαι…»
Τότε, μου έπιασε το κεφάλι, μου τον έβαλε στο στοματάκι μου και άρχισε να με βρίζει και να μου λέει:
- «Τι όχι; Αυτό δεν θέλεις πουτανάκι μου;»
Έπιασε και τον δονητή μου που ήταν στο κωλαράκι μου και άρχισε να τον βάζει άγρια μέσα μου. Εγώ του έγλειφα τον πούτσο, τα αρχίδια του και αυτός βογκούσε από καύλα. Μου άρεσε πολύ! Μετά από λίγο, αφού μου είχε ανοίξει την τρυπούλα καλά με τον δονητή μου, τραβήχτηκε από το στοματάκι μου, ήρθε από πίσω μου και έβγαλε το κιλοτάκι μου. Σήκωσε το φουστανάκι μου και σάλιωσε πάλι την τρυπούλα μου. Εγώ, μην μπορώντας να κάνω τίποτα, είχα αφεθεί στα χέρια του. Με μια κίνηση, έβαλε το πουτσοκέφαλο του μέσα μου και με μια ακόμα μπήκε όλος μέσα… πονούσα…
Ο Γιάννης, άρχισε να μπαινοβγαίνει μέσα μου άγρια. Ήταν η πρώτη φορά που ένιωθα τόσο γεμάτη. Με είχε κάνει να νιώθω σαν πραγματικό πουτανάκι. Αφέθηκα στα χέρια του να μου σκίζει για ώρα το κωλάκι μου ώσπου, τον ένιωσα να βγαίνει από μέσα μου απότομα και να έρχεται στο πρόσωπό μου. Άρχισα και του έγλειφα τα αρχίδια του, ώσπου ένιωσα το καυτό του σπέρμα να πέφτει δυνατά στο πρόσωπο και εκείνος να μου λέει:
- «Παρ’ τα πουτανίτσα μου!»
Τραβήχτηκε μετά από λίγο και τον είδα να ντύνεται. Εγώ καθόμουνα με τα χύσια του στο πρόσωπο και την τρυπούλα μου σκισμένη… ένιωθα τόση ικανοποίηση… Φεύγοντας, μου είπε να μην φοβάμαι τίποτα… Μου άρεσε πολύ η πρώτη φορά! Το άλλο βράδυ, πήγα σε μια καφετέρια και ήταν και ο Γιάννης εκεί. Έκανα ότι δεν τον είδα και πήγα να παίξω ένα παιχνίδι. Με πλησίασε διακριτικά και μου είπε ότι το άλλο βράδυ να πάω κατά τις δέκα το από το σπίτι του, γιατί μου είχε κάποια έκπληξη...
Συνεχίζεται…
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.