Αδελφές ψυχές

-Πάω μια βόλτα.

-Συγνώμη δεν ήθελα να σε πληγώσω.

-Εσύ δεν με πλήγωσες με μαχαίρωσες στο στήθος

-Το να είσαι τόσο μελοδραματικός.. αυτό με τσαντίζει

-Πήγαινε να γαμηθείς τότε αυτό σίγουρα σε ηρεμεί

-Είσαι πρόστυχος… συνέχεια μου μιλάς έτσι

-Και εσύ είσαι μια πουτάνα….

-....

Δεν απάντησε στον χαρακτηρισμό μου, τι να πει άλλωστε; Μόλις μου σέρβιρε σε βαθύ πιάτο την χυλόπιτα για βραδινό. ήθελε να με στηρίξει κιόλας τον αδύναμο μαλάκα της, έπρεπε να δικαιολογήσει το χωρισμό μας.

Ήθελε να με ξεφορτωθεί λόγω του ότι δεν ένιωθε ασφάλεια μαζί μου. Άμα ήθελε ασφάλεια να πήγαινε σε μοναστήρι αλλά εκεί δεν θα μπορούσε να ξεδιπλώσει απλόχερα τις ικανότητες της στα τσιμπούκια…

Σκεφτόμουν τα λόγια της που μου είπε πριν λίγο.. άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω γιατί αυτήν την πόρτα δεν θα την ξανά άνοιγα ποτέ!
Στα αρχίδια μου.. μα τι λέω; είμαστε μαζί ένα χρόνο με μεγάλα σκαμπανεβάσματα στην σχέση μας αλλά το σημερινό είναι το τελειωτικό. Μου το είπε ξεκάθαρα.

Η σχέση μας ήταν ένα συνονθύλευμα από τσακωμούς ζήλιες, ατελείωτο sex, και έντονη έλξη. Αυτό είναι το κυριότερο που είμαστε μαζί. Ανάβαμε μόνο που δεν ήξερα αν θα τσακωνόμαστε η θα γαμιόμαστε… αρκετές φορές, μετά το ένα ερχόταν το άλλο… θα μου έλειπε αυτό όπως και εκείνη, όμως δεν θα γυρίσω πίσω… δεν με αφήνει ο εγωισμός μου…

Περπάτησα αρκετή ώρα μέχρι που βγήκα στο κεντρικό δρόμο… είδα μια διαφημιστική ταμπέλα που έγραφε μεταξύ άλλων “άμεση εξέλιξη-προοπτική “…
Θυμήθηκα τα λόγια της.........
“-η σχέση μας έχει κολλήσει. Εγώ θέλω να έχουμε μέλλον αλλά μαζί σου δεν βλέπω κάποια εξέλιξη”

-άμα έχεις βρει άλλον να μου το πεις τώρα! ήμουνα σίγουρος ότι κάτι τρέχει

-Αυτό μου κάνεις συνέχεια;;; Μιλάω για εμάς τώρα!

-Θες να χωρίσουμε;

-Δεν ξέρω… είμαι σε δύσκολη θέση. θα μείνω λίγο μόνη μου..…. ... θέλω να σκεφτώ…..

Αν υπήρχε σειρήνα, για την γυναίκα που θέλει να σε ξεφορτωθεί σαν σαβούρα, γιατί βρήκε κάποιον που την παραμυθιάζει για να την γαμήσει, θα ούρλιαζε πάνω από το κεφάλι της!
Η σειρήνα δεν χτύπησε και έτσι έπρεπε εγώ να σκέφτομαι τι σκατά θέλει.

-Εσύ έχεις γκόμενο και μου αραδιάζεις μαλακίες μόνο και μόνο για να με κάνεις να νιώθω άσχημα για τον εαυτό μου. Γνωστό το κόλπο.
Άλλαξε ύφος. Από λυπημένη κοπελίτσα που δεν ξέρει τι να κάνει -γιατί ο φίλος της είναι μαλακομπουκωμένος- πήρε το ύφος: “κάτι έγινε άλλα είμαι μπερδεμένη”

-Όχι απλά έχω φίλους που με στηρίζουν

-Πάνω στην πούτσα τους στηρίζεσαι;;;

-Είσαι χυδαίος! Δεν καταλαβαίνεις τίποτα! Το μόνο που έχεις στο μυαλό σου είναι το sex!!!

-Γιατί εσύ τι έχεις στο μυαλό σου;

-Έτσι δεν μπορούμε να μιλήσουμε.. έκανα λάθος που είμαι μαζί σου.

