Γεια σας και από μένα. Είναι η πρώτη μου ιστορία στη σελίδα. Είμαι ο Γιώργος 25 ετών, vers και γενικά μου αρέσουν τα άγρια πράγματα στο σεξ αν και στην καθημερινότητα μου είμαι πολύ ήσυχος.
Έκανα τη θητεία μου σε στρατόπεδο μιας πόλης της βόρειας Ελλάδας, σε μια αρκετά ήσυχη μονάδα, όπου όλοι ήμασταν σχετικά τυπικοί, χωρίς να υπάρχουν και πολλές απαιτήσεις από εμάς. Όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι που στη μονάδα ήρθε ο Κώστας. Ήταν ένας αξιωματικός που είχε πάρει μετάθεση στη μονάδα από ένα διπλανό στρατόπεδο όταν εγώ ήμουν πλέον στον τρίτο μήνα της θητείας μου. Ήταν γύρω στα 30, ψηλός πάνω από 1.85, καστανόξανθος και γεροδεμένος, με ένα υπέροχο πεταχτό κώλο. Έμαθα ότι ήταν αρραβωνιασμένος με μια αξιωματικό από την απέναντι μονάδα, την οποία ήδη γνώριζα και δε μπορώ να πω ότι συμπαθούσα και ιδιαιτέρως. Από γνωριμίες που είχαμε κάνει σε ασκήσεις με φαντάρους άλλων μονάδων (στις οποίες τον είχα δει και από κοντά και δε μου είχε περάσει αδιάφορος), μάθαμε ότι είχε την χειρότερη φήμη ως ο πιο αυστηρός ΑΥΔΜ και πράγματι από τις πρώτες υπηρεσίες που ξεκίνησε να κάνει και στην δική μας μονάδα είχαν δημιουργηθεί αρκετές φασαρίες και όλοι προσπαθούσαν να τον αποφύγουν.
Ευτυχώς για αρκετές εβδομάδες τύχαινε να ήμουν εξοδούχος όταν αυτός είχε υπηρεσία. Φυσικά δε θα την γλίτωνα για πολύ ακόμα και σύντομα έτυχε να έχουμε και μαζί υπηρεσία. Ήμουν θαλαμοφύλακας εκείνο το βράδυ, σε μια γενική ετοιμότητα καθώς πέρναγε συνεχώς για να ελέγξει αν φόραγα την εξάρτηση, αν είχα γράψει σωστά τα όπλα και πάντα αγέλαστος, απότομος και αγενής. Μου ζήτησε τότε να του πω, πως θα παρουσιαζόμουν αν ερχόταν εξωτερική έφοδος να ελέγξει τα όπλα και επειδή δεν του άρεσε ο τρόπος που παρουσιάστηκα, άρχισε να μου φωνάζει και να μου λέει διάφορες ατάκες τύπου, οι άντρες δεν παρουσιάζονται έτσι και τι άντρας είσαι εσύ και όλα αυτά όντας κολλημένος στο πρόσωπο μου. Γενικά είμαι άτομο που πολύ δύσκολα ανέχεται τέτοιου είδους συμπεριφορά, γι' αυτό και πάντα προσπαθούσα να είμαι όσο πιο τυπικός γίνεται με τους αξιωματικούς, αλλά αυτός είχε ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια μου, ήδη από την πρώτη μας συνάντηση.
Αργότερα το ίδιο βράδυ είχε βγει έξω να κάνει τσιγάρο και καθόταν σε μια γωνία κάτω από τις σκάλες. Εγώ, νομίζοντας πως έχει φύγει, πλησίασα στις σκάλες, για να δω αν έφυγε πράγματι και να πάρω ένα τηλέφωνο το φίλο μου που περίμενε. Τότε τον είδα από κάτω με το κινητό του να είναι ανοιχτό σε μια γκέι εφαρμογή γνωριμιών και μιλούσε με κάποιον. Η αλήθεια είναι ότι σοκαρίστηκα γιατί δε φανταζόμουν ποτέ ότι μπορεί να είναι gay ή bi. Μετά το πρώτο σοκ άρχισα να σκέφτομαι πως θα καταφέρω να γυρίσω την κατάσταση υπέρ μου για να περάσει η θητεία εύκολα και χωρίς φασαρίες, χωρίς φυσικά να χρειαστεί να φτάσω την κατάσταση στα άκρα ή τουλάχιστον αυτή ήταν η αρχική μου πρόθεση. Το πρωί, μετά από ένα σύντομο δίωρο ύπνο, μας ζήτησε να βγούμε όλοι για πρωινή αναφορά και μου έριξε μια διήμερη καμπάνα, γιατί δεν του άρεσαν τα γράμματα μου στο βιβλίο καταγραφής των όπλων και μου υποσχέθηκε ότι σε τρεις μέρες πάλι θα ήμασταν μαζί υπηρεσία για να βεβαιωθεί ότι έμαθα να κάνω σωστά την υπηρεσία μου. Εκεί κατάλαβα πως είχα μπλέξει άσχημα μαζί του και δεν θα ήταν τόσο απλό να ξεμπλέξω.
Αυτό που δεν ήξερε όμως ο Κώστας ήταν ότι τελικά αυτός θα έμπλεκε. Μετά την αναφορά λοιπόν, έφτιαξα ένα ψεύτικο προφίλ στην εφαρμογή και από τα στοιχεία που έγραφε στο προφίλ κατάλαβα ποιο ήταν το δικό του. Όπως το περίμενα, ήταν top και έψαχνε μόνο αρρενωπούς και διακριτικούς για να περνάνε καλά. Του έστειλα λοιπόν κάποιες φωτογραφίες του κολλητού μου για να φαίνονται ρεαλιστικές και του έλεγα ότι φανταζόμουν ότι ήθελε να ακούσει και σύντομα μου έστειλε και αυτός τις πρώτες φωτογραφίες και μαζί κάποιες γυμνές. Του έκανα μερικά κομπλιμέντα και του είπα ότι έπιανα δουλειά, οπότε συμφωνήσαμε να ξαναμιλήσουμε όταν ευκαιρήσουμε για να βρεθούμε από κοντά. Το επόμενο βήμα θα γινόταν στην επόμενη υπηρεσία που ήμουν σίγουρος ότι μου την είχε στημένη για να με κράξει όπως την άλλη φορά.
Εκείνο το βράδυ λοιπόν με φωνάζει στο γραφείο του ΑΥΔΜ με τα βιβλία για να τα ελέγξει. Μπαίνω και εγώ τέρμα άνετος χωρίς τα βιβλία και κλείνω την πόρτα. Καθόταν στο γραφείο και κάθισα και εγώ στην απέναντι καρέκλα αραχτός.
