Το e-mail μου είναι το:
Όλα ξεκίνησαν όταν ήμουν δεκαοκτώ χρονών. Ήμουν και είμαι αρκετά εμφανίσιμο αγόρι: μελαχρινός με άτριχο σώμα, αρρενωπός με σφιχτό κορμί που είχα αρχίσει να το γυμνάζω τότε. Ζω με τους γονείς μου (μοναχοπαίδι) στον 1ο όροφο. Στο ισόγειο μένουν οι παππούδες και στον 2ο η θεία μου, αδελφή του πατέρα μου με τον άντρα της και τα δυο ξαδέλφια μου μεγαλύτερα από εμένα 21 και 22.
Ο άντρας της θείας μου ήταν περίπου 38 ετών. Έγινε μικρός πατέρας, όπως μικρή είναι και η θεία μου. Αυτός λοιπόν ο 38άρης ήταν καστανόξανθος, περίπου 1.85 και 85 κιλά, και είχε πολύ καλό σώμα. Ήταν αρρενωπός, τριχωτός στο στήθος όχι αρκούδα με το τέλειο κορμί λόγω δουλειάς. Ο θείος μου, όπως τον αποκαλούσα έως τότε, είχε σχολή πολεμικών τεχνών και γυμναστήριο.
Με τα δυο ξαδέλφια μου δεν είχα ποτέ σχέσεις, καθώς ήταν κορίτσια και δεν είχαμε ποτέ κοινά. Έτσι ο θείος μου μού έδειχνε ενδιαφέρον και από δική του προτροπή είχα αρχίσει το γυμναστήριο. Εκεί λοιπόν δεν έγινε ποτέ τίποτα, αν και θα το γούσταρα πολύ. Άλλωστε εγώ πήγαινα για να βλεφαριάζω τους νεαρούς που ίδρωναν και για να χτίσω και εγώ το δικό μου κορμί, όπως έλεγε ο θείος.
Όλα έγιναν στο εξοχικό τους, όπου είχαμε πάει με τη μητέρα μου. Ο πατέρας μου και οι δυο ξαδέρφες μου δούλευαν και θα ερχόντουσαν το Σάββατο. Εμείς με την θεια και τον θείο είχαμε πάει από την Κυριακή. Ένα ξαφνικό τηλεφώνημα του πατέρα μου πως η γιαγιά μου δεν ήταν πολύ καλά ανάγκασε την μητέρα και την θεία μου την Δευτέρα να πάρουν το ΚΤΕΛ.
Για να μην πολυλογώ θα ερχόντουσαν την Κυριακή εάν όλα πήγαιναν καλά, με τον πατέρα μου και τις ξαδέρφες μου. Μείναμε μόνοι και όλα άλλαξαν. Εγώ έβαλα το μαγιό να κατέβω στην παραλία (το σπίτι είναι λίγο ερημικό, είκοσι λεπτά με τα πόδια για να κατεβείς παραλία. Έπινε καφέ στο μπαλκόνι, πέρασα μπροστά του με το μαύρο κολλητό σορτσάκι (μαγιό) και ένα ξεχειλωμένο μπλουζάκι γυμναστήριου.
- «Πού πας μικρέ;»
- «Για μπάνιο...»
- «Να ‘σου λοιπόν τα ξεπορτίσματα. Όσο λείπει η μάνα και η θεία σου, εγώ έχω ευθύνη…»
Στην αρχή νόμιζα πως μου κάνει πλάκα έτσι χαμογέλασα και του λέω:
- «Οκ, μην τρελαίνεσαι. Θα τα πούμε όταν γυρίσω…»
Μετά από κάνα δυο ώρες επιστρέφω από την παραλία. Μπαίνω και τον βρίσκω στο καθιστικό να ψιλοφρεσκάρει τα ποντίκια του. Έκανε κοιλιακούς κρατώντας δυο βαράκια. Τον χαιρετάω και πηγαίνω προς το μπάνιο να κάνω ντουζάκι.
