Τρίτη βράδυ κι εγώ μόλις έχω σχολάσει και κατευθύνομαι προς το αμάξι μου. Έχω ραντεβού με μία κοπέλα που γνώρισα πρόσφατα σε μία καφετέρια. "Γαμώτο έχει πολύ κίνηση και θα αργήσω "σκέφτηκα. Δεν με νοιάζει και ιδιαίτερα όμως, αφού το μυαλό μου εξακολουθεί να είναι στην Έλενα. Με την Έλενα ήμουν μαζί 4 χρόνια και χωρίσαμε πριν κάποιους μήνες, έκτοτε δεν ξανάκανα κάτι με κοπέλα. Για την ακρίβεια το σημερινό μου ραντεβού ήταν το πρώτο μετά το χωρισμό μου. Με τα πολλά φτάνω επιτέλους σε ένα μπαράκι που είχαμε ραντεβού. Μπαίνω μέσα, κοιτάω τριγύρω και τη βλέπω να μου κάνει νόημα χαμογελαστή. "Η αυτή ομόρφυνε ξαφνικά ή εγώ έχω καιρό να πηδήξω και τις βλέπω όλες όμορφες" σκέφτηκα. Κατευθύνομαι προς το μέρος της και ομολογώ ότι η παρουσία της είναι επιβλητική.
- Γεια σου Ελεάννα, επιτέλους ήρθες, μου λέει γελώντας.
- Συγγνώμη για την καθυστέρηση, είχε πολύ κίνηση και άργησα…
της λέω, καθώς σκύβω και τη φιλάω στο μάγουλο.
- Δεν πειράζει άξιζε η αναμονή… μου απαντάει χαριτολογώντας.
- Συνήθως δεν αφήνω τόσο όμορφες γυναίκες να με περιμένουν, αλλά η κίνηση τέτοια ώρα είναι αρκετή…
απάντησα ,προσπαθώντας να δικαιολογηθώ. Η ώρα πέρασε πολύ ευχάριστα και χωρίς να βάλουμε γλώσσα μέσα μας από την κουβέντα.
- Να σου πω κάτι;… με ρωτάει.
- Βεβαίως, της απαντώ.
- Τόση ώρα μπορεί να μιλάμε και να γελάμε, αλλά εγώ σε φαντάζομαι γυμνή στο κρεβάτι μου.
- Κι εγώ το ίδιο, της απαντώ. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να φύγουμε.
Μετά από 10 λεπτά φτάσαμε σπίτι της. Είχαμε ήδη αρχίσει τα γλωσσόφιλα από το ασανσέρ. Ανοίγει βιαστικά την πόρτα του σπιτιού της και μπαίνουμε μέσα. Με κολλάει στον τοίχο και αρχίζει να μου πετάει βιαστικά τα ρούχα μου. Είμαι καυλωμένη αρκετά, αλλά κάτι δεν πάει καλά, όλα αρχίζω να τα συγκρίνω με την Έλενα. Προσπαθώ να τη διώξω από το μυαλό μου και να συνεχίσω. Τη βουτάω με δύναμη και την κολλάω πια εγώ στον τοίχο, θέλοντας να επιβληθώ και σε αυτήν και στην σκέψη μου. Μάταια όμως, εκεί όλα τελειώνουν, δε μπορώ να συνεχίσω και σταματάω.
- Συνέχισε, μη σταματάς…
μου λέει, χωρίς να έχει καταλάβει από την καύλα της ότι κάτι δεν πάει καλά.
- Συγνώμη δε μπορώ, δεν φταις εσύ, το λάθος είναι δικό μου…
απαντώ και φεύγω χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Μπαίνω στο αμάξι μου ταραγμένη και μονολογώντας συνεχώς "τι στο διάολο μου συμβαίνει; Εγώ και μόνο στην ιδέα ενός γυναικείου κορμιού, έχυνα... και τώρα τι; Είχα μια γυναίκα στα χέρια μου και την άφησα στα κρύα του λουτρού; Την πάτησες Ελεάννα, δεν είσαι ακόμα έτοιμη για καμία άλλη".
Βάζω μπροστά το αμάξι μου και χωρίς δεύτερη σκέψη κατευθύνομαι στο σπίτι της Έλενας. Έχουν περάσει ήδη έξι μήνες από τον χωρισμό μας και δεν έχω ιδέα γιατί πηγαίνω εκεί και τι θα της πω. Είμαι τόσο θυμωμένη όμως μαζί μου που δεν κατάφερα να έρθω σε επαφή με μία άλλη γυναίκα και μαζί της που με σημάδεψε ερωτικά και με άφησε γιατί ήθελε λέει να ζήσει μια "φυσιολογική" ζωή, οπότε δεν πολυσκέφτομαι ούτε το τι θα πω, ούτε το πως θα το πω.
