Δεν ήμουν ποτέ ανασφαλής σαν γυναίκα. Γνώριζα τις δυνατότητες μου όπως γνώριζα πολύ καλά και το ίδιο μου το σώμα. Μόνο που τελευταία ο Σταμάτης φερόταν κάπως παράξενα. Έλειπε πολλές ώρες από το σπίτι με πρόσχημα την πολύ δουλειά που έχει στο γραφείο του. Δεν είναι λίγες οι φορές που ερχόταν σπίτι αργά τη νύχτα, σχεδόν τα ξημερώματα. Έπεφτε κατευθείαν στο κρεβάτι, μου γύρναγε τον κώλο και κοιμόταν του καλού καιρού, ροχαλίζοντας σαν κτήνος.
Δεν ήταν που παραμελούσε απλώς τα συζυγικά του καθήκοντα, είχε να με αγγίξει ερωτικά πάνω από έναν ολόκληρο μήνα, αλλά ξεχνούσε ακόμα και να με φιλήσει όταν έφευγε έτσι φουριόζος κάθε πρωί, σφίγγοντας γερά τον χαρτοφύλακα στα χέρια του, όπως και όταν επέστρεφε. Σαν να μην ήμουν η γυναίκα του που παντρευτήκαμε ύστερα από σφοδρό έρωτα και κυρίως σαν να μην ήμουν καν εκεί. Λες και ξαφνικά άνοιξε η γη και με κατάπιε!
Και άλλες φορές στο παρελθόν, όταν ετοιμαζόταν να κλείσει μια μεγάλη συμφωνία, η δουλειά του τον απορροφούσε εντελώς και είχα και τότε παράπονα, αλλά τώρα είχε ξεπεράσει κάθε όριο. Ήταν όμως και κάτι άλλο που με ανησυχούσε περισσότερο. Όλη την ημέρα και τα βράδια φαντάζομαι, στο γραφείο είναι μαζί με την καινούρια του γραμματέα. Μπορεί να μετράω σαν γυναίκα, το ξέρω πολύ καλά, το διαπιστώνω και η ίδια κάθε πρωί που κοιτάζομαι στον καθρέφτη, μου το λένε και όλοι οι άλλοι, αλλά πως να τα βάλω με μια εικοσιδυάχρονη γκομενίτσα, όπως τη Ματίνα! Γιατί κακά τα ψέματα, το πουτανάκι είναι και γαμώ τα μoυvιά. Έχει ένα απίθανο λεπτό κορμάκι, με μικρά στητά βυζάκια και φανταστικό κωλαράκι. Τα κατάξανθα μαλλιά της είναι πολύ κοντά κομμένα, σχεδόν αγορίστικα, τα γαλανά μάτια της λάμπουν από ζωντάνια και τα κατακόκκινα χειλάκια της στολίζουν το κουκλίστικο προσωπάκι της. Όσες φορές την είδα ήταν ντυμένη με εφαρμοστά παντελόνια και μουστάκια που άφηναν γυμνή τη λεία κοιλίτσα της με τον προκλητικό αφαλό της στη φόρα, ή στενές φούστες που αγκάλιαζαν σφιχτά τα κωλομέρια της και ξεκούμπωτα πουκάμισα ή μπλούζες με βαθύ ντεκολτέ. Όσο για το άρωμά της, καλύτερα να μη μιλήσω γιατί μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.. Κάθε άντρας θα έκανε σαν τρελός για πάρτη της. Γιατί όχι κι ο δικός μου; Και όσο σκέφτομαι ότι δυο μήνες πριν που ήρθε να ζητήσει δουλειά, ήμουν εγώ αυτή που επέμενε να προσληφθεί γιατί όσο να \'ναι, μου είχε κάνει εντύπωση και πίστευα ότι και προσόντα διέθετε και με την παρουσία της θα ομόρφαινε το γραφείο και θα βοηθούσε στο κλείσιμο συμφωνιών.