Λίγο πριν φτάσω στην πόρτα, νιώθω δυο τανάλιες (τα χέρια του) να με γραπώνουν από τα μπράτσα. Με κολλάει με δύναμη στον πλαϊνό τοίχο! Ένιωσα στην αρχή μεγάλη τσαντίλα όταν τον άκουσα να μου λέει:
- «Μαλακισμένο, εμένα θα μ’ ακούς όταν σου μιλάω. Σου είπα κάτι και με έγραψες στα αρχίδια σου…»
Ήμουν έτοιμος να τον βρίσω, αλλά το ιδρωμένο του κορμί που με πίεζε στην πλάτη, η φωνή του σε τόνο επιτακτικό και το καυλί του που με πίεζε μέσα από το στενό του σορτσάκι που ακουμπούσε στο μαγιό με καύλωσε αφάνταστα.
Δεν το περίμενα... Για να μην καρφωθώ, τον ψιλοσπρώχνω και του ζητάω συγνώμη. Με αφήνει, γυρίζω και τον βλέπω να με κοιτάει άγρια, αλλά και καυλωμένα ταυτόχρονα. Αυτό ήταν... ένιωσα να χάνω τα πόδια μου.
- «Γι’ αυτό που έκανες και δεν με άκουσες, πριν κάνεις μπάνιο, θα κάνεις 100 κοιλιακούς».
Τον υπάκουσα τυφλά και τον ακολούθησα στο καθιστικό. Με βάζει κάτω στο ξύλινο πάτωμα και μου σφίγγει ξανά με τις τανάλιες, τα πόδια αυτή τη φορά. Με το βλέμμα του καυλωμένο και τα μπράτσα, στήθος, κοιλιακούς του πρησμένους από τη δική του προθέρμανση, αρχίζει να μετράει και εγώ να κάνω κοιλιακούς (είχα ήδη βγάλει το μπλουζάκι, πηγαίνοντας για μπάνιο). Καύλωσα και έφτασα περίπου στα 32 μετρήματα του. Τα έπαιξα και του λέω σταματώντας:
- «Δεν πάει άλλο...», και ξάπλωσα στο πάτωμα.
Τότε αγρίεψε και κοιτώντας τις ρώγες μου είπε:
- «Πάλι με γράφεις. Εγώ θα πω το τέλος!»
Αφήνει τα πόδια μου, με αρπάζει από τις ρώγες και αρχίζει να με σηκώνει να συνεχίσω. Πονούσαν οι ρώγες μου από το τσίμπημα και από τον ήλιο που με είχε αρπάξει. Καρφώθηκα και αντί να τον απωθήσω, το καυλί μου σκλήρυνε και διαγραφόταν από το μαγιό. Αντί να πω «Σταμάτα, πονάω!», έβγαλα έναν αναστεναγμό καύλας.
- «Το ήξερα πουστράκι πως σου αρέσουν οι άντρες. Σε είχα πάρει πρέφα πως κοιτούσες στην σχολή μου τους νεαρούς. Απλά ήθελα να βεβαιωθώ…»
Με σηκώνει όρθιο και με κοιτάει στα μάτια και χωρίς να έχει αφήσει τις ρώγες μου με ρωτάει:
- «Πόσα καυλιά έχεις φάει;»
- «Κανένα...»
- «Δεν το πιστεύω…»
Με ξαπλώνει πάνω στον καναπέ και μου βγάζει με δύναμη το μαγιό. Ανοίγει τον κώλο μου με τα χέρια του και αρχίζει να κοιτάζει την τρύπα μου από κοντά. Ξαφνικά νιώθω το δάχτυλο του να παραβιάζει την παρθένα από πούτσα τρύπα μου. Δάχτυλο είχα ξαναφάει. Αφού βεβαιώθηκε για την παρθενιά μου και έχοντας το δάχτυλο σφηνωμένο πίσω μου, λέει:
- «Αυτή την τρύπα θα την έχω μόνο εγώ. Είναι δικιά μου!»