- Τι κάνεις; μου λέει ουρλιάζοντας. Σου είπα εγώ να καθίσεις;
Εγώ με την αντίδραση του άρχισα να γελάω και προς στιγμήν σάστισε από την αντίδραση μου και αγρίεψε το πρόσωπο του.
- Χαλάρωσε λίγο, δεν υπάρχει λόγο να νευριάζεις, έχουμε πολλά να πούμε και δε θα σε βοηθήσει κάπου αυτή η στάση σου.
- Πως μου μιλάς έτσι; Δε σου έφτασαν οι δυο μέρες; Θέλεις κι άλλες για να στρώσεις;…
είπε και σηκώθηκε από την καρέκλα.
- Ας μιλήσουμε σοβαρά λοιπόν αφού βιάζεσαι… του είπα χωρίς να ταραχτώ και να χάσω την ηρεμία μου. Κοίταξε Κώστα, εγώ εδώ ήρθα να κάνω τη θητεία μου με ησυχία αλλά εσύ από ότι βλέπω δεν έχεις σκοπό να αφήσεις κανένα μας να ηρεμήσει, οπότε θα φροντίσω εγώ να σε ηρεμήσω για όλους εμάς και για τους επόμενους που θα έρθουνε.
Η έκπληξη στο πρόσωπο του ήταν ολοφάνερη και περίμενα την έκρηξη να έρθει αλλά ήταν έξυπνος άνθρωπος και κρατήθηκε για να δει που το πάω. Βγάζω το κινητό μου από την τσέπη και του δείχνω την εφαρμογή.
- Προχθές μιλήσαμε μαζί και μου έστειλες και κάποιες πολύ ωραίες φωτογραφίες, κάτι που φαντάζομαι δε θες να μάθει κανένας άλλος πέρα από εμάς.
- Ξέρεις ότι μπορώ να σου κάνω μήνυση για εκβιασμό;
- Φυσικά… αν θες να μαθευτεί σε όλη το στρατόπεδο ότι είσαι γκέι, κάν' το.
- Θα μάθουν και για σένα όμως με απείλησε.
- Δυστυχώς για σένα εγώ δεν κρύβομαι από κανέναν. Το ξέρουν και οι φίλοι μου και οι γονείς μου. Αν δε με πιστεύεις ρίξε μια ματιά στο instagram μου…
και του δείχνω μια φωτογραφία με το αγόρι μου που φιλιόμαστε. Κρύος ιδρώτας είχε αρχίσει να κυλά από το μέτωπο του μιας και ένιωθε όλο και πιο εγκλωβισμένος όσο πέρναγε η ώρα.
- Μη φοβάσαι του λέω. Θα περάσουμε καλά μαζί, αρκεί να είσαι υπάκουος και να μη με προκαλείς… του είπα ενώ σηκώθηκα και έπιασα επιδεικτικά το καβάλο μου.
- Από την στιγμή που θα βγω από αυτό το δωμάτιο, το υφάκι σου θα κοπεί απέναντι σε όλους στην μονάδα και θα φέρεσαι σαν άνθρωπος. Το κατάλαβες;
Απάντηση δεν πήρα αλλά έμεινε με κατεβασμένο το κεφάλι, οπότε θεώρησα πως είχε καταλάβει ότι δεν αστειευόμουν. Δε θα τον άφηνα έτσι απλά όμως εκείνο το βράδυ. Ήθελα να βεβαιωθώ ότι κατάλαβε την πρόθεση μου και να τεστάρω την αντίδραση του.
- Δώσε μου το κινητό σου…
του είπα απότομα. Αυτός δίστασε και δεν έκανε καμία κίνηση.
- Τώρα…
φώναξα και σηκώθηκε αργά και μου το έδωσε για να μην ξαναφωνάξω και ξυπνήσω κανένα από τους φαντάρους της μονάδας.
- Πήγαινε να ελέγξεις τα όπλα και να έχεις το νου σου μην έρθει κανείς. Εγώ θα κάτσω για λίγο εδώ να αράξω. Θα σε φωνάξω…
του είπα και του έδειξα την πόρτα. Περπάτησε σαν να μην έλεγχε τα πόδια του και κινήθηκε προς την πόρτα. Καθώς πέρναγε από δίπλα μου του χούφτωσα τον κώλο.
- Ωραίο κωλαράκι έχεις… του είπα και αυτός τραβήχτηκε αμέσως. Δε βιάζομαι, θα έχουμε το χρόνο να γνωριστούμε καλύτερα με το κωλαράκι σου του είπα και πήγα και έκατσα στην καρέκλα του. Αυτός βγήκε και του φώναξα να κλείσει την πόρτα πίσω του βγαίνοντας.
Το ρίσκο που είχα πάρει είχε πετύχει από ότι φαίνεται και μάλιστα ήταν πολύ πιο παθητικός από όσο περίμενα στο μπάσιμο μου. Πίστευα ότι στην καλύτερη θα κάναμε μια συμφωνία να μην ενοχλούμε ο ένας τον άλλο, αλλά η επαφή μας μου έβγαλε ένα πολύ άγριο ένστικτο, με οδήγησε σε πιο βαθιά νερά μαζί του. Η καύλα μου είχε χτυπήσει κόκκινο και το μόνο που ήθελα ήταν τον κάνω αργά και βασανιστικά το πουτανάκι μου.
Άνοιξα το κινητό του και μπήκα στην εφαρμογή και βρήκα κι άλλες γυμνές φωτογραφίες που είχε στείλει σε άλλους και τις έστειλα το κινητό μου και έκανα και κάποια screenshot από διάφορες συνομιλίες για να χω κι άλλο υλικό για να τον εκβιάσω. Έπειτα έσβησα την εφαρμογή και έκανα μια κλήση για να χω τον αριθμό του και αποθήκευσα και το δικό μου νούμερο στο τηλέφωνο του με όνομα "Το αφεντικό" για να του την σπάσω κι άλλο. Μετά από ένα μισάωρο τον φώναξα μέσα και του είπα ότι από δω και πέρα κομμένο το πήδημα και ότι πήρα τον αριθμό του για να μπορώ να τον βρω όποτε θέλω.
- Φρόντισε από δω και πέρα σε όλες τις υπηρεσίες σου να με βάζεις και μένα υπηρεσία και στις υπόλοιπες όσο μπορείς να είμαι εκτός.
