Το e-mail μου είναι το:
Αυτή η ιστορία συνέβη τον Αύγουστο του 2009. Καταρχάς να πω πως είμαι 1.85, 77 κιλά, με κανονικό πούτσο και γυμνασμένος. Τώρα είμαι είκοσι αλλά από πιο μικρός έχω κάνει διάφορα περίεργα με τον ξάδερφό μου τα οποία όμως έμειναν μεταξύ μας.. ή έτσι νόμιζα..
Ο ξάδερφος μου είναι ο μόνος που ξέρει για τις σεξουαλικές μου προτιμήσεις. Μένει σε ένα παραθαλάσσιο μέρος κοντά στην Πρέβεζα από όπου κατάγομαι κι εγώ. Εκεί έχουμε σπίτι και το χρησιμοποιούμε πλέον σαν εξοχικό. Μέσα Αυγούστου πήγα λοιπόν εκεί για κανένα μήνα.. ο οποίος όμως χαράχτηκε βαθιά στη μνήμη μου.
Από την πρώτη μέρα που έφτασα ο Νίκος (ο ξάδερφος) ήρθε να μείνει μαζί μου όπως κάνει κάθε φορά που είμαι μόνος. Κυκλοφορούσαμε γυμνοί στο σπίτι και δεν είχαμε πρόβλημα ο ένας από τον άλλον. Να σημειώσω επίσης ότι το πιο τρελό που έχω κάνει ποτέ με τον Νίκο είναι ένα παιχνιδάκι που μαλακιζόμασταν πάνω από ένα μπισκότο και όποιος έχυνε τελευταίος, έχανε! Δηλαδή το έτρωγε. Και τις επτά φορές εγώ έχασα..!
Τέλος πάντων.. Από την πρώτη μέρα που πήγα μου είπε να κανονίσουμε κανένα παρτάκι να είμαστε εμείς οι δύο και η παρέα του. Εγώ συμφώνησα και αμέσως έκανε τα κατάλληλα τηλέφωνα στην παρέα του.. Το κανονίσαμε για το ερχόμενο Σάββατο, δύο μέρες μετά δηλαδή.
Το πρωί του Σαββάτου πήγαμε στην κοντινότερη παραλία για μπανάκι κι εγώ επέστρεψα σπίτι μου ενώ ο Νίκος στο δικό του... είχε κάτι δουλειές λέει. Ώσπου έφτασε το απόγευμα και ήρθε σπίτι μου με έναν σάκο πράγματα.. ποτά κατά κύριο λόγο. Λίγη ώρα μετά άρχισαν να έρχονται οι φίλοι του.. στο παρελθόν τους είχα γνωρίσει και είχαμε καλές σχέσεις.
Μέσα σε κανένα μισάωρο είχαν έρθει όλοι. Συνολικά είκοσι δύο αγόρια μεταξύ δεκαοκτώ και είκοσι δύο ετών. Δεν ήταν όπως το φανταζόμουν το πάρτι.. Είχαμε πολύ χαμηλά την μουσική και ήμασταν όλοι καθισμένοι στο πάτωμα σε έναν κύκλο και μαλακιζόμασταν σαν αγοράκια..! Από όλα τα άτομα εκείνα ήξερα μόνο τους πέντε, τον ξάδερφο και την παρέα του.. όλοι οι υπόλοιποι ήταν συμμαθητές του και φίλοι του.
Σε κάποια φάση, όπως ήμασταν και λέγαμε μαλακίες, ο Τάσος έριξε την ιδέα να παίξουμε αλήθεια ή θάρρος. Και επειδή ήταν δική του η ιδέα έβαλε τους κανόνες του, δηλαδή να μην υπάρχει η αλήθεια αλλά μόνο θάρρος και ξεκίνησε…
- «Νικολάκη.. Δείξε μας πως ήσουν όταν γεννήθηκες..» εννοώντας να βγάλει ότι φορούσε.
- «Έλα ρε μαλάκα! Από την αρχή με τέτοια ξεκίνησες;», του λέει ο Νίκος και σηκώνεται και γδύνεται.
Οι υπόλοιποι από κάτω άρχισαν τις επευφημίες και τα σχόλια.. Μετά ο Νίκος στρέφεται στον Θοδωρή:
- «Τεό, θέλω να κάνεις κάτι πολύ ζόρικο. Πέτα ότι φοράς και κάνε ότι πηδιέσαι στα τέσσερα..»