-Τα λάθη διορθώνονται. Αφού θέλεις, χωρίζουμε….

Έκανε μια κίνηση να με αγκαλιάσει λες και ήθελε να με συλλυπηθεί. Αυτό και μόνο με τσάντισε περισσότερο.

-Κράτα τις αγκαλιές για κανέναν άλλον.

-Έλεος!!! Ρε, γιατί γίνεσαι τόσο σκληρός; Είμαστε μαζί ένα χρόνο. γιατί;

Δάκρυσε… και τα δάκρυα της κύλησαν στα μάγουλα της… έβγαλε ένα χαρτομάντιλο από την τσάντα της και προσπαθούσε να τα σκουπίσει αλλά βούρκωσε περισσότερο… έκλαιγε… μπορεί να μην είχε και άδικο αλλά το χειρότερο που μπορούσε να μου κάνει ήταν να με λυπάται. Με κοίταξε και μου είπε:

-Με πλήγωσες! Θέλω να το ξέρεις αυτό. Ήμουν ερωτευμένη μαζί σου αλλά είσαι σκληρός.. με πλήγωσες.

-Ήσουν;;; Εγώ είμαι ακόμα ερωτευμένος μαζί σου και εσύ συνέχεια με φρέναρες με την μετρημένη στάση σου και την κριτική σου, αλλά δεν έχει καμιά σημασία… πες μου απλά ότι έχεις κάποιον άλλον… τόσο δύσκολο σου είναι;

Την ήξερα καλά. Δεν ήταν γυναίκα που μπορούσε να μείνει μόνη της. Δεν μπορούσε την μοναξιά. Σκέφτηκα τελικά ότι αυτή η συζήτηση δεν έβγαζε πουθενά αλλά ήθελα να το ακούσω με μια μαζοχιστική διάθεση… ήθελα να μου το πει…
πίστευα ότι οι ερωτευμένοι, έχουν ένα είδος τηλεπάθειας…. σαν να κατάλαβε τι σκεφτόμουν, γύρισε το πρόσωπό της και μου το συλλάβισε, έτσι ώστε να με ικανοποιήσει πλήρως.

-Έχω σχέση.... με ένα παιδί από το γραφείο, εδώ και ένα μήνα

Δεν χρειαζότανε σειρήνα για να χτυπήσει ο συναγερμός!!! Είχε ανάψει η μεγάλη επιγραφή νέον “ έγινες κερατάς “!!! Αν και μου άρεσε να βρίσκω κάτι το γελοίο σε σοβαρές συζητήσεις, μόνο και μόνο για να “αποφορτίζομαι” αλλά, αυτό εδώ που μου είπε, ήταν μια γερή κλωτσιά στα αρχίδια! Ο έρωτας μου για αυτήν γινότανε μίσος! Όσο άνετος και να ήμουν αυτό με ισοπέδωσε.
Τα λόγια της με χτύπησαν. Δεν άντεχα τον πόνο… έπρεπε να φύγω…
ήθελα να της πω κάτι ακόμα… της το χρωστούσα…

-Τότε γιατί με παιδεύεις ένα μήνα με τις ιδιοτροπίες σου; Δεν φταίω εγώ! Εσύ γαμιόσουνα και εγώ στεναχωριόμουν…

-Σταμάτα να μιλάς έτσι…. Θέλω να χωρίσουμε σαν φίλοι και να μείνουμε έτσι

-Άντε γαμήσου μωρή που θα είμαστε φίλοι! Εγώ είμαι ερωτευμένος μαζί σου. Τι είδους φίλοι θα είμαστε ε;

-Άμα προσπαθήσουμε, μπορούμε. Είσαι καλό παιδί κατά βάθος

-Και εσύ μεγάλη πουτάνα! Κατά βάθος και κατά πλάτος!!!!!!!!!!!!!!!!

-Είσαι τόσο μαλάκας;;;;

-ναι, γιατί σε αγαπάω..….

Αυτό μου ξέφυγε. Το ξεστόμισα και δεν μπορούσα να το πάρω πίσω… το είπα σε μια γυναίκα που μόλις με έφτυσε με κάποιο τρόπο… όμως την πόνεσε και αυτήν… την αχάριστη καριόλα! Την έκανε να βάλει ξανά τα κλάματα, ενώ συνέχισα να της μιλάω έτσι…

-Αυτές τις πίπες, να πας να τις πεις αλλού! Εγώ μαζί σου δεν θα γίνω ποτέ φίλος! Ήσουν η ερωμένη μου… η πουτάνα μου… γλυκιά μου στον έρωτα, δεν χωράνε φιλίες.. φεύγω..........