Ούτε στο όνειρο μου δεν γινόταν αυτό. Ένιωθα τόσο υπόδουλο πουτανάκι, αλλά ταυτόχρονα και ασφάλεια στα χέρια του «άντρα μου». Με έβαλε να του γλύψω το θεριό του, περίπου 19 εκατοστά και ψιλοχοντρό, περίπου μισή ώρα χωρίς να χύνει. Αυτός αφού θήλασε με δύναμη την τρύπα και τις ρώγες μου έχοντας με ξαπλωμένο πάνω του λες και τιμωρούσε μωρό.
Άρχισα να χύνω πάνω στην κοιλιά μου. Εκείνος αφού άπλωσε το σπέρμα μου πάνω στις ρώγες, το άλειψε μέχρι που στέγνωσε, χωρίς να βγάλει το δάχτυλο από μέσα μου που το είχα πλέον συνηθίσει. Κοιτώντας με στα μάτια μου είπε.
- «Η τελευταία μέρα της παρθενιάς σου έφτασε!»
Εγώ απλά περίμενα την ολοκλήρωση της μύησης μου. Βγάζοντας το δάχτυλο από την τρύπα μου, με ξαπλώνει στον καναπέ και σηκώνοντας μου τα πόδια έως το κεφάλι αρχίζει να βάζει σάλιο μέσα στην τρύπα μου. Το πρησμένο του λοστάρι, γεμάτο με
προσπερματικά υγρά, άρχισε να παραβιάζει την στενή μου δίοδο χωρίς καπότα.
Δεν φοβήθηκα μην κολλήσω κάτι ούτε στιγμή: βλέπετε, το σκίσιμο και το τσούξιμο την τρύπας μου δεν μου άφησε λογική. Πονούσα ένιωθα ότι άνοιγα στα δύο, αλλά δεν ήθελα να σταματήσει. Όταν μετά από λίγο το καυλί του έφτασε πάτο, σταμάτησε να σπρώχνει. Άρχισα να συνηθίζω τον πόνο και τότε άνοιξα τα μάτια.
Ο δικός μου ημίθεος είχε εισβάλει στο κάστρο μου. Μου άφησε τα πόδια και άρχισε πάλι να τσιμπάει τις ρώγες μου. Τότε άρχισα μόνος μου να κουνάω το κωλαράκι πάνω στο καρφωμένο του λοστάρι.
- «Εγώ θα σε κάνω δικό μου πουστράκι και θα είναι το μικρό μας μυστικό αυτό…», είπε και άρχισε τη λεηλασία.
Μετά από δεκαπέντε λεπτά δυνατού ξεσκίσματος, ένιωσα ένα καυτό γεύμα με πρωτεΐνες να τρέφει την ξεσκισμένη μου πλέον τρύπα. Έχυσα ξανά χωρίς να έχω ακουμπήσει το καυλί μου. Αφού βγήκε από μέσα μου, με φίλησε στο στόμα και με οδήγησε στο μπάνιο. Ήμουν ευτυχισμένος.
Βγαίνοντας από το μπάνιο γυμνός, μου είχε ετοιμάσει να φάω. Εκείνο το βράδυ κοιμηθήκαμε αγκαλιά. Το πρωί ξύπνησα ευτυχισμένος και αφού μου έδωσε μια ξεγυρισμένη πίπα για πρωινό γεύμα, γεμάτο πρωτεΐνες όπως είπα, πήγαμε μαζί για μπάνιο. Πέντε μέρες απόλυτης ηδονής.
Το καλό με τον Γιώργο (θείος) ήταν ότι τις πέντε αυτές μέρες τα πρωινά ήταν ερωτικός με πρόστυχα πειράγματα και με φρόντιζε, σε αντίθεση με τα βράδια που με πηδούσε δυνατά κάνοντας με να νιώθω σκλαβάκι του, πουτανάκι του πληρωμένο, και εκείνος ήταν το αφεντικό!
