Προηγούμενο μέρος: Το ξεπαρθένιασμα από τον πουτσαρά γαμιά ξάδερφο (1ο μέρος)
Με γαμούσε τώρα με λύσσα με τη χοντρόπουτσα του. Ο ρυθμός του γαμησιού ήταν τόσο ξέφρενος που κόντευα να λιποθυμήσω από τον πόνο. Μέσα σε σχεδόν κοριτσίστικα ουρλιαχτά, τον ικέτευσα να χαμηλώσει το ρυθμό:
- Πιο σιγά, σε παρακαλώ!
- Κουμάντο στο γαμήσι μου κάνω εγώ! Εσύ απλά άνοιγε τα πόδια σου…
είπε συνεχίζοντας το άγριο ξέσκισμά μου, αυτή τη φορά πιο δυνατά. Μου δάγκωνε τα χείλη, μου πιπιλούσε το αυτί και μου ρουφούσε τις ρώγες.
- Σ' αρέσει πουτανάκι το γαμήσι που σου κάνω;… με ρώτησε σαδιστικά.
- Με πονάς!
- Στ' αρχίδια μου καριολάκι. Να μη με καύλωνες με το κωλαράκι σου.
Με εξευτέλιζε, ήταν φανερό. Το περίεργο όμως ήταν ότι είχε αρχίσει να μ' αρέσει αυτό που γινόταν. Έχανα την παρθενιά μου από έναν παίδαρο, όπως ακριβώς το είχα φανταστεί. Άρχισα λοιπόν να κουνάω ρυθμικά τη λεκάνη μου.
- Έτσι, κούνα τον κώλο σου στην πούτσα μου που σε γαμάει, δείξε μου πόσο υποταγμένη πουτάνα είσαι, μέχρι να σε φτύσει η πούτσα μου για το πουστριλίκι σου. Σε ξαναγκαστρώνω μωρό μου…
είπε κι άρχισε να χύνει το κωλαράκι μου για δεύτερη φορά. Βγήκε από μέσα μου, σηκώθηκε κι έκατσε στον καναπέ με το κοντάρι του ορθωμένο να κοιτάει το ταβάνι.
- Έλα μωρό μου να κάτσεις… μου είπε.
Σηκώθηκα με το ζόρι, γιατί δε με βαστούσαν τα πόδια και τον πλησίασα. Αφού μου έδωσε ένα χαστούκι στον κώλο, μου είπε:
- Μισό λεπτό για γύρνα να δω κάτι… είπε και κοίταξε την τρύπα μου. Ρε καργιολάκι, τι τρύπα έχεις εσύ, δεν πρόφτασα να στη βγάλω κι έκλεισε. Γαμώτο μου με τρελαίνεις…
είπε, με τράβηξε κοντά του και με φίλησε. Με έβαλε να κάτσω στο κοντάρι του. Τον έβαζα αργά-αργά μέσα μου, μέχρι να μου μπουν και οι 23 πόντοι του κι άρχισε να ανεβοκατεβαίνω, έχοντας εγώ τον έλεγχο για λίγη ώρα. Μετά από λίγο όμως τον πήρε πάλι αυτός, λέγοντάς μου:
- Μωρ' τι 'ναι αυτά; Δυνατά θέλω να σε γαμάω.
Με γάμησε έτσι ένα ακόμη μισάωρο κι ύστερα τελείωσε για τρίτη φορά μέσα μου. Αφού του τον καθάρισα, ξαπλώσαμε μαζί στον καναπέ και με ρώτησε αν το ευχαριστήθηκα όσο κι εκείνος.
- Πιο πολύ γαμιά μου, του απάντησα.
- Δηλαδή θα ήθελες να το θυμάσαι, με ρώτησε.
- Φυσικά και θα θυμάμαι την πρώτη μου φορά, του αποκρίθηκα.
- Ωραία, γιατί θα μπορούμε να τη βλέπουμε όποτε θες και να καυλώνουμε…
είπε και μου έδειξε το laptop του με την κάμερα.
Copyright protected OW ref: 154533
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.