Η κατάσταση όσο πήγαινε γινόταν όλο πιο αβάσταχτη για μένα. Ένα πρωί, την ώρα που άνοιγε την πόρτα χωρίς να μου πει έστω μια καλημέρα, τον άρπαξα βίαια από το μπράτσο και τον τράβηξα να γυρίσει προς το μέρος μου. Με κοίταξε ξαφνιασμένος αλλά δεν του έδωσα καθόλου χρόνο να πει οτιδήποτε. Τον βομβάρδισα με τις σκέψεις που με απασχολούσαν το τελευταίο καιρό και τον κατηγόρησα στα ίσια ότι πηδούσε τη γραμματέα του και γι\' αυτό με παραμελούσε έτσι, με αυτόν τον ανεκδιήγητο και απαράδεχτο τρόπο. Ήμουν έξαλλη και ούρλιαζα, ενώ εκείνος παρέμενε απαθής με το πρόσωπό του ανέκφραστο.
«Δεν ξέρεις τι λες!» είπε στο τέλος. «Να μου λείπουν οι υστερίες, τέτοιες ώρες. Με τη δουλειά που έχω, πρέπει να διατηρώ καθαρό το μυαλό μου. Σε λίγες μέρες που θα τελειώσω με την καινούρια συμφωνία, θα τα πούμε με την ησυχία μας και θα δεις ότι κάνεις λάθος σε ότι σκέφτεσαι για μένα».
«Τότε θα είναι πολύ αργά ... » ξεκίνησα να λέω αλλά εκείνος βρόντηξε την πόρτα πίσω του και με παράτησε σύξυλη πριν προλάβω να του μιλήσω για το διαζύγιο που είχα υπόψη μου να απαιτήσω. Όταν έφυγε δεν είχα όρεξη να κάνω τίποτα!
Κάθισα στον καναπέ και σχεδόν δεν ήμουν σε θέση να σκεφτώ το οτιδήποτε. Χτύπησε ακόμα και το κουδούνι της εξώπορτας και δεν του έδωσα καμιά απολύτως σημασία. Στο τρίτο όμως κουδούνισμα σηκώθηκα αργά, µε κόπο οµολογουµένως, βλαστημώντας και πήγα να ανοίξω.
Πρώτα µε τύλιξε το άρωμα της και µετά είδα τη Ματίνα, κούκλα όπως πάντα και ντυμένη ιδιαίτερα προκλητικά, να στέκεται στο πλατύσκαλο. Να πω ότι τα έχασα, θα ήταν λίγο. Την κοιτούσα αποσβολωμένη για κάμποσα δευτερόλεπτα και µετά άρχισα να θυμώνω µε το θράσος της. Εκείνη όμως χαζογελούσε γλυκά και µε ρώτησε αν µπορούσε να περάσει.
«Ο Σταμάτης δεν είναι εδώ», απάντησα ψυχρά κόβοντας τη τον αέρα. «Έφυγε πριν από λίγα λεπτά». «Μα πώς!» απόρησε. «Μου είχε πει χτες το βράδυ να περάσω από εδώ να µου δώσει ένα φάκελο για την τράπεζα; Το ξέχασε; Σας είπε τίποτα, άφησε κανένα φάκελο για µένα µήπως;»
Όσο την έβλεπα να στέκεται έτσι όμορφη και δροσερή µπροστά µου, τόσο µου έδινε στα νεύρα. Εντελώς ξαφνικά της άστραψα ένα χαστούκι και άρχισα να τη βρίζω µε ακατονόμαστες φράσεις που δε θυµάµαι να είχα χρησιμοποιήσει ποτέ στο παρελθόν. Η Mατίνα απόμεινε σαν στήλη άλατος να µε κοιτάζει κατακόκκινη, µην πιστεύοντας όσα άκουγε. Ετοιµαζόµουν να της κλείσω την πόρτα κατάμουτρα, όταν συνήλθε και έσπρωξε την πόρτα προς τα µέσα. Μπήκε στο σπίτι µου και µε άρπαξε από τους ώμους. Με ταρακούνησε δυνατά και άρχισε να µε ρωτάει µε φανερό ενδιαφέρον τι µου συνέβη και της µίλησα έτσι άσχημα. Ανάμεσα σε βρισιές και λυγµούςτης εξήγησα την απαίσια συμπεριφορά του Σταμάτη και τις υποψίες µου, τη βεβαιότητα µάλλον, για τη δική τους σχέση. Έμεινε άφωνη για λίγο και ύστερα ξέσπασε σε δυνατά γέλια. Ήταν η σειρά µου να τα χάσω.