Ακόμη και σήμερα που είχα πολλές σχέσεις και με γυναίκες, δεν έχω δώσει την τρύπα μου σε κανέναν άλλο. Αυτό το εκτιμάει... και με ανταμείβει αντίστοιχα όποτε μπορούμε να μείνουμε μόνοι....
Ο άντρας της θείας μου ήταν περίπου 38 ετών. Έγινε μικρός πατέρας, όπως μικρή είναι και η θεία μου. Αυτός λοιπόν ο 38άρης ήταν καστανόξανθος, περίπου 1.85 και 85 κιλά, και είχε πολύ καλό σώμα. Ήταν αρρενωπός, τριχωτός στο στήθος όχι αρκούδα με το τέλειο κορμί λόγω δουλειάς. Ο θείος μου, όπως τον αποκαλούσα έως τότε, είχε σχολή πολεμικών τεχνών και γυμναστήριο.
Με τα δυο ξαδέλφια μου δεν είχα ποτέ σχέσεις, καθώς ήταν κορίτσια και δεν είχαμε ποτέ κοινά. Έτσι ο θείος μου μού έδειχνε ενδιαφέρον και από δική του προτροπή είχα αρχίσει το γυμναστήριο. Εκεί λοιπόν δεν έγινε ποτέ τίποτα, αν και θα το γούσταρα πολύ. Άλλωστε εγώ πήγαινα για να βλεφαριάζω τους νεαρούς που ίδρωναν και για να χτίσω και εγώ το δικό μου κορμί, όπως έλεγε ο θείος.
Όλα έγιναν στο εξοχικό τους, όπου είχαμε πάει με τη μητέρα μου. Ο πατέρας μου και οι δυο ξαδέρφες μου δούλευαν και θα ερχόντουσαν το Σάββατο. Εμείς με την θεια και τον θείο είχαμε πάει από την Κυριακή. Ένα ξαφνικό τηλεφώνημα του πατέρα μου πως η γιαγιά μου δεν ήταν πολύ καλά ανάγκασε την μητέρα και την θεία μου την Δευτέρα να πάρουν το ΚΤΕΛ.
Για να μην πολυλογώ θα ερχόντουσαν την Κυριακή εάν όλα πήγαιναν καλά, με τον πατέρα μου και τις ξαδέρφες μου. Μείναμε μόνοι και όλα άλλαξαν. Εγώ έβαλα το μαγιό να κατέβω στην παραλία (το σπίτι είναι λίγο ερημικό, είκοσι λεπτά με τα πόδια για να κατεβείς παραλία. Έπινε καφέ στο μπαλκόνι, πέρασα μπροστά του με το μαύρο κολλητό σορτσάκι (μαγιό) και ένα ξεχειλωμένο μπλουζάκι γυμναστήριου.
- «Πού πας μικρέ;»
- «Για μπάνιο...»
- «Να ‘σου λοιπόν τα ξεπορτίσματα. Όσο λείπει η μάνα και η θεία σου, εγώ έχω ευθύνη…»
Στην αρχή νόμιζα πως μου κάνει πλάκα έτσι χαμογέλασα και του λέω:
- «Οκ, μην τρελαίνεσαι. Θα τα πούμε όταν γυρίσω…»
Μετά από κάνα δυο ώρες επιστρέφω από την παραλία. Μπαίνω και τον βρίσκω στο καθιστικό να ψιλοφρεσκάρει τα ποντίκια του. Έκανε κοιλιακούς κρατώντας δυο βαράκια. Τον χαιρετάω και πηγαίνω προς το μπάνιο να κάνω ντουζάκι.
