Σύνδεση || Εγγραφή
Φόρμα εισόδου
Αγαπητέ επισκέπτη. Σαν επισκέπτης δεν έχετε πλήρη πρόσβαση σε όλες τις λειτουργίες, και το περιεχόμενο του XStream. Οι ιστορίες που βλέπετε είναι αυτές που είχαν δημοσιευθεί πριν από μέρες.

Για να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση θα πρέπει πρώτα να εγγραφείτε στην online κοινότητα μας και έπειτα να ενεργοποιήσετε την πλήρη πρόσβαση που σας δίνει πλήρη δικαιώματα χρήσης των υπηρεσιών του XStream όπως... Το να βλέπετε όλες τις δημοσιευμένες ιστορίες, Nα σχολιάζετε, να επικοινωνείτε μέσω chat, Nα κάνετε video calls, Nα ανταλλάσετε φωτογραφίες και video, κλπ.

Το XStream δεν είναι απλά ένας χώρος που διαβάζετε ιστορίες. Είναι μια ενεργή κοινότητα ενηλίκων που για όσους τη δοκιμάζουν γίνεται τρόπος ζωής!

Αποποίηση ευθυνών: Όλα τα κείμενα της κατηγορίας, είναι έργα μυθοπλασίας!

Το περιεχόμενο και οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στο XStream.gr, συμπεριλαμβανομένων και των διαφημίσεων, με οποιονδήποτε τρόπο και εάν αυτές εμφανίζονται, δε θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να θεωρούνται ως έγκυρες πληροφορίες, συμβουλές ή ως παραίνεση για συγκεκριμένη ενέργεια.

Περαιτέρω, ο χρήστης κατανοεί και αποδέχεται ότι, επισκεπτόμενος τις σελίδες περιεχομένου και χρησιμοποιώντας τις υπηρεσίες του XStream.gr, είναι πιθανό να εκτεθεί σε περιεχόμενο, το οποίο, για κάποια μερίδα ανθρώπων, μπορεί θα θεωρείται ως άσεμνο, απρεπές, ενοχλητικό, προσβλητικό κλπ. Σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο το XStream.gr για οποιαδήποτε βλάβη ή ζημία που τυχόν υποστούν οι χρήστες του, λόγω της έκθεσής τους σε περιεχόμενο τέτοιου είδους, καθώς μια τέτοια έκθεση γίνεται με τη ρητή προς τούτο εκπεφρασμένη βούλησή τους.

Οι χρήστες επισκέπτονται τις σελίδες περιεχομένου και υπηρεσιών με αποκλειστικά δική τους πρωτοβουλία και ευθύνη. Το XStream σε καμία περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ότι αποδέχεται ή ενστερνίζεται καθ' οιονδήποτε τρόπο τις εκφραζόμενες στις δημοσιευόμενες ιστορίες προσωπικές ιδέες ή αντιλήψεις των χρηστών που τις αποστέλλουν ή άλλων προσώπων.

Όλα τα κείμενα της κατηγορίας είναι έργα μυθοπλασίας, ανεξάρτητα από το αν ο κάθε συγγραφέας ισχυρίζεται το αντίθετο για να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στα όσα γράφει. Ονόματα, χαρακτήρες, επιχειρήσεις, τόποι, γεγονότα και περιστατικά, είτε είναι προϊόντα της φαντασίας του συγγραφέα ή τα χρησιμοποιεί για να αποδώσει τα όσα φαντάστηκε. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα ή πραγματικά γεγονότα, είναι καθαρά συμπτωματική. ΜΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ στην πραγματική ζωή όσα διαβάζετε!

Το e-mail μου είναι το:
Διαβάζοντας μια-δυο ιστορίες αποφάσισα να γράψω μια μικρή ιστοριούλα κι εγώ. Όσα περιγράφω να τα κρίνετε εσείς αν είναι αληθινά ή ψέματα, αν συνέβησαν ή είναι της φαντασίας μου.

Δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι είμαι λογοτέχνης αλλά θα προσπαθήσω όσο μπορώ να χειριστώ καλύτερα τον γραπτό λόγο.

Όλα συνέβησαν πριν από μερικά (τι σημασία έχει πόσα ακριβώς) χρόνια. Διατηρούσαμε μαζί με κάποιον φίλο μια μικρή επιχείρηση. Ήταν η εποχή που προσπαθούσαμε να την επεκτείνουμε και το άγχος για την επιτυχία ήταν μεγάλο. Για αρκετό διάστημα είχαμε ξεχάσει και τι σημαίνει ξεκούραση ακόμη και τα σαββατοκύριακα.

Όταν όλα άρχισαν να δουλεύουν όπως τα θέλαμε και τα είχαμε σχεδιάσει αποφασίσαμε να απουσιάσουμε εκ περιτροπής για λίγες ημέρες. Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν ξεκούραση. Όρεξη για μεγάλο ταξίδι δεν υπήρχε κι έτσι πήγα για λίγες μέρες σε κάποιο κοντινό νησί. Είχα κλείσει δωμάτιο σε κάποιο όμορφο ξενοδοχείο εκεί. Ήταν το μέρος που συνήθιζα να πηγαίνω. Τέλος άνοιξης αρχές του καλοκαιριού. Την ημέρα ζέστη αρκετή και το βράδυ δροσούλα. Κάποιοι πιο τολμηροί είχαν αρχίσει να κολυμπάνε στη θάλασσα.

Από τη βεράντα έβλεπα την παραλία που ήταν μπροστά από το ξενοδοχείο. Παρατηρούσα όσους ήταν εκεί. Άλλοι κολυμπούσαν, άλλοι κάθονταν στον ήλιο. Το βλέμμα μου σταμάτησε σ' ένα ζευγάρι. Αυτός γύρω στα πενήντα και η σύζυγος (έτσι υπέθετα) λίγο μικρότερη. Εγώ ήμουν στα τριάντα μου τότε. Ακόμη δεν ξέρω τι ήταν αυτό που έκανε το βλέμμα μου να σταθεί πάνω τους. Να μην ξεκολλάει. Παρατηρούσα κάθε σπιθαμή του κορμιού τους. Έβλεπα κάθε κίνησή τους. Και διέκρινα αυτή την απερίγραπτη τυπικότητα που καταντάει ψυχρότητα ανάμεσά τους.

Περνώντας η ώρα έφυγαν, μπήκα κι εγώ μέσα. Έκανα ένα μπάνιο και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Η εικόνα τους χωρίς να έχει κάτι ερωτικό όση ώρα τους παρατηρούσα γύριζε μέσα στο μυαλό μου. Φανταζόμουν τον κύριο να παίζει με τα βυζιά μου και την κυρία να με χαϊδεύει απαλά και να φιλάει κατεβαίνοντας όλο και πιο χαμηλά στο κορμί μου, μέχρι να χωθεί ανάμεσα στα πόδια μου. Είχα ερεθιστεί αφάνταστα. Άρχισα να χαϊδεύω το σώμα μου. Να τρίβω τις ρώγες μου. Είχαν σκληρύνει. Τις τσιμπούσα έτσι όπως ήταν καυλωμένες. Ένιωθα να βρέχομαι. Το μουνάκι μου είχε πρηστεί. Είχε μουσκέψει. Με το ένα χέρι έτριβα τις ρώγες μου και με το άλλο έτριβα τα φουσκωμένα μουνόχειλά μου.

