Προηγούμενο μέρος: Το ξεπαρθένιασμα από τον πουτσαρά γαμιά ξάδερφο (3ο μέρος): Η Επανασύνδεση
Από τις σκέψεις μου με διέκοψε εκείνος:
- Δεν πιστεύω, ξαδερφούλη, όσο ήσουν στην Αθήνα να σου πείραξε κανένας άλλος το κωλαράκι;… με ρώτησε ενώ μου χάιδευε την τρύπα.
- Όχι, μόνο εσύ.
- Ωραία, γιατί μόνο εγώ θέλω να σε γαμάω…
απάντησε και αφού μου ακούμπησε το πρησμένο του πουτσοκέφαλο, έσπρωξε δυνατά για να μπορέσει να μπει στην για καιρό αγάμητη τρυπούλα μου. Ένα "σιγά" ξέφυγε από τα χείλη μου πάνω στον πανικό μου. Μάταια όμως, γιατί με δυο-τρεις γαμιές μου τον είχε καρφώσει όλον. Ούρλιαξα:
- Μη, πονάω, σταμάτα!
- Να σταματήσω; Δε θα 'σαι καλά. Κοίτα να δεις πώς μου τον έχεις κάνει, είπε και τον τράβηξε ξαφνικά έξω για να μου τον δείξει. Πράγματι, ήταν κατακόκκινος και σκληρός σαν πέτρα.
Αμέσως τον ξανάφερε στην τρύπα μου και με μιάς μου τον κάρφωσε ως τη ρίζα. Δάγκωσα το μαξιλάρι από τον πόνο, ενώ αυτός άρχισε να με γαμάει αργά.
- Υπέροχη αίσθηση, έτσι δεν είναι;
Με ρώτησε. Εγώ είχα σφίξει με τα δόντια μου το μαξιλάρι και δε μπορούσα ούτε να μιλήσω. Τότε όμως προσγειώθηκε με φόρα το χέρι του στον κώλο μου.
- Στο γαμιά δεν αρέσουν αυτά. Όταν σου μιλάει, πρέπει να απαντάς, φώναξε.
- Αχ… με πονάς, πιο σιγά, σε παρακαλώ…
τον ικέτευσα με αποκαμωμένη, σχεδόν σπασμένη φωνή. Ένα δεύτερο χαστούκι έσκασε με δύναμη όμως, στα κωλομέρια μου.
- Θα σε γαμάω όπως μου καυλώσει ρε πούστη! Το κατάλαβες; είπε συνεχίζοντας να με εμβολίζει αλύπητα.
- Ναι...
- Ναι τι;
- Ναι αφέντη!
- Μπράβο το καργιολάκι μου. Υπομονή. Θα δεις σε λίγο θα υποχωρήσει ο πόνος και θα σ' αρέσει όπως κάθε φορά.
Εννοείται πως δεν τον πίστεψα εκείνη τη στιγμή. Ο πόνος ήταν αφόρητος και το γαμήσι που μου έκανε ξέφρενο. Το κρεβάτι, αν και δεν ήταν παλιό, έτριζε και τράνταζε ολόκληρο.
- Μ... πόσο καιρό περίμενα αυτή τη στιγμή! Σήμερα, πουτανάκι μου θα με πληρώσεις μαζεμένα για όλο αυτόν τον καιρό που μου στέρησες το κωλαράκι σου…
είπε σαδιστικά συνεχίζοντας τα απανωτά του καρφώματα. Αν και η τρυπούλα μου εξακολουθούσε να τσούζει, τα προστυχόλογα που μου έλεγε έκαναν το πουλάκι μου να σηκωθεί και να φτάσει στο τέρμα από καύλα.
- Είδες; Στο 'πα ότι θα σ' αρέσει, είπε τότε.
- Αχ, σκίσε με ψωλαρά μου… του φώναξα μέσα στην καύλα.
- Αυτό κάνω μανάρι μου. Σε σκίζω. Από την πρώτη στιγμή ήξερα ότι κάνεις για ένα πράγμα. Για την πούτσα μου.
Με έσκιζε για λίγη ακόμη ώρα. Ύστερα με γύρισε ανάσκελα για να βλέπει τις αντιδράσεις μου, όπως μου είπε. Τώρα με γαμούσε κυκλικά και εγώ κουνούσα ρυθμικά τη λεκάνη μου.
- Χύνω μωρό μου, χύνω στο κωλαράκι σου…
φώναξε κάποια στιγμή και άδειασε στην τρύπα μου ποσότητες από τα ψωλοχύματα του που έτρεχαν και στα μπούτια μου. Εγώ ξερόχυνα όλη αυτή την ώρα. Με σήκωσε όρθιο και αφού με στήριξε στον τοίχο, έβαλε τα πόδια μου στους ώμους του και μου ξαναέχωσε το χοντρό και μεγάλο του παπάρι. Με πηδούσε περίπου όλη τη νύχτα. Αυτό γινόταν σχεδόν κάθε βράδυ, ώσπου ήρθε η κοπέλα του. Τότε το κάναμε όποτε βρίσκαμε ευκαιρία. Το καλό είναι ότι τελικά πέρασα στη Θεσσαλονίκη.
Copyright protected OW ref: 157287
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.