Με τη Μαίρη, ειδικά μετά την ιστορία με τη Φανή και το Νίκο, (που δημοσιεύτηκε με το τίτλο «Εκδρομή με τους κουμπάρους»), τα πράγματα άλλαξαν, (στο κρεβάτι εννοώ), πολύ, προς το καλύτερο.
Είχε, πως να το πω, «ανοίξει το μυαλό της», και τις ώρες που κάναμε έρωτα, ξεκίναγα να ψιθυρίζω μια φαντασίωση κι αυτή μου την συνέχιζε, φτάνοντάς τη στο ταβάνι. Όταν τελειώναμε, μου έλεγε:
- «Το έζησα. Αχ! Να είχα το θάρρος να το κάνω στ’ αλήθεια…!»
Και οι πιο πολλές φαντασιώσεις της, ήταν με κατά πολύ μικρότερους άντρες από τα δικά της 26 χρόνια. Τώρα εγώ έχω και μια αδελφή, μικρότερή μου, χωρισμένη, που κι αυτή με τη σειρά της, έχει ένα γιο και ζούνε στη Χαλκίδα. Το αγοράκι ασχολείται και με όλων των ειδών τα αθλήματα κι έτσι έχει ένα σώμα, που το βλέπεις και το θαυμάζεις.
Κάποιο Σάββατο, αποφασίζουμε την επίσκεψη. Θα μέναμε εκεί το βράδυ. Φτάσαμε κατά τις επτά. Τσιμπήσαμε κάτι ελαφρύ και τότε χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν μια φίλη της αδελφής μου, που την καλούσε σ’ ένα σπίτι. Το σπίτι ήταν καμιά εξηνταριά χιλιόμετρα απ’ τη Χαλκίδα κι έτσι το βράδυ δεν θα γυρνούσε, θα έμενε εκεί.
- «Πήγαινε!», της λέω. «Δεν τρέχει τίποτα. Ξένοι είμαστε; Άντε μήπως γνωρίσεις και κανέναν…»
Έφυγε σε μισή ώρα και μείναμε με τον ανιψιό, τον Παύλο.
- «Δε βάζουμε τα πιτζαμάκια μας κι όποτε νυστάξουμε την κάνουμε για ύπνο;», λέω.
Πήγαμε στο δωμάτιο. Η Μαίρη έβγαλε από τη τσάντα ένα κοντό λευκό νυχτικό κι εγώ τις πιτζάμες μου. Δεν θεώρησα σκόπιμο να κλείσω τη πόρτα για το μικρό. Ο Παύλος μπήκε στο απέναντι δωμάτιο κι άρχισε να γδύνεται. Ξαφνικά, βλέπω τη Μαίρη, να έχει μείνει με το νυχτικό στο χέρι, ακίνητη, καρφωμένη επάνω του! Με αντιλαμβάνεται που την κοιτάω και γίνεται κατακόκκινη!
- «Σ’ αρέσει το μωρό γλυκιά μου;»
- «Έλα… Δε ντρέπεσαι; Με τον ανιψιό μας;», μου λέει.
- «Ντρέπομαι δε ντρέπομαι, εσύ έχεις βγάλει τα μάτια σου!» της λέω. «Προχώρα το!»
- «Λες; Και τι θα γίνει αν μας καρφώσει στην Ελεονόρα;», μου απαντάει.
- «Προχώρα το αλλά με προσοχή. Κι αν δούμε ότι γουστάρει, πάμε και παρακάτω. Μην ξεφτιλιστούμε. Έτσι κι αλλιώς καλό θα του κάνει να τον μάθει μια μεγαλύτερη και δυο πραγματάκια…»
Επιστρέψαμε στο σαλόνι κι αράξαμε στον καναπέ, με τη Μαίρη στ’ αριστερά μου και μετά απ’ αυτήν ο Παύλος. Δεν πέρασαν πέντε λεπτά, με τη Μαίρη να στριφογυρίζει στη θέση της, γεμάτη αγωνία και ανέβασε τα πόδια της στο καναπέ, ακουμπώντας τις πατουσίτσες της στον Παύλο, που φορούσε ένα t-shirt κι ένα σορτσάκι, που φούσκωνε στο κατάλληλο σημείο.