Σε μισή ώρα είμαι κάτω από το σπίτι της, ανοίγω την τσάντα μου και παίρνω τα κλειδιά του σπιτιού της (μιας και ποτέ δεν μου τα ζήτησε πίσω). Ανοίγω με δύναμη την πόρτα και μπαίνω μέσα. Τη βλέπω να πετάγεται από τρόμο καθώς κάθονταν στο καναπέ και έβλεπε τηλεόραση.
- Τι στο διάολο κάνεις εδώ και πως μπαίνεις μέσα έτσι;…
μου λέει προφανώς νευριασμένη και κατευθύνεται προς το μέρος μου.
- Σε μισώ μωρή πουτάνα, μου κατέστρεψες τη ζωή, αυτό ήρθα να σου πω και να φύγω…
απαντώ το ίδιο νευριασμένα.
- Πέρνα έξω αμέσως, άρχιζε να τσιρίζει.
Αυτό ήταν. Πάντα με καύλωνε άγρια ο θυμός της. Την αρπάζω και τη βάζω στο τραπέζι της κουζίνας (μας άρεσε να πηδιόμαστε εκεί πάνω). Με χτυπούσε με μανία, με έβριζε και μου έλεγε να την αφήσω.
- Σκάσε, πρώτα θα σε πηδήξω όπως μου πήδηξες τη ζωή και μετά θα σε αφήσω…
της λέω και αρχίζω να τη γδύνω και να της ανοίγω τα πόδια. Οι μπουνιές της και οι γρατσουνιές της έβρισκαν άγρια το πρόσωπό μου, εγώ όμως δεν ένιωθα τίποτα. Ξαφνικά όμως μέσα σε αυτή την πάλη σωμάτων, άρχισα να νιώθω ότι αντιδρά θετικά. Σταματάει να με χτυπάει και με σφίγγει πάνω της.
- Κάνε με δική σου μωρό μου, όπως μόνο εσύ ξέρεις…
μου ψιθυρίζει στο αυτί και αρχίζει να με φυλάει στο στόμα. Την κοιτάζω σαστισμένη προσπαθώντας να καταλάβω αν το εννοούσε αυτό που είπε. Με αρπάζει και συνεχίζει να με φιλά. Αρχίζουμε πλέον να καυλώνουμε άγρια και οι δυο μας. Μου πετά βιαστικά τα ρούχα μου και μένοντας πια γυμνές και οι δυο, αρχίζουμε να τριβόμαστε με μανία η μία πάνω στο μουνί της άλλης. Την αρπάζω βίαια από το λαιμό και τη σφίγγω ελαφρά.
- Μόνο εγώ θα σε πηδάω, γιατί μόνο εγώ μπορώ να σε γαμάω έτσι…
της λέω και σκύβω να φιλήσω τις ρώγες της που από την καύλα είχαν πεταχτεί έξω.
- Μόνο εσύ θέλω να με πηδάς μωρό μου, εσένα περίμενα όλους αυτούς τους μήνες, ξέσκισε με τώρα καύλα μου…
μου απαντά σιγανά. Δεν έχω καιρό για χάσιμο, λείψαμε πολύ η μία στην άλλη τόσους μήνες. Με το ένα μου χέρι τραβάω τις ρώγες της και με το άλλο ψάχνω το μουνί της. Είναι μούσκεμα. Αρχίζω να παίζω με την κλειτορίδα της άγρια. Την ακούω να καυλώνει όλο και πιο πολύ, βάζω δύο δάχτυλα στο μουνάκι της και την κλειτορίδα της πλέον τη γλείφω με τη γλώσσα μου. Δε μου αρκούν όμως τα δύο δάχτυλα. Εγώ θέλω να τη σκίσω. Της ανοίγω καλά τα πόδια και προσπαθώ να βάλω όλη τη μπουνιά του χεριού μου μέσα της.
- Μη… πονάω…
μου λέει, αλλά δε δίνω σημασία (ούτως ή άλλως ποτέ δε μπορούσα να με ελέγξω όταν καύλωνα πολύ).
- Θα σου αρέσει, χαλάρωσε και απόλαυσε το…
της απαντώ και γλυστράω όλη τη μπουνιά του χεριού μου πια μέσα της. Βγάζει έναν ήχο καύλας και πόνου ταυτόχρονα. Εξακολουθεί όμως να μη μου φτάνει μόνο η μπουνιά μου και σπρώχνω το χέρι μου κι άλλο μέσα της.
- Μωρό μου τι μου κάνεις; Με πεθαίνεις από καύλα σήμερα, σπρώξε και άλλο... σε θέλω όλη μέσα μου… μου λέει.