- Οκ… μου απάντησε κοφτά και καθώς πήγα να φύγω περνώντας από δίπλα γύρισα πίσω, στάθηκα μπροστά του, τον κοίταξα στα μάτια και του χάιδεψα λίγο το μάγουλα και τα μαλλιά κοιτώντας τον επίμονα. Αυτή τη φορά δεν προσπάθησε να απομακρυνθεί. Το μάγουλο του ήταν πολύ μαλακό από το ξύρισμα και μύριζε ωραία ακόμα από το after shave. Τα πόδια του έτρεμαν και φαινόταν έτοιμος να εκραγεί αλλά δεν αντέδρασε.
- Είδα στις φωτογραφίες σου ότι φοράς σλιπάκια του είπα.
- Ναι…
μου απάντησε ξαφνιασμένος και μάλλον τότε κατάλαβε τι ήθελα το κινητό του.
- Δεν μου αρέσουν τα σλιπάκια. Από αύριο θα φοράς μόνο μαύρα μποξεράκια. Το απόγευμα να πας να αγοράσεις. Αύριο θα το ελέγξω… του είπα και έφυγα.
Είχε μείνει άλλο ένα μισάωρο από την βάρδια μου και μετά την αλλαγή πήγα για ύπνο. Παρ' όλη την ένταση ο ύπνος με πήρε γρήγορα. Ανυπομονούσα να ξυπνήσω το πρωί και να έχω τη χαρά να δω τα μούτρα του. Το πρωί ο θαλαμοφύλακας μας ξύπνησε όλους μια ώρα αργότερα από ότι συνήθως και ο Κώστας είχε ήδη φύγει. Είχε πει αυτός στον θαλαμοφύλακα να μας αφήσει κι άλλο. Από ότι φαίνεται είχε πάρει το μάθημα του και δεν ήθελε να με ξαναδεί.
Ξύπνησα μέσα στην ενέργεια και τις καύλες λόγο των χθεσινοβραδινών. Απογοητεύτηκα λίγο που δεν θα έβλεπα την παγωμένη καυλόφατσα του έστω και για λίγο το πρωί πριν φύγει. Φρόντισα, όμως, να του δείξω ότι εκτίμησα την κίνηση του να μας αφήσει να κοιμηθούμε περισσότερο και του έστειλα ένα γλυκό μήνυμα.
"Καλημέρα. Χαίρομαι που τόσο γρήγορα κατάλαβες πως θα πρέπει να μου συμπεριφέρεσαι από δω και πέρα. Αύριο θα περάσεις επιθεώρηση, φρόντισε αυτό που σου είπα".
Δεν πήρα καμιά απάντηση εκείνη την ημέρα και είπα να μην τον πιέσω περισσότερο, άλλωστε είχαμε καιρό μπροστά μας για να απολαύσουμε ο ένας τον άλλο. Φρόντισα, όμως, κι εγώ να τον βοηθήσω λίγο, γι' αυτό έπιασα τον φαντάρο που έβγαζε υπηρεσίες και του είπα ότι ο Κώστας μου ζήτησε να του πω αύριο να του θυμίσει να μιλήσουν για τις υπηρεσίες μου.
Η υπόλοιπη μέρα πέρασε χαζεύοντας τις γυμνές του φωτογραφίες και παίζοντας την πούτσα μου για πάρτη του.
Η επόμενη ημέρα ήρθε και περίμενα πως και πως τον Κώστα να εμφανιστεί. Στην πρωινή αναφορά με το Διοικητή ήταν εκεί, πέρασα από δίπλα του επίτηδες και τον καλημέρισα και φυσικά αναγκάστηκε να με καλημερίσει και αυτός. Μετά την αναφορά όλοι φύγανε για τις δουλειές τους κι εγώ βοηθούσα σ' ένα γραφείο έναν αξιωματικό, τον Παναγιώτη, με τον οποίο είχαμε πολύ καλή σχέση. Ο Παναγιώτης ήταν νέος αξιωματικός, στους πρώτους του μήνες μετά την σχολή και υπήρχε ένα έντονο φλερτ μεταξύ μας από την πρώτη στιγμή, χωρίς όμως κάποιος από τους δυο να κάνει κάποια κίνηση για κάτι παραπάνω. Μετά από κάνα δυο ώρες δουλειά και κουβέντα, ο Παναγιώτης είχε εξωτερική δουλειά και όπως συνήθως μου είπε να αράξω εκεί αν θέλω. Φυσικά δε θα έχανα αυτήν την ευκαιρία και αμέσως έστειλα στον Κώστα:
"Έλα γρήγορα στο γραφείο του Παναγιώτη, ώρα για επιθεώρηση".
Μετά από λίγο τον είδα να έρχεται διστακτικά. Χτύπησε την πόρτα μήπως και δεν ήμουν μόνος και μπήκε.
- Καλημέρα… του είπα.
- Καλημέρα… ε… ήθελα να σου μιλήσω, μου είπε.
- Φυσικά… του απάντησα παίζοντας το σοβαρός.
- Ξέρω ότι αρχίσαμε στραβά. Εγώ δε συμπεριφέρομαι έτσι γενικά, μόνο στην αρχή το κάνω για να μη μου πάρουν τον αέρα. Μετά γίνομαι πιο φιλικός.
Πρώτη φορά άκουγα τόσες πολλές κουβέντες από το στόμα του και ένα τόνο ανθρώπινο. Ήξερα όμως ότι ήταν πολύ έξυπνος άνθρωπος και θα προσπαθούσε με κάθε μέσο να με χειραγωγήσει και δεν είχα σκοπό να τον αφήσω έτσι εύκολα.
- Χαίρομαι, γιατί αυτή η συμπεριφορά είναι απαράδεκτη, του απάντησα.
- Ας τα αφήσουμε όλα πίσω και ας γνωριστούμε καλύτερα, θα δεις, δε θα έχεις κανένα πρόβλημα μαζί μου.
- Προφανώς και δε θα έχω. Εσύ θα έχεις μαζί μου αν συνεχίσεις αυτή τη συζήτηση...
του είπα απότομα, δείχνοντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση να το συζητήσω παραπάνω.
- Μα...
είπε και τα μάτια του κοκκίνισαν. Μάλλον το είχε σκεφτεί και φαντάστηκε ότι αν μου μιλούσε ανθρώπινα θα του χαριζόμουν.
- Κοίταξε, εγώ είμαι μακριά από το αγόρι μου και θα έχω πολλές καύλες. Κοίτα να το χαρείς, να το απολαύσεις για όσο καιρό θα κρατήσει και μετά κάνε την ζωή σου όπως θες...
του είπα και τον πλησίασα. Τον προσπέρασα και πήγα στην πόρτα πίσω του, την κλείδωσα και άφησα το κλειδί εκεί.