Έκανα ότι παρακολουθούσα το έργο, αλλά με την άκρη του ματιού μου, τον είδα να καρφώνεται στα μπούτια της κι ότι φαινόταν από ‘κει και πάνω. Σ’ άλλο ένα λεπτό, η Μαίρη τα είχε ανοίξει και του είχε χώσει το ένα πέλμα της μέσα στο χέρι του, πάνω στο μπούτι του.
- «Τρίψε μου αγάπη μου λίγο τα δαχτυλάκια μου που με πονάνε…», του λέει.
Αυτός κοκαλωμένος, άρχισε να της το τρίβει, ανεβοκατεβάζοντάς το, λες και έπαιζε μαλακία στο πούτσο του. (Και που να βλέπατε τον δικό μου!). Το νυχτικό της είχε σηκωθεί τελείως, το δεξί της πόδι ακουμπούσε στο πάτωμα, αποκαλύπτοντας στον Παύλο, ένα άσπρο βρακάκι, που μετά βίας σκέπαζε το μουνάκι της.
Εγώ συνέχισα να κάνω πως δεν βλέπω, όταν το χέρι του ανέβηκε από τη γάμπα της στη μέσα μεριά απ’ το μπουτάκι της, τρίβοντάς την, μέχρι που το μικρό του δαχτυλάκι, άγγιξε τα μουνόχειλα της. Ο μικρός ήταν ‘μέσα’ στο παιχνίδι, αλλά ακόμη με φοβόταν. Έπρεπε να κάνω κάτι να του δώσω θάρρος και το έκανα.
Έσκυψα και τη φίλησα στο στόμα, κατεβάζοντας συγχρόνως το νυχτικό της από πάνω και βγάζοντας έξω τις βυζάρες της. Τα χέρια μου τις έτριβαν τις ρώγες. Η Μαίρη ήταν ‘«τελειωμένη’ από την επαφή της με τον κόσμο, ψιθυρίζοντάς μου όπως την έγλειφα:
- «Δεν το πιστεύω αυτό που γίνεται! Να σταματήσουμε. Δεν πρέπει…»
Αλλά άλλα έλεγε κι άλλα έκανε. Του βούτηξε το κεφάλι και το έχωσε στο μουνί της, τρίβοντάς το επάνω του με δύναμη. Ο μικρός τα είχε χάσει. Ντρεπόταν και πήγε να σηκωθεί. Ήταν η ώρα να βοηθήσω τη κατάσταση.
- «Έλα αγόρι μου. Γλείψε τη θεία!», του φώναξα και πήγα απ’ τη μεριά του και της τράβηξα κάτω το κιλοτάκι.
Το έβγαλα και του έσπρωξα το κεφάλι μέσα στο ξυρισμένο μουνί της.
- «Γλείψε με! Γλείψε με!!!», ούρλιαζε η γυναικούλα μου καθώς τον μούσκευε στο στόμα.
- «Πάμε στο κρεβάτι!», είπα και σε κλάσμα του δευτερολέπτου ήμασταν εκεί.
Με το που πέφτει ο Παύλος στο κρεβάτι, πέφτει και η Μαίρη σα λυσσασμένη με το στόμα της και του τον παίρνει στο στόμα, ρουφώντας τον. Ο μικρός τα είχε παίξει. Τον καβάλησε, και του τον οδήγησε στο μουνί της. Αυτός ανάσκελα κι αυτή να του γλείφει το πρόσωπο. Και τότε έκανα το μοιραίο λάθος. Αποφάσισα να της τον δώσω στο στόμα όπως γαμιότανε. Μου είχε φύγει και μένα το μυαλό και η λογική βλέπετε, απ’ αυτό που συνέβαινε.