Όλο μου το χέρι χωμένο στο μουνί της και η γλώσσα μου επάνω στην κλειτορίδα της. Νιώθω τις συσπάσεις της και επιταχύνω το ρυθμό μου. Το κορμί της τρέμει κι εγώ έχω βαρέσει κόκκινο χωρίς καν να με αγγίζει. Ακούω σε λίγα δευτερόλεπτα "σε χύνω καύλα μου, δική σου είμαι, ποτέ δεν έφυγα από σένα". Χωρίς να το καταλάβω έχυσα μαζί της. Βγάζω προσεχτικά το χέρι μου από μέσα της και αρχίζω να μαζεύω με την γλώσσα μου όλα τα υγρά της. Τόσο υπέροχη, όπως πάντα άλλωστε!
Δικό σου...
Copyright protected OW ref: 101330
- Γεια σου Ελεάννα, επιτέλους ήρθες, μου λέει γελώντας.
- Συγγνώμη για την καθυστέρηση, είχε πολύ κίνηση και άργησα…
της λέω, καθώς σκύβω και τη φιλάω στο μάγουλο.
- Δεν πειράζει άξιζε η αναμονή… μου απαντάει χαριτολογώντας.
- Συνήθως δεν αφήνω τόσο όμορφες γυναίκες να με περιμένουν, αλλά η κίνηση τέτοια ώρα είναι αρκετή…
απάντησα ,προσπαθώντας να δικαιολογηθώ. Η ώρα πέρασε πολύ ευχάριστα και χωρίς να βάλουμε γλώσσα μέσα μας από την κουβέντα.
- Να σου πω κάτι;… με ρωτάει.
- Βεβαίως, της απαντώ.
- Τόση ώρα μπορεί να μιλάμε και να γελάμε, αλλά εγώ σε φαντάζομαι γυμνή στο κρεβάτι μου.
- Κι εγώ το ίδιο, της απαντώ. Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να φύγουμε.
Μετά από 10 λεπτά φτάσαμε σπίτι της. Είχαμε ήδη αρχίσει τα γλωσσόφιλα από το ασανσέρ. Ανοίγει βιαστικά την πόρτα του σπιτιού της και μπαίνουμε μέσα. Με κολλάει στον τοίχο και αρχίζει να μου πετάει βιαστικά τα ρούχα μου. Είμαι καυλωμένη αρκετά, αλλά κάτι δεν πάει καλά, όλα αρχίζω να τα συγκρίνω με την Έλενα. Προσπαθώ να τη διώξω από το μυαλό μου και να συνεχίσω. Τη βουτάω με δύναμη και την κολλάω πια εγώ στον τοίχο, θέλοντας να επιβληθώ και σε αυτήν και στην σκέψη μου. Μάταια όμως, εκεί όλα τελειώνουν, δε μπορώ να συνεχίσω και σταματάω.
- Συνέχισε, μη σταματάς…
μου λέει, χωρίς να έχει καταλάβει από την καύλα της ότι κάτι δεν πάει καλά.
- Συγνώμη δε μπορώ, δεν φταις εσύ, το λάθος είναι δικό μου…
απαντώ και φεύγω χωρίς περαιτέρω εξηγήσεις. Μπαίνω στο αμάξι μου ταραγμένη και μονολογώντας συνεχώς "τι στο διάολο μου συμβαίνει; Εγώ και μόνο στην ιδέα ενός γυναικείου κορμιού, έχυνα... και τώρα τι; Είχα μια γυναίκα στα χέρια μου και την άφησα στα κρύα του λουτρού; Την πάτησες Ελεάννα, δεν είσαι ακόμα έτοιμη για καμία άλλη".
Βάζω μπροστά το αμάξι μου και χωρίς δεύτερη σκέψη κατευθύνομαι στο σπίτι της Έλενας. Έχουν περάσει ήδη έξι μήνες από τον χωρισμό μας και δεν έχω ιδέα γιατί πηγαίνω εκεί και τι θα της πω. Είμαι τόσο θυμωμένη όμως μαζί μου που δεν κατάφερα να έρθω σε επαφή με μία άλλη γυναίκα και μαζί της που με σημάδεψε ερωτικά και με άφησε γιατί ήθελε λέει να ζήσει μια "φυσιολογική" ζωή, οπότε δεν πολυσκέφτομαι ούτε το τι θα πω, ούτε το πως θα το πω.
Σε μισή ώρα είμαι κάτω από το σπίτι της, ανοίγω την τσάντα μου και παίρνω τα κλειδιά του σπιτιού της (μιας και ποτέ δεν μου τα ζήτησε πίσω). Ανοίγω με δύναμη την πόρτα και μπαίνω μέσα. Τη βλέπω να πετάγεται από τρόμο καθώς κάθονταν στο καναπέ και έβλεπε τηλεόραση.
- Τι στο διάολο κάνεις εδώ και πως μπαίνεις μέσα έτσι;…
μου λέει προφανώς νευριασμένη και κατευθύνεται προς το μέρος μου.