«Συγνώμη που γελάω έτσι, αλλά είναι πράγματι πολύ αστείο», είπε µε δυσκολία,
ανάμεσα στα γέλια της. «Και µόνο η ιδέα ότι µπορεί ποτέ να φαντάστηκες ότι τα έχω µε τον άντρα σου ... »
Σταμάτησε, πήρε µια δυο βαθιές ανάσες και µε αγκάλιασε από τους ώµουs. Με οδήγησε στο σαλόνι και καθίσαμε δίπλα δίπλα στον καναπέ. Κράτησε το χέρι µου σφιχτά στις παλάμες της και άρχισε να µου εξηγεί γιατί αντέδρασε έτσι ανάρμοστα προηγουμένως.
«Δε θα µπορούσα ποτέ να τα έχω µε τον Σταμάτη, ούτε µε κανέναν άλλον άντρα», µε διαβεβαίωσε και βλέποντας το ξάφνιασμα µου βιάστηκε να συμπληρώσει, «Είμαι λεσβία, ξέρεις! Ο λόγος που έμεινα τόσο καιρό, δυο μήνες αποτελεί ρεκόρ για µένα, στο γραφείο του άντρα σου ήταν γιατί δε µου έκανε καμιά ερωτική νύξη, όπως οι άλλοι προϊστάμενοι που είχα πάει να πιάσω δουλειά. Και ο λόγος είναι απλός. Όταν κάποιος είναι παντρεμένος µε µια κούκλα σαν εσένα θα είναι τουλάχιστον ηλίθιος να κυνηγάει άλλη».
Με χάιδεψε τρυφερά στο μάγουλο, έσκυψε και µε φίλησε απαλά στα χείλη. Ήμουν µπερδεµένη από όσα µου είχε µόλις εξομολογηθεί, αλλά το άγγιγμα και το φιλί της µου άρεσαν. Το κατάλαβε και η ίδια και µε ξαναφίλησε πιο τολμηρά αυτή τη φορά. Μου πέταξε µάλιστα και γλώσσα. Σαν υπνωτισμένη ανταποκρίθηκα µε τον πιο φυσικό τρόπο. Ρούφηξα την απαλή ζεστή γλώσσα της και έσπρωξα τη δική µου στο στόμα της. Τα δάχτυλα της µε χάιδεψαν πίσω από το αφτί και ερεθίστηκα, αφού ήταν πάντα το πιο ευαίσθητο ερωτικό σημείο του κορμιού µου, εκτός φυσικά από τα πλέον αρμόδια γεννητικά όργανα.
«Αν τα έφτιαχνα µε κάποιον που δεν είναι ελεύθερος, θα το έκανα µόνο µαζί σου», είπε η Ματίνα βραχνά. «Είσαι ένας από τους λόγους που επέλεξα να εργαστώ µε τον άντρα σου. Ήσουν εκεί τη µέρα που έκανα την αίτησή µου και δε σου κρύβω ότι σε ερωτεύτηκα αμέσως».
Από εκείνη τη στιγμή όλα είναι κάπως θολά στη μνήμη μου. Κάπως έγινε και έχασα τα ρούχα μου. Βρέθηκα ολόγυμνη στο κέντρο της σάλας με όλα μου τα πράγματα σκορπισμένα δεξιά κι αριστερά και η Ματίνα με παρέσυρε στην κρεβατοκάμαρα. Εκεί με ξάπλωσε ανάσκελα στο τεράστιο κρεβάτι και έπεσε πάνω μου. Φορούσε μόνο τα εσώρουχά της και άρχισε να φιλάει απαλά και να γλείφει το λαιμό και το στήθος μου. Χούφτωσε τις βυζάρες μου και τις ζούληξε ελαφρά. Οι ρώγες μου υψώθηκαν φουσκωμένες και τις άρπαξε στα χείλη της. Τις πιπίλησε παθιασμένα, τις έτριψε με τους αντιχείρες της και τις τράβηξε προς τα πάνω με τα μυτερά δοντάκια της. Ρίγη ηδονής διέτρεξαν τη σπονδυλική μου στήλη και αναστέναξα βαθιά. Γλίστρησε το κεφάλι της χαμηλότερα στο κορμί μου και σκάλισε το βαθούλωμα του αφαλού μου με τη βελούδινη γλώσσα της. Μετά έχωσε το πρόσωπο της ανάμεσα στα σκέλια μου και έσυρε τη γλώσσας της πάνω στα παχιά υγραμένα μου μουνόχειλά. Έτριψε, έγλειψε και πιπίλησε τη μακριά μου κλειτορίδα και μετά βύθισε τη γλώσσα της στην καυτή μουνότρυπα.
