Προηγούμενο μέρος: Ο μπάτσος με το πράσινο μποξεράκι
Την άλλη μέρα, αφού ξύπνησα μεσημέρι με το στανιό, μπήκα στο λεωφορείο να πάω στους δικούς μου στην επαρχία απ’ όπου κατάγομαι. Κατά τις 4-5 το απόγευμα έσκασε το τηλεφώνημα από το Χρήστο. Πήρα βαθιά ανάσα κι απάντησα παριστάνοντας τον αδιάφορο.
- Έλα ρε… τι σκατά έγινε χθες βράδυ;… άρχισε να γκαρίζει μια φωνή απ’ την άλλη μεριά του τηλεφώνου.
- Είμαι στο κτελ ταξιδεύω κι έχει κόσμο, δε μπορώ να μιλήσω τώρα…
του είπα παριστάνοντας τον χαλαρό, αν και ο τόνος της φωνής του με είχε φοβίσει. Του το έκλεισα διακριτικά. Με ξαναπήρε τηλέφωνο και έφαγε πάλι άκυρο. Του εξήγησα ότι, όταν φτάσω σπίτι μου και μπορώ, θα τον πάρω τηλέφωνο. Ήμουν πια σίγουρος ότι όταν συνήλθε και ξεμέθυσε, τα θυμήθηκε όλα. Άρχισα να ψάχνω δικαιολογίες στο μυαλό μου και έψαξα μια κολλητή μου φίλη να με συμβουλεύσει, αλλά χωρίς να την βρω. Όσο πελαγοδρομούσα προσπαθώντας να κερδίσω χρόνο μπας και σκεφτώ κάτι καλό και όσο η φίλη μου δε μου απαντούσε ούτε σε κλήσεις, ούτε σε μηνύματα, αποφάσισα να το παίξω χαλαρός κι αδιάφορος, να μην του αφήσω μέρος να υποψιαστεί τι έγινε και ότι έχω λερωμένη τη φωλιά μου και να τον αφήσω να μιλήσει να τα πει όλα, χωρίς να τον διακόψω, μήπως και το πάει αλλού. Η θέα της ψωλάρας του με τις ελάχιστες τριχούλες στη βάση της να μπαινοβγαίνει και να μπουκώνει το στόμα μου, ήταν συνεχώς στο μυαλό μου και δεν έλεγε να ξεκολλήσει.
Φτάνοντας σπίτι κι αφού χαιρέτισα τους δικούς μου, πήγα σε ένα κτήμα που έχουν οι δικοί μου λίγο έξω από την πόλη και καλά για να έχω ησυχία να ασχοληθώ με τη διπλωματική. Μπήκα στο καμαράκι και ίσα που κάθισα, -ούτε συνεννοημένοι να ήμαστε- χτύπησε το τηλέφωνο και ήταν ο Χρήστος. Ξαναπήρα βαθιά ανάσα και απάντησα. Αυτή τη φορά είχε αλλάξει τροπάρι και ήταν (το έπαιζε) χαλαρός και αδιάφορος. Ο χαλαρός τόνος στη φωνή του, έδιωξε από πάνω μου το άγχος και τον φόβο.
Χωρίς πολλά-πολλά μπήκε κατευθείαν στο ψητό ρωτώντας με τι είχε γίνει το προηγούμενο βράδυ και μου είπε ότι τον ξύπνησαν από την υπηρεσία του γύρω στις 3 και, τον είχε πάρει για τα καλά ο ύπνος και άργησε, έφτασε κατά τις 4 και του την είπε άσχημα ο διοικητής του. Τον ρώτησα αν θυμόταν ότι έπινε κλπ και μου είπε μέχρι ένα σημείο θυμόταν. Έτσι του είπα ότι πήγα σπίτι του, βρήκα τα κλειδιά πάνω στην πόρτα κλπ, έπινε, τον άφησα να πίνει, ενώ διόρθωνα τις ασκήσεις του και πάνω που ετοιμαζόμουν να φύγω, άρχισε να ξερνά, έπεσε και πήγα τον μάζεψα και τον πήγα στο μπάνιο. Απ’ ό,τι κατάλαβα κάπου εκεί σταματούσε η μνήμη του. Λίγο πριν ξεράσει. Θυμόταν σα σε όνειρο ότι κάποιος τον κρατούσε στο μπάνιο και πάλι κενό. Και μετά του είπα ότι τον πήγα στο κρεβάτι του και ξεράθηκε στον ύπνο.