Και έτσι έκανα. Αφού δεν είχαμε τι άλλο να πούμε εμείς οι δυο… άλλη μια αποτυχημένη σχέση… άλλη μια πίκρα.. τα πάντα τα έπαιρνα βαριά όπως και με αυτήν…. με πούλησε η πουτάνα.…. δεν ταιριάζαμε μόνο… τα κορμιά μας κόλλαγαν αλλά, δεν μπορούσε να κρατήσει πολύ κάτι τέτοιο… σκεφτόμουν ότι ήδη θα έχει πάρει το καινούργιο “φίλο” της, να του πει ότι με “έστειλε” και είναι στεναχωρημένη η καημενούλα....… τσουλάκι.
Ο “μαλάκας της” θα έρθει να της συμπαρασταθεί της δικιάς μου. Να την αγκαλιάσει και μετά να ρίξουν και ένα γαμήσι συμπόνιας... θα έκανα εμετό αλλά δεν είχα φάει τίποτα…

Σταμάτησα στην πλατεία και έκατσα σε ένα φαγάδικο. Θα έτρωγα κάτι να ισιώσω από την χυλόπιτα…
Το τηλέφωνο μου χτύπαγε συνέχεια! Δεν το σήκωνα… άλλωστε ποιος να με ψάχνει εκτός από την πουτάνα;

Άρχισε να με πιάνει ένα παράπονο… μια κατηφόρα συναισθηματικής ανασφάλειας… κατεβαίνω αυτό τον δρόμο μαζί με ένα σάντουιτς στα χέρια, καθώς έτρεχε η μαγιονέζα παντού..... έφτασα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο… το μόνο που βλέπω είναι μια πολυθρόνα και μια τηλεόραση που έχει παράσιτα… μόλις όμως κάθομαι, βλέπω την εικόνα της τηλεόρασης να καθαρίζει και να διαγράφονται γυμνές φιγούρες, να κάνουν έρωτα όχι, μάλλον για την ακρίβεια η τηλεόραση έπαιζε τσόντα! Σκληρό πορνό! Μόνο που οι πρωταγωνίστριες είναι οι γυναίκες που αγάπησα…
Τις βλέπω να γαμιούνται με τον κάθε μαλάκα εκτός από εμένα… ο ήχος είναι πολύ δυνατός! Ακούω να φωνάζουν από ευχαρίστηση… δεν μπορώ να σηκωθώ από την πολυθρόνα γιατί τα χέρια μου έχουν κολλήσει… η μαγιονέζα που τρέχει από τα δάχτυλα μου έγινε.. κόλλα.… εφιάλτης…

Το τηλέφωνο χτύπαγε πάλι. Σκούπισα τα χέρια μου από την “κόλλα” και το σήκωσα χωρίς να δω το νούμερο.

-Έλα, τι έγινε; Μια γνωστή γυναικεία φωνή… και μόνο που την άκουσα, ένιωσα καλύτερα!

-who. calling?

-Βρε μαλάκα, κατάφερες και πήρες ένα κωλόχαρτο στα αγγλικά και μας το παίζεις τώρα..….;;;

Ήταν η αδελφή της, η Μαρία. Αυτή μου μίλαγε έτσι… κάναμε λίγο παρέα φέτος και είχαμε πολύ κέφι όταν βρισκόμασταν με παρέες.
Την συμπαθούσα. Είναι πρόσχαρο κορίτσι και χαμογελαστή, χωρίς τα κόμπλεξ που κουβαλάει η αδελφή της. Είχα μαζί της μια ιδιότυπη οικειότητα. Της μίλαγα πολύ “χύμα” κι αυτό ήταν κάτι που το έκανα από την πρώτη στιγμή που την γνώρισα.

-Τι κάνεις Μαρία;

-Είμαι στο τρένο και μίλησα πριν λίγο με την αδελφή μου και..…

-Στα είπε;

-Ναι…

Η φήμη μου απλώνεται σιγά… σιγά ... Σκέφτηκα…

-Καλύτερα έτσι! Το είπα λες και μπορούσε να γίνει αλλιώς…

-Που είσαι;

-Στην πλατεία, κοντά στο σπίτι της αδελφής σου.

-.…..Να έρθω .….;

-Έλα να μου σκουπίζεις τα δάκρυα Μαρία… το έριξα στην πλάκα, γιατί η συζήτηση σοβάρευε πάλι.

-Μαλάκα.... έρχομαι ... που κάθεσαι;

-Πάνω στο παλούκι που μου έχωσε η αδελφούλα σου!