- Εγώ δε βιάζομαι να τα κάνουμε όλα. Από ότι κατάλαβα από την συζήτηση μας είσαι μόνο τοπ και εμένα αυτό δε μου κάνει. Οπότε θα χρειαστεί και λίγος χρόνος για να σου μάθω τα βασικά, προτού μπεις στην ενεργό δράση.
Τα μάτια του άρχισαν να κοκκινίζουν ακόμη περισσότερο και φάνηκε ότι τον είχε πιάσει πανικός αλλά όσο πιο πολύ πανικοβαλλόταν τόσο πιο πολύ φτιαχνόμουνα.
- Λοιπόν, πως πήγαν τα ψώνια;… τον ρώτησα.
- Καλά…
μου απάντησε εντελώς διστακτικά και σχεδόν μέσα από τα δόντια του.
- Ρε τι άντρας είσαι; Μίλα πιο δυνατά…
του απάντησα και πήγα και έκατσα στην καρέκλα μου.
- Δείξε μου… του είπα και εκείνος αμέσως πήγε να με παρακαλέσει να σταματήσουμε. Μη ντρέπεσαι βρε… σε έχω δει ήδη γυμνό είπα και γέλασα. Τότε πήγε να ξεκουμπώσει το παντελόνι του και του είπα:
- Βγάλ' τα όλα, έχω κλειδώσει μην ανησυχείς.
Σκάλωσε και απλά με κοιτούσε.
- Θέλεις να έρθω να σε βοηθήσω;…
του είπα και τότε άρχισε να βγάζει τις μπότες. Έβγαλε και τις κάλτσες και μετά ξεκούμπωσε το χιτώνιο, έβγαλε το φανελάκι και έμεινε με το παντελόνι.
- Μη βιάζεσαι του είπα και τον πλησίασα. Χάιδεψα λίγο το στήθος του που είχε αρκετή τρίχα και τα μπράτσα του.
- Γυμνάζεσαι;… τον ρώτησα.
- Ναι, πηγαίνω κάθε μέρα γυμναστήριο απάντησε.
- Ωραία, να συνεχίσεις…
του είπα και του έκανα νεύμα να βγάλει και το παντελόνι. Το έβγαλε και έμεινε με ένα μαύρο μποξεράκι αρκετά πιο μεγάλο από το νούμερο του. Έκανα μια στροφή γύρω του να τον χαζέψω.
- Έτσι… τέτοια μποξεράκια μου αρέσουν, του είπα και του χάιδεψα το κωλαράκι. Αλλά είναι μεγάλο, από αύριο θα φοράς πιο κολλητό.
Δε διαμαρτυρήθηκε, καλό βήμα αυτό σκέφτηκα.
- Επίσης, θέλω να τριμάρεις το στήθος και την κοιλιά σου…
και με μια κίνηση του κατέβασα και το μποξεράκι. Είχε ένα πολύ ωραίο πούτσο αν και πεσμένο, δεν ήταν όμως τριμαρισμένος.
- Και τον πούτσο σου… ή θα τον ξυρίσεις ή θα τον τριμάρεις. Και τα δυο μου αρέσουν διάλεξε μόνος σου. Οκ;
Έγνεψε ναι.
- Τέλειωσε η επιθεώρηση;… τον ρώτησα.
- Ναι μου απάντησε.
- Όχι βέβαια… απάντησα, την τρύπα σου δεν μου την έδειξες.
Το πρόσωπο του έχασε το χρώμα του.
- Βγάλε το μποξεράκι εντελώς και σκύψε εδώ να δω…
του είπα και του έδειξα το γραφείο που καθόμουν. Το έβγαλε γρήγορα σα να ήθελα να τελειώνει μια ώρα αρχύτερα και στάθηκε μπροστά από το γραφείο χωρίς όμως να σκύψει. Τον πλησίασα και με το χέρι τον έσπρωξα ελαφρώς για να σκύψει. Δεν αντιστάθηκε και έσκυψε. Φυσικά δεν είχε ξυρισμένη τρύπα και αφού την περιεργάστηκα λίγο του είπα…
- Να την ξυρίσεις
- Σε παρακαλώ, αυτό δε μπορώ να το δικαιολογήσω στην κοπέλα μου,
είπε και κατάλαβα πως είχε δίκιο. Δεν ήθελα να το τραβήξω τόσο, γιατί κάπου θα έσπαγε αλλά δεν ήθελα να χάσω την ευκαιρία να κερδίσω και κάτι ακόμα.
- Το καταλαβαίνω… αλλά για να το δεχτώ πρέπει και συ να κάνεις κάτι για μένα.
- Τι;… μου απάντησε σαν να μην περίμενε να είμαι τόσο διαλλακτικός.
- Μ… να σκεφτώ. Αύριο το απόγευμα έχω έξοδο. Θα έρθω από το σπίτι σου να κάνω ένα χαλαρό μπανάκι, να φάμε κάτι και να αράξουμε. Τι λες;
- Ε… η κοπέλα μου;
- Μένετε μαζί; Θα το μάθω αν μου πεις ψέματα.
- Όχι μένει με τους γονείς της. είπε απρόθυμα. Αλλά συχνά μένει σε μένα.
- Αύριο δε θα μείνει. απάντησα. Έκλεισε;
Δε μου απαντούσε, απλά με κοίταζε στα μάτια.
- Δε θα σε γαμήσω, το υπόσχομαι. Είπαμε έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
- Οκ είπε ξεφυσώντας.
Πήγαινε τώρα μη γυρίσει και ο Παναγιώτης…
είπα, έσκυψα και πήρα το μποξεράκι του. Άπλωσε το χέρι του για να του το δώσω αλλά εγώ δεν το έδωσα.
- Είπαμε αυτό είναι μεγάλο… είπα και συνέχισα προς την εξώπορτα.
- Ντύσου ξεκλειδώνω…
και άρχισε πανικόβλητος να τρέχει για να ντυθεί. Πριν ακόμα βάλει παντελόνι εγώ είχα ξεκλειδώσει και είχα ανοίξει την πόρτα για να παίξω λίγο με το άγχος του μην τον δει κανείς. Μόλις ντύθηκε έφυγε προς την πόρτα με γρήγορο βήμα.
- Ε που πας;
- Τι ξέχασα;
- Όταν θα με βλέπεις και πριν φύγεις πάντα θα με φιλάς. Με πλησίασε αργά και πήγε να με φιλήσει στο μάγουλο. Τον άρπαξα και του έριξα ένα γλωσσόφιλο, τον χτύπησα στο κωλαράκι μια σφαλιαρίτσα και του είπα να φύγει, θα μιλήσουμε.
