Το e-mail μου είναι το:
Πρώτα όμως θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα στον αφέντη μου τον οποίο γνώρισα μέσα από το site σας και να του πω ότι δεν εξαρτώμαι απ’ αυτόν. Του υποσχέθηκα να κρατήσω την τρυπούλα μου παρθένα και να μου τη σκίσει αυτός.
Έτσι κι έγινε, αλλά ύστερα από μια παρεξήγηση -που έφταιγε αυτός- θύμωσε. Θέλω να του πω λοιπόν πως αν κάποτε ξεθυμώσει να μου στείλει μήνυμα για με ξεσκίσει. Θα προσπαθήσω να κρατήσω την τρύπα μου παρθένα. Όσο μπορώ βέβαια. Και ότι η αεροπορική πούτσα δεν είναι η καλύτερη! Ρωτήστε κι εμένα που έχω φάει.
Και τώρα η ιστορία μου.
Είχα λάβει ένα mail από κάποιον που είχε διαβάσει τις ιστορίες μου στη σελίδα σας και μου ζητούσε να βρεθούμε για να πηδηχτούμε. Δεν έχασα ευκαιρία, έτσι αχόρταγος που έχω γίνει. Του ζήτησα το τηλέφωνό του για να βρεθούμε και να τα πούμε καλύτερα και μου το έδωσε. Που να φανταστώ τι με περίμενε…
Του έστειλα μήνυμα και τον ρωτούσα πόσο χρονών είναι, που μένει, τι επάγγελμα κάνει και που θα ήθελε να βρεθούμε. Και παίρνω την απάντηση που έλεγε ότι ήταν 27 χρονών, μένει στην Καμάρα (Θεσσαλονίκης), δουλεύει σε μεταφορικό γραφείο ως νταλικέρης και ότι δε θα είχε πρόβλημα να βρεθούμε οπουδήποτε.
Μου ήρθε κεραμίδα! Τι τύχη ήταν αυτή; 27χρονος νταλικέρης; Δεν έχασα ευκαιρία και κλείσαμε ραντεβού. Και φυσικά του ζήτησα το πήδημα να γίνει στην νταλίκα του.
Σάββατο βράδυ λοιπόν. Ξεκινάω για Καμάρα. Φτάνω έξω απ’ την οικοδομή του, χτυπάω το κουδούνι, μου ανοίγει, μπαίνω στο ασανσέρ, χτυπώ το κουδούνι, ανοίγει η πόρτα και τι να δω;
Ένας ψηλός (1.87), μελαχρινός στο σώμα, με άγρια χέρια, δυνατά μπράτσα, μακριά μαύρα μαλλιά να μου χαμογελάει στην πόρτα και να μου λέει να περάσω. Εγώ έχασα για λίγο επαφή με το περιβάλλον και σκεφτόμουνα τι να κρύβει αυτό το φούσκωμα στο παντελόνι του. Σε λίγο μου λύθηκε η απορία.
- «Πέρασε, μη στέκεσαι στην πόρτα»
- «Όχι, δεν…»
- «Φοβάσαι;»
- «Όχι, τι λες;»
- «Έλα, θα περάσουμε καλά…!», και μου κλείνει το μάτι
Παρόλο που ήταν νταλικέρης η ευγένεια του με ξάφνιασε. Εκείνο το βράδυ θα το περνούσαμε μαζί, είχα δικαιολογήσει την νυχτερινή απουσία μου στο σπίτι.
- «Λοιπόν, είμαι ο Γιάννης. Όπως σου είπα δουλεύω σε μεταφορικό γραφείο ως νταλικέρης. Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να πάρω την νταλίκα χωρίς λόγο…»
- «Δεν πειράζει, καλά είναι κι εδώ…»
- «Και θα γίνουν ακόμη καλύτερα…», μου λέει και σκύβει και με φιλάει.
Η καύλα μου είχε μεγαλώσει, το κορμί μου είχε ανάψει. Άρχισε να με γδύνει. Έμεινα γυμνός να τον φιλάω ακουμπώντας πάνω στον πούτσο του που συγχρόνως τον έτριβα για να μεγαλώσει ακόμη πιο πολύ.
- «Έλα…», μου λέει και με μια κίνηση με παίρνει στην αγκαλιά του σαν να ήμασταν νεόνυμφοι και με ξαπλώνει στο κρεβάτι.
Του βγάζω το φανελάκι με τη ράντα και πάω προς το προτελευταίο εμπόδιο, το παντελόνι, γλείφοντας τον στο σώμα. Του ξεκουμπώνω τα κουμπιά, του το βγάζω και έρχεται και η επόμενη έκπληξη. Φορούσε μαύρο τάνγκα!
- «Τι νόμιζες; Επειδή είμαι νταλικέρης; Πουστράκι είμαι κι εγώ μόνο που απόψε γουστάρω να γαμήσω και όχι να γαμηθώ!»
Τα ‘παιξα! Του το βγάζω και βλέπω μια 20ποντη πούτσα, η μεγαλύτερη που έχω φάει μέχρι τώρα, να είναι όρθια μπροστά μου με δύο τεράστια αρχίδια φουσκωμένα με χύσι από κάτω της. Δε χάνω ευκαιρία και την παίρνω στο στόμα μου. Τι υπέροχη αίσθηση! Ήταν τέλεια!
Τη ρούφαγα τόσο λυσσασμένα και την έπαιρνα όσο πιο βαθιά μπορούσα μέσα μου.
- «Ναι, ναι, ναι, πιο βαθιά! Ναι, και το πουτσοκέφαλο. Μη σταματάς… Ααααααααααα! Είσαι τέλειος μωρό μου! Ναι πουστράκι μου, ναι!», μου έλεγε καθώς έβγαζε και τα αγκομαχητά της καύλας.
Με έκπληξή μου συνειδητοποίησα ότι ύστερα από ένα μισάωρο ατελείωτου τσιμπουκώματος δεν είχε χύσει.
- «Μην ανησυχείς. Θα σε γεμίσω μετά…»
Σηκώνεται όρθιος και αρχίζει να με γαμάει με λύσσα και μανία το στόμα. Κόντευα να πνιγώ. Μερικές φορές την κρατούσε μέσα στο στόμα μου για κανένα πεντάλεπτο. Τα μάτια μου δάκρυζαν. Αυτό που μου έκανε μεγάλη έκπληξη ήταν οι αντοχές του τύπου. Μου γάμαγε το στόμα για τουλάχιστον 50 λεπτά. Ναι, ναι καλά βλέπετε, και ακόμη δεν είχε χύσει!
Και τότε νιώθω την τρομερή ψωλή του να πάλλεται. Νιώθω το καυτό του σπέρμα στο στόμα μου και μετά στο λάρυγγά μου. Παχύρρευστο και καυτό. Ξεχείλισε απ’ το στόμα μου στο οποίο υπήρχε ακόμη μέσα του η πούτσα του.
Όλο το βράδυ πέρασε έτσι, με τσιμπούκια, πιπώματα και ψωλοχύματα μιας και του είχα εξηγήσει το λόγο γιατί δεν ήθελα να γαμηθώ, ευτυχώς το δέχτηκε. Βλεπόμαστε ακόμη αλλά δεν ξέρω πόσο ακόμη θ’ αντέξει -κι αυτός κι εγώ!
Γι’ αυτό αφέντη μην το παίζεις σκληρός και έλα να με γαμήσεις γιατί όπως σου είπα άλλοι πληρώνουν μόνο για την πίπα μου (που να με γαμήσουν κιόλας!) κι εγώ στο δίνω τσάμπα.
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.