-Είσαι τελείως μαλάκας..!!! Καλά, θα σε ξαναπάρω όταν φτάσω.

Το έκλεισε. Έστω και έτσι, με έκανε να νιώσω ωραία! Την είχα γνωρίσει μαζί με την πρώην μου, σε μια μουσική σκηνή διαστάσεων σπιρτόκουτου. Ήταν τα δυο τους και εγώ, (ως συνήθως) μόνος μου…

Εκεί την γνώρισα την πρώην δυστυχώς! Η Μαρία είχε πάει ένα μακρινό ταξίδι μέχρι το Bar να πάρει ποτά και έτσι γνωρίστηκα. Πολύ όμορφη κοπέλα και γενικά “πολύ” σαν γυναίκα! Είναι ψηλή και αδύνατη, με τα καστανά μαλλιά της πιασμένα κότσο… είχε το στυλ ‘’μην αγγίζετε’’ με ένα απόμακρο ύφος και αυτό ήταν που με τράβηξε από την απόμακρη χώρα της.....

Σε ένα τραγούδι του Φάμελλου κοιταχτήκαμε λάγνα στα μάτια και με ένα τραγούδι των Πυξ-Λαξ αρχίσαμε τα γλωσσόφιλα και το χούφτωμα…. ναι ήταν το “μοναξιά μου όλα” που το τραγούδαγε ένας μυστήριος τύπος.
Την άγγιξε αυτό το τραγούδι… της βρήκε το κουμπί της… ο τραγουδιστής γρατζούναγε τις χορδές της κιθάρας και η κιθάρα γρατζούναγε τις χορδές της ανασφάλειας της, γιατί αυτό ήταν που φοβόταν… την “ μοναξιά “… εκεί “ξεκλείδωσα την πόρτα” της απόμακρης γυναίκας και μπήκα μέσα της με την γλώσσα μου…

Δέχτηκε τα χάδια μου μέσα στα σκοτάδια και το στριμωξίδι… ήταν κάτι αμοιβαίο… νιώσαμε και οι δυο μια ερωτική έλξη που θα συνέχιζε έως και σήμερα! Εγώ της έπιανα το μικρό της κωλαράκι και αυτή με χάιδευε στο στήθος… δεν μας ένοιαζε ο κόσμος… το μόνο που θέλαμε ήταν να νιώσουμε την ηδονή που έρεε άφθονη από τα σώματά μας! Είχαμε καυλώσει πολύ! Την πήρα από το χέρι για να βγούμε έξω… εκεί γνώρισα την Μαρία που κρατούσε δύο μισό χυμένα ποτά στα χέρια της.

Η έκπληξη της που με είδε μαζί με την αδελφή της αγκαλιασμένους ήταν μεγάλη! Πάντα είχα την εντύπωση ότι η Μαρία ζήλευε. Δεν εξηγείτε οι συνεχόμενες σπόντες και η διαχυτικότητα της απέναντι μου. Εγώ το διασκέδαζα αυτό γιατί η μικρή είχε τρέλα μέσα της. Έτσι, από εκείνο το βράδυ, με τσίγκλιζε και εγώ δεν άφηνα να πέσει τίποτα κάτω.

Από τότε είχε περάσει καιρός αλλά αυτή η σχέση μου με την Μαρία ήταν μια περιστασιακή συνεύρεση μαζί με παρέες. Εμείς μιλάγαμε με τον δικό μας τρόπο, που έφερνε σε δύσκολη θέση και την δικιά μου και τον φίλο της Μαρίας. Εμείς συνεχίζαμε.. να καλπάζουμε πάνω σε πρόστυχες λεξούλες…
Μου άρεσε, δεν το κρύβω. Έμοιαζε με την αδελφή της, το μόνο που ήταν τελείως διαφορετικές. Είναι ο χαρακτήρας τους. Η μικρή ήταν ανένταχτη ίσως λόγω της ηλικίας.

Τελικά με βρήκε. Ήρθε με γρήγορα βήματα… την κατάλαβα από μακριά… την γνώρισα από τα κόκκινα μαλλιά της και το ατημέλητο φοιτητικό της ντύσιμο… ήταν στο 4ο έτος σε μια σχολή. Έμοιαζε κάπως με την πρώην μου στο σώμα. Είχε ένα πολύ αδύνατο σώμα και με αρκετές φακίδες παντού. Το πρόσωπο της ήταν στενόμακρο με καλοσχηματισμένα κόκκινα χείλη. Το χαρακτηριστικό της ήταν ένα κρικάκι που είχε περάσει στην άκρη του πάνω της χείλους.
Πέταξε την χακί τσάντα της στην διπλανή καρέκλα και άρχισε να μου τρίβει τα μαλλιά μου ενώ είχε ακουμπήσει τα βυζάκια της στην πλάτη μου…

-Ήρθα γρήγορα για να προλάβω να στο βγάλω το παλούκι!

