Υπόθεση: Σε ένα ταξίδι με το αεροπλάνο θα βρεθεί ξαφνικά ο φίλος μας και θα αντιμετωπίσει τις ορέξεις ενός άγνωστου άντρα…
Η ιστορία:
Έλειπα πρόσφατα για ένα ταξίδι στο εξωτερικό, αυτά της μιας ημέρας που πας για δουλειά, την κάνεις, διανυκτερεύεις σε ξενοδοχείο και το επόμενο πρωί είσαι πίσω. Στο αεροπλάνο της επιστροφής έμελε να μου τύχει κάτι πολύ καυλωτικό…
Είχαμε μπει όλοι μέσα και καθόμασταν στις θέσεις μας. Ούτε που είχα δώσει σημασία ποιος καθόταν δίπλα μου. Έκλεισα τα μάτια μου για λίγο μπας και κοιμηθώ. Άθελα μου όμως έφερα στο νου μου κάποιες φωτογραφίες ενός τύπου που μιλάγαμε στο τσατ πριν δυο μέρες που μου έστειλε μια φωτογραφία του πούτσου του και ίσως συναντηθούμε στο μέλλον και χωρίς να το καταλάβω καύλωσα. Όταν το πήρα χαμπάρι ήταν αργά… Προσπάθησα να καλυφθώ αλλά ο διπλανός μου το είχε ήδη δει και μου χαμογέλασε.
- «Δύσκολα ε;» είπε γελώντας και χαμογέλασα κι εγώ.
Περίμενα να μου πέσει αλλά τίποτα. Είχα βάλει ένα περιοδικό από πάνω για να μη γίνω ρεζίλι. Ο διπλανός μου είχε κάνει το ίδιο με το τραπεζάκι. Σε κάποιο σημείο μου κάνει:
- «Ψιτ, κοίτα…»
Τραβάει το τραπεζάκι και βλέπω ένα φούσκωμα τεράστιο.
- «Πάω στην τουαλέτα» μου λέει. «Αν θες να με ξαλαφρώσεις, έλα σε δυο λεπτά».
Ταράχτηκα από το πόσο ευθύς ήταν. Θα μπορούσε να το πει σε λάθος άτομο και να γίνει χαμός, αλλά μάλλον ήξερε να κόβει. Σηκώθηκε και πέρασε μπροστά μου με τέτοιο τρόπο που το μπροστινό μέρος του παντελονιού του πέρασε μόλις λίγα εκατοστά από τη μούρη μου. Δυο λεπτά μετά, δεν άντεξα.. Σηκώθηκα, πήγα στο μπάνιο, χτύπησα, μου άνοιξε και μπήκα μέσα. Είχε κατεβάσει το παντελόνι και το μποξεράκι, είχε κάτσει πάνω στο νιπτήρα και μου λέει:
- «Γλείφ’ το».
Αυτό έκανα. Του πήρα μια πίπα ιστορική. Είχε και όμορφο πούτσο εδώ που τα λέμε. 17 εκατοστά, ξυρισμένα αρχίδια τα οποία ρούφαγα αρκετά. Έχυσε στη μούρη μου και μου ανταπέδωσε τη χάρη. Έγλειφε τέλεια. Τεχνίτης!
Όταν ξανακάτσαμε στις θέσεις μας, συστηθήκαμε και πιάσαμε κουβέντα, χαμηλής εντάσεως όμως για να μην καρφωθούμε. Καταλήξαμε μετά να πάρουμε μαζί ταξί για το σπίτι μου όπου και ξεσκιστήκαμε αλλά αυτά άλλη φορά. Και να φανταστείτε γκρίνιαζα για το συγκεκριμένο ταξίδι και δεν ήθελα να πάω. Πού να ήξερα…;
(Copyright protected OW ref: 47079)
Δεν έχετε εξουσιοδότηση να δημοσιεύετε σχόλια. Πρέπει να έχετε συνδεθεί.
Τα σχόλια θα περάσουν από διαδικασία έγκρισης.