Με λένε Αλεξ και θέλω να σας διηγηθώ την δικιά μου ιστορία . Όταν ήμουν 18 χρονών, στην πολυκατοικία που εμένα, μου είχε μπει στο μάτι ένας άντρακλας, αμερικανός , ψηλός αρρενωπός γυμνασμένος με καταγάλανα μάτια . Πάντα τον έβλεπα, έφερνε στο σπίτι του γκομενάρες και πολλές φορές φανταζόμουν το γαμήσι που θα έτρωγαν στα χέρια του. Έψαχνα πάντα ευκαιρία να τον γνωρίσω καλύτερα , πότε ένα γεια στο διάδρομο της πολυκατοικίας, άλλοτε στο ασανσέρ , αλλά ο τύπος δεν έλεγε και πολλά. Έμοιαζε αρκετά με τον ηθοποιό Chris Pine. Τέλος πάντων , τραβούσα μαλάκια για πάρτη του αρκετές φορές. Μια μέρα επιστρέφοντας από τη σχολή και ανοίγοντας το γραμματοκιβώτιο , είχα δυο γράμματα για το διαμέρισμα του, εκεί έμαθα και το όνομα του, St… W… H. Από το όνομα κατάλαβα ότι είχε και ελληνικές ρίζες. Αυτό με έκανε να τον θέλω πιο πολύ. Έτσι αντί να του δώσω τα γράμματα άμεσα , πήγα σπίτι μου πρώτα έκανα ντουζάκι, φόρεσα ένα στενό σορτσάκι, ένα μπλουζάκι , κάπνισα και λίγη φούντα για χαλάρωση και γύρω στης 7μμ, έστρεψα προς το διαμέρισμα του. Χτυπάω το κουδούνι και αφού περίμενα , ανοίγει η πόρτα.
Ξεροκατάπια μόλις τον είδα, εκείνη την μέρα έκανε και λίγο ζέστη, φορούσε μόνο ένα μαύρο μποξεράκι και το γυμνό στήθος γυμνασμένο και τριχωτό. Δεν τόλμησα να κοιτάξω πιο χαμηλά. Τα καταγάλανα μάτια του καρφώθηκαν άμεσα στα δικά μου, η κουβέντα από αυτό το σημείο έγινε στα Αγγλικά.
- St: Ναι…
- Εγώ: Είμαι ο Άλεξ, και μένω στο διπλανό διαμέρισμα.
- St: Tο ξέρω, τι θέλεις;
Με τρεμάμενη φωνή του απαντάω.
- Εγώ: Κατά λάθος έχω δυο γράμματα σου…
και απλώνοντας τα χέρια του τα δίνω. Έτσι όπως στεκόταν μπροστά μου χαμήλωσε το βλέμμα του για να δει τα γράμματα, βέβαια… φαινόταν θαρρείς και με έλεγχε και εμένα , πάνω κάτω και με μιας ύψωσε το βλέμμα του και το κάρφωσε στα μάτια μου ξανά.
- St: Σ' ευχαριστώ Άλεξ, τα περίμενα αυτά, αν θέλεις μπες να σου κεράσω ένα ποτάκι…
και πριν προλάβω να του απαντήσω, γυρνάει την πλάτη και κατευθύνεται προς τα μέσα αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή. Έτσι αποφάσισα να μπω. Κλείνοντας την πόρτα πίσω μου, τον ακολούθησα στο σαλόνι του.
- St: Κάθισε , να σου βάλω ένα ουίσκι.
- Εγώ: Εμ… ναι.
- St: Πάγο, δυο δάχτυλα;
Μα τι μου λέει τώρα, σκέφτηκα, και τρία δάχτυλα, ότι θέλει.
- Εγώ: Ναι…
και κάθισα στον δερμάτινο καναπέ του, ο οποίος ήταν στραμμένος προς το μπαρ της κουζίνας, όπου ετοίμαζε τα ποτά μας. Έτρεμα ολόκληρος από τη χαρά μου, μέχρι στιγμής όλα συνέβαιναν όπως τα φανταστικά και παραπάνω και αναρωτιόμουν μήπως ήταν όνειρο όλη η φάση.