-Γεια σου Μαράκι

-Τι έγινε μωρέ......;;;

Της τα είπα όλα… ότι είχε συμβεί… μιλάγαμε για ώρες… αυτή με άκουγε… τα ποιο πολλά τα ήξερε, αλλά όχι το τέλος... πέρασε αρκετή ώρα… το μαγαζί έκλεινε… είχαμε πιει πολλές μπίρες… είμαστε μόνοι μας… πήγα στο περίπτερο να πάρω και άλλες μπίρες. Η Μαρία καθότανε στην καρέκλα με τα πόδια της πάνω στα χερούλια του καθίσματος. Ήταν στο πλάι, με τα μαλλιά της να της πέφτουν πάνω στο μισάνοιχτο μαύρο πουκάμισο της…
Μπορούσα να δω το μαύρο μικρό της σουτιέν, που μαζί με αυτό που φύλαγε μέσα να κουνιέται καθώς γελούσε… είχαμε μεθύσει… η συζήτηση μας γινόταν προκλητική… μιλάγαμε χυδαία, για πρώην γκόμενους και πρώην γκόμενες. Της έλεγα πράγματα που ούτε σε φίλους μου δεν είχα πει. Για προηγούμενες σχέσεις που είχα… τα λέγαμε όλα και χύμα μέχρι που φτάσαμε να λέμε χοντρές μαλακίες ο ένας για τον άλλον, λες και παίζαμε το παιχνίδι ποιος θα παρεξηγηθεί πρώτος.

-Τελικά δεν είχε και άδικο η αδελφή μου…

-Καλή πουτάνα και αυτή!
Σοβάρεψε απότομα. Άρχιζα να πιστεύω ότι κέρδιζα το παιχνίδι…

-Η αδελφή μου δεν είναι πουτάνα!

-Συναδερφική αλληλεγγύη;

Με κοίταξε με ένα ελαφρό χαμόγελο. Πάταγα στην άκρη του γκρεμού… πίστευα ότι τώρα θα τσακωνόμαστε…

-Ακριβώς! Και άρχισε να πίνει μπίρα από το κουτί…

Είχα ζαλιστεί αρκετά το διασκέδαζα. Το ίδιο και αυτή… αλλά συνέχισα να την προκαλώ… ήθελα να κερδίσω το παιχνιδάκι μας… αυτό μου είχε κολλήσει στο μυαλό. Με κάποιο τρόπο άρχισε να μου βγαίνει μια επιθετικότητα απέναντι της, συνδυασμένη με τον πόθο που είχα για αυτήν και για την αδελφή της… αυτά ήταν τα συστατικά για να γίνει ένα τέτοιο μεγάλο λάθος! Είχα φτάσει στο σημείο μηδέν… από εδώ ξεκίνησε ο δρόμος χωρίς επιστροφή…

-Η διαφορά είναι ότι με την αδελφή σου έχουμε γαμηθεί!

Δεν κόλλαγε πουθενά αυτό στην συζήτηση… εγώ το είχα στο μυαλό μου συνέχεια και της το έφτυσα..
Η Μαρία σηκώθηκε από την καρέκλα… πίστευα ότι θα μου πετάξει ότι υπήρχε πάνω στο τραπέζι στα μούτρα μου αλλά, δεν το έκανε… άρχισε με όση δύναμη είχε να φωνάζει:

-Ο κύριος εδώ θέλει να με γαμήσει!

Το έλεγε καθώς με έδειχνε με το χέρι της… τρελάθηκα! Ήταν μεθυσμένη αλλά ξέφευγε! Ανέβηκε στο τραπέζι και συνέχισε να φωνάζει. Είχε αρκετή τρέλα μέσα της και μου άρεσε αλλά είχαμε γίνει ρεζίλι. Περαστικοί σταμάταγαν και έβλεπαν την Μαρία πάνω στο τραπέζι να με δείχνει… μας κοίταζαν κάτι παρέες από διπλανό μαγαζί… ένα αμάξι σταμάτησε…

-Κάτσε κάτω! Είσαι μεθυσμένη!

-Φοβάσαι μήπως σε κάνω ρεζίλι ε;. σοβαρέψαμε απότομα ε...;

Το έχασα τελικά το παιχνίδι ο μαλάκας! Σηκώθηκα και την έπιασα.