Λίγο πριν φτάσω στην πόρτα, νιώθω δυο τανάλιες (τα χέρια του) να με γραπώνουν από τα μπράτσα. Με κολλάει με δύναμη στον πλαϊνό τοίχο! Ένιωσα στην αρχή μεγάλη τσαντίλα όταν τον άκουσα να μου λέει:
- «Μαλακισμένο, εμένα θα μ’ ακούς όταν σου μιλάω. Σου είπα κάτι και με έγραψες στα αρχίδια σου…»
Ήμουν έτοιμος να τον βρίσω, αλλά το ιδρωμένο του κορμί που με πίεζε στην πλάτη, η φωνή του σε τόνο επιτακτικό και το καυλί του που με πίεζε μέσα από το στενό του σορτσάκι που ακουμπούσε στο μαγιό με καύλωσε αφάνταστα.
Δεν το περίμενα... Για να μην καρφωθώ, τον ψιλοσπρώχνω και του ζητάω συγνώμη. Με αφήνει, γυρίζω και τον βλέπω να με κοιτάει άγρια, αλλά και καυλωμένα ταυτόχρονα. Αυτό ήταν... ένιωσα να χάνω τα πόδια μου.
- «Γι’ αυτό που έκανες και δεν με άκουσες, πριν κάνεις μπάνιο, θα κάνεις 100 κοιλιακούς».
Τον υπάκουσα τυφλά και τον ακολούθησα στο καθιστικό. Με βάζει κάτω στο ξύλινο πάτωμα και μου σφίγγει ξανά με τις τανάλιες, τα πόδια αυτή τη φορά. Με το βλέμμα του καυλωμένο και τα μπράτσα, στήθος, κοιλιακούς του πρησμένους από τη δική του προθέρμανση, αρχίζει να μετράει και εγώ να κάνω κοιλιακούς (είχα ήδη βγάλει το μπλουζάκι, πηγαίνοντας για μπάνιο). Καύλωσα και έφτασα περίπου στα 32 μετρήματα του. Τα έπαιξα και του λέω σταματώντας:
- «Δεν πάει άλλο...», και ξάπλωσα στο πάτωμα.
Τότε αγρίεψε και κοιτώντας τις ρώγες μου είπε:
- «Πάλι με γράφεις. Εγώ θα πω το τέλος!»
Αφήνει τα πόδια μου, με αρπάζει από τις ρώγες και αρχίζει να με σηκώνει να συνεχίσω. Πονούσαν οι ρώγες μου από το τσίμπημα και από τον ήλιο που με είχε αρπάξει. Καρφώθηκα και αντί να τον απωθήσω, το καυλί μου σκλήρυνε και διαγραφόταν από το μαγιό. Αντί να πω «Σταμάτα, πονάω!», έβγαλα έναν αναστεναγμό καύλας.
- «Το ήξερα πουστράκι πως σου αρέσουν οι άντρες. Σε είχα πάρει πρέφα πως κοιτούσες στην σχολή μου τους νεαρούς. Απλά ήθελα να βεβαιωθώ…»
Με σηκώνει όρθιο και με κοιτάει στα μάτια και χωρίς να έχει αφήσει τις ρώγες μου με ρωτάει:
- «Πόσα καυλιά έχεις φάει;»
- «Κανένα...»
- «Δεν το πιστεύω…»
Με ξαπλώνει πάνω στον καναπέ και μου βγάζει με δύναμη το μαγιό. Ανοίγει τον κώλο μου με τα χέρια του και αρχίζει να κοιτάζει την τρύπα μου από κοντά. Ξαφνικά νιώθω το δάχτυλο του να παραβιάζει την παρθένα από πούτσα τρύπα μου. Δάχτυλο είχα ξαναφάει. Αφού βεβαιώθηκε για την παρθενιά μου και έχοντας το δάχτυλο σφηνωμένο πίσω μου, λέει:
- «Αυτή την τρύπα θα την έχω μόνο εγώ. Είναι δικιά μου!»