Ρούφηξε τα προερωτικά υγρά του κόλπου μου και πέρασε τα επιδέξια χέρια της κάτω από το σώμα μου. Πασπάτεψε τα αφράτα του κωλoμάγουλα μου και έσυρε τα δάχτυλα της στη χαράδρα του κώλου μου. Τίναξα τη λεκάνη ψηλά, κόλλησα το μουνάκι μου στα χείλη της και ανασήκωσα το κωλαράκι μου για να τη διευκολύνω στην υπέροχη δουλειά της. Πίεσε το μεσαίο της δάχτυλο στο σφιγκτήρα μου και το έσπρωξε απαλά στην σφιχτή μου κωλοτριπίδα. Βόγκηξα δυνατά, κούνησα τον πισινό μου και τύλιξα τα δάχτυλά μου στο υπέροχο κεφαλάκι της. Δυνατοί σπασμοί με συντάραξαν σε όλο μου το κορμί και έχυσα με ορμή στο φλογερό της στόμα. Κατάπιε το μουνόχυμά μου διψασμένη και σύρθηκε πάνω μου.
Έβγαλε το σουτιέν της και πίεσε τις ρόδινες σκληρές ρωγίτσες της πάνω στις δικές μου. Κόλλησε τα χείλη της στα δικά μου και φιληθήκαμε με πάθος. Γεύτηκα τα χύσια μου από τη γλώσσα της και μου άρεσε πολύ. Τόσο που ξανακαύλωσα στη στιγμή. Δεν ήταν μόνο τα φιλιά της και το τρίψιμο του στήθους της στα βυζόμπαλά μου που με άναψαν τόσο. Περισσότερο ήταν ο υπέροχος τρόπος που κουνούσε τους λαγόνες της στα μπούτια μου και την ηβική μου χώρα. Τόση ζεστασιά που ξεκινούσε από μέσα της που θα έλιωνε και παγόβουνο, όχι εμένα, μια αδύναμη στερημένη γυναίκα. Άπλωσα τα χέρια μου και χούφτωσα τα σφιχτά της κωλομάγουλα. Έχωσα τα δάχτυλά μου κάτω από το μικροσκοπικό λευκό της κιλοτάκι και μάλαξα τον ζαρωμένο σφιγκτήρα της. Τούρλωσε ψηλά το κωλαράκι της και τράβηξα το εσώρουχο της προς τα κάτω. Ανασήκωσε τη λεκάνη μου και κράτησε τα πόδια μου ορθάνοικτα ψηλά στον αέρα. Πέρασε το ένα της πόδι ανάμεσα στα δικά μου και κάθισε αργά πάνω μου, το μουνάκι της άγγιξε το δικό μου και άρχισε να τρίβει τα μoυνόχειλα της πάνω στα δικά μου. Ένιωσα την πεταχτή της κλειτορίδα να σκληραίνει και να σφυροκοπάει τη δική μου. Βούτηξα τα βυζάκια της και τα ζούληξα με δύναμη. Το ίδιο έκανε κι εκείνη για μένα. Σε αυτή την πρωτόγνωρη στάση με βρήκε ο καινούριος οργασμός πιο ισχυρός από τον προηγούμενο.
«Αν δεν τα έχει μαζί σου ο Σταμάτης, τότε μια ποια νταραβερίζεται;» τη ρώτησα λίγο αργότερα, όταν συνήλθαμε κάπως από το πλακομούνι μας.
«Καμία, από ότι ξέρω», απάντησε η Ματίνα. «Τoυλάχιστoν τον τελευταίο μήνα δεν έχει χρόνο ούτε για κατούρημα ο κακομοίρης, όχι για ξενoπηδήματα ... »
Από την άλλη μέρα άρχισα να πηγαίνω στο γραφείο του άντρα μου για να βοηθήσω και φυσικά συνεργαζόμουν κατά κύριο λόγω με τη γραμματέα του, τη Ματίνα. Κάθε μέρα ξεκλέβαμε λίγο χρόνο για ένα στα γρήγορα, που λένε. Μετά από μία βδομάδα η συμφωνία έκλεισε και ο Σταμάτης επανήλθε δριμύτερος στη ζωή μου και το κρεβάτι μου. Τελικά ο κακομοίρης δε με απατούσε, είχε απλώς πολύ δουλειά. Τζάμπα ζήλευα και χαλούσα το κέφι μου τόσον καιρό και τσακωνόμουν μαζί του. Πάντως τώρα που όλα ξεκαθάρισαν είμαστε ευτυχισμένοι περισσότερο και από πριν. Εγώ μάλιστα είμαι διπλά ευτυχισμένη, αφού τώρα έχω και την Ματίνα για τρελά γαμήσια και φυσικά για διπλή ηδονή.