Σκυμμένη όπως ήταν λοιπόν επάνω του, με το πρόσωπό της πάνω απ’ το δικό του, γονατισμένος δίπλα, της τον ακούμπησα στο στόμα. Μου τον άρπαξε κι άρχισε να τον γλείφει σε απόσταση τριών εκατοστών απ το στόμα του ανιψιού μου. Και τότε, όπως τον κρατούσε, ξαφνικά τον γύρισε προς τα κάτω και τον έχωσε μέσα στο στόμα του μικρού, ακινητοποιώντας με το αριστερό της χέρι το κεφαλάκι του και κοιτάζοντας τον στα μάτια, ουρλιάζοντας:
- «Γλείφε σκατό. Γλείφε!!!»
Πήγα να τραβηχτώ, αλλά ήταν τέτοια απίστευτη η ηδονή που με είχε καταλάβει, νομίζοντας ότι αυτός θα με σπρώξει πίσω. Αλλά δεν έγινε έτσι. Ο μικρός ρούφαγε, λες και το είχε ξανακάνει. Με γλείφανε μία αυτός και μία η γυναίκα μου, που του τον έχωνε μέσα - έξω στο στόμα με το χέρι της.
Η Μαίρη, τον έπιασε από τη μέση, περνώντας το ένα της χέρι κάτω απ’ το κορμί του και το άλλο κάτω απ’ το κεφάλι του και τραβώντας τον, ξάπλωσε στη πλάτη της, φέρνοντάς τον από πάνω. Ήξερα πολύ καλά τι έπρεπε να κάνω και άρχισα να του γλείφω την πλάτη, μετά τη μέση και μετά το άσπρο κωλαράκι του.
Ξάπλωσα πάνω του, πίσω του. Η Μαίρη μου έπιασε το κεφάλι, δίπλα στο δικό του κι άρχισε να με φιλάει αργά, όπως δε με είχε φιλήσει ποτέ. Με το άλλο της χέρι έπιασε τον πούτσο μου κι άρχισε να τον κάνει κύκλους πάνω στη τρύπα του. Του τον έχωσα αργά και προσεχτικά. Τινάχτηκε να ξεφύγει, αλλά τον είχαμε μπλοκάρει ανάμεσά μας.
Για τα επόμενα δέκα λεπτά, δεν πήγε πουθενά. Έχυνε μες στο μουνί της και του ξανασηκωνόταν, χωρίς να τον αφήνουμε να τη βγάλει έξω, έχοντας τον πούτσο μου όσο πιο βαθιά γινόταν μέσα του. Ένιωθα ότι θα πεθάνω από ντροπή ανάμικτη με καύλα, αλλά δεν μπορούσα να το σταματήσω. Ήθελα όσο πιο πολύ γινόταν.
Αισθάνθηκα ότι ήμουν έτοιμος να χύσω. Του πλημμύρισα το κωλαράκι. Τιναζόταν, αλλά δεν έκανε κίνηση να με βγάλει από πάνω του. Τραβήχτηκα, αφού είχα αδειάσει, και η Μαίρη πετάχτηκε, στήθηκε στα γόνατα πίσω του, κι άρχισε να γλείφει τα χύσια μου μέσα στη κωλοτρυπίδα του παίζοντάς του μαλακία, κάνοντάς τον να χύσει ξανά, ποιος ξέρει για ποια φορά…
Έφυγα για το μπάνιο κι αυτή τον πήρε αγκαλιά, ψιθυρίζοντας του στο αφτί. Κοιμηθήκαμε όλοι μαζί, χωρίς να πούμε τίποτα γι’ αυτό που συνέβη.