Φάνηκε να με πιστεύει, αν και ο τόνος του ήταν το ίδιο (δήθεν) αδιάφορος και (δήθεν) χαλαρός. Πιο αργά το ίδιο βράδυ με πήρε τηλέφωνο ξανά και μου είπε ότι βρήκε στο μπάνιο του όλα τα "πειστήρια της μέθης" του και με ευχαρίστησε που τον βοήθησα.
- Ευχαριστώ ρε συ, αν δεν ήσουν εκεί δεν ξέρω τι μπορεί να γινόταν. Θα τα πούμε στο επόμενο μάθημα την Πέμπτη μου είπε, αλλάζοντας κάπως τον τόνο της φωνής του και έπιασα στον αέρα να αιωρείται ένα υπονοούμενο.
Πέρασαν αργά και βασανιστικά οι μέρες του Πάσχα, καθημερινά βάραγα 2-3 μαλακίες για πάρτη του, ώσπου επέστρεψα στην Αθήνα, αλλά μια μέρα πριν, έλαβα ένα μήνυμα του Χρήστου που μου ακύρωνε το μάθημα. Κανονίστηκε για την Παρασκευή το απόγευμα. Στο μεταξύ μίλησα με την κολλητή μου, της είπα τι είχε γίνει αναλυτικά και για την περίεργη συμπεριφορά του και μου συνέστησε να το παίξω χαλαρός και σαν να μην είχε συμβεί το περιστατικό με την πίπα. Ή, αν το θυμόταν και με έφερνε σε δύσκολη θέση, να κάνω τον Κινέζο και να του πω ότι μέσα στο μεθύσι του αυτός με πίεσε και με ανάγκασε να του πάρω πίπα.
Βρέθηκα και με την φίλη μου και μου έδωσε οδηγίες και συμβουλές από κοντά και κάναμε διάφορα σενάρια και αναπαράσταση για το τι μπορεί να γινόταν. Από σενάρια άλλο τίποτα!
- Δύσκολα θα πάει το μυαλό κάποιου ότι είσαι γκέι μου είπε για να με καθησυχάσει. - Αρρενωπός είσαι, ψηλός είσαι, δεν έχεις κάτι περίεργο στην εμφάνιση και τη συμπεριφορά, δε δίνεις δικαιώματα, οπότε τι ανησυχείς; μου είπε πριν φύγει από το σπίτι μου.
Έφτασε Παρασκευή απόγευμα και έφτασα στο σπίτι του Χρήστου. Χαιρετηθήκαμε και είπαμε να ξεκινήσουμε το μάθημα. Ένιωθα μια έκδηλη αμηχανία και από τις δυο πλευρές να ξεχειλίζει, αλλά έκανα τον χαλαρό κι αδιάφορο. Σε μια καρέκλα στο τραπέζι που κάναμε μάθημα, είχε αφημένο ένα παντελόνι κι ένα χιτώνιο από την στολή του, προφανώς αυτή που φορούσε αμέσως πριν στην δουλειά, γιατί αναδυόταν μια ιδρωτίλα και μια βαρβατίλα.
Αφού τέλειωσε εκείνο το μαρτυρικό 2ωρο μάθημα, έφυγε για λίγο στο δωμάτιο του και γύρισε πάλι στο σαλόνι. Μου είπε ότι δεν είχε ακόμα τα λεφτά για τα μαθήματα, να του δώσω λίγη πίστωση χρόνου και μου πρότεινε να πιούμε κάτι. Αρνήθηκα ευγενικά το ποτό και κάπως έτσι πιάσαμε τη συζήτηση και μου είπε την ιστορία με την πρώην του και γιατί έπινε. Όσο ο λόγος του ήταν χείμαρρος και μιλούσε ακατάπαυστα, ηρέμησα, παραχαλάρωσα εγώ και τον άκουγα με προσοχή. Άνοιξε το facebook, μου έδειξε την φωτογραφία της πρώην με τον γκόμενο και το σχόλιο και είδα την πούτσα του να έχει καυλώσει τρελά και να ξεχωρίζει παρόλο που φορούσε εσώρουχο και μια γκρι φόρμα από πάνω.