-Ναι λοιπόν, θέλω! Της είπα αρκετά σοβαρά.

Η Μαρία έκατσε οκλαδόν πάνω στο τραπέζι, ήπιε την τελευταία μπίρα, ξεκούμπωσε τελείως το πουκάμισο της και άρχισε να μου τα ρίχνει…

-Εγώ ήρθα να σου κάνω παρέα για να μην είσαι μόνος σου και εσύ μου ρίχνεσαι;;;

-Δεν σου ρίχνομαι! Θέλω να σε “πάρω”!!! Το χόντρυνα ακόμα το παιχνίδι, είχα όμως την εντύπωση ότι και αυτή το ήθελε…

-Και τι θα καταλάβεις ε...;;; Μήπως ότι θα εκδικηθείς την αδελφή μου έτσι;

-Η αδελφή σου δεν με ενδιαφέρει πια.. μόνο εσύ…

-Δηλαδή όποια γυναίκα σου μιλάει εσένα, θέλεις να την γαμήσεις;;;

-”Εσένα θέλω”

-Το παρατραβήξαμε αρκετά! Εγώ για άλλο ήρθα εδώ!

Χτύπησε το κινητό της και το σήκωσε… ήταν ο φίλος της… προσπαθούσε να τον πείσει ότι είναι στο σπίτι και βλέπει τηλεόραση γιατί αυτός έλειπε από την Αθήνα. Τελικά τα κατάφερε. Αντάλλαξαν τηλεφωνικά φιλάκια και το έκλεισε.

-Φεύγω! Πάω σπίτι. Μου είπε.

-Γιατί του είπες ψέματα;

-Τι σε νοιάζει εσένα..;

-Συναδελφική αλληλεγγύη…

-Ο δικός μου δεν είναι σαν και εσένα.

-Εμένα δεν θα με παραμύθιαζες έτσι;

-Δεν είπα ψέματα, απλά απέφυγα να του εξηγήσω όλα αυτά!

-Τρέχα τότε σπιτάκι σου να τον περιμένεις

-Δεν είμαι τέτοια γυναίκα! Μου το είπε με σφιχτά τα χείλη αυτό… χα! χα! χα!
…..επιτέλους! Το βρήκα το μικρό της κουμπάκι. Όπως η αδελφή της, δεν μπορούσε να είναι μόνη της, την Μαρία την ενοχλούσε να της αμφισβητείς την ανεξαρτησία της...

-Σε νόμιζα για ποιο free άτομο! Το πάταγα το κουμπάκι δυνατά….

-Εγώ κάνω ότι γουστάρω… εντάξει;

-Το βλέπω…

-Ρε, άντε γαμήσου!

-Αυτό θέλω…

Με κοίταξε με το χαμηλωμένο κεφάλι της, αφού μάζευε την τσάντα της… οι κινήσεις της ήταν νευρικές. Τα είχα δώσει όλα… είχα ξεπέσει στα μάτια της… με νόμιζε για τόσο λιγούρη, ή κατά βάθος με ήθελε και αυτή; Το σίγουρο ήταν ότι εγώ την ποθούσα μέσα στο μεθύσι μου… την είχα μπροστά μου και την ήθελα…
Δεν μπορούσα να την αφήσω να φύγει έτσι. Της έπιασα το χέρι και την χάιδεψα απαλά…

-Τα λόγια πληγώνουν Μαρία… και μόνο το χάδι είναι αυτό που θα κλείσει τις πληγές… κράτα από μένα μόνο αυτό το άγγιγμα για αντίο…

Γίνομαι μελοδραματικός τέτοιες στιγμές, αλλά μου βγήκαν αυθόρμητα αυτά τα λόγια που της είπα… ήταν αληθινά. Μίλαγα στην Μαρία και νόμιζα ότι τα έλεγα στην πρώην μου, γιατί αυτή με είχε πληγώσει τόσο πολύ αλλά, μπροστά μου είχα την μικρή της αδελφή, που από απλό παιχνιδάκι που ξεκίνησε, το είχα φτάσει σε ερωτική πολιορκία! Είχα παθιαστεί μαζί της!
Το χέρι της ήταν κρύο… συνέχιζα να χαϊδεύω με τον αντίχειρα μου την παλάμη της… η Μαρία σταμάτησε ότι έκανε και έμεινε για λίγο έτσι, να με κοιτάει μέχρι που, έφερα το πρόσωπο μου στον αρωματισμένο λαιμό της και άρχισα να την φιλάω… έκανε να με σπρώξει με τα χέρια της αλλά, παραδόθηκε όταν άρχισα να την φιλάω στο στόμα…