Από τότε, αν και τον έχουμε καλέσει επανειλημμένως να έρθει ένα βράδυ να κοιμηθεί στην Αθήνα στο σπίτι μας, έρχεται μόνο και φεύγει επίσκεψη με την αδελφή μου.
Είχε, πως να το πω, «ανοίξει το μυαλό της», και τις ώρες που κάναμε έρωτα, ξεκίναγα να ψιθυρίζω μια φαντασίωση κι αυτή μου την συνέχιζε, φτάνοντάς τη στο ταβάνι. Όταν τελειώναμε, μου έλεγε:
- «Το έζησα. Αχ! Να είχα το θάρρος να το κάνω στ’ αλήθεια…!»
Και οι πιο πολλές φαντασιώσεις της, ήταν με κατά πολύ μικρότερους άντρες από τα δικά της 26 χρόνια. Τώρα εγώ έχω και μια αδελφή, μικρότερή μου, χωρισμένη, που κι αυτή με τη σειρά της, έχει ένα γιο και ζούνε στη Χαλκίδα. Το αγοράκι ασχολείται και με όλων των ειδών τα αθλήματα κι έτσι έχει ένα σώμα, που το βλέπεις και το θαυμάζεις.
Κάποιο Σάββατο, αποφασίζουμε την επίσκεψη. Θα μέναμε εκεί το βράδυ. Φτάσαμε κατά τις επτά. Τσιμπήσαμε κάτι ελαφρύ και τότε χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν μια φίλη της αδελφής μου, που την καλούσε σ’ ένα σπίτι. Το σπίτι ήταν καμιά εξηνταριά χιλιόμετρα απ’ τη Χαλκίδα κι έτσι το βράδυ δεν θα γυρνούσε, θα έμενε εκεί.
- «Πήγαινε!», της λέω. «Δεν τρέχει τίποτα. Ξένοι είμαστε; Άντε μήπως γνωρίσεις και κανέναν…»
Έφυγε σε μισή ώρα και μείναμε με τον ανιψιό, τον Παύλο.
- «Δε βάζουμε τα πιτζαμάκια μας κι όποτε νυστάξουμε την κάνουμε για ύπνο;», λέω.
Πήγαμε στο δωμάτιο. Η Μαίρη έβγαλε από τη τσάντα ένα κοντό λευκό νυχτικό κι εγώ τις πιτζάμες μου. Δεν θεώρησα σκόπιμο να κλείσω τη πόρτα για το μικρό. Ο Παύλος μπήκε στο απέναντι δωμάτιο κι άρχισε να γδύνεται. Ξαφνικά, βλέπω τη Μαίρη, να έχει μείνει με το νυχτικό στο χέρι, ακίνητη, καρφωμένη επάνω του! Με αντιλαμβάνεται που την κοιτάω και γίνεται κατακόκκινη!
- «Σ’ αρέσει το μωρό γλυκιά μου;»
- «Έλα… Δε ντρέπεσαι; Με τον ανιψιό μας;», μου λέει.
- «Ντρέπομαι δε ντρέπομαι, εσύ έχεις βγάλει τα μάτια σου!» της λέω. «Προχώρα το!»
- «Λες; Και τι θα γίνει αν μας καρφώσει στην Ελεονόρα;», μου απαντάει.
- «Προχώρα το αλλά με προσοχή. Κι αν δούμε ότι γουστάρει, πάμε και παρακάτω. Μην ξεφτιλιστούμε. Έτσι κι αλλιώς καλό θα του κάνει να τον μάθει μια μεγαλύτερη και δυο πραγματάκια…»
Επιστρέψαμε στο σαλόνι κι αράξαμε στον καναπέ, με τη Μαίρη στ’ αριστερά μου και μετά απ’ αυτήν ο Παύλος. Δεν πέρασαν πέντε λεπτά, με τη Μαίρη να στριφογυρίζει στη θέση της, γεμάτη αγωνία και ανέβασε τα πόδια της στο καναπέ, ακουμπώντας τις πατουσίτσες της στον Παύλο, που φορούσε ένα t-shirt κι ένα σορτσάκι, που φούσκωνε στο κατάλληλο σημείο.