Περιμένω τα σχόλια σας...
Copyright protected OW ref: 175158
Έκανα τη θητεία μου σε στρατόπεδο μιας πόλης της βόρειας Ελλάδας, σε μια αρκετά ήσυχη μονάδα, όπου όλοι ήμασταν σχετικά τυπικοί, χωρίς να υπάρχουν και πολλές απαιτήσεις από εμάς. Όλα κυλούσαν ομαλά μέχρι που στη μονάδα ήρθε ο Κώστας. Ήταν ένας αξιωματικός που είχε πάρει μετάθεση στη μονάδα από ένα διπλανό στρατόπεδο όταν εγώ ήμουν πλέον στον τρίτο μήνα της θητείας μου. Ήταν γύρω στα 30, ψηλός πάνω από 1.85, καστανόξανθος και γεροδεμένος, με ένα υπέροχο πεταχτό κώλο. Έμαθα ότι ήταν αρραβωνιασμένος με μια αξιωματικό από την απέναντι μονάδα, την οποία ήδη γνώριζα και δε μπορώ να πω ότι συμπαθούσα και ιδιαιτέρως. Από γνωριμίες που είχαμε κάνει σε ασκήσεις με φαντάρους άλλων μονάδων (στις οποίες τον είχα δει και από κοντά και δε μου είχε περάσει αδιάφορος), μάθαμε ότι είχε την χειρότερη φήμη ως ο πιο αυστηρός ΑΥΔΜ και πράγματι από τις πρώτες υπηρεσίες που ξεκίνησε να κάνει και στην δική μας μονάδα είχαν δημιουργηθεί αρκετές φασαρίες και όλοι προσπαθούσαν να τον αποφύγουν.
Ευτυχώς για αρκετές εβδομάδες τύχαινε να ήμουν εξοδούχος όταν αυτός είχε υπηρεσία. Φυσικά δε θα την γλίτωνα για πολύ ακόμα και σύντομα έτυχε να έχουμε και μαζί υπηρεσία. Ήμουν θαλαμοφύλακας εκείνο το βράδυ, σε μια γενική ετοιμότητα καθώς πέρναγε συνεχώς για να ελέγξει αν φόραγα την εξάρτηση, αν είχα γράψει σωστά τα όπλα και πάντα αγέλαστος, απότομος και αγενής. Μου ζήτησε τότε να του πω, πως θα παρουσιαζόμουν αν ερχόταν εξωτερική έφοδος να ελέγξει τα όπλα και επειδή δεν του άρεσε ο τρόπος που παρουσιάστηκα, άρχισε να μου φωνάζει και να μου λέει διάφορες ατάκες τύπου, οι άντρες δεν παρουσιάζονται έτσι και τι άντρας είσαι εσύ και όλα αυτά όντας κολλημένος στο πρόσωπο μου. Γενικά είμαι άτομο που πολύ δύσκολα ανέχεται τέτοιου είδους συμπεριφορά, γι' αυτό και πάντα προσπαθούσα να είμαι όσο πιο τυπικός γίνεται με τους αξιωματικούς, αλλά αυτός είχε ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια μου, ήδη από την πρώτη μας συνάντηση.
Αργότερα το ίδιο βράδυ είχε βγει έξω να κάνει τσιγάρο και καθόταν σε μια γωνία κάτω από τις σκάλες. Εγώ, νομίζοντας πως έχει φύγει, πλησίασα στις σκάλες, για να δω αν έφυγε πράγματι και να πάρω ένα τηλέφωνο το φίλο μου που περίμενε. Τότε τον είδα από κάτω με το κινητό του να είναι ανοιχτό σε μια γκέι εφαρμογή γνωριμιών και μιλούσε με κάποιον. Η αλήθεια είναι ότι σοκαρίστηκα γιατί δε φανταζόμουν ποτέ ότι μπορεί να είναι gay ή bi. Μετά το πρώτο σοκ άρχισα να σκέφτομαι πως θα καταφέρω να γυρίσω την κατάσταση υπέρ μου για να περάσει η θητεία εύκολα και χωρίς φασαρίες, χωρίς φυσικά να χρειαστεί να φτάσω την κατάσταση στα άκρα ή τουλάχιστον αυτή ήταν η αρχική μου πρόθεση. Το πρωί, μετά από ένα σύντομο δίωρο ύπνο, μας ζήτησε να βγούμε όλοι για πρωινή αναφορά και μου έριξε μια διήμερη καμπάνα, γιατί δεν του άρεσαν τα γράμματα μου στο βιβλίο καταγραφής των όπλων και μου υποσχέθηκε ότι σε τρεις μέρες πάλι θα ήμασταν μαζί υπηρεσία για να βεβαιωθεί ότι έμαθα να κάνω σωστά την υπηρεσία μου. Εκεί κατάλαβα πως είχα μπλέξει άσχημα μαζί του και δεν θα ήταν τόσο απλό να ξεμπλέξω.
Αυτό που δεν ήξερε όμως ο Κώστας ήταν ότι τελικά αυτός θα έμπλεκε. Μετά την αναφορά λοιπόν, έφτιαξα ένα ψεύτικο προφίλ στην εφαρμογή και από τα στοιχεία που έγραφε στο προφίλ κατάλαβα ποιο ήταν το δικό του. Όπως το περίμενα, ήταν top και έψαχνε μόνο αρρενωπούς και διακριτικούς για να περνάνε καλά. Του έστειλα λοιπόν κάποιες φωτογραφίες του κολλητού μου για να φαίνονται ρεαλιστικές και του έλεγα ότι φανταζόμουν ότι ήθελε να ακούσει και σύντομα μου έστειλε και αυτός τις πρώτες φωτογραφίες και μαζί κάποιες γυμνές. Του έκανα μερικά κομπλιμέντα και του είπα ότι έπιανα δουλειά, οπότε συμφωνήσαμε να ξαναμιλήσουμε όταν ευκαιρήσουμε για να βρεθούμε από κοντά. Το επόμενο βήμα θα γινόταν στην επόμενη υπηρεσία που ήμουν σίγουρος ότι μου την είχε στημένη για να με κράξει όπως την άλλη φορά.
Εκείνο το βράδυ λοιπόν με φωνάζει στο γραφείο του ΑΥΔΜ με τα βιβλία για να τα ελέγξει. Μπαίνω και εγώ τέρμα άνετος χωρίς τα βιβλία και κλείνω την πόρτα. Καθόταν στο γραφείο και κάθισα και εγώ στην απέναντι καρέκλα αραχτός.
