Υπόθεση: Ο φίλος μας γυρίζει από τη δουλειά και σταματώντας στο φανάρι, διαπιστώνει ότι ένας άλλος έχει σταματήσει δίπλα του και τον κοιτάζει επίμονα. Προσπαθώντας να τον προσεγγίσει νομίζοντας πως είναι κάποιος γνωστός, ανακαλύπτει ότι ο τύπος είχε διαθέσεις άλλου… τύπου.
Η ιστορία:
Είμαι ο Γιώργος, 32 ετών και δεν είχα καμιά σχετική εμπειρία μέχρι εκείνο το βράδυ. Ήταν γύρω στις 9:30 και γυρνούσα από δουλειά. Δεν είχε πολύ κίνηση και τα αυτοκίνητα στους δρόμους ήταν λίγα. Μάρτιος ο μήνας και ήταν μια όμορφη νύχτα. Ο καιρός άρχισε να φτιάχνει. Σταμάτησα στο φανάρι και λίγο αργότερα σταμάτησε ένα ακόμη αυτοκίνητο δίπλα μου. Μέχρι να ανάψει το φανάρι χάζευα δεξιά και αριστερά μέχρι που το μάτι μου έπεσε στο διπλανό οδηγό, τυχαία. Τον είδα να κοιτάει κι αυτός αλλά δεν έδωσα σημασία γιατί πολλές φορές τυχαίνει να συναντιούνται τα βλέμματα σε ένα φανάρι καθώς όλοι περιμένουν να φύγουν.
Όταν ξανακοίταξα είδα ξανά τον οδηγό να κοιτάει. Κράτησα το βλέμμα μου λίγο παραπάνω αφού σκέφτηκα μήπως είναι κάποιος γνωστός. Αλλά όταν κατάλαβα πως όχι το μυαλό μου άρχισε επιτέλους να παίρνει στροφές. Ο τύπος γύρω στα σαράντα, με κοντοκουρεμένα μαλλιά και απ’ όσο μπορούσα να δω, γεροδεμένος και με ένα σοβαρό ύφος. Τράβηξα το βλέμμα αφού σκέφτηκα μήπως με αγριοκοιτάζει. Το φανάρι άναψε πράσινο αλλά πίσω μας κανένα άλλο αυτοκίνητο, επομένως δεν υπήρχε λόγος να βιαστώ. Είπα να ρίξω μια ακόμη τελευταία ματιά.. άλλωστε τώρα μπορούσα να φύγω. Για κάποιο λόγο και οι δυο ξεκινήσαμε αργά. Σχεδόν τσούλησαν τα αυτοκίνητα. Κοίταξα προς το μέρος του και ενώ σιγά - σιγά κινούμασταν, μου χαμογελάει φαρδιά πλατιά. Εγώ δεν το περίμενα αλλά πρόλαβα να του χαμογελάσω κι εγώ.
Εγώ συνέχισα ευθεία ενώ εκείνος έστριψε αριστερά. Μόλις αρχίσαμε να χωριζόμαστε ανάβω τα αλάρμ και εκείνος σηκώνει το χέρι του μέσα από το αυτοκίνητο. Είχαμε χωριστεί. Όμως στο πρώτο άνοιγα του δρόμου που ήταν επαρχιακός σταμάτησα και είπα να περιμένω για λίγο. Πράγματι μετά από πέντε λεπτά το είδα να περνάει από μπροστά μου. Έπαιξα τα φώτα και σταματήσαμε λίγο παρακάτω. Κατεβαίνουμε από τα αυτοκίνητα και κάνουμε χειραψία. Εγώ είμαι 1.82, 87 κιλά, μελαχρινός. Εκείνος λίγο πιο κοντός και γεροδεμένος.
- «Γνωριζόμαστε από κάπου;» μου λέει.
- «Δε νομίζω» του λέω.
- «Μου φάνηκες γνωστός» μου λέει.
- «Γι’ αυτό χαμογέλασες;» λέω εγώ.
- «Όχι μόνο…»
- «Αλλά…;»
- «Να τα πούμε καλύτερα μέσα στο αυτοκίνητο;»
- «Γιατί όχι;» του λέω.
Μπήκαμε καθίσαμε και αρχίσαμε να μιλάμε για λίγο. Μέχρι που το χέρι του έπιασε το πόδι μου και μου είπε ότι έχω ωραία μάτια. Χαμογέλασα. Όμως δεν τράβηξε το χέρι του. Με ρώτησε αν με ενοχλεί και του είπα όχι. Ανέβαινε σιγά - σιγά και τρυφερά προς τον καβάλο μου. Έβαλε το χέρι του ανάμεσα στα μπούτια μου ακριβώς μπροστά από τα αρχίδια μου. Άρχισα να καυλώνω.
- «Μπορείς να κάνεις το ίδιο» μου λέει.
Εγώ όμως έπιασα κατευθείαν τον πούτσο του που είχε γίνει πέτρα.
- «Καύλωσες νομίζω…»
- «Εδώ και ώρα» μου λέει.
Αρχίσαμε να χαϊδευόμαστε και η καύλα σιγά - σιγά να ξεχειλίζει. Έπεσα στο στήθος του και άρχισα να του γλείφω τις ρώγες ενώ ταυτόχρονα του έπαιζα τον πούτσο. Κατέβασε τελείως το παντελόνι του και του τον έπαιζα δυνατά. Με σταμάτησε και μου είπε:
- «Και τώρα η σειρά σου…»
Με έριξε πίσω και έβαλε το πρόσωπο του στον πούτσο μου και τα αρχίδια μου. Τον έβαλε ολόκληρο στο στόμα του και μου έκανε ένα αργό καυλιάρικο χωρίς άγχος τσιμπούκι με τη γλώσσα του να απλώνεται από τα αρχίδια μέχρι το πουτσοκέφαλο. Είχε τρελαθεί.
- «Θα χύσω» του λέω.
- «Όποτε θέλεις και όπου θέλεις!» μου είπε.
Δεν πέρασαν πάνω από δυο λεπτά και τα πέταξα όλα επάνω στα χείλια του. Τρελή καύλα. Όση ώρα μου ρουφούσε τον πούτσο έπαιζε με το καυλί του και αφού έχυσα και με τα χύσια μου να κυλάνε από τα χείλια του στο σαγόνι του και στο λαιμό του, ξάπλωσε στο κάθισμα του και μου ζήτησε να του τον παίξω αφού ήταν έτοιμος. Τον έπαιζα δυνατά με το ένα χέρι ενώ με το άλλο του ζουλούσα τα αρχίδια. Και ναι.. έχυσε. Πολύ! Και ασταμάτητα. Τα έριξε όλα επάνω στην κοιλιά του και μπλέχτηκαν μέσα στις τρίχες του. Ήταν σκέτη καύλα.
Καθίσαμε, κάναμε ένα τσιγάρο και μετά χωριστήκαμε αφού πρώτα αλλάξαμε τηλέφωνο για να ξαναβρεθούμε. Ρε τι γίνεται στα φανάρια!
(Copyright protected OW ref: 49782)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.