Άρχισε να τον βρίζει φιλικά βέβαια... του τύπου:
- «Α ρε πουστράκο... σε ανάβω καριόλη;»
Αφού έγινε κι αυτό από τον Θοδωρή τότε στράφηκε σε μένα..
- «Ρε Άλεξ… θέλουμε να κάνεις αυτό που έκανες με τον Νίκο και το μπισκότο..»
Εγώ έμεινα μαλάκας! Το ήξεραν όλοι γιατί κανένας τους δε φάνηκε να παραξενεύεται, ίσα - ίσα που σηκώθηκαν όλοι και πέταξαν τις ψωλές τους έξω. Ξέχασα να πω ότι ο Νίκος πήγαινε σε αθλητικό λύκειο οπότε από σώματα ήταν όλοι ένας κι ένας. Και εκεί που εγώ τα έχω χάσει και είκοσι και μαντραχαλάδες με καυλωμένες πούτσες έρχονται προς τα πάνω μου, συμπληρώνει κάτι ο Τεό:
- «Δεν σου είπα και κάτι ακόμα... αντί για μπισκότο θα χρησιμοποιήσουμε το κεφάλι σου...»
Εκεί πραγματικά τα έχασα εντελώς! Με την άκρη του ματιού μου είδα τον Νίκο να βγάζει μια κάμερα από το σάκο που έφερε και να αρχίζει να με τραβάει όσο τα παλικάρια όχι και τόσο φιλικά με έβριζαν και με έγδυναν.
Με κοιτάει ο Νίκος και μου χαμογελάει..
- «Μη φοβάσαι... εγώ είμαι εδώ..», είπε με ειρωνικό υφάκι και συνέχισε να τραβάει.
Είχαν κάνει όλοι έναν κύκλο γύρω μου και τραβούσαν μαλακία και ο Νίκος κάμερα. Μέσα σε πέντε με επτά λεπτά το πρόσωπο μου ήταν γεμάτο με είκοσι δύο ατόμων σπέρμα.. το οποίο εννοείται είχε στάξει και κάτω σε έναν δίσκο που μου έβαλαν κάτω από το κεφάλι και στο στήθος μου...
Ο τελευταίος που έχυσε ήταν ο Τάσος, του οποίου η αποστολή όμως δεν ήταν να φάει τα χύσια, αλλά να μου τα ταΐσει.. μέχρι ο Τάσος να τελειώσει το τάισμα με τον Νίκο να με τραβάει κάμερα καθόλη τη διάρκεια.. οι πουτσαράδες ξανακαύλωσαν με αποτέλεσμα να θέλουν κι άλλα..
Τότε με σήκωσαν και με έντυσαν με διάφορα ρούχα που είχε φέρει ο Νίκος. Ευτυχώς όχι γυναικεία.. παλιά ρούχα που δεν είχε πρόβλημα να σκιστούν ή ότι άλλο. Από κάτω φορούσα ένα παλιό μποξεράκι του Νίκου και κάτι παλιές φόρμες του μπαμπά του που μου ήταν πολύ μεγάλες.
Και τότε άρχισε το άγριο παιχνίδι... σφαλιάρες, χουφτώματα, φτύσιμο, μέχρι που έφτασε η φάση να μου ξεσκίζουν τα ρούχα που φορούσα. Ο Τεό ήρθε πίσω μου και έβαλε το κεφάλι της πούτσας του στον κώλο μου. Δεν ήταν καυλωμένος κι αυτό με παραξένεψε...
Την απορία μου την έλυσε που γρήγορα... άρχισε να κατουράει μέσα μου. Όταν τελείωσε, ήμουν γεμάτος από τα κάτουρα του κι ένιωθα βαρύς.. Τότε κάνει κάτι το οποίο ήταν ακόμη πιο παράξενο.. βάζει το στόμα του στο ύψος της κωλοτρυπίδες μου το ανοίγει διάπλατα και μου λέει:
- «Πέτα το με πίεση...»
Έτσι κι έκανα. Ήπιε όσο μπόρεσε και το υπόλοιπο έλουσε το σώμα του... Και τότε ήρθε η σειρά των αλυσίδων.. μου δέσανε τα χέρια και τα πόδια ανοιχτά και προς τα πάνω δεμένα με τα χέρια μου. Και τότε άρχισε το καλό...