Γλίστρησα απαλά το δάκτυλό μου στη μουσκεμένη τρύπα μου και άρχισα να γαμιέμαι μόνη. Έβαλα και δεύτερο δάχτυλο μέσα μου. Ο κόσμος γύρω μου είχε χαθεί. Το μόνο που ένοιωθα ήταν αφάνταστη ηδονή. Και τα υγρά μου να μου μουσκεύουν τα δάχτυλα. Γεύτηκα τους χυμούς μου. Κάθε σταγόνα τους από το χέρι μου πέρασε στη γλώσσα μου. Αποκοιμήθηκα. Ήταν περασμένες δέκα όταν ξύπνησα και αποφάσισα να κατέβω στο καφέ. Δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο λόγο.

Μπαίνοντας αντικρίζω το ζευγάρι της παραλίας. Κάτι σαν ρεύμα πέρασε το κορμί μου. Πήγα και κάθισα αρκετά κοντά τους. Έτσι που να τους παρατηρώ καλύτερα. Κάτι με τραβούσε σ' αυτούς. Ειδικά στη γυναίκα. Δεν είχα ποτέ μου σχέση με γυναίκα μέχρι τότε. Και ούτε μου είχε περάσει από το μυαλό κάτι τέτοιο. Χωρίς να είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή είχε κάτι που με μαγνήτιζε. Το βλέμμα μου καρφώθηκε πάνω της. Δεν προσπαθούσα να το αποφύγω αυτό. Δεν μπορούσα. Αυτή συνέλαβε το βλέμμα μου και με κοιτούσε επίμονα και η ίδια. Αυτό με έκανε να κοιτάξω αλλού, όχι όμως για πολλή ώρα. Την ξανακοίταξα. Και διαπίστωσα πως και αυτή με κοιτούσε διαρκώς. Κάποιοι ήρθαν και κάθισαν κοντά τους. Ήταν δυο καλοντυμένοι άντρες. Και μετά από λίγα λεπτά σηκώθηκαν μαζί με το σύζυγο κι έφυγαν.

Σε λίγο την είδα να σηκώνεται και να με πλησιάζει...

-    «Ρένα», μου είπε με μια σταθερή γλυκιά φωνή.

Πάγωσα.

-    «Δροσιά», της απαντώ αφού σηκώθηκα με τρεμάμενα πόδια.

Καθίσαμε. Και αρχίσαμε μια κουβέντα δίχως νόημα, χωρίς να λέμε τίποτε. Ξαφνικά μου λέει:

-    «Έλα μαζί μου».

-    «Που θα πάμε;» ρώτησα.

Χαμογέλασε.

-    «Θα δεις…», ήταν η απάντηση.

Σηκώθηκα και την ακολούθησα.
203, το κλειδί από την reception. Το δωμάτιό τους; Μάλλον. Ανεβήκαμε και μπήκαμε στο δωμάτιο.

-    «Κάθισε!» μου λέει και εγώ σωριάζομαι κυριολεκτικά σε μια πολυθρόνα.

Έρχεται και στέκεται όρθια μπροστά μου. Διακρίνω πλέον κάθε πόντο του κορμιού της. Ακόμη και τις ρώγες της σηκωμένες κάτω από το πουκάμισό της.

-    «Με κοιτάζεις από χθες», μου λέει και με παγώνει ακόμη περισσότερο.

Κάτι ψελλίζω αλλά λέξη δε βγαίνει από το στόμα μου.

-    «Μ' αρέσει αυτό…», συνεχίζει. «Σου αρέσουν οι γυναίκες; Να τις βλέπεις, να τις ακουμπάς;» με ρωτάει.

Εγώ άγαλμα. Χωρίς να περιμένει απάντηση ανοίγει λίγο τα πόδια της και κατεβάζει το παντελόνι της μέχρι τα γόνατα. Το άσπρο βρακάκι της φαινόταν βρεγμένο και από μέσα διακρίνονταν ένα καλοξυρισμένο μουνάκι. Άρχισε να το χαϊδεύει.

-    «Άνοιξε τα πόδια σου», μου λέει. «Θέλω να σε δω».