Συζητήσαμε και του είπα την άποψή μου ότι φαίνεται στημένο το σκηνικό. Δεν του είπα ότι ήδη ο φίλος του ο Γιώργος με είχε ενημερώσει για το κόλλημά του κλπ και παρίστανα ότι τώρα πρώτη φορά τα μάθαινα. Αλλά όλη η ιστορία με το ξαφνικό σταμάτημα του μπλοκαρίσματος στο facebook και την αποστολή της φωτογραφίας και άλλα στοιχεία έδειχναν κάτι άλλο. Του είπα στο τέλος για ποιους λόγους πιστεύω ότι είναι στημένο κόλπο όλο αυτό.
- Να δεις που το ίδιο μου είπε και ο Γιώργος είπε ο Χρήστος και είχε δίκιο που μου έλεγε να στα πω και να ρωτήσω τη γνώμη σου συνέχισε και εκεί ήταν πια που ήμουν τελείως χαλαρός και σίγουρος ότι δε θυμόταν τίποτα, ούτε είχε αντιληφθεί για το τσιμπούκωμα που του έκανα.
Ετοιμάστηκα να φύγω, αλλά μου είπε να περιμένω λίγο. Μπήκε στο δωμάτιο του και ξαναγύρισε. Καθόμουν στον καναπέ κι αυτός ήρθε μπροστά μου όρθιος και κατέβασε με μια απότομη κίνηση την φόρμα και το μποξεράκι του μέχρι τα γόνατα σχεδόν, αποκαλύπτοντάς μου την σχεδόν εφηβική και άτριχη ψωλή του και τα αρχίδια του. Φορούσε πάλι εκείνο το πράσινο μποξεράκι. Χωρίς να μου αφήσει περιθώριο αντίδρασης είπε:
- Κοίτα που και ένας άντρας και μια αδερφή σκέφτονται το ίδιο. Και τι ξέρεις εσύ από γκόμενες; Εδώ! Εδώ δες την ψωλάρα μου που τόσο γουστάρεις και σ’ αρέσει ρε μαλάκα… Έλα ρε δες την. Τη βλέπεις;… μου έλεγε και κράταγε με το ένα του χέρι την ψωλή του που ήταν πεσμένη, σε ηρεμία, ενώ με το άλλο προσπαθούσε να μου κρατήσει το κεφάλι ευθεία μπροστά στο θέαμα.
- Αυτή δε γουστάρεις; Νομίζεις δεν σ’ έχω δει πώς ξερογλείφεσαι; Νομίζεις δε θυμάμαι που με τσιμπούκωσες; Νομίζεις δε θυμάμαι που με εκμεταλλεύτηκες όσο ήμουν μεθυσμένος για να κάνεις το νουμεράκι σου; Εγώ ήμουν χαμένος κι εσύ έκανες το κέφι σου!
Η αστραπιαία του αλλαγή στάσης και η ξαφνική επίθεση που δέχτηκα, με έκαναν να μην ξέρω πώς να αντιδράσω στην αρχή. Συνέχισε να στέκεται μπροστά μου και να λέει τα ίδια και τα ίδια, κάνοντας σπασμωδικές νευρικές κινήσεις, ενώ η ψωλή του χόρευε στον αέρα σε ανάλογο ρυθμό, ώσπου σε λίγο, κι αφού άκουσα αρκετές φορές να με αποκαλεί αδερφή και αδερφή και ότι τον εκμεταλλεύθηκα, βρήκα το θάρρος και σηκώθηκα όρθιος για να φύγω. Ήξερα ότι δε μ’ έπαιρνε να πω κάτι άλλο, έτσι όπως είχαν έρθει τα πράγματα. Με έπιασε με τα χέρια του και προσπάθησε να με βάλει να κάτσω κάτω, αλλά η διαφορά ύψους τον εμπόδισε. Του τράβηξα τα χέρια και βλέποντας ότι είμαι πιο δυνατός, δέχθηκα μια στιγμιαία έμπνευση και ένεση θάρρους και πέρασα στην αντεπίθεση.