Συνέχεια σε λίγο…
Ο ξάδερφος μου είναι ο μόνος που ξέρει για τις σεξουαλικές μου προτιμήσεις. Μένει σε ένα παραθαλάσσιο μέρος κοντά στην Πρέβεζα από όπου κατάγομαι κι εγώ. Εκεί έχουμε σπίτι και το χρησιμοποιούμε πλέον σαν εξοχικό. Μέσα Αυγούστου πήγα λοιπόν εκεί για κανένα μήνα.. ο οποίος όμως χαράχτηκε βαθιά στη μνήμη μου.
Από την πρώτη μέρα που έφτασα ο Νίκος (ο ξάδερφος) ήρθε να μείνει μαζί μου όπως κάνει κάθε φορά που είμαι μόνος. Κυκλοφορούσαμε γυμνοί στο σπίτι και δεν είχαμε πρόβλημα ο ένας από τον άλλον. Να σημειώσω επίσης ότι το πιο τρελό που έχω κάνει ποτέ με τον Νίκο είναι ένα παιχνιδάκι που μαλακιζόμασταν πάνω από ένα μπισκότο και όποιος έχυνε τελευταίος, έχανε! Δηλαδή το έτρωγε. Και τις επτά φορές εγώ έχασα..!
Τέλος πάντων.. Από την πρώτη μέρα που πήγα μου είπε να κανονίσουμε κανένα παρτάκι να είμαστε εμείς οι δύο και η παρέα του. Εγώ συμφώνησα και αμέσως έκανε τα κατάλληλα τηλέφωνα στην παρέα του.. Το κανονίσαμε για το ερχόμενο Σάββατο, δύο μέρες μετά δηλαδή.
Το πρωί του Σαββάτου πήγαμε στην κοντινότερη παραλία για μπανάκι κι εγώ επέστρεψα σπίτι μου ενώ ο Νίκος στο δικό του... είχε κάτι δουλειές λέει. Ώσπου έφτασε το απόγευμα και ήρθε σπίτι μου με έναν σάκο πράγματα.. ποτά κατά κύριο λόγο. Λίγη ώρα μετά άρχισαν να έρχονται οι φίλοι του.. στο παρελθόν τους είχα γνωρίσει και είχαμε καλές σχέσεις.
Μέσα σε κανένα μισάωρο είχαν έρθει όλοι. Συνολικά είκοσι δύο αγόρια μεταξύ δεκαοκτώ και είκοσι δύο ετών. Δεν ήταν όπως το φανταζόμουν το πάρτι.. Είχαμε πολύ χαμηλά την μουσική και ήμασταν όλοι καθισμένοι στο πάτωμα σε έναν κύκλο και μαλακιζόμασταν σαν αγοράκια..! Από όλα τα άτομα εκείνα ήξερα μόνο τους πέντε, τον ξάδερφο και την παρέα του.. όλοι οι υπόλοιποι ήταν συμμαθητές του και φίλοι του.
Σε κάποια φάση, όπως ήμασταν και λέγαμε μαλακίες, ο Τάσος έριξε την ιδέα να παίξουμε αλήθεια ή θάρρος. Και επειδή ήταν δική του η ιδέα έβαλε τους κανόνες του, δηλαδή να μην υπάρχει η αλήθεια αλλά μόνο θάρρος και ξεκίνησε…
- «Νικολάκη.. Δείξε μας πως ήσουν όταν γεννήθηκες..» εννοώντας να βγάλει ότι φορούσε.
- «Έλα ρε μαλάκα! Από την αρχή με τέτοια ξεκίνησες;», του λέει ο Νίκος και σηκώνεται και γδύνεται.
Οι υπόλοιποι από κάτω άρχισαν τις επευφημίες και τα σχόλια.. Μετά ο Νίκος στρέφεται στον Θοδωρή:
- «Τεό, θέλω να κάνεις κάτι πολύ ζόρικο. Πέτα ότι φοράς και κάνε ότι πηδιέσαι στα τέσσερα..»
Άρχισε να τον βρίζει φιλικά βέβαια... του τύπου:
- «Α ρε πουστράκο... σε ανάβω καριόλη;»
Αφού έγινε κι αυτό από τον Θοδωρή τότε στράφηκε σε μένα..