Έκανα ότι παρακολουθούσα το έργο, αλλά με την άκρη του ματιού μου, τον είδα να καρφώνεται στα μπούτια της κι ότι φαινόταν από ‘κει και πάνω. Σ’ άλλο ένα λεπτό, η Μαίρη τα είχε ανοίξει και του είχε χώσει το ένα πέλμα της μέσα στο χέρι του, πάνω στο μπούτι του.
- «Τρίψε μου αγάπη μου λίγο τα δαχτυλάκια μου που με πονάνε…», του λέει.
Αυτός κοκαλωμένος, άρχισε να της το τρίβει, ανεβοκατεβάζοντάς το, λες και έπαιζε μαλακία στο πούτσο του. (Και που να βλέπατε τον δικό μου!). Το νυχτικό της είχε σηκωθεί τελείως, το δεξί της πόδι ακουμπούσε στο πάτωμα, αποκαλύπτοντας στον Παύλο, ένα άσπρο βρακάκι, που μετά βίας σκέπαζε το μουνάκι της.
Εγώ συνέχισα να κάνω πως δεν βλέπω, όταν το χέρι του ανέβηκε από τη γάμπα της στη μέσα μεριά απ’ το μπουτάκι της, τρίβοντάς την, μέχρι που το μικρό του δαχτυλάκι, άγγιξε τα μουνόχειλα της. Ο μικρός ήταν ‘μέσα’ στο παιχνίδι, αλλά ακόμη με φοβόταν. Έπρεπε να κάνω κάτι να του δώσω θάρρος και το έκανα.
Έσκυψα και τη φίλησα στο στόμα, κατεβάζοντας συγχρόνως το νυχτικό της από πάνω και βγάζοντας έξω τις βυζάρες της. Τα χέρια μου τις έτριβαν τις ρώγες. Η Μαίρη ήταν ‘«τελειωμένη’ από την επαφή της με τον κόσμο, ψιθυρίζοντάς μου όπως την έγλειφα:
- «Δεν το πιστεύω αυτό που γίνεται! Να σταματήσουμε. Δεν πρέπει…»
Αλλά άλλα έλεγε κι άλλα έκανε. Του βούτηξε το κεφάλι και το έχωσε στο μουνί της, τρίβοντάς το επάνω του με δύναμη. Ο μικρός τα είχε χάσει. Ντρεπόταν και πήγε να σηκωθεί. Ήταν η ώρα να βοηθήσω τη κατάσταση.
- «Έλα αγόρι μου. Γλείψε τη θεία!», του φώναξα και πήγα απ’ τη μεριά του και της τράβηξα κάτω το κιλοτάκι.
Το έβγαλα και του έσπρωξα το κεφάλι μέσα στο ξυρισμένο μουνί της.
- «Γλείψε με! Γλείψε με!!!», ούρλιαζε η γυναικούλα μου καθώς τον μούσκευε στο στόμα.
- «Πάμε στο κρεβάτι!», είπα και σε κλάσμα του δευτερολέπτου ήμασταν εκεί.
Με το που πέφτει ο Παύλος στο κρεβάτι, πέφτει και η Μαίρη σα λυσσασμένη με το στόμα της και του τον παίρνει στο στόμα, ρουφώντας τον. Ο μικρός τα είχε παίξει. Τον καβάλησε, και του τον οδήγησε στο μουνί της. Αυτός ανάσκελα κι αυτή να του γλείφει το πρόσωπο. Και τότε έκανα το μοιραίο λάθος. Αποφάσισα να της τον δώσω στο στόμα όπως γαμιότανε. Μου είχε φύγει και μένα το μυαλό και η λογική βλέπετε, απ’ αυτό που συνέβαινε.