- Σε μισώ μωρή πουτάνα, μου κατέστρεψες τη ζωή, αυτό ήρθα να σου πω και να φύγω…
απαντώ το ίδιο νευριασμένα.
- Πέρνα έξω αμέσως, άρχιζε να τσιρίζει.
Αυτό ήταν. Πάντα με καύλωνε άγρια ο θυμός της. Την αρπάζω και τη βάζω στο τραπέζι της κουζίνας (μας άρεσε να πηδιόμαστε εκεί πάνω). Με χτυπούσε με μανία, με έβριζε και μου έλεγε να την αφήσω.
- Σκάσε, πρώτα θα σε πηδήξω όπως μου πήδηξες τη ζωή και μετά θα σε αφήσω…
της λέω και αρχίζω να τη γδύνω και να της ανοίγω τα πόδια. Οι μπουνιές της και οι γρατσουνιές της έβρισκαν άγρια το πρόσωπό μου, εγώ όμως δεν ένιωθα τίποτα. Ξαφνικά όμως μέσα σε αυτή την πάλη σωμάτων, άρχισα να νιώθω ότι αντιδρά θετικά. Σταματάει να με χτυπάει και με σφίγγει πάνω της.
- Κάνε με δική σου μωρό μου, όπως μόνο εσύ ξέρεις…
μου ψιθυρίζει στο αυτί και αρχίζει να με φυλάει στο στόμα. Την κοιτάζω σαστισμένη προσπαθώντας να καταλάβω αν το εννοούσε αυτό που είπε. Με αρπάζει και συνεχίζει να με φιλά. Αρχίζουμε πλέον να καυλώνουμε άγρια και οι δυο μας. Μου πετά βιαστικά τα ρούχα μου και μένοντας πια γυμνές και οι δυο, αρχίζουμε να τριβόμαστε με μανία η μία πάνω στο μουνί της άλλης. Την αρπάζω βίαια από το λαιμό και τη σφίγγω ελαφρά.
- Μόνο εγώ θα σε πηδάω, γιατί μόνο εγώ μπορώ να σε γαμάω έτσι…
της λέω και σκύβω να φιλήσω τις ρώγες της που από την καύλα είχαν πεταχτεί έξω.
- Μόνο εσύ θέλω να με πηδάς μωρό μου, εσένα περίμενα όλους αυτούς τους μήνες, ξέσκισε με τώρα καύλα μου…
μου απαντά σιγανά. Δεν έχω καιρό για χάσιμο, λείψαμε πολύ η μία στην άλλη τόσους μήνες. Με το ένα μου χέρι τραβάω τις ρώγες της και με το άλλο ψάχνω το μουνί της. Είναι μούσκεμα. Αρχίζω να παίζω με την κλειτορίδα της άγρια. Την ακούω να καυλώνει όλο και πιο πολύ, βάζω δύο δάχτυλα στο μουνάκι της και την κλειτορίδα της πλέον τη γλείφω με τη γλώσσα μου. Δε μου αρκούν όμως τα δύο δάχτυλα. Εγώ θέλω να τη σκίσω. Της ανοίγω καλά τα πόδια και προσπαθώ να βάλω όλη τη μπουνιά του χεριού μου μέσα της.
- Μη… πονάω…
μου λέει, αλλά δε δίνω σημασία (ούτως ή άλλως ποτέ δε μπορούσα να με ελέγξω όταν καύλωνα πολύ).
- Θα σου αρέσει, χαλάρωσε και απόλαυσε το…
της απαντώ και γλυστράω όλη τη μπουνιά του χεριού μου πια μέσα της. Βγάζει έναν ήχο καύλας και πόνου ταυτόχρονα. Εξακολουθεί όμως να μη μου φτάνει μόνο η μπουνιά μου και σπρώχνω το χέρι μου κι άλλο μέσα της.
- Μωρό μου τι μου κάνεις; Με πεθαίνεις από καύλα σήμερα, σπρώξε και άλλο... σε θέλω όλη μέσα μου… μου λέει.
Όλο μου το χέρι χωμένο στο μουνί της και η γλώσσα μου επάνω στην κλειτορίδα της. Νιώθω τις συσπάσεις της και επιταχύνω το ρυθμό μου. Το κορμί της τρέμει κι εγώ έχω βαρέσει κόκκινο χωρίς καν να με αγγίζει. Ακούω σε λίγα δευτερόλεπτα "σε χύνω καύλα μου, δική σου είμαι, ποτέ δεν έφυγα από σένα". Χωρίς να το καταλάβω έχυσα μαζί της. Βγάζω προσεχτικά το χέρι μου από μέσα της και αρχίζω να μαζεύω με την γλώσσα μου όλα τα υγρά της. Τόσο υπέροχη, όπως πάντα άλλωστε!
Δικό σου...
Copyright protected OW ref: 101330
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.