- St: Πες μου για σένα Άλεξ, από εδώ Αθήνα είσαι;
- Εγώ: Όχι, σπουδάζω εδώ, είμαι από Θεσσαλονίκη. Εσύ;…
και χωρίς να απαντάει τις δικές μου ερωτήσεις με ρωτούσε διαφορά.
- St: Πόσο χρόνων είσαι;
- Εγώ: Μόλις έκλεισα τα 18.
- Α… μωράκι είσαι ακόμα, μήπως να ακυρώσουμε το ουίσκι και να σου δώσω γάλα;…
και γέλασε καταφατικά.
- Εγώ: Ε όχι και γάλα, είναι νωρίς ακόμα…
και ξεστομίζοντας το αισθάνθηκα τα μάγουλα μου να παίρνουν φωτιά από τη ντροπή, ειδικά όταν δεν απάντησε άμεσα και απλά σταμάτησε και με κοίταξε. Εκεί ξεροκατάπια και πάλι, περιμένοντας να πει κάτι.
- St: Α… είσαι ατακτούλης.
- Εγώ: Ε… λίγο…
και εκεί μας φέρνει τα ποτά, απλώνοντας το χέρι του μου δίνει το δικό μου και κάθεται ακριβώς απέναντι μου. Την είχε αράξει κανονικά, το ένα του χέρι ακουμπούσε στην πλάτη του καναπέ και με το άλλο κρατούσε το ποτήρι του, το ένα πόδι ακουμπούσε το πάτωμα ενώ το αριστερό το άπλωσε πάνω στον καναπέ. Είχα την απόλυτη θέα μπροστά μου. Με Κάθε γουλιά από το ποτό μου, προσπαθούσα διακριτικά να πάρω ματιά, μπας και καταφέρω να διακρίνω το εργαλείο που έκρυβε κάτω από το μποξεράκι του, αλλά μάταια. Βέβαια, πλέον κατάφερα να δω τα πόδια του, τα οποία ήταν εξίσου γυμνασμένα και τριχωτά όπως το υπόλοιπο σώμα του, είχε μεγάλες μπουτάρες και φουσκωτές γάμπες και τεράστιες πατούσες. Θεέ μου σκέφτηκα, θα τον έχει τεράστιο. Είχα ακούσει στον παρελθόν από φίλους , ότι οι αμερικανοί έχουν μεγάλες ψωλές, αλλά με το συγκεκριμένο, μάλλον δεν θα τον έβλεπα γυμνό, όποτε έπρεπε απλά να τον φανταστώ.
- St: Μένεις μόνος σου, η συγκατοικείς;
- Εγώ: Μόνος είμαι, εσύ… πρέπει να έχεις σχέση.
- St: Μπα, κι εγώ μόνος.
- Εγώ: Νόμιζα ότι σε είδα με μια κοπέλα , γι αυτό.
- St: Μια μόνο;
- Εγώ: Ίσως δυο τρεις...
Εκεί χαμογέλασε.
- St: Κάθε μέρα γαμάω Άλεξ.
Δεν περίμενα την απάντηση που πήρα, άστραψαν τα μάτια μου λιγάκι και η καρδιά μου άρχισε να χτυπά με πιο γρήγορους ρυθμούς. Αντί να ξεροκαταπιώ, με μια γουλιά ήπια ότι είχα στο ποτήρι.
- St: Να σου βάλω άλλο ένα;
- Εγώ: Εμ… δεν ξέρω, ε… δεν είμαι…
Δεν αισθανόμουν καλά, μάλλον το ήπια πολύ γρήγορα και με έπιασε ζαλάδα. Ήθελα να κλείσω τα μάτια μου κι έτσι αποφάσισα να σηκωθώ και αυτό ήταν το τελευταίο που θυμάμαι.