Ούτε στο όνειρο μου δεν γινόταν αυτό. Ένιωθα τόσο υπόδουλο πουτανάκι, αλλά ταυτόχρονα και ασφάλεια στα χέρια του «άντρα μου». Με έβαλε να του γλύψω το θεριό του, περίπου 19 εκατοστά και ψιλοχοντρό, περίπου μισή ώρα χωρίς να χύνει. Αυτός αφού θήλασε με δύναμη την τρύπα και τις ρώγες μου έχοντας με ξαπλωμένο πάνω του λες και τιμωρούσε μωρό.
Άρχισα να χύνω πάνω στην κοιλιά μου. Εκείνος αφού άπλωσε το σπέρμα μου πάνω στις ρώγες, το άλειψε μέχρι που στέγνωσε, χωρίς να βγάλει το δάχτυλο από μέσα μου που το είχα πλέον συνηθίσει. Κοιτώντας με στα μάτια μου είπε.
- «Η τελευταία μέρα της παρθενιάς σου έφτασε!»
Εγώ απλά περίμενα την ολοκλήρωση της μύησης μου. Βγάζοντας το δάχτυλο από την τρύπα μου, με ξαπλώνει στον καναπέ και σηκώνοντας μου τα πόδια έως το κεφάλι αρχίζει να βάζει σάλιο μέσα στην τρύπα μου. Το πρησμένο του λοστάρι, γεμάτο με
προσπερματικά υγρά, άρχισε να παραβιάζει την στενή μου δίοδο χωρίς καπότα.
Δεν φοβήθηκα μην κολλήσω κάτι ούτε στιγμή: βλέπετε, το σκίσιμο και το τσούξιμο την τρύπας μου δεν μου άφησε λογική. Πονούσα ένιωθα ότι άνοιγα στα δύο, αλλά δεν ήθελα να σταματήσει. Όταν μετά από λίγο το καυλί του έφτασε πάτο, σταμάτησε να σπρώχνει. Άρχισα να συνηθίζω τον πόνο και τότε άνοιξα τα μάτια.
Ο δικός μου ημίθεος είχε εισβάλει στο κάστρο μου. Μου άφησε τα πόδια και άρχισε πάλι να τσιμπάει τις ρώγες μου. Τότε άρχισα μόνος μου να κουνάω το κωλαράκι πάνω στο καρφωμένο του λοστάρι.
- «Εγώ θα σε κάνω δικό μου πουστράκι και θα είναι το μικρό μας μυστικό αυτό…», είπε και άρχισε τη λεηλασία.
Μετά από δεκαπέντε λεπτά δυνατού ξεσκίσματος, ένιωσα ένα καυτό γεύμα με πρωτεΐνες να τρέφει την ξεσκισμένη μου πλέον τρύπα. Έχυσα ξανά χωρίς να έχω ακουμπήσει το καυλί μου. Αφού βγήκε από μέσα μου, με φίλησε στο στόμα και με οδήγησε στο μπάνιο. Ήμουν ευτυχισμένος.
Βγαίνοντας από το μπάνιο γυμνός, μου είχε ετοιμάσει να φάω. Εκείνο το βράδυ κοιμηθήκαμε αγκαλιά. Το πρωί ξύπνησα ευτυχισμένος και αφού μου έδωσε μια ξεγυρισμένη πίπα για πρωινό γεύμα, γεμάτο πρωτεΐνες όπως είπα, πήγαμε μαζί για μπάνιο. Πέντε μέρες απόλυτης ηδονής.
Το καλό με τον Γιώργο (θείος) ήταν ότι τις πέντε αυτές μέρες τα πρωινά ήταν ερωτικός με πρόστυχα πειράγματα και με φρόντιζε, σε αντίθεση με τα βράδια που με πηδούσε δυνατά κάνοντας με να νιώθω σκλαβάκι του, πουτανάκι του πληρωμένο, και εκείνος ήταν το αφεντικό!
Ακόμη και σήμερα που είχα πολλές σχέσεις και με γυναίκες, δεν έχω δώσει την τρύπα μου σε κανέναν άλλο. Αυτό το εκτιμάει... και με ανταμείβει αντίστοιχα όποτε μπορούμε να μείνουμε μόνοι....
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.