- Το τι κάνω στο κρεβάτι μου να μη σε νοιάζει του είπα.
- Με νοιάζει όταν το κάνεις στο δικό μου κρεβάτι!
- Μπα; Ξέχασες τι έγινε Χρηστάκο;…
άκουσα τον εαυτό μου να εκτοξεύει προς το μέρος του.
- Ξέχασες πώς έκανε αυτό το ψωλάκι για πάρτη μου;…
συνέχισα και πήρα για λίγο το πάνω χέρι, δείχνοντας με το χέρι μου την ψωλή του. Άρχισα να αυτοσχεδιάζω, έξω και μακριά από κάθε σενάριο που είχαμε σκεφτεί.
- Ξέχασες που κόντεψες να με βιάσεις; Μήπως εσύ εκμεταλλεύτηκες το μεθύσι σου για να δοκιμάσεις κάτι που δεν τολμάς;
- Ε;…
τραύλισε μόνο, αλλά δεν τον άφησα να αρθρώσει λέξη.
- Ξέχασες που μόλις σε πήγα απ’ το μπάνιο στο κρεβάτι, μου χούφτωσες τον κώλο;…
κι άρχισα εκείνη τη στιγμή να θυμάμαι τις φωτογραφίες και τα βιντεάκια του που είχα δει.
- Ξέχασες που Κατερινάκι με ανέβαζες, Κατερινάκι με κατέβαζες; Δεν ξέρω τι βίτσιο είναι αυτό, αλλά εσύ με εκμεταλλεύτηκες. Ξάπλωσες στο κρεβάτι και μου έπιασες το κεφάλι και το οδήγησες στην ψωλή σου και μου έβαλες να σου πάρω τσιμπούκι και με ανάγκασες να τα καταπιώ. Ευτυχώς…
- Ε; έκανε απορημένος. Η ψωλή του σαν να καύλωσε κι έκανε να μεγαλώνει λίγο…
- Όχι ε! Ευτυχώς που κατάφερα και απεγκλώβισα το κεφάλι μου και δεν τα ήπια όλα. Να ξέρεις έχω πάει για εξετάσεις, ελπίζω να είσαι καθαρός.
- Τι λες ρε μαλάκα; Εκεί ήταν που ξεκαύλωσε τελείως η ψωλή του.
- Σκάσε μαλάκα. Μετά ήθελες να με βιάσεις. Ήθελες να πάω στον καναπέ και να στηθώ με τουρλωμένο τον κώλο και να έρθεις να μου τον χώσεις ακάπωτο. Αυτή είναι η φαντασίωσή σου; Να γαμήσεις αντρικό κώλο;…
του είπα και με τα χέρια μου του απώθησα τα χέρια και έκανα να φύγω από το σπίτι.
- Ψέματα, όλα είναι ψέματα…
τραύλισε εμφανώς σοκαρισμένος και μη μπορώντας να πιστέψει τι του είχα πει ότι έγινε.
- Αυτή είναι η αλήθεια. Αν εσύ έχεις κρυφά γούστα και φοβάσαι να τα ομολογήσεις στον ίδιο σου τον εαυτό, εγώ δεν φταίω. Εγώ είμαι αυτός που είμαι και το έχω αποδεχτεί. Μου αρέσουν οι άντρες, αλλά ούτε ψάχνομαι, ούτε την πέφτω στον πρώτο που θα βρω σαν εσένα, ούτε κάνω ολόκληρα σκηνικά. Και ποιος μου λέει ότι δεν το έστησες όλο αυτό με τη μέθη για να με εκμεταλλευτείς εσύ εμένα;
Σχεδόν γκάριζα και με παρακάλεσε να χαμηλώσω τον τόνο της φωνής μου.