Ήταν μια λύτρωση για όλη αυτήν την πίεση που είχαμε! Απλά μας έφυγε και, την θέση της την πήρε το πάθος! Φιλιόμαστε συνέχεια… είχα την γεύση της στο στόμα μου… τα χέρια μου την χάιδευαν από πάνω και σιγά-σιγά κατέβαιναν προς την γυμνή της μέση… από εκεί και κάτω το χάδι έγινε δυνατό ζούληγμα στο σφιχτό μικρό της κωλαράκι… το έπιανα με όλη την παλάμη μου κι της έμπηγα τα δάχτυλα…

Είχα βάλει το χέρι μου όλο ανάμεσα στα πόδια της! Η μικρή μου, είχε καυλώσει τόσο πολύ! Έχωσε το χέρι της μέσα από το παντελόνι μου… είχε πιάσει την καυλωμένη πούτσα μου ενώ με το άλλο της χέρι προσπαθούσε να μου κατεβάσει το φερμουάρ… είχε ανέβει από πάνω μου, στην καρέκλα που καθόμουν και, μου τον έπαιζε με τα δαχτυλάκια της ενώ εγώ, είχα βάλει το πρόσωπο μου ανάμεσα στα στήθη της… με το στόμα μου, της δάγκωνα απαλά τα βυζάκια πάνω από το σουτιέν… μόνο που την μύριζα έτσι την μικρή μου ήθελα να την ξεσκίσω στο γαμήσι!!!

Θα το έκανα εκεί αλλά, είχε ακόμα κόσμο… δεν μπορούσαμε να κρατηθούμε! Ούτε μιλάγαμε… μόνο φιλιόμαστε με ένταση… το χέρι της ήταν συνέχεια μέσα στο παντελόνι μου… δεν μου άφηνε την πούτσα μου από τα χέρια της… της φίλαγα το στήθος από το ανοιχτό της πουκάμισο… δεν μπορούσα να την γδύσω εδώ… είχε κόσμο ακόμη… είχαμε καυλώσει και έπρεπε να γαμηθούμε πριν αρχίσουν να μας φρενάρουν οι τύψεις. Κάπως έτσι, είχα κάνει και με την αδελφή της στο μπαρ που πρωτογνωριστήκαμε. Μόνο που εκεί, δεν υπήρχαν οι τύψεις…

Ήταν λάθος! Το ήξερα. Εκτός από την περιστασιακή σαρκική ικανοποίηση, ήμουν σίγουρος ότι ήταν αδιέξοδο… μόνο που εμείς τρέχαμε προς αυτό πιασμένοι χέρι-χέρι.

Πλέον δεν είχε καμιά σημασία. Την ήθελα και με ήθελε! Όλα τα υπόλοιπα θα τα σκεφτόμαστε μετά… σηκωθήκαμε και συνεννοηθήκαμε να πάμε σπίτι της…

Με κράταγε από το χέρι και ένιωθα πανέμορφα! Ήμασταν μόνοι στην νυχτερινή Αθήνα… μόνοι μας… τρέχαμε να φτάσουμε στο αδιέξοδο των επιθυμιών μας με ένα ταξί που βρήκαμε μετά από ώρα…

Μας έφερε στο σπίτι της Μαρίας… μια μικρή γκαρσονιέρα… μόλις μπήκαμε μέσα, αρχίσαμε πάλι να φιλιόμαστε και να γδυνόμαστε ταυτόχρονα… παρασέρναμε στο διάβα μας ότι υπήρχε… τραπέζια, καρέκλες, μέχρι που πέσαμε στο μαλακό της κρεβάτι…

Η έλξη που είχαμε ήταν κάτι εκρηκτικό! Την έγλειφα σε όλο της το σώμα… το Μαράκι μου αναστέναζε… δεν ήθελα να μπω μέσα της γρήγορα… θα το κάναμε σιγά-σιγά… σπαρταρούσε στα χέρια μου το φακιδωμένο σωματάκι της!

