Καλοκαίρι. Η ζέστη αφόρητη, περίπου 5 το απόγευμα,. Έφυγα περπατώντας από το σπίτι ενός φίλου στη στην Νέα Σμύρνη.
Πήγαινα στο Παλαιό Φάληρο, σπίτι μου. Κατέβαινα την Αμφιθέας και στρίβω σε ένα στενό λίγο πιο χαμηλά από τις ράγες του τραμ στην Αχιλλέως.. Περπατάω και βλέπω ένα μαύρο τζιπ με μια γυναίκα μέσα (πρέπει να είναι μεταξύ 40-50). Συνεχίζω είμαι σίγουρος πως είδα κάτι ασυνήθιστο. Η περιέργεια μου δε με αφήνει, σταματάω και κοιτάζω ξανά. Γυρίζω γρήγορα το κεφάλι μου διότι έχω την αίσθηση πως είναι γυμνή και κάνει μια κίνηση με το χέρι της κάτω, χαμηλά. Συνεχίζω να περπατάω και σταματάω. Ναι, είμαι σίγουρος πως ήταν γυμνή και έκανε μια κίνηση με το χέρι της χαμηλά.
Η καρδιά μου αρχίζει και χτυπάει γρήγορα. Πολύ γρήγορα. Πάντα αγχώνομαι σε τέτοιες καταστάσεις. Πάω κοντά τρέμοντας. Κοιτάω απ’ έξω. Μικρά βυζάκια, ξανθά μαλλιά κρύβουν το πρόσωπο της. Με το ένα χέρι παίζει τη ρώγα της και στο άλλο κρατάει ένα μικρό μπουκαλάκι νερού γνωστής εταιρίας (με ραβδώσεις πάνω του) και το βάζει ασταμάτητα μέσα στο υγρό μουνάκι της.
Της χτυπάω το παράθυρο. Με κοιτάζει. Το κατεβάζει. Μου κάνει νόημα να κατεβάσω το παντελόνι μου. Το κάνω, μου κάνει νεύμα και ανοίγει την πόρτα. Παίρνει το χέρι μου και το βάζει πάνω στο στήθος της. Παίρνει τον πούτσο μου και τον βάζει μέσα στο στόμα της. Εγώ τα έχω χάσει. Τρέμω και δεν ξέρω τι να κάνω, απλά δε μπορώ να πιστέψω τι συμβαίνει. Πάω να της πιάσω το μουνάκι αλλά δεν με αφήνει. Συνεχίζει να βάζει το μπουκάλι μέσα της. Μέσα - έξω, μέσα - έξω. Με γλείφει και εγώ συνεχίζω να παίζω με το στήθος της. Δεν πρέπει να έχει περάσει ούτε λεπτό και χύνω. Τον βγάζει από το στόμα της και τα αφήνει να πέσουν πάνω της. Μαζεύομαι γρήγορα και τη ρωτάω το όνομα της. «Κατερίνα» μου λέει.
Ευχαριστώ της λέω και έφυγα χωρίς να τολμήσω να πω κάτι παραπάνω.
Copyright protected OW ref: 180646
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.