Το e-mail μου είναι το:
Η ιστορία που θέλω να σας εξομολογηθώ που έγινε πριν πολλά χρόνια…
Ήταν αρχές καλοκαιριού και γύριζα στο χωριό των γονιών μου από την Θεσσαλονίκη που σπούδαζα..
Πήρα ένα ΚΤΕΛ για να ανέβω στην πρωτεύουσα του νομού και από εκεί θα έπαιρνα άλλο για να πάω στο χωριό μου. Το ΚΤΕΛ από την Θεσσαλονίκη ξεκίνησε με λίγα άτομα και θα γέμιζε καθοδόν.
Εκείνη την ημέρα δεν είχε πάνω από δέκα άτομα γι’ αυτό πήγα και έκατσα μόνη μου μπροστά. Στην επόμενη στάση ανέβηκε ο ελεγκτής, κοίταξε τα εισιτήρια και μετά πήγε και μίλαγε με τον οδηγό.
Εγώ έγειρα στο τζάμι και έκλεισα τα μάτια γιατί νύσταζα αλλά δεν κοιμόμουν και το κατάλαβα όταν ο ελεγκτής κάθισε δίπλα μου και έβαλε το χέρι του πάνω στο πόδι μου.
Άνοιξα τα μάτια μου και τον είδα και με είδε. Ήταν ωραίο παιδί, στην ηλικία μου, αλλά όσοι τον είδαν να κάθεται δίπλα μου ενώ όλο το λεωφορείο ήταν άδειο, σίγουρα θα σκέπτονταν ότι κάτι τρέχει.
Χωρίς να πούμε λέξη έκλεισα τα μάτια μου και έκανα την κοιμισμένη. Το χέρι του και ανέβαινε όλο και πιο πάνω. Σήκωσα και εγώ το φόρεμα μου και γλίστρησε το χέρι του κάτω από την κιλότα μου.
Χάιδεψε το μουνί μου, έπαιξε με τις τριχούλες μου και μου έβαλε δάχτυλο. Ανασηκώθηκα λίγο και κρατήθηκα να μην βογκήξω.
Άνοιξα τα ματιά μου και τον κοίταξα ενώ συνέχισε να με χαϊδεύει και μου ζήτησε να κατέβω μαζί του και θα μου πλήρωνε αυτός νέο εισιτήριο για να πάω στο χωριό μου.
Το ρισκάρισα μαζί του γιατί δεν ήξερα κανέναν από τους επιβάτες και στο χωριό που θα κατεβαίναμε δεν είχα γνωστούς ή συγγενείς.
Εκεί που κατεβήκαμε είχε το ΚΤΕΛ μια αποθηκούλα και κλειδωθήκαμε μέσα. Ήταν μικροσκοπική, γεμάτη με τόσα πράγματα που δεν μπορούσες να γυρίσεις και τα πάντα είχαν δυο πόντους σκόνη επάνω.
Με το που μπήκαμε μέσα, μου ήρθε μια αίσθηση ασφυξίας και παρότι ήμασταν γυμνοί ο ιδρώτας μας έλουζε.
Εγώ δεν ήθελα να ακουμπήσω πουθενά για να μην γεμίσω σκόνη αλλά βρέθηκα πάνω σε ένα γραφείο μαζί με τον άλλον και γαμηθήκαμε. Μόνο πεθαμένους δεν μας έβγαλαν από εκεί μέσα.
Μετά κάναμε μπάνιο με ένα λάστιχο, μου πλήρωσε όπως είχε υποσχεθεί νέο εισιτήριο, και συνέχισα το ταξίδι μου…
Ήταν αρχές καλοκαιριού και γύριζα στο χωριό των γονιών μου από την Θεσσαλονίκη που σπούδαζα..
Πήρα ένα ΚΤΕΛ για να ανέβω στην πρωτεύουσα του νομού και από εκεί θα έπαιρνα άλλο για να πάω στο χωριό μου. Το ΚΤΕΛ από την Θεσσαλονίκη ξεκίνησε με λίγα άτομα και θα γέμιζε καθοδόν.
Εκείνη την ημέρα δεν είχε πάνω από δέκα άτομα γι’ αυτό πήγα και έκατσα μόνη μου μπροστά. Στην επόμενη στάση ανέβηκε ο ελεγκτής, κοίταξε τα εισιτήρια και μετά πήγε και μίλαγε με τον οδηγό.
Εγώ έγειρα στο τζάμι και έκλεισα τα μάτια γιατί νύσταζα αλλά δεν κοιμόμουν και το κατάλαβα όταν ο ελεγκτής κάθισε δίπλα μου και έβαλε το χέρι του πάνω στο πόδι μου.
Άνοιξα τα μάτια μου και τον είδα και με είδε. Ήταν ωραίο παιδί, στην ηλικία μου, αλλά όσοι τον είδαν να κάθεται δίπλα μου ενώ όλο το λεωφορείο ήταν άδειο, σίγουρα θα σκέπτονταν ότι κάτι τρέχει.
Χωρίς να πούμε λέξη έκλεισα τα μάτια μου και έκανα την κοιμισμένη. Το χέρι του και ανέβαινε όλο και πιο πάνω. Σήκωσα και εγώ το φόρεμα μου και γλίστρησε το χέρι του κάτω από την κιλότα μου.
Χάιδεψε το μουνί μου, έπαιξε με τις τριχούλες μου και μου έβαλε δάχτυλο. Ανασηκώθηκα λίγο και κρατήθηκα να μην βογκήξω.
Άνοιξα τα ματιά μου και τον κοίταξα ενώ συνέχισε να με χαϊδεύει και μου ζήτησε να κατέβω μαζί του και θα μου πλήρωνε αυτός νέο εισιτήριο για να πάω στο χωριό μου.
Το ρισκάρισα μαζί του γιατί δεν ήξερα κανέναν από τους επιβάτες και στο χωριό που θα κατεβαίναμε δεν είχα γνωστούς ή συγγενείς.
Εκεί που κατεβήκαμε είχε το ΚΤΕΛ μια αποθηκούλα και κλειδωθήκαμε μέσα. Ήταν μικροσκοπική, γεμάτη με τόσα πράγματα που δεν μπορούσες να γυρίσεις και τα πάντα είχαν δυο πόντους σκόνη επάνω.
Με το που μπήκαμε μέσα, μου ήρθε μια αίσθηση ασφυξίας και παρότι ήμασταν γυμνοί ο ιδρώτας μας έλουζε.
Εγώ δεν ήθελα να ακουμπήσω πουθενά για να μην γεμίσω σκόνη αλλά βρέθηκα πάνω σε ένα γραφείο μαζί με τον άλλον και γαμηθήκαμε. Μόνο πεθαμένους δεν μας έβγαλαν από εκεί μέσα.
Μετά κάναμε μπάνιο με ένα λάστιχο, μου πλήρωσε όπως είχε υποσχεθεί νέο εισιτήριο, και συνέχισα το ταξίδι μου…
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.