Δεν ήταν που παραμελούσε απλώς τα συζυγικά του καθήκοντα, είχε να με αγγίξει ερωτικά πάνω από έναν ολόκληρο μήνα, αλλά ξεχνούσε ακόμα και να με φιλήσει όταν έφευγε έτσι φουριόζος κάθε πρωί, σφίγγοντας γερά τον χαρτοφύλακα στα χέρια του, όπως και όταν επέστρεφε. Σαν να μην ήμουν η γυναίκα του που παντρευτήκαμε ύστερα από σφοδρό έρωτα και κυρίως σαν να μην ήμουν καν εκεί. Λες και ξαφνικά άνοιξε η γη και με κατάπιε!
Και άλλες φορές στο παρελθόν, όταν ετοιμαζόταν να κλείσει μια μεγάλη συμφωνία, η δουλειά του τον απορροφούσε εντελώς και είχα και τότε παράπονα, αλλά τώρα είχε ξεπεράσει κάθε όριο. Ήταν όμως και κάτι άλλο που με ανησυχούσε περισσότερο. Όλη την ημέρα και τα βράδια φαντάζομαι, στο γραφείο είναι μαζί με την καινούρια του γραμματέα. Μπορεί να μετράω σαν γυναίκα, το ξέρω πολύ καλά, το διαπιστώνω και η ίδια κάθε πρωί που κοιτάζομαι στον καθρέφτη, μου το λένε και όλοι οι άλλοι, αλλά πως να τα βάλω με μια εικοσιδυάχρονη γκομενίτσα, όπως τη Ματίνα! Γιατί κακά τα ψέματα, το πουτανάκι είναι και γαμώ τα μoυvιά. Έχει ένα απίθανο λεπτό κορμάκι, με μικρά στητά βυζάκια και φανταστικό κωλαράκι. Τα κατάξανθα μαλλιά της είναι πολύ κοντά κομμένα, σχεδόν αγορίστικα, τα γαλανά μάτια της λάμπουν από ζωντάνια και τα κατακόκκινα χειλάκια της στολίζουν το κουκλίστικο προσωπάκι της. Όσες φορές την είδα ήταν ντυμένη με εφαρμοστά παντελόνια και μουστάκια που άφηναν γυμνή τη λεία κοιλίτσα της με τον προκλητικό αφαλό της στη φόρα, ή στενές φούστες που αγκάλιαζαν σφιχτά τα κωλομέρια της και ξεκούμπωτα πουκάμισα ή μπλούζες με βαθύ ντεκολτέ. Όσο για το άρωμά της, καλύτερα να μη μιλήσω γιατί μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι.. Κάθε άντρας θα έκανε σαν τρελός για πάρτη της. Γιατί όχι κι ο δικός μου; Και όσο σκέφτομαι ότι δυο μήνες πριν που ήρθε να ζητήσει δουλειά, ήμουν εγώ αυτή που επέμενε να προσληφθεί γιατί όσο να \'ναι, μου είχε κάνει εντύπωση και πίστευα ότι και προσόντα διέθετε και με την παρουσία της θα ομόρφαινε το γραφείο και θα βοηθούσε στο κλείσιμο συμφωνιών.
Η κατάσταση όσο πήγαινε γινόταν όλο πιο αβάσταχτη για μένα. Ένα πρωί, την ώρα που άνοιγε την πόρτα χωρίς να μου πει έστω μια καλημέρα, τον άρπαξα βίαια από το μπράτσο και τον τράβηξα να γυρίσει προς το μέρος μου. Με κοίταξε ξαφνιασμένος αλλά δεν του έδωσα καθόλου χρόνο να πει οτιδήποτε. Τον βομβάρδισα με τις σκέψεις που με απασχολούσαν το τελευταίο καιρό και τον κατηγόρησα στα ίσια ότι πηδούσε τη γραμματέα του και γι\' αυτό με παραμελούσε έτσι, με αυτόν τον ανεκδιήγητο και απαράδεχτο τρόπο. Ήμουν έξαλλη και ούρλιαζα, ενώ εκείνος παρέμενε απαθής με το πρόσωπό του ανέκφραστο.