- Τι κάνεις; μου λέει ουρλιάζοντας. Σου είπα εγώ να καθίσεις;
Εγώ με την αντίδραση του άρχισα να γελάω και προς στιγμήν σάστισε από την αντίδραση μου και αγρίεψε το πρόσωπο του.
- Χαλάρωσε λίγο, δεν υπάρχει λόγο να νευριάζεις, έχουμε πολλά να πούμε και δε θα σε βοηθήσει κάπου αυτή η στάση σου.
- Πως μου μιλάς έτσι; Δε σου έφτασαν οι δυο μέρες; Θέλεις κι άλλες για να στρώσεις;…
είπε και σηκώθηκε από την καρέκλα.
- Ας μιλήσουμε σοβαρά λοιπόν αφού βιάζεσαι… του είπα χωρίς να ταραχτώ και να χάσω την ηρεμία μου. Κοίταξε Κώστα, εγώ εδώ ήρθα να κάνω τη θητεία μου με ησυχία αλλά εσύ από ότι βλέπω δεν έχεις σκοπό να αφήσεις κανένα μας να ηρεμήσει, οπότε θα φροντίσω εγώ να σε ηρεμήσω για όλους εμάς και για τους επόμενους που θα έρθουνε.
Η έκπληξη στο πρόσωπο του ήταν ολοφάνερη και περίμενα την έκρηξη να έρθει αλλά ήταν έξυπνος άνθρωπος και κρατήθηκε για να δει που το πάω. Βγάζω το κινητό μου από την τσέπη και του δείχνω την εφαρμογή.
- Προχθές μιλήσαμε μαζί και μου έστειλες και κάποιες πολύ ωραίες φωτογραφίες, κάτι που φαντάζομαι δε θες να μάθει κανένας άλλος πέρα από εμάς.
- Ξέρεις ότι μπορώ να σου κάνω μήνυση για εκβιασμό;
- Φυσικά… αν θες να μαθευτεί σε όλη το στρατόπεδο ότι είσαι γκέι, κάν' το.
- Θα μάθουν και για σένα όμως με απείλησε.
- Δυστυχώς για σένα εγώ δεν κρύβομαι από κανέναν. Το ξέρουν και οι φίλοι μου και οι γονείς μου. Αν δε με πιστεύεις ρίξε μια ματιά στο instagram μου…
και του δείχνω μια φωτογραφία με το αγόρι μου που φιλιόμαστε. Κρύος ιδρώτας είχε αρχίσει να κυλά από το μέτωπο του μιας και ένιωθε όλο και πιο εγκλωβισμένος όσο πέρναγε η ώρα.
- Μη φοβάσαι του λέω. Θα περάσουμε καλά μαζί, αρκεί να είσαι υπάκουος και να μη με προκαλείς… του είπα ενώ σηκώθηκα και έπιασα επιδεικτικά το καβάλο μου.
- Από την στιγμή που θα βγω από αυτό το δωμάτιο, το υφάκι σου θα κοπεί απέναντι σε όλους στην μονάδα και θα φέρεσαι σαν άνθρωπος. Το κατάλαβες;
Απάντηση δεν πήρα αλλά έμεινε με κατεβασμένο το κεφάλι, οπότε θεώρησα πως είχε καταλάβει ότι δεν αστειευόμουν. Δε θα τον άφηνα έτσι απλά όμως εκείνο το βράδυ. Ήθελα να βεβαιωθώ ότι κατάλαβε την πρόθεση μου και να τεστάρω την αντίδραση του.
- Δώσε μου το κινητό σου…
του είπα απότομα. Αυτός δίστασε και δεν έκανε καμία κίνηση.
- Τώρα…
φώναξα και σηκώθηκε αργά και μου το έδωσε για να μην ξαναφωνάξω και ξυπνήσω κανένα από τους φαντάρους της μονάδας.
- Πήγαινε να ελέγξεις τα όπλα και να έχεις το νου σου μην έρθει κανείς. Εγώ θα κάτσω για λίγο εδώ να αράξω. Θα σε φωνάξω…
του είπα και του έδειξα την πόρτα. Περπάτησε σαν να μην έλεγχε τα πόδια του και κινήθηκε προς την πόρτα. Καθώς πέρναγε από δίπλα μου του χούφτωσα τον κώλο.
- Ωραίο κωλαράκι έχεις… του είπα και αυτός τραβήχτηκε αμέσως. Δε βιάζομαι, θα έχουμε το χρόνο να γνωριστούμε καλύτερα με το κωλαράκι σου του είπα και πήγα και έκατσα στην καρέκλα του. Αυτός βγήκε και του φώναξα να κλείσει την πόρτα πίσω του βγαίνοντας.
Το ρίσκο που είχα πάρει είχε πετύχει από ότι φαίνεται και μάλιστα ήταν πολύ πιο παθητικός από όσο περίμενα στο μπάσιμο μου. Πίστευα ότι στην καλύτερη θα κάναμε μια συμφωνία να μην ενοχλούμε ο ένας τον άλλο, αλλά η επαφή μας μου έβγαλε ένα πολύ άγριο ένστικτο, με οδήγησε σε πιο βαθιά νερά μαζί του. Η καύλα μου είχε χτυπήσει κόκκινο και το μόνο που ήθελα ήταν τον κάνω αργά και βασανιστικά το πουτανάκι μου.
Άνοιξα το κινητό του και μπήκα στην εφαρμογή και βρήκα κι άλλες γυμνές φωτογραφίες που είχε στείλει σε άλλους και τις έστειλα το κινητό μου και έκανα και κάποια screenshot από διάφορες συνομιλίες για να χω κι άλλο υλικό για να τον εκβιάσω. Έπειτα έσβησα την εφαρμογή και έκανα μια κλήση για να χω τον αριθμό του και αποθήκευσα και το δικό μου νούμερο στο τηλέφωνο του με όνομα "Το αφεντικό" για να του την σπάσω κι άλλο. Μετά από ένα μισάωρο τον φώναξα μέσα και του είπα ότι από δω και πέρα κομμένο το πήδημα και ότι πήρα τον αριθμό του για να μπορώ να τον βρω όποτε θέλω.
- Φρόντισε από δω και πέρα σε όλες τις υπηρεσίες σου να με βάζεις και μένα υπηρεσία και στις υπόλοιπες όσο μπορείς να είμαι εκτός.