- Όταν εσύ με βρίζεις, μπορείς να φωνάζεις όσο δυνατά γουστάρεις, ενώ εγώ πρέπει να διαμαρτύρομαι χαμηλόφωνα;… του είπα.
- Όλα είναι ψέματα, είμαι καραστρέιτ, δεν πάω με αδερφές, ούτε είμαι πουστάρα σαν κι εσένα… βρήκε μόνο να πει.
- Καραστρέιτ άντρα, έπρεπε να έβλεπες πώς έκανες όταν μου γαμούσες το στόμα και όταν έχυνες και πώς με παρακαλούσες σχεδόν να στηθώ στον καναπέ για να μου γαμήσεις τον κώλο του είπα.
- Η πουτσάρα μου μόνο μουνιά και γυναικείους κώλους γαμάει ούρλιαξε σχεδόν.
- Όσο και να ωρύεσαι, δεν πείθεις κανέναν. Μήπως μόνο αντρικούς κώλους γαμάς;… του είπα.
- Σήκω φύγε παλιόπουστα και μην ξαναπατήσεις εδώ…
ούρλιαξε και έκανε με το χέρι του μπουνιά να μου χτυπήσει στο πρόσωπο, αλλά την γλίτωσα με ένα δυνατό χτύπημα στο αριστερό μπράτσο μου.
- Τίποτα δεν κρύβεται αγορίνα μου. Μόνο μεθυσμένος φαίνεται πως έχεις το θάρρος να ομολογήσεις τι πραγματικά είσαι και τι πραγματικά γουστάρεις.
- Φύγε πουστάρα… ούρλιαζε
- Φεύγω τζάμπα άντρα και θέλω τα λεφτά για τα μαθήματα που μου χρωστάς είπα και σχεδόν τρέχοντας έφυγα απ’ το σπίτι του, γιατί ήταν πάλι έτοιμος να με χτυπήσει. Έτρεξε μέχρι την πόρτα του, αλλά –ευτυχώς για μένα- συνειδητοποίησε ότι ήταν με τον πούτσο του σε κοινή θέα, ένα πράσινο μποξεράκι να κρέμεται στα γόνατα και την φόρμα να έχει πέσει στους αστραγάλους και μέχρι να σηκώσει τη φόρμα του, πρόλαβα και μπήκα στο ασανσέρ.
Γύρισα σπίτι ράκος και για τις επόμενες πολλές μέρες φοβόμουν τι μπορεί να γινόταν. Μίλησα και με την κολλητή μου και της τα είπα όλα. Πήγαν όσο πιο αντίθετα σε ό,τι είχαμε σκεφτεί και σχεδιάσει. Πάντως μου είπε ότι καλά έκανα και έδειξα ότι δεν τον φοβάμαι, αλλά ότι το σχέδιό μου να του πω ότι αυτός με πίεζε να τον τσιμπουκώσω και μετά να μου γαμήσει τον κώλο και ότι με έλεγε Κατερινάκι, ήταν μια μπούρδα και μισή.
Πέρασε κάνα δεκαήμερο, με μένα να κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα, αλλά να έχω συνεχώς στο μυαλό μου μια την εικόνα που του έπαιρνα τσιμπούκι και μια την εικόνα να κάθομαι στον καναπέ και να έρχεται και εντελώς απροσδόκητα να κατεβάζει φόρμα και μποξεράκι και να μου τα πετάει όλα στη μούρη. Κι όσο τα σκεφτόμουν, τόσο θυμόμουν πόσο ωραία μοσχομύριζε την τελευταία φορά! Και η μαλακία πήγαινε σύννεφο. Μακάρι να μου τον είχε χώσει στο στόμα και θα καθόμουν ήσυχος-ήσυχος να του πάρω ένα από εκείνα τα καλά τσιμπούκια που κάνω και δε θα μιλούσα καθόλου! Αχ και να μπορούσε να γυρίσει πίσω ο χρόνος και να είχαν εκτυλιχθεί λίγο διαφορετικά τα πράγματα!