«Δεν ξέρεις τι λες!» είπε στο τέλος. «Να μου λείπουν οι υστερίες, τέτοιες ώρες. Με τη δουλειά που έχω, πρέπει να διατηρώ καθαρό το μυαλό μου. Σε λίγες μέρες που θα τελειώσω με την καινούρια συμφωνία, θα τα πούμε με την ησυχία μας και θα δεις ότι κάνεις λάθος σε ότι σκέφτεσαι για μένα».
«Τότε θα είναι πολύ αργά ... » ξεκίνησα να λέω αλλά εκείνος βρόντηξε την πόρτα πίσω του και με παράτησε σύξυλη πριν προλάβω να του μιλήσω για το διαζύγιο που είχα υπόψη μου να απαιτήσω. Όταν έφυγε δεν είχα όρεξη να κάνω τίποτα!
Κάθισα στον καναπέ και σχεδόν δεν ήμουν σε θέση να σκεφτώ το οτιδήποτε. Χτύπησε ακόμα και το κουδούνι της εξώπορτας και δεν του έδωσα καμιά απολύτως σημασία. Στο τρίτο όμως κουδούνισμα σηκώθηκα αργά, µε κόπο οµολογουµένως, βλαστημώντας και πήγα να ανοίξω.
Πρώτα µε τύλιξε το άρωμα της και µετά είδα τη Ματίνα, κούκλα όπως πάντα και ντυμένη ιδιαίτερα προκλητικά, να στέκεται στο πλατύσκαλο. Να πω ότι τα έχασα, θα ήταν λίγο. Την κοιτούσα αποσβολωμένη για κάμποσα δευτερόλεπτα και µετά άρχισα να θυμώνω µε το θράσος της. Εκείνη όμως χαζογελούσε γλυκά και µε ρώτησε αν µπορούσε να περάσει.
«Ο Σταμάτης δεν είναι εδώ», απάντησα ψυχρά κόβοντας τη τον αέρα. «Έφυγε πριν από λίγα λεπτά». «Μα πώς!» απόρησε. «Μου είχε πει χτες το βράδυ να περάσω από εδώ να µου δώσει ένα φάκελο για την τράπεζα; Το ξέχασε; Σας είπε τίποτα, άφησε κανένα φάκελο για µένα µήπως;»
Όσο την έβλεπα να στέκεται έτσι όμορφη και δροσερή µπροστά µου, τόσο µου έδινε στα νεύρα. Εντελώς ξαφνικά της άστραψα ένα χαστούκι και άρχισα να τη βρίζω µε ακατονόμαστες φράσεις που δε θυµάµαι να είχα χρησιμοποιήσει ποτέ στο παρελθόν. Η Mατίνα απόμεινε σαν στήλη άλατος να µε κοιτάζει κατακόκκινη, µην πιστεύοντας όσα άκουγε. Ετοιµαζόµουν να της κλείσω την πόρτα κατάμουτρα, όταν συνήλθε και έσπρωξε την πόρτα προς τα µέσα. Μπήκε στο σπίτι µου και µε άρπαξε από τους ώμους. Με ταρακούνησε δυνατά και άρχισε να µε ρωτάει µε φανερό ενδιαφέρον τι µου συνέβη και της µίλησα έτσι άσχημα. Ανάμεσα σε βρισιές και λυγµούςτης εξήγησα την απαίσια συμπεριφορά του Σταμάτη και τις υποψίες µου, τη βεβαιότητα µάλλον, για τη δική τους σχέση. Έμεινε άφωνη για λίγο και ύστερα ξέσπασε σε δυνατά γέλια. Ήταν η σειρά µου να τα χάσω.
«Συγνώμη που γελάω έτσι, αλλά είναι πράγματι πολύ αστείο», είπε µε δυσκολία,
ανάμεσα στα γέλια της. «Και µόνο η ιδέα ότι µπορεί ποτέ να φαντάστηκες ότι τα έχω µε τον άντρα σου ... »
Σταμάτησε, πήρε µια δυο βαθιές ανάσες και µε αγκάλιασε από τους ώµουs. Με οδήγησε στο σαλόνι και καθίσαμε δίπλα δίπλα στον καναπέ. Κράτησε το χέρι µου σφιχτά στις παλάμες της και άρχισε να µου εξηγεί γιατί αντέδρασε έτσι ανάρμοστα προηγουμένως.