Ξυπνώντας, κατάλαβα ότι μου έριξε κάτι στο ποτό μου, αλλά πολύ αργά γι' αυτό, πλέον ήμουν σε άλλο σκηνικό, μπρούμυτα με αλυσοδεμένα χέρια διάπλατα πάνω σε τραπέζι, μπροστά μου ένας μεγάλος καθρέφτης, το στόμα μου το κρατούσε ανοιχτό ένας κρίκος ο οποίος ήταν δεμένος γύρω από το κεφάλι μου. Δε μπορούσα να βγάλω κουβέντα. Δε φορούσα μπλούζα και δε μπορούσα να δω από τον καθρέφτη αν φορούσα ακόμα το σορτσάκι. Βέβαια αισθανόμουν τον κώλο μου γυμνό, αλλά επίσης φορούσα κάτι το οποίο κάλυπτε το επίμαχο σημείο μου. Πρέπει να ήταν δερμάτινο η λατέξ, γιατί είχα ιδρώσει κάτω, τα πόδια μου ήταν επίσης δεμένα διάπλατα στα πόδια του τραπεζιού.
Τι μου έχει κάνει το καθίκι σκεφτόμουν… και ένας τρόμος και φόβος κυριαρχούσε μέσα μου, τι θα μου κάνει Θεέ μου; Ο ίδιος δε φαινόταν πουθενά, το δωμάτιο ήταν σκοτεινό αλλά είχε αρκετά κεριά αναμμένα, κάτι το οποίο το έκανε ποιο ζεστό.
Πρέπει να πέρασε κανένα δεκάλεπτο και από τον καθρέφτη είδα να ανοίγει μια πόρτα πίσω μου. Αυτός πρέπει να είναι… σκέφτηκα, μιας και δε μπορούσα να δω τα μούτρα του. Φορούσε μια μαύρη, λατέξ μάσκα, που κάλυπτε όλο του το πρόσωπο, εκτός τα μάτια και το στόμα του. Φορούσε ένα δερμάτινο στενό σορτς με φερμουάρ στο επίμαχο σημείο. Πλέον ήταν μπροστά μου, έσκυψε στα γόνατα και με κοίταξε στα μάτια. Εκεί κατάλαβα ότι ήταν αυτός.
- St: Δεν έχω παίξει πότε με αγοράκι, χα, χα, χα…
Το γέλιο ήταν καταφατικό και τρανταχτό, μπάσο, πολύ διαβολικό. Τι εννοούσε με αυτό, τι παιχνίδι, σκεφτόμουν και προσπαθούσα να τον ρωτήσω αλλά μάταια, δεν έβγαινε λέξη.
- St: Περίμενα αρκετή ώρα μέχρι να μου φέρεις τα γράμματα μου, αγοράκι μου.
Το καθίκι, με ξεγέλασε, πάνω που νόμιζα ότι είχα εγώ το έλεγχο, ανακαλύπτω ότι ήταν στημένη η όλη φάση και απλά έπεσα στη παγίδα του, τι σκοπεύει να μου κάνει; Σηκώνεται όρθιος μπροστά μου και κατεβάζει το σορτς. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Ο πούτσος του παχύς και αν και μισοκαυλωμένος, φαινόταν άνετα γύρω στα 16 εκατοστά με μεγάλα τριχωτά αρχίδια σα δυο μπάλες του τένις.
- St: Έλα αγορίνα μου, βρέξε μου τον πούτσο.
Χωρίς δεύτερη κουβέντα τον έχωσε στο στόμα μου και με αργές κινήσεις μου το γαμούσε. Με κάθε κίνηση φούσκωνε όλο και περισσότερο και σύντομα κατάλαβα ότι δυσκολευόταν να τον χωρέσει όλον μέσα, λόγω του κρίκου.