Από τη μια ένας αδιόρατος φόβος κι από την άλλη ερεθισμός.
Είχα αρχίσει να ανάβω. Άνοιξα τα πόδια μου.

-    «Κι άλλο..», μου λέει.

Υπάκουσα σαν υπνωτισμένη.

-    «Δείξε μου το μουνάκι σου», συνέχισε κι εγώ παραμέρισα το κιλοτάκι μου.

Έγλυψε τα δάκτυλά της και άρχισε να τα βάζει μέσα της. Οι κινήσεις της γίνονταν όλο και πιο γρήγορες κι ένα ελαφρό μουγκρητό ευχαρίστησης να βγαίνει από τα χείλη της. Είδα έτσι όπως ήμουν ακίνητη να βγάζει τα μουσκεμένα δάκτυλά της και να μου τα δίνει να τα γλύψω. Δε μπορούσα να αρνηθώ.

Έσκυψε και με φίλησε στο στόμα και μετά γονάτισε μπροστά μου. Το μουσκεμένο μουνί μου φαινόταν έτσι όπως είχα παραμερίσει το κιλοτάκι μου. Άρχισε να χαϊδεύει τα πόδια μου. Έφτασε μέχρι το μουνί μου και άρχισε να σφίγγει τα πρησμένα μουνόχειλά μου. Έτριβε και έσφιγγε. Ένιωσα πως με το ένα χέρι τα άνοιξε κι άρχισε να με γαμάει με τα δάκτυλά της. Έχυνα... Ασταμάτητα… Απέραντη ατέλειωτη ηδονή. Τα έβγαλε κι έτσι όπως ήταν βρεγμένα άρχισε να μου τρίβει τη κωλοτρυπίδα, αφού ανασήκωσε λίγο τα πόδια μου για να μπορεί να φτάσει εκεί.

-    «Όχι..», της λέω.

Ήταν το πρώτο όχι που της είπα και σφίχτηκα.

-    «Μη φοβάσαι…», μου απαντάει.

Κι έβαλε το δάκτυλό της μέσα μου. Μόλις μπήκε σταμάτησε, δεν το έβαλε όλο. Χαλάρωσα. Κι εκείνη προχώρησε σιγά-σιγά μέχρι να χαθεί στη τρύπα του κώλου μου. Βόγκηξα… Από πόνο αλλά και ηδονή. Έμεινε για λίγο εκεί και μετά άρχισε με αργές κινήσεις να το παίζει μέσα-έξω. Σιγά και απαλά έβαλε και το άλλο χέρι της στο μουνί μου. Δεν μπορούσα να κρατηθώ. Έχυνα συνεχώς. Πρώτη φορά ένιωσα τέτοια ηδονή. Όταν αποκαμωμένη έγειρα το κεφάλι μου πίσω έβγαλε σιγά το δάκτυλό της από τον κώλο μου και συνέχιζε να μου τρίβει τη τρυπούλα. Έμεινα αρκετή ώρα έτσι. Κι αυτή εκεί δίπλα.

Σηκώθηκα, την φίλησα κι έφυγα. Πήρα το κλειδί του δωματίου μου και πήγα να κάνω ένα μπάνιο για να συνέλθω. Έμεινα μέχρι αργά το μεσημέρι εκεί ξαπλωμένη να σκέφτομαι ότι είχε συμβεί. Κατεβαίνοντας στο εστιατόριο για φαγητό ήταν εκεί μόνη. Με κάλεσε. Κάθισα κοντά της. Έβγαλε από την τσάντα της και μου έδωσε την κάρτα της.

-    «Αν ποτέ θελήσεις να συναντηθούμε και στην Αθήνα…», ήταν τα λόγια της.

Αν ήθελα...

Βρεθήκαμε από τότε άπειρες φορές. Και κάθε φορά έχει κάτι καινούργιο να μου δείξει. Κι όχι μόνο αυτή, αλλά κι όλη η θηλυκή συντροφιά της.

Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.

Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.