«Δε θα µπορούσα ποτέ να τα έχω µε τον Σταμάτη, ούτε µε κανέναν άλλον άντρα», µε διαβεβαίωσε και βλέποντας το ξάφνιασμα µου βιάστηκε να συμπληρώσει, «Είμαι λεσβία, ξέρεις! Ο λόγος που έμεινα τόσο καιρό, δυο μήνες αποτελεί ρεκόρ για µένα, στο γραφείο του άντρα σου ήταν γιατί δε µου έκανε καμιά ερωτική νύξη, όπως οι άλλοι προϊστάμενοι που είχα πάει να πιάσω δουλειά. Και ο λόγος είναι απλός. Όταν κάποιος είναι παντρεμένος µε µια κούκλα σαν εσένα θα είναι τουλάχιστον ηλίθιος να κυνηγάει άλλη».
Με χάιδεψε τρυφερά στο μάγουλο, έσκυψε και µε φίλησε απαλά στα χείλη. Ήμουν µπερδεµένη από όσα µου είχε µόλις εξομολογηθεί, αλλά το άγγιγμα και το φιλί της µου άρεσαν. Το κατάλαβε και η ίδια και µε ξαναφίλησε πιο τολμηρά αυτή τη φορά. Μου πέταξε µάλιστα και γλώσσα. Σαν υπνωτισμένη ανταποκρίθηκα µε τον πιο φυσικό τρόπο. Ρούφηξα την απαλή ζεστή γλώσσα της και έσπρωξα τη δική µου στο στόμα της. Τα δάχτυλα της µε χάιδεψαν πίσω από το αφτί και ερεθίστηκα, αφού ήταν πάντα το πιο ευαίσθητο ερωτικό σημείο του κορμιού µου, εκτός φυσικά από τα πλέον αρμόδια γεννητικά όργανα.
«Αν τα έφτιαχνα µε κάποιον που δεν είναι ελεύθερος, θα το έκανα µόνο µαζί σου», είπε η Ματίνα βραχνά. «Είσαι ένας από τους λόγους που επέλεξα να εργαστώ µε τον άντρα σου. Ήσουν εκεί τη µέρα που έκανα την αίτησή µου και δε σου κρύβω ότι σε ερωτεύτηκα αμέσως».
Από εκείνη τη στιγμή όλα είναι κάπως θολά στη μνήμη μου. Κάπως έγινε και έχασα τα ρούχα μου. Βρέθηκα ολόγυμνη στο κέντρο της σάλας με όλα μου τα πράγματα σκορπισμένα δεξιά κι αριστερά και η Ματίνα με παρέσυρε στην κρεβατοκάμαρα. Εκεί με ξάπλωσε ανάσκελα στο τεράστιο κρεβάτι και έπεσε πάνω μου. Φορούσε μόνο τα εσώρουχά της και άρχισε να φιλάει απαλά και να γλείφει το λαιμό και το στήθος μου. Χούφτωσε τις βυζάρες μου και τις ζούληξε ελαφρά. Οι ρώγες μου υψώθηκαν φουσκωμένες και τις άρπαξε στα χείλη της. Τις πιπίλησε παθιασμένα, τις έτριψε με τους αντιχείρες της και τις τράβηξε προς τα πάνω με τα μυτερά δοντάκια της. Ρίγη ηδονής διέτρεξαν τη σπονδυλική μου στήλη και αναστέναξα βαθιά. Γλίστρησε το κεφάλι της χαμηλότερα στο κορμί μου και σκάλισε το βαθούλωμα του αφαλού μου με τη βελούδινη γλώσσα της. Μετά έχωσε το πρόσωπο της ανάμεσα στα σκέλια μου και έσυρε τη γλώσσας της πάνω στα παχιά υγραμένα μου μουνόχειλά. Έτριψε, έγλειψε και πιπίλησε τη μακριά μου κλειτορίδα και μετά βύθισε τη γλώσσα της στην καυτή μουνότρυπα.