- St: Πρέπει να φύγει ο κρίκος, αγορίνα, αλλά αν βγάλεις άχνα, την έβαψες, κουβέντα δε θα πεις. Έτσι και αισθανθώ δόντια, επίσης θα έχεις άγρια ξεμπερδέματα, οκ;…
και κουνώντας το κεφάλι, συμφώνησα. Καθώς έκανε πίσω για να λύσει το λουρί γύρω από το κεφάλι μου, είδα τον πούτσο του σε όλο του το μεγαλείο, γι' αυτό δε χωρούσε, σκέφτηκα. Θηρίο… 23 εκατοστά μάκρος με 10 εκατοστά πάχος, γεμάτο φλέβες. Άραγε θα τον καταφέρω, αγχώθηκα μήπως και πνίγω και δεν του αρέσει, πως θα το κάνω αποφεύγοντας δόντια, με τέτοιο εργαλείο που κουβαλάει. Γαμώ το… την πάτησα.
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 144352
Ξεροκατάπια μόλις τον είδα, εκείνη την μέρα έκανε και λίγο ζέστη, φορούσε μόνο ένα μαύρο μποξεράκι και το γυμνό στήθος γυμνασμένο και τριχωτό. Δεν τόλμησα να κοιτάξω πιο χαμηλά. Τα καταγάλανα μάτια του καρφώθηκαν άμεσα στα δικά μου, η κουβέντα από αυτό το σημείο έγινε στα Αγγλικά.
- St: Ναι…
- Εγώ: Είμαι ο Άλεξ, και μένω στο διπλανό διαμέρισμα.
- St: Tο ξέρω, τι θέλεις;
Με τρεμάμενη φωνή του απαντάω.
- Εγώ: Κατά λάθος έχω δυο γράμματα σου…
και απλώνοντας τα χέρια του τα δίνω. Έτσι όπως στεκόταν μπροστά μου χαμήλωσε το βλέμμα του για να δει τα γράμματα, βέβαια… φαινόταν θαρρείς και με έλεγχε και εμένα , πάνω κάτω και με μιας ύψωσε το βλέμμα του και το κάρφωσε στα μάτια μου ξανά.
- St: Σ' ευχαριστώ Άλεξ, τα περίμενα αυτά, αν θέλεις μπες να σου κεράσω ένα ποτάκι…
και πριν προλάβω να του απαντήσω, γυρνάει την πλάτη και κατευθύνεται προς τα μέσα αφήνοντας την πόρτα ανοιχτή. Έτσι αποφάσισα να μπω. Κλείνοντας την πόρτα πίσω μου, τον ακολούθησα στο σαλόνι του.
- St: Κάθισε , να σου βάλω ένα ουίσκι.
- Εγώ: Εμ… ναι.
- St: Πάγο, δυο δάχτυλα;
Μα τι μου λέει τώρα, σκέφτηκα, και τρία δάχτυλα, ότι θέλει.
- Εγώ: Ναι…
και κάθισα στον δερμάτινο καναπέ του, ο οποίος ήταν στραμμένος προς το μπαρ της κουζίνας, όπου ετοίμαζε τα ποτά μας. Έτρεμα ολόκληρος από τη χαρά μου, μέχρι στιγμής όλα συνέβαιναν όπως τα φανταστικά και παραπάνω και αναρωτιόμουν μήπως ήταν όνειρο όλη η φάση.
- St: Πες μου για σένα Άλεξ, από εδώ Αθήνα είσαι;
- Εγώ: Όχι, σπουδάζω εδώ, είμαι από Θεσσαλονίκη. Εσύ;…
και χωρίς να απαντάει τις δικές μου ερωτήσεις με ρωτούσε διαφορά.
- St: Πόσο χρόνων είσαι;
- Εγώ: Μόλις έκλεισα τα 18.
- Α… μωράκι είσαι ακόμα, μήπως να ακυρώσουμε το ουίσκι και να σου δώσω γάλα;…
και γέλασε καταφατικά.