Ένα απόγευμα μου τηλεφώνησε ο Γιώργος και μου είπε ότι θα ερχόταν σπίτι μου σε λίγο. Φαντάστηκα τι θα είχε γίνει. Δε μπόρεσα να το αποφύγω.
Ήρθε σπίτι ο Γιώργος με καφέ στο χέρι και μπήκε κατ’ ευθείαν στο ψητό.
- Καταλαβαίνεις για τι ήρθα να μιλήσουμε.
Του έγνεψα καταφατικά και καθίσαμε στο σαλόνι.
- Δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που μου είπε ο Χρήστος. Και δεν μπορώ να το χωνέψω ότι είσαι… πώς να το πω… κόμπιασε.
- Γκέι του είπα ορθά κοφτά και δεν έχω δώσει ποτέ σε κανέναν δικαίωμα.
- Εκτός από το Χρήστο. Ακόμα και τώρα που μου το λες, δε μπορώ με τίποτα να το πιστέψω. Εσύ είσαι σωστό θηρίο, άντρακλας… πώς;… μου έκανε με παράπονο.
- Πώς; Όπως εσύ είσαι στρέιτ του απάντησα.
- Ναι, σωστό κι αυτό. Τέσπα, εγώ δεν έχω πρόβλημα, ούτε με ενόχλησες ποτέ όσο κάναμε μαθήματα και όσες φορές βγήκαμε.
- Ούτε και κανέναν άλλον. Άλλωστε τότε στο είχα πει ότι είχα και σχέση… αποκρίθηκα.
- Απλά δεν πήγε το μυαλό μου ότι θα ήταν ένας άλλος άντρας η σχέση σου. Αλλά σου είπα δεν έχω κολλήματα, για μένα δεν έχει αλλάξει τίποτα και θα μπορούσες να μου το πεις απ’ την αρχή… συνέχισε και άλλες τέτοιες μαλακίες.
- Ο φίλος σου πρέπει να έχει πολλά κολλήματα.
Ο Χρήστος είχε πει στο Γιώργο την δική του εκδοχή για την φάση… ότι μέθυσε και εγώ τον πήγα στο δωμάτιο του και του πήρα πίπα. Και ότι με είχε δει γιατί είχε ανοιχτά τα μάτια του. Εκεί ήταν το κρίσιμο σημείο που χάθηκε το παιχνίδι. Τώρα όλα φωτιζόταν καλύτερα. Νόμιζα ότι δε με είχε δει. Απλά στην κατάσταση που ήταν, δε μπορούσε ούτε να αντιδράσει και έτσι αφέθηκε να του τσιμπουκώνω την ψωλάρα. Βέβαια, για να δικαιολογηθώ, αλλά και για να καλύψω τα κενά, του είπα τα πράγματα από την αρχή, με το μεθύσι, το περίεργο τραγούδι του "να πεθάνουν οι γυναίκες", τον εμετό, που τον πήγα στο μπάνιο να τον καθαρίσω και μετά που τον πήγα στο κρεβάτι. Φάνηκε να εκπλήσσεται, γιατί δεν ήξερε όλες τις λεπτομέρειες. Και μέχρι εδώ ήταν μόνο η αλήθεια, όσα του είπα. Απλά απ’ τη στιγμή που έβαλα τον Χρήστο στο κρεβάτι, εκεί υποστήριξα την δική μου εκδοχή για το πώς έγινε το σκηνικό με την πίπα.
- Α το μαλάκα. Έπινε για την Κατερίνα και μέσα στην τύφλα του σε πέρασε για την Κατερίνα έκανε εμφανώς ξαφνιασμένος ο Γιώργος.
Του τα είπα όλα τα υπόλοιπα.
- Ρε το μαλακιστήρι, πόσο ήπιε και δεν καταλάβαινε Χριστό; Ξέρεις τι έγινε; Σίγουρα σε πέρασε για την Κατερίνα και μέσα στις καύλες και τη σούρα του ήθελε να σου κάνει ό,τι έκανε και σ’ αυτή. Γι’ αυτό σ’ έβαλε να τον τσιμπουκώσεις και γι’ αυτό ήθελε να πάτε στον καναπέ μου αποκάλυψε.