Σκυμμένη όπως ήταν λοιπόν επάνω του, με το πρόσωπό της πάνω απ’ το δικό του, γονατισμένος δίπλα, της τον ακούμπησα στο στόμα. Μου τον άρπαξε κι άρχισε να τον γλείφει σε απόσταση τριών εκατοστών απ το στόμα του ανιψιού μου. Και τότε, όπως τον κρατούσε, ξαφνικά τον γύρισε προς τα κάτω και τον έχωσε μέσα στο στόμα του μικρού, ακινητοποιώντας με το αριστερό της χέρι το κεφαλάκι του και κοιτάζοντας τον στα μάτια, ουρλιάζοντας:
- «Γλείφε σκατό. Γλείφε!!!»
Πήγα να τραβηχτώ, αλλά ήταν τέτοια απίστευτη η ηδονή που με είχε καταλάβει, νομίζοντας ότι αυτός θα με σπρώξει πίσω. Αλλά δεν έγινε έτσι. Ο μικρός ρούφαγε, λες και το είχε ξανακάνει. Με γλείφανε μία αυτός και μία η γυναίκα μου, που του τον έχωνε μέσα - έξω στο στόμα με το χέρι της.
Η Μαίρη, τον έπιασε από τη μέση, περνώντας το ένα της χέρι κάτω απ’ το κορμί του και το άλλο κάτω απ’ το κεφάλι του και τραβώντας τον, ξάπλωσε στη πλάτη της, φέρνοντάς τον από πάνω. Ήξερα πολύ καλά τι έπρεπε να κάνω και άρχισα να του γλείφω την πλάτη, μετά τη μέση και μετά το άσπρο κωλαράκι του.
Ξάπλωσα πάνω του, πίσω του. Η Μαίρη μου έπιασε το κεφάλι, δίπλα στο δικό του κι άρχισε να με φιλάει αργά, όπως δε με είχε φιλήσει ποτέ. Με το άλλο της χέρι έπιασε τον πούτσο μου κι άρχισε να τον κάνει κύκλους πάνω στη τρύπα του. Του τον έχωσα αργά και προσεχτικά. Τινάχτηκε να ξεφύγει, αλλά τον είχαμε μπλοκάρει ανάμεσά μας.
Για τα επόμενα δέκα λεπτά, δεν πήγε πουθενά. Έχυνε μες στο μουνί της και του ξανασηκωνόταν, χωρίς να τον αφήνουμε να τη βγάλει έξω, έχοντας τον πούτσο μου όσο πιο βαθιά γινόταν μέσα του. Ένιωθα ότι θα πεθάνω από ντροπή ανάμικτη με καύλα, αλλά δεν μπορούσα να το σταματήσω. Ήθελα όσο πιο πολύ γινόταν.
Αισθάνθηκα ότι ήμουν έτοιμος να χύσω. Του πλημμύρισα το κωλαράκι. Τιναζόταν, αλλά δεν έκανε κίνηση να με βγάλει από πάνω του. Τραβήχτηκα, αφού είχα αδειάσει, και η Μαίρη πετάχτηκε, στήθηκε στα γόνατα πίσω του, κι άρχισε να γλείφει τα χύσια μου μέσα στη κωλοτρυπίδα του παίζοντάς του μαλακία, κάνοντάς τον να χύσει ξανά, ποιος ξέρει για ποια φορά…
Έφυγα για το μπάνιο κι αυτή τον πήρε αγκαλιά, ψιθυρίζοντας του στο αφτί. Κοιμηθήκαμε όλοι μαζί, χωρίς να πούμε τίποτα γι’ αυτό που συνέβη.
Από τότε, αν και τον έχουμε καλέσει επανειλημμένως να έρθει ένα βράδυ να κοιμηθεί στην Αθήνα στο σπίτι μας, έρχεται μόνο και φεύγει επίσκεψη με την αδελφή μου.
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.