- Οκ… μου απάντησε κοφτά και καθώς πήγα να φύγω περνώντας από δίπλα γύρισα πίσω, στάθηκα μπροστά του, τον κοίταξα στα μάτια και του χάιδεψα λίγο το μάγουλα και τα μαλλιά κοιτώντας τον επίμονα. Αυτή τη φορά δεν προσπάθησε να απομακρυνθεί. Το μάγουλο του ήταν πολύ μαλακό από το ξύρισμα και μύριζε ωραία ακόμα από το after shave. Τα πόδια του έτρεμαν και φαινόταν έτοιμος να εκραγεί αλλά δεν αντέδρασε.
- Είδα στις φωτογραφίες σου ότι φοράς σλιπάκια του είπα.
- Ναι…
μου απάντησε ξαφνιασμένος και μάλλον τότε κατάλαβε τι ήθελα το κινητό του.
- Δεν μου αρέσουν τα σλιπάκια. Από αύριο θα φοράς μόνο μαύρα μποξεράκια. Το απόγευμα να πας να αγοράσεις. Αύριο θα το ελέγξω… του είπα και έφυγα.
Είχε μείνει άλλο ένα μισάωρο από την βάρδια μου και μετά την αλλαγή πήγα για ύπνο. Παρ' όλη την ένταση ο ύπνος με πήρε γρήγορα. Ανυπομονούσα να ξυπνήσω το πρωί και να έχω τη χαρά να δω τα μούτρα του. Το πρωί ο θαλαμοφύλακας μας ξύπνησε όλους μια ώρα αργότερα από ότι συνήθως και ο Κώστας είχε ήδη φύγει. Είχε πει αυτός στον θαλαμοφύλακα να μας αφήσει κι άλλο. Από ότι φαίνεται είχε πάρει το μάθημα του και δεν ήθελε να με ξαναδεί.
Ξύπνησα μέσα στην ενέργεια και τις καύλες λόγο των χθεσινοβραδινών. Απογοητεύτηκα λίγο που δεν θα έβλεπα την παγωμένη καυλόφατσα του έστω και για λίγο το πρωί πριν φύγει. Φρόντισα, όμως, να του δείξω ότι εκτίμησα την κίνηση του να μας αφήσει να κοιμηθούμε περισσότερο και του έστειλα ένα γλυκό μήνυμα.
"Καλημέρα. Χαίρομαι που τόσο γρήγορα κατάλαβες πως θα πρέπει να μου συμπεριφέρεσαι από δω και πέρα. Αύριο θα περάσεις επιθεώρηση, φρόντισε αυτό που σου είπα".
Δεν πήρα καμιά απάντηση εκείνη την ημέρα και είπα να μην τον πιέσω περισσότερο, άλλωστε είχαμε καιρό μπροστά μας για να απολαύσουμε ο ένας τον άλλο. Φρόντισα, όμως, κι εγώ να τον βοηθήσω λίγο, γι' αυτό έπιασα τον φαντάρο που έβγαζε υπηρεσίες και του είπα ότι ο Κώστας μου ζήτησε να του πω αύριο να του θυμίσει να μιλήσουν για τις υπηρεσίες μου.
Η υπόλοιπη μέρα πέρασε χαζεύοντας τις γυμνές του φωτογραφίες και παίζοντας την πούτσα μου για πάρτη του.
Η επόμενη ημέρα ήρθε και περίμενα πως και πως τον Κώστα να εμφανιστεί. Στην πρωινή αναφορά με το Διοικητή ήταν εκεί, πέρασα από δίπλα του επίτηδες και τον καλημέρισα και φυσικά αναγκάστηκε να με καλημερίσει και αυτός. Μετά την αναφορά όλοι φύγανε για τις δουλειές τους κι εγώ βοηθούσα σ' ένα γραφείο έναν αξιωματικό, τον Παναγιώτη, με τον οποίο είχαμε πολύ καλή σχέση. Ο Παναγιώτης ήταν νέος αξιωματικός, στους πρώτους του μήνες μετά την σχολή και υπήρχε ένα έντονο φλερτ μεταξύ μας από την πρώτη στιγμή, χωρίς όμως κάποιος από τους δυο να κάνει κάποια κίνηση για κάτι παραπάνω. Μετά από κάνα δυο ώρες δουλειά και κουβέντα, ο Παναγιώτης είχε εξωτερική δουλειά και όπως συνήθως μου είπε να αράξω εκεί αν θέλω. Φυσικά δε θα έχανα αυτήν την ευκαιρία και αμέσως έστειλα στον Κώστα:
"Έλα γρήγορα στο γραφείο του Παναγιώτη, ώρα για επιθεώρηση".
Μετά από λίγο τον είδα να έρχεται διστακτικά. Χτύπησε την πόρτα μήπως και δεν ήμουν μόνος και μπήκε.
- Καλημέρα… του είπα.
- Καλημέρα… ε… ήθελα να σου μιλήσω, μου είπε.
- Φυσικά… του απάντησα παίζοντας το σοβαρός.
- Ξέρω ότι αρχίσαμε στραβά. Εγώ δε συμπεριφέρομαι έτσι γενικά, μόνο στην αρχή το κάνω για να μη μου πάρουν τον αέρα. Μετά γίνομαι πιο φιλικός.
Πρώτη φορά άκουγα τόσες πολλές κουβέντες από το στόμα του και ένα τόνο ανθρώπινο. Ήξερα όμως ότι ήταν πολύ έξυπνος άνθρωπος και θα προσπαθούσε με κάθε μέσο να με χειραγωγήσει και δεν είχα σκοπό να τον αφήσω έτσι εύκολα.
- Χαίρομαι, γιατί αυτή η συμπεριφορά είναι απαράδεκτη, του απάντησα.
- Ας τα αφήσουμε όλα πίσω και ας γνωριστούμε καλύτερα, θα δεις, δε θα έχεις κανένα πρόβλημα μαζί μου.
- Προφανώς και δε θα έχω. Εσύ θα έχεις μαζί μου αν συνεχίσεις αυτή τη συζήτηση...
του είπα απότομα, δείχνοντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση να το συζητήσω παραπάνω.
- Μα...
είπε και τα μάτια του κοκκίνισαν. Μάλλον το είχε σκεφτεί και φαντάστηκε ότι αν μου μιλούσε ανθρώπινα θα του χαριζόμουν.
- Κοίταξε, εγώ είμαι μακριά από το αγόρι μου και θα έχω πολλές καύλες. Κοίτα να το χαρείς, να το απολαύσεις για όσο καιρό θα κρατήσει και μετά κάνε την ζωή σου όπως θες...
του είπα και τον πλησίασα. Τον προσπέρασα και πήγα στην πόρτα πίσω του, την κλείδωσα και άφησα το κλειδί εκεί.