- Εγώ: Ε όχι και γάλα, είναι νωρίς ακόμα…
και ξεστομίζοντας το αισθάνθηκα τα μάγουλα μου να παίρνουν φωτιά από τη ντροπή, ειδικά όταν δεν απάντησε άμεσα και απλά σταμάτησε και με κοίταξε. Εκεί ξεροκατάπια και πάλι, περιμένοντας να πει κάτι.
- St: Α… είσαι ατακτούλης.
- Εγώ: Ε… λίγο…
και εκεί μας φέρνει τα ποτά, απλώνοντας το χέρι του μου δίνει το δικό μου και κάθεται ακριβώς απέναντι μου. Την είχε αράξει κανονικά, το ένα του χέρι ακουμπούσε στην πλάτη του καναπέ και με το άλλο κρατούσε το ποτήρι του, το ένα πόδι ακουμπούσε το πάτωμα ενώ το αριστερό το άπλωσε πάνω στον καναπέ. Είχα την απόλυτη θέα μπροστά μου. Με Κάθε γουλιά από το ποτό μου, προσπαθούσα διακριτικά να πάρω ματιά, μπας και καταφέρω να διακρίνω το εργαλείο που έκρυβε κάτω από το μποξεράκι του, αλλά μάταια. Βέβαια, πλέον κατάφερα να δω τα πόδια του, τα οποία ήταν εξίσου γυμνασμένα και τριχωτά όπως το υπόλοιπο σώμα του, είχε μεγάλες μπουτάρες και φουσκωτές γάμπες και τεράστιες πατούσες. Θεέ μου σκέφτηκα, θα τον έχει τεράστιο. Είχα ακούσει στον παρελθόν από φίλους , ότι οι αμερικανοί έχουν μεγάλες ψωλές, αλλά με το συγκεκριμένο, μάλλον δεν θα τον έβλεπα γυμνό, όποτε έπρεπε απλά να τον φανταστώ.
- St: Μένεις μόνος σου, η συγκατοικείς;
- Εγώ: Μόνος είμαι, εσύ… πρέπει να έχεις σχέση.
- St: Μπα, κι εγώ μόνος.
- Εγώ: Νόμιζα ότι σε είδα με μια κοπέλα , γι αυτό.
- St: Μια μόνο;
- Εγώ: Ίσως δυο τρεις...
Εκεί χαμογέλασε.
- St: Κάθε μέρα γαμάω Άλεξ.
Δεν περίμενα την απάντηση που πήρα, άστραψαν τα μάτια μου λιγάκι και η καρδιά μου άρχισε να χτυπά με πιο γρήγορους ρυθμούς. Αντί να ξεροκαταπιώ, με μια γουλιά ήπια ότι είχα στο ποτήρι.
- St: Να σου βάλω άλλο ένα;
- Εγώ: Εμ… δεν ξέρω, ε… δεν είμαι…
Δεν αισθανόμουν καλά, μάλλον το ήπια πολύ γρήγορα και με έπιασε ζαλάδα. Ήθελα να κλείσω τα μάτια μου κι έτσι αποφάσισα να σηκωθώ και αυτό ήταν το τελευταίο που θυμάμαι.
Ξυπνώντας, κατάλαβα ότι μου έριξε κάτι στο ποτό μου, αλλά πολύ αργά γι' αυτό, πλέον ήμουν σε άλλο σκηνικό, μπρούμυτα με αλυσοδεμένα χέρια διάπλατα πάνω σε τραπέζι, μπροστά μου ένας μεγάλος καθρέφτης, το στόμα μου το κρατούσε ανοιχτό ένας κρίκος ο οποίος ήταν δεμένος γύρω από το κεφάλι μου. Δε μπορούσα να βγάλω κουβέντα. Δε φορούσα μπλούζα και δε μπορούσα να δω από τον καθρέφτη αν φορούσα ακόμα το σορτσάκι. Βέβαια αισθανόμουν τον κώλο μου γυμνό, αλλά επίσης φορούσα κάτι το οποίο κάλυπτε το επίμαχο σημείο μου. Πρέπει να ήταν δερμάτινο η λατέξ, γιατί είχα ιδρώσει κάτω, τα πόδια μου ήταν επίσης δεμένα διάπλατα στα πόδια του τραπεζιού.
