Τα ονόματα και οι τοποθεσίες είναι αλλαγμένα. Εγώ λέγομαι Γιάννης, είμαι 1.83, 91 κιλά, 28 χρονών, αρκετά εμφανίσιμος και ζω στην Θεσσαλονίκη. Όλα άρχισαν όταν ένα καλοκαίρι μετακόμισε στην απέναντι οικοδομή ένα νιόπαντρο ζευγάρι, στο ισόγειο που έχει μπαλκόνι που κοιτάει στο δικό μου. Εγώ βρίσκομαι στον δεύτερο όροφο.
Ένα απόγευμα βγήκα για τσιγάρο. Η Μαρία καθόταν σε μια καρέκλα με πρόσωπο προς τα εμένα και ο άντρας της κάθετα προς εκείνη. Φορούσε μια κοντή φουστίτσα και έβαφε τα νύχια των ποδιών της. Το θέαμα της πατούσας της και το μαύρο κιλοτάκι της με έκαναν να ανάβω το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο. Σε κάποια στιγμή το βλέμμα της έπεσε επάνω μου και κατάλαβε πως είχα γίνει πύραυλος με την στάση της, ωστόσο συνέχισε να μου ρίχνει κλεφτές ματιές και μάλιστα πείραζε και έσιαχνε το λάστιχο από το κιλοτάκι της!
Για περίπου ένα μήνα, σχεδόν κάθε απόγευμα, είχαμε αυτό το παιχνίδι. Άρχισα να βγαίνω κι εγώ με τα μποξεράκια και να της δείχνω και τα δικά μου προσόντα. Ως εκεί όμως. Με άναβε και δεν δεχόταν οποιαδήποτε πρόσκληση… το έπαιζε κυρία! Ένα μεσημέρι την άκουσα που ρωτούσε τον άντρα της αν θέλει κάτι από το σούπερ μάρκετ. Σε χρόνο ρεκόρ ντύθηκα και κατέβηκα κι εγώ. Δεν είχε εμφανιστεί ακόμα. Την ώρα που έφτασα στην σκάλα του κάτω ορόφου, την βλέπω να μπαίνει από την είσοδο. Περιμένω μερικά δευτερόλεπτα και μόλις διασταυρώνονται τα βλέμματα μας, κατεβαίνω.
Η καρδιά μου κόντευε να εκραγεί. Σκεφτόμουν πως αν έρθει κάτω θα κάνω την κίνηση και ότι βγει. Το πολύ - πολύ να μην ξαναβγώ στο μπαλκόνι! Αφού πήγα στον τελευταίο διάδρομο κόλλησα τα μάτια μου στις σκάλες. Σε δυο λεπτά, που μου φάνηκαν αιώνας, βλέπω τα δυο καλλίγραμμα πόδια της να κατεβαίνουν τα σκαλοπάτια. Κρύβομαι πίσω από τα προϊόντα της σειράς και περιμένω να έρθει.
Την ώρα που έκανα ότι κάτι έψαχνα, έρχεται πίσω μου και κοιτάζει τα μακαρόνια στο ράφι. Λέω ή τώρα η ποτέ! Γυρίζω, βάζω απότομα το χέρι μου κάτω από το φουστανάκι της και με το άλλο της κλείνω το στόμα, ενώ ταυτόχρονα την φιλούσα το λαιμό. Έκανε να αντισταθεί αλλά αφέθηκε αμέσως και άρχισε να μουγκρίζει ηδονικά. Τότε της πήρα το χέρι από το στόμα και την αγκάλιασα σφιχτά. Φιλούσε υπέροχα! Μου λέει:
- «Θα μας δουν…»
Και της πρότεινα τον όσο χρόνο μας έμενε να πάμε στο διαμέρισμα μου. Σε ένα λεπτό ήμασταν εκεί. Χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα γυμνός με το μωρό να με τσιμπουκώνει δίπλα στο παράθυρο κοιτώντας τον άντρα της που διάβαζε στο μπαλκόνι. Το γαμήσι μας ήταν άγριο αλλά κράτησε πολύ λίγο, καθώς τελειώσαμε αμέσως από την καύλα που είχαμε ο ένας για τον άλλον τόσο καιρό…
Την έχω πάρει αρκετές φορές από τότε, σε διάφορα μέρη και πολλές φορές με θέα τον άντρα της που την είχε παραμελημένη, αν και μόνο πέντε μήνες παντρεμένοι.
Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα ήθελε να δώσει χρόνο στον άντρα της και δεν είχε γίνει κάτι νωρίτερα, αλλά εκείνη την μέρα ήταν κι αυτή αποφασισμένη και υγρή και ήθελε να την πάρω από παντού, καθώς κάθε βράδυ μαλακιζόταν στην σκέψη μου…
Ένα απόγευμα βγήκα για τσιγάρο. Η Μαρία καθόταν σε μια καρέκλα με πρόσωπο προς τα εμένα και ο άντρας της κάθετα προς εκείνη. Φορούσε μια κοντή φουστίτσα και έβαφε τα νύχια των ποδιών της. Το θέαμα της πατούσας της και το μαύρο κιλοτάκι της με έκαναν να ανάβω το ένα τσιγάρο πίσω από το άλλο. Σε κάποια στιγμή το βλέμμα της έπεσε επάνω μου και κατάλαβε πως είχα γίνει πύραυλος με την στάση της, ωστόσο συνέχισε να μου ρίχνει κλεφτές ματιές και μάλιστα πείραζε και έσιαχνε το λάστιχο από το κιλοτάκι της!
Για περίπου ένα μήνα, σχεδόν κάθε απόγευμα, είχαμε αυτό το παιχνίδι. Άρχισα να βγαίνω κι εγώ με τα μποξεράκια και να της δείχνω και τα δικά μου προσόντα. Ως εκεί όμως. Με άναβε και δεν δεχόταν οποιαδήποτε πρόσκληση… το έπαιζε κυρία! Ένα μεσημέρι την άκουσα που ρωτούσε τον άντρα της αν θέλει κάτι από το σούπερ μάρκετ. Σε χρόνο ρεκόρ ντύθηκα και κατέβηκα κι εγώ. Δεν είχε εμφανιστεί ακόμα. Την ώρα που έφτασα στην σκάλα του κάτω ορόφου, την βλέπω να μπαίνει από την είσοδο. Περιμένω μερικά δευτερόλεπτα και μόλις διασταυρώνονται τα βλέμματα μας, κατεβαίνω.
Η καρδιά μου κόντευε να εκραγεί. Σκεφτόμουν πως αν έρθει κάτω θα κάνω την κίνηση και ότι βγει. Το πολύ - πολύ να μην ξαναβγώ στο μπαλκόνι! Αφού πήγα στον τελευταίο διάδρομο κόλλησα τα μάτια μου στις σκάλες. Σε δυο λεπτά, που μου φάνηκαν αιώνας, βλέπω τα δυο καλλίγραμμα πόδια της να κατεβαίνουν τα σκαλοπάτια. Κρύβομαι πίσω από τα προϊόντα της σειράς και περιμένω να έρθει.
Την ώρα που έκανα ότι κάτι έψαχνα, έρχεται πίσω μου και κοιτάζει τα μακαρόνια στο ράφι. Λέω ή τώρα η ποτέ! Γυρίζω, βάζω απότομα το χέρι μου κάτω από το φουστανάκι της και με το άλλο της κλείνω το στόμα, ενώ ταυτόχρονα την φιλούσα το λαιμό. Έκανε να αντισταθεί αλλά αφέθηκε αμέσως και άρχισε να μουγκρίζει ηδονικά. Τότε της πήρα το χέρι από το στόμα και την αγκάλιασα σφιχτά. Φιλούσε υπέροχα! Μου λέει:
- «Θα μας δουν…»
Και της πρότεινα τον όσο χρόνο μας έμενε να πάμε στο διαμέρισμα μου. Σε ένα λεπτό ήμασταν εκεί. Χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα γυμνός με το μωρό να με τσιμπουκώνει δίπλα στο παράθυρο κοιτώντας τον άντρα της που διάβαζε στο μπαλκόνι. Το γαμήσι μας ήταν άγριο αλλά κράτησε πολύ λίγο, καθώς τελειώσαμε αμέσως από την καύλα που είχαμε ο ένας για τον άλλον τόσο καιρό…
Την έχω πάρει αρκετές φορές από τότε, σε διάφορα μέρη και πολλές φορές με θέα τον άντρα της που την είχε παραμελημένη, αν και μόνο πέντε μήνες παντρεμένοι.
Όπως μου εξομολογήθηκε αργότερα ήθελε να δώσει χρόνο στον άντρα της και δεν είχε γίνει κάτι νωρίτερα, αλλά εκείνη την μέρα ήταν κι αυτή αποφασισμένη και υγρή και ήθελε να την πάρω από παντού, καθώς κάθε βράδυ μαλακιζόταν στην σκέψη μου…
(Copyright protected OW ref: 13243)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.