- Εγώ δε βιάζομαι να τα κάνουμε όλα. Από ότι κατάλαβα από την συζήτηση μας είσαι μόνο τοπ και εμένα αυτό δε μου κάνει. Οπότε θα χρειαστεί και λίγος χρόνος για να σου μάθω τα βασικά, προτού μπεις στην ενεργό δράση.
Τα μάτια του άρχισαν να κοκκινίζουν ακόμη περισσότερο και φάνηκε ότι τον είχε πιάσει πανικός αλλά όσο πιο πολύ πανικοβαλλόταν τόσο πιο πολύ φτιαχνόμουνα.
- Λοιπόν, πως πήγαν τα ψώνια;… τον ρώτησα.
- Καλά…
μου απάντησε εντελώς διστακτικά και σχεδόν μέσα από τα δόντια του.
- Ρε τι άντρας είσαι; Μίλα πιο δυνατά…
του απάντησα και πήγα και έκατσα στην καρέκλα μου.
- Δείξε μου… του είπα και εκείνος αμέσως πήγε να με παρακαλέσει να σταματήσουμε. Μη ντρέπεσαι βρε… σε έχω δει ήδη γυμνό είπα και γέλασα. Τότε πήγε να ξεκουμπώσει το παντελόνι του και του είπα:
- Βγάλ' τα όλα, έχω κλειδώσει μην ανησυχείς.
Σκάλωσε και απλά με κοιτούσε.
- Θέλεις να έρθω να σε βοηθήσω;…
του είπα και τότε άρχισε να βγάζει τις μπότες. Έβγαλε και τις κάλτσες και μετά ξεκούμπωσε το χιτώνιο, έβγαλε το φανελάκι και έμεινε με το παντελόνι.
- Μη βιάζεσαι του είπα και τον πλησίασα. Χάιδεψα λίγο το στήθος του που είχε αρκετή τρίχα και τα μπράτσα του.
- Γυμνάζεσαι;… τον ρώτησα.
- Ναι, πηγαίνω κάθε μέρα γυμναστήριο απάντησε.
- Ωραία, να συνεχίσεις…
του είπα και του έκανα νεύμα να βγάλει και το παντελόνι. Το έβγαλε και έμεινε με ένα μαύρο μποξεράκι αρκετά πιο μεγάλο από το νούμερο του. Έκανα μια στροφή γύρω του να τον χαζέψω.
- Έτσι… τέτοια μποξεράκια μου αρέσουν, του είπα και του χάιδεψα το κωλαράκι. Αλλά είναι μεγάλο, από αύριο θα φοράς πιο κολλητό.
Δε διαμαρτυρήθηκε, καλό βήμα αυτό σκέφτηκα.
- Επίσης, θέλω να τριμάρεις το στήθος και την κοιλιά σου…
και με μια κίνηση του κατέβασα και το μποξεράκι. Είχε ένα πολύ ωραίο πούτσο αν και πεσμένο, δεν ήταν όμως τριμαρισμένος.
- Και τον πούτσο σου… ή θα τον ξυρίσεις ή θα τον τριμάρεις. Και τα δυο μου αρέσουν διάλεξε μόνος σου. Οκ;
Έγνεψε ναι.
- Τέλειωσε η επιθεώρηση;… τον ρώτησα.
- Ναι μου απάντησε.
- Όχι βέβαια… απάντησα, την τρύπα σου δεν μου την έδειξες.
Το πρόσωπο του έχασε το χρώμα του.
- Βγάλε το μποξεράκι εντελώς και σκύψε εδώ να δω…
του είπα και του έδειξα το γραφείο που καθόμουν. Το έβγαλε γρήγορα σα να ήθελα να τελειώνει μια ώρα αρχύτερα και στάθηκε μπροστά από το γραφείο χωρίς όμως να σκύψει. Τον πλησίασα και με το χέρι τον έσπρωξα ελαφρώς για να σκύψει. Δεν αντιστάθηκε και έσκυψε. Φυσικά δεν είχε ξυρισμένη τρύπα και αφού την περιεργάστηκα λίγο του είπα…
- Να την ξυρίσεις
- Σε παρακαλώ, αυτό δε μπορώ να το δικαιολογήσω στην κοπέλα μου,
είπε και κατάλαβα πως είχε δίκιο. Δεν ήθελα να το τραβήξω τόσο, γιατί κάπου θα έσπαγε αλλά δεν ήθελα να χάσω την ευκαιρία να κερδίσω και κάτι ακόμα.
- Το καταλαβαίνω… αλλά για να το δεχτώ πρέπει και συ να κάνεις κάτι για μένα.
- Τι;… μου απάντησε σαν να μην περίμενε να είμαι τόσο διαλλακτικός.
- Μ… να σκεφτώ. Αύριο το απόγευμα έχω έξοδο. Θα έρθω από το σπίτι σου να κάνω ένα χαλαρό μπανάκι, να φάμε κάτι και να αράξουμε. Τι λες;
- Ε… η κοπέλα μου;
- Μένετε μαζί; Θα το μάθω αν μου πεις ψέματα.
- Όχι μένει με τους γονείς της. είπε απρόθυμα. Αλλά συχνά μένει σε μένα.
- Αύριο δε θα μείνει. απάντησα. Έκλεισε;
Δε μου απαντούσε, απλά με κοίταζε στα μάτια.
- Δε θα σε γαμήσω, το υπόσχομαι. Είπαμε έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας.
- Οκ είπε ξεφυσώντας.
Πήγαινε τώρα μη γυρίσει και ο Παναγιώτης…
είπα, έσκυψα και πήρα το μποξεράκι του. Άπλωσε το χέρι του για να του το δώσω αλλά εγώ δεν το έδωσα.
- Είπαμε αυτό είναι μεγάλο… είπα και συνέχισα προς την εξώπορτα.
- Ντύσου ξεκλειδώνω…
και άρχισε πανικόβλητος να τρέχει για να ντυθεί. Πριν ακόμα βάλει παντελόνι εγώ είχα ξεκλειδώσει και είχα ανοίξει την πόρτα για να παίξω λίγο με το άγχος του μην τον δει κανείς. Μόλις ντύθηκε έφυγε προς την πόρτα με γρήγορο βήμα.
- Ε που πας;
- Τι ξέχασα;
- Όταν θα με βλέπεις και πριν φύγεις πάντα θα με φιλάς. Με πλησίασε αργά και πήγε να με φιλήσει στο μάγουλο. Τον άρπαξα και του έριξα ένα γλωσσόφιλο, τον χτύπησα στο κωλαράκι μια σφαλιαρίτσα και του είπα να φύγει, θα μιλήσουμε.
Περιμένω τα σχόλια σας...
Copyright protected OW ref: 175158
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.