Η γλώσσα μου έτρεχε πάνω στο κορμί της… της είχα πιάσει τα χέρια και την κράταγα ακίνητη… μόνο τα πόδια της κούναγε από την καύλα της… την γύρισα μπρούμυτα και της δάγκωνα τα κωλομάγουλα της, τα μπούτια της… χώθηκα ανάμεσα στα πόδια της με το κεφάλι μου και άρχισα να την γλύφω… το μικρό μου αναστέναζε… της ρουφούσα το μουνάκι της… άρχισα να την γαμάω με την γλώσσα μου και τα δάχτυλα μου… στο μυαλό μου ερχόντουσαν εικόνες από την αδελφή της… τα ερωτικά μας παιχνιδάκια… δεν μπορούσα να ξεκολλήσω την σκέψη μου από αυτήν τελικά…

Σηκώθηκα και όπως ήταν ξαπλωμένη, της άνοιξα αργά τα πόδια της. Η Μαρία είχε ανασηκώσει το κεφάλι της και με κοίταζε… έπιασα την πούτσα μου και της την έτριβα πάνω στις τριχούλες στα μουνόχειλα της… το έκανα σιγά… με περίμενε να μπω μέσα της… έβαζε τα δάχτυλα της στο στόμα και τα έβαζε στο μουνί της… πήρα τα χέρια της και της τα έβαλα πάνω στην πούτσα μου… αυτή την έπιασε και με τράβαγε να μπω στο μουνάκι της. Δεν ήθελα ακόμα να της το χώσω. Θα την παίδευα και άλλο όμως, μας διέκοψε ο ήχος από το κινητό της, μέσα από την γαμημένη τσάντα της! Έκανε κίνηση να σηκωθεί αλλά δεν την άφηνα…

-Άσε με ένα λεπτάκι.

Την άφησα. Το σήκωσε… ήταν ο φίλος της. Από τις σκόρπιες λέξεις που έλεγε, κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά… η Μαρία γύριζε γύρω από το δωμάτιο καθώς μίλαγε στο τηλέφωνο… το έκλεισε και μου είπε:

-Έρχεται ο φίλος μου. Σε λίγο θα είναι εδώ…

-Νόμιζα ότι έλειπε εκτός Αθηνών…

-Ναι, αλλά πριν που μιλήσαμε, του φάνηκα “κάπως” και έτσι έρχεται. Πρέπει να μπαίνει στην Αθήνα τώρα. Ήθελε να μου κάνει έκπληξη...

-Πάμε αλλού! Πάμε να φύγουμε από εδώ…

-Δεν μπορώ! Τώρα του μίλησα… τι να του πω;

Την έπιασα και την έριξα στο κρεβάτι. Ο πόθος μου δεν με άφηνε να σκεφτώ. Την ήθελα τώρα… το ίδιο και αυτή… της έγλειφα τις ρόγες της και της έτριβα το μουνάκι… καύλωνε..….. Αλλά πετάχτηκε ξανά και μου είπε:

-Φύγε σε παρακαλώ. Θα τα πούμε κάποια άλλη φορά…

Τώρα σε θέλω… τώρα !!!!!!!!

Το είπα φωναχτά αυτό! Ήξερα ότι υπήρχε μια ζυγαριά που στην μια πλευρά είχε το πάθος και στη άλλη το λάθος! Αυτά τα δυο, δεν είχαν το ίδιο βάρος… σίγουρα η λογική ότι όλο αυτό ήταν μια μαλακία που έπρεπε να την σταματήσουμε. Εγώ όμως, δεν άντεχα να την έχω μπροστά μου γυμνή και καυλωμένη! Πιάστηκα από την πλευρά του “πάθους”… σηκώθηκα, την αγκάλιασα από την μέση και, την γύρισα έτσι ώστε να κολλήσω την πούτσα μου στο σφιχτό της κωλαράκι… την έτριβα πάνω κάτω....

-Και εγώ σε θέλω αγόρι μου..…..

Με τα δάχτυλα μου, της είχα ανοίξει το μουνάκι της και ήμουνα έτοιμος να της τον βάλω αργά μέσα της…

Η Μαρία είχε σκύψει και με περίμενε… θα το κάναμε επιτέλους! Όμως έπρεπε να βιαστούμε! Αλλά το τηλέφωνο, χτύπαγε πάλι… και πάλι... ήταν απίστευτο αυτό που γινότανε…! Δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι θα ήταν ο φίλος της πάλι, λες και η διαίσθηση του, του έλεγε πως κάτι δεν πήγαινε καλά με την κοπέλα του.… δεν την άφηνα. Με το χέρι μου την είχα πιάσει από την μέση, όμως η Μαρία αγχώθηκε… πήγε και το σήκωσε… ενώ εγώ έμεινα με την καυλωμένη πούτσα μου στο χέρι… ήμουν ικανός να το σπάσω το τηλέφωνο με το καυλί μου! Τόσο σκληρό μου τον είχε κάνει! Οι εκπλήξεις δεν σταμάταγαν εδώ… στο τηλέφωνο ήταν η αδελφή της..

Συνεχίζεται…