- Δηλαδή πηδάει τις γκόμενες απ’ τον κώλο;… ρώτησα
- Ναι μου είπε με μια φυσικότητα
- Ακάπωτα;
- Ναι… ήταν η ίδια πάλι μονότονη απάντηση.
- Κι εσύ πώς τα ξέρεις αυτά τον ρώτησα με περιέργεια.
- Κολλητάρια τόσα χρόνια είμαστε, οι άντρες τα συζητάνε αυτά μεταξύ τους. Εσείς δεν το κάνετε αυτό;…
με ρώτησε κι αμέσως δαγκώθηκε.
- Sorry, δεν ήθελα να σε θίξω, προσπάθησε να δικαιολογηθεί. Γενικά τα λέμε όλα, ποια πηδήξαμε, πώς την πηδήξαμε, τι γουστάρει, αν τα πίνει, αν γαμιέται από κώλο κλπ… συνέχισε.
- Α! έκανα κάπως αδιάφορα. Έτσι εξηγείται που ήθελε να με βάλει στον καναπέ και να μου γαμήσει τον κώλο.
- Πάντως μη φοβάσαι, είναι καθαρός. Προφανώς ήρθε για να διερευνήσει κατά πόσο είχα πάει για εξετάσεις. Μέσα στη δική μου προσπάθεια να σώσω τα άσωστα, θυμήθηκα ότι του είχα πει και καλά ότι πήγα για εξετάσεις. Χωρίς να χάσω την ευκαιρία και παίρνοντας το πάνω χέρι πλέον, αφού με το Γιώργο είχα άλλη άνεση και οικειότητα του λέω¨
- Φυσικά και έχω πάει για εξετάσεις. Με τα χέρια του μου είχε το κεφάλι δεσμευμένο και με ανάγκασε να πιω πολλά από τα χύσια του. Μου κρατούσε με δύναμη το κεφάλι και δε μ’ άφησε να βγάλω το μόριό του από το στόμα μου παρά μόνο όταν είχε σχεδόν χύσει όλα του τα χύσια. Με ανάγκαζε να τα πιω. Δεν τον ξέρω κι αν μου λες ότι είναι σαβουροπηδήκουλας και πηδάει την κάθε μια απ’ τον κώλο, που ξέρω τι μπορεί να κουβαλάει;
- Όχι ρε συ, δεν είναι έτσι. Τον παρεξήγησες λίγο. Τις πηδάει απ’ τον κώλο αλλά μόνο αυτές που έχει σχέσεις, όχι την κάθε μια που γνωρίζει.
- Θα περιμένουμε να βγουν τα αποτελέσματα και τότε θα τα πούμε με τον φιλαράκο σου. Κι αν είναι καθαρός, οκ. Αλλιώς πες του ότι την έβαψε! του έκανα, με ύφος δεκατεσσάρων καρδιναλίων και έχοντας ανακτήσει όλο το χαμένο έδαφος και τη δύναμή μου.
- Οκ εσύ ξέρεις. Πάντως μην του κάνεις τίποτα του μαλάκα…
μου είπε με παρακλητικό τόνο και μου εξήγησε κι άλλα πράγματα για το περίφημο Κατερινάκι, την πρώην του Χρήστου. Και όταν συζητήσαμε για την περίφημη φωτογραφία στο facebook, καταλήξαμε στο ίδιο συμπέρασμα. Η τύπισσα τον δούλευε ψιλό γαζί, μπας και τον κάνει να ξεκολλήσει και να την αφήσει ήσυχη. Μετά από αρκετή ώρα έφυγε και για μια ακόμα φορά με παρακάλεσε να μην του κάνω τίποτα κακό. Ποιος ξέρει τι είχαν βάλει κατά νου και τι φοβόταν.
- Θα του μιλήσω κι εγώ. Δεν τα ήξερα όλα αυτά… μου είπε φεύγοντας ο Γιώργος.
Συνεχίζεται…
Copyright protected OW ref: 169020
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.