Ρούφηξε τα προερωτικά υγρά του κόλπου μου και πέρασε τα επιδέξια χέρια της κάτω από το σώμα μου. Πασπάτεψε τα αφράτα του κωλoμάγουλα μου και έσυρε τα δάχτυλα της στη χαράδρα του κώλου μου. Τίναξα τη λεκάνη ψηλά, κόλλησα το μουνάκι μου στα χείλη της και ανασήκωσα το κωλαράκι μου για να τη διευκολύνω στην υπέροχη δουλειά της. Πίεσε το μεσαίο της δάχτυλο στο σφιγκτήρα μου και το έσπρωξε απαλά στην σφιχτή μου κωλοτριπίδα. Βόγκηξα δυνατά, κούνησα τον πισινό μου και τύλιξα τα δάχτυλά μου στο υπέροχο κεφαλάκι της. Δυνατοί σπασμοί με συντάραξαν σε όλο μου το κορμί και έχυσα με ορμή στο φλογερό της στόμα. Κατάπιε το μουνόχυμά μου διψασμένη και σύρθηκε πάνω μου.
Έβγαλε το σουτιέν της και πίεσε τις ρόδινες σκληρές ρωγίτσες της πάνω στις δικές μου. Κόλλησε τα χείλη της στα δικά μου και φιληθήκαμε με πάθος. Γεύτηκα τα χύσια μου από τη γλώσσα της και μου άρεσε πολύ. Τόσο που ξανακαύλωσα στη στιγμή. Δεν ήταν μόνο τα φιλιά της και το τρίψιμο του στήθους της στα βυζόμπαλά μου που με άναψαν τόσο. Περισσότερο ήταν ο υπέροχος τρόπος που κουνούσε τους λαγόνες της στα μπούτια μου και την ηβική μου χώρα. Τόση ζεστασιά που ξεκινούσε από μέσα της που θα έλιωνε και παγόβουνο, όχι εμένα, μια αδύναμη στερημένη γυναίκα. Άπλωσα τα χέρια μου και χούφτωσα τα σφιχτά της κωλομάγουλα. Έχωσα τα δάχτυλά μου κάτω από το μικροσκοπικό λευκό της κιλοτάκι και μάλαξα τον ζαρωμένο σφιγκτήρα της. Τούρλωσε ψηλά το κωλαράκι της και τράβηξα το εσώρουχο της προς τα κάτω. Ανασήκωσε τη λεκάνη μου και κράτησε τα πόδια μου ορθάνοικτα ψηλά στον αέρα. Πέρασε το ένα της πόδι ανάμεσα στα δικά μου και κάθισε αργά πάνω μου, το μουνάκι της άγγιξε το δικό μου και άρχισε να τρίβει τα μoυνόχειλα της πάνω στα δικά μου. Ένιωσα την πεταχτή της κλειτορίδα να σκληραίνει και να σφυροκοπάει τη δική μου. Βούτηξα τα βυζάκια της και τα ζούληξα με δύναμη. Το ίδιο έκανε κι εκείνη για μένα. Σε αυτή την πρωτόγνωρη στάση με βρήκε ο καινούριος οργασμός πιο ισχυρός από τον προηγούμενο.
«Αν δεν τα έχει μαζί σου ο Σταμάτης, τότε μια ποια νταραβερίζεται;» τη ρώτησα λίγο αργότερα, όταν συνήλθαμε κάπως από το πλακομούνι μας.
«Καμία, από ότι ξέρω», απάντησε η Ματίνα. «Τoυλάχιστoν τον τελευταίο μήνα δεν έχει χρόνο ούτε για κατούρημα ο κακομοίρης, όχι για ξενoπηδήματα ... »
Από την άλλη μέρα άρχισα να πηγαίνω στο γραφείο του άντρα μου για να βοηθήσω και φυσικά συνεργαζόμουν κατά κύριο λόγω με τη γραμματέα του, τη Ματίνα. Κάθε μέρα ξεκλέβαμε λίγο χρόνο για ένα στα γρήγορα, που λένε. Μετά από μία βδομάδα η συμφωνία έκλεισε και ο Σταμάτης επανήλθε δριμύτερος στη ζωή μου και το κρεβάτι μου. Τελικά ο κακομοίρης δε με απατούσε, είχε απλώς πολύ δουλειά. Τζάμπα ζήλευα και χαλούσα το κέφι μου τόσον καιρό και τσακωνόμουν μαζί του. Πάντως τώρα που όλα ξεκαθάρισαν είμαστε ευτυχισμένοι περισσότερο και από πριν. Εγώ μάλιστα είμαι διπλά ευτυχισμένη, αφού τώρα έχω και την Ματίνα για τρελά γαμήσια και φυσικά για διπλή ηδονή.
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.