- «Ρε Άλεξ… θέλουμε να κάνεις αυτό που έκανες με τον Νίκο και το μπισκότο..»
Εγώ έμεινα μαλάκας! Το ήξεραν όλοι γιατί κανένας τους δε φάνηκε να παραξενεύεται, ίσα - ίσα που σηκώθηκαν όλοι και πέταξαν τις ψωλές τους έξω. Ξέχασα να πω ότι ο Νίκος πήγαινε σε αθλητικό λύκειο οπότε από σώματα ήταν όλοι ένας κι ένας. Και εκεί που εγώ τα έχω χάσει και είκοσι και μαντραχαλάδες με καυλωμένες πούτσες έρχονται προς τα πάνω μου, συμπληρώνει κάτι ο Τεό:
- «Δεν σου είπα και κάτι ακόμα... αντί για μπισκότο θα χρησιμοποιήσουμε το κεφάλι σου...»
Εκεί πραγματικά τα έχασα εντελώς! Με την άκρη του ματιού μου είδα τον Νίκο να βγάζει μια κάμερα από το σάκο που έφερε και να αρχίζει να με τραβάει όσο τα παλικάρια όχι και τόσο φιλικά με έβριζαν και με έγδυναν.
Με κοιτάει ο Νίκος και μου χαμογελάει..
- «Μη φοβάσαι... εγώ είμαι εδώ..», είπε με ειρωνικό υφάκι και συνέχισε να τραβάει.
Είχαν κάνει όλοι έναν κύκλο γύρω μου και τραβούσαν μαλακία και ο Νίκος κάμερα. Μέσα σε πέντε με επτά λεπτά το πρόσωπο μου ήταν γεμάτο με είκοσι δύο ατόμων σπέρμα.. το οποίο εννοείται είχε στάξει και κάτω σε έναν δίσκο που μου έβαλαν κάτω από το κεφάλι και στο στήθος μου...
Ο τελευταίος που έχυσε ήταν ο Τάσος, του οποίου η αποστολή όμως δεν ήταν να φάει τα χύσια, αλλά να μου τα ταΐσει.. μέχρι ο Τάσος να τελειώσει το τάισμα με τον Νίκο να με τραβάει κάμερα καθόλη τη διάρκεια.. οι πουτσαράδες ξανακαύλωσαν με αποτέλεσμα να θέλουν κι άλλα..
Τότε με σήκωσαν και με έντυσαν με διάφορα ρούχα που είχε φέρει ο Νίκος. Ευτυχώς όχι γυναικεία.. παλιά ρούχα που δεν είχε πρόβλημα να σκιστούν ή ότι άλλο. Από κάτω φορούσα ένα παλιό μποξεράκι του Νίκου και κάτι παλιές φόρμες του μπαμπά του που μου ήταν πολύ μεγάλες.
Και τότε άρχισε το άγριο παιχνίδι... σφαλιάρες, χουφτώματα, φτύσιμο, μέχρι που έφτασε η φάση να μου ξεσκίζουν τα ρούχα που φορούσα. Ο Τεό ήρθε πίσω μου και έβαλε το κεφάλι της πούτσας του στον κώλο μου. Δεν ήταν καυλωμένος κι αυτό με παραξένεψε...
Την απορία μου την έλυσε που γρήγορα... άρχισε να κατουράει μέσα μου. Όταν τελείωσε, ήμουν γεμάτος από τα κάτουρα του κι ένιωθα βαρύς.. Τότε κάνει κάτι το οποίο ήταν ακόμη πιο παράξενο.. βάζει το στόμα του στο ύψος της κωλοτρυπίδες μου το ανοίγει διάπλατα και μου λέει:
- «Πέτα το με πίεση...»
Έτσι κι έκανα. Ήπιε όσο μπόρεσε και το υπόλοιπο έλουσε το σώμα του... Και τότε ήρθε η σειρά των αλυσίδων.. μου δέσανε τα χέρια και τα πόδια ανοιχτά και προς τα πάνω δεμένα με τα χέρια μου. Και τότε άρχισε το καλό...
Συνέχεια σε λίγο…
(Copyright protected OW ref: 8365 "Erotic stories archive")
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.