Τι μου έχει κάνει το καθίκι σκεφτόμουν… και ένας τρόμος και φόβος κυριαρχούσε μέσα μου, τι θα μου κάνει Θεέ μου; Ο ίδιος δε φαινόταν πουθενά, το δωμάτιο ήταν σκοτεινό αλλά είχε αρκετά κεριά αναμμένα, κάτι το οποίο το έκανε ποιο ζεστό.
Πρέπει να πέρασε κανένα δεκάλεπτο και από τον καθρέφτη είδα να ανοίγει μια πόρτα πίσω μου. Αυτός πρέπει να είναι… σκέφτηκα, μιας και δε μπορούσα να δω τα μούτρα του. Φορούσε μια μαύρη, λατέξ μάσκα, που κάλυπτε όλο του το πρόσωπο, εκτός τα μάτια και το στόμα του. Φορούσε ένα δερμάτινο στενό σορτς με φερμουάρ στο επίμαχο σημείο. Πλέον ήταν μπροστά μου, έσκυψε στα γόνατα και με κοίταξε στα μάτια. Εκεί κατάλαβα ότι ήταν αυτός.
- St: Δεν έχω παίξει πότε με αγοράκι, χα, χα, χα…
Το γέλιο ήταν καταφατικό και τρανταχτό, μπάσο, πολύ διαβολικό. Τι εννοούσε με αυτό, τι παιχνίδι, σκεφτόμουν και προσπαθούσα να τον ρωτήσω αλλά μάταια, δεν έβγαινε λέξη.
- St: Περίμενα αρκετή ώρα μέχρι να μου φέρεις τα γράμματα μου, αγοράκι μου.
Το καθίκι, με ξεγέλασε, πάνω που νόμιζα ότι είχα εγώ το έλεγχο, ανακαλύπτω ότι ήταν στημένη η όλη φάση και απλά έπεσα στη παγίδα του, τι σκοπεύει να μου κάνει; Σηκώνεται όρθιος μπροστά μου και κατεβάζει το σορτς. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Ο πούτσος του παχύς και αν και μισοκαυλωμένος, φαινόταν άνετα γύρω στα 16 εκατοστά με μεγάλα τριχωτά αρχίδια σα δυο μπάλες του τένις.
- St: Έλα αγορίνα μου, βρέξε μου τον πούτσο.
Χωρίς δεύτερη κουβέντα τον έχωσε στο στόμα μου και με αργές κινήσεις μου το γαμούσε. Με κάθε κίνηση φούσκωνε όλο και περισσότερο και σύντομα κατάλαβα ότι δυσκολευόταν να τον χωρέσει όλον μέσα, λόγω του κρίκου.
- St: Πρέπει να φύγει ο κρίκος, αγορίνα, αλλά αν βγάλεις άχνα, την έβαψες, κουβέντα δε θα πεις. Έτσι και αισθανθώ δόντια, επίσης θα έχεις άγρια ξεμπερδέματα, οκ;…
και κουνώντας το κεφάλι, συμφώνησα. Καθώς έκανε πίσω για να λύσει το λουρί γύρω από το κεφάλι μου, είδα τον πούτσο του σε όλο του το μεγαλείο, γι' αυτό δε χωρούσε, σκέφτηκα. Θηρίο… 23 εκατοστά μάκρος με 10 εκατοστά πάχος, γεμάτο φλέβες. Άραγε θα τον καταφέρω, αγχώθηκα μήπως και πνίγω και δεν του αρέσει, πως θα το κάνω αποφεύγοντας δόντια, με τέτοιο εργαλείο που κουβαλάει. Γαμώ το… την πάτησα.
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 144352
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.